Temat interpretacji
Obowiązek podatkowy w Polsce - czy zarówno dochody otrzymane od poprzedniego pracodawcy z Polski, oraz dochody z Czech podlegają opodatkowaniu w Polsce.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 3 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 6 września 2022 r. (wpływ 6 września 2022 r.) oraz 7 września 2022 r. (wpływ 7 września 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (wynikający z wniosku, jak i jego uzupełnień)
W całym 2021 roku - od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. – pracował Pan w Czechach w firmie (…). W całości Pana wynagrodzenie było w koronach czeskich przesyłane na Pana konto w czeskim banku (…). Cały ten okres mieszkał Pan w (…) w mieszkaniu wynajętym przez (…). Wszystkie podatki związane z Pana wynagrodzeniem zapłacił Pan w Czechach - tam też korzystał Pan np. ze służby zdrowia etc.
U poprzedniego pracodawcy (…) zakończył Pan pracę z dniem 31 grudnia 2020 r. i Pana wynagrodzenie za grudzień oraz odprawa zostało wypłacone w (…) 2021 r. (…), a premia za 2020 rok została wypłacona (…) 2021 r. w kwocie (…). Zgodnie z powyższym Pana ośrodek życia w całym 2021 roku był w Czechach, gdzie był Pan rezydentem (1 stycznia 2021 r. - 31 grudnia 2021 r.), dlatego czeskie podatki płacił Pan w Czechach, a polskie w Polsce (dot. otrzymanych środków za pracę w 2020 roku: wynagrodzenie za grudzień, odprawa, premia w firmie (…)). W 2021 posiadał Pan obywatelstwo polskie, (…) (Pana pracodawca) nie ma żadnego oddziału w Polsce, a całe Pana życie zawodowe było skupione na Czechach. W tym okresie (1 stycznia 2021 r. - 31 grudnia 2021 r.) nie był też Pan zatrudniony przez żadną firmę w Polsce, nie prowadził też Pan działalności gospodarczej na terenie Polski.
W pismach, stanowiących uzupełnienie wniosku doprecyzował Pan, że wniosek dotyczy roku podatkowego 2021.
W całym roku 2021 pracował Pan w (…) na podstawie umowy o pracę. W 2020 roku był Pan polskim rezydentem podatkowym i był Pan zatrudniony na umowę o pracę w firmie (…), mającej siedzibę w Polsce i z tego tytułu uzyskiwał Pan dochody z pracy wykonywanej na terytorium Polski w 2020 roku oraz w związku z powyższym otrzymał Pan wynagrodzenie za grudzień 2020 roku oraz odprawę, wypłacone w styczniu 2021 roku, a także premię za 2020 rok wypłaconą w kwietniu 2021 roku.
Pana wątpliwość podatkowa polega na tym, iż w 2021 roku otrzymał Pan dochody z 2 źródeł - źródła polskiego oraz czeskiego, dlatego swoje obowiązki podatkowe wykonał Pan w taki sposób, że wszystkie dochody uzyskane w Polsce rozliczył Pan w polskim urzędzie skarbowym, a dochody uzyskane w Czechach w czeskim urzędzie skarbowym.
Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniach wniosku)
1)Czy Pana rozliczenie można uznać za prawidłowe?
2)Czy w przedstawionym stanie faktycznym zarówno dochody otrzymane w 2021 roku od poprzedniego pracodawcy z Polski, z którym zakończył Pan umowę o pracę z dniem 31 grudnia 2020 roku (tj. wynagrodzenie za grudzień 2020 roku oraz odprawa, wypłacone w (…) 2021 roku a także premia za 2020 rok wypłacona w (…) 2021 roku) oraz dochody otrzymane w 2021 roku z umowy o pracę w Czechach z firmy (…) podlegają opodatkowaniu w Polsce?
Pana stanowisko w sprawie (wynikające z wniosku, jak i jego uzupełnień)
Wnioskuje Pan o akceptację:
1)Aby podatek PIT za 2021 rok w Polsce był rozliczony dla dochodów otrzymanych z firmy (…) dot. zatrudnienia w roku 2020, gdzie wynagrodzenie, premia i odprawa wpłynęły na Pana konto w roku 2021.
2)Aby rozlicznie dochodów z pracy w Czechach rozliczyć w czeskim urzędzie skarbowym.
Zgodnie z powyższym proponuje Pan uznać Pana sposób rozliczenia podatków za prawidłowy.
Biorąc pod uwagę stan faktyczny/Pana rezydencje - do 31 grudnia 2020 r. rezydencja polska, a od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. rezydencja czeska - podatki wynikające z rezydencji polskiej należy zapłacić za rok podatkowy 2021 r. zgodnie z polskimi zasadami dot. podatku PIT w polskim urzędzie skarbowym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.
Tym samym, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polskiej rezydencji podatkowej) dana osoba musi posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego. Spełnienie którejkolwiek z tych przesłanek skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Zatem stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Z opisu sprawy wynika, że w 2020 roku był Pan polskim rezydentem podatkowym i do 31 grudnia 2020 roku był Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę w firmie (…) mającej siedzibę w Polsce i w związku z powyższym w 2021 roku otrzymał Pan wynagrodzenie za grudzień 2020 roku oraz odprawę (wypłacone w (…) 2021 roku) a także premię za 2020 rok (wypłaconą w (…)2021 roku). W 2021 roku (od 1 stycznia 2021 roku do 31 stycznia 2021 r.) ośrodek Pana życia znajdował się w Czechach, gdzie przez cały ten okres był Pan rezydentem Czech. W roku 2021 pracował Pan w firmie (…) na podstawie umowy o pracę. W 2021 roku posiadał Pan obywatelstwo polskie, (…) (Pana pracodawca) nie ma żadnego oddziału w Polsce, a całe Pana życie zawodowe było skupione na Czechach. W tym okresie (1 stycznia 2021 r. - 31 grudnia 2021 r.) nie był też Pan zatrudniony przez żadną firmę w Polsce, nie prowadził też działalności gospodarczej na terenie Polski.
Wątpliwość Pana budzi kwestia, czy zarówno dochody otrzymane w 2021 roku od poprzedniego pracodawcy z Polski, z którym zakończył Pan umowę o pracę z dniem 31 grudnia 2020 roku (tj. wynagrodzenie za grudzień 2020 roku oraz odprawa, wypłacone w (…) 2021 roku a także premia za 2020 rok wypłacona w (…) 2021 roku) oraz dochody otrzymane w 2021 roku z umowy o pracę w Czechach z firmy (…) podlegają opodatkowaniu w Polsce.
W tym miejscu należy wskazać, że myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisana została w Warszawie dnia 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 991 ze zm.).
W myśl art. 4 ust. 1 ww. umowy:
W rozumieniu niniejszej Umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce faktycznego zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jego jednostkę terytorialną lub organy władz lokalnych. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód, jaki osiąga ze źródeł położonych w tym Państwie.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 omawianej umowy:
Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się według następujących zasad:
a)uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
b)jeżeli nie jest możliwe ustalenie, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych albo nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zazwyczaj przebywa;
c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;
d)jeżeli osoba jest obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.
W myśl art. 14 ust. 1 umowy:
Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17 i 18, wynagrodzenia, pensje oraz inne podobne świadczenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Stosownie do art. 14 ust. 2 umowy:
Bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a)odbiorca wynagrodzenia przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i
b)wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby w drugim Państwie, i
c)wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.
Zatem z powyższego wynika, że wynagrodzenia osób mających miejsce zamieszkania w Czechach, których praca wykonywana jest na terytorium Czech, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, tj. w Czechach. Podatnik, który nie ma miejsca zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko od dochodów osiąganych na terytorium Polski. Pozostałe dochody, które zostały przez niego osiągnięte za granicą, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że skoro – jak Pan wskazał w opisie stanu faktycznego w całym 2021 roku był Pan rezydentem Czech – to w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2021 roku będzie Pan podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że w Polsce w rozliczeniu za 2021 rok powinien Pan opodatkować tylko dochody ze stosunku pracy osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. dochody otrzymane w 2021 roku od poprzedniego pracodawcy z Polski, z którym zakończył Pan umowę o pracę z dniem 31 grudnia 2020 roku, a więc wynagrodzenie za grudzień 2020 roku oraz odprawę - wypłacone w (…) 2021 roku, a także premię za 2020 rok - wypłaconą w (…) 2021 roku).
Natomiast, dochody uzyskane przez Pana w 2021 roku z tytułu umowy o pracę w Czechach z firmy (…) nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce (ww. dochody osiągnięte z pracy wykonywanej na terytorium Czech w okresie od 1 stycznia 2021 do 31 grudnia 2021 r. podlegają opodatkowaniu w państwie zamieszkania, tj. w Czechach). Tym samym, nie był Pan zobowiązany do rozliczenia się w Polsce z dochodów z tytułu umowy o pracę uzyskiwanych w 2021 roku z Czech z firmy (…).
W związku z powyższym, Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).