Obowiązki płatnika z tytułu wypłaty Usługodawcom wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez nich Usług,

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo pismem z 28 września 2021 r. oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 9 grudnia 2021 r. (wpływ 9 grudnia i 13 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) sp. k. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką mającą siedzibę na terytorium Polski. Spółka jest ponadto czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na świadczeniu usług profesjonalnych.

Podobnie jak w przypadku innych podmiotów gospodarczych pandemia spowodowana koronawirusem SARS-CoV-2 nie pozostała bez wpływu na funkcjonowanie Spółki. W konsekwencji wprowadzenia na obszarze Polski stanu epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 20 marca 2000 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U.2020.491)), Spółka stanęła przed wyzwaniem dostosowania modelu swojej działalności, w tym organizacji pracy i zarządzania nią, do warunków wynikających z daleko idącego ograniczenia bezpośrednich kontaktów międzyludzkich oraz konieczności zapewnienia bezpieczeństwa.

Co istotne, jak wynika z oceny Spółki i analiz dokonywanych przez inne podmioty badające wpływ pandemii SARS-CoV-2 na model działalności, w przypadku branży w której Spółka działa, zmiana będzie miała charakter trwały. Doświadczenia ostatnich kilkunastu miesięcy pokazują bowiem, że – po pierwsze – szerokie stosowanie modelu pracy zdalnej jest możliwe do zrealizowania w branży profesjonalnych usług doradztwa, a po drugie – zgodnie z wynikami ankiet – większości osób odpowiada elastyczna forma współpracy zakładająca odejście od typowej, stacjonarnej formy pracy wykonywanej w biurze Spółki.

Doświadczenia Spółki są przy tym zbieżne z wynikami dostępnych badań, z których wynika, że prawie 60 proc. respondentów w Polsce oczekuje, że po pandemii nadal częściej będzie pracować zdalnie. Jak wynika z innego badania przeprowadzonego przez ... 88,5% respondentów pracujących zdalnie w czasie pandemii, chciałoby kontynuować ten model po jej opanowaniu. Z kolei, z badania firmy doradczej ... wynika, że 87% respondentów oczekuje elastyczności w zakresie miejsca pracy, a 89% w zakresie czasu jej wykonywania.

Powyższe, w powiązaniu z zapowiedziami największych globalnych, jak i rodzimych firm co do pozostania przy elastycznym modelu współpracy (…) prowadzi do wniosku o nieuchronności transformacji dotychczasowego modelu działalności Spółki. Zmiany stosunków i oczekiwań na linii Spółka – osoby współpracujące, wymagające dostosowania modelu współpracy, są bowiem przejawem szerszych zmian społeczno-gospodarczych w Polsce i na świecie, napędzanych także szybkim rozwojem technologicznym. Jest to zatem ogólny trend w jakim podążać będą przedsiębiorstwa pragnące zachować swą konkurencyjność (...). W przypadku polskich firm akceleratorem tego procesu są dodatkowo coraz bardziej zauważalne braki kadrowe i inne wyzwania związane z powracającym „rynkiem pracownika (...). Zachowanie elastyczności współpracy jest zatem obecnie odzwierciedleniem oczekiwań i potrzeb wszystkich stron obecnych na rynku pracy. Wydaje się, że pandemia SARS-CoV-2 wyłącznie przyspieszyła ten proces.

Mając powyższe na uwadze, obecnie Spółka analizuje różne modele współpracy w perspektywie długoterminowej, które zapewne będą oparte na modelu „hybrydowym”, zapewniającym równowagę miedzy potrzebami i oczekiwaniami zarówno Spółki, jak i osób z nią współpracujących.

Celem dostosowania się Spółki do zmieniającego się w wyżej opisany sposób rynku, Spółka rozważa dodatkowo zwiększenie zakresu korzystania przez Spółkę z usług osób posiadających uprawnienia zawodowe adekwatne do przedmiotu działalności Spółki (tj. w szczególności tytuł doradcy podatkowego, radcy prawnego lub adwokata), prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Rozważany Model”), przy czym Rozważany Model nie będzie różnicował sytuacji osób wykonujących jeden z ww. wolnych zawodów (będzie on taki sam dla każdego z tych zawodów). W ocenie Spółki, współpraca oparta na relacji przedsiębiorca-przedsiębiorca (B2B) pozwoli zapewnić Spółce niezakłócony rozwój, gdyż poszerza możliwości Spółki w zakresie pozyskania doradców podatkowych (i innych osób uprawnionych do świadczenia usług doradztwa podatkowego), dla których elastyczność w zakresie wyboru miejsca i czasu wykonywania pracy ma znaczenie decydujące. Rozważany Model może dotyczyć także osób, które wcześniej były pracownikami Spółki zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę, przy założeniu, że zmienią się dotychczasowe zasady współpracy obowiązujące obie strony (zgodnie z poniższą charakterystyką).

W Rozważanym Modelu, Spółka przy świadczeniu danej usługi na rzecz swoich klientów korzystać będzie – w całości lub w określonym zakresie – z usług („dalej: „Usługi”) świadczonych przez ww. osoby na podstawie zawartych z nimi umów o świadczenie usług. Efekty świadczonych przez te osoby Usług będą wykorzystywane do świadczenia usług przez Spółkę na rzecz klientów Spółki. Umowy na świadczenie usług zawarte przez Spółkę z ww. osobami (dalej: „Umowy o Świadczenie Usług”) charakteryzować się będą następującymi elementami:

·usługodawcami będą osoby fizyczne posiadające tytuł zawodowy uprawniający do świadczenia Usług zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (dalej: „Usługodawcy”);

·Umowy o Świadczenie Usług będą zawierane w ramach prowadzonej przez Usługodawców (zarejestrowanej) jednoosobowej działalności gospodarczej; na tą okoliczność Wnioskodawca będzie pozyskiwał od Usługodawców oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o PIT;

·Usługodawcy będą czynnymi podatnikami VAT;

·przedmiotem Umów o Świadczenie Usług będzie w szczególności świadczenie czynności doradztwa podatkowego, prawnego, czy księgowo-rachunkowego, realizowane samodzielnie lub we współpracy z osobami wskazanymi przez Wnioskodawcę;

·założeniem będzie, że czynności wynikające z Umowy o Świadczenie Usług nie będą wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez Wnioskodawcę – usługi w ramach Umowy o Świadczenie Usług będą mogły być świadczone w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy lub w dowolnym innym miejscu (w tym także za granicą) oraz w dowolnym czasie, pod warunkiem że zostaną dochowane ustalone terminy dostarczania Usług. Usługodawca będzie mógł również korzystać z biura Spółki. W takim przypadku Usługodawca będzie obciążany przez Spółkę za prawo do korzystania z przestrzeni biurowej Spółki;

·Usługodawcy będą pozostawali w bezpośrednim kontakcie z klientami Spółki;

·ze względu na dostęp do danych poufnych Spółki (i jej klientów) oraz know-how Spółki, Usługodawcy będą objęci zakazem konkurencji na rzecz innych podmiotów prowadzących działalność w obszarze tożsamym lub zbliżonym z obszarem działalności Spółki (tj. usługi doradztwa podatkowego, prawne, księgowo-rachunkowe);

·co do zasady, Usługodawca będzie miał swobodę w zakresie decydowania o czasie świadczenie Usług na rzecz Wnioskodawcy. Natomiast, ze względu na fakt, iż Usługi wymagają współpracy i bieżącej komunikacji z Wnioskodawcą, Usługodawca powinien być dostępny do dostarczenia rezultatów Usług w godzinach działalności Wnioskodawcy. Przy tym, Usługodawca może wykonywać Usługi poza godzinami działania Spółki, w celu wypełnienia zobowiązań wynikających z Umowy o Świadczenie Usług;

·ze względów bezpieczeństwa informatycznego, Usługodawca zostanie wyposażony przez Spółkę w sprzęt IT niezbędny do świadczenia Usług (np. komputer, laptop, telefon). Jest to konieczne w celu zapewnienia ochrony poufnych danych Spółki (i jej klientów). Z tego tytułu Usługodawca będzie obciążany przez Spółkę stosowaną opłatą. Z tych samych względów, Usługodawcy przy świadczeniu Usług będą korzystali z systemów informatycznych Spółki;

·ze względów prezentacyjnych/przejrzystości „na zewnątrz” (np. na stronach internetowych Wnioskodawcy), Usługodawca będzie prezentowany na określonym miejscu w strukturze organizacyjnej Spółki;

·Umowy o Świadczenie Usług będą zawierane na czas nieokreślony;

·w ramach świadczonych przez siebie Usług, Usługodawcy będą ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych czynności (nie tylko w zakresie czynów niedozwolonych). Z tego powodu Usługodawcy objęci będą własnym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej w ramach wymogów przewidzianych dla danego Usługodawcy i stosowanie do jego uprawnień zawodowych (obowiązkowe ubezpieczenie OC);

·Usługodawcy będą ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością;

·Wnioskodawca będzie wypłacał Usługodawcy wynagrodzenie na podstawie prawidłowo wystawionej faktury VAT. Mogą zdarzać się sytuacje, że Usługodawca wystawi tylko jedną fakturę w miesiącu, tj. fakturę na rzecz Wnioskodawcy, jeśli np. współpraca z Wnioskodawcą wyczerpie w pełni jego możliwości czasowe;

·Usługodawcom, jako podmiotom prowadzącym własną działalność gospodarczą, nie będzie przysługiwał płatny ani bezpłatny urlop, ani inne świadczenia właściwe dla stosunku pracy.

Za wykonane Usługi, Usługodawcy otrzymać będą wynagrodzenie na podstawie wystawionej przez siebie faktury obejmującej kwotę należnego podatku VAT według właściwej dla świadczenia Usług stawki tego podatku.

Usługodawcami będą osoby fizyczne niebędące podmiotami powiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Jak wskazano powyżej możliwe jest, iż Usługodawcami będą również osoby będące w przeszłości pracownikami Spółki.

Wnioskodawca chce potwierdzić wynikające dla Niego skutki wdrożenia Rozważanego Modelu na gruncie przepisów ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm ; dalej: „Ustawa o CIT”), ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2021 r. poz. 1128 ; dalej: „ustawa o PIT”), oraz ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”).

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że Usługodawcy będący w przeszłości pracownikami Spółki nie pełnią obecnie, ani nie będą pełnić w Spółce innych funkcji niż te, które będą wynikać z Umowy o świadczenie Usług, w szczególności nie będą jej komplementariuszami, komandytariuszami czy też prokurentami.

Rozważany Model zakłada, że Usługodawcami będą osoby, które zarówno prowadzą dziś działalność gospodarczą jak i takie, które nie prowadzą obecnie jednoosobowej działalności gospodarczej. Okoliczność ta nie będzie miała jednak charakteru przesądzającego o rozpoczęciu przez Spółkę współpracy z danym Usługodawcą. Podobnie w rozważanym Modelu Usługodawcami mogą byś osoby już dziś pracujące dla Spółki jak i osoby które obecnie nie pracują dla Spółki.

Obecnie w ramach Spółki funkcjonuje sformalizowany podział stanowisk (...) odzwierciedlający przede wszystkim doświadczenie poszczególnych osób jak i ich rolę projektową. Nazewnictwo powyższych stanowisk odpowiada międzynarodowej nomenklaturze stosowanej w sieci (...) na całym świecie. Jednocześnie nazewnictwo to nie jest uzależnione od podstawy prawnej zaangażowania danej osoby przez spółkę doradczą, a jak wskazano powyżej odzwierciedla jej poziom doświadczenia i często determinuje wysokość wynagrodzenia, która zostanie zastosowana w przypadku świadczenia usług przez firmę doradczą z zaangażowaniem takiej osoby. Tym samym jest ono dobrze rozpoznawalne i zrozumiałe dla obecnych oraz potencjalnych klientów Wnioskodawcy.(...) także dla osób współpracujących.

Nazewnictwo pozostaje bez wpływu na sposób świadczenia usług w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej przez Usługodawców.

Wnioskodawca wyjaśnił, że nastąpiła oczywista omyłka pisarska w wyniku, której w opisie wniosku wskazano art. 11 ustawy o CIT, natomiast właściwym odesłaniem w tym zakresie powinno być odesłanie do art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Związek przyczynowo-skutkowy między poniesionymi przez Spółkę kosztami na wynagrodzenie dla Usługodawców, a osiągnięciem przez Spółkę przychodu z powadzonej działalności gospodarczej albo z zachowaniem albo zabezpieczeniem tego źródła przychodu wyrażać się będzie w tym, iż usługi świadczone przez Usługodawców będą wykorzystywane dla potrzeb świadczenia przez Spółkę usług wobec Jej klientów z uwagi na zaangażowanie Usługodawców w proces świadczenia usług przez Spółkę. W ocenie Spółki nabycie przez Spółkę usług od Usługodawców będzie niezbędne dla możliwości świadczenia przez Spółkę usług na rzecz jej klientów, a tym samym – do osiągnięcia przez Spółkę przychodów.

Pytania

1.Czy wynagrodzenie należne Usługodawcom z tytułu świadczenia przez nich Usług na rzecz Spółki (z wyłączeniem kwoty naliczonego od tych Usług podatku VAT), będzie stanowiło dla Spółki koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

2.Czy w związku z wypłatą przez Wnioskodawcę Usługodawcom wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez nich Usług, będzie On zobowiązany do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT), tj. poboru i wpłaty do właściwego Urzędu Skarbowego zaliczek na podatek Usługodawców od tego wynagrodzenia?

3.Czy podatek VAT wykazany na wystawianych przez Usługodawców fakturach z tytułu świadczenia przez nich Usług na rzecz Spółki będzie stanowił dla Spółki podlegający odliczeniu podatek naliczony?

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych na pytanie nr 2 wniosku, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 1) oraz podatku od towarów i usług (pytanie nr 3 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z wypłatą przez Wnioskodawcę Usługodawcom wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez nich Usług, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. poboru i wpłaty do właściwego Urzędu Skarbowego zaliczek na podatek Usługodawców od tego wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.; dalej: „OP”), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Naruszenie obowiązków płatnika określonych w ww. przepisie wiąże się z odpowiedzialnością za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony (art. 30 § 1 OP).

Status płatnika wynika zatem każdorazowo z przepisów materialnego prawa podatkowego. W przypadku wypłat realizowanych na rzecz osób fizycznych źródeł nabycia – w odniesieniu do określonych płatności – statusu płatnika należy poszukiwać w przepisach ustawy o PIT.

I tak, na gruncie ustawy o PIT, obowiązek działania w charakterze płatnika określony został w przepisach Rozdziału 7 „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników” (art. 31 i następne). Z przepisów tych wynika, iż status płatnika podatku PIT odnosi się m.in. do:

-zakładów pracy (art. 31) tj. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które wypłacają osobom fizycznym przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej,

-osób fizyczne prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT,

-podmiotów stawiających do dyspozycji podatnika pieniądze lub wartości pieniężne z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11 b-12 ustawy o PIT (z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 tej ustawy).

Co istotne w kontekście opisu zdarzenia przyszłego wniosku, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy osiągający m.in. dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3 tego artykułu ustawy o PIT. Osoby fizyczne prowadzące działalność klasyfikowaną zgodnie z ustawą o PIT jako pozarolnicza działalność gospodarcza są zatem zobowiązane do samodzielnego obliczenia i wpłaty do właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek (jak i podatku). Żaden inny przepis ustawy o CIT czy PIT nie zmienia powyższej zasady. Oznacza to, że w odniesieniu do wypłat dokonywanych na rzecz takich osób, następujących w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej (np. wypłat wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług), nie funkcjonuje instytucja płatnika.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, brak obowiązku poboru zaliczek na podatek przez płatnika dotyczyć będzie również dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługodawców wypłat wynagrodzenia za świadczone przez Usługodawców Usługi. W szczególności, zdaniem Wnioskodawcy, Usługodawcy będą osobami prowadzącymi (pozarolniczą) działalność gospodarczą zgodnie z jej definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawą o PIT, a mianowicie usługową działalność zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły.

Charakter prowadzonej przez Usługodawców działalności jako spełniającej definicję (pozarolniczej) działalności gospodarczej wynika przy tym z następujących okoliczności wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego.

Działalność usługowa

Usługodawcy, jako osoby posiadające stosowane uprawnienia zawodowe, będą prowadzili działalność w zakresie świadczenia usług doradztwa podatkowego lub inne usługi o zbliżonym charakterze takie jak usługi prawne, księgowo-rachunkowe. Niewątpliwie wykonywanie tego rodzaju czynności mieści się w semantycznej treści pojęcia „świadczenie usług”. Znaczenie językowe potwierdza również m.in. klasyfikacja tych czynności na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług12 ” – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r . w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) ( Dz. U. z 2015 r. poz. 1676). (PKWiU), która jednoznacznie klasyfikuje je do kategorii usług (sekcja M „Usługi profesjonalne, naukowe i techniczne”; dział 69 „Usługi prawne, rachunkowo-księgowe i doradztwa podatkowego”).

Zarobkowy charakter działalności

Usługodawcy będą działali w celu osiągnięcia zysku (dochodu) i podejmowane przez nich działania będą ukierunkowane na osiągnięcie tego celu. Przejawem tego jest m.in. okoliczność świadczenia Usług za wynagrodzeniem, przy czym poziom tego wynagrodzenia będzie określany w drodze wzajemnych negocjacji pomiędzy stronami Umowy o Świadczenie Usług, tj. Wnioskodawcą (Usługobiorcą) a konkretnym Usługodawcą. Wynagrodzenie to będzie każdorazowo określane na warunkach rynkowych, a Usługodawca w żadnym zakresie nie będzie związany do zaakceptowania proponowanej przez Usługodawcę ceny Usługi. Obie strony będą działały w tym zakresie w ramach wynikającej z Kodeksu cywilnego swobody zawierania umów w obrocie gospodarczym.

Prowadzenie działalności we własnym imieniu bez względu na jej rezultat

Usługodawcy będą prowadzili działalność gospodarczą we własnym imieniu bez względu na jej rezultat. Oznacza to, że Usługodawcy będą odpowiedzialni za rezultat swojej aktywności gospodarczej niezależnie od tego, czy będzie to wiązało się z uzyskaniem przez nich w danym okresie rozliczeniowym dochodu, czy poniesieniem straty. Nie będą też działali w cudzym imieniu. W ocenie Wnioskodawcy, konkluzji tej nie zmienia okoliczność, że „na zewnątrz” (np. na stronach internetowych Wnioskodawcy) dany Usługodawca może być prezentowany na określonym miejscu w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego tego rodzaju działanie będzie podyktowane wyłącznie względami prezentacyjnymi w stosunku do klientów (potencjalnych klientów) Wnioskodawcy i w żaden sposób nie wpływa na zakres odpowiedzialności Usługodawców za rezultat świadczonych przez nich Usług. Chodzi zatem wyłącznie o aspekt formalny i wizerunkowy oraz zachowanie przejrzystości i jednolitości nazewnictwa stanowisk funkcjonujących aktualnie w ramach struktur organizacyjnych Wnioskodawcy. Jest to uzasadnione ugruntowaną praktyką rynkową w branży, w której Spółka działa – rozpoznawalną i zrozumiałą dla klientów Spółki.

Zorganizowany i ciągły charakter działalności

Wymóg prowadzenia działalności gospodarczej w sposób zorganizowany i ciągły przejawia się w wykonywaniu przez dany podmiot (przedsiębiorcę) czynności powtarzalnych w taki sposób, że tworzą one pewną całość, a nie stanową oderwanego katalogu świadczeń określonych rzeczy lub usług 13 (odnośnie rozumienia omawianego warunku zob. tezy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 października 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 944/16).

Prowadzenie działalności gospodarczej w sposób zorganizowany oznacza, że przedsiębiorca podejmuje pewien wysiłek organizacyjny w związku z jej prowadzeniem. Można tu mówić zarówno o tym, że działalność gospodarcza związana jest z wyborem określonej formy organizacyjno-prawnej, jak i chociażby o zapewnieniu lokalu, czy innego sprzętu niezbędnego do jej prowadzenia.

Wskazane okoliczności świadczące o dostatecznym stopniu zorganizowania działalności Usługodawców przejawiać się będą m.in. w tym, iż będą oni samodzielnie odpowiedzialni za zorganizowanie zewnętrznych aspektów działalności (lokal, dostęp do Internetu, środki transportu), umożliwiających wykonanie Usług. W szczególności Usługodawcy będą samodzielnie decydowali o miejscu wykonania Usługi. Wedle swojego wyboru i preferencji będą mogli wykonywać je np. w swoim domu, biurze (z zachowaniem wymaganych przez Usługodawcę standardów ochrony danych poufnych). Wnioskodawca zamierza też umożliwić Usługodawcom korzystanie z posiadanej przez Spółkę przestrzeni biurowej, niemniej będzie to następowało za odpłatnością ze strony Usługodawców.

Ze względów bezpieczeństwa informatycznego Usługodawca zostanie wyposażony przez Spółkę w sprzęt IT niezbędny do świadczenia usług (np. komputer, laptop, telefon), jak również przy świadczeniu Usług będzie zobowiązany korzystać z wewnętrznych systemów teleinformatycznych Spółki. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, jest to konieczne w celu zapewnienia ochrony poufnych danych Spółki (i jej klientów). Z tego tytułu Usługodawca również będzie obciążany przez Spółkę stosowaną opłatą.

Warunek prowadzenia działalności w sposób ciągły przez Usługodawców będzie przejawiał się w tym, że ich aktywność nie będzie miała charakteru incydentalnego, przypadkowego, lecz będzie miała charakter powtarzalny i systematyczny. Będzie też nastawiona na kontynuację podejmowanych działań. Należy przy tym podkreślić, iż w zakresie tej cechy działalności gospodarczej ważny jest zamiar danej osoby. Nie wyklucza jej wystąpienia sezonowość danej aktywności lub występowanie pewnych okresów, w której ona nie jest prowadzona.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeszkody do uznania działalności Usługodawców za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o PIT nie stanowi także to, iż Usługodawcy będą objęci zakazem konkurencji na rzecz innych podmiotów prowadzących działalność w obszarze tożsamym lub zbliżonym z obszarem działalności Spółki (tj. usługi doradztwa podatkowego, prawne, księgowo-rachunkowe). Takie rozwiązanie jest podyktowane tym, iż w związku z wykonywaniem Usług Usługodawcy będą mieli dostęp do danych poufnych Spółki (w szczególności bazy danych jej klientów), danych klientów Spółki oraz know-how Spółki. Informacje te są kluczowe z punktu widzenia prowadzonej przez Spółkę działalności i stanowią jej istotne aktywa. Brak zakazu konkurencji narażałby tym samym Spółkę na ryzyko utraty klientów, a przez to osiąganych przez Spółkę przychodów. Z tej przyczyny tego rodzaju postanowienie należy uznać za odpowiadające standardom rynkowym w obszarze działalności prowadzonej przez Spółkę.

Niezaliczanie przychodów Usługodawców do innych (niż pozarolnicza działalność gospodarcza) źródeł przychodów.

Warunkiem uznania danej działalności za pozarolnicza działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT, a tym samym niezrealizowania się obowiązku poboru przez Wnioskodawcę, jako płatnika, zaliczek na podatek od wypłacanych Usługodawcom wynagrodzeń z tytułu świadczonych przez Nich na rzecz Spółki Usług, jest także to, aby uzyskane przez Usługodawców przychody nie były kwalifikowane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT tj. do przychodów z:

·stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty,

·działalności wykonywanej osobiście;

·działów specjalnych produkcji rolnej;

·najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, w tym również dzierżawy, poddzierżawy działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działalności specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

·kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, w tym odpłatnego zbycia praw majątkowych;

·odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej;

·działalności prowadzonej przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;

·innych źródeł.

W tym kontekście należy zwrócić uwagę na treść art. 5b ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, powyższe warunki nie zaktualizują się w odniesieniu do relacji, jaka będzie wynikać z Umowy o Świadczenie Usług zawartej przez Spółkę z danym Usługodawcą.

Mianowicie, Usługodawcy ponosić będą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat wykonywanych czynności (nie tylko w zakresie czynów niedozwolonych) w ramach świadczonych przez siebie Usług. Z tego powodu objęci oni będą własnym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej w ramach wymogów przewidzianych dla danego Usługodawcy stosowanie do jego uprawnień zawodowych (obowiązkowe ubezpieczenie OC).

Usługodawcy będą samodzielnie decydować o tym, jakie czynności uznają za właściwe i niezbędne do osiągnięcia właściwego rezultatu świadczonych przez siebie Usług (co nie wyklucza monitorowania przez Wnioskodawcę jakości rezultatu tych Usług (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 16 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Lu 758/10) i terminowości ich wykonania), a ponadto, jak już wcześniej wspomniano. Usługodawcy nie będą związani poleceniami Wnioskodawcy, co do miejsca i czasu wykonania czynności. Usługodawcy będą decydowali o tym samodzielnie, z tym, że może to być również w określonych sytuacjach biuro Spółki (Usługodawca będzie obciążany przez Spółkę za prawo do korzystania z przestrzeni biurowej Spółki). Bez znaczenia pozostaje tu także fakt, że ze względu na charakter świadczonych usług doradczych, które wymagają współpracy i bieżącej komunikacji z Wnioskodawcą. Usługodawca powinien być dostępny do dostarczenia rezultatów Usług w standardowych godzinach pracy Wnioskodawcy.

Usługodawcy będą również ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością. Nie będzie tego wykluczać okoliczność, że Usługodawca może wystawić tylko jedną fakturę w miesiącu na rzecz Wnioskodawcy, jeśli np. współpraca z Wnioskodawcą wyczerpie w pełni jego możliwości czasowe.

Wnioskodawca podkreśla, iż przekwalifikowanie danej działalności na mocy przytoczonego art. 5b ust. 1 ustawy o PIT wymaga łącznego spełnienia wszystkich określonych w nim warunków. W ocenie Wnioskodawcy, taka sytuacja nie zaistnieje w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym. W konsekwencji, biorąc pod uwagę wcześniejsze wyjaśnienia odnoszące się do zakresu obowiązku działania w charakterze płatnika na gruncie ustawy o PIT, należy stwierdzić, że Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w związku z wypłatą przez Wnioskodawcę Usługodawcom wynagrodzenia z tytułu świadczonych przez Usługodawców Usług, nie będzie zobowiązany do pełnienia funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. poboru i wpłaty do właściwego Urzędu Skarbowego zaliczek na podatek Usługodawców od tych wynagrodzeń. Wynagrodzenia za świadczone przez Usługodawców Usługi będą bowiem stanowiły dla Usługodawców przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie przychody ze stosunku pracy, czy też przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Na okoliczność prowadzenia przez Usługodawców działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie pozyskiwał od nich oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o PIT, tj. oświadczenie, że wykonywane przez Usługodawcę Usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Wnioskodawca podkreśla, że prawidłowość zaprezentowanego stanowiska znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach podatkowych wydawanych w podobnych okolicznościach. W szczególności:

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji podatkowej z 6 września 2019 (nr 0113-KDIPT2-1.4011.310.2019.2.DJDZ) uznał, że „w 2015 r. Wnioskodawca podpisał umowę o współpracy, w ramach której świadczy zdalnie usługi informatyczne przez Internet, rozwija oprogramowanie oraz administruje jej serwerami, a także rozwiązuje różne problemy IT pracowników firmy i jej klientów. Wnioskodawca ponosi także pełną odpowiedzialność, w tym majątkową, za możliwe błędy opracowanego i oferowanego oprogramowania, czego nie musiał robić będąc pracownikiem firmy. Wystawia jedną fakturę miesiącu dla jedynego obecnie klienta, jakim jest szwajcarska firma. Nie współpracuje z innymi firmami, gdyż współpraca z byłym pracodawcą wyczerpuje w pełni Jego możliwości czasowe. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy od początku marca 2015 r. opodatkowana jest 19% podatkiem liniowym. Czynności, które wykonuje w ramach współpracy ze szwajcarską firmą nie są tożsame z czynnościami, które wykonywał pracując na etacie w tej firmie. Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w przypadku gdy świadczone przez Wnioskodawcę w 2015 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi nie były tożsame z czynnościami, które wykonywał wcześniej pracując na etacie w firmie szwajcarskiej, to wówczas nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, Wnioskodawca miał prawo do opodatkowania przychodów z tytułu świadczenia wskazanych we wniosku usług w ramach umowy o współpracę 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”,

·Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji podatkowej z 4 lipca 2019 r. (nr 0114-KDIP3-1.4011.239.2019.2.MJ) potwierdził, że „należy stwierdzić, że czynności wykonywane w ramach opisanej we wniosku Umowy o współpracy, którą Wnioskodawca zawrze ze Spółką, dotyczą usług o charakterze doradczym. Przedmiotowa umowa nie będzie miała także charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem czy też umowy o podobnym charakterze i równocześnie nie będą spełnione łącznie warunki określone w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze świadczenia czynności w ramach przedmiotowej Umowy o współpracy należy zaklasyfikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.