Temat interpretacji

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2020 r. (data wpływu 8 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca stał się właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w miejscowości S., przy czym nastąpiło to na podstawie dwóch czynności prawnych. W dniu czerwca 2012 r. Wnioskodawcy na mocy umowy darowizny zawartej z babcią, darowany został udział do 1/2 części w prawie własności ww. lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej. Następnie w dniu marca 2019 r. Wnioskodawcy na mocy umowy darowizny zawartej z jego matką, darowany został pozostały udział do 1/2 części w prawie własności ww. lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej. Wnioskodawca na podstawie umowy sprzedaży z maja 2019 r. sprzedał ww. lokal mieszkalny w S. w całości na rzecz osoby trzeciej (osoby fizycznej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podatek, o którym mowa w art. 30e ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego w S. w dniu maja 2019 r., należny będzie wyłącznie w zakresie udziału do 1/2 części w prawie do tego lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawcę w dniu marca 2019 r., albowiem co do analogicznego udziału w tym lokalu, nabytego przez Wnioskodawcę w dniu czerwca 2012 r. upłynął okres 5 lat, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, a zatem czy wartość odpowiadająca 1/2 części w prawie własności tego lokalu nie stanowi źródła przychodu?
2. Czy biorąc pod uwagę pytanie nr 1, Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku od sprzedaży lokalu mieszkalnego, dokonanej w dniu 30 maja 2019 r., liczonego wyłącznie od wartości (ceny) 1/2 części w prawie własności tego lokalu, skoro bowiem pozostały udział wynoszący 1/2 części w prawie własności tego lokalu został przez niego nabyty na podstawie czynności prawnej, co do których upłynął termin 5 lat, liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym to nabycie nastąpiło ( czerwca 2012 r.)?
3. Czy biorąc pod uwagę pytanie nr 1 i 2, celem skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jedną z przesłanek będzie wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe jedynie przychodu odpowiadającego wartości 1/2 udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego, który został przez niego zbyty w dniu maja 2019 r., albowiem co do analogicznego udziału w prawie własności tego lokalu mieszkalnego, upłynął termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, a zatem wartość odpowiadająca 1/2 części w prawie własności tego lokalu nie stanowi źródła przychodu (został nabyty w dniu czerwca 2012)?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy z tytułu sprzedaży w dniu maja 2019 r. w całości lokalu mieszkalnego w S., powstanie wyłącznie w zakresie 1/2 udziału w prawie do tego lokalu, ponieważ Wnioskodawca stał się właścicielem tego lokalu na podstawie dwóch czynności prawnych, osobno w dwóch częściach odpowiadających po 1/2 udziału w prawie do lokalu. Pierwsza z tych czynności (umowa darowizny 1/2 części w prawie do lokalu z babcią) nastąpiła w dniu czerwca 2012 r., a więc w stosunku do tego udziału upłynął termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Druga z czynności (umowa darowizny 1/2 części w prawie do lokalu z matką), nastąpiła z kolei w dniu marca 2019 r., a więc tylko w stosunku do tego udziału w prawie do lokalu mieszkalnego w S. nie upłynął termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy skoro nabył on prawo do ww. lokalu w dwóch równych częściach, przy czym jedna z tych części była mu darowana już w 2012 r., to nie sposób przyjąć, aby był on zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży tej nieruchomości w całości, liczonego od łącznej jej wartości, a więc uwzględniającej również tę 1/2 udziału, od nabycia której upłynął termin 5 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym ta czynność nastąpiła. Wnioskodawca mógłby wszakże zbyć osobno udziały do 1/2 części w prawie do ww. lokalu mieszkalnego, dokonując tego na podstawie dwóch odrębnych czynności prawnych np. dwóch umów sprzedaży, a wobec jednoznacznego brzmienia art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ulegałoby wątpliwości, że źródłem przychodów byłoby zbycie każdego z tych udziałów z osobna. Przeciwna wykładnia wskazanych przepisów prowadziłaby do nieuzasadnionego rozstrzygnięcia na niekorzyść podatnika i obciążenia go wyższym podatkiem dochodowym tylko z tego powodu, że do zbycia przedmiotowej nieruchomości doszło na podstawie jednej czynności prawnej (w całości).

Konsekwencją powyższego, Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego w S., dokonanej w dniu maja 2019 r., liczonego wyłącznie od kwoty stanowiącej dochód wynikający z równowartości (ceny) 1/2 części w prawie do tego lokalu.

Skoro podatek dochodowy z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w S. ciąży na Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie 1/2 udziału w prawie do tego lokalu, to tym samym podatek dochodowy należny jest od dochodu stanowiącego równowartość tego udziału. Oznacza to więc, że dla skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wystarczające będzie wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe jedynie przychodu odpowiadającego wartości 1/2 udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego, który został przez niego zbyty w dniu maja 2019 r., albowiem co do analogicznego udziału w prawie do tego lokalu mieszkalnego, upłynął termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej i następuje w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca stał się właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w miejscowości S., przy czym nastąpiło to na podstawie dwóch czynności prawnych. W dniu czerwca 2012 r. Wnioskodawcy na mocy umowy darowizny zawartej z babcią, darowany został udział do 1/2 części w prawie do ww. lokalu mieszkalnego położonego w miejscowości S., wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej. Następnie w dniu marca 2019 r. Wnioskodawcy na mocy umowy darowizny zawartej z jego matką, darowany został pozostały udział do 1/2 części w prawie do ww. lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej. Wnioskodawca na podstawie umowy sprzedaży z maja 2019 r. sprzedał ww. lokal mieszkalny w S. w całości na rzecz osoby trzeciej (osoby fizycznej).

Dokonując więc oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że odpłatne zbycie w dniu maja 2019 r. udziału w lokalu mieszkalnym wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej ­ który został przez Wnioskodawcę nabyty w drodze darowizny od matki w dniu marca 2019 r. ­ przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiło dla Wnioskodawcy źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast, odpłatne zbycie udziału nabytego w dniu czerwca 2012 r. w drodze darowizny od babci z uwagi na upływ okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie nie stanowi źródła przychodu, w rozumieniu wyżej powołanego przepisu.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

• w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

W myśl art. 21 ust. 25a ww. ustawy wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ww. ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ustawy).

Stosownie do art. 21 ust. 28 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W myśl art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W tym miejscu wskazać należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Poprzedzenie wyrażenia cele mieszkaniowe przymiotnikiem własne świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Ponadto, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuszcza możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wskutek przeznaczenia uzyskanego przez podatnika przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, na cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne należy stwierdzić, iż Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z dokonanym odpłatnym zbyciem w dniu maja 2019 r. lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej tylko od 1/2 części w prawie do tego lokalu, nabytej w drodze umowy darowizny z dnia marca 2019 r. z uwagi na fakt, że od nabycia pozostałego udziału w wysokości 1/2 części w ww. lokalu upłynął pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Natomiast, w sytuacji gdy przychód uzyskany ze sprzedaży w dniu maja 2019 r. udziału w prawie do lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej, nabytego w dniu marca 2019 r., zostanie wydatkowany nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób, to w konsekwencji dochód uzyskany z tego tytułu będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej