Temat interpretacji
Czy wydatkowanie środków ze sprzedaży częściowo na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2014 r., częściowo na budowę własnego budynku mieszkalnego zostanie uznane za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
W roku 2018 r. Wnioskodawca otrzymał z żoną w darowiźnie nieruchomość, której remont przewyższał wartość, a każdy kolejny rok wpływał znacząco na pogorszenie jej stanu. Wnioskodawca wraz z żoną zdecydowali się ją sprzedać. Wnioskodawca wraz z żoną mają wspólność majątkową. Na dom, w którym aktualnie mieszkają mieli dwa mieszkaniowe kredyty hipoteczne zaciągnięte w 2014 r. Jeden, którego celem było sfinansowanie spłaty kredytu przeznaczonego i wykorzystanego na cele mieszkaniowe, zaciągniętego w innym banku i terminowo spłacanego, na budowę domu metodą gospodarczą i zakup domu w budowie, na nieruchomości położonej w A przy ul. B, a drugi na sfinansowanie zakupu nieruchomości gruntowej położonej w A przy innej ulicy. Oba kredyty Wnioskodawca wraz z żoną zaciągnęli wspólnie i za oba odpowiadali solidarnie. Oba kredyty zaciągnięte były w banku z siedzibą w Polsce, oraz na własne cele mieszkaniowe aktualnie realizowane i do realizacji w przyszłości. Cele wymienionych kredytów z 2014 r. wynikały z umów kredytowych. Sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze darowizny nastąpiła w czerwcu 2020 r. Sprzedaż nastąpiła przez obdarowanych będących we wspólności majątkowej, przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży w części został wydatkowany na spłatę dwóch wyżej opisanych kredytów mieszkaniowych zaciągniętych w 2014 r. Wydatkowanie przychodu ze sprzedaży darowanej nieruchomości nastąpiło w okresie trzech lat licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż nabytej w drodze darowizny nieruchomości.
Wnioskodawca zamierza również rozpocząć budowę domu ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat od daty jej nabycia w drodze darowizny. Nowo budowany dom będzie położony w Polsce. Po spłacie kredytów Wnioskodawca chciałby z żoną zrealizować cel z przeszłości i na spłaconej działce rozpocząć budowę małego domu na ich późniejsze potrzeby jak i możliwości zdrowotne i finansowe. Ze względu na różne czynniki, w tym finansowe, które podczas takiej budowy mogą wystąpić, termin zakończenia budowy i oddania do użytku może trwać dłużej niż trzy lata. Mimo możliwości niezakończenia budowy i braku możliwości szybkiego zamieszkania wydatkowanie przychodu ze sprzedaży darowanej nieruchomości nastąpi w okresie trzech lat licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż nabytej w drodze darowizny nieruchomości.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy wydatkowanie środków ze sprzedaży częściowo na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2014 r., częściowo na budowę własnego budynku mieszkalnego zostanie uznane za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione częściowo na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2014 r., częściowo na budowę własnego budynku mieszkalnego są wydatkami na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego (zastosowania ulgi) ze względu na ich przeznaczenie na własne cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W myśl powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wedle art. 30e ust. 1 cytowanej ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Stosownie do art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
- dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
- dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
W świetle art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
- nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
- nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
- nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
- budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
- rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Przy czym, według art. 25a przywołanej ustawy wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.
Art. 21 ust. 25 pkt 2 powołanej ustawy stanowi, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
- spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
- spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
- spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b
- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.
Ponadto w myśl art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.
Na podstawie zaś art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:
- nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
- budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części
- przeznaczonych na cele rekreacyjne.
Stosownie natomiast do art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.
Ponadto, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 przywołanej ustawy).
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w roku 2018 r. Wnioskodawca otrzymał z żoną w darowiźnie nieruchomość, której remont przewyższał wartość, a każdy kolejny rok wpływał znacząco na pogorszenie jej stanu. Wnioskodawca wraz z żoną zdecydowali się ją sprzedać. Wnioskodawca wraz z żoną mają wspólność majątkową. Na dom, w którym aktualnie mieszkają mieli dwa mieszkaniowe kredyty hipoteczne zaciągnięte w 2014 r. Jeden, którego celem było sfinansowanie spłaty kredytu przeznaczonego i wykorzystanego na cele mieszkaniowe, zaciągniętego w innym banku i terminowo spłacanego, na budowę domu metodą gospodarczą i zakup domu w budowie, na nieruchomości położonej w A przy ul. B, a drugi na sfinansowanie zakupu nieruchomości gruntowej położonej w A przy innej ulicy. Oba kredyty Wnioskodawca wraz z żoną zaciągnęli wspólnie i za oba odpowiadali solidarnie. Oba kredyty zaciągnięte były w banku z siedzibą w Polsce, oraz na własne cele mieszkaniowe aktualnie realizowane i do realizacji w przyszłości. Cele wymienionych kredytów z 2014 r. wynikały z umów kredytowych. Sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze darowizny nastąpiła w czerwcu 2020 r. Sprzedaż nastąpiła przez obdarowanych będących we wspólności majątkowej, przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży w części został wydatkowany na spłatę dwóch wyżej opisanych kredytów mieszkaniowych zaciągniętych w 2014 r. Wydatkowanie przychodu ze sprzedaży darowanej nieruchomości nastąpiło w okresie trzech lat licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż nabytej w drodze darowizny nieruchomości. Wnioskodawca zamierza również rozpocząć budowę domu ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat od daty jej nabycia w drodze darowizny. Nowo budowany dom będzie położony w Polsce. Po spłacie kredytów Wnioskodawca chciałby z żoną zrealizować cel z przeszłości i na spłaconej działce rozpocząć budowę małego domu na ich późniejsze potrzeby jak i możliwości zdrowotne i finansowe. Ze względu na różne czynniki, w tym finansowe, które podczas takiej budowy mogą wystąpić, termin zakończenia budowy i oddania do użytku może trwać dłużej niż trzy lata. Mimo możliwości niezakończenia budowy i braku możliwości szybkiego zamieszkania wydatkowanie przychodu ze sprzedaży darowanej nieruchomości nastąpi w okresie trzech lat licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż nabytej w drodze darowizny nieruchomości.
Wobec powyższego wyjaśnić należy, że okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 powołanej ustawy.
Przy czym ustawodawca w tym przepisie wskazał jednoznacznie, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Poprzedzenie wyrażenia cele mieszkaniowe przymiotnikiem własne, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.
W świetle powyższego, co do zasady, podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia w związku z zakupem nieruchomości na cele mieszkalne jedynie w sytuacji, gdy nabył nieruchomość w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych i faktycznie realizuje lub będzie realizował w niej swoje potrzeby mieszkaniowe.
Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał cele mieszkaniowe, których realizacja pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości zaliczając do nich nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, jak również spłatę kredytu zaciągniętego na ww. cele.
Należy również podkreślić, że z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno wynika, iż kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem zaciągniętym przez podatnika na własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika. Zgodnie natomiast z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie ma zastosowanie także w sytuacji wydatkowania przychodu na spłatę kredytu zaciągniętego na spłatę kredytu przeznaczonego na cele mieszkaniowe. Zatem, jeśli zaciągnięty kredyt jest kolejnym kredytem, ale ostatecznie przeznaczony jest na spłatę kredytu na cele mieszkaniowe podatnik zachowuje prawo do zwolnienia. Istotne jest również to, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Kredyt na cele mieszkaniowe musi być również zaciągnięty przez podatnika chcącego skorzystać z ulgi.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2020 r. nieruchomości, nabytej w drodze darowizny w 2018 r., stanowi dla Wnioskodawcy źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Dochód uzyskany z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e przywołanej ustawy.
Jednocześnie wydatkowanie przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia darowanej nieruchomości, w terminie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na spłatę kredytu refinansowego zaciągniętego na spłatę kredytu przeznaczonego i wykorzystanego na budowę domu i zakup domu w budowie, w którym Wnioskodawca realizuje cele mieszkaniowe, w świetle art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, umożliwia skorzystanie przez Wnioskodawcę ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Również wydatkowanie przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia darowanej nieruchomości, w terminie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości gruntowej uprawnia Wnioskodawcę do zwolnienia od podatku stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a tej ustawy, jeżeli grunt ten jest gruntem pod budowę budynku mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakupionym w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych.
Jako uprawniające Wnioskodawcę do zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznać należy także wydatkowanie przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia darowanej nieruchomości, w terminie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na cel o jakim mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. na budowę małego domu, na późniejsze potrzeby jak i możliwości zdrowotne i finansowe, w którym Wnioskodawca wraz z żoną będą realizowali własne cele mieszkaniowe
Zaznaczyć należy, że zwolnieniem objęty będzie dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na ww. cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.
Wyjaśnić również należy, że ustawodawca prawo do zwolnienia wiąże z faktem poniesienia wydatków na własne cele mieszkaniowe, natomiast rodzaje wydatków uprawniających do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego zostały określone w art. 21 ust. 25 powołanej ustawy. Nie ma zatem przeszkód, żeby Wnioskodawca skorzystał ze zwolnienia w związku z poniesieniem wydatku na wybudowanie domu, jeżeli wydatkowanie to będzie ukierunkowane na zrealizowanie jego własnych potrzeb mieszkaniowych, w sytuacji przeznaczenia pozostałej części przychodu na inne cele mieszkaniowe, tj. spłatę kredytu.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej