Skutki podatkowe sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.359.2020.4.MK

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 22.06.2020, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.359.2020.4.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 23 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym:

  • nabytego w drodze spadku po rodzicach jest prawidłowe,
  • nabytego w drodze odpłatnego działu spadku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2020 r. do Urzędu Skarbowego w wpłynął ww. wniosek z dnia 2 marca 2020 r. dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym, oraz podatku od czynności cywilnoprawnych i podatku od spadków i darowizn.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w przy piśmie z dnia r., Nr , przekazał powyższy wniosek, celem załatwienia zgodnie z właściwością do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (data wpływu 23 marca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

W dniu 17 kwietnia 2008 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni . W dniu 18 czerwca 2008 r. zostało wydane postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po , sygn. akt , zgodnie z którym spadek nabyli: żona , córka oraz syn , każdy po 1/3. Nie przeprowadzono działu spadku. W skład spadku po wchodzi lokal mieszkalny położony w przy ul. , wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej (wspólność majątkowa małżeńska z ), dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr . Przedmiotowy lokal został nabyty przez w dniu 19 czerwca 1998 r.

W dniu 7 sierpnia 2009 r. zmarł brat Wnioskodawczyni . Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia, spadkobiercami po zostali: żona , syn oraz syn , każdy po 1/3. Nie przeprowadzono działu spadku.

W dniu 5 lipca 2019 r. zmarła matka Wnioskodawczyni . W dniu 17 września 2019 r. został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia, zgodnie z którym spadkobierczyniami zostały córka oraz wnuczka , każda po 1/2. Nie przeprowadzono dotychczas działu spadku.

Po śmierci , na dzień złożenia wniosku, udziały w lokalu mieszkalnym, położonym w przy ul. , są następujące:

  • (Wnioskodawczyni) udział 9/18 (3/18 po ojcu, 6/18 po matce),
  • udział 6/18 (6/18 po babci),
  • udział 1/18,
  • udział 1/18,
  • udział 1/18.

Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości. Posiada jedynie po rodzicach, udziały (9/18) w lokalu mieszkalnym położonym w przy ul. . Obecnie mieszka w tym lokalu.

Spadkobiercy brata chcą przenieść na Wnioskodawczynię swoje udziały w lokalu. Rozważane są dwie opcje:

  1. dział spadku po , w formie aktu notarialnego, wedle którego Wnioskodawczyni nabędzie prawo własności udziałów w lokalu mieszkalnym (położonym w przy ul. ), przypadających na spadkobierców , tj. łącznie 3/18 udziałów w przedmiotowym lokalu, ze spłatą nieprzekraczającą wartości tychże udziałów,
  2. sprzedaż tych udziałów na rzecz Wnioskodawczyni za zapłatą ich wartości.

Po nabyciu tych udziałów, bez względu na podstawę nabycia (dział spadku albo sprzedaż udziałów), Wnioskodawczyni chce sprzedać wszystkie należące do Niej udziały w lokalu, tj. po obojgu rodzicach oraz nabyte od spadkobierców brata (łącznie 12/18), na rzecz osoby trzeciej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W sytuacji gdy dojdzie do działu spadku w formie aktu notarialnego, po , wedle którego Wnioskodawczyni nabędzie prawo własności udziałów w lokalu mieszkalnym (położonym w przy ul. ) przypadających na spadkobierców , tj. łącznie 3/18 udziałów w przedmiotowym lokalu, ze spłatą w kwocie nieprzekraczającej wartości tychże udziałów w spadku czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn?

  • Czy od umowy w formie aktu notarialnego o dział spadku po , wedle którego Wnioskodawczyni nabędzie prawo własności udziałów w lokalu mieszkalnym (położonym w przy ul. ), przypadających na spadkobierców , tj. łącznie 3/18 udziałów w przedmiotowym lokalu, ze spłatą w kwocie nieprzekraczającej wartości tychże udziałów w spadku, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?
  • W sytuacji gdy dojdzie do działu spadku, w formie aktu notarialnego, po , w wyniku którego Wnioskodawczyni nabędzie prawo własności udziałów w lokalu mieszkalnym (położonym w przy ul. ) przypadających na spadkobierców , tj. łącznie 3/18 udziałów w przedmiotowym lokalu ze spłatą w kwocie nieprzekraczającej wartości ich udziałów w spadku, a następnie Wnioskodawczyni sprzeda wszystkie należące do Niej udziały w lokalu, tj. po obojgu rodzicach (spadek) oraz nabyte w związku z działem spadku (tj. łącznie 12/18) osobie trzeciej czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od ceny sprzedaży?
  • Czy w razie sprzedaży na rzecz Wnioskodawczyni przez spadkobierców brata udziałów tj. łącznie 3/18 udziałów w przedmiotowym lokalu, a następnie sprzedaży wszystkich należących do Wnioskodawczyni udziałów w lokalu, tj. po obojgu rodzicach (spadek) oraz nabytych od (tj. łącznie 12/18) osobie trzeciej czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od ceny sprzedaży?

  • Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych oznaczone we wniosku nr 3, natomiast w zakresie pytania nr 4 oraz podatku od spadków i darowizn, oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

    Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania nr 3, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r., Nr 80, poz. 350, z późn. zm.), stanowi źródło przychodu, o ile zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło zbycie lub wybudowanie.

    W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale spadku przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą więc własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Dział spadku może nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz pozostałych współwłaścicieli (współwłaściciela) lub nieodpłatnie bez żadnych spłat. Czynność działu spadku w świetle prawa cywilnego stanowi formę zbycia, a jeżeli dział spadku następuje ze spłatą, wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości, które, co do zasady, wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Mając jednak na uwadze art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od zbycia osobie trzeciej udziałów w lokalu nabytych w spadku po rodzicach, tj. 9/18 udziałów (3/18 po , 6/18 po ), ponieważ rodzice nabyli przedmiotowy lokal w czerwcu 1998 r. i minęło już 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości/prawa majątkowego przez spadkodawców, . Data otwarcia spadku, czy też data działu spadku pozostają bez znaczenia.

    Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni nie będzie również zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od zbycia osobie trzeciej udziałów w przedmiotowym lokalu nabytych w drodze działu spadku (od , ze spłatą w kwocie nieprzekraczającej wartości ich udziałów w spadku), tj. łącznie 3/18 udziałów w lokalu, z uwagi na istotę działu spadku i to, że minęło już 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości (prawa majątkowego) przez spadkodawców . Data otwarcia spadku po i czy też data działu spadku pozostają bez znaczenia.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym:

    • nabytego w drodze spadku po rodzicach jest prawidłowe,
    • nabytego w drodze odpłatnego działu spadku jest nieprawidłowe.

    Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

    Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

    1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
    2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
    3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

    &‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

    Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

    Na mocy art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano w artykule 10 m.in. ustępy 5 i 7.

    Powyższe przepisy, stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

    Stosownie zaś do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

    Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

    Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

    Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 17 kwietnia 2008 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. W dniu 18 czerwca 2008 r. zostało wydane postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym ojcu. Zgodnie z postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku, spadek nabyli: żona, córka oraz syn, każdy po 1/3. Nie przeprowadzono działu spadku. W skład spadku wchodził lokal mieszkalny wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej (wspólność majątkowa małżeńska). Przedmiotowy lokal został nabyty przez rodziców Wnioskodawczyni w dniu 19 czerwca 1998 r.

    W dniu 7 sierpnia 2009 r. zmarł brat Wnioskodawczyni. Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia, spadkobiercami zostali: żona oraz dwaj synowie, każdy po 1/3. Nie przeprowadzono działu spadku.

    W dniu 5 lipca 2019 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. W dniu 17 września 2019 r. został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia. Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia, spadkobierczyniami zostały córka oraz wnuczka, każda po 1/2. Nie przeprowadzono dotychczas działu spadku.

    Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości. Posiada jedynie, po rodzicach, udziały (9/18) w lokalu mieszkalnym. Obecnie mieszka w tymże lokalu. Spadkobiercy brata Wnioskodawczyni chcą przenieść na Wnioskodawczynię swoje udziały w lokalu.

    Rozważane są dwie opcje:

    1. dział spadku, w formie aktu notarialnego, wedle którego Wnioskodawczyni nabędzie prawo własności udziałów w lokalu mieszkalnym przypadających na spadkobierców Jej brata, tj. łącznie 3/18 udziałów w przedmiotowym lokalu, ze spłatą nieprzekraczającą wartości tych udziałów,
    2. sprzedaż tychże udziałów na rzecz Wnioskodawczyni za zapłatą ich wartości.

    Po nabyciu tych udziałów, bez względu na podstawę nabycia (dział spadku albo sprzedaż udziałów), Wnioskodawczyni chce sprzedać wszystkie należące do Niej udziały w lokalu, tj. po obojgu rodzicach oraz nabyte od spadkobierców (łącznie 12/18), na rzecz osoby trzeciej.

    Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

    W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

    Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

    W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

    Zatem, dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał spadkobiercom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości w przypadku jej sprzedaży, która przypadła danej osobie w wyniku działu spadku, należy zatem przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas gdy wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby na rzeczą (nieruchomością) lub prawem majątkowym, jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w jego wyniku podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości) lub prawo do lokalu mieszkalnego, której (którego) wartość przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

    W dniu dokonania odpłatnego działu spadku Wnioskodawczyni w wyniku tej czynności nabędzie udział w prawie do lokalu mieszkalnego o wartości przekraczającej wartość Jej udziału w tym prawie przed dokonanym działem spadku, w związku z czym data działu spadku będzie również datą nabycia tego udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, o który zwiększył się udział w niej po dokonaniu tej czynności. Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych współwłaścicieli (spadkobierców mamy Wnioskodawczyni), należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust.7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w lokalu mieszkalnym, nastąpi w różny sposób i w różnym czasie:

    • w drodze spadku po zmarłych rodzicach w udziale łącznym 9/18 części, do którego ma zastosowanie przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidujący liczenie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa do lokalu mieszkalnego przez spadkodawców (tj. w 1998 r.),
    • w dniu odpłatnego działu spadku nabycie udziału w lokalu mieszkalnym w drodze działu spadku ponad udział spadkowy nabyty przez Wnioskodawczynię, w myśl art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Zatem, stwierdzić należy, że w przypadku dokonanego przez Wnioskodawczynię odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym nabytym w drodze spadku po zmarłych rodzicach Wnioskodawczyni, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie ww. udziału w przedmiotowym prawie przez spadkodawców (rodziców Wnioskodawczyni).

    Zatem, przychód z odpłatnego zbycia tego udziału, planowanego przez Wnioskodawczynię, nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału przez spadkodawcę, niewątpliwe upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Natomiast odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię udziału w lokalu nabytego w drodze działu spadku (w części dotyczącej udziału w ww. prawie do lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawczyni nabędzie od pozostałych spadkobierców ponad udział spadkowy), będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeśli zostanie dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

    Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

    Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

    W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

    Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

    Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).

    Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

    Wnioskodawczyni zamierza sprzedać udział w lokalu mieszkalnym, jednakże w związku z uzyskaniem prawa do ww. lokalu mieszkalnego poniesie wydatki związane ze spłatą spadkobierców.

    Należy zauważyć, że część udziałów w lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni nabędzie od pozostałych spadkobierców (współwłaścicieli) odpłatnie w drodze działu spadku, w wysokości przekraczającej udział nabyty przed dokonanym działem spadku. Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do spłaty na rzecz innych spadkobierców. Zatem, w przedmiotowej sprawie przepisem określającym, jakiego rodzaju wydatki uznaje się za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia prawa do lokalu mieszkalnego, w przypadku, kiedy nabycie jego części miało miejsce na podstawie czynności o charakterze odpłatnym jest art. 22 ust. 6c ustawy.

    Wskazany powyżej art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter szczególny i wyczerpująco określa zasady ustalania kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy.

    Przepis ten tworzy katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów innych wydatków niż wymienione. Zatem, sam fakt poniesienia przez podatnika wydatku nie upoważnia go jeszcze do zaliczenia tego wydatku do kosztów nabycia lub nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

    W kwestii opodatkowania dochodu ważne znaczenie posiadają również koszty odpłatnego zbycia. Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za ww. koszty uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Koszty te jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

    W odniesieniu do udziału w lokalu mieszkalnym nabytego przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku w części przekraczającej wartość udziału Wnioskodawczyni przed dokonaniem tych czynności, kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi w prawie do lokalu mieszkalnego, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata jest zatem dla Wnioskodawczyni niejako ceną nabycia udziałów w prawie do lokalu mieszkalnego, które należały do innego współwłaściciela. Zatem zapłacona faktycznie kwota tytułem spłaty w części przypadającej na nabyty w dziale spadku udział w prawie do lokalu mieszkalnego &‒ może być uznana jako koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w prawie do lokalu mieszkalnego.

    Podsumowując, planowane odpłatne zbycie udziału w lokalu mieszkalnym, nienastępujące w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, w części nabytej w drodze spadku po zmarłych rodzicach, do którego ma zastosowanie przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidujący liczenie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa do lokalu mieszkalnego przez spadkodawców (tj. w 1998 r.), nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tego udziału przez spadkodawców (rodziców Wnioskodawczyni), a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

    Natomiast odpłatne zbycie udziału w ww. prawie do lokalu mieszkalnego, nabytego w drodze działu spadku w części przekraczającej przysługujący Wnioskodawczyni udział w spadku, będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli zbycie to nastąpi przed upływem pięcioletniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej części lokalu mieszkalnego, stosownie do art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zapłacona kwota tytułem spłaty w części przypadającej na nabyty w dziale spadku udział w prawie do lokalu mieszkalnego, może być uznana jako koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w prawie do lokalu mieszkalnego.

    Stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku po rodzicach oraz nieprawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w części w drodze odpłatnego działu spadku z uwagi na fakt, że we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego wskazała Ona, że cyt. Data otwarcia spadku, czy też data działu spadku pozostają bez znaczenia.

    Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

    Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

    1. z zastosowaniem art. 119a;
    2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
    3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

    Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

    Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

    Stanowisko

    w części prawidłowe

    Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej