Temat interpretacji

Ustalanie przychodu w ryczałcie

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2020 r. (data wpływu 24 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu ustalania przychodów z działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2020 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 30 kwietnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.223.2020.2.MD, 0112-KDIL1-1.4012.71.2020.3.HW, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy w zw. z art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, 567, 568), wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem poczty w dniu 30 kwietnia 2020 r. (data doręczenia 7 maja 2020 r.).

Ponieważ w ww. wezwaniu pouczono Wnioskodawcę, że z uwagi na art. 15zzs ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, bieg wyznaczonego, w wystosowanym wezwaniu, 7-dniowego terminu na udzielenie odpowiedzi nie rozpoczyna się do czasu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii, to treść ww. przepisu ustawy uprawniała Wnioskodawcę do udzielenia odpowiedzi w terminie po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii, ogłoszonych z powodu COVID-19.

Jednakże, na podstawie art. 46 pkt 20 ustawy z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. poz. 875), która weszła w życie z dniem 16 maja 2020 r. ww. przepis art. 15zzs został uchylony. Jednocześnie w treści art. 68 ust. 6 i 7 tej ustawy wprowadzono rozpoczęcie biegu terminów albo dalszy bieg terminów zawieszonych.

Mając na uwadze powyższe tutejszy Organ pismem z dnia 9 czerwca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.223.2020.4.MD, 0112-KDIL1-1.4012.71.2020.5.HW, przesłanym za pośrednictwem poczty, wezwał ponownie Wnioskodawcę do udzielenia odpowiedzi na wezwanie z dnia 30 kwietnia 2020 r. w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisma z dnia 9 czerwca 2020 r. (data doręczenia 15 czerwca 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 17 czerwca 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług taxi osobowe i usług pogrzebowych. Wybrał opodatkowanie w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, korzystał również ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, ze względu na nieprzekroczenie limitu przychodów. Analizując dokumenty lat ubiegłych, Wnioskodawca zauważył liczne błędy w ustalaniu wysokości przychodu z działalności gospodarczej. Przychód do opodatkowania został zaniżony. W związku z powyższym, przygotował korekty zeznań podatkowych PIT-28 za lata 2014-2019, w związku z ww. nieprawidłowościami. Pierwotnie wykazany w deklaracji przychód zwalniał Wnioskodawcę z opodatkowania sprzedaży. Ponowne ustalenie przychodu, sporządzone na podstawie dowodów sprzedaży, spowodowało przekroczenie obowiązującego w 2014 r. limitu 150 000 zł, uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia. Kwota limitu została przekroczona 21 sierpnia 2014 r. Za przychód z działalności gospodarczej za okres od 1 stycznia 2014 r. do 20 sierpnia 2014 r., uznał kwotę otrzymanej należności ze sprzedaży usług, a od 21 sierpnia 2014 r., Wnioskodawca pomniejszał przychód ze sprzedaży o należny podatek od towarów i usług. W latach kolejnych sporządzając korekty, postąpił podobnie za przychód Wnioskodawca uznał kwotę sprzedaży pomniejszoną o należny podatek od towarów i usług. W związku z przekroczeniem limitu podmiotowego do zwolnienia z podatku od towarów i usług, Wnioskodawca dokonał aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego z dniem 21 sierpnia 2014 r. data faktycznego przekroczenia limitu. Wnioskodawca nie sporządzał deklaracji podatkowej i nie zaprowadził ewidencji VAT za okres od sierpnia 2014 r. do listopada 2014 r., ze względu na przedawnienie zobowiązań. Przygotował pierwsze rozliczenie podatku od towarów i usług za grudzień 2014 r., w tym deklarację VAT, rejestry VAT (zobowiązanie nieprzedawnione).

W piśmie z dnia 17 czerwca 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne prowadzi od dnia 1 stycznia 1996 r. Terminowo złożył oświadczenie o wyborze formy opodatkowania w ww. zakresie. Świadczone w ramach działalności gospodarczej usługi zostały sklasyfikowane według PKWiU pod symbolami: 49.32.Z działalność taksówek osobowych oraz 96.03.Z pogrzeby i działalność pokrewna. W sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczyło się i nie toczy żadne postepowanie podatkowe ani kontrola podatkowa. W okresie od 1 stycznia 2014 r. do dnia 20 sierpnia 2014 r. za przychód Wnioskodawca uznał kwotę otrzymanej należności ze sprzedaży usług, a od dnia 21 sierpnia 2014 r. i nadal, za przychód Wnioskodawca uznaje wartość sprzedaży usług pomniejszaną o należny podatek od towarów i usług.

Wnioskodawca w latach 20132019 osiągnął następujące przychody:

• 2013 r. brak dokumentacji okres przedawniony,

• 2014 r. 217 576,16 zł,

• 2015 r. 250 061,53 zł,

• 2016 r. 272 815,14 zł,

• 2017 r. 271 876,11 zł,

• 2018 r. 282 259,66 zł,

• 2019 r. 357 248,04 zł.

W latach 2014-2019 nie nastąpiło przekroczenie limitu, o którym mowa w art. 6 ust. 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wniosek dotyczy roku podatkowego 2014.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Co stanowi przychód z działalności gospodarczej po dniu 21 sierpnia 2014 r., po przekroczeniu limitu uprawniającego do podmiotowego zwolnienia z VAT?
2. Mając na uwadze przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, czy okres od sierpnia 2014 r. do listopada 2014 r. Wnioskodawca słusznie uważa za przedawniony?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego Nr 1, dotyczącego zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 2, dotyczącego podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o podatek od towarów i usług. W trakcie roku Wnioskodawca podlegał opodatkowaniu tym podatkiem, więc przychód z działalności gospodarczej we wskazanym okresie (21 sierpnia 2014 r. 31 grudnia 2014 r.) powinien być pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że dokonując merytorycznej oceny przedstawionej we wniosku sprawy, która dotyczy 2014 r., tutejszy Organ w niniejszej interpretacji indywidualnej powołał przepisy prawa w brzmieniu obowiązującym w dacie zaistnienia opisanego we wniosku zdarzenia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do przepisów powołanej ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody otrzymane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r., Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej spółką.

Przy czym, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi od dnia 1 stycznia 1996 r. działalność gospodarczą w zakresie usług taxi osobowe i usług pogrzebowych. Wybrał opodatkowanie w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, korzystał również ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, ze względu na nieprzekroczenie limitu przychodów. Analizując dokumenty lat ubiegłych, Wnioskodawca zauważył liczne błędy w ustalaniu wysokości przychodu z działalności gospodarczej. Przychód do opodatkowania został zaniżony. W związku z powyższym, przygotował korekty zeznań podatkowych PIT-28 za lata 2014-2019, w związku z ww. nieprawidłowościami. Pierwotnie wykazany w deklaracji przychód zwalniał Wnioskodawcę z opodatkowania sprzedaży. Ponowne ustalenie przychodu, sporządzone na podstawie dowodów sprzedaży, spowodowało przekroczenie obowiązującego w 2014 r. limitu 150 000 zł, uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia. Kwota limitu została przekroczona 21 sierpnia 2014 r. Za przychód z działalności gospodarczej za okres od 1 stycznia 2014 r. do 20 sierpnia 2014 r., uznał kwotę otrzymanej należności ze sprzedaży usług, a od 21 sierpnia 2014 r., Wnioskodawca pomniejszał przychód ze sprzedaży o należny podatek od towarów i usług. W latach kolejnych sporządzając korekty, postąpił podobnie za przychód uznał kwotę sprzedaży pomniejszoną o należny podatek od towarów i usług. Świadczone w ramach działalności gospodarczej usługi zostały sklasyfikowane według PKWiU pod symbolami: 49.32.Z działalność taksówek osobowych oraz 96.03.Z pogrzeby i działalność pokrewna. W sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczyło się i nie toczy żadne postepowanie podatkowe, ani kontrola podatkowa. W latach 2014-2019 nie nastąpiło przekroczenie limitu, o którym mowa w art. 6 ust. 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zapytanie dotyczy roku podatkowego 2014.

Oceniając przedstawioną we wniosku sytuację, stwierdzić należy, że przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne określając co podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej odsyłają w art. 6 ust. 1 tejże ustawy, do ogólnej definicji przychodu z działalności gospodarczej zawartej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przychód z działalności gospodarczej we wskazanym we wniosku okresie, tj. od dnia 21 sierpnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r., w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę, powinien być pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1, przepisów art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej