W procesie powstawania projektu Wnioskodawca wytworzył wiele modułów, które odpowiadają za:

a)dodawanie różnych zadań do zdefiniowanych typów zadań,

b)tworzenie testów językowych z zdefiniowanych zadań (tworzenie typu drag& drop),

c)zarządzanie testami oraz zadaniami,

d)tworzenie kursów językowych online,

e)ocenę poziomu języka,

f)sprawdzanie wiarygodności certyfikatu poziomującego język przy pomocy SmartContractów (potwierdzenie prawdziwości zamiast dyplomu/świadectwa papierowego) przez instytucje trzecie, tj. współpracujące uczelnie, urzędy. Aplikacja służy zarówno osobom prywatnym, jak i przedsiębiorcom czy uczelniom.

Moduły wykorzystywane są przez szereg innych modułów, które współpracując ze sobą tworzą całość. Aplikacja wspomaga Kontrahenta, którego jednym z głównych zadań jest certyfikowanie poziomu języka (…) dla osób zamierzających studiować na (…)  uczelniach, dla których język (…) nie jest językiem ojczystym. Dzięki aplikacji ułatwiona jest praca Kontrahenta. Wykonuje on w swoich test centrach cyklicznie testy poziomujące, które są tak skoordynowane, żeby odbywały się dokładnie w tym samym terminie na całym świecie, żeby zapobiec wyciekowi zadań. Dzięki aplikacji może oferować naukę języka online, testy poziomujące oraz wsparcie przy nauce przez swoich pracowników. Testy oraz zadania opracowane dzięki stworzonym modułom są zabezpieczone tak, żeby nie było żadnego przecieku informacji. Wnioskodawca położył duży nacisk na bezpieczeństwo i tylko wybrane osoby Kontrahenta mają dostęp do zadań, jak i ich rozwiązań.

2.Kontrahent jest jedną z czołowych europejskich spółek z branży wydawniczej. W projekcie Wnioskodawca korzysta z różnych języków programowania takich jak: Java czy Typescript i inne. W ramach projektu Wnioskodawca pisze aplikację monolityczną na podstawie już istniejącej aplikacji, która ze względów bezpieczeństwa nie może być już wykorzystywana. Nowo powstająca aplikacja pisana jest na podstawie wymagań biznesowych Kontrahenta, które aktualizują już działające algorytmy, optymalizują ich działanie oraz przyspieszają prace Kontrahenta. Zapewnia ona automatyzacje procesów związanych z działem finansowym przedsiębiorcy według wytycznych Kontrahenta oraz z uwzględnieniem procesów wewnętrznych działających u Kontrahenta. Aplikacja pomaga w pracy szczególnie działom zajmującym się umowami z autorami publikacji, książek czy też czasopism oraz rozliczaniu się z nimi. Pomaga również przy rozliczaniu się z innymi klientami Kontrahenta. Aplikacja jest innowacyjna dla Kontrahenta, ponieważ dostosowana jest kompletnie pod jego wymagania biznesowe oraz wymagania prawne, a Wnioskodawca stale dostosowuje aplikację do nowych wymagań prawnych.

Do głównych zadań rozwijanych modułów aplikacji należy:

a)zarządzanie umowami dotyczącymi publikacji np.: tworzenie ich czy też edycja z uwzględnieniem wszelakiego typu zależności,

b)zarządzanie umowami zawartymi z poszczególnymi autorami danej publikacji z uwzględnieniem wszelakiego typu zależności,

c)generowanie rachunków do zapłaty dla danego autora,

d)obliczenie kwoty rachunków, na podstawie zmiennych zawartych w umowie oraz innych czynników dla danego okresu rozliczeniowego,

e)zabezpieczenie aplikacji przed osobami trzecimi,

f)komunikacja z innymi systemami klienta (np. systemem zarządzającym użytkownikami),

g)generowanie wzorów umów oraz rachunków na podstawie danych klientów końcowych,

h)implementacja procesów zatwierdzania/odrzucania danych umów/rachunków przez osoby z wymaganymi uprawnieniami według hierarchii ustalonej przez Kontrahenta.

W ramach rozwoju każdego Oprogramowania Wnioskodawca tworzy zatem zupełnie nowe części Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie elementy Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek oraz usprawnień. Opracowane przez Wnioskodawcę Oprogramowania, z uwagi na ich innowacyjność, tworzone są przez Wnioskodawcę od podstaw.

W ramach świadczonych usług i realizowanego projektu Wnioskodawca tworzy, zmienia i dostosowuje komponenty Oprogramowania i dokumentuje przeprowadzony proces twórczy.

W każdym przypadku Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego Oprogramowania, jego testowaniem i odpowiednim dostosowaniem do konkretnych potrzeb Kontrahenta. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę jego Kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania lub całościowe aplikacje, których nie da się nabyć na otwartym rynku. W przypadku projektów nie występuje element typowej standaryzacji. Cele, jakie są zakładane do osiągnięcia przez Kontrahenta, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy. Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest zatem tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego Oprogramowania.

Wnioskodawca tworzy i ulepsza Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i Kontrahenta, ale kształtuje je w taki sposób, żeby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów u nabywców końcowych Oprogramowania. W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego Oprogramowania i jego funkcjonalności i części oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania Kontrahenta i klientów końcowych.

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami nie występującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Tworzone i rozwijane Oprogramowanie powstaje przy użyciu najnowszych rozwiązań technologicznych. Prowadzi to do ciągłego rozwoju Wnioskodawcy oraz zdobywania nowej wiedzy i umiejętności. Z każdym projektem, zadaniem i funkcją Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności i wiedzę wykorzystywaną w pracy twórczej. Każdy projekt wymaga również zastosowania unikalnego zestawu wzorców projektowych lub architektur.

Istotą prac jest dopasowanie do danego projektu, aplikacji, programu, nie tylko odpowiednich technologii, ale także wzorców, które pozwalają utrzymywać kod czystym, przejrzystym i zdolnym do ciągłego rozwoju.

W ramach prac nad Oprogramowaniem Wnioskodawca realizuje następujące zadania:

a)Planowanie, analiza i projektowanie Oprogramowania - szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia Oprogramowania i metod jego implementacji;

b)Modyfikacji i dostosowania Oprogramowania według specyfikacji i zamówienia Kontrahenta współpracującego z Wnioskodawcą przez tworzenie nowych praw własności intelektualnych;

c)Tworzenia nowych funkcjonalności i części Oprogramowania;

d)Optymalizacja wydajności Oprogramowania po stronie kodu;

e)Opracowywania nowych modułów i elementów mających na celu poprawienie systemu. Prace te prowadzone są w sposób mający na celu zapewnienie atrakcyjności i innowacyjności opracowywanych przez Wnioskodawcę rozwiązań informatycznych.

Ponadto, realizowane są następujące czynności:

a)Prace programistyczne związane z tworzeniem/rozwojem kodu źródłowego;

b)Łączenie i konfiguracja rezultatów prac programistycznych;

c)Symulacja pracy Oprogramowania oraz jego testowanie;

d)Korekty i modyfikacje wprowadzone do Oprogramowania po etapie testowania;

e)Opracowywanie nowych rozwiązań mających na celu poprawę wydajności systemu.

Pracom nad Oprogramowaniem towarzyszy sporządzenie dokumentacji, która w zależności od realizowanych prac może przybrać postać krótkiej notatki, prostego dokumentu lub dokumentu zawierającego szczegółowy opis celu i metod jego osiągnięcia. Równocześnie, Wnioskodawca prowadząc prace programistyczne, przygotowuje kod źródłowy, który prezentowany jest jego Kontrahentowi i implementowany.

W podsumowaniu należy wskazać, że bezpośrednim rezultatem prac realizowanych przez Wnioskodawcę jest tworzenie Oprogramowania poprzez jego usprawnienie, wprowadzanie aktualizacji czy dodawanie nowych funkcjonalności. Zadania te realizowane są przez pisanie nowego kodu źródłowego Oprogramowania oraz jego testowanie. Należy podkreślić, że Oprogramowanie i jego kod źródłowy ma bardzo złożony charakter.

W ramach rozwoju Oprogramowania Wnioskodawca dokonuje jego usprawnień, zmienia poszczególne jego funkcjonalności.

Ponadto, w ramach tworzenia nowej wersji Oprogramowania, Wnioskodawca wprowadza poważniejsze udoskonalenia istniejących funkcjonalności Oprogramowania, które z uwagi na stopień zaawansowania mogą być uznawane za nowe funkcjonalności lub/i uzupełnia Oprogramowanie o całkiem nowe funkcjonalności opracowane w ramach wskazanych powyżej prac rozwojowych.

Te wszystkie modyfikacje Oprogramowania, po połączeniu z istniejącą, niemodyfikowaną częścią kodu źródłowego Oprogramowania, tworzą spójną całość stanowiącą nową wersję Oprogramowania. Tak określane aktualizacje Oprogramowania są utworem i podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Prawa autorskiego. Co istotne, kod źródłowy Oprogramowania jest opracowywany i grupowany w bibliotekach danych, tzw. repozytoriach kodu. Wnioskodawca wskazuje także, że proces rozwoju i tworzenia Oprogramowania ma charakter ciągły. Ukończenie jednej funkcjonalności lub części nie stanowi zakończenia rozwoju Oprogramowania. Charakter prac opisanych we wniosku jest niezmienny i odnosi się również do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań nad tym konkretnym Oprogramowaniem. Wnioskodawca, w ramach swojej działalności, tworzy nowe autorskie prawa do programów komputerowych w postaci kodów źródłowych, które mogą być uznane, w ocenie Wnioskodawcy, za kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie efekty prowadzonych przez niego prac w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania, które zostały opisane we wniosku, mają postać praw własności intelektualnej.

W ramach prowadzonych prac powstają nowe prawa do programów komputerowych, które stanowią utwory podlegające ochronie prawnoautorskiej. Ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania ma charakter modułowy, więc Wnioskodawca jest właścicielem części Oprogramowania, jaką tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przeniesienia praw autorskich. Z chwilą przekazania Kontrahentowi wytworzonego Oprogramowania Wnioskodawca przenosi na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania. Wnioskodawca tym samym działa na zlecenie swojego Kontrahenta.

W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami osobowymi danego Kontrahenta, i wówczas ma on z góry określoną rolę twórcy zdefiniowanych i funkcjonalnie samodzielnych elementów Oprogramowania. Z zespołami osobowymi danego Kontrahenta Wnioskodawca prowadzi dyskusje na tematy techniczne (m.in. narzędzi, jakie najkorzystniej będzie użyć w danym przypadku, podejścia, z jakiego należy skorzystać do wytworzenia Oprogramowania).

Należy podkreślić, że współpraca Wnioskodawcy z zespołem osobowym Kontrahenta nie prowadzi do powstania wspólnego utworu. Współpraca nie jest bowiem realizowana w zakresie wspólnego tworzenia Oprogramowania.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. W takim przypadku nie powstaje część Oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne podmioty - stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, podlegające ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego, a samodzielne, odrębne Oprogramowanie, o cechach jak wyżej.

Umowa między Wnioskodawcą i jego Kontrahentem stanowi, że prawa własności intelektualnej wytworzone w ramach zleconej usługi należą do Kontrahenta, po ich przeniesieniu przez Wnioskodawcę. Całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego Oprogramowania przekazywana jest odpłatnie na rzecz Kontrahenta na podstawie umowy łączącej Strony.

W toku realizowanych prac Wnioskodawca wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem przewiduje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do Oprogramowania. Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego, na podstawie ewidencji określającej ilość godzin przeznaczonych na stworzenie określonego programu komputerowego. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu przeniesienia praw własności intelektualnej na Kontrahenta. Wynagrodzenie nie obejmuje wynagrodzenia za rutynowe zmiany Oprogramowania.

Podsumowując, Wnioskodawca określa wynagrodzenie za przeniesienie na Kontrahenta autorskich praw majątkowych na podstawie obliczenia czasu przeznaczonego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie Oprogramowania. W tym stanie rzeczy, otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie jest przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Strony umowy o współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w terminie określonej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury.

Ponadto Wnioskodawca może uzyskiwać również przychody z wykonywania innych usług informatycznych, które nie stanowią odpłatnego przeniesienia Oprogramowania lub jego części na jego Kontrahenta, a co nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Wnioskodawca prowadzi również ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia Oprogramowania bądź części Oprogramowania przez wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu.

Wnioskodawca jest w stanie szczegółowo określić wynagrodzenie z tytułu odpłatnego przeniesienia praw własności intelektualnej do tworzonego Oprogramowania, z uwagi na prowadzone przez Wnioskodawcę rejestry i ewidencje czasu i rodzaju wykonywanych zadań, które precyzyjnie pozwalają ustalić powyższe okoliczności. Przeniesienie wskazanych powyżej praw następuje w ramach świadczonych usług w zakresie prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą. Omawiane Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy projekty, w ramach których realizowane są prace programistyczne skutkujące powstaniem Oprogramowania, są rozciągnięte w czasie, i  w konsekwencji do danego projektu można przypisać kilka faktur przychodowych. W takim przypadku część wynagrodzenia objętego daną fakturą VAT, która dokumentuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za Oprogramowanie (jego rozwinięcie, modyfikację, zmianę, nową funkcjonalność lub inne prawa) powstałe w miesiącu, którego dotyczy faktura.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skoncentrowana jest na tworzeniu, rozwijaniu lub ulepszaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi i planuje ponosić, w tym może ponosić, następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z jego eksploatacją i serwisem, leasingu operacyjnego pojazdu;

b)usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i internet);

c)telefonu komórkowego;

d)prowadzenie księgowości, usługi doradcze;

e)sprzętu komputerowego, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych, utrzymanie domen/serwerów;

f)urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne),

g)literatury i szkoleń i wyjazdy/konferencje branżowe, studia/kursy zawodowe i językowe (materiały doskonalenia zawodowego).

Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnej 5% stawki podatku PIT, tj.:

a)Wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

b)Prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

c)W prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

d)Rozlicza poniesione koszty określone w art. 30ca ustawy o PIT.

Od (...) 2020 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

W związku z tym, że przepisy prawa nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja potwierdza uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych programów komputerowych na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie bądź części Oprogramowania, do końca danego miesiąca kalendarzowego.

W prowadzonej ewidencji zostaje wskazany dla każdej faktury przychodowej współczynnik IP BOX. Współczynnik ten informuje, jaką część przychodu z danej faktury stanowiło wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do określonego programu komputerowego, wytworzonego przez Wnioskodawcę w danym okresie rozliczeniowym. Wnioskodawca wyodrębnił poszczególne programy komputerowe w prowadzonej ewidencji. W odniesieniu do każdego z nich Wnioskodawca ewidencjonuje potwierdzone fakturami/rachunkami przychody oraz odpowiadające im koszty z PKPiR.

W przypadku gdy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca osiąga przychody ze świadczenia usług innych niż programistyczne, koszty przyporządkowane są do przychodu, na którego osiągnięcie miały bezpośredni wpływ. Jeśli alokacja konkretnego kosztu nie jest możliwa, koszty te rozliczane są na wszystkie osiągnięte przychody w danym miesiącu, poprzez zastosowanie proporcji przychodowej.

Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze, w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala także na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania bądź części Oprogramowania przez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym okresie rozliczeniowym.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisaną we wniosku związane z danym prawem, przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

W przeważającym zakresie uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania wytworzonych przez Niego. W wyniku czego koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z poszczególnymi projektami realizowanymi przez Niego. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytworzeniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie rozliczeniowym, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej przez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu. Gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne "powiązanie" odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa wart. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest  liczona na podstawie: koszty pośrednie * przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej * przychody z danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania (jako osobnego KPWI)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej przez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem Oprogramowania, gdyż stanowią one koszty działalności Wnioskodawcy w zakresie tworzenia Oprogramowania. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do konkretnego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją tych prac. Bez ich poniesienia, prace nie mogłyby być realizowane, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga zarówno sprzętu, jak i ponoszenia dodatkowych kosztów wskazanych we wniosku.

Odnosząc się szczegółowo do zagadnienia kosztów należy wskazać:

1.samochód (eksploatacja, serwis, leasing): koszty poniesione na eksploatację samochodu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport: do Kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego Oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, i na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Taki środek transportu pozwala na szybki, sprawny i zintegrowany z potrzebami Kontrahenta kontakt i konsultacje, co służy personalizacji tworzonego Oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Kontrahenta i jego oczekiwań. Co istotne, zapewnia także Wnioskodawcy szybki dostęp do sklepów z narzędziami programistycznymi. Wszystko to gwarantuje Wnioskodawcy odpowiednie warunki dla świadczenia usług programistycznych w sposób efektywniejszy i lepszej jakości, oraz wpływa na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych.

2.telefon: zastosowanie telefonu (smartfona) umożliwia komunikację mailową z Kontrahentem w przypadku braku dostępu do komputera; umożliwia otrzymywanie komunikatów o krytycznych błędach w aplikacji, ułatwia szybką reakcję w takiej sytuacji, umożliwia kontakt telefoniczny z Kontrahentem.

3.księgowość: pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane Oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto Wnioskodawca, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów w tej dziedzinie, ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na czas i jakość tworzonego programu komputerowego. Co istotne, posiadanie fachowej księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, i Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej.

4.sprzęt komputerowy: dla sprawnego tworzenia Oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania Wnioskodawca stale usprawnia posiadany sprzęt komputerowy przez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. Na szybko zmieniającym się rynku technologii, niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby do spadku wydajności i efektywności jego pracy. Tym samym poniesione koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych są niezbędne dla tworzenia Oprogramowania.

5.literatura branżowa i szkolenia/konferencje branżowe, studia/kursy zawodowe i językowe: Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego rezultatu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy przez szkolenia oraz materiały edukacyjne. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że w ramach świadczonych usług wytwarza coraz to nowe produkty spełniające nowe funkcje oraz często wymagające zastosowania metod i/lub narzędzi, których jeszcze nie miał sposobności stosować. W celu zdobycia niezbędnej wiedzy na temat nowych narzędzi i technologii kupuje On literaturę specjalistyczną i uczestnictwo w branżowych szkoleniach.

6.materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne: Wnioskodawca kupuje meble (biurka) i inne wyposażenie oraz materiały biurowe, ponieważ są niezbędne w prowadzonej działalności. Dla wykonania swoich obowiązków, Wnioskodawca musi utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe.

Wymaga podkreślenia, że całe ryzyko gospodarcze związane z realizowanymi pracami ponosi Wnioskodawca jako ich wykonawca. Pomimo przeniesienia autorskich praw do Oprogramowania, ponosi wobec Kontrahenta pełną odpowiedzialność za rezultat świadczonych przez siebie usług czyli tworzone Oprogramowanie.

Oprogramowanie, wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. Dotyczy to zarówno Oprogramowania opisanego powyżej jako całkowicie nowego przedmiotu autorskich praw, jak i ulepszonego o nową funkcjonalność czy element. Przy czym, w tym drugim przypadku mamy do czynienia z modułem lub elementem stworzonym w oparciu o nowy, odrębny kod źródłowy, który w każdej chwili można wprowadzić do istniejącego programu komputerowego lub go z niego usunąć. Jest to zatem odrębny program i odrębny utwór od programu "głównego", chociaż stanowi jego istotną, nową funkcjonalność lub część.

Wnioskodawca konsekwentnie wskazuje, że części Oprogramowania powstające w efekcie rozwijania i/lub ulepszania przez Wnioskodawcę programu komputerowego stanowią odrębne od takiego Oprogramowania programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego.

Wprawdzie brak jest legalnej definicji programu komputerowego, jednak orzecznictwo i doktryna Prawa autorskiego są zgodne w tej kwestii i prezentują następujące stanowisko:

1.przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816);

2.do programów komputerowych stosuje się również zasadę wyrażoną w art. 1 ust. 3 Prawa autorskiego, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

W związku z powyższym, zgodnie z doktryną Prawa autorskiego część Oprogramowania (fragment kodu) jest utworem w rozumieniu art. 74 tej ustawy. Element twórczy pochodzący od Wnioskodawcy i występujący w procesie tworzenia Oprogramowania polega na pisaniu kodu źródłowego, w efekcie czego powstaje program komputerowy. Trzeba mieć jednak na uwadze, że Oprogramowanie jako całość (produkt finalny) to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji do realizacji wyznaczonych celów. Celem Oprogramowania jest przetwarzanie danych w wyznaczonym przez twórcę zakresie. Nie wszystkie elementy gotowego Oprogramowania są tworzone od podstaw przez programistów. W tym celu wykorzystuje się wiele gotowych elementów (ogólnodostępne biblioteki i elementy open source), co jednak nie wpływa na ocenę Oprogramowania, określanego jako pewna całość, jako utworu w rozumieniu Prawa autorskiego.

Mając na względzie powyższe, w tym zwłaszcza pojemną definicję programu komputerowego, Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów jego prac jako odrębny element stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 Prawa autorskiego. Wybór zindywidualizowanych rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, determinuje jednoznacznie niepowtarzalność wytworzonego programu; warunki istotne dla środowiska wykorzystania programu wykluczają także możliwość zastosowania oprogramowania dostępnego na rynku.

Pracując nad wytworzeniem Oprogramowania, Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia Oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Niego systemów i aplikacji.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in.: zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych i technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Bezsprzecznie, Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia także działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Niego nie były wykorzystane. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje wykreowanie zupełnie nowych funkcjonalności lub elementów, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.

Wymaga podkreślenia, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wobec faktu, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe programy komputerowe, i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, jego praca ma charakter twórczy. Nie jest bowiem wymagane tworzenie innowacyjnych rozwiązań w wymiarze światowym, i Wnioskodawca nie weryfikuje efektów swojej pracy w takiej skali.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu, są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Co istotne, ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z doktryną przedmiotu i orzecznictwem, wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianej jako czynności mechaniczne. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe jako utwory w rozumieniu art. 1 Prawa autorskiego, i cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego Oprogramowania.

Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłącznie proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością twórczą, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego przez siebie zindywidualizowanego dzieła. Jedynym efektem świadczonych usług w zakresie rozwoju i tworzenia Oprogramowania, które opisane są w niniejszym wniosku, jest kod źródłowy programu komputerowego, stanowiący utwór w rozumieniu Prawa autorskiego i przedmiot prawa własności intelektualnej.

Na podstawie umowy o współpracy, przez zapłatę należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, Kontrahent nabywa, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń i zapłaty dodatkowego wynagrodzenia, całość autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Wnioskodawcę utworów będących programami komputerowymi oraz wszelkiej związanej z nimi dokumentacji, w szczególności dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej. Zauważyć przy tym należy, że zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa: "kluczowe znaczenie przy kwalifikacji, czy umowa narusza zakaz z art. 41 ust. 3 Prawa autorskiego (bądź stanowi jego obejście), jest nie czas jej trwania, ale istnienie możliwości wypowiedzenia jej przez twórcę (taki pogląd formułują również J. Barta, R. Markiewicz (w:) Prawo autorskie..., red. J. Barta, R. Markiewicz, 2011, s. 310). Jeżeli taka możliwość istnieje, nie ma podstaw do twierdzenia, że umowa odnosi się do wszystkich utworów lub wszystkich utworów danego rodzaju, jakie autor stworzy w przyszłości, ponieważ może on zakończyć stosunek prawny wykreowany umową i odtąd będzie miał pełną swobodę wykonywania autorskich praw majątkowych do utworów później stworzonych. Można nawet bronić tezy, że art. 41 ust. 3 Prawa autorskiego jest zbędny, ponieważ sytuacje, do których odnosi się jego hipoteza, to zbiór pusty. De iure i de facto bowiem każda umowa prawnoautorska może być wypowiedziana przez twórcę ze względu na jego istotne interesy twórcze (art. 56 ust. 1 ustawy), a do takich bezdyskusyjnie należy swoboda dysponowania całokształtem swojej przyszłej twórczości. Konkludując, wypada stwierdzić, że zakaz generalnego dysponowania przyszłym dorobkiem twórczym nie odgrywa w praktyce obrotu w Polsce istotnej roli." Umowa zawarta przez Wnioskodawcę przewiduje możliwość jej wypowiedzenia, tak więc nie narusza zasady określonej w art. 41 ust. 3 Prawa autorskiego.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, i nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w Oprogramowaniu. Po przeniesieniu, własność utworu jest pełna, nieodwołalna oraz uprawnia do pełnego i niezakłóconego rozporządzania prawem do programu komputerowego. Do chwili przeniesienia na rzecz Kontrahenta prawa do programu, Wnioskodawcy przysługują prawa majątkowe do jego składowych (części Oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie/ rozwinięcie danego Oprogramowania.

Wnioskodawca twierdzi, że nowe Oprogramowanie (części/fragmenty/elementy Oprogramowania, kody), to odrębny przedmiot obrotu prawnego, który podlega ochronie na podstawie Prawa autorskiego. Wnioskodawca wskazuje, że niniejszy wniosek o wydanie interpretacji odnosi się do stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że opisany we wniosku stan faktyczny odnosi się do zdarzenia przyszłego oraz zaistniałego już zdarzenia, ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania, ulepszania Oprogramowania lub jego części, uzyskując z tego tytułu dochody w sposób opisany we wniosku od dnia (...) 2020 i chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej począwszy od stycznia roku 2020, 2021 jak i w latach następnych.

Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach, przy czym Wnioskodawca może podjąć się także realizacji innych, nowych typów Oprogramowania, ale charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności pozostanie niezmieniony.

Ponadto Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą podmiotów funkcjonujących w różnych branżach, a tym samym tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, z tym jednak zastrzeżeniem, że opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności pozostanie niezmieniony; nie ulegnie zmianie także rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży Oprogramowania.

Wniosek doprecyzował Pan o następujące informacje:

Uzupełnienie z 28 marca 2022 r.

1.

a)W efekcie wszystkich podejmowanych przez wnioskodawcę przedsięwzięć, których dotyczy wniosek, powstały/powstaną (w okresie którego ma dotyczyć wniosek) programy komputerowe podlegające ochronie określonej art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

b)

-Świadczone przez wnioskodawcę usługi, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,

-odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez wnioskodawcę oraz ich wykonywanie ponosi wnioskodawca.

c)W ramach działalności gospodarczej wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u wnioskodawcy funkcjonujących.

d)W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe lub jego część, o którym mowa we wniosku, to właścicielem ulepszonego, rozwijanego programu jest Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia i rozwinięcia. Z chwilą przekazania wytworzonego programu Kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały także pochodzące z licencji prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Natomiast będą Wnioskodawcy do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (tj. części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego programu. W związku z tym Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Jeżeli Wnioskodawca nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właścicieli zlecających jego ulepszenie/modyfikację, będą Mu do momentu przeniesienia prawa do programu na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. Można stwierdzić, że nowe funkcjonalności (części oprogramowania, kody, algorytmy), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (na podstawie art. 74). Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia własnością Wnioskodawcy, która to przechodzi na rzecz Zleceniodawcy wskutek wykonania z nim umów. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego, to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Więc owe dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie. Podsumowując, Wnioskodawca ulepsza oprogramowanie tworząc nowe funkcjonalności (kody, algorytmy), które ulepszają programy Zleceniodawcy, i które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Chwilowo więc (do momentu przeniesienia) owych części oprogramowania będzie ich właścicielem i następnie przeniesienie własność owych części (podlegających osobnej ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) na Zleceniodawcę. W wyniku ulepszania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, czy też użytkownikiem posiadającym prawa do korzystania z tworzonych, rozwijanych oraz ulepszanych programów komputerowych na podstawie umowy licencyjnej, ale działa na zlecenie swojego kontrahenta. Konkludując, Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, gdyż nie jest to wymagane aby powstawały nowe oprogramowania które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

e)Jak wskazano powyżej, Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, gdyż nie jest to wymagane aby powstawały nowe oprogramowania które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca działa na zlecenie swojego Kontrahenta.

f)Jak wskazano powyżej:

-Wnioskodawca ulepsza/modyfikuje to oprogramowanie działając na zlecenie Kontrahenta;

-wnioskodawcy przysługują i przysługiwały prawa autorskie do rozwinięcia oprogramowania/części oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

g)Działania polegające na rozwijaniu/ulepszaniu /modyfikacji oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

h)Poprzez koszty użytkowania samochodu mowa o kosztach:

-paliwa,

-koszty przeprowadzonych napraw (koszty wykonania danej usługi oraz uszkodzonych elementów),

-koszty eksploatacyjne (koszty wykonania usług oraz koszty elementów nadających się do wymiany np.: klocków hamulcowych, tarcz hamulcowych, koszty płynów, do dezynfekcji, wszelakiego typu filtrów (filtr powietrza, filtr oleju itp.), opon, wymianę/przełożenie opon, wyważenie kół, sprawdzenie oraz ustawienie zbieżności kół, dezynfekcje klimatyzacji, pióra wycieraczek, itp.),

-koszty serwisowe takie jak koszty pakietów/rat serwisowych,

-koszty leasingu tj.: raty leasingowe, opłaty wstępne, opłaty administracyjne (w tym opłata rejestracyjna),

-ubezpieczeń OC/AC,

-przeglądu auta.

Wnioskodawca wskazuje przesłanki:

a)użytkowania samochodu w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty wskazane powyżej związane z jego eksploatacją oraz leasingiem pojazdu - koszty poniesione, paliwo, naprawy i inne powyższe związane z jego eksploatacją pojazdu oraz koszty leasingu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Auto wykorzystywane jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Taki środek transportu pozwala na konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, również nie można zapomnieć o zapewnieniu szybkiego dostępu do sklepów z narzędziami programistycznymi, a więc Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych.

i)Mowa o usługach księgowych oraz usługach prawnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie tworzenia oprogramowania. Wydatki na prowadzenie księgowości i usługi prawne - pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych.

j)Mowa o wydatkach:

-koszty sprzętu komputerowego (tj. komputera/laptopa w tym ich elementów/podzespołów (zasilaczy, kart graficznych, kart pamięci, dysków, kabli, itp.), minikomputerów w tym części do niego (tj. radiatorów, kart pamięci, zasilaczy obudów kabli, adapterów, czujników, przekaźników.)),

-oprogramowania (tj. koszty oprogramowania/licencji na oprogramowanie np. MS Office, Windows, środowisko programistyczne Intellij oraz inne, licencja antywirusowa),

-urządzeń peryferyjnych tj.: słuchawki, myszki, klawiatury, kamery, mikrofon Wnioskodawca wskazuje, że bez zakupu odpowiedniego sprzętu komputerowego wytwarzanie oprogramowania nie byłoby zupełnie możliwe, sprzęt komputerowy stanowi podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy.

k)Mowa o następujących wydatkach:

-urządzenia biurowe (drukarki, niszczarki, routery, serwery plików) oraz materiałów eksploatacyjnych z nimi związanych (tusze, tonery, części zamienne, kable, zasilacze, oleje do niszczarki),

-materiały biurowe (artykuły piśmiennicze, papier do drukarek, skoroszyty, ołówki, długopisy, koperty na listy, segregatory na dokumenty)

-sprzęt biurowy (biurko/blat do biurka, meble biurowe, fotel, stelaż elektryczny do biurka, uchwyty na monitory, kable, zasilacze) Wnioskodawca wskazuje, że celem jest przygotowanie odpowiedniego zaplecza służącego do tworzenia oprogramowania w sposób wydajny.

l)Mowa o następujących wydatkach:

-literatura branżowa powiązana z wytwarzanym oprogramowaniem (książki),

-koszty szkoleń oraz kursów branżowych,

-bilety wstępu na konferencje oraz koszty dojazdu na konferencje (w tym również opłaty drogowe, za paliwo, za nocleg oraz parkingowe),

-koszty kursów językowych,

-koszty związane z studiami (opłaty za studia). Celem zakupu materiałów oraz doskonalenia zawodowego jest poszerzanie własnej wiedzy w zakresie technologii informacyjnych celem sprawniejszego świadczenia usług. Jak wskazano już we wniosku, oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy, tym samym w celu tworzenia oprogramowania niezbędny jest ciągły rozwój własnych umiejętności.

m)Wnioskodawca wskazuje przesłanki powiązania usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i internet) - do tworzenia oprogramowania i prowadzenia działalności wnioskodawcy niezbędny jest kontakt z klientem poprzez sieć telefoniczną i internet.

n)Żadne powyższe wydatki nie zostały poniesione na zakup składników majątku stanowiący środek trwały oraz nie podlegają amortyzacji.

o)Przez koszty „utrzymanie domen/serwerów” rozumiem koszty:

-utrzymanie domeny jest kosztem utrzymania domeny(opłata za adres domenowy) i jest kosztem reklamowym,

-koszty poniesione na serwery - mowa tu o kosztach związanych z utrzymaniem serwerów hostingowych (koszt reklamowy) oraz serwerów plików (koszt związany z przechowywaniem dokumentów powiązanych z wytwarzanym oprogramowaniem).

Uzupełnienie z 8 maja 2022 r.

1.Wyodrębnione zadania, które zostały opisane szczegółowo we wniosku w zakresie tworzenia i rozwoju oprogramowania. Przez oprogramowanie należy rozumieć programy komputerowe, ich części i rozwinięcia co jak podkreśla wnioskodawca szczegółowo opisał we wniosku. Każde to pojęcie opisujące zakres działań wnioskodawcy również jest zamienne, gdyż w efekcie realizacji tych czynności zawsze powstaje oprogramowanie. Wszystkie te określenia opisują działalność wnioskodawcy w ramach, której tworzone jest oprogramowanie szczegółowo opisane we wniosku.

2.

a)Badania naukowe nie były, nie są i nie będą prowadzone.

b)Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność, którą wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio realizuje, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Tym samym wnioskodawca wskazuje wyraźnie, że działalność wnioskodawcy spełnia wszystkie przesłanki uprawniającego do zaklasyfikowania jego działalności jako działalności rozwojowej, tym samym działalność taka jest przez wnioskodawcę jest prowadzona. Podsumowując, wnioskodawca prowadzi działalność obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu wskazanego przepisu ustawy o szkolnictwie wyższym tj. art. 4 ust. 3. Wnioskodawca wskazuje, że jego odpowiedź jest jasna, wyraźna i nie jest wymijająca, zatem uznanie jej za takową będzie stanowiło naruszenie już nie tyle zasad postępowania podatkowego, co wykładni językowej. W przypadku chęci pozostawienia niniejszego wniosku bez rozpoznania wskazuję na treść orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 listopada 2021 (II FSK 1049/21) i jego uzasadnienie, w którym NSA stwierdza, że biorąc pod uwagę charakter i zadania interpretacji podatkowej trudno uznać stanowisko organu podatkowego za prawidłowe, ponieważ prowadziłoby ono do podważenia sensu wydawania interpretacji podatkowych, jeśli sam wnioskodawca ma udzielić odpowiedzi na zadane przez siebie organowi pytanie. Stwierdzenie przez organ, że wnioskodawca wymijająco udzielił odpowiedzi na pytania zadane w związku z wystosowanym wezwaniem o uzupełnienie opisu stanu faktycznego nie znajduje pokrycia w aktach sprawy. Organ wskazuje, że posługując się sformułowaniami: "(...) Wnioskodawca nie wie, czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową i z tego powodu kieruje do Urzędu pytanie w tej materii (pytanie Nr 1), jednakże jest On w stanie stwierdzić, że prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 czerwca 2019 r. i od tego momentu na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje zlecenia programistyczne, które zostały dokładnie opisane we wniosku, w wyniku czego uzyskuje z tego tytułu dochody" - skarżący wyraża jedynie swój pogląd w danej kwestii, a zatem nie można potwierdzić jego wiedzy o fakcie prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, a raczej wywnioskować jego chęć "uważania" tej działalnością za taką, która spełnia określone przepisy. Słusznie stwierdził Sąd pierwszej instancji, że z akt sprawy, wniosku o wydanie interpretacji, wezwania organu, doprecyzowania wniosku i uzasadnień stanowiska organów wynika, że skarżący podkreślał, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do działalności badawczo-rozwojowej, odsyła bezpośrednio do przepisów ustaw pozapodatkowych. Zasadne było zatem żądanie skarżącego o wydanie interpretacji, czy prowadzona przez niego działalność może zostać uznana za badawczo-rozwojową, skoro ustawodawca posłużył się w treści art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. pojęciem działalności badawczo-rozwojowej, a w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktach 39 i 40 tego artykułu, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej. Wobec tego kluczowa z punktu widzenia skutków podatkowych była ocena charakteru prowadzonej działalności na kanwie właśnie tej ustawy. Ze względu na bezpośrednie odwołanie się do tej ostatniej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i wyraźne wskazanie, że definicję tą należy rozumieć w konkretny sposób, tj. przedstawiony w ustawie - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, przedmiotowe zapisy są elementem systemu prawa podatkowego. Nie może ulegać wątpliwości, iż powinny być rozpatrywane przez organ w kontekście oceny prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, skoro zakres wniosku do  tego wprost nawiązuje. Z tego powodu stwierdzenie organu o wymijającej odpowiedzi skarżącego odnoszącej się do pytania na które oczekiwał odpowiedzi od organu interpretacyjnego, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjne świadczy o tym, że to organ uchylił się od ustosunkowania się przedstawionego stanu faktycznego (do tego uzupełnionego przez skarżącego), domagając się od niego odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie”.

Wnioskodawca wskazuje, że:

-(...) 2020 aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji;

-Dotyczyły i dotyczą rozwoju oprogramowania. Celem tych prac jest stworzenie nowego oprogramowania wskazanego we wniosku. Wnioskodawca wskazał to we wniosku. Wnioskodawca wskazuje, że prace rozwojowe obejmują:

1)Prace programistyczne związane z tworzeniem/rozwojem kodu źródłowego;

2)Łączenie i konfiguracja rezultatów prac programistycznych;

3)Symulacja pracy Oprogramowania oraz jego testowanie;

4)Korekty i modyfikacje wprowadzone do Oprogramowania po etapie testowania;

5)Opracowywanie nowych rozwiązań mających na celu poprawę wydajności systemu;

-Tak, prace rozwojowe zostały/ zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Zostaną zakończone wytworzeniem oprogramowania. Zostały i zostaną skomercjalizowane poprzez ich sprzedaż. We wszystkich, których dotyczy wniosek.

-Tak, w wyniku prac o cechach prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę. Wnioskodawca wskazuje konkretny produkt:

1.Aplikacja służąca do cyfryzacji istniejących już testów papierowych, a także nowych testów sprawdzających poziom językowy użytkownika oraz wdrożeniu nowych, innowacyjnych procesów biznesowych.

2.aplikacja monolityczna zapewniająca automatyzacje procesów związanych z działem finansowym przedsiębiorcy. Aplikacja pomaga w pracy szczególnie działom zajmującym się umowami z autorami publikacji, książek czy też czasopism oraz rozliczaniu się z nimi. Tak, wnioskodawca oferuje lub będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac o cechach prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

-Tak, w stosunku do dotychczasowej wnioskodawcy działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.

-Nie, nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług Wnioskodawca wskazuje, że jeśli określenie „tej” –odnosi się do działalności wnioskodawcy jako takiej, to wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykonuje poboczne działania w zakresie usług informatycznych, natomiast dochodu z ich prowadzenia nie zamierza obejmować preferencyjna stawką podatkową. Usługi takie są wykonywane od początku prowadzenia działalności gospodarczej tj. od dnia (...) 2020. Jeśli odnosi się do działalności rozwojowej wnioskodawcy, to nie realizuje on innych czynności w jej obrębie aniżeli wskazane we wniosku

3.

a)Pod pojęciem program komputerowy/oprogramowanie komputerowe należy rozumieć tworzone i rozwijane kody źródłowe programów komputerowych, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest prawem własności intelektualnej. Jak wnioskodawca wyjaśnił we wniosku wszelkie „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „aplikacje”, „moduły” stanowią zamienne określenia kodów źródłowych programów komputerowych, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest prawem własności intelektualnej Pojęcia te są używane zamiennie i odnoszą się w każdym przypadku do jednego efektu prac tj. kodów źródłowych programów komputerowych, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest prawem własności intelektualnej.

b)Wnioskodawca już wskazał powyżej:

1.Aplikacja służąca do cyfryzacji istniejących już testów papierowych, a także nowych testów sprawdzających poziom językowy użytkownika oraz wdrożeniu nowych, innowacyjnych procesów biznesowych;

2.aplikacja monolityczna zapewniająca automatyzacje procesów związanych z działem finansowym przedsiębiorcy. Aplikacja pomaga w pracy szczególnie działom zajmującym się umowami z autorami publikacji, książek czy też czasopism oraz rozliczaniu się z nimi.

Oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej prawa do „programów komputerowych” wnioskodawcy, o których mowa w pytaniach, można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof.

4.

a)Tak, efekty prac wnioskodawcy, które wnioskodawca nazywa „programem komputerowym” (Oprogramowanie) zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a nie „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów;

b)W każdym przypadku tworzenie przez wnioskodawcę „programu komputerowego" wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tak wnioskodawca prowadził i prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego", który jest efektem pracy wnioskodawcy;

c)„Programy komputerowe” zawsze są efektem prac rozwojowych wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

5.Wynagrodzenie w umowie wskazywane jest kwotowo. Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia wyłącznie z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do „programu komputerowego”. Wypłacane wnioskodawcy przez Kontrahenta wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za czynności związane z tworzeniem i/lub ulepszeniem kwalifikowanego IP, oraz również inne czynności niezwiązane z wytworzeniem i/lub ulepszeniem takiego prawa – poboczne usługi informatyczne. Preferencyjną stawką podatkową wnioskodawca zamierza objąć tylko tę jego część, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

a)Stałe okresy miesięczne.

b)W raz z momentem upływu okresu rozliczeniowego wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa do stworzonego w tym okresie oprogramowania za co otrzymuje zapłatę wynagrodzenia w kwocie wynikającej z umowy oraz prowadzonych rejestrów realizowanych prac.

c)Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane ani nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych z kontrahentem.

d)Program komputerowy tworzony przez Wnioskodawcę wersjonowany jest przez niego w odpowiednim systemie, który następnie systematycznie jest synchronizowany z wersją przenoszoną na kontrahenta na platformie, z której korzysta. Przeniesienie następuje z momentem zapłaty należnego wnioskodawcy wynagrodzenia. Wnioskodawca tworzy dany program komputerowy który podlega ochronie na gruncie prawa autorskiego i przenosi go fizycznie na klienta umieszczając w repozytorium na serwerze klienta. Przeniesienie praw potwierdza umowa i umieszczenie go na serwerze.

e)-opłaty wstępne; opłaty administracyjne; paliw; ubezpieczeń OC; ubezpieczeń AC; rat leasingowych; rat serwisowych; pakietów serwisowych; koszty napraw; koszty wymiany opon, wyważeń kół; przeglądów; koszty części eksploatacyjnych; koszty przejazdów przez płatne odcinki dróg; koszty parkingowe;

-drukarek oraz części eksploatacyjnych do nich; kart pamięci; urządzeń peryferyjnych w tym (myszek, klawiatur, słuchawek, kamer, itp.); niszczarek oraz części eksploatacyjnych do nich; minikomputerów oraz części do nich; laptopów; komputerów oraz części do nich; monitorów; nagrywarek płyt; dysków; płyt; licencji na oprogramowanie w tym np. Licencja Intellij, Windows, MS Office; routerów; koszty utrzymania serwerów; koszty utrzymania dysków chmurowych; koszty serwerów pliku; wszelakiego typu okablowania;

-literatura branżowa; kursów języków obcych; konferencji programistycznych; studiów branżowych; kursów/szkoleń branżowych.

Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych – opisanych szczegółowo we wniosku.

f)Jest to koszt ponoszony co miesiąc, dlatego jest kosztem stałym.

g)Wnioskodawca wskazuje co następuje. Wyliczone w pytaniach koszty są związane z całą działalnością wnioskodawcy opisaną we wniosku, gdyż całość tej działalności to prace rozwojowe. Do każdych poszczególnych działań koszty te przyczyniają się w taki sam sposób. Opisana działalność to prace rozwojowe, które wnioskodawca szczegółowo opisał, więc związek pozostaje aktualny:

-użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z ich eksploatacją, serwisem oraz leasingiem - koszty poniesione na paliwo, naprawy i inne wskazane powyżej związane z eksploatacją pojazdu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Auto wykorzystywane jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Taki środek transportu pozwala na konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, również nie można zapomnieć o zapewnieniu szybkiego dostępu do sklepów z narzędziami programistycznymi, a więc Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych;

-usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i internet) - do tworzenia oprogramowania i prowadzenia działalności wnioskodawcy niezbędny jest kontakt z klientem poprzez sieć telefoniczną i internet; telefonu komórkowego i abonamentu - służy do testowania oprogramowania i tworzenia oprogramowania i kontaktu z klientem;

-prowadzenie księgowości - pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych;

-sprzętu komputerowego, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych, utrzymanie domen/serwerów - bez zakupu odpowiedniego sprzętu komputerowego oprogramowania i urządzeń peryferyjnych oraz utrzymania domen/serwerów wytwarzanie oprogramowania nie byłoby zupełnie możliwe, sprzęt komputerowy oraz inne wydatki wskazane powyżej stanowi podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy;

-urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne, strona internetowa) - celem jest przygotowanie odpowiedniego zaplecza służącego do tworzenia oprogramowania w sposób wydajny;

-literatury i szkoleń i wyjazdy/konferencje branżowych, studia/kursy zawodowe i językowe (materiały doskonalenia zawodowego) - Celem zakupu materiałów oraz doskonalenia zawodowego jest poszerzanie własnej wiedzy w zakresie technologii informacyjnych celem sprawniejszego świadczenia usług. Jak wskazano już we wniosku, oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy, tym samym w celu tworzenia oprogramowania niezbędny jest ciągły rozwój własnych umiejętności.

h)Wszystkie wydatki, których dotyczy trzecie i czwarte pytanie były i są ponoszone w celu prowadzenia przez wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych, które zostały szczegółowo opisane we wniosku, ale nie są ponoszone wyłącznie w tym celu, lecz wnioskodawca jest w stanie podać wartość danego wydatku przypadającego na działalność rozwojową.

i)Według kryterium adekwatnego przyczynienie się danego kosztu do prowadzenia prac rozwojowych nad danym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Tak, wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego” jeśli oczywiście w danym okresie, w którym powstał dany program komputerowy wszystkie są poniesione.

j)Koszty z pytania czwartego zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów osiągniętych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca wskazuje przesłanki:

·użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z ich eksploatacją, serwisem oraz leasingiem - koszty poniesione na paliwo, naprawy i inne wskazane powyżej związane z eksploatacją pojazdu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Auto wykorzystywane jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Taki środek transportu pozwala na konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, również nie można zapomnieć o zapewnieniu szybkiego dostępu do sklepów z narzędziami programistycznymi, a więc Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych;

·usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i internet) - do tworzenia oprogramowania i prowadzenia działalności wnioskodawcy niezbędny jest kontakt z klientem poprzez sieć telefoniczną i internet; telefonu komórkowego i abonamentu - służy do testowania oprogramowania i tworzenia oprogramowania i kontaktu z klientem;

·prowadzenie księgowości - pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych;

·sprzętu komputerowego, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych, utrzymanie domen/serwerów - bez zakupu odpowiedniego sprzętu komputerowego oprogramowania i urządzeń peryferyjnych oraz utrzymania domen/serwerów wytwarzanie oprogramowania nie byłoby zupełnie możliwe, sprzęt komputerowy oraz inne wydatki wskazane powyżej stanowi podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy;

·urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne, strona internetowa)- celem jest przygotowanie odpowiedniego zaplecza służącego do tworzenia oprogramowania w sposób wydajny;

·literatury i szkoleń i wyjazdy/konferencje branżowych, studia/kursy zawodowe i językowe (materiały doskonalenia zawodowego) - celem zakupu materiałów oraz doskonalenia zawodowego jest poszerzanie własnej wiedzy w zakresie technologii informacyjnych celem sprawniejszego świadczenia usług. Jak wskazano już we wniosku, oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy, tym samym w celu tworzenia oprogramowania niezbędny jest ciągły rozwój własnych umiejętności.

6.stanowisko nie ulega zmianie, gdyż jest ono odpowiednie i adekwatne.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie, części Oprogramowania) przedstawiona w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym już stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych (Oprogramowania, części Oprogramowania), tworzonego przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust.2 pkt. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w latach 2020, 2021 i kolejnych?

3.Czy wymienione przez Wnioskodawcę koszty:

a.użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z jego eksploatacją i serwisem, leasingu operacyjnego pojazdu;

b.usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i internet);

c.telefonu komórkowego;

d.prowadzenia księgowości, usług doradczych;

e.sprzętu komputerowego, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych, utrzymania domen/serwerów;

f.urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne),

g.literatury i szkoleń/ wyjazdów/ konferencji branżowych, studiów/kursów zawodowych i językowych (materiały doskonalenia zawodowego),

ponoszone i te które zamierza ponosić w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, można uznać za koszty w literze (A) wskaźnika NEXUS do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.Czy wymienione przez Wnioskodawcę wydatki na:

a.użytkowanie samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z jego eksploatacją i serwisem, leasingu operacyjnego pojazdu;

b.usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny i internet);

c.telefon komórkowy;

d.prowadzenie księgowości, usługi doradcze;

e.sprzęt komputerowy, oprogramowania i urządzenia peryferyjne, utrzymanie domen/serwerów;

f.urządzenia i materiały biurowe (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne),

g.literaturę i szkolenia/ wyjazdy/konferencje branżowe, studia zawodowe i językowe (materiały doskonalenia zawodowego),

które Wnioskodawca ponosi i zamierza ponosić w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad pytanie nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy prace realizowane przez niego, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zarówno pojęcie badań naukowych, jak i prac rozwojowych zostały natomiast zdefiniowane w kolejnych przepisach, tj. odpowiednio w art. 5a pkt 30 ustawy o PIT i pkt 40 ustawy o PIT przez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 478).

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności.

Z kolei, zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej na gruncie ustawy o PIT (dalej jako: prace lub projekty B+R) należy mówić wówczas gdy:

a.Działalność obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe;

b.Realizowane prace mają twórczy charakter;

c.Prace w tym zakresie prowadzone są w systematyczny sposób;

d.Wykonywane prace mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. Wszystkie wskazane powyżej przesłanki występują w przypadku projektów B+R realizowanych przez Wnioskodawcę.

A.Prace rozwojowe

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że działalność Wnioskodawcy w zakresie prowadzonych projektów B+R wyczerpuje pojęcie prac rozwojowych zawarte we wskazanych powyżej przepisach prawa. Wnioskodawca prowadzi bowiem prace, wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości Oprogramowania. Tym samym, Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe zdefiniowane we wskazanych powyżej przepisach prawa. W prowadzonych projektach B+R Wnioskodawca realizuje prace nastawione na wykorzystanie dostępnej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych do tworzenia autorskiego i innowacyjnego programowania lub jego znaczącego ulepszenia. Tym samym, zgodnie ze wskazanymi powyżej ustawowymi definicjami Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe.

B.Twórczy charakter prac

Kolejną przesłanką warunkującą uznanie działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową jest twórczy charakter tej działalności. W zakresie projektów B+R prowadzonych przez Wnioskodawcę przesłanka ta jest spełniona, ponieważ rozwiązania i końcowe produkty informatyczne nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę, jego Kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania, których nie da się nabyć na otwartym rynku. W przypadku projektów B+R nie występuje element typowej standaryzacji. Cele, jakie są zakładane do osiągnięcia przez Kontrahenta, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy. Jednocześnie należy podkreślić, że Oprogramowanie i jego elementy jako rezultat prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej wynikającej z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

C.Prowadzenie prac w systematyczny sposób

Realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R mają nie tylko twórczy charakter, ale są również prowadzone w sposób systematyczny, co stanowi kolejną przesłankę wynikającą z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej. Prace B+R realizowane są przez Wnioskodawcę według określonego harmonogramu. Przedmiotowe prace są zaplanowane przez Wnioskodawcę i prowadzone w sposób uporządkowany i regularny. Nie mają one charakteru incydentalnego ani spontanicznego.

D.Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Zgodnie z definicją ustawową działalność badawczo-rozwojowa musi także mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów B+R działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca, realizując przedmiotowe prace, uzyskuje nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie może wykorzystywać do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje). Prace programistyczne realizowane w ramach prac B+R mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki, natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego Oprogramowania lub jego części, a także późniejsze koordynowanie prowadzonych prac wymaga specjalistycznej wiedzy biznesowej. Jednocześnie celem prac realizowanych w ramach projektów B+R nie jest wyłącznie wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do Oprogramowania. Dodatkowo Wnioskodawca, celem konkurencyjnego świadczenia usług, musi ciągle poszerzać swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie informatyczne.

Wymaga podkreślenia, że w przepisach prawa nie zostało zdefiniowane pojęcie: "okresowy". W związku z tym, podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa okresowy: "powtarzający się, występujący co pewien czas" oraz "dotyczący danego okresu". Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa "okresowy" odnosi się do podejmowania czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Na podstawie powyższego można przyjąć, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę nie ma znamion okresowości, ponieważ każdy z wytwarzanych przez Wnioskodawcę utworów jest niepowtarzalny oraz unikatowy, a jego wytworzenie wymaga przeprowadzenia odmiennych i zindywidualizowanych procesów. Zaznaczyć należy, że zgodnie z ustawową definicją - działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika "lub" wskazuje, że w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, żeby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, żeby prowadził prace rozwojowe. Może także prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe. W każdej z tych trzech sytuacji spełniona zostanie przesłanka określona w definicji działalności badawczo-rozwojowej (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX).

Wnioskodawca stwierdza, że przymiot działalności twórczej bez wątpienia można przypisać (i będzie można przypisać) działaniom związanym z wytworzeniem utworów. Działania te skupiają się (i będą się skupiać w przyszłości) na wytwarzaniu nowych/zmodyfikowanych programów bądź kodów komputerowych, które są unikatowe oraz niepowtarzalne. Celem działań opisanych w zaszłym już stanie faktycznym i w zdarzeniu przyszłym jest opracowywanie nowych rozwiązań na podstawie aktualnej wiedzy oraz dostępnych na rynku produktów, z których tworzone są (i będą w przyszłości) nowe utwory. W efekcie powstają (i będą powstawać) nowe rozwiązania w postaci gotowych programów, narzędzi informatycznych, optymalizacji oraz związane z nimi - plany i projekty.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez Niego prace celem wytworzenia utworów stanowią (i będą stanowić) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikowania działań w zakresie tworzenia nowych rozwiązań z dziedziny IT do kategorii działalności badawczo-rozwojowej była już przedmiotem interpretacji indywidualnych, w których uznawano, że tego typu działania spełniają definicję prac o charakterze badawczo-rozwojowym. Ponadto, w tożsamych stanach faktycznych rozstrzygano również o możliwości uznania za działalność badawczo-rozwojową, prac w zakresie modyfikacji istniejącego oprogramowania/narzędzia informatycznego.

Tytułem przykładu można wskazać interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z dnia 7 maja 2020 r., nr 0115-KDIT1.4011.70.2020.2.JG, z dnia 30 marca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC, zgodnie z którymi: "Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy". Z powołaniem się na powyższe interpretacje prawnopodatkowe, w ocenie Wnioskodawcy, można mówić o ugruntowanej linii orzeczniczej w zakresie zakwalifikowania prac programistycznych określonych w zaistniałym stanie faktycznym i w zdarzeniu przyszłym do działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca prowadzi prace według szczegółowego harmonogramu czasowo- rzeczowego. Począwszy od wymagań umowy o współpracy dotyczących poprawnej dokumentacji działalności Wnioskodawcy, także Oprogramowanie determinuje wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą starannością. Ostatnią przesłanką wymaganą ustawowo do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych. Wnioskodawca opisał powyżej, w jaki sposób wykorzystuje obecne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że przy wykorzystaniu wszystkich dostępnych wiadomości naukowych, w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych. Przy czym ulepszenia te są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie procesów, które dotychczas robione były ręcznie. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Twórczość w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy przejawia się w wytwarzaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej, lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, co oznacza, że wprowadzają to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Przesądza to m.in. o elemencie "twórczym" prowadzonej przez Niego działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX). Wyjaśnić należy, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, dla którego z góry ustalony jest tylko efekt. Co istotne, istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, że programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też pozwalały na stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Z tego powodu Wnioskodawca twierdzi, że stworzone przez Niego programy stanowią przejaw jego twórczej działalności oraz są innowacyjne zarówno w prowadzonej przez niego działalności, jak i jego Kontrahenta. Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. Jednocześnie należy podkreślić, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej. Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prace związane z wytwarzaniem i modyfikacją utworów, szczegółowo przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT.

Ad pytanie nr 2

Wnioskodawca otrzymuje dochody ze stworzonego - w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej - kodu źródłowego Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy, w ramach wykonywanych usług, majątkowe prawa własności intelektualnej do tworzonego Oprogramowania i jego części przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w umówionej wysokości. Przedmiotowe wynagrodzenie obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, należy zakwalifikować do kategorii sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym stanie faktycznym spełnione są, według Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o PIT, tj. Wnioskodawca:

a.uzyskuje dochód w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,

b.uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym spełniona jest pierwsza przesłanka wskazana w art. 30ca ustawy o PIT.

Z kolei, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o PIT, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane z odpłatnego zbywania praw autorskich do programów komputerowych są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej kwalifikowanych dochodów przy zastosowaniu stawki określonej w tym przepisie prawa.

Uzasadniając niniejsze stanowisko Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

a.patent,

b.prawo ochronne na wzór użytkowy,

c.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

d.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

e.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

f.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

g.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin,

h.autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do kodu źródłowego stanowiącego Oprogramowanie wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego:

1.z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

3.z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wskazano powyżej, Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Prawa autorskiego.

Jedynym efektem tych usług w zakresie rozwoju i tworzenia Oprogramowania jest kod źródłowy programu komputerowego. Umowa o współpracy zawarta pomiędzy Wnioskodawcą i jego Kontrahentem stanowi, że prawa własności intelektualnej, jakie Wnioskodawca wytworzy w ramach zleconych usług, należą po ich przeniesieniu do Kontrahenta.

W ramach usług Wnioskodawca wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent uzyskuje wszystkie prawa do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę, a Wnioskodawca je traci, za co otrzymuje świadczenie wzajemne w postaci umówionego wynagrodzenia. Tak więc całość kwoty wynagrodzenia, jakie Wnioskodawca planuje objąć i obejmuje preferencyjną stawką opodatkowania, stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich (sprzedaż). Przedmiotem umowy jest więc przeniesienie prawa do własności intelektualnej. Odpłatne przeniesienie wskazanych we wniosku praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Oprogramowanie zostaje wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny, obejmująca prace rozwojowe wykonane w celu tworzenia nowych zastosowań. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych i Oprogramowania wskazanego we wniosku służącego do tworzenia i oferowania zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów wcześniej niedostępnych na rynku. Nie są to działania rutynowe ani okresowe (nie jest to utrzymanie techniczne produktu), co wyczerpuje definicję działalności badawczo-rozwojowej określoną w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca wykonuje jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 2 mln euro. Nie ma więc obowiązku prowadzić ksiąg rachunkowych i ich nie prowadzi. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów. W przypadku rozliczania się na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 Prawa autorskiego, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie Oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Podstawowe znaczenie w sprawie ma to, że efektem pracy Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego, co implikuje wytworzenie przez Wnioskodawcę prawa własności intelektualnej. Mając na uwadze ziszczenie się przesłanek definiujących działalność B+R, Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Na podstawie umowy o współpracy zawartej z Kontrahentem, wykonuje usługi programistyczne i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Kontrahenta, w zamian za ustalone wynagrodzenie. Według ustawy o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W przypadku opisanym w niniejszym wniosku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez Wnioskodawcę kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Jedynym dochodem, jaki Wnioskodawca uzyskuje z tytułu współpracy z Kontrahentem i chce objąć preferencyjną stawką opodatkowania, jest wynagrodzenie z tytułu odpłatnego przeniesienia na rzecz Kontrahenta praw do wytworzonego przez siebie Oprogramowania lub jego części. Jest to Oprogramowanie opracowane na zamówienie Kontrahenta i spełniające specyficzne wymagania Kontrahenta, jak również nie istnieje inne podobne, które mogłoby stanowić podstawę dla wyceny wartości praw własności intelektualnej związanej z tym Oprogramowaniem. Tym samym dokumentem określającym wartość prawa jest umowa o współpracy, zaś dokumentuje tę wartość rachunkowo i księgowo faktura wystawiona dla Kontrahenta z tytułu świadczonych usług i zastosowanie proporcji pozwalającej na określenie kwoty wynagrodzenia za przeniesienie tworzonego Oprogramowania. Dochody, jakie uzyskuje Wnioskodawca, są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej kwalifikowanych dochodów przy zastosowaniu preferencyjnej stawki wynoszącej 5% podstawy opodatkowania. Wynika to z następujących przesłanek ustawowych:

a.w rozpatrywanym przypadku kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programów komputerowych wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych), i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

b.uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będącego prawami autorskimi do programów komputerowych jest zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT kwalifikowanym dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca uzyskuje bowiem dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT).

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem spełnienia przesłanek ustawowych i przy uwzględnieniu okoliczności, że Wnioskodawca stosuje wskaźnik Nexus do wyliczenia kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tytułu odpłatnego przeniesienia przez Wnioskodawcę kwalifikowanych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (sprzedaży) przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, obliczonych przy uwzględnieniu wskaźnika Nexus.

Ad pytanie nr 3

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

 [ (a+b)x1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego Kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania, ponosi on wydatki na:

a.użytkowanie samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z jego eksploatacją i serwisem, leasing operacyjny pojazdu;

b.usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny i internet);

c.telefon komórkowy;

d.prowadzenie księgowości, usługi doradcze;

e.sprzęt komputerowy, oprogramowania i urządzenia peryferyjne, utrzymanie domen/serwerów;

f.urządzenia i materiały biurowe (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne),

g.literaturę i szkolenia/wyjazdy branżowe, studia zawodowe i językowe (materiały doskonalenia zawodowego).

Powyższe wydatki są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i mogą zostać ujęte do obliczenia wskaźnika Nexus.

Ad pytanie nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zastosowanie cedułowości (teorii źródeł) wiąże się z konsekwencjami, zwłaszcza w zakresie możliwości stosowania specjalnych stawek opodatkowania lub kosztów normatywnych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone, w ramach realizacji umowy o współpracy, na określonego Kontrahenta. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również należność za przeniesienie autorskich praw majątkowych. 

Zważywszy na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi on wydatki na:

a.użytkowanie samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z jego eksploatacją i serwisem, leasing operacyjny pojazdu;

b.usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny i internet);

c.telefon komórkowy;

d.prowadzenie księgowości, usługi doradcze;

e.sprzęt komputerowy, oprogramowania i urządzenia peryferyjne, utrzymanie domen/serwerów;

f.urządzenia i materiały biurowe (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne),

g.książki i szkolenia/wyjazdy branżowe, studia zawodowe i językowe (materiały doskonalenia zawodowego).

Przedmiotowe wydatki są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która odpowiada przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W ostateczności Wnioskodawca per analogiam zastosuje art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, w tym przypisane według odpowiedniej metodologii, należy uznać za koszty działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, a tym samym za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w kontekście regulacji zawartej w art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),

Z kolei art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r., poz. 574 ze zm.):

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotowa działalność dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (tj. Oprogramowania). Ponadto, jak sam Pan wskazał, prowadzona przez Pana działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, i nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w Oprogramowaniu.

W ramach prowadzonej działalności zdobywa Pan, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia Oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Pana systemów i aplikacji. Prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych i technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.  

Jak Pan wskazał, opracowuje Pan nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących.

Działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Pana nie były wykorzystane.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Pana działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu oraz ulepszaniu programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie do art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z kolei w myśl art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1)w ramach prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej wytwarza, rozwija oraz ulepsza Pan programy komputerowe;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalnościbadawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)w wyniku prowadzonych przez Pana prac związanych z wytworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego;

4)osiąga Pan dochód z wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;

5)prowadzi Pan na bieżąco od (...) 2020 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję i wyodrębnia w niej: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak stanowi art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (części oprogramowania), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Zatem preferencyjnemu opodatkowaniu podlega wyłączenie ta część uzyskanego dochodu, która dotyczy kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Podsumowując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 osiąga Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które ewidencjonowane są przez Pana  „na bieżąco” w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Tym samym może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z cytowanym powyżej art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Zatem, w przypadku uzyskania dochodu, o którym mowa w treści art. 30ca ust. 7 pkt 2 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 oraz art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za 2020 r. od (...) 2020 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodu w zeznaniach rocznych za 2021 r. jak również za lata następne (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

•dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

•wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

•dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

•wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi Pan następujące wydatki:

a)użytkowanie samochodu - paliwo, koszty przeprowadzonych napraw (koszty wykonania danej usługi oraz uszkodzonych elementów), koszty eksploatacyjne (koszty wykonania usług oraz koszty elementów nadających się do wymiany: klocków hamulcowych, tarcz hamulcowych, koszty płynów do dezynfekcji, wszelakiego typu filtrów (filtr powietrza, filtr oleju), opon, wymiany/przełożenia opon, wyważenia kół, sprawdzenie zbieżności kół, dezynfekcje klimatyzacji, pióra wycieraczek), koszty serwisowe takie jak koszty pakietów, koszty rat serwisowych, koszty leasingu tj.: raty leasingowe, opłaty wstępne, opłaty administracyjne (w tym opłata rejestracyjna), ubezpieczenia OC/AC, przeglądy auta, koszty przejazdów przez płatne odcinki dróg, koszty parkingowe;

b)usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny i internet);

c)telefon komórkowy;

d)prowadzenie księgowości, usługi doradcze;

e)sprzęt komputerowy, oprogramowania i urządzenia peryferyjne, utrzymanie domen/serwerów – komputer, laptop w tym ich elementy/podzespoły (zasilacze, karty graficzne, karty pamięci, dyski, kable), minikomputery w tym części do niego (tj. radiatory, karty pamięci, zasilacze obudów kabli, adaptery, czujniki, przekaźniki), koszty oprogramowania/licencji na oprogramowanie MS Office, Windows, środowisko programistyczne Intellij, licencja antywirusowa,słuchawki, myszki, klawiatury, kamery, mikrofon monitory, nagrywarki płyt, płyty routery, koszty utrzymania domen/serwerów (opłata za adres domenowy – koszt reklamowy, koszty poniesione na serwery – utrzymanie serwerów hostingowych (koszt reklamowy) oraz serwerów plików (koszt związany z przechowywaniem dokumentów powiązanych z wytwarzanym oprogramowaniem)), koszty utrzymania dysków chmurowych, okablowanie;

f)urządzenia i materiały biurowe - drukarki, niszczarki, routery, serwery plików) oraz materiały eksploatacyjne z nimi związane (tusze, tonery, części zamienne, kable, zasilacze, oleje do niszczarki), artykuły piśmiennicze, papier do drukarek, skoroszyty, ołówki, długopisy, koperty na listy, segregatory na dokumenty, biurko/blat do biurka, meble biurowe, fotel, stelaż elektryczny do biurka, uchwyty na monitory, kable, zasilacze;

g)literatura, szkolenia i wyjazdy/konferencje branżowe, studia/kursy zawodowe i językowe – literatura branżowa, koszty szkoleń oraz kursów branżowych, konferencje programistyczne – bilety wstępu na konferencje oraz koszty dojazdu na konferencje (w tym również opłaty drogowe, za paliwo, za nocleg oraz parkingowe), koszty kursy języków obcych, koszty studiów branżowych (opłaty za studia).

Ponadto należy także podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego poniesionego kosztu w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do Pańskich przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Pana na:

a)użytkowanie samochodu - paliwo, koszty przeprowadzonych napraw (koszty wykonania danej usługi oraz uszkodzonych elementów), koszty eksploatacyjne (koszty wykonania usług oraz koszty elementów nadających się do wymiany: klocków hamulcowych, tarcz hamulcowych, koszty płynów do dezynfekcji, wszelakiego typu filtrów (filtr powietrza, filtr oleju), opon, wymiany/przełożenia opon, wyważenia kół, sprawdzenie zbieżności kół, dezynfekcje klimatyzacji, pióra wycieraczek), koszty serwisowe takie jak koszty pakietów, koszty rat serwisowych, koszty leasingu tj.: raty leasingowe, opłaty wstępne, opłaty administracyjne (w tym opłata rejestracyjna), ubezpieczenia OC/AC, przeglądy auta, koszty przejazdów przez płatne odcinki dróg, koszty parkingowe;

b)usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny i internet);

c)telefon komórkowy;

d)prowadzenie księgowości, usługi doradcze;

e)sprzęt komputerowy, oprogramowania i urządzenia peryferyjne, utrzymanie domen/serwerów – komputer, laptop w tym ich elementy/podzespoły (zasilacze, karty graficzne, karty pamięci, dyski, kable), minikomputery w tym części do niego (tj. radiatory, karty pamięci, zasilacze obudów kabli, adaptery, czujniki, przekaźniki), koszty oprogramowania/licencji na oprogramowanie MS Office, Windows, środowisko programistyczne Intellij, licencja antywirusowa,słuchawki, myszki, klawiatury, kamery, mikrofon monitory, nagrywarki płyt, płyty routery, koszty utrzymania domen/serwerów (opłata za adres domenowy – koszt reklamowy, koszty poniesione na serwery – utrzymanie serwerów hostingowych (koszt reklamowy) oraz serwerów plików (koszt związany z przechowywaniem dokumentów powiązanych z wytwarzanym oprogramowaniem)), koszty utrzymania dysków chmurowych, okablowanie;

f)urządzenia i materiały biurowe - drukarki, niszczarki, routery, serwery plików) oraz materiały eksploatacyjne z nimi związane (tusze, tonery, części zamienne, kable, zasilacze, oleje do niszczarki), artykuły piśmiennicze, papier do drukarek, skoroszyty, ołówki, długopisy, koperty na listy, segregatory na dokumenty, biurko/blat do biurka, meble biurowe, fotel, stelaż elektryczny do biurka, uchwyty na monitory, kable, zasilacze;

g)literaturę, szkolenia i wyjazdy/konferencje branżowe, studia/kursy zawodowe i językowe – literatura branżowa, koszty szkoleń oraz kursów branżowych, konferencje programistyczne – bilety wstępu na konferencje oraz koszty dojazdu na konferencje (w tym również opłaty drogowe, za paliwo, za nocleg oraz parkingowe), koszty kursy języków obcych, koszty studiów branżowych (opłaty za studia),

które Pan poniósł w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu właściwej proporcji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 uznano za prawidłowe.

Kolejnym krokiem jest wyliczenie wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

•wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

•kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

•dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powołanym wcześniej art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik Nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy ponownie podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

•dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

•wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą wydatki ponoszone przez Pana na:

a)użytkowanie samochodu - paliwo, koszty przeprowadzonych napraw (koszty wykonania danej usługi oraz uszkodzonych elementów), koszty eksploatacyjne (koszty wykonania usług oraz koszty elementów nadających się do wymiany: klocków hamulcowych, tarcz hamulcowych, koszty płynów do dezynfekcji, wszelakiego typu filtrów (filtr powietrza, filtr oleju), opon, wymiany/przełożenia opon, wyważenia kół, sprawdzenie zbieżności kół, dezynfekcje klimatyzacji, pióra wycieraczek), koszty serwisowe takie jak koszty pakietów, koszty rat serwisowych, koszty leasingu tj.: raty leasingowe, opłaty wstępne, opłaty administracyjne (w tym opłata rejestracyjna), ubezpieczenia OC/AC, przeglądy auta, koszty przejazdów przez płatne odcinki dróg, koszty parkingowe;

b)usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny i internet);

c)telefon komórkowy;

d)prowadzenie księgowości, usługi doradcze;

e)sprzęt komputerowy, oprogramowania i urządzenia peryferyjne, utrzymanie domen/serwerów – komputer, laptop w tym ich elementy/podzespoły (zasilacze, karty graficzne, karty pamięci, dyski, kable), minikomputery w tym części do niego (tj. radiatory, karty pamięci, zasilacze obudów kabli, adaptery, czujniki, przekaźniki), koszty oprogramowania/licencji na oprogramowanie MS Office, Windows, środowisko programistyczne Intellij, licencja antywirusowa,słuchawki, myszki, klawiatury, kamery, mikrofon monitory, nagrywarki płyt, płyty routery, koszty utrzymania serwerów plików (koszt związany z przechowywaniem dokumentów powiązanych z wytwarzanym oprogramowaniem), koszty utrzymania dysków chmurowych, okablowanie;

f)urządzenia i materiały biurowe - drukarki, niszczarki, routery, serwery plików) oraz materiały eksploatacyjne z nimi związane (tusze, tonery, części zamienne, kable, zasilacze, oleje do niszczarki), artykuły piśmiennicze, papier do drukarek, skoroszyty, ołówki, długopisy, koperty na listy, segregatory na dokumenty, biurko/blat do biurka, meble biurowe, fotel, stelaż elektryczny do biurka, uchwyty na monitory, kable, zasilacze;

g)literaturę, szkolenia i wyjazdy/konferencje branżowe, studia/kursy zawodowe i językowe – literatura branżowa, koszty szkoleń oraz kursów branżowych, konferencje programistyczne – bilety wstępu na konferencje oraz koszty dojazdu na konferencje (w tym również opłaty drogowe, za paliwo, za nocleg oraz parkingowe), koszty kursy języków obcych, koszty studiów branżowych (opłaty za studia),

o ile są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa.