Temat interpretacji

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 sierpnia 2020 r.), uzupełnionego pismami z dnia 7 sierpnia 2020 r. oraz 7 października 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX).

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 2 października 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.603.2020.1.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 2 października 2020 r. skutecznie doręczono w dniu 5 października 2020 r., zaś w dniu 7 października 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (), polegającą na świadczeniu usług projektowania oprogramowania komputerowego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 zw. w dalszej części Ustawą PIT).

Wnioskodawca świadczy ww. usługi na rzecz X Sp. z o.o. z siedzibą w ().

Spółka X Sp. z o.o. dostarcza rozwiązania z sektora () do klientów (), tj. otwartą platformę, która umożliwia klientom korzystanie z wielu aplikacji za pomocą (). ()

Wnioskodawca świadczy na rzecz X Sp. z o.o. usługi, które wymagają od niego wykorzystania aktualnie dostępnej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu opracowania nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań, polegające m.in. na: ().

W 2019 roku prace Wnioskodawcy skupiały się na opracowaniu następujących rozwiązań - oprogramowania komputerowego:().

Celem opracowania pierwszego rozwiązania, tj. ().

Celem opracowania drugiego rozwiązania, tj. ().

Celem opracowania trzeciego rozwiązania, tj. ().

Celem opracowania czwartego rozwiązania, tj. ().

Prace Wnioskodawcy są wykonywane w ramach projektów B+R i są niezbędne w celu rozwoju innowacyjnych produktów/usług X. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez Wnioskodawcę i Spółkę X wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy oprogramowania mają zawsze charakter twórczy.

Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest zatem tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego oprogramowania.

Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do wdrażania innowacji u nabywców końcowych oprogramowania. Wszystkie rozwiązania i architektury systemów były od początku do końca projektowane przez Wnioskodawcę w zgodzie z założeniami oraz mając na uwadze ograniczenia technologiczne.

Wytworzony kod jest efektem indywidualnej pracy Wnioskodawcy w oparciu o najlepszą w danym czasie wiedzę z zakresu wytwarzania oprogramowania. Zaprojektowane rozwiązania musiały być dogłębnie przemyślane pod kątem spójności z wymaganiami, skalowalności, wydajności i zapewnienia bezpieczeństwa. Stworzone rozwiązania łączą nowe i używane wcześniej w firmie technologię w niespotykany wcześniej sposób. Przez technologie rozumie się powstawanie nowych aplikacji, które integrują istniejące rozwiązania. Taka integracja łączy właściwości platformy X z właściwościami zewnętrznego systemu.

Proces tworzenia oprogramowania przedstawia się następująco: ().

W przypadku oprogramowania ().

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Opracowywane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi wyraz jego własnej twórczości intelektualnej.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane na podstawie istniejących koncepcji (), to jest: ().

Wnioskodawca w kolejnych latach będzie kontynuował prace polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego w ramach współpracy z X Sp. z o.o., zgodnie z wyżej określonym zakresem obowiązków. Opisane wyżej oprogramowanie jest typowym przykładem rezultatów prac Wnioskodawcy. Architektura rozwiązania X oraz dynamika rynku usług IT, powoduje konieczność ciągłego rozwijania systemu poprzez opracowywanie nowych usług i funkcjonalności, które przyjmują postać niezależnego oprogramowania następnie implementowanego do produktu X.

Zadaniem Wnioskodawcy jest opracowywanie programów ułatwiających użytkownikom końcowym korzystanie z oferowanych usług. Opracowywane programy stanowią odrębne oprogramowania, służące wzbogaceniu rozwiązania X. W celu opracowania oprogramowania Wnioskodawca podejmuje szereg zagadnień technologicznych, których rozwiązanie determinuje możliwość osiągnięcia założonych rezultatów prac, w tym założonych wyników projektów B+R. W tym celu konieczne jest rozwiązanie problemów technologicznych, które są tożsame i charakterystyczne dla kolejnych projektów/zadań realizowanych w celu opracowania opisanego wyżej oprogramowania. Rozwiązanie występujących problemów technologicznych każdorazowo wymagało wykorzystania posiadanej wiedzy, jej rozszerzanie oraz systematycznej pracy twórczej.

().

Wnioskodawca realizuje przedmiotowe prace na rzecz spółki X w sposób systematyczny, postępując zgodnie z metodyką zarządzania projektami, obowiązującą w X. Prace Wnioskodawcy prowadzone są w przypisaniu do konkretnego, długofalowego projektu lub też rozdrobnione na wiele pomniejszych zadań, zwanych również wewnętrznie w metodyce projektowej ().

Spółka nie wyznacza Wnioskodawcy szczegółowo czasu i sposobu wykonania czynności, nie sprawuje nad nim kierownictwa w rozumieniu art. 22 k.p.

Wnioskodawca w ramach wykonywanych czynności zdobywa, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, które zgodnie z opisanym stanem faktycznym wykorzystał np. w celu opracowania i rozwijania oprogramowania.

Wnioskodawca w podejmowanych czynnościach wykorzystuje istniejące rozwiązania w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, w celu stworzenia rozwiązań lub usług, które stanowią postęp techniczny lub technologiczny zarówno dla Wnioskodawcy, jak i spółki X, tj. zdobycia nowych zasobów wiedzy i ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Należy przy tym zauważyć, że wykorzystując pewne elementy wiedzy w nowatorski sposób, konieczne jest stworzenie koncepcji i weryfikacja możliwości przedmiotowego jej wykorzystania, a więc de facto zdobycie nowych zasobów wiedzy o samej możliwości, ale i sposobie implementacji w celu osiągnięcia postępu technicznego lub technologicznego.

Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac, zmierzających do opracowania zindywidualizowanych testów automatycznych, wykorzystuje aktualną dostępną wiedzę w postaci znanych języków programowania takie jak: (). Mimo stosowania tych samych języków programowania każdorazowo w wyniku prac Wnioskodawcy powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uzależnione od rozwiązania zagadnień/wyzwań technicznych lub technologicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług X.

Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów B+R działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca realizując opisane w niniejszym wniosku projekty zdobywa nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności (), które następnie mogą zostać wykorzystane do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje).

Prace programistyczne realizowane w ramach prac B+R mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań.

Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego oprogramowania i jego części, a także późniejsze koordynowanie prowadzonych prac wymaga specjalistycznej wiedzy ().

Jednocześnie celem prac realizowanych w ramach projektów B+R nie są rutynowe i okresowe zmiany do oprogramowania, które to nie są uwzględnione w ramach prac opisanych jako przedmiot niniejszego wniosku.

Podsumowując, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze twórczym. W ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane na podstawie istniejących koncepcji ().

Jak wynika z art. 5a pkt 38 ww. ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Wnioskodawca realizuje prace badawcze nad rozwiązaniem informatycznym według z góry określonych założeń i celów. Opracowanie nowych rozwiązań informatycznych wymaga od Wnioskodawcy wykorzystywania istniejących rozwiązań w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, tj. wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prace realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter prac rozwojowych, polegają one bowiem na łączeniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań, w postaci znanych języków programowania takie jak: ().

Mając na uwadze powyższe, opinii Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność badawczo rozwojowa, opisana w stanie faktycznym spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z art. 39 i 40 ustawy o PIT.

Rezultatem wszystkich opisanych wyżej prac w 2019 roku było opracowanie czterech rozwiązań: ().

Wnioskodawca posiada prawa do wytwarzanych rezultatów prac - ww. oprogramowania.

Opłata za prawo do korzystania z wytworzonego przedmiotu ochrony praw własności intelektualnej uwzględniona jest w cenie sprzedaży usługi, zamówionej przez klienta.

W ramach łączącej Wnioskodawcę i X Sp. z o.o. umowy o współpracy Wnioskodawca w zamian za wynagrodzenie przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wszystkich rezultatów świadczonych przez niego usług mających cechy utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 tj.), choćby zawierały również elementy nieobjęte ochroną prawnoautorską, w szczególności do programów komputerowych, niezależnie od formy ich wyrażania, utrwalonych w czasie obowiązywania umowy i w ramach wykonywania obowiązków Wnioskodawcy z niej wynikających.

Przeniesienie praw autorskich następuje z chwilą przyjęcia każdego poszczególnego utworu przez Spółkę bez konieczności składania przez strony umowy dodatkowych wyraźnych oświadczeń tym zakresie. Przeniesienie autorskich praw majątkowych dotyczy przeniesienia wyłącznego prawa do korzystania z utworów, rozporządzania nimi, na wszystkich polach eksploatacji znanych w dniu zawarcia umowy, wymienionych w umowie Stron. Przeniesienie praw autorskich następuje bez ograniczeń terytorialnych.

Dla zachowania rzetelnej ewidencji osiąganych przychodów, Strony umowy po zakończeniu prac nad oprogramowaniem sporządzają Raport ().

Zgodnie z wyżej opisanym stanem faktycznym rezultatem prac, tj. prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach bezpośrednio prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej, w ocenie Wnioskodawcy stanowi autorskie programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.), zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności, mając na uwadze wymogi przepisów ustawy o PIT, tj. art. 30ca, na bieżąco prowadził ewidencję kosztów i przychodów uzyskiwanych z poszczególnych praw własności intelektualnej, aby zapewnić określenie dochodu z ich przeniesienia.

Wnioskodawca w 2019 r. nie osiągał przychodów z innych źródeł, niż z opisanej współpracy z X Sp. z o.o. Wnioskodawca uzyskał dochody z tytułu praw autorskich do kwalifikowanych praw własności intelektualnych.

Wnioskodawca opodatkowuje dochody z działalności gospodarczej według skali podatkowej, tj. według sposobu określonego w art. 27 ustawy PIT.

Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów. Przychód z określonego prawa własności intelektualnej został określony na podstawie Raportu ().

Zatem Wnioskodawca na bieżąco dokonuje wyodrębnienia każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, które przypadają na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wyodrębnia również koszty, o których mowa w art. 30 ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde wyodrębnione prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany doprecyzował opisany stan faktyczny jak następuje.

W odrębnej ewidencji Wnioskodawca na bieżąco:

1. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
2. wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług tworzenia oprogramowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny tynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z powyższego wynika, iż do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca musi spełnić poniższe warunki:

1. Prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą;
2. Osiągać dochody uzyskiwane z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej;
3. Prawa własności intelektualnej muszą być kwalifikowane;
4. Prowadzić działalność badawczo-rozwojową związaną z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
5. Prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową.

Działalność badawczo-rozwojowa.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Prace realizowane przez Wnioskodawcę, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Uzasadniając niniejsze stanowisko, według Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 2 powołanej ustawy badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. Badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. Badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odwołując się do Objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (zwane w dalszej części Objaśnieniami) z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy działalność jest twórcza, obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana jest w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji do przesłanek determinujących uzasadnienie prowadzenia działalności badawczo rozwojowej należy zaliczyć:

• twórczość;
• badania przemysłowe lub prace rozwojowe;
• systematyczność; oraz
• zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przesłanka twórczości oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Ponadto zgodnie z Objaśnieniami twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Ponadto zgodnie z orzecznictwem, przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

• być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;
• mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;
• mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić nowy wytwór intelektu), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze twórczym. W ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane z wykorzystaniem i przez połączenie różnych koncepcji architektonicznych i implementacyjnych, a to ().

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, w tym opisane w przedstawionym stanie faktycznym, jest nowością co najmniej w skali przedsiębiorstwa, w którym nastąpiło wdrożenie opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań, przy czym biorąc pod uwagę innowacyjny co najmniej w skali kraju charakter usług, wysoce prawdopodobne jest, iż opracowywane rozwiązania również charakteryzuje odpowiednia innowacyjność. Jest to trudne do jednoznacznego stwierdzania z uwagi na indywidualny charakter oraz co do zasady utrzymywanie przedmiotowych rozwiązań, jako know-how przedsiębiorstw rozwijających ().

Do prac twórczych w zakresie opracowanych wyżej rozwiązań należy zaliczyć m.in. ().

Powyżej opisane prace nad danym oprogramowaniem nie stanowiły prac rutynowych i odtwórczych. Wymagały one od Wnioskodawcy zastosowania indywidualnego podejścia i kreatywności. Prace miały ponadto charakter oryginalny, gdyż rezultaty prac stanowiły nowość w skali co najmniej przedsiębiorstwa.

Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu.

Zgodnie z Objaśnieniami dla uznania spełnienia przesłanki systematyczności wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca realizuje prace badawcze nad rozwiązaniem informatycznym według z góry określonych założeń i celów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace Wnioskodawcy prowadzone są w przypisaniu do konkretnego, długofalowego projektu B+R podzielonego na pomniejsze zadania, zwane ().

Po trzecie, opracowanie nowych rozwiązań informatycznych, wymaga wykorzystywania istniejących rozwiązań w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, w celu stworzenia rozwiązań lub usług, które stanowią postęp ().

Należy przy tym zauważyć, że wykorzystując pewne elementy wiedzy w nowatorski sposób, konieczne jest stworzenie koncepcji i weryfikacja możliwości przedmiotowego jej wykorzystania, a więc de facto zdobycie nowych zasobów wiedzy o samej możliwości, ale i sposobie implementacji w celu osiągnięcia postępu ().

Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac, zmierzających do opracowania programów komputerowych, wykorzystuje aktualną dostępną wiedzę w postaci znanych języków programowania takie jak: (). Mimo stosowania tych samych języków programowania każdorazowo w wyniku prac Wnioskodawcy powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uzależnione od rozwiązania zagadnień/wyzwań technicznych lub technologicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług X.

Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów B+R działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca realizując opisane w niniejszym wniosku projekty zdobywa nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności (), które następnie mogą zostać wykorzystane do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje). Prace programistyczne realizowane w ramach prac B+R mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego oprogramowania i jego części, a także późniejsze koordynowanie prowadzonych prac wymaga specjalistycznej wiedzy (). Jednocześnie celem prac realizowanych w ramach projektów B+R nie są rutynowe i okresowe zmiany do oprogramowania, które to nie są uwzględnione w ramach prac opisanych jako przedmiot niniejszego wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe prowadzi On w większości prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają bowiem wszystkie przesłanki prac rozwojowych. Wykonywane prace mają charakter twórczy, systematyczny oraz wykorzystują obecne zasoby wiedzy do nowych zastosowań. Projekty realizowane przez Wnioskodawcę, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Wnioskodawca podkreśla, że uznanie prac w zakresie tworzenia i rozwijania Oprogramowania za działalność badawczo-rozwojową zostało potwierdzone przez organy podatkowe w licznych interpretacjach. Przykładowo należy wskazać na interpretację:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 września 2017 r. (nr 0111-KDIB1- 3.4010.190.2017.1.APO);
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 lutego 2018 r. (nr 0114-KD1P2- 1.4010.380.2017.1.JF):
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2017 r. (nr 3063- ILPB2.4510.226.2016.3.AO);
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2017 r. (nr 0111-KD1B1-3.4010.204.2017.1.IZ).

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca czerpie dochody ze stworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej kodu źródłowego programu komputerowego będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Dochody uzyskiwane są poprzez sprzedaż autorskich praw majątkowych, tj. Wnioskodawca odpłatnie przenosi autorskie prawa majątkowe Spółce, na zlecenie której działalność badawczo-rozwojowa jest wykonywana.

W niniejszym stanie faktycznym spełnione są, według Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o PIT, tj. Wnioskodawca:

1. uzyskuje dochód w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,
2. uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym spełniona jest pierwsza przesłanka wskazana w art. 30ca ustawy o PIT.

Z kolei, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o PIT, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane ze zbywania praw autorskich do programów komputerowych są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki, określonej w tym przepisie.

Uzasadniając niniejsze stanowisko Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, opracowanego w ramach opisanej działalność badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawic autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Odwołując się do literatury specjalistycznej i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, oprogramowanie jest definiowane jako zestaw instrukcji (rozkazów) zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu (W. Machała i M. R. Sarbiński (red.). Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz).

W związku z powyższym oprogramowanie komputerowe podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W tym miejscu należy przytoczyć ponadto Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box.

Zgodnie z Objaśnieniami pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu oprogramowania komputerowego. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe odbywa się w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wytworzenie, komercjalizacja, rozwój lub ulepszenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Efektem prac Wnioskodawcy są cztery programy komputerowe.().

Jako, że efektem pracy Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego Wnioskodawca wytwarza prawa własności intelektualnej.

Mając na uwadze spełnienie przez niego definicji działalności B+R, wytwarza więc kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Na podstawie umowy pomiędzy nim a Spółką, wykonuje usługi informatyczne i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Kontrahenta, za pewną ustaloną opłatą. Dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą wystawia Kontrahentowi. Wnioskodawca dla Kontrahenta świadczy również inne usługi poboczne usługi takiej jak współpraca z zespołem i nadzór nad nim czy zapewnienie wsparcia technicznego, lecz są one wyraźnie wyodrębnione w ewidencji księgowej prowadzonej przez Wnioskodawcę od działalności skutkującej powstaniem i przeniesieniem praw własności intelektualnej.

Należy zatem podkreślić, że dochody, które uzyskuje Wnioskodawca są dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Tym samym, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki, tj. 5% podstawy opodatkowania.

Wynika to z następujących przesłanek ustawowych:

1. w rozpatrywanym przypadku kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programów komputerowych wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych), i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę praw autorskich do programów komputerowych jest zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy o PIT, dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca uzyskuje bowiem dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Szczegółowa ewidencja rachunkowa.

Wskazać ponadto należy, iż podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nic jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Wnioskodawca w przedstawionym stanic faktycznym wskazał, iż na potrzeby skorzystania z IP Box prowadził szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów.

Zatem, Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco:

1. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
2. wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
3. wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca podkreśla, że możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w analogicznych sprawach do niniejszej sytuacji zostały potwierdzone przez organy podatkowe w licznych interpretacjach, m.in.:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-3.4011.26.2020.2.IZ;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 kwietnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-2.4011.10.2020.2.AK;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-2.4011.40.2020.2.AK;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r. nr 0115-KDIT1.4011.37.2020.3.MR;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 kwietnia 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.76.2020.2.PR;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia z dnia 31 marca 2020 r. nr 0115- KDIT3.4011.15.2020.3.MK;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia z dnia 28 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.12.2020.1.GG;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 grudnia 2019 r. nr 0115- KDIT3.4011.363.2019.1.PSZ;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2019 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.471.2019.1.AP;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2019 r. nr 0115- KDIT3.4011.242.2019.3.MR.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej