Temat interpretacji

w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 stycznia 2020 r. (data wpływu 19 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 13 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.710.2019.1.PR (doręczonym w dniu 14 stycznia 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 19 stycznia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dnia 19 stycznia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest programistą tworzącym oprogramowanie (kod źródłowy) dla duńskiej firmy, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Współpraca trwa od 2017 r. po dziś dzień. Pozycja jaką Wnioskodawca zajmuje to Senior ., co w wolnym tłumaczeniu oznacza starszego/doświadczenia programistę. Ze wspomnianą firmą Wnioskodawca ma zawartą umowę o przeniesieniu praw autorskich. W celu rozliczenia wykonywanej usługi wystawia On co miesiąc fakturę z odwrotnym obciążeniem w obcej walucie (EUR).

Oprogramowanie, które Wnioskodawca wytwarza dotyczy sfery tworzenia treści w Internecie (systemy zarządzania treścią), marketing. Finalny produkt jest sprzedawany klientom w formie licencji, a zyski przynoszą cykliczne opłaty za przedłużanie tejże licencji. Tworzenie oprogramowania odbywa się przy współpracy z innymi podmiotami. Wnioskodawca jest zleceniobiorcą/kontaktorem świadczącym usługi dla swojego zleceniodawcy. Prócz Wnioskodawcy przy tworzeniu projektów pracują inne osoby/firmy rozlokowane w różnych częściach świata. Razem tworzą zespół, który pracuje nad wieloma produktami. Wnioskodawca jest finalnym twórcą. Kod pisany/modyfikowany przez Wnioskodawcę trafia ostatecznie po przejściu procesów weryfikacji od strony funkcjonalnej do klientów. Stale rozwija On istniejące oprogramowanie dodając nowe funkcjonalności bądź usprawniając już istniejące części systemu. Czasami mają miejsce zmiany, które polegają na naprawianiu błędów wynikających z pomyłek przy tworzeniu oprogramowania. Do obowiązków Wnioskodawcy należy pozbywanie się ich w ramach współpracy, co niejednokrotnie kończy się napisaniem czegoś od nowa bądź wprowadzeniu zmian, które w istotny sposób wpływają na szybkość działania i wygodę użytkowania z dostarczanego produktu. Z racji dużej dynamiki ewolucji budowy i funkcjonowania programów komputerowych, by móc wytwarzać oprogramowanie, które będzie przynosiło zyski dla zleceniodawcy, a co za tym idzie dla Wnioskodawcy musi On stale poszerzać swoje umiejętności i wiedzę. Istotna jest dla Niego nowa wiedza nie tylko z zakresu ściśle związanego z programowaniem, tj. protokoły do komunikacji, frameworki (platformy programistyczne będące szkieletem niektórych nowych funkcjonalności), języki programowania (a. pisanie kodu wykonywanego po stronie serwera; b. pisanie kodu wykonywalnego w przeglądarce po stronie użytkownika, c. pisanie skryptów do automatyzacji wielu procesów języki skryptowe). Prócz tego trzeba mieć także na uwadze kwestie bezpieczeństwa (być świadomym nowych zagrożeń oraz dostarczać oprogramowanie zgodnie z najwyższymi standardami).

W piśmie z dnia 19 stycznia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.). Forma opodatkowania Wnioskodawcy podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej to podatek liniowy. Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy. Wywiązywanie się z obowiązków podatkowych wymaga właściwego odczytywania niejasnych przepisów prawa podatkowego. Trudności interpretacyjne zwiększają ryzyko wystąpienia sporu z organem, co może prowadzić do zwiększenia podatku. Wnioskodawca nie chciałby, aby w Jego przypadku, w razie kontroli naruszona została zasada zaufania do organu podatkowego poprzez podważanie części przedstawionego stanu faktycznego, dlatego w opisie koncentruje się na faktach, a nie na domysłach i własnych opiniach. By mieć jasność w sytuacjach spornych Wnioskodawca wystąpił o interpretację i liczy na zapewnienie gwarancji bezpieczeństwa w sprawach, o które pyta, co pozwoli Mu spać spokojnie. Wnioskodawca wiedzę zdobywa regularnie w sposób metodyczny, zaplanowany w kilku trybach: &− stały (regularny, z dnia na dzień) &− by adresować aktualne wyzwania stawiane przez wymagania dotyczące nowych rozwiązań dla klienta, które pojawiają się w sposób nieplanowany, często wynikający ze zmiany założeń bądź potrzeby zapewniania odpowiednich standardów, które firma chce spełniać; &− planowany (poboczny, odsunięty w czasie) &− do implementacji rozwiązań, które pojawią się w przyszłości. Zwiększanie zasobów wiedzy w tym trybie jest istotne z tego względu, że wymaga wcześniejszego zdobycia doświadczenia w danym obszarze, aby móc później stosować je w rozwiązaniach, które trafiają bezpośrednio do klienta. Częścią poszerzania wiedzy w tym trybie jest tworzenie projektów POC (proof-of-concept), demonstracyjnych/pilotażowych, które pozwalają zapoznać się z nowymi zagadnieniami i wstępnie sprawdzić rozwiązania, które w późniejszym czasie mogą zostać wykorzystane u klienta. Działalność Wnioskodawcy polega na zdobywaniu wiedzy z różnych dziedzin. Tyczy się to języków programowania oraz metodologii stosowanych do dostarczania oprogramowania oraz narzędzi (oprogramowania komputerowego). Programy, nad którymi Wnioskodawca pracuje niejednokrotnie wymagają wiedzy z wielu obszarów, tak więc następuje łączenie wcześniej zdobytych umiejętności oraz wiedzy by osiągnąć pożądany efekt, np. by stworzyć serwis, który będzie pełnił jakąś funkcję, stosuje On zdobytą wiedzę na temat poprawnej architektury, a do implementacji stosuje już wiedzę z zakresu samej technologii/języka programowania, która/który może być różna/różny. Można to porównać do udzielania informacji na temat drogi jaką trzeba pokonać by dostać się do stacji metra, jeśli pyta o to nieznajomy. Co do zasady opisujemy kolejne kroki, które ktoś musi pokonać, aby osiągnąć cel w postaci wskazówek nawigacyjnych. To jest metoda, ale w zależności od tego z kim rozmawia (czy jest to Polak, czy turysta z obcego kraju), używa innego języka. To dwa różne obszary wiedzy. Wnioskodawca ceni sobie produktywnie spędzony czas, dlatego też dba o to, aby zestaw narzędzi, z którego korzysta w codziennej pracy był dobrany idealnie do Jego potrzeb. Sporą część swojej pracy automatyzuje On, aby zminimalizować ewentualną powtarzalność i koncentrować się tylko na rzeczach istotnych. Firma, dla której pracuje Wnioskodawca ma kilku przeciwników działających w podobnej branży. By wyróżniać się na tle innych, stale ma miejsce swoista walka o zdobywanie coraz to nowych obszarów technologii poprzez tworzenie nowych rozwiązań i integrację z istniejącymi by poszerzać możliwości rozwoju. W 2019 r. zleceniodawca Wnioskodawcy świętował 10 rok z kolei, w którym to znajduje się w tzw. w pozycji lidera. Wnioskodawca jest częścią procesu dążenia zleceniodawcy do utrzymywania tej pozycji, a pozycji lidera nie utrzymuje się poprzez kopiowanie czyiś rozwiązań, a dzięki dostarczaniu takich rozwiązań, które swoją wyjątkowością bądź innowacyjnością zachęcą klienta do wyboru rozwiązania Jego zleceniodawcy. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Dochody Wnioskodawcy są stałe i nie są uzależnione od wypracowanych przez zleceniodawcę zysków. Dochody uzyskuje On poprzez przeniesienie całości praw autorskich do wszystkiego co wytwarza lub ulepsza na zleceniodawcę. W wyniku swojej działalności Wnioskodawca tworzy, ulepsza kod, a następnie sprzedaje go razem z prawami autorskimi. Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie wytworzone przez siebie oraz to, którego nie wytworzył. W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza, rozwija oprogramowanie komputerowe to nie jest On ani właścicielem, ani współwłaścicielem tego oprogramowania, ani użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Przenosi On prawa autorskie do wszystkiego, co stworzył na zleceniodawcę. Ulepszenie, rozwijanie oprogramowania następuje w ramach umowy zawartej między Wnioskodawcą a duńską firmą. W sytuacji, gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie, może powstać nowy utwór, ale nie musi. Istnieją przypadki, w których wcześniej napisane oprogramowanie służy jako baza, która jest modyfikowana, rozwijana i ulepszana i wówczas powstaje nowe, odrębne oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej). Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do wszystkiego, co stworzył na zleceniodawcę. Mówią o tym zapisy w kontrakcie. Dochody Wnioskodawcy są stałe i nie są uzależnione od wypracowanych przez zleceniodawcę zysków. Dochody uzyskuje On poprzez przeniesienie całości praw autorskich do wszystkiego, co wytwarza lub ulepsza na zleceniodawcę. W wyniku swojej działalności tworzy On, ulepsza kod, a następnie sprzedaje go razem z prawami autorskimi. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółowej ewidencji w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadający na każde kwalifikowane praw własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca wskazał, że dotychczas nie było takiej potrzeby. Jeśli tylko okaże się, że tworzenie takiej dokumentacji będzie zasadne oczywiście takowa szczegółowa ewidencja powstanie i zostanie dołączona do dokumentacji podatkowej. Wyodrębnienie wspomnianych informacji nie stanowi dla Wnioskodawcy i dla biura rachunkowego, z którym współpracuje żadnego problemu. W ramach prowadzenia działalności prowadzi już dokumentację pośrednią w formie elektronicznej, która ma na celu udokumentowanie postępu prac dla Jego zleceniodawców. Dzięki niej może On z łatwością określić nad jakimi rzeczami pracował w danym momencie, w czasie. W przypadku skorzystania z IP Box przedstawi On odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Działalność Wnioskodawcy jest zarejestrowana i wykonywana na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i tu też posiada swoją siedzibę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może skorzystać z przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez Niego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując aktualne przepisy prawa w zakresie opodatkowania oraz objaśnienia podatkowe dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX wydane przez Ministerstwo Finansów uważa On, że prowadzona przez Niego działalność spełnia wszystkie niezbędne wymagania i ma On prawo skorzystać z ulgi IP BOX.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółowej ewidencji w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadający na każde kwalifikowane praw własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca wskazał, że dotychczas nie było takiej potrzeby. Jeśli tylko okaże się, że tworzenie takiej dokumentacji będzie zasadne oczywiście takowa szczegółowa ewidencja powstanie i zostanie dołączona do dokumentacji podatkowej. Wyodrębnienie wspomnianych informacji nie stanowi dla Wnioskodawcy i dla biura rachunkowego, z którym współpracuje żadnego problemu. W ramach prowadzenia działalności prowadzi już dokumentację pośrednią w formie elektronicznej, która ma na celu udokumentowanie postępu prac dla Jego zleceniodawców. Dzięki niej może On z łatwością określić nad jakimi rzeczami pracował w danym momencie, w czasie. W przypadku skorzystania z IP Box przedstawi On odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że fakt sporządzenia (przedstawienia czy posiadania) odrębnej ewidencji dopiero na potrzeby skorzystania z IP Box, tj. po zakończeniu roku podatkowego nie wypełnia przesłanki z art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rzetelne dokumentowanie, monitorowanie wszystkich operacji finansowych dotyczących IP BOX nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie w przyszłości odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, uniemożliwia wbrew stanowisku Wnioskodawcy zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej