Możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – w dniu 10 stycznia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

M. SPÓŁKA AKCYJNA (dalej: „Spółka”) jest spółką utworzoną na podstawie prawa polskiego, posiadającą siedzibę i miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.  

Spółka nie posiada statusu Centrum Badawczo-Rozwojowego, oraz nie korzysta/nie planuje korzystać ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”). Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

Poniższy opis jest tożsamy zarówno do stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego.

Działalność Spółki.

Spółka jest producentem (...) (dalej również: „komponentów”) na zlecenie podmiotów z rynku (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) (dalej: „Klienci”). Na ich zlecenie Spółka realizuje seryjną produkcję elementów ze stali, aluminium, brązu czy mosiądzu. Przewagą konkurencyjną Spółki jest posiadanie własnej narzędziowni oraz galwanizerni. W ramach prowadzonej działalności Spółka jest twórcą i producentem innowacyjnych rozwiązań, użytych w procesie produkcji elementów na rzecz Klientów. W szczególności, specjalizuje się w produkcji narzędzi/tłoczników w oparciu o własne rozwiązania konstrukcyjne, na podstawie zgłoszonego przez Klientów zapotrzebowania. Wieloletnie doświadczenie Spółki w tłocznictwie, poparte wiedzą z zakresu budowy narzędzi z wykorzystaniem różnych technologii pozwoliło na dużą niezależność w tym zakresie. Spółka wykonuje narzędzia/tłoczniki wykorzystywane do tworzenia lub wytwarzania detali o różnych gabarytach oraz stopniu skomplikowania, dzięki którym Klienci są w stanie zlecić i wykonać poszczególne elementy metalowe o dokładnie żądanych i sprecyzowanych parametrach jakościowych.

W związku z prowadzoną działalnością w strukturze organizacyjnej Spółki został wydzielony Dział Narzędziownia, który bezpośrednio zajmuje się projektowaniem i produkcją dedykowanych narzędzi/tłoczników. Zakres jego działalności polega na: zaprojektowaniu, opracowaniu dokumentacji, rysunku technicznego, obrobieniu na szeregu maszyn CNC (Computerized Numerical Control), komputerowo sterowaniu urządzeń numerycznych poszczególnych komponentów składowych wykrojnika / tłocznika i montażu narzędzia produkcyjnego, przeprowadzenia szeregu prób oraz testów działania.

Każdy produkt jest dedykowany pod konkretny wyrób Klienta. W efekcie czego powstają nowo opracowane narzędzia/tłoczniki ściśle dostosowane do potrzeb Klienta, takie jak:

-Wielkogabarytowe narzędzia progresywne z możliwością automatycznego transferu,

-Tłoczniki,

-Giętaki,

-Wykrojniki,

-Proste rozwiązania przeznaczone do pras krawędziowych i rewolwerowych.

Dodatkowo w ramach działalności badawczo-rozwojowej z uwagi na wieloletnie doświadczenie oraz posiadany know-how w Spółce wydzielony jest Dział Automatyzacji Procesów Produkcji (MADevice), który zajmuje się produkcją maszyn, urządzeń czy automatów, a także manualnych przyrządów kontrolnych typu MCG zaprojektowanych pod indywidualne potrzeby i wymagania Klientów. Produkowane przez Spółkę maszyny są wysoce unikatowe i nie posiadają swoich odpowiedników na rynku.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że działalność innowacyjna Spółki wymaga nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym również w zakresie narzędzi informatycznych do projektowania i tworzenia nowych produktów. Działalności innowacyjnej Spółki w tym zakresie nie można uznać za działalność obejmującą prace rutynowe, okresowe. Każdy produkt jest jednorazowy i niepowtarzalny, dedykowany pod nowy konkretny wyrób Klienta. Każde narzędzie/tłocznik tworzony jest od nowa z nowym podejściem konstrukcyjnym i nie podlega przeróbkom czy ulepszeniom, by dalej mógł być wykorzystywany (podlega tylko regeneracji).

W ramach każdej z przedstawionych powyżej działalności, Spółka prowadzi prace mające charakter prac badawczo-rozwojowych (dalej: „prace B+R”).

Charakter prac B+R prowadzonych w kontekście obu wskazanych powyżej typów działalności jest podobny w swoim modelu, ale odmienny zarówno w zakresie merytorycznych czynności jak i przebiegu samego procesu.

1.1.1Dział Narzędziownia

Działalność w tym zakresie związana jest z produkcją nowych typów narzędzi/tłoczników polegająca na wytworzeniu dedykowanego narzędzia, dzięki któremu Klient będzie mógł realizować produkcję komponentów charakteryzujących się ściśle określonymi właściwościami, takimi jak:

-Użycie nowych materiałów konstrukcyjnych, dobranych według specyficznych wymagań np. dobranych pod kątem właściwej twardości, sprężystości, trwałości, odporności na warunki, niskie/wysokie temperatury, itd;

-Nowy sposób obróbki cieplnej;

-Nowe właściwości mechaniczne;

-Nowa struktura czy wymagania jakościowe.

Każdy produkt jest indywidualnie dedykowany pod konkretny wyrób Klienta. Analogicznie każde narzędzie/tłocznik jest dedykowany jako narzędzie produkcyjne do konkretnego wyrobu odbiorcy.

W ramach opracowania dedykowanego narzędzia/tłocznika wykonywane są następujące czynności:

• Dobór materiałów, pokryć,
• Sprecyzowanie normalii,
• Zaprojektowanie indywidualnej konstrukcji,
• Dobór odpowiedniej twardości,
• Dobór i określenie luzów między stemplami a matrycą,
• Zaprojektowanie promieni krawędzi tnących, szerokości prowadzenia taśmy, powierzchni nośnej płyty zdzierającej, sworzeń prowadzący i tuleje,
• Dobór matrycy i szlifowanie, żywotność stempli, górna i dolna płyta podstawy, wyrzutniki oraz wiele innych istotnych zmiennych, których spełnienie pozwoli Spółce zagwarantować, że zaprojektowane i wykonane narzędzie pozwoli na wyprodukowanie przez Klienta zakładanej ilości (rząd wielkości często oscyluje w milionach) komponentów w tym samym zakresie tolerancji, tej samej jakości oraz o żądanych przez Klienta parametrach.

Poniżej przedstawiono opis typowego przebiegu prowadzenia prac związanych z zaprojektowaniem i wykonaniem nowego narzędzia/tłocznika.

Co istotne, przed przystąpieniem do projektu Spółka każdorazowo ocenia charakter zlecanego narzędzia/tłocznika i przyporządkowuje je do jednej z następujących kategorii:

1.Nowe - narzędzia różniące się znacznie od uprzednio produkowanych (Kategoria 1);

2.Modyfikowane - narzędzia, które są podobne do uprzednio produkowanych i wymagają modyfikacji (Kategoria 2) - modyfikacja może polegać:

a.na wprowadzeniu zmian innych aniżeli okresowe i przeprowadzenia nowych udoskonaleń,

b.na wprowadzeniu zmian okresowych i przeprowadzeniu jedynie rutynowych czynności.

3.Wtórne - narzędzia, które są znacznie podobne do uprzednio produkowanych i nie wymagają istotnych modyfikacji (Kategoria 3).

Działania przyporządkowane do Kategorii 2b i 3 oraz koszty z nimi związane nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku. Od początku projektom tym nadawane są unikatowe kody odróżniające, a ewidencja wszystkich realizowanych projektów prowadzona jest przez Spółkę w arkuszu Excel.

Odnosząc się szerzej do definicji nowych narzędzi w działalności Spółki należy wskazać, że za takie nowe narzędzia/tłoczniki uznaje się wyłącznie:

• Produkty o całkowicie nowej konstrukcji, które nie były dotychczas produkowane przez Spółkę;
• Produkty nowego typu, które charakteryzują się autorskim sposobem doboru materiałów, dostosowaną obróbką cieplną, określonymi właściwościami mechanicznymi, strukturą czy wymaganiami jakościowymi znacznie odbiegającymi od dotychczas produkowanych;
• Produkty, który były dotychczas produkowane, ale które ze względu na wymagania klienta (rewizja dokumentacji technicznej) wymagają istotnej, ponownej adaptacji konstrukcyjnej lub/i technologicznej;
• Produkty nowego typu z metalu dotychczas niewykorzystywanego w działalności Spółki.

Z pojęcia nowych narzędzi Spółka wyklucza wszelkie narzędzia znacząco zbliżone do dotychczas produkowanych, które wymagają wyłącznie nieistotnych zmian w zakresie struktury lub właściwości.

Tworzenie narzędzia w ramach opisywanego działu co do zasady przebiega według następującego planu:

• Zapoznanie się z rysunkiem technicznym projektu. Klient wysyła Spółce rysunek komponentu, który spełnia jego wymagania pod kątem kształtu i funkcjonalności. Po przeprowadzeniu analizy Spółka ocenia czy możliwe jest wykonanie narzędzia do produkcji danego komponentu zgodnie z pierwotną koncepcją Klienta. Klienci nie posiadają wiedzy z zakresu obróbki plastycznej i materiałoznawstwa - w konsekwencji komponent jest przeważnie nietechnologiczny. W związku z powyższym, Spółka zbiera i analizuje wszelkie informacje odnośnie funkcjonalności komponentu, dalszych etapów montażu, wszelkich wymogów specyficznych, ilości, oczekiwań jakościowych, koniecznych tolerancji wymiarowych, które będą musiały zostać spełnione i których spełnienie ma być zapewnione przez narzędzie/tłoczniki podczas procesu wytwórczego. Zaprojektowanie i budowa narzędzi / oprzyrządowania składa się kilku kroków milowych. Studium wykonalności (to jest moment, w którym wspólnie z klientem określamy parametry rysunku technicznego, który będzie mógł być zrealizowany w produkcji seryjnej. Warunkiem sine quo non dalszej realizacji projektu jest uzyskanie zgody klienta na tym etapie i naniesienie odpowiednich zmian na rysunku technicznym tworząc produkt technologiczny w obszarze produkcji metodą obróbki plastycznej metalu. Kolejnym krokiem jest potwierdzenie terminu realizacji narzędzia do uzyskania 1 sztuki FOT po tym okresie zakładamy uzyskanie komponentu w 80% zgodnego ze specyfikacją rysunkową i czas potrzebny nam dopracowanie narzędzia do 100% zgodności. Następnie wykonujemy konstrukcję narzędzia, na którą składa się między innymi zastosowanie rozwiązań konstrukcyjnych, technologii wykonania kształtu, obróbki cieplnej i utwardzenia powierzchniowego, warunków eksploatacji, metody i sposobów regeneracji, opracowanie mechanizmów ubytkowego zużywania narzędzi. Ten etap można nazwać etapem twórczym, gdyż tworzone są nowe niepowtarzalne rozwiązania konstrukcyjne, techniczne i wzornicze. Etap ten wymaga ogromnej wiedzy w zakresie budowy tworzonego narzędzia/tłocznika, określenia właściwych materiałów, oraz innych elementów, które będą wymagane w produkcji. Spółka by prawidłowo zaprojektować nowe narzędzie wykorzystuje swoje nabyte doświadczenie oraz jest zobowiązany do pogłębiania swej wiedzy w zakresie konstrukcyjnej, wymiarowe i specjalistycznej w projektowaniu elementów nowego narzędzia. Następnie Spółka dobiera rozwiązanie techniczne, które:

• W maksymalnym stopniu spełni wymagania specyficzne stawiane przed komponentem w zmontowanym przez Klienta urządzeniu, oraz
• Jednocześnie umożliwi jego produkcje przy użyciu narzędzia. Przed ostateczną akceptacją Klienta Spółka przeprowadza telekonferencje, prezentacje, próby, tworzy prototypy, które potwierdzą i uwiarygodnią dane rozwiązanie.

Kolejny etap polega na zamawianiu materiałów między innymi zamawiamy płyty, kostki stalowe (wcześniej dokładnie definiując parametry tych materiałów) i zespół wykwalifikowanych inżynierów na bazie konstrukcji CAD tworzy dedykowane programy maszynowe CAM.

Spółka często wykonuje również symulacje procesu produkcji, aby wychwycić wszystkie potencjalne zagrożenia jakie mogą wystąpić podczas procesu wytwórczego.

Po ostatecznej akceptacji Klienta, Dział Narzędziowni przystępuje do realizacji zlecenia.

• Wytworzenie tzw. first of tool (FOT)

Spółka po przystąpieniu do produkcji sporządza tzw. FOT (First of tool: z ang. Pierwsze z narzędzi) tzn. pierwszą próbę narzędzia na prasie. Innymi słowy Spółka tworzy pierwszy komponent uzyskany dzięki narzędziu prototypowemu. Na tej podstawie Spółka potwierdza wszelkie informacje odnośnie wybranych koncepcji, konstrukcji, doborów materiałów, oraz uzyskuje informację zwrotną o ew. błędach w narzędziu. Następnie Spółka przeprowadza kolejne analizy mające zapewnić zgodność produktu z założeniami.

• Testy na FOT

Spółka przeprowadza testy narzędzia próbnego i ocenia jego jakość, działanie, wymiary i zgodność z zamówieniem. Jeżeli w wyniku testów wyniknie konieczność edycji FOT - dokonuje się tychże zmian do momentu uzyskania pożądanego efektu.

• Przekazanie FOT Klientowi do testów

Spółka przekazuje Klientowi pierwsze detale wykonane na narzędziu prototypowym, czyli FOT celem weryfikacji i akceptacji (głównie próby montażowe). Klient przekazuje Spółce informację zwrotną, ewentualne dalsze uwagi a finalnie - akceptację.

• Akceptacja klienta i audyt procesu produkcyjnego

Po zaakceptowaniu produktu próbnego przez klienta przeprowadzany jest audyt procesu wytwórczego, który ma miejsce w firmie, który został wybrana do produkcji na powierzonym narzędziu (Klient co do zasady nie dokonuje audytu procesu, jeżeli zleca wyłącznie na rozwój narzędzia). Zwieńczeniem powyższych działań jest zatwierdzenie procesu przez Klienta (czyli zatwierdzanie tzw. PPAP), na który to z kolei składa się przedłożenie do Klienta tzw. gwarancji PSW wraz z próbkami wyrobu i skorygowanymi, kompletnymi danymi potwierdzającymi w oddziale produkcyjnym organizacji. Następnie doświadczeni operatorzy maszyn do obróbki CNC rozpoczynają zgodnie z harmonogramem projektu wycinanie stempli, matryc, płyt prowadzących, płyt zdzierających, dociskaczy, wypychaczy, elementów ustalających położenia pasa i taśmy, kołnierzy, odolejaczy, elementów tnących, kołków prowadzących, noży, zderzaków.

Kolejnym etapem jest montaż narzędzia/tłocznika przez zespół wykwalifikowanych ślusarzy pod nadzorem inżynierów procesu i konstruktora. W między czasie będą dopierane specjalistyczne, normalia takie jak tuleje prowadzące, sprężyny. Po ukończeniu narzędzia następuje FOT czyli uzyskanie pierwszego detalu z narzędzia na prasie (pierwsza próba). Na podstawie uzyskanych wymiarów, wprowadzane są korekty aby osiągnąć 100% zgodności. Kolejne próby SOP, TO przygotowywana jest dokumentacja procesowa, walidacja poszczególnych etapów itp. Po zakończeniu powyższych czynności prototyp narzędzia zostaje przekazany do produkcji.

• Produkcja narzędzia

Po całkowitym, finalnym zaakceptowaniu narzędzia projekt przechodzi ostateczne testy mające na celu wdrożenie go do produkcji i dokonanie ewentualnej korekty instrukcji stanowiskowych.

W procesie tworzenia nowego narzędzia/tłocznika opisanego powyżej, Spółka w ramach działalności Spółki ponosi koszty takie jak:

• Zakup surowców i materiałów eksploatacyjnych,
• Amortyzacja sprzętu i maszyn,
• Wynagrodzeń pracowników, ZUS,
• Zakup licencji programów specjalistycznych.

Po wyprodukowaniu narzędzia Spółka sprzedaje je Klientowi. Wszelkie wydatki związane z produkcją narzędzia są uznawane za koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem, jakim jest wynagrodzenie za wytworzenie narzędzia. Klient Spółki przeprowadza produkcję seryjną na podstawie narzędzia wyprodukowanego przez Spółkę. Produkcja seryjna może, w ramach odrębnej umowy zostać powierzona Spółce, jednak Klient będący już właścicielem narzędzia może podjąć decyzję o przeprowadzeniu produkcji we własnym zakładzie, bądź zawierając umowę z innym, niż Spółka podmiotem.

1.1.1.1 Narzędzia/tłoczniki będące efektem zakończonych pozytywnym wynikiem prac rozwojowych, które mogą być wykorzystane na potrzeby działalności gospodarczej Spółki.

W praktyce występują również sytuacje, w których Spółka prowadzi prace B+R mające na celu wytworzenie narzędzia/tłocznika (zakwalifikowane do Kategorii 1 lub 2a) na potrzeby własne, tzn. do prowadzenia podstawowej działalności - produkcji elementów stalowych. Proces produkcji takiego narzędzia jest również realizowany przez Dział Narzędziownia, w sposób analogiczny do opisanego w punkcie 1.

1.1.1.Działalność Spółki - Dział Narzędziownia.

W ramach prowadzonych prac, Spółka ponosi wydatki takie jak: wynagrodzenia pracowników, nabycie surowców i materiałów, amortyzacja maszyn, zgodnie z rzeczywistym czasem pracy.

Skonstruowane narzędzie jako aktywo stanowi efekt zakończonych sukcesem prac rozwojowych. Spółka każdorazowo określa (stosownie do art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT) możliwość wykorzystania danego aktywa na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, przeprowadzana jest analiza czy poniesione wydatki zostaną pokryte spodziewanymi przychodami z zastosowania opracowanej technologii. Spółka rozlicza koszty tych prac zgodnie z w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT.

1.1.2 Dział Automatyzacji procesów produkcyjnych (MADevice).

Przedmiotowy Dział zajmuje się budową maszyn niestandardowych, automatów, a także wykonawstwem manualnych przyrządów kontrolnych typu MCG (manual operator-controlled gauge).

W ramach realizacji tych projektów projektowane są urządzenia z nieseryjnymi produktami ściśle dopasowanymi do potrzeb Klienta, tworzonymi tak, aby przy optymalnym nakładzie finansowym Klient mógł osiągnąć zamierzony cel, którym może być: wysoka wydajność pracy, skrócenie cyklu produkcyjnego, zmniejszenie kosztów zatrudnienia czy redukcja ilości braków i odpadów produkcyjnych.

Projekty tworzone są z myślą o konkretnym odbiorcy i ukierunkowane przede wszystkim na jego specyfikę działalności. Proponowane rozwiązania mają na celu usprawnianie procesów montażu, obróbki, kontroli, transportu i wiele innych procesów. Do projektowanych maszyn integrowane są podzespoły z gamy najnowszych technologii, m.in.: servo napędy, czujniki indukcyjne, układy hydrauliczne, sterowanie z poziomu pulpitu PLC, nowoczesne systemy wizyjne.

Tworzenie produktu w ramach opisywanego działu co do zasady przebiega według następującego planu:

• Zapytanie ofertowe

Zapytanie ofertowe to pierwszy etap w tworzeniu urządzenia nieseryjnego. W tym celu, istotne jest poznanie potrzeb Klienta. Precyzyjne szczegóły uzgodnień pozyskiwane są poprzez wizytę w miejscu montażu urządzenia oraz rozmowy telefoniczne. Analizowanie specyficznych oczekiwań Klienta odbywa się w trakcie spotkania zespołu specjalistów Spółki z inwestorem.

• Analiza wykonalności

W pierwszej kolejności, bazując na wytycznych Klienta, przeprowadzona zostaje analiza wykonalności zapytania ofertowego. Analiza ta obejmuje możliwość wykonania urządzenia według obowiązujących norm maszynowych oraz indywidualnych potrzeb Klienta. Po przeprowadzeniu analizy zespół uzyskuje się odpowiedź na zadany problem badawczy. Skutkuje to dwojaką odpowiedzią: pozytywną - wykonujemy ofertę dla Klienta lub negatywną - brak możliwości wykonania urządzenia. Po akceptacji Klienta, potwierdzonej zamówieniem dział automatyzacji procesów produkcyjnych przystępuje do jego realizacji.

• Omówienie założeń konstrukcyjnych

Kolejnym etapem realizacji zamówienia jest omówienie założeń konstrukcyjnych danej maszyny.

• Wykonanie projektu konstrukcyjnego

Biorąc pod uwagę określone założenia, wnioski z dyskusji Spółka wykonuje projekt konstrukcyjny w bryle 3D. Po jego wykonaniu, lub w trakcie jego realizacji rozpatrywane są ewentualne zmiany konstrukcyjne, w celu uzyskania poprawności rozwiązań konstrukcyjnych i montażowych. Ten etap można nazwać etapem twórczym, gdyż tworzone są nowe niepowtarzalne rozwiązania konstrukcyjne i techniczne. Etap ten wymaga ogromnej wiedzy w zakresie budowy maszyn, automatyki, elektryki, materiałoznawstwa, oraz innych czynników, których znajomość będzie wymagana w procesie produkcji. Spółka, aby prawidłowo zaprojektować nową maszynę korzysta ze swojego know-how oraz nabytego doświadczenia.

• Omówienie cyklów pracy maszyny

Kolejnym krokiem po powstaniu rysunków i określeniu optymalnych rozwiązań w danym urządzeniu jest omówienie cyklu pracy maszyny. Po ustaleniach stworzona zostaje lista na podzespoły konstrukcyjne, która trafia do osoby odpowiedzialnej za zamówienia. Zakres prac podzielony jest na zespoły, według posiadanych kompetencji.

• Stworzenie listy podzespołów

Po zakończeniu prac i skonkretyzowaniu szczegółów schematów określona zostaje lista podzespołów, która trafia do osoby odpowiedzialnej za zamówienia.

• Obróbka materiałów

Obróbka materiałów jest wykonywana przy użyciu szeregu zaawansowanych maszyn CNC takich jak frezarki, tokarki, centra obróbcze, wycinarki drutowe jakie znajdują się w siedzibie spółki.

• Skompletowanie podzespołów oraz montaż

Po skompletowaniu podzespołów rozpoczyna się kolejny etap - montaż przy udziale zespołu automatyzacji procesów produkcyjnych, w którego skład wchodzą: elektryk, automatyk, ślusarz, monter. W przypadku modyfikacji wynikłych ze zmian w trakcie montażu nanoszone są poprawki w wersji elektronicznej projektu.

• Program sterowania maszyną

Po skończeniu montażu powstaje program sterowania maszyną (aplikacja).

• Testy

Ostatnim etapem budowy maszyny są próby i weryfikacja działania urządzenia. Istotnym elementem tej fazy jest test bezpieczeństwa.

W procesie tworzenia nowej maszyny/urządzenia opisanego powyżej, Spółka w ramach działalności Spółki ponosi koszty takie jak:

• Zakup surowców i materiałów eksploatacyjnych,
• Wynagrodzeń pracowników, ZUS,
• Amortyzacja sprzętu i maszyn,
• Zakup licencji programów specjalistycznych.

Następnie urządzenie jest sprzedawane klientowi i transportowane do niego.

1.2 Posiadane zasoby wykorzystywane dla realizacji projektów.

1.2.1 Pracownicy.

Spółka zbudowała zespół profesjonalnych i merytorycznych specjalistów, głównie pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę, na następujących rodzajach stanowisk:

Konstruktor narzędzi, którego zakres kompetencji i obowiązków obejmuje między innymi:

• Konstruowanie przyrządów prototypowych oraz uczestnictwo w produkcji prototypów;
• Konstruowanie nowych narzędzi i pomocy technologicznych z uwzględnieniem PN i BHP, oraz stosowanie elementów znormalizowanych;
• Stosowanie w konstrukcjach narzędzi najnowszych rozwiązań technicznych;
• Współpraca z narzędziownią w rozwiązywaniu problemów technicznych;
• Współpraca z produkcją w zakresie wprowadzania automatyzacji procesów technologicznych;
• Nadzór techniczny nad seriami próbnych nowych narzędzi (prototypów narzędzi);
• Dobra znajomość zagadnień związanych z obróbką plastyczną metali;
• Bardzo dobra znajomość rysunku technicznego oraz zasad wymiarowania;
• Dobra znajomość materiałoznawstwa dotycząca materiałów stosowanych w budowie przyrządów do obróbki plastycznej metali;
• Znajomość budowy i zasad działania maszyn do obróbki plastycznej metali;
• Dążenie do rozwoju i automatyzacji procesów produkcyjnych;
• Znajomość zagadnień 5S, Kaizen, 5 why, 8 D;
• Znajomość systemu działającego w firmie ISO i TS. Inżynier procesu narzędziowego, którego zakres kompetencji i obowiązków obejmuje między innymi:
• Umiejętność samodzielnego projektowanie technicznego;
• Znajomość zagadnień obróbki plastycznej metali;
• Znajomość wymagań specyfikacji ISO/TS16949;
• Znajomość zagadnień 5S, Kaizen, 5why, 8D. SMED;
• Umiejętność projektowania procesów technologicznych;
• Znajomość podstaw metrologii i umiejętność tworzenia planów kontroli.

Konstruktor - technolog narzędziowni, którego zakres kompetencji i obowiązków obejmuje między innymi:

• Umiejętność opracowywania procesów technologicznych (programy na obrabiarki CNC i drążarki drutowe);
• Wiedza i podstawy merytoryczne do opracowywania dokumentacji technologicznej;
• Umiejętność optymalizacji procesów technologicznych, poprzez zmniejszenie zużycia materiałowego, zastosowanie nowych rozwiązań technologicznych itp.;
• Umiejętność analizy kart pomiarowych zarówno części przyrządów jak i detali zleconych do pomiaru przez narzędziownię.

Mistrz narzędziowni, którego zakres kompetencji i obowiązków obejmuje między innymi:

-Znajomość procesów produkcyjnych;

-Umiejętność doskonalenia procesów technicznych.

Operator maszyn w narzędziowni, którego zakres kompetencji i obowiązków obejmuje między innymi:

-Umiejętność doboru odpowiednich parametrów obróbczych w zależności od obrabianego materiału;

-Umiejętność wykonywania poszczególnych elementów do przyrządu zgodnie z rysunkiem konstrukcyjnym ze szczególnym zwracaniem uwagi na zakres tolerancji;

-sprawdzanie kompletności wykonywanych elementów.

Szef projektu MAD - konstruktor, którego zakres kompetencji i obowiązków obejmuje między innymi:

-Dobrą znajomość obsługi oprogramowania CAD;

-Znajomość podstaw konstrukcji maszyn;

-Doświadczenie w zakresie projektowania maszyn specjalnego zastosowania;

-Umiejętność samodzielnego projektowanie technicznego;

-Tworzenie wstępnej koncepcji maszyny/urządzenia prototypowego;

-Sporządzanie kosztorysu i przygotowanie oferty dla klienta;

-Projektowanie maszyn/urządzeń nieseryjnych (prototypowych);

-Tworzenie konstrukcji maszyn/urządzeń;

-Nadzorowanie procesu wykonania maszyny/urządzenia zgodnie z projektem;

-Testowanie wykonanych maszyn/urządzeń i weryfikacja ich działania;

-Wdrażanie do produkcji prototypowych maszyn/urządzeń.

Mistrz MAD, którego zakres kompetencji i obowiązków obejmuje między innymi:

-Umiejętności analityczne;

-Dobra znajomość rysunku technicznego;

-Doświadczenie i wiedza z zakresu technologii obróbki metali;

-Udział w analizie budowanych maszyn i urządzeń;

-Udział w projektowaniu maszyn/urządzeń prototypowych;

-Udział w testowaniu wykonywanych maszyn i urządzeń.

Elektryk automatyk MAD, którego zakres kompetencji i obowiązków obejmuje między innymi:

-Dobrą znajomość schematów elektrycznych;

-Uprawnienia SEP do 1kW;

-Udział w projektowaniu urządzeń;

-Tworzenie schematów elektrycznych do danego projektu;

-Przygotowywanie specyfikacji zakupów według schematu elektrycznego;

-Montaż układów elektrycznych zgodnie ze schematem;

-Udział w projektowaniu maszyn/urządzeń prototypowych;

-Udział w testowaniu maszyn/urządzeń prototypowych;

-Wdrażanie do produkcji prototypowych maszyn/urządzeń.

Ślusarz operator maszyn MAD, którego zakres kompetencji i obowiązków obejmuje między innymi:

-Dobra znajomość rysunku technicznego;

-Umiejętność doboru odpowiednich parametrów obróbczych w zależności od obrabianego materiału;

-Umiejętność wykonywania poszczególnych elementów maszyny/urządzenia zgodnie z rysunkiem konstrukcyjnym;

-Udział w projektowaniu maszyn/urządzeń prototypowych;

-Udział w testowaniu maszyn/urządzeń prototypowych.

1.2.2 Materiały i surowce oraz park maszynowy

Spółka, celem wykonania narzędzi/tłoczników czy też urządzeń/automatów nabywa niezbędne surowce oraz materiały, takie jak:

a)Stal konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia,

b)Stal narzędziowa,

c)Pręty i druty, śruby,

d)Płyty stalowe wraz z usługą ich cięcia i frezowania,

e)Servo napędy, czujniki indukcyjne, układy hydrauliczne, sterowanie z poziomu pulpitu PLC, nowoczesne systemy wizyjne etc.

Ponadto, Spółka posiada nowoczesny park maszynowy, w którym znajdują się między innymi takie maszyny jak:

-Pionowe centrum obróbkowe;

-Automatyczna szlifierka do płaszczyzn;

-Drutowe centrum obróbcze;

-Elektrodrążarka;

-Drutowe centrum elektroerozyjne;

-Kabina do piaskowania;

-Automat D540.

1.3 Koszty kwalifikowane jakie identyfikuje Spółka w związku z ulgą badawczo-rozwojową.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. Spółka, mając na względzie specyfikę jej działalności oraz sposób funkcjonowania, do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej zalicza:

1)Koszty wynagrodzeń związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umów o pracę, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)Składki na ubezpieczenia społeczne pracowników w części finansowanej przez Spółkę (z wyłączeniem Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych);

3)Koszty materiałów i surowców związanych bezpośrednio z wytworzeniem narzędzi oraz urządzeń w ramach działów: narzędziowni oraz automatyzacji procesu produkcyjnego (MADevice):

a.koszty materiałów zużytych do przygotowania narzędzi, takie jak stale stopowe i stale węglowe,

b.koszty materiałów wykorzystanych do produkcji (adaptacji) oprzyrządowania, takie druty spawalnicze, narzędzia do obróbki mechanicznej (frezy, płytki skrawające).

4)Zaliczone do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (maszyn) wykorzystywanych w ramach działów narzędziowni oraz automatyzacji procesu produkcyjnego.

Odpisy amortyzacyjne są zaliczane do kosztów kwalifikowanych wyłącznie w zakresie w jakim dane aktywo jest wykorzystywane do prac B+R (zaliczenie proporcjonalne). Koszty, o których mowa w pkt 1-2, Spółka zalicza do kosztów kwalifikowanych rozliczanych w ramach ulgi B+R tylko te koszty wynagrodzeń, które dotyczą czasu efektywnie przepracowanego przez pracownika w projektach spełniających kryteria działalności badawczo-rozwojowej. W konsekwencji do kosztów kwalifikowanych Spółka nie planuje zaliczać tej części kosztów wynagrodzeń za czas nieobecności spowodowanej chorobą bądź urlopem oraz wynagrodzenia za czas poświęcony na czynności administracyjne, szkoleniowe, rutynowe.

Spółka zwraca uwagę, że pracownicy podejmują także inne działania niezwiązane z wytworzeniem narzędzi i maszyn, w szczególności są to:

1)Czynności administracyjne,

2)Szkolenia i rozwój,

3)Działania organizacyjne,

4)Rutynowe serwisowanie narzędzi i maszyn.

Działania te i koszty z nimi związane nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

Materiały i surowce które Spółka zaliczy do kosztów kwalifikacyjnych są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Każdy zakup surowców i materiałów jest zamawiany pod konkretny produkt, konkretne zlecenie, zaś koszty narzędzi i materiałów eksploatacyjnych są kwalifikowane w wartości i ilości faktycznego zużycia.

Analogicznie, środki trwałe mogą być wykorzystywane przez Spółkę również w celach związanych ze zwykłą działalnością operacyjną, niestanowiącą działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka wdrożyła zasady ewidencjonowania pozwalające określić stopień wykorzystywania danego środka trwałego w działalności badawczo-rozwojowej. Wyodrębnienie środków trwałych związanych z działalnością B+R jest możliwe dzięki opracowanemu kluczowi alokacji, bazującemu na proporcji wykorzystania danego środka trwałego do projektów związanych z działalnością B+R w stosunku do jego ogólnego wykorzystania. Podstawą wyliczenia proporcji jest faktyczne wykorzystanie danego środka trwałego do działalności badawczo-rozwojowej, liczone w roboczogodzinach produkcyjnych. Zgodnie z tym modelem, Spółka ustala stopień wykorzystania środka trwałego do działalności B+R biorąc pod uwagę:

a)Zarejestrowany czas pracy danej maszyny/urządzenia na wykonywanie projektów B+R,

b)Zarejestrowany czas pracy pracowników wykonujących projekty przypisane do projektów B+R.

W oparciu o wskazane powyżej klucze alokacji Spółka dokonuje proporcjonalnego podziału odpisów amortyzacyjnych w celu wyodrębnienia tylko tej wartości odpisu, która jest związana z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Spółka nie wyklucza stosowania w przyszłości innych kluczy alokacji związanych z wyliczeniem właściwej wartości odpisu amortyzacyjnego, przypadającej na stopień wykorzystania danego środka trwałego w działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

Wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu prowadzonej przez nią działalności badawczo-rozwojowej nie są Spółce zwracane w żadnej formie, jak również nie są odliczane od podstawy opodatkowania.

Opisane powyżej wydatki związane z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej są dla Spółki kosztami uzyskania przychodu tj. spełniają wymogi wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały ujęte w treści art. 16 tej ustawy.

1.4 Wyodrębnienie rachunkowe kosztów kwalifikowanych.

Według zapisów polityki rachunkowości Spółki, Księgi rachunkowe obejmują:

-Dziennik zbiorczy,

-Księgę główną (ewidencja syntetyczna),

-Księgi pomocnicze (ewidencja pomocnicza),

-Zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont pomocniczych.

Księgi rachunkowe prowadzone są w formie komputerowej przy pomocy programu finansowo - księgowego (...). Spółka ujmuje koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową w ewidencji pomocniczej prowadzonej dla celów rachunkowych na kontach ksiąg pomocniczych. Dodatkowo prowadzona jest sumaryczna ewidencja kosztów uznanych przez Spółkę jako koszty kwalifikowane, zaewidencjonowane na różnych kontach księgowych, w arkuszu kalkulacyjnym programu Microsoft Excel. W ewidencji tej, odrębnie dla każdego efektu prac B+R sumowane są poszczególne kategorie kosztów kwalifikowanych, w podziale na: materiały i surowce, wynagrodzenia, amortyzację oraz ewentualnie inne, zdefiniowane w ustawie o CIT kategorie kosztów, jakie mogą pojawić się w przyszłości. Ewidencja ta pełni zarówno funkcję kontrolną jak i pomocniczą, przy przygotowywaniu zeznania rocznego Spółki. Ponadto Spółka prowadzi dodatkową ewidencję czasu pracy w arkuszu kalkulacyjnym, dla wszystkich prowadzonych projektów. Pracownicy Spółki systematycznie wypełniają karty czasu pracy, w której określają (najczęściej procentowo), ile czasu danego dnia poświęcili na dany projekt. Po zakończeniu miesiąca, taki raport przekazywany jest do komórki księgowej i kadrowo-płacowej w celu przypisania do danego projektu odpowiednich pozycji bilansowych.

1.5 Przykładowe projekty, które planowo zostały objęte w 2021 r. zakresem ulgi badawczo-rozwojowej.

W Spółce realizowane były m.in. takie projekty jak:

Projekt 1 - wykonanie elementu konstrukcji nowej wersji produkowanego przez Klienta samochodu (zlecenie dla branży motoryzacyjnej).

Element charakteryzował się nie zastosowanymi uprzednio przez Spółkę cechami takimi jak stosowany materiał, kształt, geometria i wymiary.

Narzędzie do wykonania elementu zostało zakwalifikowane według uprzednio przedstawionych zasad do Kategorii nr 1. Konstruktor narzędzi przeanalizował rysunek pod kątem możliwości wykonania narzędzia. Następnie zdecydował, że najlepszym sposobem wykonania tegoż komponentu będzie użycie tłocznika postępowego - zatem taką właśnie formę planowo przyjęło narzędzie. Jest to projekt wysoce indywidualny, mający zastosowanie wyłącznie do tego jednego elementu.

Zadaniem technologa było zaprojektowanie całego procesu technologicznego uwzględniającego wszystkie operacje potrzebne do kompletnego wykonania detalu, takie jak: tłoczenie z gwintowaniem na narzędziu do obróbki plastycznej (tłoczniku postępowym), cynkowanie przyszłego detalu tak, aby spełnił on wymagania antykorozyjne. Następnie Konstruktor rozpoczął projektowanie konstrukcji tłocznika postępowego, któremu nadano indywidualny numer.

Zaprojektowano kolejność i sposób wykonania poszczególnych zabiegów. Tłocznik o wadze 1900 kg i wymiarach zewnętrznych 1,26m x 0,8m x 0,54m, składał się ze 112 elementów, przy czym 93 z nich zostało zaprojektowane indywidualnie i nadaje się wyłącznie do zastosowania w tłoczniku do produkcji opisywanego detalu. Na kolejnym etapie projektu technolog narzędziowni zaprojektował proces obróbki, indywidualny dla każdego z wyżej wymienionych 93 elementów, czyli kolejne operacje potrzebne do jego wykonania.

Elementy tłocznika zostały wykonane na maszynach a następnie zmontowane według projektu przez ślusarzy Spółki. W ten sposób powstał prototyp narzędzia. Warto wspomnieć, że w czasie wykonywania prototypu narzędzia Technolog tłoczni zaprojektował cały proces wytwarzania detalu, uwzględniający wszystkie operacje potrzebne do kompletnego wykonania detalu, takie jak: tłoczenie z gwintowaniem na narzędziu do obróbki plastycznej (tłoczniku postępowym), cynkowanie przyszłego detalu tak, aby spełnił on wymagania antykorozyjne oraz sposób pomiaru detalu mający na celu jego weryfikację jakościową. Dla każdej z operacji powstała instrukcja stanowiskowa dotycząca wykonania oraz weryfikacji detalu. W kolejnym etapie gotowy prototyp tłocznika przeszedł proces regulacji, w trakcie którego poddany został testom produkcyjnym. Testy polegały na wykonaniu partii próbnej detali, a następnie sprawdzeniu ich zgodności z wymaganiami Klienta. Po analizie niezgodności jakościowych każdej partii próbnej wprowadzano modyfikacje w konstrukcji tłocznika. Następnie wykonywano kolejną partię próbną, aż do uzyskania oczekiwanego efektu konstrukcyjnego. Kolejnym etapem była weryfikacja dokumentacji konstrukcyjnej tłocznika jak i dokumentacji technologicznej, ze szczególnym uwzględnieniem instrukcji stanowiskowych. Następnie tłocznik został skierowany do produkcji - co stanowiło zakończenie projektu. Tłocznik został sprzedany klientowi i stanowi jego własność. Ponadto wraz z prawem własności przeniesiono autorskie prawa majątkowe do konstrukcji.

Projekt nr 2 - komplet narzędzi do nowego projektu Klienta. Spółka otrzymała od klienta komplet rysunków przedstawiających założenia materiałowe i geometryczne do nowego projektu i przystąpiono do analizy założeń rysunkowych. Konstruktor przeanalizował możliwość wykonania detali na narzędziach do obróbki plastycznej.

Projekt zakładał stworzenie jednego narzędzia transferowego z urządzeniem transferowym sterowanym numerycznie, 3 tłoczników postępowych, 1 wykrojnika i 3 giętaków.

Pracownicy Spółki w ramach posiadanej wiedzy i doświadczenia zaproponowali zmiany w konstrukcji detali mające na celu poprawę ich technologiczności i określili tolerancje wymiarowe, w jakich powinny być wykonane detale, aby spełniały wymagania Klienta oraz były możliwe do uzyskania w założonej technologii. Technolog tłoczni zaprojektował wstępnie proces technologiczny wykonania detalu, uwzględniający wymagania produkcyjne, jakościowe i ilościowe Klienta.

Zaprojektował tzw. Flow Plan oraz wstępny plan kontroli detali mający zapewnić weryfikację jakości przyszłej produkcji oraz specjalne, dedykowane dla danego detalu, przyrządy kontrolne - sprawdziany. Po przeprowadzeniu analizy dostępnych materiałów zaproponowano klientowi zmianę materiału detali oraz przedstawiono wstępną ofertę.

W następnym kroku zespół konstruktorów Spółki przystąpił do projektowania narzędzi. Zespół projektowy, w którego skład wchodzą specjaliści z różnych obszarów działalności Spółki, przeprowadził analizę możliwych przyczyn i skutków wad mogących wystąpić w procesie wytwarzania detali (FMEA). Podczas prac koncepcyjnych i tzw. burzy mózgów zidentyfikowano potencjalne możliwości wystąpienia wady, a następnie zaprojektowano sposoby, które pozwolą na ich uniknięcie. Konstruktorzy stworzyli projekty ośmiu narzędzi dedykowanych do produkcji ww. detali. Każda z ośmiu konstrukcji miała indywidualny charakter.

Powstała w postaci zapisu elektronicznego oraz wydruku. Następnie Technolog narzędziowni zaprojektował proces wytwarzania każdego poszczególnego elementu zaprojektowanego przez Konstruktora. Te niepowtarzalne elementy zostały wykonane na maszynach do obróbki skrawaniem stanowiących środki trwałe Spółki. Technolog tłoczni zaprojektował procesy technologiczne, stworzył plany kontroli detali i instrukcje stanowiskowe.

Po wykonaniu elementów narzędziowych i zmontowaniu zgodnie z projektem Konstruktora prototypów narzędzi, z których największe ma wymiary zewnętrzne 2,4m x 1,5m x 0,5m i waży 8355kg, przystąpiono do prób mających na celu wytworzenie pre-serii. Po przedstawieniu klientowi FOT, dostosowaniu prototypów do produkcji detali przy założonych tolerancjach oraz przedstawieniu dokumentacji PPAP (proces zatwierdzania części do produkcji), komplet narzędzi prototypowych został przekazany do produkcji.

Projekt nr 3 - Listomat - zrealizowany w ramach Działu Automatyzacji procesów produkcyjnych (MADevice).

Spółka w ramach Działu MADevice wytworzyła nowatorskie urządzenie zwane dalej listomatem. Urządzenie to jako pierwsze na świecie ma innowacyjne rozwiązania, które służy do nadawania i odbierania przesyłek małogabarytowych. Opracowane i wdrożone nowatorskie rozwiązania w listowniku polega na całkowitym zautomatyzowaniu procesu sortowania małogabarytowych przesyłek. Analizując urządzenie ze strony mechanicznej, zastosowano tutaj windę do transportu przesyłek, aby z wysokich półek dotrzeć do komór odbioru.

Dzięki temu rozwiązaniu zmniejszono gabaryty maszyny. Dostosowana jest ona dla osób niepełnosprawnych jeżdżących na wózkach inwalidzkich oraz osób mniejszego wzrostu np. dzieci. Dodatkowe opcje maszyny to: czytelny wymiar panelu operacyjnego, 2 opcje zasilania (24V - możliwość podłączenia zasilania solarnego i 230V), dostosowanie maszyny do panujących w Polsce warunków atmosferycznych.

Zgodnie z założeniami Klienta urządzenia te mają zostać umieszczone w punktach strategicznych miast np. przy osiedlach, przystankach MZK, PKP. W ramach dalszego rozwoju projektu przyszłości jest zaplanowane zastosowanie dużego ekranu reklamowego z dodatkową opcją zakupu biletów MZK, PKP. Projekt nr 4 - Urządzenie do nitowania nitonakrętek - zrealizowany w ramach Działu Automatyzacji procesów produkcyjnych (MADevice) Przedmiotowa maszyna służy do nitowania 3 nitonakrętek na detalu. Jest to przyrząd półautomatyczny podzielony na 5 stref roboczych.

Montaż w systemie kołowym pozwolił zwiększyć wydajność urządzenia.

Strefa 1 - załadunek detalu. Detal jest umiejscawiany na łożu zainstalowanym na kole obrotowym przez operatora. Koło obrotowe posiada 8 łóż, przy czym na każdym z nich można ułożyć prawy i lewy detal.

Strefa 2 - nitownica pozioma. Jest to strefa podania nitonakrętki z kosza wibracyjnego do siłownika obrotowego, który przechwytuje ją i obraca o kąt 90 stopni do pozycji wkręcenia nitownicy. Nitownica pobiera nitonakrętkę i aplikuje ją w detal i zanitowuje, po czym wycofuje się do pozycji pobrania następnej nitonakrętki.

Strefa 3,4 - nitownice pionowe. Jest to strefa podania nitonakrętek z kosza wibracyjnego na łoże pobrania nitownic pionowych. Nitownica pobiera nitonakrętkę i aplikuje ją i zanituje, po czym wycofuje się do pozycji pobrania następnej nitonakrętki.

Strefa 5 - rozładunek. Jest to strefa rozładunku detalu z koła obrotowego do pojemnika za pomocą uchwytu magnetycznego napędzanego siłownikami pneumatycznymi w osi X i Y. Analizując realizację założonego celu uzyskano zmniejszenie kosztów wytworzenia produktu poprzez zautomatyzowanie procesu.

Jednoczesny montaż na wszystkich strefach pozwala osiągnąć wydajność 5 sekund na wykonanie jednego detalu. Koło napędowe jak i napędy liniowe napędzane są silnikami o specjalnych parametrów, co pozwala osiągnąć dużą precyzję podania.

Pytania:

1)Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego prowadzone przez Spółkę prace w zakresie tworzenia produktów:

a) dedykowanych narzędzi/tłoczników na zlecenie Klientów, oraz

b) wytwarzaniu maszyn i urządzeń indywidualnie dopasowanych do potrzeb Klienta,

spełniają definicją działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT?

2)Czy (w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1), ponoszone przez Spółkę koszty wynagrodzeń związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę w części dotyczącej realizacji projektów będących przedmiotem niniejszego wniosku, stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania?

3)Czy (w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1) ponoszone przez Spółkę koszty nabycia materiałów i surowców stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania?

4)Czy (w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1) ponoszone przez Spółkę koszty odpisów amortyzacyjnych maszyn i urządzeń wykorzystywanych przy pracach B+R będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania?

5)Czy (w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1) koszty zakończonych pozytywnym wynikiem prac badawczo-rozwojowych, w postaci wytworzonych narzędzi, zakwalifikowanych przez Spółkę do Kategorii 1 lub 2a, będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania?

6)Czy prowadzona przez Spółkę ewidencja rachunkowa spełnia przesłanki zawarte w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT?

7)Czy prowadzona przez Spółkę ewidencja czasu pracy spełnia przesłanki zawarte w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Zdaniem Spółki, prowadzona działalność w obu aspektach spełnia przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Uzasadnienie: Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy o CIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm., dalej: PSWN),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 PSWN.

W myśl art. 4 ust. 2 PSWN, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów, usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 PSWN.

W myśl art. 4 ust. 3 PSWN, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Kluczowe jest, zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej, rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 PSWN oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 PSWN. Należy zwrócić uwagę na wyłączenie wynikające z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika.

Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w celu uznania działalności prowadzonej przez podatnika za działalność badawczo-rozwojową niezbędne jest kumulatywne spełnienie poniższych przesłanek:

a)Działalność ta musi mieć charakter twórczy,

b)Działalność ta musi być prowadzona w sposób systematyczny,

c)Działalność ta musi obejmować zwiększenie zasobów wiedzy bądź wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń).

Charakter twórczy.

Podążając za słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W pkt 32 Objaśnień MF wskazuje się, że w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.

Ponadto, w orzecznictwie przewijają się poglądy, zgodnie z którymi działalność twórcza powinna charakteryzować się odpowiednim rezultatem, który:

-Jest odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;

-Ma charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;

-Ma charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może się przejawiać opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących w praktyce gospodarczej podatnika i na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących u podatnika.

Systematyczność.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Ustawa o CIT nie zawiera definicji legalnej tego pojęcia, jednakże zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza:

-Robiący coś regularnie i starannie,

-procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu,

-działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo  „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również o działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Podsumowując, spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Poszerzenie bądź wykorzystanie zasobów wiedzy.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Jak wskazuje MF w Objaśnieniach w świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo - rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług. [...]

Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat.

Brak rutynowości.

Ponadto, jak już uprzednio wskazano w przypadku prac rozwojowych konieczne jest, aby prace te nie miały rutynowego i okresowego charakteru.

Według Słownika języka polskiego PWN poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie” i „wykonywany według utartych schematów”. Jak wskazuje MF w Objaśnieniach z zakresu działalności badawczo-rozwojowej należy więc wyłączyć działalność o charakterze rutynowym, można natomiast włączyć do niej nowe metody opracowane w celu wykonywania pospolitych zadań.

Na przykład przetwarzanie danych nie jest działalnością badawczo- rozwojową, chyba że stanowi część projektu mającego na celu opracowanie nowych metod przetwarzania danych. Podobnie kształcenie zawodowe należy wyłączyć z zakresu działalności badawczo rozwojowej, ale już nowe metody prowadzenia szkoleń mogą zostać zakwalifikowane jako działalność badawczo-rozwojowa. Wreszcie nowa metoda rozwiązywania problemu, opracowana w ramach projektu, może być zaliczona do działalności badawczo-rozwojowej, jeśli wynik jest oryginalny i spełnione są pozostałe kryteria tej działalności.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego i przyszłego Spółka uważa, iż w zakresie działalności polegającej na wytwarzaniu narzędzi/tłoczników na zlecenie Klientów, realizowanej przez dział Narzędziownia, spełnione są wszystkie, wymieniony powyżej elementy, których spełnienie decyduje o uznaniu tej aktywności za działalność badawczo - rozwojową.

Po pierwsze, rezultat wykonywanych czynności (narzędzia/tłocznika) będących przedmiotem niniejszego wniosku, każdorazowo jest odpowiednio ustalony i możliwy do wyodrębnienia, posiada swój unikatowy numer w ewidencji prowadzonej przez podatnika. Ponadto każde narzędzie ma indywidualny charakter, tj. nie jest wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od Spółki kreatywności i innowacyjności.

Po drugie, każde narzędzie/tłocznik oznaczone Kategorią 1 oraz Kategorią 2a, ma charakter indywidualny, ponieważ różni się istotnie od uprzednio produkowanych narzędzi, posiada nowe właściwości, m.in. mechaniczne i fizyczne.

O systematyczności realizowanych projektów świadczy fakt, że każdy prowadzony w ramach działalności badawczo-rozwojowej przez Spółkę projekty są odpowiednio zaplanowane i przeprowadzone, według jednego schematu:

a)Określenie celu i planowanego zakresu prac,

b)Harmonogram prac,

c)Planowane zasoby, jakie Spółka przewiduje wykorzystać w ramach projektu.

Dodatkowo każdorazowo w ramach realizowanego projektu będącego przedmiotem niniejszego wniosku wykorzystywana jest wiedza wysoko wykwalifikowanych pracowników, w szczególności z dziedziny automatyki, elektryki i materiałoznawstwa w celu wytworzenia rozwiązania. Ponadto w trakcie wykonywania zadań pracownicy wielokrotnie stają przed koniecznością zmierzenia się z trudnościami merytorycznymi lub technicznymi, na które Spółka nie posiadała wypracowanych rozwiązań, przez co zwiększane są zasoby wiedzy bądź wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na nie rutynowy charakter prowadzonej działalności wskazuje fakt, że prace zaliczane przez Spółkę do kategorii badawczo-rozwojowych, najczęściej poprzedzone są zdefiniowaniem unikatowych wymagań, które będą zastosowane przy tworzeniu nowego produktu oraz opracowaniu koncepcji danego rozwiązania i funkcjonalności.

Po dogłębnym zapoznaniu się z przesłaną przez Klientów informacją o zapotrzebowaniu na produkt wykwalifikowani pracownicy Spółki weryfikują czy podobny projekt był już przygotowywany przez Spółkę, przyporządkowują go do odpowiedniej kategorii oraz przygotowują tzw. studium wykonalności. Każdy z tych projektów wymaga od Spółki wyjścia poza utarte schematy, zastosowania nowych rozwiązań. W zakresie działu Automatyzacji procesów produkcyjnych (MADevice):

Mając na uwadze opis stanu faktycznego i przyszłego Spółka uważa, iż w zakresie działalności MADevice polegającej na wytwarzaniu maszyn i urządzeń, spełnione są wszystkie, wymieniony powyżej elementy, których spełnienie decyduje o uznaniu tej aktywności za działalność badawczo - rozwojową. O twórczym charakterze tworzonych maszyn i urządzeń świadczą zastosowane nowatorskie rozwiązania nie funkcjonujące na rynku, realizowane pod indywidualne potrzeby danego klienta.

Analogicznie jak w przypadku Działu Narzędziownia Spółka przed przystąpieniem do realizacji projektu każdorazowo w sposób systematyczny określa:

a) Cele i planowany zakres prac,

b) Ustala harmonogram prac,

c) Planuje zasoby, jakie przewiduje wykorzystać w ramach danego projektu.

Dodatkowo projektowane urządzenia są nieseryjnymi produktami ściśle dopasowanymi do potrzeb klienta, natomiast do maszyn integrowane są podzespoły z gamy najnowszych technologii. Stanowią rozwiązania oryginalne, wymagające wprowadzenia szeregu uzgodnień w układzie automatycznym, które nie polegają na wykorzystaniu i dostosowaniu na potrzeby klienta rozwiązania, które funkcjonowało uprzednio w przedsiębiorstwie.

Ponadto, każdorazowo w ramach projektu wykorzystywana jest wiedza wysoko wykwalifikowanych pracowników, w szczególności najbardziej kreatywnych i innowacyjnych specjalistów z zakresu automatyki - w celu wytworzenia nowego rozwiązania. W ramach każdego projektu prowadzone są prace koncepcyjne, konsultacje w ramach grup projektowych oraz konsultacje z klientem.

W trakcie wykonywania zadań pracownicy wielokrotnie stają przed koniecznością zmierzenia się z wyzwaniami merytorycznymi oraz technicznymi, na które Spółka nie posiada wypracowanych rozwiązań. O nie rutynowym charakterze projektowanych urządzeń świadczą zastosowane nowatorskie rozwiązania ściśle dopasowane do potrzeb Klienta.

Zaprojektowane urządzenia są rozwiązaniami oryginalnymi, wymagającymi wprowadzenia szeregu uzgodnień w układzie automatycznym, a proponowane rozwiązania są szyte na miarę potrzeb, oczekiwań oraz możliwości firm decydujących się na współpracę. Automatyzacja poprzedzana jest nie tylko analizą założeń, kosztów czy wariantów, ale i rozwiązaniami czysto praktycznymi - np. stworzeniem prototypów, które obrazują nowe możliwości technologiczne.

Podsumowując projekty będące przedmiotem niniejszego wniosku:

1.mają charakter twórczy,

2.są prowadzone w sposób systematyczny,

3.prowadzą do zwiększenia zasobów wiedzy bądź wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

4.nie są związane z czynnościami rutynowymi i okresowymi zmianami wprowadzanymi do nich.

W związku z powyższym objęta przedmiotowym wnioskiem działalność Spółki polegająca na:

a)wytwarzaniu dedykowanych narzędzi/tłoczników na zlecenie Klientów, oraz

b)wytwarzaniu maszyn i urządzeń indywidualnie dopasowanych do potrzeb Klienta spełnia, zdaniem Spółki przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

Ad 2)

Zdaniem Spółki, ponoszone koszty wynagrodzeń związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę w ramach projektów będących przedmiotem niniejszego wniosku, stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Uzasadnienie:

Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy o CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 ustawy o CIT kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej ustawa o SUS), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

2)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 8 ustawy o PIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

c)przedsiębiorstwa w spadku - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do powyższego, jeżeli osoby wykonują prace o charakterze badawczo-rozwojowym, to ich wynagrodzenia wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową w takiej części jakiej czas przeznaczony na realizację projektów zakwalifikowanych przez Spółkę do działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu - proporcja ta będzie wynikała z prowadzonej przez Spółkę ewidencji.

W związku z powyższym Spółka uważa, że koszty wynagrodzeń związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umów o pracę w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację projektów będących przedmiotem niniejszego wniosku pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu będą mogły stanowić koszty kwalifikowane.

Ad 3)

Ponoszone przez Spółkę koszty materiałów i surowców koniecznych do produkcji narzędzi oraz urządzeń wraz z wszystkimi niezbędnymi kosztami dodatkowymi związanymi z transportem, pakowaniem, cięciem materiału oraz fizycznym dostarczeniem surowca/materiału do siedziby Spółki stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 ustawy o CIT kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii”

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów Ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.,dalej jako: UOR).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 UOR, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej.

Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek- Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Spółka ponosi i będzie ponosić takie koszty surowców i materiałów jak m.in.:

-stal konstrukcyjna ogólnego przeznaczenia,

-stal narzędziowa,

-śruby, pręty i druty,

-płyty stalowe wraz z usługą ich cięcia i frezowania,

-servo napędy, czujniki indukcyjne, układy hydrauliczne, sterowanie z poziomu pulpitu PLC, nowoczesne systemy wizyjne etc.

Powyższe koszty stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe koszty stanowią koszty bezpośrednio związane z wyprodukowaniem narzędzi oraz urządzeń i są potrącane zgodnie z zasadami określonymi w art. 15 ust. 4 ustawy o CIT tj. w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W związku z powyższym Spółka uważa, że koszty nabycia materiałów i surowców opisanych w stanie faktycznym przeznaczonych do wytworzenia narzędzi i urządzeń przyporządkowanych do Kategorii 1,2a i 5 wraz ze wszystkimi niezbędnymi kosztami dodatkowymi związanymi z transportem, pakowaniem, cięciem materiału oraz fizycznym dostarczeniem surowca/materiału do siedziby Spółki stanowią i będą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane.

Ad 4)

Zdaniem Spółki, część odpisu amortyzacyjnego od przedstawionych we wniosku środków trwałych wykorzystywanych w procesie produkcji narzędzi/tłoczników lub maszyn, w proporcji w jakiej są one wykorzystywane do projektów będących przedmiotem niniejszego wniosku, stanowi i będzie stanowić koszt kwalifikowany Spółki w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo- rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)W przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)W przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)W przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Aby rozstrzygnąć sens normatywny art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, należy porównać użyte tam sformułowania z treścią art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT, gdzie wskazano, że za koszt kwalifikowany uznaje się odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskować można, że Ustawodawca, chcąc wprowadzić podobne ograniczenie w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych oraz wartości niematerialnych i prawnych, użyłby sformułowania takiego jak w art. 18d ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT.

Z braku takiego uregulowania wnioskować należy, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych mogą być uznane za częściowo wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji, w części odpowiadającej proporcji ich wykorzystywania w działalności badawczo-rozwojowej mogą być uznane za koszty kwalifikowane.

W tej sytuacji za uzasadnione należy przyjąć stanowisko, zgodnie z którym Spółka może, co do zasady, zaliczać do kosztów kwalifikowanych część wartości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych częściowo wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej (w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby prac badawczo-rozwojowych).

Spółka wskazuje, że stanowisko zgodne z powyższą argumentacją zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2018 r. (0114-KDIP2-1.4010.233.2018.JS).

Ad 5)

Zdaniem Spółki, koszty zakończonych sukcesem prac B+R mogą stanowić koszty kwalifikowane Spółki w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

W myśl definicji zawartej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawa definiuje również w sposób odrębny pojęcie badań naukowych (art. 4a pkt 27 ustawy o CIT) oraz prac rozwojowych (w art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP). Wydatki dotyczące prac rozwojowych podlegają rozliczeniu w sposób określony w art. 15 ust. 4a ustawy o CIT.

W myśl powyższego przepisu, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1)W miesiącu, w którym wydatki na te prace zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2)Jednorazowo w roku podatkowym, w którym prace zostały zakończone, albo

3)Poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od powstałej wartości niematerialnej i prawnej.

Stosownie do art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, koszty prac rozwojowych zakończonych pozytywnym wynikiem, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, podlegają uznaniu za „wartości niematerialne i prawne” niezależnie od przewidywanego okresu używania ich efektu, jeżeli:

1)Produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

2)Techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

3)Z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Odpisów amortyzacyjnych od uznanych za wartości niematerialne i prawne prac rozwojowych dokonuje się, w okresie nie krótszym niż 12 miesięcy, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartości te zostały wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (por. art. 16m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT).

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania tzw. kosztów kwalifikowanych, są zobowiązani wyodrębnić, na podstawie art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, w prowadzonych księgach rachunkowych koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując, przy założeniu spełnienia przesłanek wyrażonych w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, Spółka może uznać za koszty kwalifikowane koszty zakończonych sukcesem prac B+R, ujęte w księgach zgodnie z art. 15 ust. 4a ustawy o CIT.

Ad 6)

Według Spółki ewidencja rachunkowa spełnia kryterium wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych wywiedzione z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawodawca nie wskazuje w jaki sposób ma nastąpić wyodrębnienie kosztów, aby wypełnić wymóg określony w powyższym artykule, co powoduje, że każdy sposób tego wyodrębnienia, który będzie zgodny z obowiązującymi przepisami i polityką rachunkową Spółki powinien zostać uznany za dopuszczalny, jeżeli pozwala on na precyzyjne określenie wysokości „kosztów kwalifikowanych” oraz okresu (roku podatkowego), z którym koszty te są związane.

Według Spółki wystarczy ująć te koszty w odrębnej ewidencji pomocniczej prowadzonej dla celów rachunkowych, np. na kontach pozabilansowych do ksiąg pomocniczych, czy też w odrębnej ewidencji prowadzonej w programie Excel.

Najważniejszym warunkiem, jaki ewidencja powinna spełniać, jest umożliwienie wyodrębnienia wydatków w taki sposób, aby możliwe było wykazanie w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych w odpowiedniej wysokości.

Powyższa wykładnia została potwierdzona m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 16 sierpnia 2016r. sygn. IPPB5/4510-641/16-3/MR.

W związku z powyższym Spółka uważa, że ewidencja przez nią prowadzona spełnia kryteria zawarte w art. 9 ust. 1 b ustawy o CIT.

Ad 7)

Według Spółki ewidencja czasu pracy spełnia i będzie spełniać kryterium wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych wywiedzione z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT oraz pozwala na określenie czasu pracy jaki każdy pracownik poświęca na projekty będące przedmiotem niniejszego wniosku.

Uzasadnienie:

W związku z art. 18d ust. 2 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane uznaje się:

1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

2)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Jak wynika z powyższego, podatnik może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, zatem w związku z obowiązkiem prowadzenia ewidencji wskazanej w art. 9 ust. 1 b ustawy o CIT - konieczne jest prowadzenie ewidencji czasu pracy w taki sposób, żeby na jej podstawie możliwe było ustalenie udziału wynagrodzenia pracownika odpowiadającego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wskazano w pkt 193 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. „jednym z możliwych rozwiązań prowadzenia przez podatnika (pracodawcę) ewidencji czasu pracy, jest możliwość jej prowadzenia w arkuszu kalkulacyjnym, dla wszystkich prowadzonych projektów. Pracownik podatnika systematycznie wypełnia kartę czasu pracy, zaznaczając na przykład procentowo, ile czasu danego dnia poświęcił na dany projekt. Po zakończeniu wskazanego przez podatnika (pracodawcę) okresu, przykładowo miesiąca, taki raport przekazywany jest do komórki księgowej i kadrowo-płacowej w celu przypisania do danego projektu odpowiednich kosztów”.

W związku z powyższym Spółka uważa, że prowadzona przez nią ewidencja czasu pracy uprawnia Spółkę do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń, ponieważ pozwala, według Spółki, na ustalenie jaka część czasu pracy pracowników Spółki przeznaczona na realizację działalności badawczo rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie ustalenia, czy :

-w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego prowadzone przez Spółkę prace w zakresie tworzenia produktów: a) dedykowanych narzędzi/tłoczników na zlecenie Klientów, oraz b) wytwarzaniu maszyn i urządzeń indywidualnie dopasowanych do potrzeb Klienta spełniają definicją działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT;

-ponoszone przez Spółkę koszty wynagrodzeń związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę w części dotyczącej realizacji projektów będących przedmiotem niniejszego wniosku, stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania;

-ponoszone przez Spółkę koszty nabycia materiałów i surowców stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania;

-ponoszone przez Spółkę koszty odpisów amortyzacyjnych maszyn i urządzeń wykorzystywanych przy pracach B+R będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania;

-koszty zakończonych pozytywnym wynikiem prac badawczo-rozwojowych, w postaci wytworzonych narzędzi, zakwalifikowanych przez Spółkę do Kategorii 1 lub 2a, będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania;

-prowadzona przez Spółkę ewidencja rachunkowa spełnia przesłanki zawarte w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT;

-prowadzona przez Spółkę ewidencja czasu pracy spełnia przesłanki zawarte w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej interpretacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Końcowo nadmienić należy, że z dniem 1 stycznia 2022 r. ustawodawca zmienił brzmienie art. 18d ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.), zgodnie z którym :

Jednak zmiana ta nie ma wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.