Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 31 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od czerwca 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której głównym przedmiotem jest działalność związaną z oprogramowaniem (…).

Działalność badawczo-rozwojowa, w ramach której Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane IP prowadzona jest przez niego od samego początku rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Wnioskodawca posiada obecnie jednego głównego kontrahenta (…) z siedzibą w (…) i wykonuje prace na rzecz tego podmiotu. Wniosek obejmuje również stan faktyczny wynikający z umowy zawartej z byłym kontrahentem, a wykonywanej między lipcem 2019 r. a czerwcem 2021 r. (…).

Usługi świadczone są przez Wnioskodawcę w Polsce, gdzie posiada On miejsce zamieszkania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W ramach świadczenia usług na rzecz kontrahenta z którym zakończono współpracę w czerwcu 2021 r. Wnioskodawca opracowywał częściowo(…) do dynamicznego łączenia się z wieloma bazami szpitali (…) z jednej instancji na serwerze, zaprojektował nową infrastrukturę i zaprogramował ją jako (…). Wnioskodawca zaprogramował nadto kolejny adapter do obsługi bazy (…).

Od lipca 2021 r. Wnioskodawca rozpoczął świadczenie usług na rzecz (…), dla której wymyślił i zaprogramował nowy sposób na testowanie głównej aplikacji, wymyślił (…) co przyśpieszyło pracę całego zespołu. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za pisanie (…) (funkcje które decydują co dzieje się z pieniędzmi w danych transakcjach i do których (…) są rozdzielane), które są aktualnie instalowane w (…). Zaprogramował także limity transakcji skrojone pod potrzeby każdego z banków.

Reasumując, Wnioskodawca jest odpowiedzialny za projektowanie rozwiązań, a następnie jego stworzenie, przetestowanie i wdrożenie w systemie klienta. Praca ta ma, w ocenie Wnioskodawcy charakter twórczy i autorski, prowadzi bowiem do stworzenia nowego oprogramowania oraz rozwoju już istniejącego o nowe funkcjonalności. Autorskie oprogramowanie zostaje wytworzone, rozwijane oraz ulepszane w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umów nie były i nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. W tym zakresie Wnioskodawca posiada swobodę. Wnioskodawca jest uprawniony do wykonywania umowy w dowolnie wybranym przez siebie miejscu. Mogą wystąpić sytuacje, w których swoje czynności w ramach umowy Wnioskodawca będzie świadczyć w określonym czasie, co zdeterminowane jest zapotrzebowaniem Zleceniodawcy.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania, produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności (ulepszania lub powstawania nowych produktów lub usług). Wniosek dotyczy możliwości rozliczania się rocznego od dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawcę od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe), z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie elementów na zleceniodawcę, który w rezultacie staje się właścicielem wytworzonego oprogramowania.

Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Także wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę zleceń programistycznych na rzecz Zleceniodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu. W efekcie prac prowadzonych na oprogramowaniu, co do którego nie przysługują Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe, powstaje program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Świadczenie usług odbywa się w biurze oraz zdalnie. Czynności Wnioskodawcy polegają przede wszystkim na pisaniu nowego kodu i nie wiążą się z modyfikacją kodu, co do którego Wnioskodawcy nie przysługują prawa autorskie. W zależności od projektu, działanie Wnioskodawcy polega na wytworzeniu samoistnej pracy albo na rozwoju (modyfikacji) już istniejących części programów, bądź aplikacji.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności podlegającej na modyfikacji (rozwijaniu lub ulepszaniu) oprogramowania już istniejącego, którego nie jest właścicielem. Wnioskodawca czyni to na podstawie odpowiedniej, nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia Wnioskodawcy jego rozwijanie i ulepszanie. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.

Wnioskodawca u swojego pierwszego kontrahenta (…) korzystał z (…) do pisania skryptów automatyzujących pracę, botów. Wnioskodawca projektował i implementował rozwiązania problemów z branży medycznej w języku (…) i (…) , pisał bibliotekę w (…) by aplikacja mogła używać bazy danych (…). Przy tym wymyślił jak łączyć się z jednej instancji aplikacji z wieloma bazami danych (…), ulepszył o tę możliwość(…) bibliotekę (…), umożliwiło to złączenie wielu aplikacji działających na różnych serwerach. Wnioskodawca napisał nową infrastrukturę w (…) czyli manifestach do reprezentowania infrastruktury jako kodu (…), migrował za pomocą skryptów infrastrukturę z (…) do (…) oraz ulepszał narzędzia do monitoringu oraz zapytania do wyświetlania danych metryk na diagramach. Wnioskodawca nadto napisał nową infrastrukturę poprzez skrypty i manifesty (…) na serwerach klienta (…), niestandardowo w narzędziu do wirtualizacji (…) lecz (…), co było innowacją. Nadto pisał zapytania (…) do migrowania danych klientów.

Wykonując umowę z obecnym kontrahentem Wnioskodawca programuje smart kontrakty w języku (…) do automatycznych opłat na odpowiedni portfel w (…), uruchamia nowy (…), który ma zastąpić (…) w innych bankach centralnych, rozpoznaje jak migrować do niego całą funkcjonalność. Wnioskodawca programuje w języku (…) nowy system transakcji, ustala i programuje nową strukturę danych, która będzie reprezentowała nowe opłaty dla poszczególnych banków, ulepsza automatyczne testy regresyjne, obsługę kolejek z (…) i wirtualizuje środowisko w (…) i (…) w celu utworzenia sieci lokalnej ze stosem potrzebnych aplikacji (…).

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija, ulepsza, modyfikuje kody źródłowe składające się na oprogramowanie, to w wyniku podjętych przez Niego czynności zawsze powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach umowy Wnioskodawca przenosi bezwarunkowo na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do programu, który wykonawca tworzy, rozwija lub do którego się przyczynia, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca uzyskuje przychód jako kwotę wynagrodzenia określonego w umowie, skalkulowaną za wykonywane zadania i w odniesieniu do faktycznego czasu pracy poświęconego na ich realizację w danym miesiącu. Wynagrodzenie za przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych zostało wkalkulowane w ustaloną umownie kwotę wynagrodzenia oraz w oparciu o oszacowanie wartości utworów, jakie będą wytwarzane przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca jest w stanie rozdzielić usługi na usługi o tzw. charakterze kreatywnym (tworzenie oprogramowania) oraz pozostałe usługi. Tym samym jest On w stanie rozdzielić otrzymywane wynagrodzenie, na to związane z wytworzeniem programów komputerowych i przeniesienie praw autorskich oraz pozostałe elementy. Ustalone w umowie wynagrodzenie obejmuje całość usług w tym tworzenie oprogramowania, określanie jego funkcjonalności, wdrażanie nowych rozwiązań, utrzymywanie dotychczasowej i tworzenie nowej architektury rozwiązań, przedstawianie propozycji rozwoju oprogramowania, czynności zmierzające do poprawy użyteczności i funkcjonalności oprogramowania, a także przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu. Ustalone wynagrodzenie nie odnosi się wyłącznie do przeniesienia konkretnego wyodrębnionego prawa własności do wytworzonego programu komputerowego.

W związku z tworzeniem, ulepszeniem, rozwinięciem oprogramowania Wnioskodawca osiągał i osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży świadczonej przez Wnioskodawcę usługi. Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawarty” w cenie danego produktu lub usługi jest ustalany w oparciu o zasadę ceny rynkowej.

Wnioskodawca wykonuje zlecone Mu czynności w formie zdalnej. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe i działalność badawczą. Prowadzone działania są pracami rozwojowymi, w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy. Prace te podejmowane są w sposób systematyczny głównie w celu zdobycia nowych zasobów wiedzy i umiejętności oraz ich wykorzystania w celu tworzenia nowych rozwiązań, produktów oraz wprowadzania do nich ulepszeń. Wnioskodawca nie prowadzi działalności badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wykonywane czynności zarówno wobec Zleceniodawcy, jak i wobec osób trzecich, a także ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie - prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca prowadzi również działalność badawczą w ramach wykonywanej przez siebie umowy, poprzez tworzenie odpowiednich aplikacji i algorytmów, tworzenie nowych rozwiązań lub dostosowanie już istniejących, w ramach uzyskanych rezultatów przeprowadzonych przez siebie badań, celem dostosowania funkcjonalności do użytkowników i potrzeb zleceniodawcy.

Ulepszanie produktów, procesów i usług polega na poprawianiu wydajności aplikacji, na wprowadzaniu modyfikacji procesu produkcji aplikacji. Tworzenie nowych produktów wymaga od Wnioskodawcy przede wszystkim twórczego myślenia, koncepcyjnego, oraz całościowego podejścia do projektu, z uwzględnieniem danych uzyskanych w wyniku zebranych przez siebie danych i przeprowadzonej przez siebie analizy. Ze strony Wnioskodawcy wymaga to m.in. stworzenia i zbadania kodu, zidentyfikowaniu błędów, sprawdzeniu funkcjonalności i podstawowej weryfikacji potencjalnych błędów.

Wszelkie zmiany wprowadzane do programu komputerowego mają charakter twórczy. W sytuacji gdy Wnioskodawca wprowadza zmiany do programu komputerowego, co do którego nie przysługują mu autorskie prawa majątkowe (a więc wytworzonego przez kogoś innego lub wytworzonego przez Wnioskodawcę, ale po przeniesieniu autorskich praw majątkowych na zleceniodawcę), to wówczas czyni to na podstawie nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia Wnioskodawcy jego rozwijanie i ulepszanie. Jeżeli jednak Wnioskodawca pracuje przy rozwoju programów, są to programy, co do których przysługują mu osobiste prawa majątkowe i które to programy były przez niego uprzednio stworzone i co do których przekazał wcześniej autorskie prawa majątkowe temu samemu zleceniodawcy lub też Wnioskodawca dopiero program tworzy od podstaw.

Wnioskodawca działa zarówno samodzielnie, jak i w zespołach osób. W sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, efektem prac prowadzonych przez Wnioskodawcę samodzielnie w ramach tego zespołu jest program komputerowy, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie powstały program komputerowy podlega połączeniu z innymi programami, wytworzonymi przez inne podmioty i w tym kształcie również tworzą one program komputerowy.

Przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego następuje w ramach umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą. W sytuacji gdy poszczególni członkowie zespołu wprowadzają zmiany do programu komputerowego, co do którego nie przysługują im autorskie prawa majątkowe (a więc wytworzonego przez kogoś innego lub wytworzonego przez nich, ale po przeniesieniu autorskich praw majątkowych na zleceniodawcę), to wówczas czynią to na podstawie nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia Wnioskodawcy jego rozwijanie i ulepszanie.

Każdy programista (w tym Wnioskodawca) przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych w ten sposób nowych elementów na Zleceniodawcę, który jest właścicielem wytworzonego oprogramowania, jako całości. Przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego, w związku z realizacją umowy zawartej ze Zleceniodawcą, zarówno stworzonego przez Wnioskodawcę, jak i w ramach zespołu programistów, dokonywane jest w ramach tej umowy, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli. Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych w wyniku wykonywania umowy, w tym prawa zależne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

Zgodnie z zawartymi umowami, Zleceniodawcy nabywają majątkowe prawa autorskie do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku wykonywania umowy. Umowy regulują również, które pola eksploatacji utworów obejmuje przeniesienie autorskich praw majątkowych w ramach przedmiotowej umowy.

Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem pracy Wnioskodawcy są programy komputerowe, powstające dzięki łączeniu interdyscyplinarnej wiedzy Wnioskodawcy z zakresu matematyki oraz informatyki, którą to wiedzę Wnioskodawca poszerza i wykorzystuje w kolejnych projektach. Wszelkie prawa własności intelektualnej, w tym autorskie prawa majątkowe oraz materiały opracowane lub wytworzone na podstawie zawartej umowy, stają się wyłączną własnością Zleceniodawcy, jako klienta. Korzystanie przez klienta, z własności intelektualnej nie jest w żaden sposób ograniczone. Wnioskodawca nie może wykorzystywać własności intelektualnej, w innym celu niż określony w umowie, za wyjątkiem pisemnej zgody klienta. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę, w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy przypadających na wyżej opisane prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco i od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia i rozwinięcia IP, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję od 2 lipca 2019 r.

Wnioskodawca, na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, oblicza wskaźnik Nexus.

Wnioskodawca ponosi wyłącznie koszty na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawca nie ponosi innych kosztów wymienionych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, niż koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, co oznacza, że ponosi On wyłącznie koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 zdefiniowane pod literą a oraz nie ponosi kosztów zdefiniowanych pod literami b, c ani d.

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży świadczonej przez Wnioskodawcę usługi ( autorskiego prawa do programu komputerowego), dokonanego w ramach umowy zlecenia, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Dochody te, w Jego ocenie, stanowią dochód uzyskiwany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w zawiązku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Zamiar Wnioskodawcy warunkowany jest kontynuacją przedmiotowej umowy w przyszłości i wykonywania jej w ramach zadań opisanych we wniosku.

Zadane we wniosku pytanie dotyczy kwalifikowanych autorskich praw majątkowych do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawcę od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe. W przypadku gdy Wnioskodawca będzie ulepszał, modyfikował, rozwijał oprogramowanie komputerowe, to nie będzie On właścicielem lub współwłaścicielem tego oprogramowania, albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej, tj. umowy w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części.

Pytania

1.Czy, mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny Wnioskodawca będzie mógł, w zakresie umowy z byłym kontrahentem, za lata ubiegłe (począwszy od 2019 r.), składając korektę zeznania podatkowego, rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi) - autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawcę od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego przysługują Mu autorskie prawa majątkowe, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

2.Czy Wnioskodawca w opisanym wnioskiem zdarzeniu przyszłym (rozliczenie roku 2021), w zakresie umowy z byłym kontrahentem, będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi) - autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawcę od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego przysługują Mu autorskie prawa majątkowe?

3.Czy Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym, w zakresie umowy z obecnym kontrahentem, będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi) - autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawcę od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego przysługują Mu autorskie prawa majątkowe?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w związku z tym:

Ad 1

Wnioskodawca będzie mógł składając korektę zeznania podatkowego za lata ubiegłe (począwszy od 2019 r.) w zakresie umowy z byłym kontrahentem, rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi) - autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawcę od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe), z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Ad 2

Wnioskodawca będzie mógł w zdarzeniu przyszłym (rozliczenie roku 2021), w zakresie umowy z byłym kontrahentem, użyć stawki 5 % od dochodu uzyskiwanego z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi) - autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez wnioskodawcę od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe).

Ad 3

Wnioskodawca będzie mógł w zdarzeniu przyszłym, w zakresie umowy z obecnym kontrahentem, użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi) - autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez wnioskodawcę od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o  szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie  i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) * 1,3]/(a + b + c + d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tu: oprogramowania) uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, które to oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że mógł/może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% dochodów z tego tytułu.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży świadczonej usługi na rzecz zleceniodawcy.

Art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawartego” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, w odniesieniu do kosztów należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz to, że w przypadku podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych kosztem jest ustalony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpis amortyzacyjny.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Odnosząc się do kwestii skorygowania zeznania podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zauważa się, że zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Na mocy art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa:

ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Na mocy art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wyżej wskazane przepisy prawa:

-prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że będzie mógł, w zakresie umowy z byłym kontrahentem, za lata ubiegłe (począwszy od 2019 r.), składając korektę zeznania podatkowego, rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi) - autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Niego od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% ;

-prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym wnioskiem zdarzeniu przyszłym (w rozliczeniu roku 2021), w zakresie umowy z byłym kontrahentem, będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi) - autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Niego od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe ;

-prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym zdarzeniu przyszłym, w zakresie umowy z obecnym kontrahentem, będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi) - autorskiego prawa do programu komputerowego wytworzonego przez Niego od podstaw lub na skutek rozwoju lub ulepszenia programu istniejącego, co do którego Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe.

Dodatkowe informacje

Samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi Pan zastosować się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako :„PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).