Temat interpretacji

Opodatkowanie przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przy jednoczesnym opodatkowaniu działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2020 r. (data wpływu 29 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przy jednoczesnym opodatkowaniu działalności gospodarczej w formie karty podatkowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem z 5 października 2020 r. (data wpływu 7 października 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przy jednoczesnym opodatkowaniu działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi gabinet stomatologiczny i jest obecnie opodatkowana podatkiem liniowym. Zatrudnia jedną osobę (asystentkę stomatologiczną).

Gabinet mieści się na parterze budynku jednorodzinnego (dalej: Budynek), który jest własnością w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej. Budynek stanowi środek trwały i jest amortyzowany (odpisy dokonywane są jedynie od wartości początkowej, która odpowiada stosunkowi powierzchni Budynku, wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej do ogólnej powierzchni użytkowej Budynku). Jedno z pomieszczeń parteru jest wynajmowane przez Wnioskodawczynię psychologowi (dalej: Pomieszczenie).

Piętro Budynku nie jest obecnie używane docelowo Wnioskodawczyni chce wykorzystać lokal jako mieszkanie na wynajem.

W związku z planami związanymi z wynajmem piętra Budynku Wnioskodawczyni planuje wycofać Budynek z działalności (wykreślić z ewidencji środków trwałych) do majątku osobistego. Po wycofaniu z działalności gospodarczej piętro Budynku i Pomieszczenie będą wynajmowane w ramach prywatnego wynajmu (poza działalnością gospodarczą).

Wnioskodawczyni podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Od 1 stycznia 2021 r. Wnioskodawczyni zamierza zmienić formę opodatkowania w zakresie prowadzonej działalności stomatologicznej na opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

Powyższy opis wynika z pisma z 5 października 2020 r. stanowiącego uzupełnienie wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, prowadząc działalność stomatologiczną i będąc opodatkowaną w formie karty podatkowej w zakresie działalności stomatologicznej, Wnioskodawczyni będzie mogła opodatkować przychody z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

Zdaniem Wnioskodawczyni przychody z najmu prywatnego będą mogły być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, przy jednoczesnym rozliczaniu działalności stomatologicznej w formie karty podatkowej.

Uzasadnienie stanowiska.

Zgodnie z art. 1 UZPD ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1. prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,
2. osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,
3. będące osobami duchownymi,
4. osiągające przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:

1. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
2. karty podatkowej.

Zatem, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą przychody opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, o czym stanowi art. 2 ust. la tej ustawy.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 UZPD podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie;
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym;
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 25 ust. 2 UZPD nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej:

1. prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w elektrowniach wodnych i wiatrowych, o mocy oddawanej do 5.000 kilowatów, oraz wytwarzanie biogazu,
2. osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze,

z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: UPDOF) odrębnymi źródłami przychodów są źródła określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

1. pozarolnicza działalność gospodarcza w tym przychody m.in. z najmu (pkt 3),
2. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 UPDOF. Wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu, co do zasady, ustawodawca pozostawił podatnikowi oddającemu rzeczy w najem.

Zasada ta ma zastosowanie również w przypadku rzeczy (też nieruchomości) wykorzystywanych lub nie w działalności gospodarczej. Podatnik, w zależności od decyzji, ma możliwość wycofania środka trwałego z działalności do majątku osobistego (czyli wykreślenia z ewidencji środków trwałych) lub też może daną rzecz przekazać do działalności i zakwalifikować jako środek trwały (czyli wpisać do ewidencji środków trwałych i amortyzować). W przypadku wycofania do majątku osobistego, przychód z najmu rzeczy (też nieruchomości) może być traktowany jako odrębne źródło przychodów, odkreślone w ww. art. 10 ust. 1 pkt 6.

Takie podejście jest akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 1 czerwca 2015 r. (IPTPB1/4511-119/15-4/MD) czytamy:

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, najem prywatny należy odróżnić od najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej. W tym bowiem przypadku źródło, do jakiego zaliczać się będą przychody, zależy w zasadzie od woli podatnika.

Jeżeli więc:

• będąca przedmiotem wynajmu nieruchomość zostanie skutecznie wycofana z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie będzie składnikiem majątku związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą;
• umowa najmu tej nieruchomości zostanie zawarta poza prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, to przychody z wynajmu będą mogły być zaliczone do źródła przychodów określonego jako najem i dzierżawa, nie zaś działalność gospodarcza.

Wnioskodawca podkreśla, że nieruchomość została skutecznie wykreślona z ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej w dniu 31 grudnia 2010 r. Nie ma przepisów, które zabraniałyby przeprowadzenie tego typu operacji. Tak więc od dnia 1 stycznia 2011 r. nieruchomość stanowi Jego majątek prywatny, który w części jest wykorzystywany do prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono źródła przychodu. W pkt 3 tego artykułu jest to działalność gospodarcza, a w pkt 6 jest to najem. Są to oddzielne źródła przychodu, które można rozliczać w różny sposób, ograniczony przepisami.

Zdaniem Wnioskodawczyni zasada z art. 25 ust. 2 UZPD odnosi się tylko do przychodów z ww. tytułów, osiąganych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (czyli do art. 10 ust. 1 pkt 3 UPDOF).

Odmiennie natomiast wygląda sprawa w przypadku najmu prywatnego (czyli art. 10 ust. 1 pkt 6 UPDOF).

Zgodnie z art. 2 ust. la UZPD osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Art. 6 ust. lb UZPD stanowi, że przychody uzyskane z tytułu umowy najmu podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 UZPD opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. lb, nie stosuje się do podatników opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3. Dlatego też opodatkowanie najmu prywatnego piętra Budynku oraz Pomieszczenia zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie wyklucza możliwości opodatkowania działalności podstawowej (w sytuacji Wnioskodawczyni działalności stomatologicznej) w formie karty podatkowej.

Stanowisko Wnioskodawczym znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 14 maja 2019 r. (0115- KDIT3.4011.90.2019.2.WM) stwierdził: (...) osiąganie przychodów z najmu, dzierżawy itd. jako odrębnego od pozarolniczej działalności gospodarczej źródła przychodów niezależnie od tego, w jakiej formie przychody zostaną opodatkowane nie jest przeszkodą do opodatkowania działalności gospodarczej w formie karty podatkowej. Tak więc podatnik, który prowadzi prywatny najem, nie będzie wyłączony z opodatkowania w formie karty podatkowej, z tytułu działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 12 grudnia 2019 r. (0113-KDIPT2- 1.4011.489.2019.1.AP) stwierdził: Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz wyżej powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni może opodatkować przychody z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu pokoi gościnnych i domków turystycznych do 12 pokoi w formie karty podatkowej przy spełnieniu warunków określonych w art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, natomiast do dochodów uzyskiwanych z tytuły wynajmu lokalu mieszkalnego stanowiącego Jej majątek prywatny może zastosować jedną z niżej wymienionych form opodatkowania:
  • zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, według progresywnej skali podatkowej określonej w art. 27 tej ustawy (tzw. zasady ogólne),
  • zasady określone w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne według stawki 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych według stawki 12,5% przychodów.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, jeżeli najem będzie miał charakter prywatny i będzie wykonywany poza działalnością gospodarczą, to opodatkowanie przychodów z tego tytułu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych nie pozbawi jej prawa do opodatkowania działalności podstawowej (stomatologicznej) kartą podatkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem: za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się m.in. na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek,

a ponadto wymaga, by był to jeden z rodzajów działalności wymienionych w lit. a-c ww. przepisu.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych należy stwierdzić, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).

Zatem przychody uzyskiwane z tytułu najmu można zaliczyć do odrębnego od pozarolniczej działalności gospodarczej źródła przychodów, jakim jest najem, dzierżawa, wyłącznie wtedy, gdy najem ten nie jest wykonywany w warunkach określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bądź gdy przedmiotem najmu nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

W przypadku, kiedy nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej jako jej składnik majątku, aby przychód z najmu mógł być zaliczony do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nieruchomość ta musi być uprzednio skutecznie wycofana z tej działalności.

W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zatem, co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem. Przy czym, kwalifikacja do odpowiedniego źródła przychodu pozostaje w ścisłym związku z możliwością wyboru sposobu rozliczania przychodów z najmu, tak na gruncie ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych, jak i ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905 t.j.): ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, w tym osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawczyni prowadzi gabinet stomatologiczny, który jest opodatkowany podatkiem liniowym. Gabinet mieści się na parterze budynku jednorodzinnego, który jest własnością w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej (dalej: Budynek). Budynek stanowi środek trwały i jest amortyzowany jedynie od wartości początkowej, która odpowiada stosunkowi powierzchni Budynku wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej do ogólnej powierzchni użytkowej Budynku. Jedno z pomieszczeń Budynku (dalej: Pomieszczenie) jest wynajmowane, natomiast piętro Budynku nie jest wykorzystywane. Wnioskodawczyni planuje wycofać Budynek z ewidencji środków trwałych do majątku osobistego. Po wycofaniu z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni planuje wynajmować w ramach najmu prywatnego piętro Budynku oraz Pomieszczenie. Wnioskodawczyni planuje również od 1 stycznia 2021 r. zmienić formę opodatkowania prowadzonej działalności stomatologicznej na opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

Z powyższego wynika, że realizując swój plan, Wnioskodawczyni będzie osiągała dochody z dwóch źródeł:

• działalności gospodarczej w zakresie usług stomatologicznych,
• wynajmu w zakresie piętra Budynku i Pomieszczenia.

Kwestią budzącą wątpliwość Wnioskodawczyni jest stwierdzenie, czy prowadząc działalność stomatologiczną i będąc opodatkowaną w formie karty podatkowej w zakresie działalności stomatologicznej będzie ona mogła opodatkować przychody z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie:

1. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
2. karty podatkowej.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 tej ustawy: zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego w warunkach określonych w części VIII tabeli, stanowiącej załącznik Nr 3 do ustawy, zwanej dalej: tabelą.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy: użyte w ustawie określenie wolny zawód oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście przez lekarzy, lekarzy stomatologów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, tłumaczy oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;
2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;
3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;
4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;
5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie;
6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym;
7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 25 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy: nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy: wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej, nie złożył oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych albo oświadczenia o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym albo nie zawiadomił w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie; zawiadomienie to podatnik może złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej podatnik może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Zatem, jeżeli spełnione będą wyżej wymienione warunki uprawniające do opodatkowania w formie karty podatkowej, to Wnioskodawczyni będzie miała możliwość opodatkowania działalności gospodarczej w zakresie usług stomatologicznych zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych o czym stanowi art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a tej ustawy: opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z treści art. 6 ust. 1b ww. ustawy wynika, że: przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

W art. 8 ust. 1 pkt 1 tej ustawy wymienia się, z zastrzeżeniem ww. art. 6 ust. 1b, opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a omawianej ustawy podatkowej: ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Stosownie do art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

Mając na względzie wyżej opisane zdarzenie przyszłe, a także powołane przepisy, należy wskazać, że dochody z tytułu najmu prywatnego piętra Budynku i Pomieszczenia mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, co jest zgodne z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jak już wskazano wyżej, najem i działalność gospodarcza stanowią na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 6 i pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębne źródła przychodów.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika zatem, że uzyskiwane przez podatnika, prowadzącego działalność gospodarczą i opłacającego podatek dochodowy w formie karty podatkowej, przychodów z najmu składników majątku nienależącego do jego przedsiębiorstwa (tj. przychodów zaliczanych do odrębnego źródła przychodów wskazanego przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na mocy art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne), nie pozbawi go prawa do opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

Na zakończenie w związku z tym, że Budynek stanowi współwłasność małżeńską należy jeszcze zacytować przepisy dotyczące opodatkowania ww. przychodów przez małżonków.

I tak, zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Z przepisu art. 12 ust. 6 ww. ustawy wynika, że: zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

W myśl art. 12 ust. 7 omawianej ustawy: oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego.

Reasumując Wnioskodawczyni, prowadząc działalność stomatologiczną i będąc opodatkowaną w formie karty podatkowej w zakresie działalności stomatologicznej, będzie mogła opodatkować przychody z najmu pietra Budynku i Pomieszczenia w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Jednocześnie zaznacza się, że dokonując weryfikacji prawidłowości zajętego przez Wnioskodawczynię stanowiska, Organ nie odniósł się do kwestii opodatkowania działalności stomatologicznej w ramach karty podatkowej, ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania.

Ponadto w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej