Wydanie interpretacji w zakresie obowiązku podatkowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 2 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 sierpnia 2022 r. (data wpływu 8 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

I.Dane techniczne Wnioskodawcy

Na podstawie art. 14b ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm., dalej: "Ordynacja podatkowa"), Pan posiadający adres (…); dla którego właściwym dotychczas organem podatkowym jest Naczelnik (…) z adresem (…) wnosi o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Użyte zamienniki/skróty:

-Rzeczpospolita Polska = PL, kraj, RP, Polska;

-Zjednoczone Emiraty Arabskie = ZEA.

-AED = prawny środek płatniczy w ZEA – Dirham Zjednoczonych Emiratów

II.Przebywanie dłużej niż 183 dni w roku podatkowym

Posiada Pan nieruchomość w Polsce, jednakże korzysta z niej sporadycznie (mniej niż 183 dni w roku) lub ją wynajmuje bądź użycza – nie służy ona realizacji Pana celów mieszkaniowych.

Zamierza Pan na stałe osiąść w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W tym celu podjął Pan odpowiednie kroki, by spełnić prawne wymagania ZEA do uzyskania tam rezydencji/ obywatelstwa oraz numeru ID. Planuje Pan przebywać w ZEA dłużej niż 183 dni w roku. Głównym warunkiem, jaki należy spełnić jest nabycie nieruchomości w ZEA o wartości co najmniej 850.000 AED. Nabył Pan już nieruchomość za 1.600.000 AED, która jest obecnie w budowie.

III.Posiadanie centrum interesów gospodarczych

Jest Pan wspólnikiem spółki komandytowej. Spółka jest zarejestrowana w Polsce i na jej terenie prowadzi działalność gospodarczą oraz jest polskim podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Czerpie Pan z niej pasywne zyski, które nadal będzie uzyskiwał, pomimo miejsca zamieszkania za granicą. Dodatkowo, jako osoba prywatna będzie Pan użyczał kapitału na warunkach stałego oprocentowania, otrzymując z tego tytułu co kwartał odsetki.

Zamierza Pan podjąć zatrudnienie na miejscu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich jako doradca i pośrednik dla klientów, chcących inwestować w polskie firmy. Z drugiej strony zamierza Pan pośredniczyć w sprzedaży nieruchomości w (…) dla zainteresowanych klientów z Polski.

IV.Posiadanie centrum interesów osobistych

Sfera Pana życia prywatnego w znacznej części zostanie przeniesiona do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Jak wskazano powyżej, nabył Pan nieruchomość w ZEA, w której zamieszka po zakończeniu jej budowy – będzie zatem posiadał stosowny tytuł prawny. Będzie Pan mieszkał w ZEA wraz ze swoją Małżonką.

Będzie Pan posiadał rachunek bankowy w ZEA. Planuje Pan także zakupić w ZEA samochód oraz uzyskać stosowne uprawnienia do jazdy na terytorium ZEA.

Zamierza Pan zaangażować się w życie (…) zamieszkującej stolicę ZEA, będzie Pan przeprowadzał seminaria edukacyjne w zakresie możliwości inwestycyjnych w Polsce.  Zamierza Pan rozwijać swoje hobby i zainteresowania w postaci windsurfingu oraz innych sportów wodnych. Zmiana miejsca rezydencji na ZEA pozwoli Panu na rozwijanie ww. zainteresowań przez cały rok ze względu na położenie geograficzne ZEA i całorocznie ciepły klimat.

Ponadto zamierza Pan pogłębić swoje zainteresowania związane z historią oraz kulturą arabską. Biegle włada Pan językiem angielskim, w związku z tym swobodnie może angażować się w życie społeczne ZEA, niemniej zamierza podjąć naukę języka arabskiego.

Posiada Pan w Polsce polisy ubezpieczeniowe oraz inwestycje w postaci pożyczek inwestycyjnych. Planuje jednak uzyskać odpowiednie polisy w ZEA. Posiada Pan również numer telefonu w ZEA oraz zagraniczną skrzynkę e-mail.

V.Część podsumowująca

Będzie Pan w posiadaniu certyfikatu rezydencji podatkowej oraz obywatelstwa ZEA, z których będzie wynikać, że Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych jest ZEA.

Celem złożonego wniosku jest uzyskanie potwierdzenia ze strony polskiej, czy w RP będzie Pan objęty nieograniczonym bądź ograniczonym obowiązkiem podatkowym w myśl ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej: „ustawa o PIT").

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Zamierza Pan przeprowadzić się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich pod koniec bieżącego roku, wraz z zakończeniem budowy nieruchomości. Wszystkie opisane we wniosku okoliczności nastąpią od tego momentu, zatem zawarte we wniosku pytanie dotyczy następnych lat podatkowych, począwszy od 2023 r.

Zakończenie prac budowlanych jest planowane na koniec bieżącego roku, wtedy właśnie zamierza Pan przeprowadzenie się do ZEA, zatem przedstawione okoliczności dotyczą roku 2023 oraz lat następnych.

Począwszy od 2023 r. będzie Pan na stałe mieszkał w ZEA wraz ze swoją małżonką. W tym państwie scentralizowane będzie większość aspektów Pana życia. Podejmie się Pan także zatrudnienia w ZEA i będzie z tego tytułu odprowadzał lokalne daniny publicznoprawne.

Zamierza Pan przeprowadzić się do ZEA wraz z Małżonką w okolicy końca bieżącego roku – po zakończeniu budowy i oddaniu do użytku lokalu mieszkalnego, którego jest właścicielem.

Znaczna część Pana życia prywatnego zostanie przeniesiona do ZEA. Zakupiona została nieruchomość, w której wraz z Małżonką zamieszka Pan po zakończeniu budowy. Planuje Pan również zakup samochodu oraz zdobycie stosownych uprawnień do jazdy w ZEA.

Znacząca część Pana życia zostanie skupiona w ZEA. Nie jest natomiast wykluczone, że incydentalnie pojawi się on w przyszłości w Polsce.

Powyżej 183 dni będzie Pan przebywał w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie planuje zlokalizować znaczącą część swojego życia. Posiada Pan w Polsce nieruchomość, jednak korzysta z niej sporadycznie. Nieruchomość ta jest wynajmowana lub użyczona i nie służy Pana celom mieszkaniowym.

Pana plany na swoją aktywność rozkładają się na wielu płaszczyznach życia społecznego. Zamierza Pan zaangażować się w życie Polonii, zamieszkałej w stolicy ZEA – (…), a w związku z tym przeprowadzać seminaria edukacyjne dotyczące możliwości inwestycyjnych w Polsce. Biegle posługuje się Pan językiem angielskim, co umożliwi Panu swobodną realizację swoich planów. Zamierza Pan również pogłębić swoją wiedzę oraz rozwinąć zainteresowania związane z historią i kulturą arabską oraz rozpocząć naukę języka arabskiego.

Pasywnym źródłem Pana dochodu zostaną wypłaty zysku ze spółki komandytowej, której jest wspólnikiem. Oprócz tego, podejmie Pan także działalność zawodową w ZEA i również z tego tytułu będzie osiągał dochody.

W spółce komandytowej powołany zostanie prokurent, który zajmie się prowadzeniem spraw spółki w Polsce. Pan sam jako komandytariusz będzie pełnił swoją funkcję zdalnie z ZEA.

Będzie Pan pełnił swoje obowiązki jako wspólnik spółki komandytowej zdalnie z terytorium ZEA. Ponadto, spółka komandytowa powoła prokurenta, który zajmie się prowadzeniem spraw spółki w Polsce.

Jako komandytariusz spółki komandytowej, będzie Pan zdalnie wykonywał swoją funkcję, głównie z własnego z mieszkania, korzystając z posiadanych już urządzeń teleinformatycznych.

Pytanie:

Jakim obowiązkiem podatkowym w Polsce będzie Pan objęty w przedstawionym zdarzeniu interpretacyjnym, tj. nieograniczonym czy ograniczonym w rozumieniu art. 3 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, dotyczyć Pana będzie jedynie ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, tym samym nie jest Pan zobowiązany do opodatkowania dochodów, które są uzyskiwane poza terytorium RP.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek Interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a ustawy o PIT stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a cytowanej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem "lub", co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Pismo z 9 października 2018 r. wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0112-KDIL3-2.4011.320.2018.1.JK:

·Przez "centrum interesów osobistych" należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną polityczną kulturalną obywatelską przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp.

·Z kolei "centrum interesów gospodarczych" to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b cytowanej ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o PIT). Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie, z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że będzie Pan miał miejsce stałego zamieszkania w ZEA oraz będzie otrzymywał dywidendę z polskiej spółki prawa handlowego (spółka komandytowa) opodatkowaną w ZEA, zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie UPO PL-ZEA.

Stosownie do art. 4 ust. 1 UPO PL-ZEA, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

i)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

ii)jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

iii)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;

iv)jeżeli jest ona obywatelem obu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Dla potrzeb dokonania interpretacji powyższego przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Przedtem jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD, posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek Interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę: stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej, zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą to w Polsce będzie płacił podatek tytko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, stwierdzić należy, że będzie Pan posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w ZEA:

-po pierwsze przebywa Pan Polsce incydentalnie przez mniejszą część roku, także nie ma Pan miejsca zameldowania w kraju, przez co kryterium przebywania na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym nie zostało spełnione;

-po drugie Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze będą wskazywały na ZEA, gdyż będzie tam Pan posiadał polisy ubezpieczeniowe, odprowadzał lokalne podatki oraz składki, posiadał majątek ruchomy, miał tytuł prawny do nieruchomości, posiadał konto bankowe w ZEA oraz numer telefonu komórkowego. Ponadto, będzie Pan posiadać prawo jazdy ZEA oraz samochód i będzie angażował się w życie lokalnej społeczności, zarówno arabskiej jak i żyjącej tam Polonii. Będzie Pan także rozwijał tam swoje pasje i zainteresowania opisane we wniosku.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o PIT, certyfikat rezydencji oznacza zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych, wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Pismo z dnia 12 czerwca 2008 r. wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Nr ITPB3/423-211/08/AM:

"Definicja rezydencji w międzynarodowym prawie podatkowym wynika z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania od dochodu i majątku. Ponieważ umowy te nie określają obowiązującej formy zaświadczenia o miejscu zamieszkania lub siedziby, certyfikat rezydencji nie zawsze wydawany jest na sformalizowanym druku, jak również nie musi wprost zawierać nazwy "certyfikat rezydencji".

Z treści tychże przepisów wynika, że certyfikat rezydencji powinien spełniać przynajmniej następujące warunki:

• zostać wydany przez właściwą administrację podatkową,
• określać miejsce rezydencji (miejsce zamieszkania bądź siedziby) podatnika dla celów podatkowych,
• zawierać datę wydania certyfikatu i/lub datę, na jaką potwierdzana jest rezydencja podatkowa.

Zatem każde zaświadczenie wydane przez właściwą władzę podatkową (aktualne na dzień wypłaty), które potwierdza posiadanie przez dany podmiot rezydencji podatkowej tego państwa - jest wystarczające."

Reasumując, stwierdzić należy, że nie będzie Pan posiadał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Zatem, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT, będzie Pan podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że w Polsce podlegałyby opodatkowaniu tylko dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem UPO PL-ZEA.

Ocena stanowiska

Stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Według art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Jak wynika z art. 3 ust. 2b ustawy:

Jednocześnie w świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wskazał Pan we wniosku i jego uzupełnieniu:

1)Zamierza Pan przeprowadzić się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich pod koniec bieżącego roku wraz z zakończeniem budowy nieruchomości. Począwszy od 2023 r. będzie Pan na stałe mieszkał w ZEA wraz ze swoją małżonką.

2)Planuje Pan przebywać w ZEA dłużej niż 183 dni w roku.

3)Zamierza Pan podjąć zatrudnienie na miejscu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich jako doradca i pośrednik dla klientów, chcących inwestować w polskie firmy. Z drugiej strony zamierza Pan pośredniczyć w sprzedaży nieruchomości w (…) dla zainteresowanych klientów z Polski. Z tego tytułu będzie Pan osiągał dochody.

4)Sfera Pana życia prywatnego w znacznej części zostanie przeniesiona do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Nabył Pan nieruchomość w ZEA, w której wraz z Małżonką zamieszka po zakończeniu jej budowy – będzie zatem posiadał stosowny tytuł prawny. Planuje Pan również zakup samochodu oraz zdobycie stosownych uprawnień do jazdy w ZEA.

5)Będzie Pan posiadał rachunek bankowy w ZEA.

6)Pana plany na swoją aktywność rozkładają się na wielu płaszczyznach życia społecznego. Zamierza Pan zaangażować się w życie (…), zamieszkałej w stolicy ZEA – (…), a w związku z tym przeprowadzać seminaria edukacyjne dotyczące możliwości inwestycyjnych w Polsce. Zamierza Pan rozwijać swoje hobby i zainteresowania w postaci windsurfingu oraz innych sportów wodnych. Biegle posługuje się Pan językiem angielskim, co umożliwi Panu swobodną realizację swoich planów. Zamierza Pan również pogłębić swoją wiedzę oraz rozwinąć zainteresowania związane z historią i kulturą arabską oraz rozpocząć naukę języka arabskiego.

7)Będzie Pan w posiadaniu certyfikatu rezydencji podatkowej oraz obywatelstwa ZEA, z których będzie wynikać, że Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych jest ZEA.

8)Posiada Pan w Polsce polisy ubezpieczeniowe oraz inwestycje w postaci pożyczek inwestycyjnych. Planuje Pan jednak uzyskać odpowiednie polisy w ZEA. Posiada Pan również numer telefonu w ZEA oraz zagraniczną skrzynkę e-mail.

9)Jest Pan wspólnikiem spółki komandytowej zarejestrowanej w Polsce. Czerpie Pan z niej pasywne zyski, które nadal będzie uzyskiwał, pomimo miejsca zamieszkania za granicą. W spółce komandytowej powołany zostanie prokurent, który zajmie się prowadzeniem spraw spółki w Polsce. Pan sam jako komandytariusz będzie pełnił swoją funkcję zdalnie z własnego z mieszkania z ZEA., korzystając z posiadanych już urządzeń teleinformatycznych.

10)Posiada Pan nieruchomość w Polsce, jednakże korzysta z niej sporadycznie (mniej niż 183 dni w roku) lub ją wynajmuje bądź użycza – nie służy ona realizacji Pana celów mieszkaniowych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie  podatków od dochodu, sporządzona w Abu Zabi dnia 31 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 81 poz. 373 ze zm.):

W myśl art. 4 ust. 3 umowy: 

Przy czym, wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Zjednoczone Emiraty Arabskie notyfikowały ww. Konwencję do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Zjednoczonych Emiratów Arabskich dzień 1 września 2019 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy). Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Umową z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Zjednoczonych Emiratów Arabskich zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 28 października 2019 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowania w realizacji postanowień Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Abu Zabi dnia 31 stycznia 1993 r. oraz w realizacji postanowień Protokołu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich zmieniającego Umowę między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Abu Zabi dnia 31 stycznia 1993 r., oraz Protokół, sporządzony w Abu Zabi dnia 31 stycznia 1993 r., podpisanego w Abu Zabi dnia 11 grudnia 2013 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2327).

W świetle art. 34 ust. 1 Konwencji MLI:

Według art. 34 ust. 2 Konwencji:

Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI: 

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy począwszy od innych dat niż daty stosowania postanowień Umowy. Poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła od dochodów nierezydentów lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to jak wynika z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Umowy przez Polskę:

a.w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2020 r.; oraz

b.w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 marca 2020 r.

Należy w tym miejscu podkreślić, że art. 35 ust. 1 lit. a Konwencji MLI odnosi się jedynie do podatków pobieranych u źródła od nierezydentów podatkowych – w przepisie tym jest bowiem mowa o podatkach pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji.

W odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, termin rozpoczęcia stosowania Konwencji MLI należy określić na podstawie art. 35 ust. 1 lit. b Konwencji MLI.

Wskazać również należy, że okresem podatkowym dla osoby fizycznej jest rok podatkowy.

Stosownie do art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540):

Przepisy Konwencji MLI mają zatem zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.

Przechodząc do analizy Pana sprawy, wskazuję, że jeżeli podatnik zostaje uznany za rezydenta podatkowego drugiego państwa (na skutek spełnienia kryteriów przewidzianych w krajowym prawie podatkowym tego państwa, a w Polsce jest uznawany za rezydenta podatkowego na mocy wyżej opisanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mamy do czynienia z podwójną rezydencją podatkową.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują specjalne reguły kolizyjne w przypadku podwójnej rezydencji podatkowej, pozwalające ustalić, w którym państwie dana osoba posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Reguły te zawarte są w powołanym wyżej art. 4 ust. 3 ww. umowy.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Umowa zawarta między Polską i Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Po analizie przedstawionych przez Pana informacji, stwierdzam, że w 2023 r. będzie posiadał Pan ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi. Do ZEA wyjedzie Pan wraz z Małżonką pod koniec bieżącego roku. Począwszy od 2023 r. będzie Pan na stałe mieszkał w ZEA. Znaczna część Pana życia prywatnego zostanie przeniesiona do ZEA. Powyżej 183 dni będzie Pan przebywał w ZEA. Będzie Pan w posiadaniu certyfikatu rezydencji podatkowej oraz obywatelstwa ZEA, z których będzie wynikać, że Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych jest ZEA.

W zakresie powiązań gospodarczych, wyjaśniam, że jest to miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są: miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Zatem, ściślejsze powiązania gospodarcze posiadał będzie Pan w 2023 r. również w ZEA. Jak Pan wskazał we wniosku oraz w uzupełnieniu:

1. W ZEA zakupił Pan nieruchomość, na której buduje Pan dom. W domu tym zamierza Pan zamieszkać na stałe wraz z małżonką.
2. Zamierza Pan podjąć zatrudnienie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich jako doradca i pośrednik dla klientów, chcących inwestować w polskie firmy. Z drugiej strony zamierza Pan pośredniczyć w sprzedaży nieruchomości w (…) dla zainteresowanych klientów z Polski. Z tego tytułu będzie Pan osiągał dochody.
3. Będzie Pan posiadał rachunek bankowy w ZEA. Planuje Pan także zakupić w ZEA samochód oraz uzyskać stosowne uprawnienia do jazdy na terytorium ZEA.
4. Zamierza Pan zaangażować się w życie (…), zamieszkałej w stolicy ZEA – (…), a w związku z tym przeprowadzać seminaria edukacyjne dotyczące możliwości inwestycyjnych w Polsce. Zamierza Pan rozwijać swoje hobby i zainteresowania w postaci windsurfingu oraz innych sportów wodnych. Zamierza Pan również pogłębić swoją wiedzę oraz rozwinąć zainteresowania związane z historią i kulturą arabską oraz rozpocząć naukę języka arabskiego.
5. Posiada Pan w Polsce polisy ubezpieczeniowe oraz inwestycje w postaci pożyczek inwestycyjnych. Planuje jednak uzyskać odpowiednie polisy w ZEA. Posiada Pan również numer telefonu w ZEA oraz zagraniczną skrzynkę e-mail.
6. Jest Pan wspólnikiem spółki komandytowej zarejestrowanej w Polsce. Czerpie Pan z niej pasywne zyski. Pan sam jako komandytariusz będzie pełnił swoją funkcję zdalnie z własnego z mieszkania w ZEA, korzystając z posiadanych już urządzeń teleinformatycznych.
7. Posiada Pan nieruchomość w Polsce, jednakże korzysta z niej sporadycznie (mniej niż 183 dni w roku) lub ją wynajmuje bądź użycza – nie służy ona realizacji Pana celów mieszkaniowych.

W świetle przedstawionych faktów, Pana centrum interesów osobistych zostanie przeniesione do ZEA. W związku z powyższym, w 2023 r. (jeśli nie ulegnie stan faktyczny i prawny) będzie posiadał Pan w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, tj. będzie podlegał Pan opodatkowaniu tylko od dochodów uzyskanych w Polsce z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W Polsce nie będą podlegały opodatkowaniu Pana dochody uzyskane na terytorium ZEA.

Dodatkowe informacje

Podkreślenia wymaga, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pana zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, 655; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).