Temat interpretacji

Opodatkowanie świadczeń otrzymywanych z Holandii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2019 r. (data wpływu 13 listopada 2019 r.), uzupełnionego pismem z dnia 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Holandii jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Holandii.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 4 grudnia 2019 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.29.2019.1.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 4 grudnia 2019 r., skutecznie doręczono 9 grudnia 2019 r., natomiast 16 grudnia 2019 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 13 grudnia 2019 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od maja 2019 r. Holandia wypłaca Wnioskodawczyni emeryturę z tytułu pracy na terenie Holandii za okres 4 miesięcy zatrudnienia. Emerytura wynosi brutto 16,20 euro brutto miesięcznie. Według przepisów holenderskich łączny dochód Wnioskodawczyni oraz Jej męża nie wynosi 2 907,99 euro brutto i nigdy nie wyniesie, dlatego Zainteresowanej przyznano dodatek uzupełniający i emerytura holenderska łącznie z dodatkiem wynosi brutto 113,88 euro miesięcznie. Z tego Holandia potrąca podatek 10% to 10,08 euro. Na konto Wnioskodawczyni do Polski wpływa 103,80 euro. Z tej kwoty polski bank pobiera 18%. Podatek łącznie z podatkiem holenderskim to 28%. Mimo przedłożenia przetłumaczonej decyzji nadal pobierają podatek, tłumaczą się ustawą, nie biorą pod uwagę że nie powinno mieć miejsce podwójne opodatkowanie. Wnioskodawczyni uzyskała informację, że Holandia zwraca pobrany podatek, jeśli ktoś tam pracuje. Natomiast nie zwraca podatku od emerytury. W maju 2019 r. Zainteresowana otrzymała nadpłatę za 29 miesięcy na konto złotówkowe. Pobrano podatek w wysokości 2 394 zł, za czerwiec 80 zł, za lipiec 80 zł, łącznie pobrano 2 554 zł. Bank razem pobrał podatek 2 554 zł. W sierpniu Wnioskodawczyni zakładając konto w euro w banku () dołączyła decyzje emerytalną. Drugi bank nie bierze pod uwagę decyzji, pobiera nadal 18%, to jest około 18 euro miesięcznie. Zainteresowana zwróciła się do urzędu skarbowego i otrzymała wniosek aby zwrócić się do Krajowej Informacji Skarbowej.

Polska emerytura, jaką otrzymuje Wnioskodawczyni po 30 latach pracy, w tym 22 lata na kierowniczym stanowisku z materialną odpowiedzialnością wynosi netto 1 500 zł na konto. Zainteresowana jest osobą niepełnosprawną z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności (II grupa). W grudniu 2011 r. Wnioskodawczyni doznała wylewu podpajeczynówkowego z pękniętego tętniaka. Zainteresowana nie pobiera żadnego dodatku pieniężnego z tytułu niepełnosprawności, ponieważ posiada orzeczenie o drugiej grupie a nie pierwszej.

Wnioskodawczyni z tytułu emerytury holenderskiej ponosi różne koszty np.: tłumaczenia przysięgłe, które są drogie, wysyłki listów do Holandii.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że w okresie objętym zapytaniem posiadała miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Otrzymywana przez Wnioskodawczynię z ZUS polska emerytura jest objęta polskim podatkiem oraz funduszem zdrowotnym. Wnioskodawczyni posiada polskie obywatelstwo. Emeryturę za przepracowany okres w Holandii (4 miesiące zatrudnienia) przyznała i wypłaca Wnioskodawczyni Holandia pobierając podatek w wysokości 10%, według przepisów holenderskich.

Dokumenty do wypełnienia z Holandii zainteresowana otrzymuje z SVB (). Wnioskodawczyni w celu rozliczenia podatku otrzyma PIT-11 na potrącone podatki holenderskie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Dlaczego polskie banki pobierają z tej emerytury 18% podatku? Ile podatku ma płacić Wnioskodawczyni?

Zdaniem Wnioskodawczyni (sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), ustawowo Zainteresowana nie może być podwójnie opodatkowana, łączny podatek, który płaci to 28%. Wnioskodawczyni uzyskała informację w biurze rozliczeń podatków zagranicznych, że nie może ubiegać się o zwrot podatku holenderskiego, ponieważ nie ma zwrotu podatku z emerytur. Zwrot podatku przysługuje osobom zatrudnionym, nie emerytom. Jeżeli Polska uważa że podatek holenderski wynosi 10% a podatek polski jest wyższy - obecnie wynosi 17% - to od Wnioskodawczyni winni pobierać 7%, a nie łącznie razem 28%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W opisanym we wniosku oraz w jego uzupełnieniu stanie faktycznym wskazano, że Wnioskodawczyni mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce otrzymuje emeryturę wypłacaną według przepisów Holandii, która jest opodatkowana w Holandii. Ponadto Wnioskodawczyni uzyskuje przychody z tytułu emerytury polskiej.

W myśl art. 18 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120), z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Konwencji polsko-holenderskiej, bez względu na postanowienia ustępu 1 emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana (z Holandii), zgodnie z prawem tego Państwa:

1. jeżeli, i o ile, tytuł do takiej emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty w Umawiającym się Państwie, z którego jest uzyskiwana, jest zwolniony z opodatkowania, lub składki związane z emeryturą lub innym podobnym świadczeniem albo rentą dokonywane na rzecz funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej były odpisywane w przeszłości przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w tym Państwie lub kwalifikowały się do innych ulg podatkowych w tym Państwie; i
2. jeżeli, i o ile, taka emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta nie jest opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania, według powszechnie stosowanej stawki od dochodu z pracy najemnej, lub jest opodatkowana od mniej niż 90% kwoty brutto emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty; i
3. jeżeli łączna kwota brutto emerytur i innych podobnych świadczeń oraz rent, a także emerytura lub inne wypłaty, dokonane na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych Państwa, w jakimkolwiek roku kalendarzowym przekroczy kwotę 20 000 euro.

Natomiast w myśl art. 18 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej, wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa (Holandii) osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce) mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie (w Holandii).

W świetle powyższego, co do zasady wynikającej z treści art. 18 ust. 1 tejże Konwencji, emerytury i inne podobne świadczenia jak również renty podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania (w Polsce). Jednak dochody uzyskane z systemu ubezpieczeń społecznych Holandii, będące płatnością wypłacaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Holandii (art. 18 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej).

Stosownie do art. 23 ust. 5 lit. a) ww. umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami niniejsza emerytura podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Holandii. Jednak w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować wyżej wskazaną metodę unikania podwójnego opodatkowania, czyli tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia.

Artykuł 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Należy wskazać, że metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia) stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku i w jego uzupełnieniu stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy zatem stwierdzić, że emerytura otrzymywana z Holandii podlega opodatkowaniu zarówno w państwie źródła, tj. w Holandii, jak i w państwie miejsca zamieszkania tj. w Polsce.

Przy czym, do obliczenia podatku należnego w Polsce ma zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą).

W odniesieniu do dochodów Wnioskodawczyni unikanie podwójnego opodatkowania zgodnie z postanowieniami ww. konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów nie polega zatem na odstąpieniu od opodatkowania przedmiotowych dochodów w Polsce, lecz na zastosowaniu metody opodatkowania przewidzianej w cytowanym przepisie art. 23 ust. 5 lit. a) konwencji, tj. metody odliczenia proporcjonalnego.

Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody za granicą ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym. Łącznie z zeznaniem należy złożyć PIT/ZG - informację o wysokości dochodów z zagranicy i zapłaconym podatku w roku podatkowym.

Reasumując, Wnioskodawczyni emeryturę z Holandii winna wykazać łącznie z pozostałymi dochodami podlegającymi opodatkowaniu w Polsce (polską emeryturą) w zeznaniu rocznym PIT-36. Od łącznych dochodów należy obliczyć podatek według skali podatkowej, od którego Zainteresowana winna odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w Holandii.

Końcowo dodać należy, że ustalenie kwotowe podatku nie należy do kompetencji tut. Organu.

Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy miejscowo i rzeczowo organ podatkowy. W związku z powyższym, tut. organ w treści interpretacji wskazał zasadę, według której Wnioskodawczyni powinna ustalić wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu emerytury otrzymywanej z Holandii.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej