Temat interpretacji

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym za pomocą platformy ePUAP w dniu 4 marca 2020 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP UPP..), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 28 maja 2020 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP UPP..), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2020 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 maja 2020 r., nr 0113-KDWPT.4011.3.2020.1.KK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 21 maja 2020 r. (data doręczenia 22 maja 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem złożonym w dniu 28 maja 2020 r., nadanym za pośrednictwem platformy ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ojciec Wnioskodawczyni posiadał działkę rolną od dnia 17 lipca 1957 r. na podstawie aktu darowizny (KW nr..). W 1992 r. działka została przekształcona z działki rolnej na działkę budowalną. Do dnia jego śmierci, tj. do dnia 15 maja 2008 r. był właścicielem działki budowlanej - nieruchomości niezabudowanej położnej w .. przy ul. . . Orzeczeniem Sądu z dnia 25 października 2018 r., sygn. akt z mocy ustawy spadek po ojcu nabyli: żona i 3 dzieci w udziałach wynoszących po 1/4 części każdy. W dniu 9 października 2017 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Orzeczeniem Sądu z dnia 13 sierpnia 2019 r., sygn. akt z mocy ustawy spadek po niej nabyło 3 dzieci w udziale 1/3 części każdy. W wyniku podziału spadku nie towarzyszyły spłaty i dopłaty. Między rodzicami Wnioskodawczyni istniał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, niezmieniony żadną umową majątkową małżeńską, ani orzeczeniem sądu. Rodzice Wnioskodawczyni mieszkali razem i prowadzili wspólne gospodarstwo domowe. Przedmiotowa działka nigdy nie była przedmiotem żadnej umowy majątkowej rodziców Wnioskodawczyni. Z mocy ustawy, matka Wnioskodawczyni od dnia 15 maja 2008 r. była współwłaścicielem przedmiotowej działki budowalnej nieruchomości niezabudowanej. Odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w wyniku wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 17 lutego 2020 r. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami zbyła 1/3 części odziedziczonego udziału po swoich rodzicach. W związku z nabytymi prawami do spadku nie były zawierane żadne umowy o dział spadku (w całości lub części) i nie były przeprowadzane żadne postępowania sądowe o dział spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:
Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia w 2020 r., 1/3 części udziału w działce niezabudowanej ?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż w oparciu o nowelizację ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, która obowiązuje od dnia 1 stycznia 2019 r., przewiduje ona korzystne zmiany dla osób dziedziczących. Pięcioletni okres, po upływie którego można sprzedaż nieruchomość bez opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest liczony od daty nabycia przez spadkodawcę w tym przypadku ojca Wnioskodawczyni, tj. od dnia 17 lipca ubiegłego wieku oraz Jej matki, tj. od dnia śmierci ojca Wnioskodawczyni, czyli od dnia 15 maja 2008 r. Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. W przypadku Wnioskodawczyni jest to 2008 r., kiedy spadkodawca matka Wnioskodawczyni nabyła spadek z mocy ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego, aby ustalić, czy sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawczynię podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jego odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. prawa do nieruchomości przez spadkodawców, tj. ojca i matkę Wnioskodawczyni.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że ojciec Wnioskodawczyni posiadał działkę rolną od dnia 17 lipca 1957 r. na podstawie aktu darowizny. W 1992 r. działka została przekształcona z działki rolnej na działkę budowalną. Do dnia jego śmierci, tj. do dnia 15 maja 2008 r. był właścicielem działki budowlanej - nieruchomości niezabudowanej. Orzeczeniem sądu z dnia 25 października 2018 r. z mocy ustawy spadek po ojcu Wnioskodawczyni nabyli: żona i 3 dzieci w udziałach wynoszących po 1/4 części każdy. W dniu 9 października 2017 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Orzeczeniem Sądu z dnia 13 sierpnia 2019 r. z mocy ustawy spadek po niej nabyło 3 dzieci w udziale 1/3 części każdy. W wyniku podziału spadku nie towarzyszyły spłaty i dopłaty. Między rodzicami Wnioskodawczyni istniał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, niezmieniony żadną umową majątkową małżeńską, ani orzeczeniem sądu. Rodzice Wnioskodawczyni mieszkali razem i prowadzili wspólne gospodarstwo domowe. Przedmiotowa działka nigdy nie była przedmiotem żadnej umowy majątkowej rodziców Wnioskodawczyni. Z mocy ustawy, matka Wnioskodawczyni od dnia 15 maja 2008 r. była współwłaścicielem przedmiotowej działki budowalnej nieruchomości niezabudowanej. Odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiło w wyniku wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 17 lutego 2020 r. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami zbyła 1/3 części odziedziczonego udziału po swoich rodzicach. W związku z nabytymi prawami do spadku nie były zawierane żadne umowy o dział spadku (w całości lub części) i nie były przeprowadzane żadne postępowania sądowe o dział spadku.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast, zgodnie z art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
2. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
3. prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;
4. przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;
5. prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;
6. przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;
7. wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;
8. przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;
9. prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;
10. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Powołując się natomiast na przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) należy wskazać, że stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zatem, wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nabycie przez Wnioskodawczynię poszczególnych udziałów w przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w dacie nabycia tych udziałów przez spadkodawców, tj.:

• w 1957 r. w odniesieniu do udziału nabytego po zmarłym ojcu;

• w 2008 r. w odniesieniu do udziału nabytego po zmarłej matce.

W związku z powyższym, stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia w 2020 r. udziałów w przedmiotowej nieruchomości termin 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

• w przypadku udziału nabytego w spadku po ojcu upłynął z końcem 1962 r.;

• w przypadku udziału nabytego w spadku po matce upłynął z końcem 2013 r.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz ww. regulacje prawne stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2020 r. udziału w niezabudowanej nieruchomości nabytego odpowiednio w 1957 r. w spadku po ojcu oraz w 2008 r. w spadku po matce, nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych z ww. tytułu i wykazania tego przychodu w zeznaniu podatkowym.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób, tj. pozostałych spadkobierców.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z póź. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej