Ustalenie rezydencji podatkowej. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.537.2022.2.KO

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 30 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.537.2022.2.KO

Temat interpretacji

Ustalenie rezydencji podatkowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia rezydencji podatkowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na nasze wezwanie – pismem z 19 września 2022 r. (wpływ 19 września 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Dotychczas Wnioskodawca miał zarejestrowaną jednoosobową działalność gospodarczą w Niemczech i rozliczał całość swoich dochodów w Niemczech.

W listopadzie 2021 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług z (…) Sp. z o.o. („Spółka”). Umowa została zawarta na czas nieokreślony.

Usługi Wykonawcy obejmują w szczególności:

a)wdrożenie nowego systemu śledzenia płyt w systemie STA,

b)usprawnienie i przyspieszenie całego procesu,

c)stabilizacja całego procesu,

d)usprawnienie systemu nakładania kleju i utwardzacza,

e)zdefiniowanie i rozwiązanie problemów związanych ze zmianą rolek, laminatów i papieru,

f)przetestowanie i wdrożenie systemu czujników (…),

g)wdrożenie oraz zintegrowanie laseru (…) z systemem podawania kleju.

Początkowo prace te Wnioskodawca wykonywał częściowo w siedzibie Spółki, a częściowo w miejscu swojego zamieszkania w Niemczech. Obecnie, z uwagi na zwiększone zapotrzebowanie Spółki, Wnioskodawca będzie świadczył usługi stacjonarnie w siedzibie Spółki lub w wynajętym w Polsce mieszkaniu.

Świadczenie usług na rzecz Spółki jest jedynym źródłem przychodów Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Dodatkowym źródłem przychodów Wnioskodawcy jest wynagrodzenie otrzymywane z tytułu najmu prywatnego garażu w Niemczech.

Wnioskodawca zamierza wykreślić zarejestrowaną działalność gospodarczą w Niemczech i dokonać rejestracji prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w Polsce. Wówczas też zamierza założyć rachunek bankowy w Polsce. Wnioskodawca będzie większość czasu w roku podatkowym przebywał w Polsce, zaś w Niemczech będzie przebywał maksymalnie 2 miesiące w ciągu danego roku, podczas swoich urlopów.

W związku ze świadczeniem usług na terytorium Polski, Wnioskodawca wynajął mieszkanie w Polsce w (…). Miejsce to jest do dyspozycji Wnioskodawcy w każdym czasie, w sposób ciągły. Wnioskodawca jest w związku małżeńskim, ale nie posiada dzieci. Żona zamierza zamieszkać z Wnioskodawcą w Polsce.

Podczas pobytu w Polsce Wnioskodawca prowadzi życie towarzyskie i kulturalne. Chodzi do kina, na basen, itp. Wnioskodawca:

-nie należy do polskich ani niemieckich organizacji i stowarzyszeń,

-nie zasiada w zarządzie/radzie nadzorczej polskich i niemieckich podmiotów,

-nie posiada udziałów/akcji w polskich spółkach.

-posiada udziały w banku spółdzielczym, w którym posiada konto bankowe. Udziały te są traktowany jako lokata środków, a przychody z tytułu posiadania tych udziałów przysługujące Wnioskodawcy są znikome. Każdy klient banku ma możliwość skorzystania z takiej inwestycji.

Z uwagi na fakt, rejestracji działalności gospodarczej w Niemczech Wnioskodawca podlega ubezpieczeniom zdrowotnym i społecznym w Niemczech, tam też posiada rachunek bankowy. Wnioskodawca jest właścicielem zarejestrowanego w Niemczech samochodu osobowego. Ponadto, w Niemczech Wnioskodawca posiada dom z 3 odrębnymi mieszkaniami i warsztat. W jednym z tych mieszkań zamieszkiwał z żoną i będzie zamieszkiwał w trakcie pobytów w Niemczech. Pozostałe lokale Wnioskodawca przygotowuje do wynajmu. Planuje, że warsztat zostanie wynajęty pod koniec 2022 r., mieszkania zaś w 2024 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zarejestrował działalność gospodarczą w Niemczech 16 października 2021 r.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy następujące usługi, obejmujące w szczególności:

a)wdrożenie nowego systemu śledzenia płyt w systemie STA,

b)usprawnienie i przyspieszenie całego procesu,

c)stabilizację całego procesu,

d)usprawnienie systemu nakładania kleju i utwardzacza,

e)zdefiniowanie i rozwiązanie problemów związanych ze zmianą rolek, laminatów i papieru,

f)przetestowanie i wdrożenie systemu czujników (…),

g)wdrożenie oraz zintegrowanie laseru (…) z systemem podawania kleju.

Od listopada 2021 r. Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie na rzecz (…) Sp. z o.o.

Wnioskodawca nie wie, kiedy wykreśli działalność gospodarczą w Niemczech i zarejestruje ją w Polsce. Jest to zależne m.in. od tego jak długo będzie otrzymywał zlecenia do (…) Sp. z o.o. i czy pojawią się też nowe zlecenia od innych kontrahentów w Polsce.

Wnioskodawca wynajął mieszkanie w Polsce 1 lutego 2022 r. Nadal ma mieszkanie do własnej dyspozycji w Niemczech.

Obecnie żona Wnioskodawcy przebywa stale w Polsce. Wraz z przeprowadzką żony, Wnioskodawca i jego żona 7 września 2022 r. wymeldowali się z mieszkania w Niemczech. Teraz mieszkanie w Polsce jest głównym miejscem ich zamieszkania. Wnioskodawca zakłada, że przynajmniej przez najbliższe 6 miesięcy, tj. do kwietnia 2023 r. pozostaną w Polsce.

Wnioskodawca uzyskiwał i uzyskuje przychody z Polski jedynie z tytułu świadczenia usług na rzecz (…) Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarejestrowanej w Niemczech. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Wnioskodawca nie wyklucza, że będzie świadczył usługi na rzecz innych kontrahentów w Polsce.

Zgodnie ze stanem faktycznym, przedstawionym we wniosku: „Podczas pobytu w Polsce Wnioskodawca prowadzi życie towarzyskie i kulturalne. Chodzi do kina, na basen, itp., nie uczestniczy w życiu politycznym w Polsce.

Wnioskodawca posiada obywatelstwo niemieckie.

Zdaniem Wnioskodawcy możliwe jest uznanie, że ma stałe miejsce zamieszkania zarówno w Polsce, jak i w Niemczech.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, przedstawionym we wniosku: „Pierwszym kryterium umożliwiającym rozstrzygnięcie, w którym państwie dana osoba ma miejsce rezydencji podatkowej jest kryterium „stałego miejsca zamieszkania”. Za stałe miejsce zamieszkania uznaje się zwykle dom, mieszkanie, czy też umeblowany pokój, niezależnie od tego, czy osoba ta jest jego właścicielem. Takie miejsce zamieszkania musi jednak pozostawać do stałej dyspozycji tej osoby, jak również posiadać cechy stałości.

Dokonując interpretacji zapisów Umowy dotyczących reguł kolizyjnych, pozwalających na ustalenie państwa rezydencji podatkowej, należy posiłkować się Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD („Komentarz”). Zarówno Komentarz, jak i Modelowa Konwencja zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Pomimo, że Modelowa Konwencja, jaki i Komentarz do niej nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, stanowią one wskazówkę interpretacyjną do zapisów umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Jak wskazuje Komentarz, posiadanie stałego miejsca zamieszkania oznacza, że osoba urządziła to miejsce w taki sposób, by możliwe było jego wykorzystywanie do trwałego używania. Zatem, osoba dokłada wszelkiej staranności, żeby to miejsce mieć do dyspozycji w każdym czasie i w sposób ciągły.

Wnioskodawca na co dzień, będzie przebywał w Polsce, gdzie ma do swojej dyspozycji mieszkanie. Wnioskodawca opłaca rachunki za media, mieszkanie jest zaaranżowane w taki sposób, by można z niego było korzystać regularnie, a nie tylko okazjonalnie. Wnioskodawca posiada również do dyspozycji mieszkanie w Niemczech, z którego będzie korzystał podczas pobytów w Niemczech.

Zatem, należy uznać, że Wnioskodawca będzie miał stałe miejsce zamieszkania w obu tych państwach, tj. w Polsce i w Niemczech. Oznacza to, że na podstawie tego kryterium nie można rozstrzygnąć, w którym kraju Wnioskodawca posiada rezydencję podatkową.”

Wnioskodawca posiadał rezydencję podatkową w Niemczech i w związku z tym rozliczał w Niemczech podatek dochodowy od dochodów uzyskiwanych z Polski. Niemniej jednak w drodze interpretacji indywidualnej Wnioskodawca chce ustalić, czy nadal powinien podlegać obowiązkowi podatkowemu w Niemczech od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, poprzez ustalenie czy i w którym momencie stanie się polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca:

-nie posiada w Polsce żadnych inwestycji,

-użytkuje w Polsce samochód, który wynajął w wypożyczalni w Niemczech,

-nie posiada żadnych nieruchomości w Polsce.

Pytania

1.Czy w wyniku zarejestrowania działalności gospodarczej i zamieszkania z żoną stanie się Pan rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o PIT i będzie Pan podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT?

2.Kiedy stanie się Pan polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, tj. czy w momencie zarejestrowania działalności gospodarczej w Polsce, czy w momencie zamieszkania z żoną w Polsce, czy też w momencie wystąpienia obu tych zdarzeń?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt zarejestrowania działalności gospodarczej i zamieszkania z żoną w Polsce przesądza o tym, że Wnioskodawca stanie się polskim rezydentem podatkowym i będzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanie się polskim rezydentem podatkowym w momencie ziszczenia się tych dwóch przesłanek, tj.: zarejestrowania działalności gospodarczej w Polsce i przeprowadzki żony do Polski. Sam fakt zarejestrowania działalności gospodarczej w Polsce i świadczenia usług na terytorium Polski może nie przesądzić o tym, że doszło do zmiany rezydencji podatkowej. Dopiero z momentem wystąpienia zarówno ściślejszych powiazań gospodarczych, jak i osobistych z Polską, bez wątpienia Wnioskodawca zostanie objęty nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

i.posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

ii.przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Biorąc pod uwagę tylko powyższe regulacje, Wnioskodawca zostałby uznany za polskiego rezydenta podatkowego, z uwagi na przebywanie w Polsce powyżej 183 dni w roku podatkowym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że w Polsce będzie przebywał większość czasu w ciągu roku, podczas gdy w Niemczech Wnioskodawca będzie maksymalnie 2 miesiące w roku.

Jednakże, przepisy art. 3 ustawy o PIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Zgodnie z art. 4 Umowy, jeśli dana osoba ma miejsce zamieszkania w dwóch umawiających się państwach, wówczas należy zastosować reguły kolizyjne pozwalające na określenie państwa, w którym osoba podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Umowa przewiduje następujące reguły kolizyjne, pozwalające ustalić rezydencję podatkową osób fizycznych:

a)stałe miejsce zamieszkania,

b)ośrodek interesów życiowych,

c)miejsce, gdzie dana osoba zwykle przebywa,

d)obywatelstwo.

A)Stałe miejsce zamieszkania

Pierwszym kryterium umożliwiającym rozstrzygnięcie, w którym państwie dana osoba ma miejsce rezydencji podatkowej jest kryterium „stałego miejsca zamieszkania”. Za stałe miejsce zamieszkania uznaje się zwykle dom, mieszkanie, czy też umeblowany pokój, niezależnie od tego, czy osoba ta jest jego właścicielem. Takie miejsce zamieszkania musi jednak pozostawać do stałej dyspozycji tej osoby, jak również posiadać cechy stałości.

Dokonując interpretacji zapisów Umowy dotyczących reguł kolizyjnych, pozwalających na ustalenie państwa rezydencji podatkowej, należy posiłkować się Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD („Komentarz”). Zarówno Komentarz, jak i Modelowa Konwencja zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Pomimo, że Modelowa Konwencja, jaki i Komentarz do niej nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, stanowią one wskazówkę interpretacyjną do zapisów umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Jak wskazuje Komentarz, posiadanie stałego miejsca zamieszkania oznacza, że osoba urządziła to miejsce w taki sposób, by możliwe było jego wykorzystywanie do trwałego używania. Zatem, osoba dokłada wszelkiej staranności, żeby to miejsce mieć do dyspozycji w każdym czasie i w sposób ciągły.

Wnioskodawca na co dzień, będzie przebywał w Polsce, gdzie ma do swojej dyspozycji mieszkanie. Wnioskodawca opłaca rachunki za media, mieszkanie jest zaaranżowane w taki sposób, by można z niego było korzystać regularnie, a nie tylko okazjonalnie. Wnioskodawca posiada również do dyspozycji mieszkanie w Niemczech, z którego będzie korzystał podczas pobytów w Niemczech.

Zatem, należy uznać, że Wnioskodawca będzie miał stałe miejsce zamieszkania w obu tych państwach, tj. w Polsce i w Niemczech. Oznacza to, że na podstawie tego kryterium nie można rozstrzygnąć, w którym kraju Wnioskodawca posiada rezydencję podatkową.

B)Ośrodek interesów życiowych

Wobec tego należy ustalić, z którym krajem Wnioskodawca będzie miał ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych).

Ustalając miejsce, gdzie znajduje się ośrodek interesów życiowych danej osoby należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. W Komentarzu podkreślono, że niniejsze okoliczności powinny być oceniane całościowo, przy uwzględnieniu indywidualnego postępowania danej osoby.

Wnioskodawca uważa, że to w Polsce będzie znajdowało się Jego centrum interesów osobistych i gospodarczych.

Fakt, że żona Wnioskodawcy przeprowadzi się do Polski przemawia za tym, by uznać, że centrum interesów osobistych Wnioskodawcy znajdzie się w Polsce.

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministra Finansów z 29 kwietnia 2021 r., dotyczących rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce:

„W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci. W związku z tym, wyjazd do innego państwa wraz z całą rodziną w większości przypadków powodować będzie przeniesienie centrum interesów osobistych do tego państwa. Natomiast wyjazd do pracy za granicę, podczas gdy małżonek oraz dzieci pozostają w Polsce, powodować będzie najczęściej utrzymanie centrum interesów osobistych na terytorium Polski”.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzeczeniach sądów administracyjnych i interpretacjach indywidualnych.

Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 2004/17, stwierdził, że: „(...) o przeniesieniu interesów osobistych do innego kraju świadczyć będzie przede wszystkim zamieszkanie w tym kraju z rodziną, posiadanie w nim nieruchomości, czy długość pobytu. W odniesieniu do powiązań gospodarczych (ekonomicznych) odwołać się należy do miejsca zatrudnienia, prowadzenia działalności gospodarczej, czy też miejsca, z którego osoba zarządza swoim mieniem”.

Podobne stanowisko zajęła również Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 11 sierpnia 2008 r., Nr IPPB2/415-792/08-2/AZ: „O przeniesieniu interesów osobistych do innego kraju świadczyć będzie przede wszystkim zamieszkanie w tym kraju z rodziną. W przypadku wnioskodawcy, pomimo że nie posiada on dzieci, jego rodziną jest małżonka i jej zamieszkiwanie w Polsce, a nie u boku męża w Islandii, przesądza o tym, że nie można uznać, że ośrodek interesów życiowych wnioskodawcy został przeniesiony do Islandii. W chwili, kiedy małżonka wyjedzie z Polski i razem z wnioskodawcą zamieszka w Islandii będzie można stwierdzić, że ośrodek interesów życiowych wnioskodawcy znajduje się w Islandii”.

Biorąc pod uwagę powyższe, można uznać, że zamieszkanie w innym kraju z rodziną jest czynnikiem przesądzającym o przeniesieniu centrum interesów osobistych do drugiego kraju. Ze stanowiska organów podatkowych wynika, że fakt ten ma decydujące znaczenie przy ustaleniu miejsca, gdzie znajduje się ośrodek interesów życiowych danej osoby.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, niewątpliwie fakt zamieszkania w Polsce z żoną będzie decydować o tym, że Wnioskodawca będzie miał ściślejsze powiązania osobiste z Polską.

Ustalając zaś kraj, z którym będzie miał ściślejsze powiązania gospodarcze, należy wziąć pod uwagę, że Wnioskodawca będzie świadczył usługi na terytorium Polski.

Jednakże, z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że ma On także ścisłe powiązania gospodarcze z Niemcami. W Niemczech posiada nieruchomości, które wynajmuje lub przygotowuje do wynajmu. Ponadto, w Niemczech Wnioskodawca podlega ubezpieczeniom zdrowotnym i społecznym, tam też posiada konto bankowe i zarejestrowany samochód osobowy. To w Niemczech Wnioskodawca wcześniej mieszkał i pracował.

W analogicznej sprawie wypowiedział się również NSA w wyroku z 28 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2653/16, NSA w którym wskazał, że oczywiście pozostawione w Polsce mienie może wpływać na ustalenie ośrodka interesów życiowych, jednakże nie ma ono decydującego wpływu. NSA podkreślił, że nie można mówić o ośrodku interesów gospodarczych w sytuacji, gdy podatnik większość dochodów osiąga w państwie, gdzie obecnie pracuje.

NSA zgodził się ze stanowiskiem WSA w Warszawie, że pozostawienie w Polsce nieruchomości, które w okresie pobytu we Włoszech są wynajmowane, a także posiadanie rachunków bankowych, czy pozostanie w polskim systemie ubezpieczeń społecznych w okresie wykonywania pracy we Włoszech nie świadczą same w sobie o istnieniu centrum życiowego w Polsce.

Wobec powyższego, posiadanie nieruchomości w danym kraju wskazuje na powiązania gospodarcze z tym krajem, jednakże, nie można uznać, że sam ten fakt decyduje o posiadaniu ściślejszych powiązań gospodarczych z danym krajem.

Jednakże, Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi wyłącznie na terytorium Polski, w związku z tym podjął decyzję o zmianie miejsca zarejestrowania swojej działalności gospodarczej. Tym samym, dokonując wyrejestrowania działalności gospodarczej w Niemczech, przy jednoczesnym zarejestrowaniu prowadzonej działalności gospodarczej w Polsce, Wnioskodawca podkreśli ściślejsze powiązania gospodarcze z Polską.

Wnioskodawca będzie posiadać powiązania gospodarcze zarówno z Niemcami, jak i z Polską. Jednak, zdaniem Wnioskodawcy fakt, że zarejestruje działalność gospodarczą w Polsce przesądzi o tym, że będzie miał ściślejsze powiązania gospodarcze z Polską.

W konsekwencji, przeniesienie miejsca zarejestrowania działalności gospodarczej w połączeniu z przeprowadzką żony Wnioskodawcy do Polski wskazuje, że ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy będzie znajdował się w Polsce.

Jednocześnie, łączne wystąpienie tych dwóch przesłanek: zarejestrowania działalności gospodarczej w Polsce, jak również przeprowadzka żony do Polski wskazuje na moment, w którym nastąpi zmiana rezydencji podatkowej Wnioskodawcy. W konsekwencji od tego momentu będzie On podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

C)Miejsce, gdzie dana osoba zwykle przebywa

W przypadku, gdyby uznać, że nie można rozstrzygnąć, w którym kraju Wnioskodawca posiada ośrodek interesów życiowych, dla ustalenia miejsca rezydencji podatkowej należy wziąć pod uwagę, w którym państwie Wnioskodawca zwykle przebywa.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, w danym roku podatkowym Wnioskodawca zwykle będzie przebywał w Polsce. Tym samym, na podstawie tej przesłanki zostałby objęty nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce po przekroczeniu 183 dni pobytu w Polsce w danym roku podatkowym.

Podsumowanie

Mając na uwadze powyższe, przeniesienie miejsca zarejestrowania działalności gospodarczej do Polski oraz przeprowadzka żony są, w ocenie Wnioskodawcy, przesłankami przemawiającymi za uznaniem, że Wnioskodawca stanie się polskim rezydentem podatkowym z momentem wystąpienia obu tych przesłanek łącznie: rejestracji działalności gospodarczej w Polsce i zamieszkania małżonki w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe, czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z opisu zdarzenia wynika, że dotychczas miał Pan zarejestrowaną jednoosobową działalność gospodarczą w Niemczech i rozliczał całość swoich dochodów w Niemczech.

W listopadzie 2021 r. zawarł Pan umowę o świadczenie usług z (…) Sp. z o.o. („Spółka”). Umowa została zawarta na czas nieokreślony.

Początkowo prace wykonywał Pan częściowo w siedzibie Spółki, a częściowo w miejscu swojego zamieszkania w Niemczech. Obecnie, z uwagi na zwiększone zapotrzebowanie Spółki, będzie Pan świadczył usługi stacjonarnie w siedzibie Spółki lub w wynajętym w Polsce mieszkaniu. Świadczenie usług na rzecz Spółki jest Pana jedynym źródłem przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dodatkowym źródłem przychodów jest wynagrodzenie otrzymywane z tytułu najmu prywatnego garażu w Niemczech.

Zamierza Pan wykreślić zarejestrowaną działalność gospodarczą w Niemczech i dokonać rejestracji prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w Polsce. Wówczas też zamierza założyć rachunek bankowy w Polsce. Będzie Pan większość czasu w roku podatkowym przebywał w Polsce, zaś w Niemczech będzie przebywał maksymalnie 2 miesiące w ciągu danego roku, podczas swoich urlopów. W związku ze świadczeniem usług na terytorium Polski, wynajął Pan mieszkanie w Polsce w (…). Miejsce to jest do Pana dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły. Jest Pan w związku małżeńskim, ale nie posiada dzieci. Żona zamierza zamieszkać z Panem w Polsce.

Podczas pobytu w Polsce prowadzi Pan życie towarzyskie i kulturalne. Chodzi do kina, na basen, itp.

Ponadto:

-nie należy Pan do polskich, ani niemieckich organizacji i stowarzyszeń,

-nie zasiada Pan w zarządzie/radzie nadzorczej polskich i niemieckich podmiotów,

-nie posiada Pan udziałów/akcji w polskich spółkach.

-posiada Pan udziały w banku spółdzielczym, w którym posiada konto bankowe. Udziały te są traktowany jako lokata środków, a przychody z tytułu posiadania tych udziałów przysługujące Panu są znikome. Każdy klient banku ma możliwość skorzystania z takiej inwestycji.

Z uwagi na fakt rejestracji działalności gospodarczej w Niemczech podlega Pan ubezpieczeniom zdrowotnym i społecznym w Niemczech, tam też posiada rachunek bankowy. Jest Pan właścicielem zarejestrowanego w Niemczech samochodu osobowego. Ponadto, w Niemczech posiada Pan dom z 3 odrębnymi mieszkaniami i warsztat. W jednym z tych mieszkań zamieszkiwał Pan z żoną i będzie zamieszkiwał w tracie pobytów w Niemczech. Pozostałe lokale przygotowuje Pan do wynajmu. Planuje Pan, że warsztat zostanie wynajęty pod koniec 2022 r., mieszkania zaś w 2024 r.

Ponadto w przesłanym uzupełnieniu wyjaśnił Pan, że zarejestrował działalność gospodarczą w Niemczech 16 października 2021 r. Od listopada 2021 r. świadczy Pan usługi wyłącznie na rzecz (…) Sp. z o.o. Nie wie Pan, kiedy wykreśli działalność gospodarczą w Niemczech i zarejestruje ją w Polsce. Jest to zależne m.in. od tego jak długo będzie otrzymywał zlecenia do (…) Sp. z o.o. i czy pojawią się też nowe zlecenia od innych kontrahentów w Polsce. 1 lutego 2022 w. wynajął Pan mieszkanie w Polsce. Nadal ma mieszkanie do własnej dyspozycji w Niemczech. Obecnie Pana żona przebywa stale w Polsce. Wraz z przeprowadzką żony, Pan i żona 7 września 2022 r. wymeldowali się z mieszkania w Niemczech. Teraz mieszkanie w Polsce jest głównym miejscem ich zamieszkania. Zakłada Pan, że przynajmniej przez najbliższe 6 miesięcy, tj. do kwietnia 2023 r. pozostaną Państwo w Polsce. Uzyskiwał Pan i uzyskuje przychody z Polski jedynie z tytułu świadczenia usług na rzecz (…) Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarejestrowanej w Niemczech. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Nie wyklucza Pan, że będzie świadczył usługi na rzecz innych kontrahentów w Polsce. Podczas pobytu w Polsce prowadzi życie towarzyskie i kulturalne. Chodzi do kina, na basen, itp. Nie uczestniczy Pan w życiu politycznym w Polsce. Posiada Pan obywatelstwo niemieckie. Posiadał Pan rezydencję podatkową w Niemczech i w związku z tym rozliczał w Niemczech podatek dochodowy od dochodów uzyskiwanych z Polski. Nie posiada Pan w Polsce żadnych inwestycji, użytkuje Pan w Polsce samochód, który wynajął w wypożyczalni w Niemczech, nie posiada Pan żadnych nieruchomości w Polsce.

Mając zatem na uwadze, że zamierza Pan wykreślić zarejestrowaną działalność gospodarczą w Niemczech i dokonać rejestracji działalności w Polsce, zamierza założyć rachunek bankowy, 1 lutego 2022 r. wynajął Pan mieszkanie w Polsce, w którym mieszka z małżonką, 7 września 2022 r. Pan i małżonka wymeldowali się z mieszkania w Niemczech uznać należy, że centrum Pana interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) będzie znajdował się w będzie Polsce. Oznacza to, że w oparciu o art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce będzie posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Ponadto, mając na uwadze, że posiada Pan również miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Niemczech ustalając rezydencję podatkową należy się odnieść do przepisów Umowy z 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Na podstawie art. 4 ust. 1 Umowy polsko-niemieckiej:

W rozumieniu niniejszej umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Na podstawie natomiast art. 4 ust. 2 tej Umowy:

Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

c) jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d) jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przy tym wskazać należy, że według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Ponadto, jeżeli osoba, mająca ognisko domowe w jednym państwie, utworzyła ognisko domowe w drugim państwie z zachowaniem w całej pełni pierwszego ogniska, to fakt, że pierwsze z nich zostało zachowane w środowisku, w którym osoba ta zawsze mieszkała, pracowała i w którym znajduje się jej rodzina i mienie, może w połączeniu z innymi elementami wskazywać, że osoba ta zachowała ośrodek swych życiowych interesów w pierwszym państwie.

W treści uzupełnienia wyjaśnił Pan, że posiadał stałe miejsce zamieszkania w Niemczech, z którego wymeldował się 7 września 2022 r., jednakże będzie korzystał z mieszkania podczas pobytów w Niemczech. Na co dzień będzie przebywał Pan w Polsce, gdzie ma do dyspozycji mieszkania, za które opłaca rachunki za media. W takim przypadku nie jest możliwe ustalenie państwa rezydencji podatkowej w oparciu o pierwsze kryterium wynikające z art. 4 ust. 2 umowy. Wobec powyższego – jak wyjaśniono powyżej – należy zastosować kolejne kryterium odnoszące do ściślejszych powiązań osobistych i gospodarczych (ośrodka interesów życiowych).

Zważywszy na okoliczność, że to z Polską łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste, bowiem to w Polsce zamieszkuje Pana żona, uznać należy, że to z Polską, a nie z Niemcami będą łączyły Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze. W Niemczech co prawda będzie Pan posiadał mieszkanie do dyspozycji, jednakże okoliczności te nie mogą przesądzić o ściślejszych powiązaniach osobistych i gospodarczych. Ponadto zamierza Pan wykreślić działalność w Niemczech i zarejestrować ją w Polsce, w konsekwencji Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych ustalonym w oparciu o normy kolizyjne zawarte w art. 4 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej jest Polska.

Oznacza to, że będzie Pan podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz treść wniosku stwierdzić należy, że w wyniku zarejestrowania działalności gospodarczej i zamieszkania z żoną stanie się Pan rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie Pan podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ww. ustawy. Polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, stanie się Pan zatem w momencie zarejestrowania działalności gospodarczej w Polsce i zamieszkania z żoną w Polsce.

Wobec powyższego, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).