Temat interpretacji

W przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię udziału w ww. nieruchomości nabytego w drodze spadku po ojcu, babci i ciotce Wnioskodawczyni, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie udziałów w przedmiotowej nieruchomości przez spadkodawców. Dokonując więc oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego należy uznać, że przychód z odpłatnego zbycia udziału w przedmiotowej nieruchomości dokonanego w dniu 16 sierpnia 2019 r. w stosunku do Wnioskodawczyni nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów przez spadkodawców upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 28 kwietnia 1985 r. zmarł A. Postanowieniem Sądu Rejonowego dla B w C () Wydział Cywilny () z dnia 24 października 2001 r. spadek po nim nabyli synowie D i E po 1/2 każdy.

W dniu 20 września 1989 r. zmarł D. Postanowieniem z dnia 24 października 2001 r. spadek po nim nabyła żona F oraz dzieci: G i H po 1/3 każdy.

W dniu 14 czerwca 2010 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni G. Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 1 lipca 2010 r. (Rep. A () spadek po nim nabyli: żona I oraz dzieci: Wnioskodawczyni i J w udziale po 1/3 każdy.

W dniu 22 kwietnia 2011 r. zmarła F, po której zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 23 maja 2018 r. (Rep. A () spadek nabyli: H (córka D i F) w udziale wynoszącym 1/2 części oraz Wnioskodawczyni i J (dzieci G i I) w udziałach wynoszących po 1/4 każdy.

W dniu 22 grudnia 2006 r. postanowieniem Sądu Rejonowego dla B w C () Wydział Cywilny w przedmiocie działu spadku ustalono, że w skład spadku wchodzi m.in. działka ewidencyjna K o powierzchni 0,0312 ha (KW Nr () prowadzona przez Sąd Rejonowy dla B w C () Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w L).

W wyniku działu spadku działka ta przypadła na współwłasność w udziałach po 1/3 każdy F, H oraz ojcu Wnioskodawczyni G. Dział spadku po A nastąpił bez dopłat oraz bez spłat na rzecz spadkobierców.

W wyniku działu spadku po zmarłym A wartość rynkowa składników majątkowych przyznanych na współwłasność ojcu Wnioskodawczyni G nie zwiększyła się w stosunku do wartości udziału w spadku przysługującego ojcu Wnioskodawczyni po zmarłym w składnikach majątkowych wchodzących w skład spadku.

Podczas działu spadku pomiędzy matką Wnioskodawczyni I a jej mężem G istniała ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Spadkodawca nie wskazał I jako spadkobiercy, wobec czego 1/3 udziału we współwłasności przedmiotowej nieruchomości weszła w skład majątku osobistego ojca Wnioskodawczyni.

W dniu 21 marca 2018 r. zmarła H. Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 23 maja 2018 r. (Rep. A Nr () spadek po niej nabyli: Wnioskodawczyni i J w udziale po 1/2 każdy.

W toku powyższych zdarzeń działka ewidencyjna K została w całości nabyta na współwłasność w częściach równych przez I oraz jej dzieci: Wnioskodawczynię i jej brata J.

Na podstawie sporządzonego w dniu 23 maja 2018 r. aktu poświadczenia dziedziczenia ww. spadkobiercy zgłosili do urzędu skarbowego nabycie wskazanych składników majątkowych, korzystając z formularzy SD-3. W konsekwencji powyższych działań:

1. I, Wnioskodawczyni i J zostali zwolnieni z obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn po zmarłym mężu i ojcu G,
2. Wnioskodawczyni i J zostali zwolnieni z obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn po zmarłej babci F,
3. Wnioskodawczyni i J działający przez swego przedstawiciela ustawowego uiścili podatek od spadków i darowizn po zmarłej ciotce H.

W dniu 16 sierpnia 2019 r. matka Wnioskodawczyni, I działając w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik ustawowy małoletniego J oraz pełnomocnik Wnioskodawczyni zbyła nieruchomość, tj. działkę ewidencyjną K na podstawie umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego (Rep. A Nr (). Odpłatne zbycie przedmiotowych udziałów w nieruchomości nie nastąpiło w wyniku działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Była to transakcja o charakterze prywatnym.

Nabycie ww. nieruchomości przez zmarłych G, F i H nastąpiło z mocy postanowienia Sądu Rejonowego dla B w C, Wydział () Cywilny z dnia 23 grudnia 2006 r. (sygn. akt () w przedmiocie działu spadku po zmarłym A. Wskazane postanowienie stało się prawomocne z dniem 13 stycznia 2007 r., a zatem pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniający do zwolnienia od opodatkowania zakończył się z końcem 2012 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z uwagi na wskazane we wniosku okoliczności transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do Wnioskodawczyni?

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, iż nabycie nieruchomości przez zmarłych G, F i H nastąpiło na mocy postanowienia sądu w przedmiocie działu spadku po zmarłym A w dniu 13 stycznia 2007 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakończył się najpóźniej z końcem 2012 r. oznacza to, że Wnioskodawczyni nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu transakcji sprzedaży odziedziczonej nieruchomości, tj. działki ewidencyjnej K.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu 1 lipca 2010 r. sporządzono akt poświadczenia dziedziczenia, zgodnie z którym Wnioskodawczyni, Jej matka oraz brat nabyli spadek po zmarłym w dniu 14 czerwca 2010 r. ojcu Wnioskodawczyni w udziałach wynoszących po 1/3 części, w skład którego wchodziła współwłasność w 1/3 części nieruchomości, stanowiącej działkę o powierzchni 0,0312 ha. Pozostałe części ww. nieruchomości Wnioskodawczyni i Jej brat nabyli w drodze spadku po zmarłej babci oraz po zmarłej ciotce na podstawie sporządzonych w dniu 23 maja 2018 r. aktów poświadczenia dziedziczenia. Działka ta w wyniku działu spadku postanowieniem sądu z dnia 22 grudnia 2006 r., które stało się prawomocne z dniem 13 stycznia 2007 r., przypadła we współwłasności w udziałach po 1/3 babci, ciotce i ojcu Wnioskodawczyni. Dział spadku po A nastąpił bez dopłat oraz bez spłat na rzecz spadkobierców. W dniu 16 sierpnia 2019 r. matka Wnioskodawczyni działając w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik Wnioskodawczyni i Jej brata zbyła powyższą nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży.

W świetle art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.

Według art. 924 i 925 ustawy Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Przepis art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Z kolei wedle art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię udziału w ww. nieruchomości nabytego w drodze spadku po ojcu, babci i ciotce Wnioskodawczyni, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie udziałów w przedmiotowej nieruchomości przez spadkodawców.

Dokonując więc oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego należy uznać, że przychód z odpłatnego zbycia udziału w przedmiotowej nieruchomości dokonanego w dniu 16 sierpnia 2019 r. w stosunku do Wnioskodawczyni nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów przez spadkodawców upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej