Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 4 marca 2020 r.) uzupełnionym w dniu 24 maja 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 maja 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2004 r. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem oprogramowania. Od grudnia 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą F. W marcu 2019 r. Wnioskodawca rozpoczął współpracę z firmą I. (pierwotnie I. Sp. z o.o., obecnie I.G.), by przede wszystkim tworzyć nowe oprogramowanie dla jednego z głównych x w kraju. Praca dla ww. firmy wiąże się zarówno z wykonaniem zleconego projektu jak i przeniesieniem na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych dla każdego swojego wytworu.

W ramach współpracy z firmą I. Wnioskodawca podejmuje się różnych działań, ale głównie koncentruje się na realizacji projektów dla klienta określanego nazwą wewnętrzną xx (m.in: projekt X w 2019 r., B w 2020 r.). Praca w projektach dla tego klienta ma na celu tworzenie nowych indywidualnych rozwiązań, po zastosowaniu których nowe rozwiązania biznesowe zostaną wdrożone, a dotychczas stosowane procesy zostaną zoptymalizowane. Praca Wnioskodawcy ma charakter badawczo-rozwojowy, gdyż wytworzenie takich rozwiązań wymaga każdorazowo przeprowadzania badań domeny klienta pod kątem istniejących rozwiązań oraz możliwości i zasadności łączenia różnych technologii, czego wynikiem ma być rozwiązanie specyficznych dla niego problemów w unikalny sposób.

Każdy projekt, który Wnioskodawca przygotowuje sprowadza się do opracowania unikalnego rozwiązania odpowiadającego specyficznej sytuacji i organizacji procesów u klienta docelowego. Efekt pracy, którą Wnioskodawca wykonuje jest niepowtarzalny zarówno architektura poszczególnych systemów, sposoby ich komunikacji pomiędzy sobą jak i realizacja domeny biznesowej w każdym przypadku jest odmienna i niepowtarzalna, dlatego wymaga stworzenia nowego indywidualnego oprogramowania.

W działalności Wnioskodawcy nie jest możliwe wdrażanie gotowych, istniejących na rynku rozwiązań. Wnioskodawca bada wymogi biznesowe, ograniczenia organizacyjne i technologiczne, możliwości wdrożeniowe. Po dokonanej analizie, uzgadnia z klientem sytuację biznesową, ograniczenia technologiczne i organizacyjne i określa szczegółową listę jego potrzeb. W czasie analizy dociera do problemów występujących w obecnej sytuacji klienta, by następnie móc zaprojektować i przygotować dla niego rozwiązanie dopasowane do indywidualnej sytuacji, wraz z zachowaniem specyfiki danej branży. Opracowanie rozwiązania obejmuje zaplanowanie stworzenia struktury systemów i modułów, komunikacji między nimi, prace algorytmiczne czy automatyzujące, umiejętne opracowanie granic kontekstów serwisów by mogły w przyszłości odpowiadać określonym granicom procesów biznesowych i mogły bez przeszkód zmieniać się wraz z ich ewolucją. W toku prac aktualizuje i usprawnia wizualne interfejsy użytkownika pod nowe pola zastosowań i konteksty biznesowe, tworzy nowe moduły, które muszą współdziałać z innym oprogramowaniem, aktualnie stosowanym przez klienta. Wnioskodawca opracowuje analizy wykonalności stosując biblioteki na otwartych licencjach, które mogą zostać połączone lub zmodyfikowane w unikalny sposób, aby sprostać indywidualnym wymogom sytuacji biznesowej.

Sprostanie tak prowadzonej działalności wymaga ciągłego udziału w szkoleniach i uzupełniania wiedzy, zarówno programistycznej jak i interdyscyplinarnej. Wnioskodawca wdraża i bada nowe technologie oraz śledzi rozwój tych, które wcześniej wykorzystywał w swoich projektach. Uczestniczył w szkoleniach i warsztatach (w roku 2019 z usług w chmurze x, czy 19 tygodniowy program xxxx z analizy domen biznesowych i problematyki mikro-serwisowej). W swojej pracy czerpie z wielokierunkowego wykształcenia i doświadczenia (studia wyższe z filozofii i teorii komunikacji, podyplomowe z psychologii w zarządzaniu, doświadczenie audytorskie dotyczące dostępności rozwiązań internetowych dla różnych podmiotów, doświadczenie marketingowe).

Oprogramowanie, które Wnioskodawca tworzy jest rezultatem jego indywidualnej twórczej działalności intelektualnej, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca posiada odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pracy (zgodną z wymogami artykułu 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, dokładnie określając ile godzin w ramach świadczonych dla I. usług przeznacza na działania dla projektów dotyczących tworzenia nowych rozwiązań dla firmy opisywanej w komunikacji wewnętrznej jako wspomniane wcześniej xx. Tym samym możliwe jest wydzielenie z całokształtu współpracy z I. kosztów projektów o charakterze badawczo-rozwojowym, o których mowa w artykule 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które przypadają na każde wyżej wymienione prawo i zapewnią określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością o charakterze twórczym, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach podjętej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Wnioskodawca posiada odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodną z wymogami artykułu 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w artykule 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniająca określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podczas wprowadzania ulepszeń do programu działania Wnioskodawcy mają charakter innowacyjny i twórczy. Praca Wnioskodawcy w obrębie projektu polega na analizowaniu potrzeby biznesowej i tworzeniu rozwiązań, które będą tę potrzebę w odpowiedni sposób realizować.

Ulepszenia, które realizuje określane są na zasadzie potrzeb biznesowych lub dotychczasowych braków w realizacji takich potrzeb. Sposób ich realizacji i ramy stanowią wkład Wnioskodawcy. Zgodnie z zawartą umową firmy I. nabywa od Wnioskodawcy prawa obejmujące wszelkie pola eksploatacji istniejące w chwili zawarcia umowy, a w tym w szczególności określone w art. 50 oraz 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z treścią zawartej umowy z firmą I. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wszelkie skutki niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy, zarówno wobec Zleceniodawcy jak i Klientów. Tworzenie oprogramowania nie jest wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego. Świadcząc usługi informatyczne w obszarze zgłoszonym do interpretacji ponosi wszelkie ryzyko gospodarcze, cytując treść umowy: Dotyczy to w szczególności zobowiązań o charakterze publicznoprawnym, doboru właściwych środków do świadczonych Usług, a także odpowiedzialności za wszelkie skutki niewykonania czy nienależytego wykonania Umowy, zarówno wobec Zleceniodawcy jak i Klientów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uzyskane w ramach opisanej we wniosku sytuacji gospodarczej, Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z artykułem 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych już od 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei, zgodnie z artykułem 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty, lub ulepszone przez podatnika, w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w artykule 5a pkt 38 analizowanej ustawy i oznacza działalność twórczą, obejmującą badania naukowa lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe oraz prace rozwojowe winny być w myśl artykułu 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy rozumiane zgodnie z artykułem 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

1. badania naukowe są działalnością obejmującą
   
   
   1. badania podstawowe, rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.
   2. badania aplikacyjne, rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętność nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów, usług, lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
      
      
      
2. prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie umiejętności informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych, lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca uważa, że spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w artykule 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w związku z artykułem 5a pkt 38 w związku z artykułem 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Projekty, nad którymi Wnioskodawca pracuje polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ tworzy w nich nowe, oryginalne rozwiązania, a wysiłek związany z pomysłem i projektowaniem konkretnych rozwiązań stanowi w całości proces twórczy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. W wykonywanej pracy Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności z zakresu programowania oraz posługuje się odpowiednimi narzędziami informatycznymi i oprogramowaniem programistycznym pomagającym mu zmieniać, ulepszać lub tworzyć nowe produkty, usługi lub procesy biznesowe niezbędne dla zleceniodawcy. Działalność Wnioskodawcy ma wkład w tworzeniu, ulepszaniu i rozwijaniu nowoczesnych aplikacji i systemów, aby tego dokonać musi wykorzystywać, rozwijać oraz pogłębiać swoją wiedzę z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oraz modyfikacji oprogramowania. Prace Wnioskodawcy nad oprogramowaniem mają charakter uporządkowany, metodyczny i zaplanowany z naciskiem na rozwój i ulepszanie aplikacji w przyszłości.

Z uwagi na to, że całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej przenosi na swojego zleceniodawcę i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, w jego ocenie osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w artykule 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 analizowanej ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę dochody z odpłatnego przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego stanowiącego utwór prawnie chroniony i wytworzonego, rozwijanego i ulepszonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowią kwalifikowane dochody z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z ww. tytułów wg stawki 5%.

Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej