Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 19 grudnia 2019 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP), uzupełnionym pismem z dnia 5 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 5 lutego 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 28 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.722.2019.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP 28 stycznia 2020 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 30 stycznia 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia UPD). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 5 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 5 lutego 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 2 lutego 2019 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to działalność badawczo-rozwojowa, zmierzająca do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w której zawarte są przychody z działalności oraz poniesione koszty związane z działalnością. Dochody z prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym według stawki 19%, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której zgodnie z kodami PKD (przeważający 62.02.Z) podstawowym przedmiotem jest dostarczanie rozwiązań związanych z oprogramowaniem, badań rozwojowych i konsultacji w zakresie oprogramowania.

Od 5 lutego 2019 r. na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z X Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółką) świadczy usługi programistyczne. W ramach umowy przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Zgodnie z umową zobowiązał się na własny koszt zabezpieczyć przed ewentualnym powództwem skierowanym przeciwko Spółce i zwolni Spółkę z odpowiedzialności odszkodowawczej w przypadku wystąpienia jakichkolwiek roszczeń, strat, szkód wynikających z naruszenia przez dzieła praw własności intelektualnej osób trzecich, w tym tajemnic handlowych, patentów, praw autorskich, znaków towarowych lub rejestracji. Często pracuje zdalnie z domu lub innego miejsca, nie ma określonych godzin w ciągu dnia do świadczenia usług programistycznych. Sam decyduje, ile godzin będzie świadczyć usługi na rzecz Spółki. Zleceniodawca (Spółka) nie wyznacza szczegółowo czasu i sposobu wykonania czynności, nie sprawuje kierownictwa w rozumieniu art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy. Ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie prac programistycznych, nie zleceniodawca. Ponosi również ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Opracowuje nowe lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego nie jest właścicielem. Jest członkiem zespołu programistów, współpracujących ze Spółką na podstawie odrębnych umów. Jego praca polega na projektowaniu, ciągłym i systematycznym ulepszaniu, tworzeniu nowych komponentów pozwalających na sprawniejsze i bardziej innowacyjne, przyjazne użytkownikom końcowym działanie aplikacji z branży medycznej. Tą aplikacją jest innowacyjny system dokumentacji medycznej opracowany we współpracy ze szwedzką służbą zdrowia. System wykorzystywany jest w szpitalach, domach opieki, klinikach podstawowej opieki zdrowotnej, oddziałach specjalistycznych i ambulatoryjnych. Projekt realizowany jest przy użyciu najnowszych technologii i narzędzi dostępnych na rynku programistycznym (m.in. ). Na wszystkich etapach programowania korzysta ze zdobytej wiedzy z zakresu informatyki (skalowalności, wydajności, wad i zalet różnych rozwiązań programistycznych), matematyki i algorytmiki, które pomagają w tworzeniu nowych algorytmów, modułów i komponentów (niezależnie wytworzony, skompilowany, (z ukrytymi szczegółami implementacyjnymi) moduł programowy, udostępniający swą funkcjonalność za pomocą jednoznacznie zdefiniowanego interfejsu, zdolny do współdziałania z większą całością (systemem, oprogramowaniem). Dodaje nowe funkcjonalności do istniejących komponentów lub wytwarza od zera część oprogramowania (komponent, dyrektywa, serwis lub biblioteka). Zajmuje się pisaniem programów komputerowych, algorytmów i komponentów, które spełniają potrzeby klienta, takie jak: odpowiednia wydajność, skalowalność i bezpieczeństwo systemu. Rozwija i tworzy nowe moduły, biblioteki, takie jak: api-information-secrecy-framework, lib-material-ui, lib-cbi, lib-common-components, lib-common-ui,lib-core, lib-cosmic-ui, lib-information-secrecy-framework. Wytwarzanie oprogramowania w ramach prowadzonej działalności o charakterze twórczym jest podejmowane w sposób systematyczny (zaplanowany, metodyczny i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. w ramach prac rozwojowych. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzy nowe i oryginalne rozwiązania, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Jego stronie. Oprogramowanie tworzone w ramach projektu stanowi więc oryginalny wytwór Jego twórczej pracy. Prowadzone prace badawczo-rozwojowe zmierzają do uzyskania odpowiedzi na przykładowe poniższe pytania: w jaki sposób obsłużyć nową funkcjonalność? jaki jest wpływ nowego wymagania lub funkcjonalności na istniejące rozwiązanie? jak zintegrować nową potrzebę z istniejącymi procesami biznesowymi? jakie skutki uboczne mogą zaistnieć w przypadku implementacji nowego wymagania i jak im przeciwdziałać? jak zoptymalizować i zautomatyzować oprogramowanie, aby w pełni i efektywnie realizowało nowe wymaganie klienta? Autorskie prawa do programu komputerowego zostały wytworzone, jak również rozwinięte i ulepszone, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. W ramach działalności na rzecz wymienionej we wniosku Spółki konieczne jest zdobywanie i wykorzystywanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu projektowania, tworzenia oraz rozwoju programów komputerowych. Wymaga więc to nieustannego zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań (kursy internetowe, książki o tematyce informatycznej, blogi programistyczne, dokumentacje wykorzystywanych technologii, uczestnictwo w spotkaniach wiedzowych, konferencjach oraz szkoleniach), co stanowi o badawczo-rozwojowym charakterze działalności. Wnioskodawca prowadzi odrębną szczegółową ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu/straty przypadających na każde z takich praw.

W piśmie z dnia 5 lutego 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że planuje zastosować preferencyjną stawkę wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za miesiące od marca do grudnia 2019 r. W lutym 2019 r. nie osiągnął kwalifikowanego dochodu. W 2020 r. będą to miesiące styczeń i luty (z końcem lutego nastąpi zakończenie współpracy nad opisywanym projektem). Wnioskodawca świadczy usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tylko w Polsce. Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone są programy komputerowe. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są działalnością twórczą, ponieważ skutkują wytworzeniem programu komputerowego (kodu źródłowego). Usługi wytwarzania programu komputerowego nie mają charakteru jednorazowego, lecz wykonuje je w sposób ciągły, regularny. Zdobywa i rozwija swoją wiedzę z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania, analizy i przetwarzania danych, ekonomii, wykorzystywanych urządzeń i procesów biznesowych w różnych gałęziach przemysłu. Ponadto, usługi tworzące programy komputerowe wykonuje przy wykorzystaniu swojej wiedzy z zakresu matematyki, algorytmiki, logiki i programowania oraz przy wykorzystaniu znanych języków programowania i technologii, W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe i ulepsza usługi, procesy, komponenty, biblioteki. Są na tyle innowacyjne, że odróżniają się od dotychczasowych rozwiązań, nie ma możliwości, aby wykorzystać już istniejące rozwiązanie, moduł, bibliotekę, ponieważ nie spełnia to potrzeb i wszystkich wymaganych funkcjonalności. Usługi wytwarzania oprogramowania świadczy w sytuacji, kiedy klient potrzebuje indywidualnego rozwiązania, które nie jest dostępne na rynku, a które musi być ściśle dostosowane do potrzeb klienta. Dochody osiąga wyłącznie (dotyczy to opisywanego projektu we wniosku) za to, że przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, które stworzył. Nie osiąga dochodu z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, lub odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Opisywany projekt we wniosku będzie mieć koniec w lutym 2020 r. Dodatkowo osiąga dochody związane z Jego własną aplikacją, która była zrealizowana przed założeniem działalności gospodarczej na podstawie umowy zlecenia. Aktualnie są to małe kwoty, nie będą tego obejmować preferencyjną stawką podatkową 5%.

Spółka z chwilą wytworzenia utworu nabywa, w ramach wynagrodzenia za wykonanie usług, wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów, w tym dzieł, jak również ich wyodrębnianych części także w postaci nieukończonej, stworzonych lub dostarczonych w toku realizacji zlecenia. Spółka ma pełne prawo do dowolnego dalszego rozporządzania prawami autorskimi. Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania, są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawcy nie przysługują prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniósł, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy będą Mu przysługiwały prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. Tworzy nowe oprogramowanie, które staje się w momencie stworzenia Jego własnością, która to od razu przechodzi na rzecz Kontrahenta wskutek wykonania z nim umowy świadczenia usług. Zgodnie z umową zobowiązał się nie ujawniać osobom trzecim Informacji Poufnych X. W przypadku naruszenia postanowień dotyczących utrzymania w ścisłej tajemnicy Informacji Poufnych, Spółka będzie miała prawo do wezwania do zaprzestania dalszych naruszeń. Podwykonawca wezwany do zaprzestania naruszeń jest zobowiązany do usunięcia skutków naruszeń w ciągu 7 dni i może być zobowiązany do zapłaty kary umownej w wysokości 100 000 PLN. Obowiązek zachowania poufności trwa również po wygaśnięciu lub rozwiązaniu umowy. Do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy będą Wnioskodawcy przysługiwały prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które staje się w momencie stworzenia Jego własnością, która to od razu przechodzi na rzecz Zleceniodawcy wskutek wykonania umowy świadczenia usług. Wszelkie prawa majątkowe do tworzonego oprogramowania przysługują Jemu i następnie za wynagrodzeniem przenosi je na Zleceniodawcę, który ma pełne prawo do dowolnego nimi dalszego rozporządzania. W odniesieniu do utworów stanowiących program komputerowy (w tym do kodu źródłowego) Spółka nabywa majątkowe prawa autorskie w zakresie: 1) trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programów komputerowych w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania dzieł niezbędne jest ich zwielokrotnienie, 2) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu, modyfikacji lub jakichkolwiek innych zmian w programach komputerowych, 3) rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu programów komputerowych Oprogramowania lub jego kopii, 4) wprowadzania do sieci Internet i Intranet.

Wnioskodawca rozwija bądź ulepsza oprogramowanie stworzone przez inne osoby dla danego kontrahenta w ramach zawartej umowy z X. Ulepszanie jest dokonywane na zlecenie podmiotu będącego właścicielem produktu.

Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Nie osiągnie dochodu z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Wnioskodawca nie nabywa na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie. Ulepszanie jest dokonywane na zlecenie podmiotu będącego właścicielem takiego produktu. W ramach ulepszania programów komputerowych dodaje nowy kod komputerowy do już istniejącego programu/aplikacji/biblioteki/komponentu. Nowy kod rozszerza działanie programu poprzez dodanie funkcjonalności, która nie istniała w pierwotnym założeniu. Kod ten jest więc czymś nowym, innowacyjnym, spełniającym założenia przedstawione przez klienta. Nowy kod/oprogramowanie w takim przypadku należy więc określić jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ewidencja (odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów) jest prowadzona na bieżąco od początku 2019 r. w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu przypadających na każde z takich praw. Ewidencję prac, które uważa, że kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa, prowadzi od stycznia 2019 r. w postaci arkusza kalkulacyjnego, który zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów potwierdzających przychody i wydatki w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu przypadających na każde z takich praw. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Wnioskodawca chce zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roczne opłaty za dostęp do środowiska programistycznego IDE, opłaty za dostęp do specjalistycznej literatury dla programistów, opłaty za dostęp do specjalistycznych kursów i dokumentacji on-line, sporadyczne wydatki na sprzęt komputerowy (laptop, dysk SSD 500GB, pamięć RAM 8GB, telefon). Wskazuje, że dostęp do specjalistycznej literatury jest niezbędny do zdobywania i poszerzania wiedzy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Z kolei sprzęt komputerowy są niezbędne do faktycznego wytwarzania oprogramowania oraz do testowania wytworzonych funkcjonalności na poszczególnych urządzeniach.

Wnioskodawca będzie w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku, do wytworzenia, ulepszenia, czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, przyporządkuje wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W związku z nowymi regulacjami IP BOX, czy Wnioskodawca może skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1. Natomiast w zakresie objętym pytaniem oznaczonym we wniosku Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Od 1 stycznia 2019 r. przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej mogą korzystać z preferencyjnej stawki 5% w podatku dochodowym (art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb), zaś w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego. Autorskie oprogramowanie, które jest przez Wnioskodawcę tworzone i rozwijane, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim, i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie jest elementem znacznie szerszego procesu badawczo- rozwojowego prowadzonego w ramach projektu. Prace programistyczne dążą do ulepszenia lub stworzenia nowych bibliotek, modułów i komponentów z wykorzystaniem głównie technologii: oraz integracje z aplikacjami klienckimi, w których omawiane elementy są wykorzystywane. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu nowego oprogramowania, nowych bibliotek wykorzystywanych wewnętrznie w innych aplikacjach, stanowi działalność badawczo-rozwojową i uważa, że może używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania. Prace te, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania (dodawaniu nowych funkcjonalności), mają twórczy charakter, gdyż ich celem jest tworzenie od podstaw nowych i oryginalnych rozwiązań, i po stronie Wnioskodawcy leży inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań. Odpowiedzialny jest za tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki w celu poprawy wydajności systemu. Jego prace spełniają kryterium prac rozwojowych, gdyż do ich wykonywania niezbędna jest wiedza i umiejętności w zakresie technologii i narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do projektowania i implementacji nowego oprogramowania, będącego innowacyjnym produktem. Prace cechuje również systematyczny oraz zorganizowany charakter, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania rozwijającym się wymaganiom, nie mają charakteru incydentalnego. Prowadzone prace programistyczne spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym może używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, musi ona spełniać pięć podstawowych kryteriów. Działalność taka musi być: 1) nowatorska, 2) twórcza, 3) nieprzewidywalna, 4) metodyczna, 5) możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność Wnioskodawcy spełnia poniższe cechy: 1) Nowatorskość i twórczość - tworzone oprogramowania są autorskimi rozwiązaniami, projektowanymi i kreowanymi od podstaw. Posiadają one indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania klientów i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny. 2) Nieprzewidywalność - w trakcie tworzenia oprogramowania staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one opracowania koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie, czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych. 3) Metodyczność - prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza projektu począwszy od zebrania informacji o wymaganiach przez opracowanie koncepcji, aż po przekazanie rozwiązania z rekomendacjami do wdrożenia jest realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny. 4) Możliwość przeniesienia lub odtworzenia - każdy etap podejmowanej działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Utwór (program komputerowy) powstający w wyniku działania twórczego jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z umowy współpracy ze Spółką. W związku z powyższym Wnioskodawca uznaje, że projekt opisany polegający na tworzeniu nowego oprogramowania (modułów, bibliotek, komponentów do aplikacji), spełnia definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym może Wnioskodawca zastosować stawkę 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. () Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 2 lutego 2019 r. prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to działalność badawczo-rozwojowa zmierzająca do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Od 5 lutego 2019 r. na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług ze Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością świadczy usługi programistyczne. W ramach umowy przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie prac programistycznych. Ponosi również ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Opracowuje nowe lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego nie jest właścicielem. Jest członkiem zespołu programistów, współpracujących ze Spółką na podstawie odrębnych umów. Jego praca polega na projektowaniu, ciągłym i systematycznym ulepszaniu, tworzeniu nowych komponentów pozwalających na sprawniejsze i bardziej innowacyjne, przyjazne użytkownikom końcowym działanie aplikacji z branży medycznej. Wytwarzanie oprogramowania w ramach prowadzonej działalności o charakterze twórczym jest podejmowane w sposób systematyczny (zaplanowany, metodyczny i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. w ramach prac rozwojowych. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzy nowe i oryginalne rozwiązania, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Jego stronie. Oprogramowanie tworzone w ramach projektu stanowi więc oryginalny wytwór Jego twórczej pracy. Autorskie prawa do programu komputerowego zostały wytworzone, jak również rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca planuje zastosować preferencyjną stawkę wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za miesiące od marca do grudnia 2019 r. W lutym 2019 r. nie osiągnął kwalifikowanego dochodu. W 2020 r. będą to miesiące styczeń i luty (z końcem lutego nastąpi zakończenie współpracy nad opisywanym projektem). Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są działalnością twórczą, ponieważ skutkują wytworzeniem programu komputerowego (kodu źródłowego). Usługi wytwarzania programu komputerowego nie mają charakteru jednorazowego, lecz wykonuje je w sposób ciągły, regularny. Zdobywa i rozwija swoją wiedzę z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania, analizy i przetwarzania danych, ekonomii, wykorzystywanych urządzeń i procesów biznesowych w różnych gałęziach przemysłu. Ponadto, usługi tworzące programy komputerowe wykonuje przy wykorzystaniu swojej wiedzy z zakresu matematyki, algorytmiki, logiki i programowania oraz przy wykorzystaniu znanych języków programowania i technologii, W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe i ulepsza usługi, procesy, komponenty, biblioteki. Są na tyle innowacyjne, że odróżniają się od dotychczasowych rozwiązań, nie ma możliwości aby wykorzystać już istniejące rozwiązanie, moduł, bibliotekę, ponieważ nie spełnia to potrzeb i wszystkich wymaganych funkcjonalności. Wnioskodawca rozwija bądź ulepsza oprogramowanie stworzone przez inne osoby dla danego kontrahenta w ramach zawartej umowy ze Spółką. Ulepszanie jest dokonywane na zlecenie podmiotu będącego właścicielem produktu. Wnioskodawca nie nabywa na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie. Ulepszanie jest dokonywane na zlecenie podmiotu będącego właścicielem takiego produktu. W ramach ulepszania programów komputerowych dodaje nowy kod komputerowy do już istniejącego programu/aplikacji/biblioteki/komponentu. Nowy kod rozszerza działanie programu poprzez dodanie funkcjonalności, która nie istniała w pierwotnym założeniu. Kod ten jest więc czymś nowym, innowacyjnym, spełniającym założenia przedstawione przez klienta. Nowy kod/oprogramowanie w takim przypadku należy więc określić jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ewidencja (odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów) jest prowadzona na bieżąco od początku 2019 r. w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu przypadających na każde z takich praw.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do oprogramowania wytwarzanego, ulepszanego/rozwijanego przez Niego, które stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z powyższego tytułu wg stawki 5%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej