Temat interpretacji

Wydatkowanie środków ze sprzedaży na remont domu którego Wnioskodawca nie jest właścicielem.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2020 r. (data wpływu 24 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 23 kwietnia 2020 r. i pismem złożonym w dniu 1 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 9 kwietnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.251.2020.1.MK, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 9 kwietnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 14 kwietnia 2020 r.). W dniu 23 kwietnia 2020 r. złożono uzupełnienie wniosku (data nadania 21 kwietnia 2020 r.).

Z uwagi na brak podpisu pod ww. uzupełnieniem, pismem z dnia 19 maja 2020 r., 0113-KDIPT2-2.4011.251.2020.2.MK, ponownie wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie II do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 19 maja 2020 r. (data doręczenia 22 maja 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 29 maja 2020 r. nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 29 maja 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r.).

We wniosku i jego uzupełniniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 14 listopada 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które nabył w dniu 11 października 2018 r. na mocy umowy zawartej ze spółdzielnią mieszkaniową. Część środków ze sprzedaży Wnioskodawca przeznaczy na remont budynku, w którym wraz z rodziną zamieszkuje od czasu sprzedaży lokalu mieszkalnego, czyli od listopada 2019 r. Remont budynku obejmie m.in. znajdujący się w złym stanie technicznym dach oraz elewację. Koszt całego przedsięwzięcia wyniesie ok. 80 tys. zł. Budynek, w którym znajduje się lokal zamieszkały przez rodzinę Wnioskodawcy jest stary i był kiedyś domem jednorodzinnym. Obecnie w budynku znajdują się trzy osobne mieszkania zajmowane przez rodzinę Wnioskodawcy i obcych lokatorów. Wnioskodawca nie posiada żadnej innej nieruchomości, a mieszkanie które zajmuje traktuje jak własne miejsce zamieszkania i jest w nim zameldowany. Mieszkanie to należy do Jego matki i ojczyma, którzy zapisali je w testamencie dla córki Wnioskodawcy.

Wnioskodawca przeznaczył szereg środków na generalny remont i wyposażenie mieszkania. Rodzice Wnioskodawcy są schorowani i wymagają pomocy w czynnościach życia codziennego. Ojczym Wnioskodawcy kilka miesięcy temu wskutek amputacji nogi stał się inwalidą, a jego jedynym źródłem utrzymania jest renta w wysokości 1000 zł. Część środków Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na protezę dla ojczyma, której koszt wynosi ok. 18 tys. zł. Matka Wnioskodawcy obecnie ubiega się o orzeczenie o niepełnosprawności i nie posiada żadnego dochodu. Konieczność sprawowania opieki nad rodziną skłoniła Wnioskodawcę do zmiany miejsca zamieszkania bliżej nich, wymagało to jednak przeznaczenia wielu środków na remont mieszkania i budynku, w którym się on znajduje. Z tego powodu Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego i przeznaczenia uzyskanych w ten sposób środków na remont budynku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, będące przedmiotem sprzedaży, położone jest na drugiej kondygnacji w budynku nr na w , ma powierzchnię m². Wnioskodawca poniósł koszty kancelarii notarialnej w dniu 8 listopada 2018 r. w kwocie 998 zł, koszty spłat dla wnuka w kwocie 1566 zł 66 gr, zobowiązanie wobec w wysokości 7 675 zł 67 gr.

W czasie gdy Wnioskodawca nie zamieszkiwał mieszkania przy ul. , po śmierci ojca , powstało zadłużenie czynszu, które Wnioskodawca spłacił zanim mieszkanie zostało sprzedane. Ponadto, po sprzedaży mieszkania Wnioskodawca spłacił zadłużenie u rodziny, które zaciągnął Jego ojciec były to pożyczki ustne i Wnioskodawca nie posiada żadnych rachunków. Sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie złożył deklaracji PIT-39, w której oświadcza, że dochód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przeznaczy na własne cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obecnie Wnioskodawca zamieszkuje budynek przy ul. , który dziadkowie zapisali niepełnoletniej córce Wnioskodawcy . Ze względu na to, że jest to 5-letnie dziecko, Wnioskodawca razem z żoną działa w imieniu i na rzecz małoletniej.

Na remont domu Wnioskodawca wydatkował środki z własnych oszczędności. Część remontu sfinansował z kredytu udzielonego przez bank . W budynku Wnioskodawca przeprowadził całkowitą naprawę dachu, elewacji, generalny remont począwszy od elektryki a skończywszy na wykończeniu zewnętrznym. Oprócz wydatków na remont budynku przy ul. , na dzień dzisiejszy Wnioskodawca jest obciążony jeszcze innymi wydatkami, które pokrywa ze środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. Rodzice Wnioskodawcy są schorowani, ojczym jest inwalidą po amputacji nogi, a matka po zawale, z cukrzycą, obecnie przebywa w szpitalu na drenażu żył, ponieważ grozi jej amputacja. Nie posiadają żadnych rent i emerytur oprócz świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 250 zł. Wnioskodawca jest jedynym żywicielem czteroosobowej rodziny i dwojga rodziców. W zaistniałej sytuacji pandemii boi się, że straci pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy wydatkowanie części środków uzyskanych ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego przy ul. .., na remont budynku, w którym znajduje się lokal zamieszkały przez Wnioskodawcę, należący do rodziców Wnioskodawcy i zapisany Jego córce w testamencie, będzie stanowiło wydatek na własne cele mieszkaniowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki pochodzące ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przeznaczone na remont nieruchomości, w której Wnioskodawca mieszka wraz ze swoją rodziną, stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego podlega rozliczeniu podatkiem dochodowym z tytułu sprzedaży nieruchomości przed upływem pięciu lat od jej nabycia. Jednak ustawodawca przewidział możliwość skorzystania z ulgi w zakresie uiszczenie tego podatku, z tzw. ulgi mieszkaniowej, tj. wydatkowania uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości środków na remont, modernizację lub budowę nowego mieszkania lub domu.

Wnioskodawca przeznaczył już dotychczas na remont tego mieszkania wiele środków i tam planuje swoje przyszłe życie. W Jego przekonaniu, wydatkowanie uzyskanych ze sprzedaży środków na remont budynku, w którym wraz z rodziną zamieszkuje, będzie stanowiło wydatek na własne cele mieszkaniowe i korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub wymienionych praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 14 listopada 2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które nabył w dniu 11 października 2018 r. na mocy umowy zawartej ze spółdzielnią mieszkaniową. Sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie złożył deklaracji PIT-39, w której oświadcza, że dochód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przeznaczy na własne cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Część środków ze sprzedaży Wnioskodawca przeznaczy na remont budynku, w którym wraz z rodziną zamieszkuje od czasu sprzedaży lokalu mieszkalnego, czyli od listopada 2019 r. Remont budynku obejmie m.in. znajdujący się w złym stanie technicznym dach oraz elewację. Koszt całego przedsięwzięcia wyniesie ok. 80 tys. zł. Wnioskodawca nie posiada żadnej innej nieruchomości, a mieszkanie które zajmuje traktuje jak własne miejsce zamieszkania i jest w nim zameldowany. Mieszkanie to należy do Jego matki i ojczyma, którzy zapisali je w testamencie dla córki Wnioskodawcy. Wnioskodawca przeznaczył szereg środków na generalny remont i wyposażenie mieszkania. Rodzice Wnioskodawcy są schorowani i wymagają pomocy w czynnościach życia codziennego. Część środków Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na protezę dla ojczyma, której koszt wynosi ok. 18 tys. zł. Na remont domu Wnioskodawca wydatkował środki z własnych oszczędności. Część remontu sfinansował z kredytu udzielonego przez bank. W budynku Wnioskodawca przeprowadził całkowitą naprawę dachu, elewacji, generalny remont począwszy od elektryki, a skończywszy na wykończeniu zewnętrznym. Całość przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego Wnioskodawca przeznaczył na własne cele mieszkaniowe.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia nabycie, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia nabycie została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy, zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie nabycie użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

W związku z tym, że Wnioskodawca nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w dniu 11 października 2018 r., a jego sprzedaż nastąpiła w dniu 14 listopada 2019 r., odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę ww. prawa majątkowego stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albowiem jego zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Oznacza to, że przychód z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c. (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
2. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
3. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
4. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
5. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
6. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Stosownie zaś do art. 21 ust. 26 ww. ustawy, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Podkreślić należy, że wszelkie zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem, korzystanie ze zwolnienia od podatku jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że środki uzyskane ze sprzedaży w dniu 14 listopada 2019 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca przeznaczył na remont domu, który stanowi własność Jego matki i ojczyma, czyli na remont budynku, którego nie jest właścicielem lub współwłaścicielem. Natomiast, fakt zamieszkiwania Wnioskodawcy w tym domu, w świetle brzmienia art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, nie jest wystarczający do możliwości zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Przepis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera przymiotnik własny. Własny zaś to taki, który stanowi własność lub współwłasność podatnika. Racjonalny ustawodawca w art. 21 ust. 26 ww. ustawy zapisał, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Zatem, przeznaczenie przez Wnioskodawcę przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (środków pieniężnych) na remont budynku mieszkalnego, w którym znajduje się lokal zamieszkały przez Wnioskodawcę i w którym jest On zameldowany, należącego do rodziców Wnioskodawcy i zapisanego Jego córce w testamencie, a więc którego Wnioskodawca nie jest i nie będzie właścicielem lub współwłaścicielem, nie jest realizacją własnego celu mieszkaniowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że kwota przychodu uzyskana z odpłatnego zbycia w dniu 14 listopada 2019 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawcę w dniu 11 października 2018 r., wydatkowana na remont budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem, nie stanowi wydatku na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 lit. d) i ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowi przychód w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zauważyć należy, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej