Czy należność zagraniczna otrzymywana przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku d... - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.160.2020.1.AKR

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 30.04.2020, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.160.2020.1.AKR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy należność zagraniczna otrzymywana przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca pełni służbę wojskową w ramach stosownego umocowania i na podstawie konkretnie wydanych rozkazów. Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, posiadającym miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca pełnił zawodową służbę wojskową na stanowisku służbowym w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych ... (...) z siedzibą w , w . Po zakończeniu kadencji na stanowisku służbowym powrócił do Polski w dniu 30 czerwca 2017 r. Jednostka, w której Wnioskodawca pełnił służbę, pozostaje w łańcuchu dowodzenia .... Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, czy działań antyterrorystycznych.

Jednostka jednocześnie wykonuje zadania, które zbieżne są z celami preferowanymi podatkowo, określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), tj. wzmacnia siły sojusznicze ... i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego.

Na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 maja 2014 r., Wnioskodawca został wyznaczony na stanowisko służbowe specjalisty w ..., w , w , które to stanowisko zawiera się w katalogu stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych, pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych. Wyznaczone na wyżej wymienionym stanowisku obowiązki Wnioskodawca przejął w dniu 1 lipca 2014 r.

Na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej, Wnioskodawca został wyznaczony na stanowisko służbowe specjalisty w ..., w , w , które to stanowisko jest stanowiskiem służbowym przeznaczonym dla żołnierzy zawodowych, pełniących służbę poza granicami państwa, w strukturach organizacji wojskowych, i nastąpiło to między innymi na podstawie § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 grudnia 2009 r. w sprawie trybu wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalnianiu z tych stanowisk, które były pełnione w kraju. W związku z pełnioną służbą Wnioskodawca otrzymał z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, na wyżej wymienionym stanowisku służbowym, o którym mowa w § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa przez uprawniony organ wojskowy, kwotę, którą należy określić, jako należność zagraniczną za 2015 r. w kwocie 138 591 zł 25 gr, od której to kwoty pobrano zaliczkę w kwocie 24 946 zł 47 gr, jako podatek dochodowy; za 2016 r. w kwocie 143 930 zł 30 gr, od której to kwoty pobrano zaliczkę na podatek dochodowy w kwocie 27 618 zł 9 gr oraz za 2017 r. w kwocie 71 851 zł 11 gr, od której to kwoty pobrano zaliczkę na podatek w kwocie 12 933 zł 20 gr.

Przedmiotowa należność zagraniczna wypłacana była Wnioskodawcy na podstawie m.in. rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych, pełniących służbę poza granicami państwa oraz na podstawie art. 102 ust. 3 pkt 1 oraz art. 102 ust. 10 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w związku z art. 19 ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 35 ust. 1, art. 37 ust. 1, 2 i 5 w zw. z art. 45 ust. 2 pkt 1 i ust. 2a ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1414, z późn. zm.), § 2 ust. 1 pkt 2 oraz § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479), § 28 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 września 2014 r. w sprawie trybu wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk (Dz. U. z 2014 r., poz. 1292). Ww. należność zagraniczna była wypłacana Wnioskodawcy w euro i przeliczana na złotówki oraz opodatkowana. Wypłaty należności zagranicznej na rzecz Wnioskodawcy dokonywał Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej, który również pobierał zaliczki na podatek od wypłacanych Wnioskodawcy kwot, określanych jako należność zagraniczna.

W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca nie przebywał w podróży zagranicznej. Wnioskodawca pozostawał bowiem na stanowisku przeznaczonym dla żołnierzy zawodowych i pełnił służbę jako żołnierz zawodowy. Oznacza to więc, że nie było to stanowisko dla członków służby zagranicznej. Wnioskodawca jest oficerem zawodowym Wojska Polskiego i został wyznaczony na stanowisko służbowe specjalisty rozkazem personalnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy należność zagraniczna otrzymywana przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaistniały stan faktyczny pozwala na wysnucie wniosku graniczącego z pewnością, że należność zagraniczna, którą Wnioskodawca otrzymywał, podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych. Wszystkie bowiem wymogi formalne zostały spełnione i nie istnieją przesłanki, które podważałyby ten stan.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną, dotyczącą żołnierzy zawodowych wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie struktury wojskowej, użytej w celach wskazanych w przepisie, a więc w celu udziału w czynnościach i działaniach, których bezpośrednim skutkiem jest wzmocnienie sił państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom, niezależnie od tego, czy jest to jednostka wojskowa polska, czy sojusznicza.

Co prawda w dotychczasowych przepisach zwolnienia podatkowe były stosowane wyłącznie do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa, w ramach polskich kontyngentów wojskowych, jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa.

Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, należy stosować powołany przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przedmiotowej sytuacji, ponieważ jej elementy faktyczne wskazują na ścisły związek z powołanym przepisem. Jeżeli tak, to należy uznać, że należność ta jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych. Także stanowisko orzecznictwa sądowo-administracyjnego w tej sprawie wskazuje na prawidłowość tego rozumowania.

Wydany w dniu 29 listopada 2017 r. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt II FSK 3279/15, w opinii Wnioskodawcy, potwierdza powyższe rozumowanie, stwierdzając, że w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń, przyznanych na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

  1. podatnik musi mieć status żołnierza zawodowego,
  2. otrzymywane przez niego świadczenia (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa,
  3. zadania te wykonywane są w składzie jednostki wojskowej,
  4. jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo).

Należy podkreślić, że w czasie pełnienia przez Wnioskodawcę służby w ..., dowództwo to pełniło dyżur w Siłach Odpowiedzi ... (przez cały 2016 r. utrzymywało gotowość do wysłania w rejon potencjalnego konfliktu zbrojnego) oraz przez cały okres pełnienia obowiązków przez Wnioskodawcę aktywnie uczestniczyło w zwalczaniu globalnego terroryzmu oraz wspierało w działaniach Siły Specjalne państw członkowskich Sojuszu, w tym Polski. Ta sytuacja pod względem praktycznym potwierdza wszystkie tezy Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia jednostki wojskowej, jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywana przez niego należność zagraniczna powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ww. ustawy.

Wnioskodawca spełnia więc wszystkie wymogi formalne i dlatego uważa, że stosownie do ww. przepisów należność zagraniczna, którą otrzymywał, podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

  1. Minister Obrony Narodowej żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
  2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr pozostałych żołnierzy zawodowych.

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 ww. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

  1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
    1. organizacjach międzynarodowych,
    2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
  2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
  3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
  4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

  1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
  2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
  3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a)-c) ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

  1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
  2. misji pokojowej,
  3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 ww. ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

  1. należność zagraniczna na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
  2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

  1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
  2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

- z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca pełni służbę wojskową w ramach stosownego umocowania i na podstawie konkretnie wydanych rozkazów. Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, posiadającym miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca pełnił zawodową służbę wojskową na stanowisku służbowym w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych ... (...) z siedzibą w , w . Po zakończeniu kadencji na stanowisku służbowym powrócił do Polski w dniu 30 czerwca 2017 r. Jednostka, w której Wnioskodawca pełnił służbę, pozostaje w łańcuchu dowodzenia .... Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, czy działań antyterrorystycznych. Jednostka jednocześnie wykonuje zadania, które zbieżne są z celami preferowanymi podatkowo, określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wzmacnia siły sojusznicze ... i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego. Na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 maja 2014 r., Wnioskodawca został wyznaczony na stanowisko służbowe specjalisty w ..., w , w , które to stanowisko zawiera się w katalogu stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych, pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych. Wyznaczone na wyżej wymienionym stanowisku obowiązki Wnioskodawca przejął w dniu 1 lipca 2014 r. Na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej, Wnioskodawca został wyznaczony na stanowisko służbowe specjalisty w ..., w , w , które to stanowisko jest stanowiskiem służbowym przeznaczonym dla żołnierzy zawodowych, pełniących służbę poza granicami państwa, w strukturach organizacji wojskowych, i nastąpiło to między innymi na podstawie § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 grudnia 2009 r. w sprawie trybu wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalnianiu z tych stanowisk, które były pełnione w kraju. W związku z pełnioną służbą Wnioskodawca otrzymał z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, na wyżej wymienionym stanowisku służbowym, o którym mowa w § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa przez uprawniony organ wojskowy kwotę, którą należy określić, jako należność zagraniczną za 2015 r. w kwocie 138 591 zł 25 gr, od której to kwoty pobrano zaliczkę w kwocie 24 946 zł 47 gr, jako podatek dochodowy; za 2016 r. w kwocie 143 930 zł 30 gr, od której to kwoty pobrano zaliczkę na podatek dochodowy w kwocie 27 618 zł 9 gr oraz za 2017 r. w kwocie 71 851 zł 11 gr, od której to kwoty pobrano zaliczkę na podatek w kwocie 12 933 zł 20 gr. Przedmiotowa należność zagraniczna wypłacana była Wnioskodawcy na podstawie m.in. rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych, pełniących służbę poza granicami państwa oraz na podstawie art. 102 ust. 3 pkt 1 oraz art. 102 ust. 10 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w związku z art. 19 ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 35 ust. 1, art. 37 ust. 1, 2 i 5 w zw. z art. 45 ust. 2 pkt 1 i ust. 2a ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, § 2 ust. 1 pkt 2 oraz § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, § 28 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 września 2014 r. w sprawie trybu wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk. Należność zagraniczna, o której wspomniano powyżej, była wypłacana Wnioskodawcy w euro i przeliczana na złotówki oraz opodatkowana. Wypłaty należności zagranicznej na rzecz Wnioskodawcy dokonywał Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej, który również pobierał zaliczki na podatek od wypłacanych Wnioskodawcy kwot, określanych jako należność zagraniczna. W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca nie przebywał w podróży zagranicznej. Wnioskodawca pozostawał bowiem na stanowisku przeznaczonym dla żołnierzy zawodowych i pełnił służbę, jako żołnierz zawodowy. Oznacza to więc, że nie było to stanowisko dla członków służby zagranicznej. Wnioskodawca jest oficerem zawodowym Wojska Polskiego i został wyznaczony na stanowisko służbowe specjalisty rozkazem personalnym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.)).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy, czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej