opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 23.12.2019, sygn. 0114-KDIP3-3.4011.484.2019.2.MJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2019 r. (data wpływu 10 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 19 grudnia 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 4 grudnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.484.2019.1.MJ o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której przede wszystkim zajmuje się tworzeniem, rozbudowywaniem oraz portowaniem gier video przeznaczonych na komputery oraz konsole. Ponadto zajmuje się on tworzeniem aplikacji komputerowych i na smartfony.

Portowanie, o którym mowa powyżej, polega na przeniesieniu gry, oryginalnie stworzonej na komputery z systemem operacyjnym na konsole do gier , . oraz . W celu umożliwienia przenoszenia gier Wnioskodawca tworzy zbiory kodów źródłowych. Kody te po połączeniu z danymi i kodem źródłowym oryginalnej gry, po odpowiedniej modyfikacji, pozwalają na uruchomienie gry na innej niż oryginalna, przeznaczona do tego platforma.

W skład wyżej wymienionego zbioru, wchodzą moduły mające za zadanie całkowicie zastępować oryginalne komponenty gier, które konieczne są ze względu na różnice pomiędzy oryginalną platformą, a platformą docelową, na którą gra jest przenoszona.

W przypadku kiedy platforma docelowa nie ma alternatywnej funkcjonalności, używane są specjalne technologie rozwijane przez Wnioskodawcę w tym celu. Dla przykładu - konsola . nie ma możliwości kontrolowania przez mysz komputerową. W związku z tym rozwijany jest kod źródłowy, który umożliwia sterowanie w obydwu trybach konsoli. W trybie mobilnym sterowanie odbywa się przez dotyk, do czego konieczna jest również modyfikacja interfejsu gry na bardziej intuicyjny. W trybie telewizyjnym, kursor myszy jest sterowany przez odpowiednie analizowanie informacji z żyroskopu kontrolera konsoli. W obydwu trybach dodawane jest także sterowanie kursorem myszy za pomocą gałki analogowej.

Dodatkowo konieczne jest tworzenie i rozwijanie tzw. interpretatorów, które tłumaczą pierwotną logikę kodu źródłowego i wykonują ją na innej platformie tak, by w miarę możliwości, gra zachowywała się jak oryginał.

Rozbudowywanie gier wideo w zakresie wykonywanym przez Wykonawcę wynika z różnic lub ograniczeń platform docelowych lub z potrzeby zwiększania atrakcyjności produktu. W ramach tych działań zostały przez Wnioskodawcę stworzone stale rozwijane technologie, które mają jak najbardziej wykorzystać potencjał platformy docelowej. Każda technologia ma swój własny kod źródłowy w odpowiednim wariancie dla każdej platformy docelowej i tworzy odrębny lub część odrębnego modułu.

Wnioskodawca obecnie współpracuje z niemiecką firmą, dla której wykonuje wyżej opisane porty gier komputerowych. Stworzenie każdego portu zajmuje Wnioskodawcy, w zależności od jego skomplikowania, od 5 do 12 miesięcy. Każdy projekt obejmujący port podzielony jest na jednomiesięczne etapy, po których Wnioskodawca wystawia niemieckiej firmie fakturę VAT.

Podsumowując całość powyższych rozważań należy uznać, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca samodzielnie tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach zlecanych mu projektów, które następnie, po połączeniu z kodem źródłowym oryginalnego projektu, mają zostać wykorzystane przez spółkę niemiecką. Fragmenty oprogramowania wytworzone przez Wnioskodawcę mogą być wykorzystywane samodzielnie w ramach przenoszenia na inne platformy gier nie objętych współpracą z firmą niemiecką (tworzą w tym zakresie samodzielne rozwiązania, gotowe do użycia w innych projektach).

Ponadto działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca bowiem, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako zostało to wskazane w początkowej części opisu stanu faktycznego, opracowuje nowe lub ulepsza istniejące produkty, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Jednocześnie rozwiązania wprowadzane przez Wnioskodawcę są na tyle innowacyjne, iż odróżniają się one wyraźnie od rozwiązań już funkcjonujących.

Pismem z dnia 4 grudnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.484.2019.1.MJ, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez:

Doprecyzowanie stanu faktycznego poprzez jednoznaczne wskazanie:
1. czy Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. jaka jest forma opodatkowania Wnioskodawcy podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
3. od kiedy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody?
4. czy wytwarzanie kodów źródłowych oraz rozbudowa kodów źródłowych oryginalnych gier video w celu portowania gier video przeznaczonych na komputery oraz konsole ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej,
5. czy wytwarzanie kodów źródłowych oraz rozbudowa kodów źródłowych oryginalnych gier video przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej),
6. czy działania Wnioskodawcy polegające na rozbudowie kodów źródłowych oryginalnych gier video zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania,
7. czy w przypadku gdy Wnioskodawca rozbudowuje kody źródłowe oryginalnych gier video Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania lub jego fragmentów, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania lub jego fragmentów na podstawie umowy licencyjnej,
8. jeśli Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania lub jego fragmentów na podstawie umowy licencyjnej to czy z umowy wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji,
9. czy rozbudowa oryginalnego kodu źródłowego gry video oznacza, że powstało odrębne od tego kodu kwalifikowane prawo własności intelektualnej, którego Wnioskodawca dokonał sprzedaży czy też rozbudowa ww. kodu oznacza, że powstało kwalifikowane prawo własności intelektualnej, którego Wnioskodawca stał się współwłaściciel i którego Wnioskodawca dokonał sprzedaży,
10. czy autorskie prawa do tworzonych kodów źródłowych i rozbudowywanych kodów źródłowych oryginalnych gier video podlegają/będą podlegać ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
  
  - informacje w tym zakresie Wnioskodawca zawarł we własnym stanowisku, natomiast taka informacja powinna być zawarta w opisie stanu faktycznego,
11. czy dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będą dochody osiągnięte z tytułu:
  
  - opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej,
  - sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  - kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu?
12. czy Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej? Jeśli tak proszę wskazać od kiedy.
13. czy usługi programistyczne dla firmy z siedzibą w Niemczech będą wykonywane w Polsce czy w Niemczech,
  - jeśli usługi będą wykonywane w Niemczech to proszę wskazać czy działalność gospodarcza na terenie Niemiec prowadzona jest przez Wnioskodawcę za pośrednictwem stałej placówki w rozumieniu art. 5 Umowy między Rzecząpospolitą Polską Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, która została podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90)
    - czy Wnioskodawca będzie posiadał na terytorium Niemiec stałą placówkę działalności gospodarczej, tj. pomieszczenie, urządzenia, itp.?
    
    - czy placówka ta będzie miała charakter stały, tzn. będzie utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem stałości?
    
    - czy prowadzenie działalności przedsiębiorstwa odbywa się za pośrednictwem tej stałej placówki?
    - lub też jest prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w tym państwie poprzez niezależnego przedstawiciela a osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy przedsiębiorstwa?
    - gdzie będzie mieściła się siedziba firmy?
Wskazanie danych identyfikacyjnych Usługobiorcy, tj. pełnej nazwy, państwa lub terytorium jego siedziby, zarządu lub położenia zagranicznego zakładu oraz numeru identyfikacji podatkowej nadanego przez właściwą jurysdykcję podatkową oraz danych adresowych.

Pismem z dnia 13 grudnia 2019 r. w wyznaczonym terminie (data wpływu uzupełnienia 19 grudnia 2019 r., data nadania 13 grudnia 2019 r.), Wnioskodawca dokonał uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez wskazanie, że:

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust.1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych;
Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów w formie podatku liniowego;
Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od dnia założenia działalność gospodarczej tj. od 22.08.2018 roku;
Wytwarzanie kodów źródłowych oraz rozbudowa kodów źródłowych oryginalnych gier video w celu portowania gier video przeznaczonych na komputery oraz konsole ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej;
Wytwarzanie kodów źródłowych oraz rozbudowa kodów źródłowych oryginalnych gier video stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Zarówno wytworzenie kodów źródłowych, jak i rozbudowa kodów źródłowych oryginalnych gier video polega na stworzeniu całkowicie nowych tworów, często poprzedzonych badaniami i testami.
Działania Wnioskodawcy polegające na rozbudowie kodów źródłowych oryginalnych gier video zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Dzięki stworzonym przez Wnioskodawcę modułom, które rozbudowują oryginalny kod źródłowy, zarówno użyteczność, jak funkcjonalność oprogramowania ulega znaczącej poprawie.
Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania lub jego fragmentów na podstawie licencji.
Co do części oprogramowania lub jego fragmentów Wnioskodawca posiada wyłączność korzystania z licencji do oprogramowania lub jego fragmentów, a co do części nie
W związku z faktem, iż głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest stworzenie nowych modułów programistycznych, które są następnie dodawane do kodów źródłowych oryginalnego projektu oznacza, iż powstaje odrębne od tego kodu kwalifikowane prawo własności intelektualnej, którego Wnioskodawca dokonuje sprzedaży. Sam kod źródłowy oryginalnego projektu, jest modyfikowany jedynie w niewielkim stopniu, jedynie w celu integracji z dołączonymi modułami (stworzonymi przez Wnioskodawcę stanowiącego własność Wnioskodawcy). Wyjątkowo, gdy część oryginalnego kodu źródłowego nie spełnia wymogów, zostaje on zastąpiony nowym wytworzonym przez Wnioskodawcę kodem źródłowym.
Z całą pewnością oprogramowanie komputerowe lub jego fragmenty, tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej podlegają ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (w tym przypadku autorskiego prawa do programu komputerowego) będą dochody osiągnięte z tytułu jego sprzedaży.
Wnioskodawca prowadzi oddzielną ewidencję od początku istnienia jego działalności gospodarczej, czyli od dnia 22.08.2018 roku.
Usługi programistyczne są przez Wnioskodawcę prowadzone w Polsce.

W zakresie punktu 2 wezwania wskazuję dane Usługobiorcy:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, w związku z tym iż w ramach każdego projektu wytwarza prawa własności intelektualnej, które stanowią z całą pewnością rozwój produktów objętych projektami oraz przekazuje on te prawa na rzecz innego podmiotu w zamian za ustalone wynagrodzenie, przy zachowaniu warunków formalnych związanych z prowadzeniem księgowości określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie miał prawo rozliczać dochody ze sprzedaży tych praw zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym przy zachowaniu wymogów formalnych, określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca będzie mógł rozliczać dochody ze sprzedaży praw własności intelektualnej wytwarzanych w ramach opisanych projektów, na zasadach opisanych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

UZASADNIENIE

Art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjną stawką podatkową, wśród których w pkt 8) wymienione jest autorskie prawo do programu komputerowego. Przepis powyższy wymaga jednak spełnienia jeszcze dwóch dodatkowych kryteriów w celu możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej:

przedmiot ochrony musi być wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej,
prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Przenosząc obie dodatkowe przesłanki na kanwę stanu faktycznego opisanego w niniejszym wniosku należy stwierdzić, iż:

Ad 2)

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Art. 1 ust. 2 ww. ustawy wskazuje katalog utworów, które w szczególności stanowią przedmiot prawa autorskiego, pośród których wymienia m.in. programy komputerowe.

Z całą pewnością można wobec tego stwierdzić, że oprogramowanie komputerowe lub jego fragmenty, tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej podlegają ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego spełniona została druga przesłanka dodatkowa wymieniona w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 1)

Aby wypełnić pierwszą z przesłanek dodatkowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca musiałby wytworzyć, rozwinąć lub ulepszyć oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej zawiera art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jest to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kolejne punkty art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawierają natomiast definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych, i tak:

badania naukowe rozumiane są jako:
1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy na podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne:
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;
- prace rozwojowe rozumiane są zgodnie z brzmieniem art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze powyższe, aby działalność Wnioskodawcy mogła być uznana za działalność badawczo-rozwojową musi ona spełniać następujące przesłanki:

musi obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe.

Analizując przedstawione powyżej definicje zawarte w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wydaje się, że działalność wykonywana przez Wnioskodawcę wpisuje się w ramy określonej w ww. przepisach działalności rozwojowej.

Jak zostało wykazane w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca, w ramach współpracy ze spółką niemiecką łączy i wykorzystuje dostępne narzędzia informatyczne i oprogramowanie (kody źródłowe etc.) w celu tworzenia zmienionych, ulepszonych bądź nowych produktów, którymi są gry komputerowe przenoszone na inną konsolę. Wykorzystując bowiem dostępne technologie, Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej tworzy nowe komponenty, takie jak np.:

wirtualny kursor myszy bazujący na żyroskopie kontrolera, umożliwiający poruszanie kursorem myszy poprzez wskazywanie kontrolerem na ekran telewizora,
generowanie wstrząsów na podstawie dźwięku, poprzez analizator plików dźwiękowych, który ma za zadanie generować siłę i moc obrotową z częstotliwości w celu generowania wstrząsów kontrolera,
obsługa sprzętu z poziomu gry w celu oświetlenia pomieszczenia na podstawie obrazu i zdarzeń w grze, i inne pozwalające na płynne przeniesienie gier komputerowych na nowe platformy.

musi mieć charakter twórczy.

Tworzone przez Wnioskodawcę kody źródłowe/komponenty/rozwiązania powstają w ramach jego autorskich działań, są projektowane i tworzone przez Wnioskodawcę w celu realizacji zadań zleconych mu przez firmę niemiecką w ramach przygotowywania kolejnych projektów.

musi być wykonywana systematycznie.

Wnioskodawca prowadzi w zakresie objętym wnioskiem działalność gospodarczą, która stanowi jego źródło dochodu. W związku z powyższym z całą pewnością działalność ta jest wykonywana systematycznie. Co więcej, definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie Prawo przedsiębiorców wymaga, aby działalność gospodarcza była wykonywana w sposób ciągły, a więc z całą pewnością przesłana ta jest spełniona w przypadku Wnioskodawcy.

musi być wykonywana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak zostało to przedstawione w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca wykorzystuje istniejące oraz tworzy nowe kody źródłowe, w celu portowania, czyli przenoszenia rozwiązań dostępnych na komputerach na konsole do gier, tworząc przy tym jednocześnie nowe, nieistniejące do tej pory funkcje na wymienionych w opisie stanu faktycznego konsolach. W związku z tym również i ta przesłanka jest spełniona przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Analizując całość powyższych rozważań Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku dochowania wszelkich wymogów w zakresie prowadzenia księgowości, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie on uprawniony do rozliczania się w ramach kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której przede wszystkim zajmuje się tworzeniem, rozbudowywaniem oraz portowaniem gier video przeznaczonych na komputery oraz konsole.

Portowanie, o którym mowa powyżej, polega na przeniesieniu gry, oryginalnie stworzonej na komputery z systemem operacyjnym na konsole do gier , oraz . W celu umożliwienia przenoszenia gier Wnioskodawca tworzy zbiory kodów źródłowych. Kody te po połączeniu z danymi i kodem źródłowym oryginalnej gry, po odpowiedniej modyfikacji, pozwalają na uruchomienie gry na innej niż oryginalna, przeznaczona do tego platforma.

W przypadku, gdy Wnioskodawca w ramach współpracy stworzy utwór lub utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ogół autorskich praw majątkowych do tych utworów na wszelkich polach eksploatacji, jak również prawo do udzielenia zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych przechodzą na spółkę niemiecką. Ponadto działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzanie kodów źródłowych oraz rozbudowa kodów źródłowych oryginalnych gier video w celu portowania gier video przeznaczonych na komputery oraz konsole ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej;

Wytwarzanie kodów źródłowych oraz rozbudowa kodów źródłowych oryginalnych gier video stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Zarówno wytworzenie kodów źródłowych, jak i rozbudowa kodów źródłowych oryginalnych gier video polega na stworzeniu całkowicie nowych tworów, często poprzedzonych badaniami i testami. Działania Wnioskodawcy polegające na rozbudowie kodów źródłowych oryginalnych gier video zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Dzięki stworzonym przez Wnioskodawcę modułom, które rozbudowują oryginalny kod źródłowy, zarówno użyteczność, jak funkcjonalność oprogramowania ulega znaczącej poprawie. Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania lub jego fragmentów na podstawie licencji. Co do części oprogramowania lub jego fragmentów Wnioskodawca posiada wyłączność korzystania z licencji do oprogramowania lub jego fragmentów, a co do części nie. W związku z faktem, że głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest stworzenie nowych modułów programistycznych, które są następnie dodawane do kodów źródłowych oryginalnego projektu oznacza, iż powstaje odrębne od tego kodu kwalifikowane prawo własności intelektualnej, którego Wnioskodawca dokonuje sprzedaży. Sam kod źródłowy oryginalnego projektu, jest modyfikowany jedynie w niewielkim stopniu, jedynie w celu integracji z dołączonymi modułami (stworzonymi przez Wnioskodawcę stanowiącego własność Wnioskodawcy). Wyjątkowo, gdy część oryginalnego kodu źródłowego nie spełnia wymogów, zostaje on zastąpiony nowym wytworzonym przez Wnioskodawcę kodem źródłowym. Z całą pewnością oprogramowanie komputerowe lub jego fragmenty, tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej podlegają ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (w tym przypadku autorskiego prawa do programu komputerowego) będą dochody osiągnięte z tytułu jego sprzedaży. Wnioskodawca prowadzi oddzielną ewidencję od początku istnienia jego działalności gospodarczej, czyli od dnia 22.08.2018 roku. Usługi programistyczne są przez Wnioskodawcę prowadzone w Polsce.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży autorskiego oprogramowania.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie dokonywał modyfikacji tego oprogramowania (rozbudowy oryginalnego kodu źródłowego gry) na zlecenie Zamawiającego (nie wytworzonego przez Wnioskodawcę), to dojdzie do rozbudowy/ulepszenia przedmiotu cudzej własności, ponieważ Wnioskodawca dokona ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box.

Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem cudzego IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem całego IP (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika jednak, że działania Wnioskodawcy polegające na rozbudowie kodów źródłowych oryginalnych gier video zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Dzięki stworzonym przez Wnioskodawcę modułom, które rozbudowują oryginalny kod źródłowy, zarówno użyteczność, jak funkcjonalność oprogramowania ulega znaczącej poprawie. W związku z faktem, iż głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest stworzenie nowych modułów programistycznych, które są następnie dodawane do kodów źródłowych oryginalnego projektu oznacza, iż powstaje odrębne od tego kodu kwalifikowane prawo własności intelektualnej, którego Wnioskodawca dokonuje sprzedaży. Z całą pewnością oprogramowanie komputerowe lub jego fragmenty, tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej podlegają ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (w tym przypadku autorskiego prawa do programu komputerowego) będą dochody osiągnięte z tytułu jego sprzedaży.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do oprogramowania stanowiącego prawo własności intelektualnej kwalifikuje się do dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie