Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa własności intelektualnej według preferencyjnej stawki

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2019 r. (data wpływu 13 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.) oraz pismem z dnia 2 lutego 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną 5% stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną 5% stawką podatkową.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i art. 14b § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm), w związku z powyższym pismem z dnia 17 grudnia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.653.2019.1.GG, Organ podatkowy na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków ww. wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia tego wniosku bez rozpatrzenia.

Z uwagi na niewystarczające uzupełnienie opisu stanu faktycznego Organ podatkowy wezwaniem z dnia 23 stycznia 2020 r. (skutecznie doręczonym w dniu 28 stycznia 2020 r.) ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

W dniu 4 lutego 2020 r. wpłynęło do tutejszego Organu uzupełnienie wniosku z dnia 2 lutego 2020 r. (nadane w dniu 3 lutego 2020 r..), z zachowaniem ustawowego terminu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Od lipca 2019 r. współtworzy i rozwija nowatorskie oprogramowanie do zarządzania zasobami ludzkimi oraz automatyzacji procesów rekrutacji dla firmy E Limited z Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca na zlecenie swojego partnera wykonuje prace z zakresu projektowania, wdrożenia i utrzymania narzędzi do budowania inteligentnych internetowych botów -konsultantów, czyli programów wykonujących pewne czynności w zastępstwie człowieka. Programy te oparte są o Machine Learning (systemy uczące się). Wnioskodawca tworzy również aplikacje do zarządzania pracą konsultantów-ludzi, jak i botów. Połączenie tych dwóch rozwiązań umożliwia usprawnienie pracy, unowocześnienie technologiczne firmy, a długofalowo obsługiwanie większości ruchu przez inteligentne czatboty, czyli programy komputerowe, których zadaniem jest prowadzenie konwersacji przy użyciu języka naturalnego bądź interfejsu tekstowego i sprawianie wrażenia inteligentnego, a więc zastępowanie człowieka w sytuacjach wymagających działań żmudnych i powtarzalnych. Autorskie oprogramowanie Wnioskodawcy zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, rozumianej jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (działalność B+R wg definicji w art. 5a pkt 38 w ustawie o PIT).

Kod źródłowy wymyślany jest przez Niego na podstawie Jego doświadczenia i bazuje na Jego kreatywności. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest przejawem działalności twórczej, gdyż każdy jego fragment, element, jest tworzony przez Wnioskodawcę samodzielnie, na podstawie zdobytej wiedzy z dziedziny matematyki i oprogramowania.

Wnioskodawca wykorzystuje w swej pracy:

• badania naukowe: podstawowe i aplikacyjne, rozumiane jako zdobywanie wiedzy i umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów lub ulepszenie istniejących

• oraz prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów.

Wnioskodawca prowadzi swoją działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany przyjmując do swoich projektów określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i własne umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia zupełnie nowych na rynku, innowacyjnych programów komputerowych i rozwiązań informatycznych. Rezultat Jego pracy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących. Poza tym posiadają nowe funkcjonalności, specyficzne i unikalne, dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta.

Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie prawo do programu komputerowego Wnioskodawcy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawca wystawia na rzecz kontrahenta (zleceniodawcy) faktury VAT w cyklach miesięcznych. Zgodnie z umową zawartą z kontrahentem, Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich uwzględnione jest w cenie świadczonych usług.

Wnioskodawca prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów i kosztów uzyskania przychodu, przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Odrębna ewidencja jest prowadzona poprzez arkusz kalkulacyjny excel.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy określony w ustawie o PIT. Wnioskodawca oświadcza również, że problem, który przedstawia, nie jest objęty postępowaniem podatkowym, kontrolą podatkową lub celno -skarbową oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że:

1. w ramach swojej działalności gospodarczej opracowuje nowe i ulepszone produkty, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących;
2. autorskie oprogramowanie zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo -rozwojowej;
3. w związku z wytworzeniem nowego oprogramowania osiągnie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie produktu. Zgodnie z umową zawartą z kontrahentem, Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich uwzględnione jest w cenie świadczonych usług;
4. rozwija i ulepsza własne oprogramowanie, którego jest właścicielem;
5. usługi programistyczne dla firmy z siedzibą w Wielkiej Brytanii wykonywane będą wyłącznie w sposób zdalny;
6. usługi nie będą wykonywane w Wielkiej Brytanii;
7. nie będzie posiadać stałej placówki na terenie Wielkiej Brytanii.

W ponownym uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. w swojej działalności programistycznej korzysta z gotowych, dostępnych niekomercyjnie, będących w powszechnym użyciu: typowych i podstawowych modułów, bibliotek, wtyczek czy widżetów używanych na co dzień w danej technologii oprogramowania. Jednak to, co tworzy na tej podstawie, to absolutnie nowatorskie i mające charakter twórczy kody programistyczne właściwe oprogramowanie, czyli szkielet odpowiadający za formę oraz sposób działania, mający postać ciągów znaków (składających się w instrukcje, które są wykonywane przez odpowiednie urządzenie). Tworzy również zupełnie nowe, będące wynikiem Jego działalności intelektualnej, algorytmy. Są to dokładnie określone ciągi czynności, które należy wykonać w odpowiedniej kolejności, aby otrzymać oczekiwany rezultat. A więc, tworzy zupełnie nowe oprogramowanie, które ma charakter twórczy w ten sposób powstaje całkowicie nowe prawo własności intelektualnej;
2. przysługują Jemu prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania komputerowego, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
3. zgodnie z zawartą umową o współpracy, całość autorskich praw majątkowych z tytułu wytworzonego oprogramowania w ramach kontraktu, przenoszona jest z Wnioskodawcy na kontrahenta;
4. przenosi na kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem w Jego ocenie osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w wyżej wymienionym przypadku zasadne będzie zastosowanie 5% podatku dochodowego, zgodnie z ulgą IP Box?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), według opisanego we wniosku stanu faktycznego, ma On prawo korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego IP według stawki 5% na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ:

• uzyskuje dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wymienionych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tym wypadku jest to autorskie prawo do programu komputerowego,

• IP Box zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Niego w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• IP Box podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,

• w tym wypadku autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na podstawie art. 74 ust. l ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W toku ponownego uzupełnienia wniosku Wnioskodawca podtrzymał swoje stanowisko, stwierdzając ponadto, że wniosek obejmuje zaistniały stan faktyczny. Według Wnioskodawcy, zdarzenia przyszłe, dopóki trwać będzie współpraca z kontrahentem, również będą spełniały wymagania ustawy, co umożliwiać będzie Wnioskodawcy korzystanie z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2019 będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Niego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych &− oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Od lipca 2019 r. współtworzy i rozwija nowatorskie oprogramowanie do zarządzania zasobami ludzkimi oraz automatyzacji procesów rekrutacji dla firmy E Limited z Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca na zlecenie swojego partnera wykonuje prace z zakresu projektowania, wdrożenia i utrzymania narzędzi do budowania inteligentnych internetowych botów-konsultantów, czyli programów wykonujących pewne czynności w zastępstwie człowieka. Programy te oparte są o Machine Learning (systemy uczące się). Wnioskodawca tworzy również aplikacje do zarządzania pracą konsultantów-ludzi, jak i botów. Połączenie tych dwóch rozwiązań umożliwia usprawnienie pracy, unowocześnienie technologiczne firmy, a długofalowo obsługiwanie większości ruchu przez inteligentne czatboty, czyli programy komputerowe, których zadaniem jest prowadzenie konwersacji przy użyciu języka naturalnego bądź interfejsu i sprawianie wrażenia inteligentnego, a więc zastępowanie człowieka w sytuacjach wymagających działań żmudnych i powtarzalnych. Autorskie oprogramowanie zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, rozumianej jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (działalność B+R wg definicji w art. 5a pkt 38 w ustawie o PIT). Kod źródłowy wymyślany jest przez Wnioskodawcę na podstawie Jego doświadczenia i bazuje na Jego kreatywności. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest przejawem działalności twórczej, gdyż każdy jego fragment, element, jest tworzony samodzielnie, na podstawie zdobytej wiedzy z dziedziny matematyki i oprogramowania. Wnioskodawca wykorzystuje w swej pracy badania naukowe: podstawowe i aplikacyjne, rozumiane jako zdobywanie wiedzy i umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów lub ulepszenie istniejących oraz prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów. Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany przyjmując do swoich projektów określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i własne umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia zupełnie nowych na rynku, innowacyjnych programów komputerowych i rozwiązań informatycznych. Rezultat pracy Wnioskodawcy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących. Poza tym posiadają nowe funkcjonalności, specyficzne i unikalne, dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta. Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jego autorskie prawo do programu komputerowego jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawca wystawia na rzecz kontrahenta (zleceniodawcy) faktury VAT w cyklach miesięcznych. Zgodnie z umową zawartą z kontrahentem, Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich uwzględnione jest w cenie świadczonych usług.

Wnioskodawca prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów i kosztów uzyskania przychodu, przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Odrębna ewidencja jest prowadzona poprzez arkusz kalkulacyjny excel. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe i ulepszone produkty, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Autorskie oprogramowanie zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. W związku z wytworzeniem nowego oprogramowania osiągnie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu.

Zgodnie z umową zawartą z kontrahentem Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania-wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich uwzględnione jest w cenie świadczonych usług. Wnioskodawca rozwija i ulepsza własne oprogramowanie, którego jest właścicielem. Usługi programistyczne dla firmy z siedzibą w Wielkiej Brytanii wykonywane będą wyłącznie w sposób zdalny. Usługi nie będą wykonywane w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie będzie posiadać stałej placówki na terenie Wielkiej Brytanii. Tworzy również zupełnie nowe, będące wynikiem jego działalności intelektualnej, algorytmy. Są to dokładnie określone ciągi czynności, które należy wykonać w odpowiedniej kolejności, aby otrzymać oczekiwany rezultat. A więc, tworzy zupełnie nowe oprogramowanie, które ma charakter twórczy w ten sposób powstaje całkowicie nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania komputerowego, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że w dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

&− podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Reasumując, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego oprogramowania w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego po spełnieniu wymogów określonych w art. 30ca i art. 30cb ww. ustawy, Wnioskodawca może stosować 5% stawkę podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Organ podatkowy nadmienia ponadto, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko do stanu faktycznego wniosku, mimo że we własnym stanowisku Wnioskodawca stwierdził, że zdarzenia przyszłe, dopóki trwać będzie współpraca z kontrahentem, również będą spełniały wymagania ustawy, co umożliwiać będzie Wnioskodawcy korzystanie z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej