![](https://g.infor.pl/p/_files/37074000/1-sprawozdanie-37073831.jpg)
Temat interpretacji
Powstanie przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w sytuacji otrzymania zwrotu poniesionych wydatków.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy powstania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w sytuacji otrzymania zwrotu poniesionych wydatków. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 maja 2022 r. (wpływ 20 maja 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan osobą fizyczną, posiada polskie obywatelstwo, jest też obywatelem Wielkiej Brytanii. Przez ostatnie kilka lat był Pan rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkał i pracował; w 2022 r. powrócił Pan do Polski i aktualnie jest polskim rezydentem podatkowym. W styczniu 2022 r. założył Pan jednoosobową działalność gospodarczą (na podstawie wpisu do CEiDG) i wybrał opodatkowanie przychodu uzyskiwanego z tej działalności na zasadach przewidzianych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przedmiotem działalności jest świadczenie usług doradczych (PKWiU 70.22 - Pozostałe usługi doradztwa związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i usługi zarządzania).
W ramach działalności, na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług doradczych/konsultingowych (dalej jako: „Umowa”), świadczy Pan usługi m.in. na rzecz Spółki mającej siedzibę poza Polską, realizującą inwestycje w branży nieruchomości (dalej jako: „Kontrahent”). Zgodnie z Umową, jest Pan zobowiązany do świadczenia na rzecz Kontrahenta, w zamian za wynagrodzenie, określonych usług doradczych. Umowa przewiduje, że Kontrahent ma prawo oczekiwać/żądać od Pana, by w ramach tych usług uczestniczył Pan również, w określonym wymiarze czasowym, w spotkaniach z innymi doradcami, jak również w określonych wydarzeniach (np. konferencje branżowe) - przy czym Umowa przewiduje, że w takiej sytuacji ekonomiczny koszt z tym związany (w szczególności chodzi o koszty dojazdów/przelotów, uczestnictwa w konferencjach lub zakwaterowania) obciąża Kontrahenta. Z tego względu treść Umowy zawiera postanowienia przewidujące, że w przypadku gdy faktycznie dany wydatek podlegający zwrotowi opłacił Pan, koszt ten jest zwracany przez Kontrahenta - przy czym dotyczy to jedynie kosztów z góry zaakceptowanych przez Kontrahenta i których poniesienie odpowiednio Pan udokumentował. Oznacza to w praktyce, że o poniesieniu tych kosztów decyduje de facto Kontrahent, a nie Pan i to Kontrahenta (a nie Pana) obciąża ich ekonomiczny, rzeczywisty ciężar.
Wysokość wynagrodzenia należnego Panu za świadczone usługi jest całkowicie niezależna od wysokości zwracanych wydatków (o ile te w danym okresie w ogóle wystąpią).
W ramach swojej działalności ponosi Pan określone wydatki, takie jak: koszty najmu, koszt leasingu samochodu, koszty podatku od nieruchomości, koszty księgowości, koszty doradztwa. Zgodnie z wybraną formą opodatkowania (ryczałt) żaden z tych wydatków nie pomniejsza u Pana przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazał Pan, że prowadzi działalność gospodarczą od stycznia 2022 r. (data założenia działalności gospodarczej to 11 stycznia 2022 r.).
Doprecyzował Pan, że przedmiotem zapytania są wyłącznie koszty, które ponosi Pan w celu wykonania Umowy zawartej z Kontrahentem i które, na podstawie tej Umowy, obciążają ekonomicznie Kontrahenta (tzn. poprzez zwrot na rzecz Pana) - są to:
-koszty transportu, przelotów oraz przejazdów (w Polsce, jak i za granicą) na spotkania z przedstawicielami/osobami wskazanymi przez Kontrahenta oraz koszty spotkań biznesowych z ww. osobami (koszty posiłków biznesowych);
-koszty uczestnictwa w konferencjach/wydarzeniach branżowych (koszty, które ponosi Pan w związku ze świadczonymi usługami w Polsce, jak i za granicą), w których uczestniczy Pan w związku z zawartą z Kontrahentem Umową;
-koszty zakwaterowania (koszty noclegów) ponoszone w trakcie podróży związanych z wykonaniem Umowy z Kontrahentem.
Przedmiotem zapytania nie są ponoszone w ramach działalności koszty ogólne: najmu, koszt leasingu samochodu, koszty podatku od nieruchomości, koszty doradztwa. Te koszty są kosztami ponoszonymi ogólnie w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą i nie podlegają zwrotowi przez Kontrahenta.
Umowa nie zawiera szczegółowej listy kosztów podlegającej zwrotowi, natomiast wskazuje wprost, że koszty związane z wykonaniem usług objętych Umową (w tym podróży, wizyt związanych z wykonaniem Umowy, zakwaterowania z tym związanego) będą, bądź sfinansowane przez Kontrahenta, bądź Panu zwrócone - jeśli to Pan sam je poniesie i jeśli je należycie udokumentuje.
Niezależnie od powyższego, posiada Pan dokumentację (faktury, paragony, potwierdzenie przelewu, itp.) potwierdzającą fakt poniesienia danego wydatku i ich ścisłego związku ze świadczeniem usług na rzecz Kontrahenta (a nie z prowadzeniem działalności w ogóle).
Pytanie
Czy zwrot wydatków, jakie poniósł Pan w związku z usługami świadczonymi na podstawie Umowy na rzecz Kontrahenta będzie stanowić u Pana przychód podatkowy, podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, otrzymany od Kontrahenta zwrot wydatków nie będzie stanowić u Pana przychodu podatkowego, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „ustawa o ryczałcie”), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają m.in. przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym (dalej: „ustawa o PIT”).
Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o ryczałcie, podatek zryczałtowany, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.
Dla Pana treść powyższych regulacji oznacza, że nie ma Pan prawa pomniejszać przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem o koszty uzyskania; jednocześnie jednak nie będzie mieć Pan obowiązku rozpoznawać jako przychodu podlegającego opodatkowaniu wartości wydatków poniesionych w związku ze świadczeniem usług na rzecz Kontrahenta i zwróconych Panu przez Kontrahenta.
Pana zdaniem, taki wniosek jest jak najbardziej zasadny mając na uwadze, że w zakresie pojęcia „przychodu podatkowego” ustawa o ryczałcie (przywołany wyżej art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie) wprost odwołuje się do art. 14 ustawy o PIT, która definiuje de facto pojęcie „przychodu podatkowego z działalności gospodarczej”. Na gruncie tej regulacji (art. 14 ustawy o PIT) z kolei jest oczywiste, że przychodem podatkowym może być wyłącznie realne, rzeczywiste i ostateczne/definitywne przysporzenie, przejawiające się zasadniczo w zwiększeniu aktywów lub zmniejszenia zobowiązań; potwierdza to ugruntowana i spójna linia orzecznicza (por. m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 sierpnia 2019 r., sygn. akt II FSK 3068/17: „Zatem, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej jest, co do zasady, każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną pod warunkiem, że nie została wyłączona z przychodów podatkowych na podstawie art. 14 ust. 3 u.p.d.o.f. lub zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 tej ustawy”).
Dlatego też, Pana zdaniem, przychodem takim nie mogą być dla Pana środki, które otrzymuje Pan od Kontrahenta jako zwrot wydatków poniesionych w związku z wykonaniem usług świadczonych na jego rzecz. Środki te stanowią bowiem jedynie pokrycie wydatków poniesionych przez Pana w związku z wykonaniem usług i jako takie nie stanowią dla Pana żadnego przysporzenia - przysporzeniem tym jest natomiast oczywiście wynagrodzenie należne Panu na podstawie Umowy, od którego opłaca Pan zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne bez pomniejszania tego przychodu o jakiekolwiek koszty uzyskania przychodu.
Zauważa Pan, że taka interpretacja jest dość powszechnie prezentowana przez organy podatkowe na gruncie ustawy o ryczałcie w odniesieniu do opodatkowania przychodu z najmu/dzierżawy.
Przykładowo, w interpretacji z 9 kwietnia 2021 r., Nr 0114-KDIP3-2.4011.69.2021.2.MT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że przychodem z tytułu najmu podlegającym opodatkowaniu ryczałtem jest jedynie czynsz z tytułu najmu (analogicznie, jak w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie za usługi należne Panu), nie są zaś takim przychodem opłaty eksploatacyjne, których równowartość wynajmujący dodatkowo otrzymuje od najemcy i jedynie pośredniczy w ich zapłacie na rzecz dostawcy mediów (tak jak, analogicznie, wydatki zwrócone Panu przez Kontrahenta tytułem pokrycia przez niego kosztów poniesionych w związku ze świadczeniem usług na podstawie Umowy): „Mając na uwadze treść wniosku oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że koszty opłat eksploatacyjnych, do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązany jest najemca, nie będą stanowić w myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodu z najmu lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni jedynie pośredniczy w zakresie uiszczania ww. opłat eksploatacyjnych. Tym samym, przychód dla Wnioskodawczyni, od którego winna obliczać zryczałtowany podatek dochodowy, będzie stanowić wyłącznie kwota otrzymana od najemcy tytułem czynszu najmu rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie”.
Pana zdaniem, taka interpretacja jest też jak najbardziej spójna z brzmieniem przepisów ustawy o ryczałcie i z ich wykładnią systemową. Skoro bowiem w zakresie pojęcia „przychodu podatkowego” ustawa o ryczałcie odwołuje się wprost do art. 14 ustawy o PIT - to jednoznacznie wskazuje to, że opodatkowaniu ryczałtem podlega tylko tego rodzaju przysporzenia podatnika, które mieści się w definicji „przychodu podatkowego/przychodu z działalności gospodarczej” o którym mowa w art. 14 ustawy o PIT. Warto w tym kontekście zauważyć, że art. 14 ustawy o PIT wskazuje nie tylko ogólną definicję „przychodu z działalności gospodarczej” (art. 14 ust. 1 ustawy o PIT) i przykładowe wyliczenie określonych przysporzeń, które takim przychodem są (art. 14 ust. 2 ustawy o PIT) - ale wskazuje też określone kategorie przysporzeń, które za przychód podatkowy nie są uznawane. Są to m.in. otrzymane lub zwrócone pożyczki (art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT), naliczone lecz nie otrzymane odsetki od udzielonych pożyczek (art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy o PIT), ale również zwrócone inne wydatki nie zaliczone uprzednio do kosztów podatkowych (art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o PIT). I właśnie takimi wydatkami są dla Pana wydatki zwrócone Mu przez Kontrahenta, w związku ze świadczeniem przez Pana usług - nie są one bowiem elementem Pana wynagrodzenia (a więc trwałym i realnym przysporzeniem, które przychodem podatkowym bez wątpienia jest), a jedynie stanowią zwrot kosztów poniesionych przez Niego i mających na celu umożliwienie Mu wykonania usług, o których mowa w Umowie. O poniesieniu tych kosztów decyduje de facto Kontrahent, a nie Pan i to Kontrahenta (a nie Pana) obciąża ich ekonomiczny, rzeczywisty ciężar. Przewidziany w umowie mechanizm zwrotu wydatków ma jedynie na celu nieobciążanie Pana wydatkami, których poniesienie leży w ekonomicznym/gospodarczym interesie Kontrahenta (analogicznie, jak w przypadku opłat eksploatacyjnych przy umowie najmu, których poniesienie przez wynajmującego leży w ekonomicznym interesie najemcy).
Mając na uwadze powyższe, stoi Pan na stanowisku, że zwrócone przez Kontrahenta wydatki, poniesione w związku ze świadczeniem Usług (takie jak np. koszt przelotów, czy zakwaterowania w przypadku wyjazdu zagranicę), nie będą stanowić dla Pana przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem. Nie jest to bowiem realne, rzeczywiste przysporzenie po Pana stronie, a jedynie zwrot wydatków o poniesieniu których decyduje Kontrahent i które faktycznie obciążają Kontrahenta. Po Pana stronie leży natomiast oczywiście obowiązek udowodnienia, że dany wydatek który został zwrócony przez Kontrahenta, faktycznie był poniesiony przez Pana w związku z wykonaniem usług na podstawie Umowy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, ze zm.):
Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.
Przedmiotem opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest przychód bez pomniejszenia o koszty uzyskania przychodów.
W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.):
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
„Kwoty należne” to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin „kwota należna” jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem „wymagalne świadczenie (wierzytelność)”.
Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy:
Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
W myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy:
Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
Powyższy przepis wyłącza z przychodów z działalności gospodarczej kwoty zwrócone podatnikowi na pokrycie wydatków, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności.
Odnosząc się szczegółowo do tego unormowania, należy wskazać, że „zwrot” w języku powszechnym oznacza oddanie, zwrócenie czegoś.
Użyte w art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określenie „inne wydatki” koresponduje natomiast z poprzedzającym go art. 14 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy, dotyczącym zwrotu określonego rodzaju wydatków. Przez inne wydatki należy zatem rozumieć wydatki inne niż wymienione w art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle powyższego, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym. Takie rozwiązanie wynika literalnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie, posługując się zasadami wnioskowania a contrario, z treści art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mając ponadto na względzie art. 14 ust. 1 ww. ustawy, można wyprowadzić zasadę, że zwrócone wydatki zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stanowią przychody podatnika.
Tym samym, skutki podatkowe związane ze zwrotem wydatków są generalnie uzależnione od tego, czy wydatki, które będą zwracane mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki zgodnie z przepisami podatkowymi będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów. Natomiast, jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym.
Powyższa zasada ma zastosowanie również do podatników, którzy jako formę opodatkowania wybrali zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W takim przypadku, opodatkowaniu podlega przychód, a koszty uzyskania przychodu są tylko hipotetyczne, gdyby podatnik wybrał inną formę opodatkowania.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w styczniu 2022 r. założył Pan jednoosobową działalność gospodarczą i wybrał opodatkowanie w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przedmiotem działalności jest świadczenie usług doradczych. Zgodnie z Umową, jest Pan zobowiązany do świadczenia na rzecz Kontrahenta, w zamian za wynagrodzenie, określonych usług doradczych. Umowa przewiduje, że Kontrahent ma prawo oczekiwać/żądać od Pana, by w ramach tych usług uczestniczył Pan również, w określonym wymiarze czasowym, w spotkaniach z innymi doradcami, jak również w określonych wydarzeniach - przy czym Umowa przewiduje, że w takiej sytuacji ekonomiczny koszt z tym związany obciąża Kontrahenta. Z tego względu treść Umowy zawiera postanowienia przewidujące, że w przypadku gdy faktycznie dany wydatek podlegający zwrotowi opłacił Pan, koszt ten jest zwracany przez Kontrahenta - przy czym dotyczy to jedynie kosztów z góry zaakceptowanych przez Kontrahenta i których poniesienie odpowiednio Pan udokumentował. Koszty, jakie ponosi Pan w związku z działalnością to: koszt transportu, przelotów oraz przejazdów, koszty uczestnictwa w konferencjach/wydarzeniach branżowych, koszty zakwaterowania (koszty noclegów), koszty spotkań biznesowych.
Zatem zwrot wydatków poniesionych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - dotyczy kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłącza takich wydatków z katalogu kosztów uzyskania przychodów. Zatem winny stanowić u Pana przychód podatkowy.
W omawianej sprawie opodatkowaniu podlegają wszelkie wpływy majątkowe powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zgodnie z tą zasadą również otrzymany przez Pana zwrot wydatków poniesionych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowi dla Pana przychód podlegający opodatkowaniu. Wobec tego Pan, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, otrzymująca rekompensatę pieniężną w kwocie odpowiadającej poniesionym wydatkom jest zobowiązany uznać ten wpływ za przychód podatkowy.
Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, otrzymany od Kontrahenta zwrot wydatków, jakie poniósł Pan w związku z usługami świadczonymi na podstawie Umowy, w części odpowiadającej wydatkom zaliczonym do kosztów podatkowych (hipotetycznych, gdyby wybrał Pan inną formę opodatkowania), zgodnie z przepisami podatkowymi stanowi przychód z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (który należy opodatkować stawką właściwą dla rodzaju działalności, w związku z którą ten przychód powstał).
Tym samym, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego Organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na opisie przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Odnosząc się do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej oraz wyroku sądu administracyjnego wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą konkretnych, indywidualnych spraw podjętych w określonych stanach faktycznych i są wiążące tylko w tych sprawach, w których zostały wydane.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako: „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).