Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości.

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 grudnia 2021 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Na podstawie aktu notarialnego z 7 czerwca 1991 r. nabyła Pani od rodziców w drodze darowizny w formie współwłasności z siostrą, udział 1/2 części nieruchomości w postaci działek rolnych nr 1 (…) o powierzchni 0,8873 ha i nr 2 (…) o powierzchni 4,7040 ha. W okresie od nabycia nieruchomości była ona użytkowana rolniczo, nie była na tym gruncie prowadzona działalność gospodarcza.

Na wniosek współwłaścicieli z 7 kwietnia 2020 r., na podstawie decyzji Burmistrza Miasta, działka nr 2 została podzielona na działki: nr 3 o powierzchni 0,1110 ha, nr 4 o powierzchni 2,2963 ha i nr 5 o powierzchni 2,2967 ha.

Na podstawie aktu notarialnego z 8 lipca 2020 r. zostało dokonane częściowe zniesienie współwłasności ww. nieruchomości w ten sposób, że otrzymała Pani na wyłączną własność nieruchomość utworzoną z działki nr 4 o powierzchni 2,2963 ha, a siostra otrzymała na własność nieruchomość utworzoną z działki nr 5 o powierzchni 2,2967 ha.

Zgodnie z oświadczeniami zawartymi w akcie notarialnym:

1)wartość nabywanych nieruchomości nie przekracza wartości udziałów jakie przysługiwały przed zniesieniem współwłasności,

2)nie zostały dokonane żadne dodatkowe rozliczenia, tak rzeczowe jak i finansowe z tytułu zniesienia współwłasności.

Na wniosek z 10 marca 2021 r. działka nr 4 została decyzją Burmistrza Miasta i Gminy podzielona na 9 działek o powierzchniach od 0,0800 ha do 0,0934 ha (numery od 6 do 14) oraz w wyniku podziału pozostała 1 działka rolna o powierzchni 1,5503 ha (nr 15). Jedna z działek o powierzchni 0,0926 ha (nr 14) została przeznaczona na drogę wewnętrzną.

Pozostaje Pani w związku małżeńskim, w którym panuje ustawowy ustrój wspólności majątkowej, nie były zawierane żadne umowy rozszerzające wspólność małżeńską i w związku z tym oraz z faktem nabycia współwłasności w formie darowizny od rodziców, nabyta nieruchomość stanowi Pani majątek odrębny (osobisty).

Działki o numerach od 6 do 14 są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy jednorodzinnej i tereny tras komunikacyjnych, a działka nr 15 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy jednorodzinnej, tereny zieleni nieurządzonej oraz tereny rolnicze.

W 2021 r. zdecydowała Pani o sprzedaży jednej z działek powstałych z podziału. 8 czerwca 2021 r. zawarła Pani umową przedwstępną sprzedaży (w formie aktu notarialnego) działki nr 8 oraz częściowego udziału w działce oznaczonej nr 14. Umowa przedwstępna została zawarta w związku z koniecznością zaciągnięcia przez kupujących kredytu na sfinansowanie zakupu działki. Ostateczny akt notarialny sprzedaży działki nr 8 został zawarty 29 lipca 2021 r.

Nigdy nie prowadziła Pani oraz nie prowadzi działalności gospodarczej.

Poza ww. wymienioną transakcją nie dokonywała Pani sprzedaży żadnych innych gruntów.

Działkę nr 2 od momentu otrzymania jej w darowiźnie do momentu jej podziału na mniejsze działki użytkowała Pani w sposób rolniczy na potrzeby własne, a część z niej ugorowała z zachowaniem kultury rolnej. Działka nr 4 (wydzielona z działki nr 2), od momentu zniesienia współwłasności aktem notarialnym 8 lipca 2020 r. do momentu jej podziału w marcu 2021 r., nie była przez Panią wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej ani innej działalności gospodarczej. Działka nr 8, wydzielona z działki 4, do momentu jej sprzedaży była ugorowana z zachowaniem kultury rolnej. Działki przed i po podziale nie były przedmiotem odpłatnych umów najmu i dzierżawy osobom trzecim. Działka nr 2 do 31 maja 2017 r. była przez Panią dzierżawiona od drugiego współwłaściciela i użytkowana w sposób rolniczy. Nie jest Pani rolnikiem indywidualnym w myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, ponieważ nie spełnia wszystkich wymogów łącznie. Użytkowanie rolne było wyłącznie na potrzeby własne. Do momentu sprzedaży działki nr 8 nie wykonywała Pani czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia jej wartości, np. poprzez doprowadzenie mediów, uzbrojenie działek, ogrodzenie terenu itp. i nie ma Pani zamiaru podejmowania jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości pozostałych działek, np. poprzez doprowadzenie mediów, uzbrojenie działek, ogrodzenie terenu, w przyszłości.

Przed sprzedażą działki nr 8 nie podejmowała Pani aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działek, nie zamierza Pani podejmować również takich działań w przyszłości. Działka nr 8 posiada status gruntów rolnych. W akcie notarialnym nie jest zawarta informacja o tym, że nabywca jest rolnikiem. Na dzień złożenia wniosku nie jest Pani w stanie określić, w jaki sposób będzie użytkowana wskazana nieruchomość. Może Pani jedynie stwierdzić, że kupujący na powyższą nieruchomość zaciągnęli kredyt hipoteczny „...”. Jednocześnie oświadcza Pani, że zgodnie z MPZP nieruchomość ma przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Pytanie

Czy sprzedaż wskazanej przez Panią działki powoduje powstanie obowiązku podatkowego, zgodnie z regulacjami art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie:

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym cd osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat. licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Współwłasność nieruchomości jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego). W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy, a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej oraz odbyło się bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłaściciel otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie przysługiwał.

W przypadku umowy częściowego zniesienia współwłasności dokonanej 8 lipca 2020 r.:

1)wartość nabywanych nieruchomości nie przekracza wartości udziałów jakie przysługiwały przed zniesieniem współwłasności,

2)nie zostały dokonane żadne dodatkowe rozliczenia, tak rzeczowe jak i finansowe z tytułu zniesienia współwłasności,

co oznacza, że dokonane częściowe zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia.

W takiej sytuacji, ponieważ od nabycia nieruchomości w drodze darowizny do momentu sprzedaży jej części w postaci działki, upłynął okres dłuższy niż 5 lat, zdaniem Pani, nie powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu uzyskanego przychodu ze sprzedaży, czyli sprzedaż ta korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie aktu notarialnego z 7 czerwca 1991 r. nabyła Pani od rodziców w drodze darowizny w formie współwłasności z siostrą, udział 1/2 części nieruchomości w postaci działek rolnych nr 1 o powierzchni 0,8873 ha i nr 2 o powierzchni 4,7040 ha. W okresie od nabycia nieruchomości była ona użytkowana rolniczo, nie była na tym gruncie prowadzona działalność gospodarcza.

Na wniosek współwłaścicieli z 7 kwietnia 2020 r., na podstawie decyzji Burmistrza, działka nr 2 została podzielona na działki: nr 5/1 o powierzchni 0,1110 ha, nr 4 o powierzchni 2,2963 ha i nr 5 o powierzchni 2,2967 ha.

Na podstawie aktu notarialnego z 8 lipca 2020 r. zostało dokonane częściowe zniesienie współwłasności ww. nieruchomości w ten sposób, że otrzymała Pani na wyłączną własność nieruchomość utworzoną z działki nr 4 o powierzchni 2,2963 ha, a siostra otrzymała na własność nieruchomość utworzoną z działki nr 5 o powierzchni 2,2967 ha.

Zgodnie z oświadczeniami zawartymi w akcie notarialnym:

1)wartość nabywanych nieruchomości nie przekracza wartości udziałów jakie przysługiwały przed zniesieniem współwłasności,

2)nie zostały dokonane żadne dodatkowe rozliczenia, tak rzeczowe jak i finansowe z tytułu zniesienia współwłasności.

Na wniosek z 10 marca 2021 r. działka nr 4 została decyzją Burmistrza podzielona na 9 działek o powierzchniach od 0,0800 ha do 0,0934 ha (numery od 6 do 14) oraz w wyniku podziału pozostała 1 działka rolna o powierzchni 1,5503 ha (nr 15). Jedna z działek o powierzchni 0,0926 ha (nr 14) została przeznaczona na drogę wewnętrzną.

Pozostaje Pani w związku małżeńskim, w którym panuje ustawowy ustrój wspólności majątkowej, nie były zawierane żadne umowy rozszerzające wspólność małżeńską i w związku z tym oraz z faktem nabycia współwłasności w formie darowizny od rodziców, nabyta nieruchomość stanowi Pani majątek odrębny (osobisty).

Działki o numerach od 6 do 14 są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy jednorodzinnej i tereny tras komunikacyjnych, a działka nr 15 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy jednorodzinnej, tereny zieleni nieurządzonej oraz tereny rolnicze.

W 2021 r. zdecydowała Pani o sprzedaży jednej z działek powstałych z podziału. 8 czerwca 2021 r. zawarła Pani umową przedwstępną sprzedaży (w formie aktu notarialnego) działki nr 8 oraz częściowego udziału w działce oznaczonej nr 14. Umowa przedwstępna została zawarta w związku z koniecznością zaciągnięcia przez kupujących kredytu na sfinansowanie zakupu działki. Ostateczny akt notarialny sprzedaży działki nr 8 został zawarty 29 lipca 2021 r. Nigdy nie prowadziła Pani oraz nie prowadzi działalności gospodarczej. Poza ww. wymienioną transakcją nie dokonywała Pani sprzedaży żadnych innych gruntów.

W celu ustalenia momentu nabycia przez Panią nieruchomości sprzedanych 29 lipca 2021 r. (działki nr 8 oraz udziału w działce 14), należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu, bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności, każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział, decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni. Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

We wniosku wskazała Pani, że w wyniku zniesienia współwłasności wartość nieruchomości nabytych przez Nią w wyniku zniesienia współwłasności nie przekracza wartości rynkowej przysługującego Jej udziału we współwłasności nieruchomości przed zniesieniem współwłasności. Ponadto, zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Na skutek częściowego zniesienia współwłasności nieruchomości w 2020 r., nie uzyskała Pani przysporzenia majątkowego poprzez nabycie nieruchomości o wartości rynkowej przekraczającej wartość udziału we współwłasności nieruchomości, przysługującego Pani przed zniesieniem współwłasności. Dokonane w 2020 r. zniesienie współwłasności nieruchomości, w wyniku którego nabyła Pani działkę nr 4, (z której wydzielono działkę nr 8 i nr 14), nie stanowi nabycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działkę nr 8 oraz udział w działce nr 14, które zostały sprzedane 29 lipca 2021 r., nabyła Pani 7 czerwca 1991 r.

Mając na uwadze powyższe, odpłatne zbycie nieruchomości (działki 8 i udziału w działce nr 14) 29 lipca 2021 r. nabytych przez Panią 7 czerwca 1991 r., wydzielonych w ramach zniesienia współwłasności, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało dokonane po upływie pięcioletniego okresu wskazanego w tym przepisie. Zatem, z tytułu zbycia przedmiotowych nieruchomości nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).