Temat interpretacji

opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 8 sierpnia 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-, ., , .), uzupełnionym pismem z dnia 25 września 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 września 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 16 września 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.650.2020.1.ISL, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 16 września 2020 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 21 września 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia ePUAP-). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 25 września 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 września 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (), w ramach której świadczy usługi projektowania oprogramowania komputerowego w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1425, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT).

Wnioskodawca świadczy ww. usługi na rzecz X., dalej jako Spółka. Spółka dostarcza rozwiązania z sektora () do klientów biznesowych () Oferowana technologia, opracowana i rozwijana w oparciu o prace badawczo-rozwojowe Spółki może przechowywać pliki klientów w (), a także w (). Rozwiązanie Spółki pozwala ().

Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki usługi, które wymagają od Niego wykorzystania aktualnie dostępnej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu opracowania nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań, takich jak:

• Projektowanie i rozwój oprogramowania () - projektowanie rozwiązań i ich implementacja w celu dostarczenia produktów, m.in. (), przy czym przez projektowanie rozwiązań rozumie się zaprojektowanie zmian w () lub zaprojektowanie (). Następnie implementacja i wdrożenie zaprojektowanego systemu;

• Kodowanie głównie w językach takich jak: ();

• Pisanie i wykonywanie testów w języku () - większość testów jest napisana w języku (). Testy weryfikują poprawność działania funkcjonalności przez cały okres trwania projektu (). Weryfikują poprawność działania () oraz projektu ();

• Przegląd i ocena kodu ();

• Analiza i poprawa wydajności, skalowalności i stabilności aktualnych jak i wcześniej wdrożonych projektów;

W 2019 r. prace Wnioskodawcy skupiały się na opracowaniu następujących rozwiązań - oprogramowania komputerowego:

1. Oprogramowania w postaci ();
2. Oprogramowanie w formie ();
3. Platforma do (); Rozszerzenie aplikacji ().

Celem opracowania pierwszego oprogramowania () było ().

Celem opracowania drugiego oprogramowania () było ().

Celem opracowania trzeciego oprogramowania (), było ().

Celem opracowania czwartego oprogramowania () było ().

Prace Wnioskodawcy są wykonywane w ramach projektów B+R i są niezbędne w celu rozwoju innowacyjnych produktów/usług Spółki. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez Wnioskodawcę i Spółkę wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym, tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy oprogramowania mają zawsze charakter twórczy. Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest zatem tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego oprogramowania. Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do wdrażania innowacji u nabywców końcowych oprogramowania. (). Przez opracowanie oprogramowania rozumie się zaprojektowanie architektury, implementację () oraz wdrożenie (). Kolejnym zadaniem Wnioskodawcy było opracowanie (). Dodatkowo, powstał też (). Końcowo (). Opracowanie oprogramowania w formie (). Kontrakt został utworzony w formie (). Dodatkowo, w ramach projektu opracowano (). W ramach projektu, zadaniem Wnioskodawcy było także opracowanie i zaimplementowanie (). Jego zadaniem jest (). Kolejnym zadaniem było (). Wnioskodawca utworzył kody źródłowe (). Następnie, Wnioskodawca opracował i przeprowadził (). Ostatnim etapem było (). W celu opracowania czwartego rozwiązania (). Wnioskodawca dokonał również (). Ostatnim elementem prac było ().

Wszystkie ww. prace były pracami twórczymi, wymagającymi indywidualnego podejścia, które doprowadziły do opracowania oryginalnych rozwiązań. Wskazać bowiem należy, że wszystkie rozwiązania i architektury systemów były od początku do końca projektowane przez Wnioskodawcę i w zgodzie z zapotrzebowaniem rynkowym oraz mając na uwadze ograniczenia technologiczne i czasowe. Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy wszystkich ww. rozwiązań jest efektem indywidualnej pracy Wnioskodawcy w oparciu o najlepszą w danym czasie wiedzę z zakresu wytwarzania oprogramowania. Ponadto, zaproponowane rozwiązania musiały być dogłębnie przemyślane pod kątem spójności z wymaganiami, skalowalności, wydajności i zapewnienia bezpieczeństwa. Potrzeby skalowalności i wydajności są powodowane ciągle rosnącą liczbą klientów Spółki, która przekłada się na większą liczbę zdarzeń, zapytań i danych do przetwarzania. Stworzone rozwiązania łączą nowe i używane wcześniej w firmie technologie w niespotykany wcześniej sposób () Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Opracowywane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi wyraz Jego własnej twórczości intelektualnej.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane na podstawie istniejących koncepcji architektonicznych i implementacyjnych, to jest:

1. Oprogramowania w postaci ();
2. Oprogramowanie w formie ();
3. Platforma do ();
4. Rozszerzenie aplikacji ().

Wnioskodawca w kolejnych latach będzie kontynuował prace polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego w ramach współpracy ze Spółką zgodnie z wyżej określonym zakresem obowiązków. Opisane wyżej oprogramowanie jest typowym przykładem rezultatów prac Wnioskodawcy. Architektura rozwiązania () oraz dynamika rynku usług IT, powoduje konieczność ciągłego rozwijania systemu poprzez opracowywanie nowych usług i funkcjonalności, (). Zadaniem Wnioskodawcy jest opracowywanie systemów (). Opracowywane systemy stanowią (). W celu opracowania oprogramowania Wnioskodawca podejmuje szereg zagadnień technologicznych, których rozwiązanie determinuje możliwość osiągnięcia założonych rezultatów prac, w tym założonych wyników projektów B+R. W tym celu konieczne jest rozwiązanie problemów technologicznych, które są tożsame i charakterystyczne dla kolejnych projektów/zadań realizowanych w celu opracowania opisanego wyżej oprogramowania. Rozwiązanie występujących problemów technologicznych każdorazowo wymagało wykorzystania posiadanej wiedzy, jej rozszerzanie oraz systematycznej pracy twórczej.

Wśród wyzwań technologicznych niezbędnych do rozwiązania w ramach zrealizowanych prac przez Wnioskodawcę należy zaliczyć m.in.:

1. Zaprojektowanie i implementacja ().
2. Zaprojektowanie i zbudowanie oprogramowania ().

Wnioskodawca realizuje przedmiotowe prace na rzecz Spółki w sposób systematyczny, postępując zgodnie z metodyką zarządzania projektami, obowiązującą w Spółce. Prace Wnioskodawcy prowadzone są w przypisaniu do konkretnego, długofalowego projektu B+R lub też rozdrobnione na wiele pomniejszych zadań, zwanych również (). W rezultacie postęp prac nad danymi projektami zostaje udokumentowany w postaci (), co jednocześnie umożliwia precyzyjne określenie czasu spędzonego nad danym zadaniem, ergo konkretnym oprogramowaniem. Prace nad oprogramowaniem prowadzone są (). Działania programistyczne realizowane są (). W trakcie samodzielnego tworzenia kodu każdy programista oprócz algorytmów tworzy testy sprawdzające poprawność implementacji stworzonego przez siebie rozwiązania. W związku z dużą samodzielnością i odpowiedzialnością cechującymi wykonywaną pracę, działania te mają na celu ograniczenie przypadków, gdy kolejne zmiany w kodzie powodują błędy w już napisanych częściach. Założenia projektu są każdorazowo określone przed przystąpieniem do prac, zgodnie z harmonogramem realizacji całego projektu, oraz nastawione na osiągnięcie zdefiniowanego celu. Spółka nie wyznacza Wnioskodawcy szczegółowo czasu i sposobu wykonania czynności, nie sprawuje nad Nim kierownictwa w rozumieniu art. 22 k.p. Wnioskodawca w ramach wykonywanych czynności zdobywa, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, które zgodnie z opisanym stanem faktycznym wykorzystał, np. w celu opracowania i rozwijania oprogramowania. Wnioskodawca w podejmowanych czynnościach wykorzystuje istniejące rozwiązania w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, w celu stworzenia rozwiązań lub usług, które stanowią postęp techniczny lub technologiczny zarówno dla Wnioskodawcy, jak i Spółki, tj. zdobycia nowych zasobów wiedzy i ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Należy przy tym zauważyć, że wykorzystując pewne elementy wiedzy w nowatorski sposób, konieczne jest stworzenie koncepcji i weryfikacja możliwości przedmiotowego jej wykorzystania, a więc de facto zdobycie nowych zasobów wiedzy o samej możliwości, ale i sposobie implementacji w celu osiągnięcia postępu technicznego lub technologicznego. Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac, zmierzających do opracowania zindywidualizowanych testów automatycznych, wykorzystuje aktualną dostępną wiedzę w postaci (). Mimo stosowania tych samych języków programowania każdorazowo w wyniku prac Wnioskodawcy powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uzależnione od rozwiązania zagadnień/wyzwań technicznych lub technologicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług Spółki. Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów B+R działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo, Wnioskodawca realizując opisane w niniejszym wniosku projekty zdobywa nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie mogą zostać wykorzystane do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje). Prace programistyczne realizowane w ramach prac B+R mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki, natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego oprogramowania i jego części, a także późniejsze koordynowanie prowadzonych prac wymaga specjalistycznej wiedzy biznesowej, technologicznej, wiedzy z dziedziny uczenia maszynowego, baz danych, przetwarzania dużych zbiorów danych, lub też budowania narzędzi automatyzujących testy. Jednocześnie celem prac realizowanych w ramach projektów B+R nie są rutynowe i okresowe zmiany do oprogramowania, które to nie są uwzględnione w ramach prac opisanych jako przedmiot niniejszego wniosku. Podsumowując, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze twórczym. W ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane na podstawie istniejących koncepcji architektonicznych i implementacyjnych. Jak wynika z art. 5a pkt 38 ww. ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Wnioskodawca realizuje prace badawcze nad rozwiązaniem informatycznym według z góry określonych założeń i celów. Opracowanie nowych rozwiązań informatycznych wymaga od Wnioskodawcy wykorzystywania istniejących rozwiązań w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, tj. wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter prac rozwojowych, polegają one bowiem na łączeniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań, w postaci znanych języków programowania takich jak: (). Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność badawczo rozwojowa, opisana w stanie faktycznym spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z art. 39 i 40 ustawy o PIT.

Rezultatem wszystkich opisanych wyżej prac w 2019 r. było opracowanie czterech rozwiązań:

1. Oprogramowania w postaci ();
2. Oprogramowanie w formie ();
3. Platforma do ();
4. Rozszerzenie aplikacji ().

Opłata za prawo do korzystania z wytworzonego przedmiotu ochrony praw własności intelektualnej uwzględniona jest w cenie sprzedaży usługi, zamówionej przez klienta. W ramach łączącej Wnioskodawcę i Spółkę umowy o współpracy Wnioskodawca w zamian za wynagrodzenie przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wszystkich rezultatów świadczonych przez Niego usług mających cechy utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm., dalej: ustawa o PAIPP), choćby zawierały również elementy nieobjęte ochroną prawnoautorską, w szczególności do programów komputerowych, niezależnie od formy ich wyrażania, utrwalonych w czasie obowiązywania umowy i w ramach wykonywania obowiązków Wnioskodawcy z niej wynikających. Przeniesienie praw autorskich następuje z chwilą przyjęcia każdego poszczególnego utworu przez Spółkę bez konieczności składania przez strony umowy dodatkowych wyraźnych oświadczeń tym zakresie. Przeniesienie autorskich praw majątkowych dotyczy przeniesienia wyłącznego prawa do korzystania z Utworów, rozporządzania nimi, na wszystkich polach eksploatacji znanych w dniu zawarcia umowy, wymienionych w umowie Stron. Przeniesienie praw autorskich następuje bez ograniczeń terytorialnych. Dla zachowania rzetelnej ewidencji osiąganych przychodów, Strony umowy po zakończeniu prac nad oprogramowaniem sporządzają Raport z wyceny poszczególnego prawa własności intelektualnej. Sposób wyceny odbywa się na podstawie (), dokumentujących wyniki prac nad oprogramowaniem do danego projektu oraz przypisania czasu pracy w rozbiciu miesięcznym w celu ustalenia kosztów wytworzenia danego programu komputerowego. Wybrana metoda jest zgodna z przyjętymi metodami wyceny praw własności intelektualnej, tj. metodą kosztową. Metoda ta jest odpowiednia dla aktywów, które nie generują bezpośrednio przepływów pieniężnych, np. oprogramowanie wykorzystywane dla wewnętrznych potrzeb przedsiębiorstwa. W wycenie wykazano, jakie kwoty z poszczególnych wystawionych faktur miesięcznych zostały przyporządkowane do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z wyżej opisanym stanem faktycznym rezultatem prac, tj. prawem własności intelektualnej, jest autorskie prawo do programu komputerowego wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w ocenie Wnioskodawcy stanowi autorskie programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP, zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach prowadzonej działalności, mając na uwadze wymogi przepisów ustawy o PIT, tj. art. 30ca, prowadził ewidencję kosztów i przychodów uzyskiwanych z poszczególnych praw własności intelektualnej, aby zapewnić określenie dochodu z ich przeniesienia. Wnioskodawca w 2019 r. nie osiągał przychodów z innych źródeł, niż z opisanej współpracy ze Spółką. Wnioskodawca uzyskał dochody z tytułu praw autorskich do kwalifikowanych praw własności intelektualnych. Wnioskodawca opodatkowuje dochody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy PIT Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów. Przychód z określonego prawa własności intelektualnej został określony na podstawie Raportu z wyceny poszczególnych praw własności intelektualnej, który oprócz przyporządkowania kwot z poszczególnych wystawionych faktur miesięcznych do skonkretyzowanego prawa własności intelektualnej, zawiera również charakterystykę rozwiązania oraz powiązanie rezultatów prac z utworzonymi () zadań w projekcie, dokumentującymi przebieg i czas poświęcony na opracowanie danego rozwiązania. Zatem, Wnioskodawca na bieżąco dokonuje wyodrębnienia każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, które przypadają na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wyodrębnia również koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde wyodrębnione prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W piśmie z dnia 25 września 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że świadczy usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tylko w Polsce. Całość przychodów Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi ze sprzedaży autorskiego oprogramowania. Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Zgodnie z umową zawartą ze Spółką Wnioskodawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe, w szczególności do programów komputerowych, niezależnie od formy ich wyrażenia. Przeniesienie autorskich praw majątkowych dotyczy przeniesienia wyłącznego prawa do korzystania z utworów i rozporządzania nimi, na wszystkich polach eksploatacji znanych w dniu zawarcia umowy. Przeniesienie praw autorskich następuje bez ograniczeń terytorialnych. Spółce przysługuje wyłączne prawo do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich. Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych opracowuje autorskie programy komputerowe w postaci kodów źródłowych opisanych we wniosku, a to: (). Zaznaczyć należy, że Wnioskodawca przenosi na Spółkę prawa majątkowe do programów komputerowych po opracowaniu oprogramowania. W zależności od tego czy nad danym programem pracuje sam Wnioskodawca lub we współpracy z innymi programistami Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem praw do tworzonego oprogramowania. Zgodnie z przyjętym modelem biznesowym w Spółce programy są tworzone na zlecenie Spółki. Opracowane programy komputerowe, po przeniesieniu ich własności przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki wzbogacają ofertę Spółki i zwiększają kompleksowość świadczonych przez nią usług. Wnioskodawca, z uwagi na konieczność opracowania programów komputerowych kompatybilnych z oprogramowaniem (). Wnioskodawca posiada dostęp do ww. programów i dokumentów na podstawie () umowy o współpracy z dnia (). zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką. Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych opracowuje autorskie programy komputerowe w postaci kodów źródłowych opisanych we wniosku. Programy te po opracowaniu, stanowią odrębne programy komputerowe, będące nowymi lub ulepszonymi funkcjonalnościami względem wdrożonych w Spółce. Do czasu przeniesienia własności oprogramowania na rzecz Spółki, to Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem tworzonego oprogramowania. Opracowane programy komputerowe, po przeniesieniu ich własności przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki wzbogacają ofertę Spółki i zwiększają kompleksowość świadczonych przez nią usług i w tym rozumieniu rozwijane jest oprogramowanie Spółki - poprzez dodanie do posiadanego przez nią oprogramowania nowych funkcjonalności. Wnioskodawca posiada dostęp do kodu źródłowego oprogramowania Spółki na podstawie umowy o współpracy, na podstawie której Spółka zapewnia Wykonawcy dostęp do: (). Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych opracowuje autorskie programy komputerowe. Programy te po opracowaniu, stanowią odrębne programy komputerowe. Do czasu przeniesienia własności oprogramowania na rzecz Spółki, to Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem tworzonego oprogramowania. W ramach prac Wnioskodawcy powstają kody źródłowe programów komputerowych. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do wytworzonych programów, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy PAIPP. W wyniku opracowania programu komputerowego Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca na potrzeby skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej prowadzi odrębną ewidencję. Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów. Przychód z określonego prawa własności intelektualnej zostaje określony na podstawie Raportu z wyceny poszczególnych praw własności intelektualnej. Raport sporządzany jest po zakończeniu prac nad oprogramowaniem lub jego integralną częścią. Sposób wyceny odbywa się na podstawie zgromadzenia/zgrupowania (), dokumentujących wyniki prac nad oprogramowaniem do danego projektu oraz przypisania czasu pracy w rozbiciu miesięcznym w celu ustalenia kosztów wytworzenia danego programu komputerowego. W wycenie wykazane jest, jakie kwoty z poszczególnych wystawionych faktur miesięcznych zostały przyporządkowane do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zatem, Wnioskodawca na bieżąco dokonuje wyodrębnienia każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, które przypadają na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wyodrębnia również koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde wyodrębnione prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Prowadzone ewidencja spełnia zatem wymogi, o których mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadził ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT na bieżąco, w rozumieniu 24 ust. 5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r., poz. 351, z późn. zm.), zgodnie z którym: Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bieżąco, jeżeli pochodzące z nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązując ich jednostkę sprawozdań finansowych i innych, sprawozdań, w tym deklaracji podatkowych oraz dokonanie rozliczeń finansowych (...). Prowadzona ewidencja umożliwia przypisanie kosztów, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, jak również ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, od początku ponoszenia kosztów ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zgodnie z umową o świadczenie usług, zawartą ze Spółką Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność na zasadach ogólnych Kodeksu cywilnego za szkody wyrządzone Spółce i jej klientom, wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania usługi. Wnioskodawca jako wykonujący czynności na rzecz Spółki ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Zgodnie z umową, w zakresie świadczonych usług Wykonawca nie podlega kierownictwu Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług oprogramowania zgodnie z przedstawionym sposobem ewidencji?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z powyższego wynika, że do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca musi spełnić poniższe warunki:

1. Prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą;
2. Osiągać dochody uzyskiwane z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej;
3. Prawa własności intelektualnej muszą być kwalifikowane;
4. Prowadzić działalność badawczo-rozwojową związaną z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
5. Prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową.

Działalność badawczo-rozwojowa

Prace realizowane przez Wnioskodawcę, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Uzasadniając niniejsze stanowisko, według Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85).

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. Badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. Badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odwołując się do Objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (zwane w dalszej części Objaśnieniami) z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy działalność jest twórcza, obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana jest w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, do przesłanek determinujących uzasadnienie prowadzenia działalności badawczo rozwojowej należy zaliczyć:

• twórczość;

• badania przemysłowe lub prace rozwojowe;

• systematyczność; oraz

• zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przesłanka twórczości oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Ponadto zgodnie z Objaśnieniami, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Ponadto, zgodnie z orzecznictwem, przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

• być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;

• mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;

• mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić nowy wytwór intelektu), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze twórczym. W ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane z wykorzystaniem i przez połączenie różnych koncepcji architektonicznych i implementacyjnych, a to:

1. Oprogramowania ();
2. Oprogramowanie w formie ();
3. Platforma do przetwarzania ();
4. Rozszerzenie aplikacji ().

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, w tym opisane w przedstawionym stanie faktycznym, jest nowością co najmniej w skali przedsiębiorstwa, w którym nastąpiło wdrożenie opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań, przy czym biorąc pod uwagę innowacyjny co najmniej w skali kraju charakter usług, wysoce prawdopodobne jest, że opracowywane rozwiązania również charakteryzuje odpowiednia innowacyjność. Jest to trudne do jednoznacznego stwierdzenia z uwagi na indywidualny charakter oraz co do zasady utrzymywanie przedmiotowych rozwiązań, jako know-how przedsiębiorstw rozwijających technologię.

Wszystkie ww. prace były pracami twórczymi, wymagającymi indywidualnego podejścia, które doprowadziły do opracowania oryginalnych rozwiązań. Wskazać bowiem należy, że wszystkie rozwiązania i architektury systemów były od początku do końca projektowane przez Wnioskodawcę i w zgodzie z zapotrzebowaniem rynkowym oraz mając na uwadze ograniczenia technologiczne i czasowe.

Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy wszystkich ww. rozwiązań jest efektem indywidualnej pracy Wnioskodawcy w oparciu o najlepszą w danym czasie wiedzę z zakresu wytwarzania oprogramowania. Ponadto, zaproponowane rozwiązania musiały być dogłębnie przemyślane pod kątem spójności z wymaganiami, skalowalności, wydajności i zapewnienia bezpieczeństwa. Potrzeby skalowalności i wydajności są powodowane ciągle rosnącą liczbą klientów Spółki, która przekłada się na większą liczbę zdarzeń, zapytań i danych do przetwarzania. Stworzone () wdrożone mają mechanizmy (), by samoistnie dostosowywać się do zwiększającego się obciążenia. Potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony danych użytkowników są kluczowe, gdyż wpisują się one w nadrzędny cel platformy (), czyli dostarczenie klientom rozwiązań pozwalających w bezpieczny sposób ().

Stworzone rozwiązania łączą nowe i używane wcześniej w firmie technologie w niespotykany wcześniej sposób. ()

Powyżej opisane prace nad danym oprogramowaniem nie stanowiły prac rutynowych i odtwórczych. Wymagały one od Wnioskodawcy zastosowania indywidualnego podejścia i kreatywności. Prace miały ponadto charakter oryginalny, gdyż rezultaty prac stanowiły nowość w skali co najmniej przedsiębiorstwa.

Po drugie, z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zgodnie z Objaśnieniami dla uznania spełnienia przesłanki systematyczności wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca realizuje prace badawcze nad rozwiązaniem informatycznym według z góry określonych założeń i celów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace Wnioskodawcy prowadzone są w przypisaniu do konkretnego, długofalowego projektu B+R podzielonego na pomniejsze zadania, zwane (), często zgrupowanymi w większe zbiory, zwane (). W rezultacie postęp prac nad danym projektem zostaje udokumentowany w postaci (), co jednocześnie umożliwia precyzyjne określenie czasu spędzonego nad opracowaniem rozwiązania. Prace nad oprogramowaniem prowadzone są w (), co oznacza, że fazy projektowania, implementacji i dostarczania (wdrażania) przeplatają się wzajemnie. Działania programistyczne realizowane są w (). W trakcie samodzielnego tworzenia kodu każdy programista () sprawdzające poprawność implementacji stworzonego przez siebie rozwiązania. W związku z dużą samodzielnością i odpowiedzialnością cechującymi wykonywaną pracę, działania te mają na celu ograniczenie przypadków, gdy kolejne zmiany w kodzie powodują błędy w już napisanych częściach. Założenia projektu są każdorazowo określone przed przystąpieniem do prac, zgodnie z harmonogramem realizacji całego projektu, oraz nastawione na osiągnięcie zdefiniowanego celu.

Po trzecie, opracowanie nowych rozwiązań informatycznych, wymaga wykorzystywania istniejących rozwiązań w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, w celu stworzenia rozwiązań lub usług, które stanowią postęp techniczny lub technologiczny zarówno dla Wnioskodawcy, jak i Spółki, tj. zdobycia nowych zasobów wiedzy i ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Należy przy tym zauważyć, że wykorzystując pewne elementy wiedzy w nowatorski sposób, konieczne jest stworzenie koncepcji i weryfikacja możliwości przedmiotowego jej wykorzystania, a więc de facto zdobycie nowych zasobów wiedzy o samej możliwości, ale i sposobie implementacji w celu osiągnięcia postępu technicznego lub technologicznego. Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac, zmierzających do opracowania programów komputerowych, wykorzystuje aktualną dostępną wiedzę w postaci znanych języków programowania takich jak: (). Mimo stosowania tych samych języków programowania każdorazowo w wyniku prac Wnioskodawcy powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uzależnione od rozwiązania zagadnień/wyzwań technicznych lub technologicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług (). Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów B+R działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo, Wnioskodawca realizując opisane w niniejszym wniosku projekty zdobywa nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie mogą zostać wykorzystane do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje). Prace programistyczne realizowane w ramach prac B+R mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego oprogramowania i jego części, a także późniejsze koordynowanie prowadzonych prac wymaga specjalistycznej wiedzy biznesowej, technologicznej, wiedzy z dziedziny uczenia maszynowego, baz danych, przetwarzania dużych zbiorów danych, lub leż budowania narzędzi automatyzujących testy. Jednocześnie celem prac realizowanych w ramach projektów B+R nie są rutynowe i okresowe zmiany do oprogramowania, które to nie są uwzględnione w ramach prac opisanych jako przedmiot niniejszego wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe prowadzi On w większości prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają bowiem wszystkie przesłanki prac rozwojowych. Wykonywane prace mają charakter twórczy, systematyczny oraz wykorzystują obecne zasoby wiedzy do nowych zastosowań. Projekty realizowane przez Wnioskodawcę, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Wnioskodawca podkreśla, że uznanie prac w zakresie tworzenia i rozwijania Oprogramowania za działalność badawczo-rozwojową zostało potwierdzone przez Organy podatkowe w licznych interpretacjach. Przykładowo należy wskazać na interpretację: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 września 2017 r., Nr 011l-KDIBI-3.4010.190.2017.1.APO; Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 lutego 2018 r., Nr 0114-KD1P2-1.4010.380.2017.IJF; Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2017 r., Nr 3063-ILPB2.45I0.226.20I6.3.AO; Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2017 r., Nr 0111- KDIBI-3.40I0.204.20I7.I.IZ.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

Wnioskodawca czerpie dochody ze stworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej kodu źródłowego programu komputerowego, będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Dochody uzyskiwane są poprzez sprzedaż autorskich praw majątkowych, tj. Wnioskodawca odpłatnie przenosi autorskie prawa majątkowe Spółce, na zlecenie której działalność badawczo-rozwojowa jest wykonywana.

W niniejszym stanie faktycznym spełnione są, według Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o PIT, tj. Wnioskodawca:

1. uzyskuje dochód w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,
2. uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym spełniona jest pierwsza przesłanka wskazana w art. 30ca ustawy o PIT.

Z kolei, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o PIT, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane ze zbywania praw autorskich do programów komputerowych są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki określonej w tym przepisie.

Uzasadniając niniejsze stanowisko Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, opracowanego w ramach opisanej działalność badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z art. 74 ust. 2 tej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim:

• forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu, jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego i opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie;

• interfejsów (oparta na analogicznych podstawach, jak ochrona innych składników programu)

• gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby samodzielnego przedmiotu ochrony.

Odwołując się do literatury specjalistycznej i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, oprogramowanie jest definiowane jako zestaw instrukcji (rozkazów) zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu (W. Machała i M. R. Sarbiński (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz). W związku z powyższym oprogramowanie komputerowe podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o PAIPP. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ponadto, zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą interfejsów.

W tym miejscu należy przytoczyć ponadto Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów, dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box. Zgodnie z Objaśnieniami pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami wskazać należy, że pojęcie program komputerowy utożsamienie jest z pojęciem oprogramowanie oraz interfejs może stanowić częścią nierozerwalnie związaną z programem komputerowym i funkcjonalnie łączy program komputerowy z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym. Co więcej, w Objaśnieniach wskazano, że Interfejs jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy, zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i dlatego może stanowić kwalifikowane IP. W przywołanych Objaśnieniach wskazano jednak, że interfejs powinien zostać uznany za nierozerwalną część programu komputerowego, i jako taki podlegać ochronie zgodnie z prawem autorskim musi być źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego, innego oprogramowania i sprzętu komputerowego (interoperacyjność). Opisane w stanie faktycznym interfejsy opracowane przez Wnioskodawcę spełniają przesłankę interoperacyjności, ponieważ są rozwiązaniami dedykowanymi dla systemu () i umożliwiają komunikację pomiędzy aplikacją systemu, a użytkownikiem.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, działalność Wnioskodawcy polega zatem na tworzeniu oprogramowania komputerowego. Tworzone przez Wnioskodawcę interfejsy, będące elementem programu komputerowego odbywa się w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wytworzenie, komercjalizacja, rozwój lub ulepszenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Efektem prac Wnioskodawcy są cztery programy komputerowe:

1. Oprogramowanie z kodem źródłowym ();
2. Platforma do ();
3. Kod źródłowy ().

Jako, że efektem pracy Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego Wnioskodawca wytwarza prawa własności intelektualnej. Mając na uwadze spełnienie przez Niego definicji działalności B+R, wytwarza więc kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Na podstawie umowy pomiędzy Nim a Spółką, wykonuje usługi informatyczne i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Kontrahenta, za pewną ustaloną opłatą. Dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą wystawia Kontrahentowi. Wnioskodawca jest właścicielem oprogramowania, które wytwarza do czasu przeniesienia własności praw do wytworzonego oprogramowania na rzecz (). Wskazać nalży, że Wnioskodawca uzyskuje dochód jedynie z opracowanego, autorskiego oprogramowania, którego celem jest zastępcze ulepszenie oprogramowania należącego do Spółki. Opracowane rezultaty prac B+R stanowią odrębne ulepszone oprogramowanie, tj. powstaje autorski program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy PAIPP. Wnioskodawca przenosi na () całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż (przeniesienie) tych praw. Należy zatem podkreślić, że dochody, które uzyskuje Wnioskodawca są dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej dochodów przy zastosowaniu stawki, tj. 5% podstawy opodatkowania.

Wynika to z następujących przesłanek ustawowych:

1. w rozpatrywanym przypadku kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programów komputerowych wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych), i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawcę praw autorskich do programów komputerowych jest zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy o PIT, dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca uzyskuje bowiem dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Szczegółowa ewidencja rachunkowa.

Wskazać ponadto należy, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Wskazać w tym miejscu należy, że przepisy ustawy o PIT nie nakładają na podatnika obowiązku prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT od początku prowadzenia działalności, czy też zapoczątkowania jej prowadzenia z momentem rozpoczęcia prac nad danym, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zgodnie bowiem z art. 30cb ustawy o PIT, konieczne jest dopełnienie obowiązków, o których mowa w pkt 1-5 wskazanych powyżej. Brak w przepisach jednoznacznego wskazania, że ewidencja powinna być prowadzona przez podatnika od momentu rozpoczęcia prac nad danym prawem własności intelektualnej. Powołać należy również art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r., poz. 351,) zgodnie z którym: Księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bieżąco, jeżeli pochodzące z nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązujących jednostkę sprawozdań finansowych i innych, sprawozdań, w tym deklaracji podatkowych oraz dokonanie rozliczeń finansowych (...). Pogląd taki znalazł uznanie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 30 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Go 115/20, którym to Sąd uchylił wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretację indywidualną w całości. W odniesieniu do kwestii obowiązku bieżącego prowadzenia ewidencji rachunkowej, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, Sąd zanegował pogląd Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, wskazujący, że sporządzenie ewidencji dopiero na potrzeby rozliczenia nie wypełnia przesłanek ustawowych, ponieważ powinna być prowadzona na bieżąco w ciągu roku podatkowego. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że istotą przedmiotowej ewidencji jest możliwość prawidłowego określenia podstawy opodatkowania stawą 5% (...). Ewidencja ma być sporządzona w sposób mający osiągać wskazany cel. Jeżeli ten cel spełnia należy ją uznać za prowadzoną w sposób należyty. W niniejszej sprawie Organ pominął cel stworzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjmując, że sporządzenie tej ewidencji dopiero na potrzeby rozliczenia spowoduje, że będzie prowadzona nienależycie. Natomiast, w ocenie Sądu, nienależyte prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to takie jej prowadzenie, które uniemożliwia określenie prawidłowej podstawy opodatkowania stawką 5%, która nie zawiera informacji o których mowa w art. 30cb ust. 1 tej ustawy. Jeżeli ewidencja ta spełnia wskazany cel na dzień dokonania rozliczenia, to nie można jej uznać z prowadzoną w sposób nieprawidłowy. Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, że na potrzeby skorzystania z IP Box prowadził szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów. Przychód z określonego prawa własności intelektualnej zostaje określony na podstawie Raportu z wyceny poszczególnych praw własności intelektualnej. Raport sporządzany jest po zakończeniu prac nad oprogramowaniem lub jego integralną częścią. Sposób wyceny odbywa się na podstawie zgromadzenia/zgrupowania (), dokumentujących wyniki prac nad oprogramowaniem do danego projektu oraz przypisania czasu pracy w rozbiciu miesięcznym w celu ustalenia kosztów wytworzenia danego programu komputerowego. W wycenie wykazane jest jakie kwoty z poszczególnych wystawionych faktur miesięcznych zostały przyporządkowane do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Raport oprócz przyporządkowania kwot z wystawionych faktur miesięcznych do skonkretyzowanego prawa własności intelektualnej, zawiera również charakterystykę rozwiązania oraz powiązanie rezultatów prac z utworzonymi () zadań w projekcie, dokumentującymi przebieg i czas poświęcony na opracowanie danego rozwiązania.

Wnioskodawca podkreśla, że możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w analogicznych sprawach do niniejszej sytuacji została potwierdzona przez organy podatkowe w licznych interpretacjach, m.in.: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2020 r., Nr 0111-KDIB1-3.4011.26.2020.2.IZ, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 kwietnia 2020 r., Nr 0111-KDIB1-2.4011.10.2020.2.2. AK, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r., Nr 0111-KDIB1-2.4011.40.2020.2.AK, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r., Nr 0115-KDIT1.4011.37.2020.3.MR, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 kwietnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.76.2020.2.PR, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 marca 2020 r., Nr 0115-KDIT3.4011.15.2020.3.MK, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lutego 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.12.2020.1.GG, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 grudnia 2019 r., Nr 0115-KDIT3.4011.363.2019.1.PSZ, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.471.2019.1.AP, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2019 r., Nr 0115-KDIT3.4011.242.2019.3.MR.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie zaś do treści art. 5a pkt 38 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W tym zakresie wpisują się one w realizację Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki oraz Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste zamknięcie łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazać także należy, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Jak wynika ze wskazanych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Należy jednak podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenia efektów prac badawczo-rozwojowych.

Jednocześnie wskazać należy, że autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53) oraz że nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości (art. 41 ust. 3).

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi projektowania oprogramowania komputerowego w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca świadczy ww. usługi na rzecz Spółki. Usługi te, które wymagają od Niego wykorzystania aktualnie dostępnej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu opracowania nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań. Prace Wnioskodawcy są wykonywane w ramach projektów B+R i są niezbędne w celu rozwoju innowacyjnych produktów/usług Spółki. Cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez Wnioskodawcę i Spółkę wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym, tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy oprogramowania mają zawsze charakter twórczy. Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest zatem tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego oprogramowania. Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do wdrażania innowacji u nabywców końcowych oprogramowania. Wszystkie prace Wnioskodawcy na rzecz Spółki były pracami twórczymi, wymagającymi indywidualnego podejścia, które doprowadziły do opracowania oryginalnych rozwiązań. Wszystkie rozwiązania i architektury systemów były od początku do końca projektowane przez Wnioskodawcę i w zgodzie z zapotrzebowaniem rynkowym oraz mając na uwadze ograniczenia technologiczne i czasowe. Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy wszystkich ww. rozwiązań jest efektem indywidualnej pracy Wnioskodawcy w oparciu o najlepszą w danym czasie wiedzę z zakresu wytwarzania oprogramowania. Stworzone rozwiązania łączą nowe i używane wcześniej w firmie technologie w niespotykany wcześniej sposób. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Opracowywane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi wyraz jego własnej twórczości intelektualnej. Wnioskodawca w kolejnych latach będzie kontynuował prace polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego w ramach współpracy ze Spółką. W celu opracowania oprogramowania Wnioskodawca podejmuje szereg zagadnień technologicznych, których rozwiązanie determinuje możliwość osiągnięcia założonych rezultatów prac, w tym założonych wyników projektów B+R. Wnioskodawca realizuje przedmiotowe prace na rzecz Spółki w sposób systematyczny, postępując zgodnie z metodyką zarządzania projektami, obowiązującą w Spółce. Wnioskodawca w ramach wykonywanych czynności zdobywa, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, które zgodnie z opisanym stanem faktycznym wykorzystał, np. w celu opracowania i rozwijania oprogramowania. Wnioskodawca w podejmowanych czynnościach wykorzystuje istniejące rozwiązania w oryginalny, nietypowy dla danego narzędzia sposób, w celu stworzenia rozwiązań lub usług, które stanowią postęp techniczny lub technologiczny, zarówno dla Wnioskodawcy, jak i Spółki, tj. zdobycia nowych zasobów wiedzy i ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Prace programistyczne realizowane w ramach prac B+R mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. W ramach łączącej Wnioskodawcę i Spółkę umowy o współpracy Wnioskodawca w zamian za wynagrodzenie przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wszystkich rezultatów świadczonych przez Niego usług mających cechy utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, choćby zawierały również elementy nieobjęte ochroną prawnoautorską, w szczególności do programów komputerowych, niezależnie od formy ich wyrażania, utrwalonych w czasie obowiązywania umowy i w ramach wykonywania obowiązków Wnioskodawcy z niej wynikających. Przeniesienie praw autorskich następuje z chwilą przyjęcia każdego poszczególnego utworu przez Spółkę bez konieczności składania przez strony umowy dodatkowych wyraźnych oświadczeń tym zakresie. Rezultatem prac, tj. prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi autorskie programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca na potrzeby skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej prowadzi odrębną ewidencję. Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów. Wnioskodawca na bieżąco dokonuje wyodrębnienia każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, które przypadają na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca na bieżąco dokonuje wyodrębnienia każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, które przypadają na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wyodrębnia również koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde wyodrębnione prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, które kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu uwzględniając 5% stawkę podatku, przy spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. od początku i na bieżąco realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego pytania dotyczącego możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług oprogramowania, z uwzględnieniem 5% stawki podatku dochodowego i nie odnosi się do innych kwestii poruszonych we wniosku, nieobjętych pytaniem.

Ponadto tutejszy Organ wskazuje, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej