Temat interpretacji
Skutki podatkowe wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 marca 2022 r. (wpływ 22 marca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Od 2012 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, pod nazwą …, w ramach której, m.in. wynajmuje mieszkania. W dniu 11 maja 2016 r. nabył do aktywów swojej działalności gospodarczej mieszkanie. Obecnie to mieszkanie chciałby wycofać do majątku osobistego i następnie je sprzedać już jako osoba fizyczna.
W piśmie uzupełniającym wniosek z 22 marca 2022 r., Wnioskodawca wskazał, że dla jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Ww. działalność gospodarcza opodatkowana jest podatkiem liniowym.
Przedmiotowa nieruchomość była zakupiona w celu jej odpłatnego najmu. Mieszkanie, o którym mowa we wniosku wynajmowane było wyłącznie w celach mieszkaniowych.
Przedmiotowa nieruchomość wprowadzona została przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych 11 maja 2016 r., zgodnie z datą aktu notarialnego nabycia i od tego miesiąca była amortyzowana. Powodem wycofania ww. nieruchomości z działalności gospodarczej był zamiar jej sprzedania i zakupu większego mieszkania. Wycofanie nieruchomości nastąpiło 31 grudnia 2021 r. Wycofanie ww. nieruchomości do majątku prywatnego poprzez wykreślenie tej nieruchomości z ewidencji środków trwałych działalności nastąpiło 31 grudnia 2021 r. i z tym dniem Wnioskodawca zaprzestał jej amortyzacji w ramach działalności. Mieszkanie zostało sprzedane 3 marca 2022 r.
Pytanie
Czy od sprzedaży tego mieszkania, które Wnioskodawca nabył w 2016 r. do aktywów swojej jednoosobowej działalności gospodarczej musi zapłacić podatek?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Jego mieszkania nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynął już okres karencji wynoszący 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. Warunek został spełniony ponieważ lokal został zakupiony w 2016 r. W Jego opinii, ma tu zastosowanie wyjątek dotyczący wycofania nieruchomości mieszkalnej z działalności gospodarczej.
Trzeba podkreślić, że reguła ustanowiona w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej o charakterze mieszkalnym.
Jak bowiem stanowi art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przepisy ust. 1 pkt 8 tej ustawy mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą:
budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Można zatem wskazać, że zasada, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości nie podlega opodatkowaniu po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie, dotyczy zarówno nieruchomości mieszkalnych wykorzystywanych prywatnie, jak i firmowo. To oznacza, że jeśli podatnik wycofa nieruchomość mieszkalną z działalności gospodarczej i dokona jej sprzedaży, to podatek nie wystąpi, gdy od roku nabycia upłynęło więcej niż 5 lat.
Przykład: osoba fizyczna w 2013 r. zakupiła lokal mieszkalny wykorzystywany w działalności gospodarczej. W dniu 15 maja 2020 r. podatnik wycofał nieruchomość z majątku firmowego do majątku prywatnego. W tych okolicznościach sprzedaż nieruchomości nie podlega opodatkowaniu po 31 grudnia 2018 r. Potwierdzają to również organy podatkowe.
Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 23 sierpnia 2012 r., Nr ITPB1/415-566a/12/WM: „Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż przychód ze sprzedaży budynku, bądź lokalu mieszkalnego oraz związanego z nim gruntu, stanowi zawsze przychód określony w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego czy budynek ten lub lokal stanowił, czy też nie środek trwały w prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, ani czy był wykorzystywany w tej działalności, z wyjątkiem sytuacji, gdy podatnik prowadzi działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, a nieruchomość ta stanowi towar handlowy.”
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie stosuje do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Przy czym, zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy:
Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i sług.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
- wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Stosownie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy:
Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
W świetle cytowanych powyżej przepisów, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ww. ustawy. Dotyczy to również sytuacji, w której składniki te przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej także w sytuacji, gdy podlegały one wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że od 2012 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której, m.in. wynajmuje mieszkania. W dniu 11 maja 2016 r. nabył do aktywów swojej działalności gospodarczej mieszkanie. Przedmiotowa nieruchomość była zakupiona w celu jej odpłatnego najmu. Mieszkanie, o którym mowa we wniosku, wynajmowane było wyłącznie w celach mieszkaniowych. Nieruchomość wprowadzona została przez Pana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych 11 maja 2016 r., zgodnie z datą aktu notarialnego jej nabycia i od tego miesiąca była amortyzowana. Powodem wycofania ww. nieruchomości z działalności gospodarczej był zamiar jej sprzedania i zakupu większego mieszkania. Wycofanie nieruchomości nastąpiło 31 grudnia 2021 r. Wycofanie ww. nieruchomości do majątku prywatnego poprzez wykreślenie tej nieruchomości z ewidencji środków trwałych działalności nastąpiło 31 grudnia 2021 r. i z tym dniem zaprzestał Pan jej amortyzacji w ramach działalności gospodarczej. Mieszkanie zostało sprzedane 3 marca 2022 r.
W analizowanej sprawie zbycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego – z uwagi na treść art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie będzie skutkowało powstaniem po Pana stronie przychodu z działalności gospodarczej.
W konsekwencji skutki tej sprzedaży należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z tego źródła powstaje więc wtedy, gdy odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość nabyto.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że skutki podatkowe odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, będącego środkiem trwałym w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, powinien Pan rozpatrywać przez pryzmat art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego, przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) powołanej ustawy powstaje wtedy, gdy ich odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyto lub wybudowano.
Zatem, skoro odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego, nabytego przez Pana w ramach działalności gospodarczej w 2016 r. (którego wycofanie do majątku prywatnego poprzez wykreślenie z ewidencji środków trwałych działalności i zaprzestanie amortyzacji nastąpiło 31 grudnia 2021 r.) nastąpiło 3 marca 2022 r., a więc po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jego nabycie, to zbycie to nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na upływ okresu wskazanego w tym przepisie. Tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży opisanego lokalu mieszkalnego nie będzie podlegał opodatkowaniu.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).