Temat interpretacji
Dotyczy opodatkowania świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracownika.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracownika jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracownika.
Treść wniosku jest następująca:
Stan faktyczny
Zgodnie z rozkazem personalnym nr (...)/2020 z 10 marca 2020 r. wydanym przez Komendanta (...) funkcjonariusza delegowano z dniem 13 marca 2020 r. do czasowego pełnienia służby w (...). Rozkazem (...)/2020 z 14 maja 2020 r. wydanym przez Komendanta (...) funkcjonariusza odwołano z delegowania i przeniesiono z urzędu do dalszego pełnienia służby w (...).
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2021 r. poz. 1882 ze zm.) w razie przeniesienia policjanta do pełnienia służby w innej miejscowości albo delegowania go do czasowego pełnienia służby, policjantowi przysługują należności za podróże służbowe i przeniesienia. Zgodnie z § 2.1. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 17 września 2021 r.w sprawie trybu przydzielania lokalu mieszkalnego policjantowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości oraz policjantowi, który skorzystał z pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu (Dz. U. z 2021 r. poz. 1757), lokal mieszkalny można przydzielić policjantowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości oraz policjantowi, który skorzystał z pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, na jego pisemny wniosek.
W związku z powyższym Decyzją nr (...)/2020 z 1 kwietnia 2020 r. wydaną przez (...) przydzielono funkcjonariuszowi kwaterę tymczasową. Art. 96 ust. 4 i 5 ustawy o Policji (Dz. U. z 2021 r. poz. 1882 ze zm.) mówi wprost, że koszty zakwaterowania w kwaterze tymczasowej pokrywane są z budżetu państwa.
Wątpliwości budzi, czy zapewnienie funkcjonariuszowi przez pracodawcę bezpłatnego zakwaterowania w związku z przydzieleniem kwatery tymczasowej są przychodem funkcjonariusza w rozumieniu u.p.d.o.f. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).
Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wydatek ponoszony przez pracodawcę (tj. Komendę (...)) na pokrycie kosztów kwatery tymczasowej funkcjonariusza policji nie znajduje się w katalogu dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c u.p.d.o.f. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).
W art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.
Pytanie
Czy w świetle brzmienia art. 12 ust. 1 i 4 oraz art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) koszty powyżej 500 zł miesięcznie, ponoszone za wynajem kwatery tymczasowej w związku z przeniesieniem służbowym funkcjonariusza do pełnienia służby w innej miejscowości należy kwalifikować jako przychód pracownika i odprowadzać od niego zaliczkę na podatek dochodowy?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem w myśl art. 12 ust. 1 i 4 u.p.d.o.f. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności" oznacza, że wskazane kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy, stosunku służbowego i stosunków pokrewnych są zatem co do zasady wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Mając powyższe na uwadze zasadnym wydaje się pogląd, że koszt powyżej 500 zł poniesiony przez pracodawcę na pokrycie kosztów kwatery tymczasowej są przychodem pracownika, na rzecz którego poniesiono koszty i powinno się odprowadzić podatek dochodowy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Natomiast stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.
Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna. Obok pieniędzy i wartości pieniężnych, ustawodawca za przychody uważa również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Świadczenia w naturze to wszelkie takie świadczenia, w przypadku których przedmiot świadczenia jest inny niż pieniądz lub wartość pieniężna. Będą to w szczególności różnego rodzaju świadczenia rzeczowe, chociaż przedmiotem świadczenia mogą być również prawa lub świadczone na rzecz podatnika usługi. Przychód może być wyrażony wyłącznie w pieniądzu. Stąd też przychodem są nie tyle same świadczenia, lecz ich wartość.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że:
-zgodnie z rozkazem personalnym nr (...)/2020 z 10 marca 2020 r. wydanym przez Komendanta (...) funkcjonariusza delegowano z dniem 13 marca 2020 r. do czasowego pełnienia służby w (...). Rozkazem (...)/2020 z 14 maja 2020 r. wydanym przez Komendanta (...) funkcjonariusza przeniesiono z urzędu do dalszego pełnienia służby w (...);
-decyzją nr (...)/2020 z 1 kwietnia 2020 r. wydaną przez Komendanta (...) przydzielono funkcjonariuszowi kwaterę tymczasową, a tym samym zapewniono funkcjonariuszowi bezpłatne zakwaterowanie.
Zatem, Państwa pracownik będzie osiągał korzyść finansową, ponieważ nie jest zobowiązany do zapłaty kwoty wynikającej z faktur za wynajmowanie lokalu mieszkalnego, gdyż pokrywać tę kwotę za niego będzie sam pracodawca. Z tej też przyczyny usługę sfinansowaną przez pracodawcę na rzecz swojego pracownika należy zaliczyć do przychodu tego pracownika – do przychodów określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Co do zasady wszelkie świadczenia pozostające w związku ze stosunkiem pracy powinny być traktowane jako element wynagrodzenia za pracę i w ten sposób opodatkowane, chyba, że świadczenia te korzystają z przedmiotowego zwolnienia zawartego w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy:
Wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.
Zgodnie z art. 21 ust. 14 cyt. ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4.
Zatem, wartość świadczenia otrzymana od pracodawcy z tytułu najmu mieszkania przez pracownika, którego miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł. Należy wskazać, iż limit 500 zł miesięcznie dotyczy każdego pracownika oddzielnie. W przypadku, gdy koszt świadczenia przekroczy w danym miesiącu 500 zł na osobę, nadwyżka, tj. różnica pomiędzy kosztem wynajmu, a kwotą zwolnioną, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 cyt. ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).