Temat interpretacji

Możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2020 r. (data wpływu 8 września 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2020 r. (data wpływu 15 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 20 listopada 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.759.2020.1.DA, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 20 listopada 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 grudnia 2020 r.). W dniu 15 grudnia 2020 r. (nadano w dniu 10 grudnia 2020 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Opodatkowanie Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG i specjalizuje się w świadczeniu usług informatycznych (kod PKD: 62.01.Z &‒ działalność związana z oprogramowaniem).

Opis Projektu

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca realizuje dla Klienta z branży budowlanej (dalej: Klient) kompleksowy projekt informatyczny (dalej: Projekt). Projekt ma na celu stworzenie przez Wnioskodawcę innowacyjnego systemu automatyzującego proces sprzedaży i dostaw. Stworzony przez Wnioskodawcę system będzie automatyzował czynności począwszy od przyjęcia różnej wielkości zamówienia i dalszej obsługi po wysyłkę gotowego zamówienia. Funkcjonalność systemu będzie pozwalała także na automatyzację procesów zarządzania asortymentem, tj. obsługi stanów magazynowych. System pozwala też na monitorowanie kosztów w regionalnych oddziałach Klienta (dalej: Program IT).

Prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w celu realizacji Projektu

Obecnie brak jest na rynku rozwiązań o analogicznych takich funkcjonalnościach jak opracowywane przez Wnioskodawcę, Program IT jest bowiem dopasowany do indywidualnych potrzeb Klienta. Program IT będzie stanowił istotną nowość w zakresie automatyzacji procesów sprzedaży i dostaw. Dotąd procesy, których dotyczy, obsługiwane były przez zespół pojedynczych, nie w pełni zautomatyzowanych funkcjonalności.

Działalność Wnioskodawcy realizowana w ramach Projektu nie ma charakteru prac rutynowych czy okresowych zmian, lecz ma charakter rozwojowy (jest to pierwszy projekt realizowany technologiami , , , itp.). Wnioskodawca w sposób twórczy i systematyczny dokonuje nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy i umiejętności, przede wszystkim w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Realizowany przez Wnioskodawcę Projekt przyczyni się do zwiększenia zasobów wiedzy nie tylko w skali Jego działalności czy działalności Klienta, ale również w skali całej branży. Twórczość Wnioskodawcy w Projekcie przejawia się w zindywidualizowanym i oryginalnym podejściu do Projektu, a także działalności kreacyjnej w zakresie oprogramowania komputerowego. W oparciu o posiadaną wiedzę i pozostające w dyspozycji zasoby techniczne, a także w oparciu o autorskie i twórcze koncepcje Wnioskodawca wytwarza indywidualne rozwiązania w zakresie oprogramowania komputerowego (algorytmy, instrukcje, ciągi komend, kody źródłowe), niezbędne dla osiągnięcia oczekiwanych funkcjonalności Programu IT. Systematyczność prac Wnioskodawcy przejawia się z kolei w realizacji Projektu w sposób metodyczny i uporządkowany zgodnie z metodyką Agile. W odstępach tygodniowych wyniki pracy wysyłane są do Klienta, po czym ustalane są następne kroki. Prace realizowane systematycznie po sobie prowadzą do rezultatu końcowego w postaci wytworzenia kompleksowego Programu IT.

W oparciu o wymagania Klienta precyzyjnie określone zostały cele, które Projekt ma realizować. Sposób zaprojektowania i wytworzenia modelu analitycznego pozostaje w gestii Wnioskodawcy.

Udostępnienie praw autorskich w ramach Projektu i wynagrodzenie za ich udostępnienie

Działalność Wnioskodawcy w Projekcie ma na celu opracowanie nowego wytworu intelektu, tj. oprogramowania komputerowego, objętego autorskimi prawami majątkowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Wnioskodawca przenosi na Klienta całość autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych łącznie z wyłącznym prawem do udzielania zezwoleń na wykonanie zależnego prawa autorskiego do nieograniczonego w czasie korzystania i rozporządzania Programem IT (wszystkimi wytworzonymi w jego ramach modułami) w kraju, jak i za granicą. Prawo własności do Programu IT przejdzie na Klienta po podpisaniu protokołu odbioru i zapłaceniu faktury przez Klienta.

Przeniesienie całości autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych obejmuje wszelkie pola eksploatacji, w szczególności:

1. stosowanie, wyświetlanie, przekazywanie i przechowywanie niezależnie od formatu, systemu lub standardu;
2. trwałe lub czasowe utrwalanie, lub zwielokrotnianie w całości lub w części, jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, niezależnie od formatu, systemu lub standardu, w tym wprowadzanie do pamięci komputera oraz trwałe lub czasowe utrwalanie lub zwielokrotnianie takich zapasów, włączając w to sporządzanie ich kopii oraz dowolne korzystanie i rozporządzanie tymi kopiami;
3. wprowadzanie do obrotu, użyczanie lub najem oryginału albo egzemplarzy;
4. tworzenie nowych wersji i adaptacji (tłumaczenie, przystosowanie, zmianę układu lub jakiekolwiek inne zmiany);
5. publiczne rozpowszechnianie, w szczególności udostępnianie w ten sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności elektroniczne udostępnianie na żądanie;
6. rozpowszechnianie w sieci internet oraz w sieciach zamkniętych;
7. prawo do kodu źródłowego, do zwielokrotniania tego kodu (kod źródłowy zostanie dostarczony na rzecz Klienta na serwer przez niego wskazany) lub tłumaczenia jego formy (dekompilacja), włączając w to prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotniania w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, a także opracowania (tłumaczenia przystosowania lub jakichkolwiek innych zmian) bez ograniczania warunków dopuszczalności tych czynności, w szczególności, ale nie wyłącznie, w celu wykorzystania dla celów współdziałania z programami komputerowymi lub rozwijania, wytwarzania lub wprowadzani do obrotu, użyczania, najmu, lub innych form korzystania o podobnej lub zbliżonej formie;
8. zezwolenie na tworzenie opracowań i przeróbek Programu IT oraz rozporządzanie i korzystanie z takich opracowań na wszystkich polach eksploatacji określonych w umowie;
9. prawo do określenia nazwy Programu IT, pod którym będzie on wykorzystywany lub rozpowszechniany, w tym nazw handlowych, włączając w to prawo do zarejestrowania na swoją rzecz znaków towarowych, którymi oznaczony będzie Program IT lub znaków towarowych wykorzystywanych w Programie IT;
10. prawo do wykorzystywania Programu IT do celów marketingowych lub promocji, w tym reklamy, sponsoringu, promocji sprzedaży, a także do oznaczenia lub identyfikacji produktów i usług oraz innych przejawów działalności, a także dla celów edukacyjnych lub szkoleniowych;
11. prawo do rozporządzania utworami składającymi się na Program IT i ich opracowaniami oraz prawo do udostępniania ich do korzystania, w tym udzielania licencji na rzecz osób trzecich, na wszystkich wymienionych powyżej polach eksploatacji.

Wynagrodzenie za przeniesienie ww. praw jest zatem w praktyce wynagrodzeniem za wykonanie kompleksowej usługi programistycznej (obejmującej etap zaprojektowania i wdrożenia Programu IT dla Klienta). Wraz ze sprzedażą Programu IT Klientowi przekazane zostaną kody źródłowe, dokumentacja techniczna i instrukcja użytkowa do Programu IT.

Koszty ponoszone w ramach Projektu

Wnioskodawca w ramach swojej działalności ponosi szereg kosztów, które może wyodrębnić i przypisać jako związane z Programem IT (zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie). Należą do nich w szczególności: koszty utrzymania serwerów (między innymi serwera deweloperskiego przypisanego do Projektu), koszty księgowości, zakup tablicy sucho-ścieralnej (służącej do wspólnej pracy z klientem i pracy koncepcyjnej), zakup osprzętu w postaci stacjonarnego komputera (zwiększającego moce obliczeniowe i pozwalającego na rozwój bardziej złożonego oprogramowania), a także inne koszty niezbędne w prowadzeniu działalności związanej z wytworzeniem Programu IT.

Ewidencja w ramach Projektu

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dodatkowo Wnioskodawca ewidencjonuje czas swojej pracy na potrzeby rozliczeń z Klientem w specjalnym programie &‒ narzędziu do pomiaru czasu pracy. Wnioskodawca ma możliwość bezpośredniego wydzielenia w odrębnej ewidencji przychodów i kosztów podatkowych (a w konsekwencji także dochodu lub straty) związanych z wytworzeniem Programu IT.

Opodatkowanie w ramach IP Box

Wnioskodawca planuje zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% do dochodów uzyskanych z Projektu zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W piśmie z dnia 10 grudnia 2020 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca informuje, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych w 2020 r. Prace na rzecz Klienta związane z wytworzeniem Programu IT rozpoczęły i zakończą się w 2020 r.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia czerwca 2020 r. Dochody uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowuje według 19% stawki liniowej.

Wnioskodawca wskazuje, że:

• nie świadczył usług w ramach prowadzonej działalności w 2019 r.,

• od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi tylko na terytorium Polski,

• całość autorskich praw majątkowych do Programu IT zostanie przeniesiona na Klienta na podstawie umowy sprzedaży.

Przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje w Polsce. Nie uzyskuje On przychodów z działalności prowadzonej poza granicami Polski. Jednocześnie wskazuje, że wszelkie prace mające na celu stworzenie Programu IT toczą się w 2020 r.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej związanej z tworzeniem Programu IT na rzecz Klienta są dochodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez Niego działalność (w ramach tworzenia Programu IT na rzecz Klienta), w Jego ocenie, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. działalność rozwojową. Szczegółowy opis prac, które zdaniem Wnioskodawcy stanowią działalność badawczo-rozwojową w ramach tworzenia Programu IT na rzecz Klienta jest zawarty we wniosku w opisie zdarzenia przyszłego, przede wszystkim tworzy On zupełnie nowe oprogramowanie komputerowe, które nie ma odpowiedników na rynku. Szczegółowe uzasadnienie takiego stanowiska Wnioskodawcy zostało z kolei przedstawione w ramach uzasadnienia do pytania nr 1.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Jak wskazano powyżej, tworzony przez Niego Program IT to oprogramowanie komputerowe automatyzujące proces sprzedaży i dostaw. Obecnie brak jest na rynku rozwiązań o analogicznych funkcjonalnościach jak Program IT. Prace nad Programem IT polegają na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego, a nie rozwijaniu (ulepszaniu) już istniejącego oprogramowania (zarówno własnego jak i wytworzonego przez inne osoby/podmioty). Wszelkie prace mające na celu stworzenie Programu IT wykonywane są w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów w związku z pracami nad wytworzeniem Programu IT. Wnioskodawca zaznacza, że usługi świadczone przez Niego w ramach prac nad Programem IT nie obejmują rozwijania (ulepszania) istniejącego oprogramowania (zarówno własnego, jak i wytworzonego przez inne osoby/podmioty).

Wykonując czynności w zakresie tworzenia Programu IT na rzecz Klienta Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością (chociażby, wdrożenie Programu IT może się nie udać). Przenosi On na Klienta całość autorskich praw majątkowych do Programu IT na podstawie umowy sprzedaży, wobec czego uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej:

• wytwarza oprogramowanie,

• świadczy inne usługi programistyczne i informatyczne (nie tylko związane z wytwarzaniem oprogramowania),

• zarządza zespołem programistów,

z tytułu których uzyskuje dochody (są to jednak prace wykonywane na rzecz innych klientów).

A więc z perspektywy całej działalności uzyskuje On dochody nie tylko ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone jest oprogramowanie komputerowe. Niemniej, w ramach wykonywania prac na rzecz Klienta przy tworzeniu Programu IT Wnioskodawca uzyskuje dochody tylko ze sprzedaży Programu IT.

Wynagrodzenie za przeniesienie na rzecz Klienta autorskich praw do Programu IT wypłacane jest Wnioskodawcy na podstawie wystawianych przez Niego faktur VAT. W 2020 r. wystawił/wystawi On z tego tytułu cztery faktury za poszczególne moduły Programu IT (ostatnią w dniu 31 grudnia 2020 r.). Faktury nie są wystawiane w określonym cyklu rozliczeniowym, tylko każdorazowo po zakończeniu określonego etapu prac nad Programem IT.

Wnioskodawca na bieżąco, tj. od początku prowadzenia działalności gospodarczej, prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję zapewniającą:

• wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

• ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodu i dochodu (ew. straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

• wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Od tego czasu Wnioskodawca prowadzi również ewidencję czasu pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy opisane powyżej prowadzone przez Wnioskodawcę prace nad tworzeniem Programu IT stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 1), prowadzone przez Niego prace związane z tworzeniem Programu IT spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy, działalność badawczo-rozwojowa (dalej: działalność B+R) to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wskazówki interpretacyjne w zakresie rozumienia powyższej definicji zawarte są m.in. w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box (dalej: objaśnienia MF).

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzone przez Niego prace spełniają wymienione w tym artykule przesłanki uznania ich za działalność B+R:

1. Twórczość &‒ w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez Niego prace spełniają przesłankę twórczości. Objaśnienia MF (pkt 33) określają twórczość jako opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Z uwzględnieniem oczekiwań i wymogów Klienta Wnioskodawca tworzy od podstaw Program IT. Wytworzenie oprogramowania komputerowego do zarządzania procesem sprzedaży i dostaw, o wskazanych parametrach i funkcjonalności, wymaga zindywidualizowanego i oryginalnego podejścia, co wiąże się z koniecznością działalności kreacyjnej Wnioskodawcy. W oparciu o posiadaną wiedzę i pozostające w dyspozycji zasoby techniczne, a także w oparciu o autorskie i twórcze koncepcje Wnioskodawca wytwarza oryginalne rozwiązania w tym zakresie, niezbędne dla osiągnięcia oczekiwanych przez Klienta funkcjonalności programu komputerowego. Rozwiązania wyróżniają się więc nowością i niepowtarzalnością względem innych o podobnym zastosowaniu. W konsekwencji rezultatem działalności twórczej Wnioskodawcy jest nowy wytwór intelektualny uzewnętrzniony w postaci oprogramowania komputerowego do zarządzania procesem sprzedaży i dostaw, cechujący się wysokim poziomem nowości zarówno w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, jak i w skali branży.
2. Systematyczność &‒ w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez Niego prace spełniają przesłankę systematyczności. Objaśnienia MF wskazują, że aby zostać uznaną za prace B+R działalność twórcza podatnika powinna być prowadzona w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (pkt 39). Na gruncie objaśnień określenie systematycznie odnosi się do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jednocześnie objaśnienia MF wskazują, że dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest, aby podatnik zrealizował chociażby jeden projekt B+R w wyżej opisany sposób (pkt 40). Systematyczność prac Wnioskodawcy przejawia się w realizacji Projektu w sposób metodyczny i uporządkowany, zgodnie z metodyką , a także przy użyciu narzędzia ., które pozwala na łatwe monitorowanie prac w ramach Projektu W oparciu o wymagania Klienta określone zostały cele, które Projekt ma realizować. Sposób zorganizowania i prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności twórczej, w ocenie Wnioskodawcy, świadczy o spełnieniu powyższych przesłanek i systematycznym podejściu do realizacji Projektu.
3. Zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań &‒ w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez Niego prace spełniają przesłankę zwiększenia zasobów wiedzy oraz Jej wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Według objaśnień MF dla spełnienia tej przesłanki wystarczające jest, aby zwiększenie zasobów wiedzy nastąpiło wyłącznie w skali przedsiębiorstwa podatnika (pkt 45). Realizowany przez Wnioskodawcę Projekt przyczynia się do zwiększenia zasobów wiedzy nie tylko w skali Jego działalności, ale również w skali branży. Wnioskodawca podkreśla, że podejmowane w Projekcie aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która nie jest dostępna na rynku (czyli następuje zwiększenie zasobów wiedzy), a efektem zastosowania zwiększonych zasobów wiedzy jest opracowanie całkowicie innowacyjnego Programu IT (czyli zostaje stworzone nowe zastosowanie). Jak przedstawiono bowiem w opisie zdarzenia przyszłego, Program IT tworzony jest indywidualnie na potrzeby Klienta, w celu automatyzacji procesu, który dotąd obsługiwany był przez zespół pojedynczych funkcjonalności. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wskazuje na spełnienie kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań.
4. Charakter prac jako naukowych lub rozwojowych &‒ w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez Niego prace stanowią prace rozwojowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ww. ustawą, działalność B+R może przyjąć postać badań naukowych (gównie nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) lub prac rozwojowych (głównie nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany; pkt 43 objaśnień MF). Ze względu na swój charakter, zakres i zakładany rezultat prowadzonych prac prowadzących do wytworzenia Programu IT, w ocenie Wnioskodawcy wpisują się one w definicję prac rozwojowych. Realizując prace w ramach Projektu Wnioskodawca łączy posiadaną wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, w tym w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych, tworzenia algorytmów dla opracowania nowego oprogramowania komputerowego, który nie ma odpowiednika w branży. Działalność Wnioskodawcy w ramach Projektu nie ma charakteru prac rutynowych czy okresowych. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wskazuje na spełnienie kryterium rozwojowości prac wykonywanych przez Niego w ramach Projektu.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego realizowana działalność Wnioskodawcy prowadząca do wytworzenia Programu IT jest wysoce innowacyjna i spełnia przesłanki uznania jej za działalność rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 2), Program IT będąc programem komputerowym:

• wytworzonym przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• podlegającym ochronie na podstawie art. 1 w zw. z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych

stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z tytułów wskazanych w tym artykule, w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, by spełnione zostały poniższe kryteria:

• przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

• prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych przyznając programowi komputerowemu ochronę prawno-autorską analogiczną jak przysługującą utworom literackim, nie wprowadza jednocześnie definicji legalnej programu komputerowego. Definicji tej nie zawiera również ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na potrzeby regulacji IP Box objaśnienia MF definiują program komputerowy jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Według objaśnień MF na tak rozumiany program komputerowy składają się wszystkie jego funkcjonalne części składowe, a mianowicie: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs w tym interfejs techniczny. Funkcjonalną częścią składową programu komputerowego jest także dokumentacja techniczna z nim związana.

Jednocześnie, jak podkreśla w swoich objaśnieniach MF, pojęcie komputer nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność.

W podobny sposób program komputerowy definiuje doktryna przyjmując, że program komputerowy to zbiór instrukcji przeznaczonych do wykonywania na komputerze celem osiągnięcia określonego rezultatu, stanowiący przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci (., Program komputerowy w orzecznictwie organów ochrony prawnej, Acta luris Stetinensis 2, s. 18).

W świetle powyższych definicji, zdaniem Wnioskodawcy, będący rezultatem prowadzonej przez Niego działalności twórczej Program IT, zapisany w formie kodu źródłowego własnego autorstwa wraz z dokumentacją źródłową spełnia definicję oprogramowania komputerowego przytoczoną w objaśnieniach MF. Dodatkowo zgodnie z objaśnieniami MF prowadzenie działalności twórczej jest jednym z elementów niezbędnych do uznania oprogramowania komputerowego za utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w konsekwencji autorskiego prawa do programu komputerowego za kwalifikowane prawo własności intelektualnej (pkt 77 i pkt 78).

Program IT jako utwór podlega ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 1 w zw. z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem, Program IT jako autorskie prawo do programu komputerowego wytworzony w ramach działalności rozwojowej Wnioskodawcy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 3), jest On uprawniony do skorzystania z 5% stawki podatku, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży Programu IT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że:

• prowadzona przez Niego działalność w ramach Projektu spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a ust. 38 w zw. z ust. 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (działalność rozwojowa),

• w jej wyniku powstaje Program IT stanowiący autorskie oprogramowanie komputerowe objęte ochroną prawną na podstawie art. 1 w zw. z art. 74 ustawy o prawie autorskimi prawach pokrewnych,

• Program IT stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

• w ramach współpracy z Klientem Wnioskodawca sprzedaje Program IT, przenosząc tym samym całość autorskich praw majątkowych do Programu IT na Klienta,

• Wnioskodawca uzyskuje przychody ze sprzedaży Programu IT,

• ponosi On koszty wytworzenia Programu IT (w tym takie, które są bezpośrednio związane z Programem IT),

• Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję rachunkową w sposób umożliwiającą ustalenie dla Programu IT odrębnie przychodów i kosztów podatkowych, a w konsekwencji także dochodu (ew. straty)

będzie On uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku wobec dochodu uzyskiwanego z realizacji Projektu i sprzedaży Programu IT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych &− oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy mający na celu tworzenie, tworzyć powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo systematyczny występuje w sformułowaniu podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny, a więc odnosi się do działalności, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez Niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla Niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc usługi związane z tworzeniem oprogramowania komputerowego (Programu IT) na rzecz Klienta. Program IT to oprogramowanie komputerowe automatyzujące proces sprzedaży i dostaw. Działalność Wnioskodawcy realizowana w ramach projektu informatycznego (Projektu) nie ma charakteru prac rutynowych czy okresowych zmian, lecz ma charakter rozwojowy. Wnioskodawca wskazał, że w sposób twórczy i systematyczny dokonuje nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy i umiejętności, przede wszystkim w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Realizowany przez Wnioskodawcę Projekt przyczyni się do zwiększenia zasobów wiedzy nie tylko w skali Jego działalności czy działalności Klienta, ale również w skali całej branży. Twórczość Wnioskodawcy w Projekcie przejawia się w zindywidualizowanym i oryginalnym podejściu do Projektu, a także działalności kreacyjnej w zakresie oprogramowania komputerowego. W oparciu o posiadaną wiedzę i pozostające w dyspozycji zasoby techniczne, a także w oparciu o autorskie i twórcze koncepcje Wnioskodawca wytwarza indywidualne rozwiązania w zakresie oprogramowania komputerowego (algorytmy, instrukcje, ciągi komend, kody źródłowe), niezbędne dla osiągnięcia oczekiwanych funkcjonalności Programu IT. Systematyczność prac Wnioskodawcy przejawia się z kolei w realizacji Projektu w sposób metodyczny i uporządkowany. Prace realizowane systematycznie po sobie prowadzą do rezultatu końcowego w postaci wytworzenia kompleksowego Programu IT. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe oprogramowanie komputerowe, które nie ma odpowiedników na rynku. Obecnie brak jest na rynku rozwiązań o analogicznych funkcjonalnościach jak Program IT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że przedstawione działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż mają charakter twórczy i są podejmowane w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W związku z powyższym, podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego, w opisany we wniosku sposób, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

&‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca osiąga dochód z przenoszenia prawa autorskiego do oprogramowania (Programu IT). Autorskie prawo do programu komputerowego jest zatem kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o jakim mowa w ww. art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) × 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a &˗ prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b &˗ nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c &˗ nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d &˗ nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki oraz Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste zamknięcie łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W treści wniosku wskazano, że:

1. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
2. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe (Program IT) stanowi utwór podlegający ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 1 w zw. z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. Wnioskodawca w sposób twórczy i systematyczny dokonuje nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy i umiejętności, przede wszystkim w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań;
5. w oparciu o posiadaną wiedzę i pozostające w dyspozycji zasoby techniczne, a także w oparciu o autorskie i twórcze koncepcje Wnioskodawca wytwarza indywidualne rozwiązania w zakresie oprogramowania komputerowego (algorytmy, instrukcje, ciągi komend, kody źródłowe), niezbędne dla osiągnięcia oczekiwanych funkcjonalności Programu IT;
6. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności w sposób systematyczny, tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, które jest innowacyjne i w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących;
7. w ramach zawartej umowy Wnioskodawca przenosi na Klienta całość autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych do wytwarzanego oprogramowania, a tym samym Wnioskodawca osiąga dochody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pochodzące z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
8. Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania w zamian za wynagrodzenie;
9. Wnioskodawca na bieżąco, tj. od początku prowadzenia działalności gospodarczej, prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodu i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego bez preferencji wynikającej z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej, to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy także wskazać, że oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód po dniu czerwca 2020 r. z tytułu odpłatnego przeniesienia na Klienta praw do opisanego przez Niego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych po dniu czerwca 2020 r. z tego tytułu według stawki 5%.

Reasumując powyższe, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej