Temat interpretacji

Dodatki spisowe i nagrody spisowe przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego nie stanowią przychodu ze stosunku pracy dla pracowników Urzędu Gminy. Świadczenia te są otrzymywane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez inny podmiot niż pracodawca, mianowicie Gminnego Komisarza Spisowego, dlatego też przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 powołanej ustawy. W związku z tym obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ww. ustawy ciążą na podmiocie dokonującym świadczeń w postaci dodatków spisowych i nagród.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r. (data wpływu 10 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatków i nagród spisowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatków i nagród spisowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z ustawą z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. zadania gmin w ramach prac spisowych obejmują m.in. delegowanie pracowników urzędu gminy do prac spisowych (art. 19 ust. 1 pkt 3). Środki na wykonanie zadań, o których mowa w art. 19, Prezes GUS przekazuje gminie za pośrednictwem Dyrektora Urzędu Statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy, w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych. Zarządzeniem Wójta z () 2020 r. w sprawie powołania Gminnego Biura Spisowego, na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. utworzono Gminne Biuro Spisowe, w skład którego weszli pracownicy Urzędu Gminy. Pracownicy będą wykonywać czynności spisowe jako dodatkowe zadanie. Zgodnie z art. 23 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy osobom wykonującym prace spisowe będą przyznawane dodatki spisowe i nagrody spisowe dla komisarzy spisowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dodatki i nagrody spisowe należy traktować jako przychód ze stosunku pracy z potrąceniem składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, czy z działalności wykonywanej osobiście?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 18 pkt 3 prace spisowe na rzecz wojewódzkich i gminnych biur spisowych wykonują odpowiednio pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego. W myśl tego przepisu Gminne Biura Spisowe wykonują prace zlecone przez Gminnego Komisarza Spisowego, czyli inny podmiot niż pracodawca, co odpowiada formalnie warunkom określonym w art. 13 pkt 6 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy dodatki spisowe i nagrody spisowe stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, jak stanowi przepis art. 13 pkt 6 przywołanej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10 i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej, albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Z przepisu art. 12 ust. 1 ww. ustawy wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Art. 31 powołanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na podstawie zaś art. 13 pkt 6 cytowanej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 4 przywołanej ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zgodnie z ustawą z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. zadania gmin w ramach prac spisowych obejmują m.in. delegowanie pracowników urzędu gminy do prac spisowych (art. 19 ust. 1 pkt 3). Środki na wykonanie zadań, o których mowa w art. 19, Prezes GUS przekazuje gminie za pośrednictwem Dyrektora Urzędu Statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy, w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych. Zarządzeniem Wójta z () 2020 r. w sprawie powołania Gminnego Biura Spisowego, na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. utworzono Gminne Biuro Spisowe, w skład którego weszli pracownicy Urzędu Gminy. Pracownicy będą wykonywać czynności spisowe jako dodatkowe zadanie. Zgodnie z art. 23 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy osobom wykonującym prace spisowe będą przyznawane dodatki spisowe i nagrody spisowe dla komisarzy spisowych.

Zasady przeprowadzania powszechnego spisu rolnego w 2020 r. regulują przepisy ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. (Dz. U. poz. 1728).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, do wykonywania prac spisowych:

1. wojewódzki komisarz spisowy tworzy wojewódzkie biuro spisowe,
2. gminny komisarz spisowy tworzy gminne biuro spisowe

• w drodze zarządzenia, określając skład i organizację pracy danego biura spisowego, mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego wykonywania prac spisowych.

Prace spisowe na rzecz wojewódzkich i gminnych biur spisowych wykonują odpowiednio pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego (art. 18 ust. 3 powołanej ustawy).

Jak wynika z art. 19 ust. 1 ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2020 r, w ramach prac spisowych gmina wykonuje zadania zlecone z zakresu administracji rządowej m.in. takie jak wyznaczanie pracowników urzędu gminy do wykonywania prac spisowych.

Prace spisowe są finansowane z budżetu państwa oraz ze środków Unii Europejskiej (art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy). Środki na wykonanie zadań, o których mowa w art. 19, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje gminie za pośrednictwem dyrektora urzędu statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy, w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych (art. 22 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 23 ust. 1 przywołanej ustawy, w ramach wydatków osobowych mogą być finansowane:

1. wynagrodzenia pracowników jednostek służb statystyki publicznej wykonujących prace spisowe;
2. dodatki za wykonywanie prac spisowych, zwane dalej dodatkami spisowymi, lub jednorazowa nagroda za wykonywanie prac spisowych, zwana dalej nagrodą spisową, dla pracowników jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego oraz zastępców komisarzy spisowych;
3. nagroda spisowa dla komisarzy spisowych.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz wyżej wskazane przepisy należy stwierdzić, że dodatki spisowe i nagrody spisowe przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego nie stanowią przychodu ze stosunku pracy dla pracowników Urzędu Gminy. Świadczenia te są otrzymywane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez inny podmiot niż pracodawca, mianowicie Gminnego Komisarza Spisowego, dlatego też przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 powołanej ustawy. W związku z tym obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ww. ustawy ciążą na podmiocie dokonującym świadczeń w postaci dodatków spisowych i nagród.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej