Temat interpretacji

Opodatkowania dochodów z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. uzupełnionym w dniu 15 maja 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pytanie nr 2) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 15 maja 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadząc jednoosobową działalność Wnioskodawca wykonuje na podstawie umowy usługi związane z projektowaniem, tworzeniem oprogramowania wspomagającego procesy związane z produkcją oraz jego modernizowaniem. W związku z realizacją ww. umowy Wnioskodawca zrzeka się praw autorskich do wykonanych utworów (programów) na rzecz zleceniodawcy. Za wykonywane usługi otrzymuje wynagrodzenie w formie miesięcznego ryczałtu na podstawie wystawianej faktury VAT.

W chwili obecnej Wnioskodawca jest na etapie projektowania oraz tworzenia oprogramowania wspomagającego zarządzanie przedsiębiorstwem, które po zakończeniu prac będzie dostępne w sprzedaży na zasadzie licencji na użytkowanie oprogramowania. Wynagrodzenie z tytułu sprzedaży tejże licencji Wnioskodawca będzie otrzymywał na podstawie wystawianej faktury VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. l oraz ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca od wielu lat prowadzi działalność twórczą polegającą na projektowaniu oraz implementacji rozwiązań IT (programów) realizowanych wg specyfiki zagadnienia. Prace obejmują również działania rozwojowe obejmujące rozbudowę wcześniej utworzonych przez siebie rozwiązań. Wiedza, którą Wnioskodawca nabył i nadal nabywa pozwala na tworzenie nowych rozwiązań w zakresie IT oraz ich ciągłe udoskonalanie.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca opracowuje rozwiązania związane z procesami produkcji zgodnie z zapotrzebowaniem klienta, których to specyfika nie pozwala na korzystanie z dostępnego ogólnie oprogramowania, tzw. oprogramowanie szyte na miarę. Wnioskodawca projektuje, pisze i udoskonala system informatyczny przeznaczony do zarządzania całym procesem produkcyjnym u klienta. Na system informatyczny składa się wiele programów (działanie środowiska w sieci przedsiębiorstwa, gdzie każdy program odpowiedzialny za inną funkcję w procesie produkcyjnym).

Programy komputerowe, o których mowa we wniosku podlegają ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie powstałe programy są wytworem pracy Wnioskodawcy od podstaw, bez współpracy z osobami trzecimi. Wnioskodawca jest autorem wszystkich założeń (na podstawie wytycznych klienta lub własnej wiedzy), algorytmów, funkcji i interfaceów wykorzystanych w ww. programach.

Programy komputerowe, o których mowa w stanie faktycznym, zostały wytworzone, następnie są rozwijane i ulepszane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

Modernizacja oprogramowania oznacza dostosowywanie jego obecnej funkcjonalności do nowych potrzeb klienta, co jest równoznaczne z ulepszaniem i rozwijaniem zawartych w nim algorytmów i funkcji. Zmiany są wprowadzane na bieżąco w ramach potrzeb zgłaszanych przez klienta. Jeśli wystąpi czas kiedy zmian żadnych nie ma, Wnioskodawca zajmuje się tematami bieżącymi, czyli projektowaniem i tworzeniem nowych rozwiązań lub nowych programów.

Zgodnie z umową zawartą z klientem w związku z utworami powstałymi w następstwie realizacji tejże umowy Wnioskodawca zrzeka się wszelkich praw autorskich na rzecz klienta. W momencie wprowadzania zmian i rozwijania programów prawa autorskie są po stronie Wnioskodawcy, jednak w momencie przekazania programu prawa autorskie pozostają scedowane na klienta. Wnioskodawca nie wprowadza zmian ani nie rozwija oprogramowania, którego wcześniej nie był lub obecnie nie jest autorem. Jeśli w wyniku rozwijania i ulepszania programów będących utworami podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych powstaje program komputerowy to jest on również chroniony ww. ustawą.

Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą określa zakres obowiązków jako () Projektowanie, tworzenie i wdrażanie programów komputerowych wspomagających funkcjonowanie zakładów produkcyjnych () natomiast regulację zrzeczenia praw określa się jako () Zleceniobiorca zrzeka się na rzecz Zleceniodawcy wszelkich praw autorskich w związku z utworami powstałymi w następstwie realizacji (). W związku ze specyfiką realizacji zagadnień, wynagrodzenie z tytułu realizacji poszczególnych zagadnień oraz zrzeczenia praw sprowadza się do stałego ryczałtu miesięcznego.

Zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane są w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję do poszczególnych praw autorskich zapewniającą wyodrębnienie przychodów i kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw. W przypadku umowy rozliczanej ryczałtowo, ewidencja prowadzona jest w stosunku do ogółu programów powstających w jej ramach. Wnioskodawca prowadzi ewidencję na bieżąco od roku 2019.

Zostało przyjęte, że Zleceniodawca przejmuje program w formie takim jaki jest, przy czym w momencie jego przejęcia dokonuje odbioru i zatwierdza oprogramowanie co do jego przydatności i funkcjonalności. Zlecane czynności, po uprzednich konsultacjach z osobami wyznaczonymi z ramienia Zleceniodawcy, realizowane są w zdecydowanej większości w miejscu prowadzenia działalności, przy użyciu własnych narzędzi. Zdarza się jednak, że realizacja pewnych części zleceń wymaga bezpośredniej wizyty u klienta w jego zakładach. Jako wykonujący te czynności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, podobnie jak inne jednoosobowe firmy zajmujące się działalnością IT. Wnioskodawca ma na myśli, w szczególności ryzyka gospodarcze związane z uzyskaniem gorszych wyników niż zakładane i jednoczesną koniecznością ponoszenia kosztów (np. opłaty abonamentowe za środowiska programistyczne), ryzyko niewypłacalności będące pokłosiem niewypłacalności ze strony Zleceniodawcy, ryzyko operacyjne związane z np. awarią sprzętu lub oprogramowania komputerowego (głównie środowiska programistycznego i wspomagającego), jak również ryzyko polityczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z ww. sytuacją osiągnięty dochód kwalifikuje się do 5% podatku od osiągniętego dochodu z tytułu IP BOX?
2. Czy dochód osiągnięty ze sprzedaży licencji będzie się kwalifikował do opodatkowania 5% z tytułu IP BOX?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Według oceny Wnioskodawcy powyższa sytuacja spełnia wszystkie kryteria zarówno własności intelektualnej jak i działalności badawczo-rozwojowej wymagane do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX.

Oprogramowanie, którego Wnioskodawca będzie wyłącznym twórcą, będzie miało za zadanie usprawnić działanie przedsiębiorstw w wielu sferach. Jego podstawowa funkcjonalność będzie rozwijana w zależności od zmieniającego się rynku, zapotrzebowania czy wymagań klientów. Prawa autorskie do oprogramowania w pełni pozostaną po stronie Wnioskodawcy klienci będą jedynie korzystać z licencji na jego użytkowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 analizowanej ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę dochody z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, które będą dotyczyły kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego stanowiącego utwór prawnie chroniony i wytworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, będą kwalifikowały się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z ww. tytułów wg stawki 5%.

Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej