Temat interpretacji

skutki podatkowe sprzedaży srebra fizycznego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2020 r. (data wpływu 22 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży srebra fizycznego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży srebra fizycznego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 6 marca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.94.2020.1.AKU, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 6 marca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 marca 2020 r.).

Pismem z dnia 16 czerwca 2020 r., 0113-KDIPT2-2.4011.94.2020.2.AKU, ponownie wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h oraz w zw. z art. 121 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie II do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 16 czerwca 2020 r. (data doręczenia 17 czerwca 2020 r.).

W dniu 22 czerwca 2020 r. (nadane za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 18 czerwca 2020 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Nie prowadzi działalności gospodarczej. Stan taki dotyczy także lat 2016-2019. W 2016 r. zdecydował się zakupić do swojego prywatnego majątku srebro, korzystając z internetowego serwisu . Zasady zakupu srebra poprzez tę platformę zawarte są w Regulaminie , dostępnym na stronie internetowej tego serwisu.

Z Regulaminu oraz informacji na stronie internetowej serwisu, wynika że:

1. kupujący (czyli w tym wypadku Wnioskodawca) staje się bezpośrednim właścicielem tego srebra z chwilą jego zakupu i przestaje być właścicielem srebra z chwilą jego sprzedaży;
2. srebro zakupione za pośrednictwem jest zawsze srebrem w formie fizycznej (a nie tzw. srebrem wirtualnym) w formie sztabek kruszcu. Szczegółowo wyjaśnia to Regulamin, zgodnie z którym: przyjmuje jedynie sztaby kruszcu o potwierdzonej czystości, dostarczonej w standardzie () przez uznawanych uczestników rynku profesjonalnego i w zgodzie z praktyką przyjętą na danym rynku (....) Złoto i srebro przechowywane jest w postaci dokładnie zważonych i ponumerowanych sztab w formie ogólnie akceptowanej dla rozliczenia na danym rynku przez miejscowych profesjonalistów. Sztaby srebra są o czystości co najmniej 99,9% i masie akceptowanej przez rynki profesjonalne oddane przez producentów akceptowanych przez te rynki.
3. precyzyjnie przedmiotem zakupu nie jest czyste srebro jako surowiec, ale przedmiot materialny (np. sztabka) zawierający określoną ilość srebra; zgodnie z Regulaminem: Stosowane przez jednostki rozliczeniowe srebra wyrażają masę brutto a nie masę srebra czystego, w zgodzie ze standardową praktyką rynkową. Srebro to rozliczane jest w kilogramach i gramach (wynika to z tego, że nie da się uzyskać z fizycznego punktu widzenia czystego, 100% srebra, np. sztabka srebra nie zawiera 100% srebra. Nie mniej jednak zgodnie z Regulaminem: każdy gram srebra znajdujący się na Twoim koncie, jest gramem srebra o potwierdzonej czystości wynoszącej co najmniej 99,9%. Na spoczywa obowiązek naprawienia każdego niedotrzymania tej gwarancji poprzez zaaranżowanie wymiany kruszcu w zgodzie z procedurami obowiązującymi na profesjonalnych rynkach kruszcu, a w razie, gdyby te zawiodły, zastępując wybrakowany czy niespełniający warunków standardu materiał ze swoich własnych środków;
4. srebro, które kupuje Wnioskodawca, znajduje się w jednym z czterech skarbców aprobowanych przez rynki profesjonalne. Może On wybrać, który to skarbiec: w L. w , w Z., w . Wybrał skarbiec w Z. w ...
5. istnieją dwa sposoby przechowywania zakupionego srebra:
   1. w Skarbcu zgodnie z Regulaminem: złoto i srebro, które kupujesz za pośrednictwem , pozostają w miejscu, w którym się znajdowały w momencie, kiedy dokonałeś zakupu (wybierając jednocześnie lokalizację). (....) Twoje złoto i/lub srebro przechowywane są w skarbcach prowadzonych przez odpowiedniego Operatora Skarbców, na mocy Umowy o Przechowywanie (Storage Agreement) między B a każdym z Operatorów. W każdej z tych Umów Operator Skarbca uznaje, że Twoje złoto i srebro jest przedmiotem przechowania (w rozumieniu angielskiego terminu prawnego bailment);
   2. Wnioskodawca może także pobrać srebro ze skarbca i przechowywać je we własnym zakresie.
   
   

Druga opcja jest jak najbardziej możliwa, natomiast przechowywanie zakupionego srebra u Wnioskodawcy, np. w domu, mogłoby stwarzać ryzyko kradzieży i wiązałoby się z koniecznością zakupu sejfu lub wykupienia ubezpieczenia, co narażałoby Go na wysokie koszty. Z tego powodu znacznie tańszym i bardziej bezpiecznym wyjściem jest skorzystanie z opcji pierwszej, tj. przechowywania zakupionego srebra w skarbcu u Operatora Skarbca. w imieniu Wnioskodawcy uiszcza Operatorowi Skarbca opłaty za przechowywanie, i co ważne, ubezpieczenie jest już wliczone w opłatę za przechowywanie. Opłaty uiszczane są z Jego środków, które wpłaca tytułem zasilenia konta w . Właścicielem srebra przechowywanego w skarbcu pozostaje cały czas Wnioskodawca, Operator Skarbca jest jedynie przechowawcą, zaś pośrednikiem, zawierającym umowę o przechowanie oraz uiszczającym w Jego imieniu opłaty za przechowywanie srebra wraz ze składką ubezpieczeniową.

W odróżnieniu od wielu innych serwisów, które oferują jedynie zakup certyfikatów rzekomo dających tytuł prawny do danej ilości srebra, tutaj następuje rzeczywisty zakup rzeczy (w postaci fizycznej) i Wnioskodawca staje się jej prawnym właścicielem. W .. srebro nie jest obciążone podatkiem od towarów i usług, nie ma także podatku od sprzedaży, zaś srebro kupione w znajduje się wewnątrz wolnej od podatków strefy w Z..

Zakupione srebro Wnioskodawca może w dowolnym momencie sprzedać.

Podsumowując, Wnioskodawca:

1. staje się właścicielem srebra;
2. srebro ma fizyczną postać, nie jest to jedynie srebro wirtualne, na które otrzymuje certyfikaty;
3. może przechowywać srebro u siebie, nie jest Mu narzucone przechowywanie w w Z., jednakże decyduje się na to, ze względu na niższe koszty i zawarte w opłacie za przechowywanie ubezpieczenie (inaczej musiałby przechowywać srebro w domu, narażając się na ryzyko kradzieży lub ponieść wysokie koszty ubezpieczenia, kupna sejfu, itp.);
4. nabyte srebro może być przedmiotem sprzedaży, zastawu;
5. nie gwarantuje żadnego wynagrodzenia czy zysku związanego z zakupem i przechowywaniem srebra.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że ze względu na ograniczone środki finansowe nie był w stanie zakupić od razu tej ilości srebra jaką zamierzał, stąd kupował je częściami było 9 transakcji zakupu, od 26 kwietnia 2016 r. do 23 sierpnia 2016 r.

Wnioskodawca w latach, których dotyczy wniosek nie prowadził (i nie prowadzi do dziś) działalności gospodarczej, zresztą nigdy jej nie prowadził. Kupując srebro traktował je jako formę zabezpieczenia na przyszłość ze względu na niepewne czasy i niepewną walutę. Nie jest uprawniony do oceny, czy Jego działalność nosiła znamiona działalności gospodarczej w sensie prawnym czy też nie, gdyż może to zrobić organ podatkowy lub sąd. Jak wskazał wyżej nie prowadził nigdy działalności gospodarczej, nie jest i nie był zarejestrowany w CEIDG, nie opłacał nigdy ZUS z tytułu działalności gospodarczej itp. Jego zdaniem nie była to żadna działalność gospodarcza. Wnioskodawca podkreślił, że jest studentem, studiuje medycynę, bardzo dużo czasu poświęca na naukę i nie miałby nawet czasu prowadzić firmy.

Na zakup srebra fizycznego zawierana jest oczywiście umowa. Zasady zakupu srebra fizycznego są regulowane w Regulaminie , dostępnym na stronie internetowej tego serwisu. Umowa (której treść zawiera Regulamin) reguluje w szczególności:

1. kwestie związane ze złotem i srebrem, takie jak:
   1. forma i miejsce przechowywania;
   2. gwarantowana zawartość kruszcu;
   3. operatorzy skarbców;
   4. przechowywanie złota i srebra jako bailment;
   5. bailment w (bailment jest to jeden z rodzajów przechowywania);
   6. prawo do indywidualnego posiadania konkretnej sztaby;
   7. umowa o przechowywanie między a Operatorami Skarbców;
   8. ubezpieczenie;
   9. dokumentacja własności;
   10. postępowanie w odniesieniu do niskich sald w kruszcu;
   11. prawo do transakcji bezpośrednio na głównym rynku;
   12. prawo do pobrania złota i/lub srebra ze skarbca;
   13. zakup monet oraz dostawa;
   14. dostawy kruszcu na potwierdzony adres;
   15. prawo do transferu metalu do innego skarbca;
   16. procedury odnośnie podejmowania kruszcu ze skarbca.
2. kwestie realizacji zleceń zakupu/sprzedaży złota/srebra, to jest:
   1. walidację (akceptację, potwierdzenie) zlecenia;
   2. uzgadnianie zlecenia
      • platforma wymiany;
      • transakcje po londyńskiej cenie dnia;
   3. wycofywanie zlecenia
      • platforma wymiany;
      • zlecenia na transakcje po londyńskiej cenie dnia;
   4. informację o transakcji i kontrakt;
   5. prowizji i marży;
   6. rozliczenia
      • transakcji na Platformie Wymiany;
      • transakcji po cenie dnia;
      • wszystkich rodzajów transakcji;
   7. funkcję AutoInvest (z tej funkcji Wnioskodawca nie korzystał).
3. kwestie związane z rozwiązaniem umowy.
   
   

Sprzedaż przedmiotowego srebra odbywa się poprzez platformę internetową . W przypadku, jeśli Wnioskodawca pobierze srebro ze skarbca i przechowuje je we własnym zakresie, istnieje także możliwość sprzedawania go bez pośrednictwa tej platformy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w zaistniałym wyżej zdarzeniu faktycznym, obejmującym lata 2016 2019 i biorąc pod uwagę obowiązujący w tych latach stan prawny (interesujące Wnioskodawcę przepisy nie uległy w tym okresie zmianie):

1. sprzedaż wyżej wymienionego srebra stanowi przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT (odpłatne zbycie rzeczy), czy też przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, czyli przychód z kapitałów pieniężnych?
2. w przypadku uznania, że powyższy przychód ze sprzedaży mieściłby się w źródle przychodów określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT, czy podlega on wówczas opodatkowaniu w sytuacji, gdy sprzedaż srebra następuje po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił jego zakup (nabycie)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym wyżej stanie faktycznym, według stanu prawnego w latach 2016 2019:

1. sprzedaż wyżej wymienionego srebra stanowi przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT (odpłatne zbycie rzeczy);
2. przychód ze sprzedaży srebra nie podlega opodatkowaniu, jeżeli sprzedaż ta następuje po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił jego zakup (nabycie).

Natomiast jeżeli sprzedaż srebra nastąpi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił zakup dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę z transakcji sprzedaży srebra podlega opodatkowaniu PIT. Dochodem jest różnica pomiędzy kwotą po jakiej zakupił srebro, a kwotą, którą uzyskał z jego sprzedaży. Nie trzeba płacić zaliczki na PIT w ciągu roku. Po zakończeniu roku podatkowego, w którym osiągnięto dochód z tego tytułu Wnioskodawca ma obowiązek wykazać te dochody w rubryce inne źródła i obliczyć należny podatek dochodowy w zeznaniu podatkowym PIT-36. Zeznanie to trzeba złożyć do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym.

Ogólnie rzecz biorąc, Wnioskodawca jest zdania, że nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu przedmiotowej sprzedaży, jeżeli zbycie srebra będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił jego zakup (nabycie).

W świetle ustawy o PIT w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie rzeczy, do których zaliczyć należy również rzeczy ruchome (w tym srebro). Fizycznie istniejące srebro w formie, np. sztabek czy srebrnych monet bulionowych, w ślad za przepisami Kodeksu cywilnego jak i w potocznym tego słowa rozumieniu, należy traktować jako rzeczy. Zgodnie bowiem z art. 45 Kodeksu cywilnego rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Stąd przychody ze zbycia srebra przez osobę fizyczną, która nie dokonuje takiego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej, winny być zaliczone do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, opodatkowaniu podlega odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości;
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej;
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów;
4. innych rzeczy;

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Czyli podlegający opodatkowaniu PIT przychód powstaje wyłącznie, jeśli zbycie rzeczy następuje w okresie krótszym niż pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił zakup. Dlatego też, jeżeli sprzedaż następuje po upływie półrocznego okresu, wówczas przychód osiągnięty z tej sprzedaży nie podlega opodatkowaniu PIT, bowiem czynność ta nie stanowi źródła przychodu dla celów tego podatku.

W związku z tym przychód ze zbycia srebra nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 17 ustawy o PIT, który enumeratywnie wymienia przychody uważane za kapitały pieniężne. Przychodów ze zbycia srebra nie można zakwalifikować do żadnego z wymienionych w art. 17 ustawy o PIT przypadków, w tym nie stanowią one przychodów z papierów wartościowych. Kupujący nie otrzymuje bowiem certyfikatów na srebro alokowane, a nawet jeśli by otrzymywał, to nie można ich utożsamiać z jakimikolwiek papierami wartościowymi, w tym certyfikatami inwestycyjnymi, podlegającymi regulacjom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, gdyż wydane przez sprzedawcę certyfikaty na srebro alokowane i niealokowane są tylko i wyłącznie dokumentami potwierdzającymi, poświadczającymi prawo własności srebra. Certyfikaty takie nie mogą stanowić przedmiotu obrotu, gdyż przedmiotem obrotu jest srebro.

Choć Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że każda interpretacja indywidualna wydawana jest w konkretnym stanie faktycznym, to jednak wskazuje, że sprawa dotycząca opodatkowania przychodów ze sprzedaży metali szlachetnych (złota inwestycyjnego, srebra inwestycyjnego) za pośrednictwem tego typu platform, była wielokrotnie przedmiotem analizy organów podatkowych. I tak, Dyrektor Izby Skarbowej potwierdził w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lipca 2012 r., nr IPPB2/415-530/12-2/AK, że w przypadku lokowania oszczędności w złote sztabki i monety, nie trzeba płacić PIT, jeżeli zbycie złota nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym miał miejsce jego zakup.

Tak samo wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 2 lutego 2012 r., nr ITPB1/415-1104/11/TK i interpretacji z dnia 17 lutego 2012 r., nr ITPB1/415-1187/11/MR, a wcześniej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 15 maja 2009 r., nr ILPB2/415-190/09-2/ES.

Wnioskodawcy znane są także poglądy Ministerstwa Finansów: Jeżeli zakup złota dokonywany jest w celach inwestycyjnych (zakup tzw. złota inwestycyjnego), działania takie (transakcje zakupu i sprzedaży złota), jako mające przynieść określone korzyści ekonomiczne, stanowią formę inwestowania kapitału, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy. Osiągnięte z tego tytułu przysporzenie stanowi podstawę opodatkowania zryczałtowanym 19% podatkiem dochodowym według zasad określonych w art. 30a ustawy. Przy czym dla oceny, czy zakup złota dokonany jest w celach inwestycyjnych, istotny jest zamiar osiągnięcia korzyści majątkowych ze sprzedaży złota już w momencie jego nabywania. W takim przypadku czynność zbycia złota jest elementem działalności o charakterze zarobkowym (inwestycyjnym) składającej się, z co najmniej dwóch czynności prawnych: nabycia i zbycia złota. Stąd też każdy przypadek uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia złota powinien być rozpatrywany ad casum, w szczególności po analizie treści zawartych umów.

Jednakże w uzupełniającej odpowiedzi rzecznik prasowy administracji podatkowej wskazała na kryterium swobodnego dysponowania nabytym złotem: (...) W powołanych przez Pana redaktora interpretacjach przedstawiono stan faktyczny, z którego wynika, że osoba nabywa na własność złoto inwestycyjne i może nim swobodnie dysponować. W konsekwencji w przedstawionych stanach faktycznych zbycie złota stanowi sprzedaż rzeczy. Do dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia rzeczy przez osoby fizyczne stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 9, art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 24 ust. 6 i art. 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie ma uzasadnienia do podjęcia działań zmierzających do ujednolicenia stanowiska w tym zakresie. Jednocześnie pragnę podkreślić, że kwalifikacja do danego źródła przychodów uzyskiwanych korzyści ekonomicznych dla celów podatkowych, w każdym przypadku powinna być poprzedzona analizą treści zawartych umów.

Rzecznik dodała, iż: W przypadku umów, z których wynika, że kupujący staje się właścicielem złota i może nim swobodnie dysponować (przykładowo: może je u siebie przechowywać, a nie u podmiotu zbywającego, nabyte złoto może być przedmiotem zastawu itp.) oraz sprzedający nie gwarantuje żadnego wynagrodzenia związanego z zakupem i przechowywaniem złota, należy stwierdzić, że taka transakcja nie ma charakteru lokaty inwestycyjnej.

W każdym innym przypadku nabycie złota będzie lokatą inwestycyjną. Uzyskane przychody z takiej lokaty, zarówno ze sprzedaży złota, jak i inne przychody zagwarantowane w umowie będą podlegały opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Doradcy podatkowi analizując stanowisko KIP i MF próbują rozróżniać sytuacje, kiedy to podatnik faktycznie posiada i swobodnie dysponuje nabytymi przedmiotami ze złota (tu nie powinno być opodatkowania PIT po sprzedaży po 6 miesiącach od nabycia), od sytuacji kiedy takiego posiadania brak (inwestor ma tylko certyfikaty inwestycyjne). W tej drugiej sytuacji można się dopatrywać analogii do obrotu papierami wartościowymi, a więc potencjalnie można zastosować 19% podatek.

W przypadku Wnioskodawcy ma miejsce ta pierwsza sytuacja, zatem, w Jego opinii przedstawione przez Niego stanowisko jest prawidłowe i wnosi On o jego potwierdzenie we wnioskowanej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w szczególności art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie do art. 10 ust. 1 lit. d) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodu jest odpłatne zbycie innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Odrębne źródło przychodów stanowią, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 i 6 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

• odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;

• przychody z:
  1. odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych,
  2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Z powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik zbywa srebro zakupione w postaci fizycznej (np. sztabek lub monet), które nie zostało zakupione w celach inwestycyjnych, uzyskuje przychód ze źródła, jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z powyższego zbycia rzeczy ruchomych w drodze umowy sprzedaży wystąpi, gdy sprzedaż nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i dokonana została przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rzeczy. Wobec tego, jeżeli sprzedaż następuje po upływie półrocznego okresu, wówczas dochód osiągnięty z tej sprzedaży nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem czynność ta nie stanowi źródła przychodu dla celów tego podatku.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, polskim rezydentem podatkowym. W 2016 r. zdecydował się zakupić do swojego prywatnego majątku srebro, korzystając z serwisu internetowego. Zasady zakupu srebra poprzez tę platformę zawarte są w Regulaminie, dostępnym na stronie internetowej tego serwisu. Srebro zostało zakupione w formie fizycznej, w postaci sztabek kruszcu. Wnioskodawca stał się bezpośrednim właścicielem tego srebra z chwilą jego zakupu i przestaje być właścicielem srebra z chwilą jego sprzedaży. Srebro, które kupił Wnioskodawca jest przechowywane w skarbcu, aprobowanym przez rynki profesjonalne. Zakupione srebro Wnioskodawca może w dowolnym momencie sprzedać lub zastawić. Serwis internetowy, za którego pośrednictwem zostało kupione srebro, nie gwarantuje żadnego wynagrodzenia czy zysku związanego z jego zakupem i przechowywaniem. Kupując srebro Wnioskodawca traktował je jako formę zabezpieczenia na przyszłość ze względu na niepewne czasy i niepewną walutę.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że Wnioskodawca zbywając srebro w formie fizycznej, którego jest bezpośrednim właścicielem, i którym może swobodnie dysponować, dokonuje odpłatnego zbycia innych rzeczy. Zatem, nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej sprzedaż sztabek srebra przez Wnioskodawcę, zakupionych w 2016 r. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży fizycznego srebra, jeśli zbycie będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił jego zakup, gdyż czynność ta nie będzie stanowiła źródła przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , ul. , , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej