Temat interpretacji

Czy od dochodu z odpłatnego zbycia w 2020 r. odziedziczonej nieruchomości Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości oraz zasad opodatkowania przychodu i zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 5 marca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.14.2020.1.AKR wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 5 marca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 marca 2020 r.). W dniu 13 marca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2020 r. Wnioskodawczyni zamierza zbyć nieruchomość zabudowaną (działka zabudowana domem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym), której właścicielką została w dniu lipca 2019 r. w wyniku notarialnego działu spadku po rodzicach.

W dniu stycznia 2016 r. zmarł w wieku 85 lat ojciec Wnioskodawczyni. Spadkobiercami ustawowymi były 3 osoby: matka Wnioskodawczyni, brat Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni. W dniu września 2016 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po ojcu Wnioskodawczyni, na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza: żona spadkodawcy (matka Wnioskodawczyni) oraz dzieci spadkodawcy: syn (brat Wnioskodawczyni) i córka (Wnioskodawczyni), po 1/3 każdy. Działu spadku po ojcu Wnioskodawczyni nie przeprowadzono. W skład masy spadkowej po ojcu Wnioskodawczyni wchodził udział 1/2 w nieruchomości składającej się z 2 działek ewidencyjnych (nr /1 i nr /2), zabudowanej dwoma budynkami mieszkalnymi oraz jednym budynkiem gospodarczym. Łączna powierzchnia całej nieruchomości wynosiła 0,2293 ha. W budynkach mieszkalnych znajdowały się przedmioty urządzenia domowego o niewielkiej wartości jednostkowej. W ten sposób po śmierci ojca Wnioskodawczyni współwłaścicielami ww. nieruchomości zostali: matka Wnioskodawczyni (udział 4/6 = 3/6 z tytułu jej własności + 1/6 z tytułu dziedziczenia po swoim mężu a ojcu Wnioskodawczyni), brat Wnioskodawczyni (udział 1/6) oraz Wnioskodawczyni (udział 1/6).

W dniu 23 maja 2017 r. zmarła w wieku 83 lat matka Wnioskodawczyni. Spadkobiercami ustawowymi były 2 osoby: brat Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni. W dniu 26 lutego 2018 r. został sporządzony notarialny akt poświadczenia dziedziczenia, w którym wg ustawy spadek po matce Wnioskodawczyni nabyły z dobrodziejstwem inwentarza dzieci spadkodawczyni: syn (brat Wnioskodawczyni), w 1/2 części i córka (Wnioskodawczyni), w 1/2 części. W skład masy spadkowej po matce Wnioskodawczyni wchodził udział 4/6 w ww. nieruchomości.

W dniu 15 lipca 2019 r. został sporządzony akt notarialny, w wyniku którego Wnioskodawczyni oraz Jej brat dokonali działu spadków po zmarłych rodzicach. Przedmiotem działu spadków była wyłącznie ww. nieruchomość zabudowana.

Dział został dokonany w taki sposób że:

1. nieruchomość stanowiącą działkę nr /1, o powierzchni 0,1069 ha, położoną , zabudowaną mniejszym budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym (adres ) otrzymała Wnioskodawczyni (szacunkowa wartość tej nieruchomości, podana w akcie notarialnym to 127 tys. zł),
2. nieruchomość stanowiącą działkę nr /2, o powierzchni 0,1224 ha, położoną , zabudowaną większym budynkiem mieszkalnym (adres otrzymał brat Wnioskodawczyni (szacunkowa wartość tej nieruchomości podana w akcie notarialnym to 150 tys. zł). Nieruchomość brata Wnioskodawczyni została odłączona z księgi wieczystej nieruchomości wyjściowej (tej wg stanu sprzed działu spadków) i założono dla niej nową księgę wieczystą.

W wyniku działu spadków po rodzicach Wnioskodawczyni otrzymała spadek o łącznej wartości mniejszej (45,85 %), niż Jej brat (54,15 %), czyli mniej niż przysługująca Jej w ustawowym dziedziczeniu połowa masy spadkowej po rodzicach. Wnioskodawczyni wspólnie z bratem oświadczyli ponadto i zostało to zapisane w akcie notarialnym działu spadków, że z tytułu zawarcia umowy działu spadku nie dochodzi między nimi do żadnych spłat, dopłat ani innych rozliczeń finansowych. Nieruchomość, którą Wnioskodawczyni odziedziczyła w wyniku ww. działu spadków, była własnością Jej rodziców od 1958 r. (we współwłasności małżeńskiej).

Przyszła sprzedaż odziedziczonej nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy od dochodu z odpłatnego zbycia w 2020 r. odziedziczonej nieruchomości Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytań nr 2-4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie w związku z wycofaniem przez Wnioskodawcę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie, w jego uzupełnieniu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), odpłatne zbycie nieruchomości jest źródłem przychodu podlegającego opodatkowaniu, jeżeli to odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości.

Jednakże w przypadku Wnioskodawczyni ma zastosowanie przepis art. 10 ust. 5 ww. ustawy, stanowiący, że w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) - Wnioskodawczyni dotyczy lit. a) - okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Ponieważ rodzice Wnioskodawczyni zostali właścicielami odziedziczonej przez Nią nieruchomości w 1958 r., to warunek upływu 5 lat od nabycia tej nieruchomości przez spadkodawców do planowanego odpłatnego jej zbycia przez Wnioskodawczynię jako spadkobierczynię, jest spełniony z dużym naddatkiem.

Dodatkowo, ponieważ w wyniku działu spadków po rodzicach Wnioskodawczyni otrzymała spadek o łącznej wartości mniejszej niż przysługujący Jej udział w spadku po nich, spełniony jest także zapis art. 10 ust. 7 ww. ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że nie będzie zobowiązana zapłacić podatku od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia w 2020 r. odziedziczonej przez Nią nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

&‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2020 r. Wnioskodawczyni zamierza zbyć nieruchomość zabudowaną, której właścicielką została w dniu lipca 2019 r. w wyniku notarialnego działu spadków po rodzicach. W dniu stycznia 2016 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Spadkobiercami ustawowymi byli: matka Wnioskodawczyni, brat Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni. W skład masy spadkowej po ojcu Wnioskodawczyni wchodził udział 1/2 w nieruchomości składającej się z 2 działek ewidencyjnych, zabudowanej dwoma budynkami mieszkalnymi oraz jednym budynkiem gospodarczym. Łączna powierzchnia całej nieruchomości wynosiła 0,2293 ha. W budynkach mieszkalnych znajdowały się przedmioty urządzenia domowego o niewielkiej wartości jednostkowej. W ten sposób po śmierci ojca Wnioskodawczyni współwłaścicielami ww. nieruchomości zostali: matka Wnioskodawczyni (udział 4/6 = 3/6 z tytułu jej własności + 1/6 z tytułu dziedziczenia po swoim mężu, a ojcu Wnioskodawczyni), brat Wnioskodawczyni (udział 1/6) oraz Wnioskodawczyni (udział 1/6). W dniu maja 2017 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Spadkobiercami ustawowymi byli: brat Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni. W dniu lutego 2018 r. został sporządzony notarialny akt poświadczenia dziedziczenia, w którym wg ustawy spadek po matce Wnioskodawczyni nabyły z dobrodziejstwem inwentarza dzieci spadkodawczyni: syn (brat Wnioskodawczyni), w 1/2 części i córka (Wnioskodawczyni), w 1/2 części. W skład masy spadkowej po matce Wnioskodawczyni wchodził udział 4/6 w ww. nieruchomości. W dniu lipca 2019 r. został sporządzony akt notarialny, w wyniku którego Wnioskodawczyni oraz Jej brat dokonali działu spadków po zmarłych rodzicach. Przedmiotem działu spadków była wyłącznie ww. nieruchomość zabudowana. Dział został dokonany w taki sposób, że nieruchomość stanowiącą działkę o powierzchni 0,1069 ha, zabudowaną mniejszym budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym otrzymała Wnioskodawczyni (szacunkowa wartość tej nieruchomości, podana w akcie notarialnym to 127 tys. zł), a nieruchomość stanowiącą działkę o powierzchni 0,1224 ha, zabudowaną większym budynkiem mieszkalnym otrzymał brat Wnioskodawczyni (szacunkowa wartość tej nieruchomości podana w akcie notarialnym to 150 tys. zł). W wyniku działu spadków po rodzicach Wnioskodawczyni otrzymała spadek o łącznej wartości mniejszej (45,85 %), niż Jej brat (54,15 %), czyli mniej niż przysługująca Jej w ustawowym dziedziczeniu połowa masy spadkowej po rodzicach. Wnioskodawczyni wspólnie z bratem oświadczyli ponadto i zostało to zapisane w akcie notarialnym działu spadków, że z tytułu zawarcia umowy działu spadku nie dochodzi między nimi do żadnych spłat, dopłat ani innych rozliczeń finansowych. Nieruchomość, którą Wnioskodawczyni odziedziczyła w wyniku ww. działu spadków, była własnością Jej rodziców od 1958 r. (we współwłasności małżeńskiej). Przyszła sprzedaż odziedziczonej nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano w artykule 10 ustępy 5, 6 i 7.

Powyższe przepisy, stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Natomiast, stosownie do art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.

Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku podano, że wartość spadku otrzymanego przez Wnioskodawczynię po rodzicach w wyniku działu spadku mieściła się w przysługującym Jej udziale w spadku.

Zatem, aby ustalić, czy przyszła sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawczynię podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jej odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. prawa do nieruchomości przez spadkodawców, tj. ojca i matkę Wnioskodawczyni. Nieruchomość, którą Wnioskodawczyni nabyła w spadku i w wyniku działu spadku, była własnością Jej rodziców od 1958 r. (we współwłasności małżeńskiej).

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ww. Kodeksu). Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której wskazano, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku w momencie jego poniesienia nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Zatem, 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku planowanej przez Wnioskodawczynię sprzedaży nieruchomości w 2020 r., nabytej w drodze spadku i działu spadku po rodzicach, upłynął, gdyż przy obliczaniu ww. okresu należy uwzględnić moment nabycia nieruchomości przez spadkodawców do majątku wspólnego małżonków.

W związku z powyższym, mając na uwadze regulacje zawarte w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5-7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że planowane odpłatne zbycie w 2020 r. nieruchomości nie będzie stanowiło dla Wnioskodawczyni źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu określonego w wyżej powołanym przepisie. Zatem, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu ww. odpłatnego zbycia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej