Temat interpretacji

Zwolnienie z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 listopada 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.443.2019.1.ASZ, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 21 listopada 2019 r. (data doręczenia 24 listopada 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2019 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 28 listopada 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w okresie od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 29 czerwca 2018 r. został skierowany do wykonywania obowiązków w Dowództwie Operacji Specjalnych NATO (NSHQ) w Belgii na stanowisku xx. W ramach wykonywanych obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku w NSHQ Wnioskodawca pełnił dyżur w składzie Komponentu Sił Specjalnych Sił Odpowiedzi NATO, którego zadaniem było wzmocnienie sił państw sojuszniczych NATO poprzez reagowanie kryzysowe oraz zapobieganie aktom terroryzmu lub ich skutkom. Czynności służbowe Wnioskodawca pełnił na podstawie rozkazu personalnego Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia 19 maja 2015 r., w którym to rozkazie personalnym skierowano Wnioskodawcę na stanowisko służbowe przeznaczone dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, na zasadach określonych powyżej. W związku z tym rozkazem Dyrektor Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych wydał zarządzenie wyjazdu za granicę dnia 21 maja 2015 r., powołując się na rozkaz personalny z dnia 19 maja 2015 r. i zarządzenie to, jako cel wyjazdu określało objęcie obowiązków na stanowisku podoficer specjalista w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO w Belgii.

W związku z powyższym, z tytułu służby poza granicami państwa, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną wypłacaną na podstawie odrębnych przepisów prawa, tj. przede wszystkim ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami kraju. Wynagrodzenie wypłacane było w euro i następnie było przeliczane na złotówki, i zostało ono opodatkowane, a kwoty przyjęte do opodatkowania i wykazane wystawionej Wnioskodawcy informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach zostały uwzględnione w PIT-11. Kwoty przychodu za 2015 rok przyjęte do opodatkowania i wykazane w wystawionej Wnioskodawcy informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) zawierają należność zagraniczną w wysokości 56 168 zł 24 gr.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania i siedzibę dla celów podatkowych na terenie Polski, podlegając w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, czy działań antyterrorystycznych. Jednostka jednocześnie wykonuje zadania, które zbieżne są z celami preferowanymi podatkowo, określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wzmacnia siły sojusznicze NATO i UE w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego.

W piśmie z dnia 28 listopada 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy wniosek dotyczy lat 2015, 2016, 2017 oraz 2018. Wnioskodawca bowiem pełnił służbę w zakresie objętym niniejszym wnioskiem od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 29 czerwca 2018 r. W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca, będąc wyznaczony na stanowisko poza granicami państwa nie przebywał w podróży zagranicznej. Jednocześnie, jak wynika z rozkazu personalnego, pozostawał na stanowisku przeznaczonym dla żołnierzy zawodowych i pełnił służbę, jako żołnierz zawodowy. Oznacza to więc, że nie było to stanowisko dla członków służby zagranicznej. Wnioskodawca podkreśla, że będąc oficerem Wojska Polskiego, został wyznaczony na stanowisko służbowe Specjalisty w NATO Special Operations Headquarters w Belgii w okresie od dnia 1 maja 2015 r. do dnia 29 czerwca 2018 r. rozkazem personalnym nr 923 z dnia 19 maja 2015 r., wydanym przez Dyrektora Departamentu Kadr MON, będąc na wykazie stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych.

Podstawa prawna: art. 19 ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 2, art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1414, z późn. zm.), § 2 ust. 1 pkt 2 oraz § 4 ust. l rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479), § 28 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 września 2014 r. w sprawie trybu wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk (Dz. U. z 2014 r., poz. 1292).

Wypłaty należności zagranicznej na rzecz Wnioskodawcy dokonywał Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej, który również pobierał zaliczki na podatek od wypłacanych Wnioskodawcy kwot określanych, jako należność zagraniczna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby wojskowej w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO (NSHQ) w Belgii, które to Dowództwo ma na celu stałe wzmacnianie sił państwa i sił sojuszniczych, należność zagraniczna podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 punkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z poźn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną dotyczącą żołnierzy zawodowych wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie struktury wojskowej, użytej w celach wskazanych w przepisie, a więc w celu udziału w czynnościach i działaniach, których bezpośrednim skutkiem jest wzmocnienie sil państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom, niezależnie od tego, czy jest to jednostka wojskowa polska, czy sojusznicza.

Co prawda w dotychczasowych przepisach zwolnienia podatkowe były stosowane wyłącznie do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, jednakże ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, należy stosować powołany przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit a) do przedmiotowej sytuacji, ponieważ jej elementy faktyczne wskazują na ścisły związek z powołanym przepisem. Jeżeli tak, to należy uznać, że należność ta jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych. Także stanowisko orzecznictwa sądowego-administracyjnego w tej sprawie wskazuje na prawidłowość tego rozumowania.

Wydany w dniu 29 listopada 2017 r. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt II FSK 3279/15, w opinii Wnioskodawcy, potwierdza powyższe rozumowanie, stwierdzając, że w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek: a) podatnik musi mieć status żołnierza zawodowego, b) otrzymywane przez niego świadczenia (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa, c) zadania te wykonywane są w składzie jednostki wojskowej, d) jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo). Należy podkreślić, że w czasie pełnienia przez Wnioskodawcę służby w NSHQ, dowództwo to pełniło dyżur w Siłach Odpowiedzi NATO (przez cały rok 2016 utrzymywało gotowość do wysłania w rejon potencjalnego konfliktu zbrojnego) oraz przez cały okres pełnienia obowiązków przez Wnioskodawcę aktywnie uczestniczyło w zwalczaniu globalnego terroryzmu oraz wspierało w działaniach Siły Specjalne państw członkowskich Sojuszu, w tym Polski. Ta sytuacja pod względem praktycznym potwierdza wszystkie tezy Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia jednostki wojskowej, jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywana przez Niego należność zagraniczna powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ww. ustawy. Wnioskodawca spełnia więc wszystkie wymogi formalne i dlatego uważa, że stosownie do ww. przepisów należność zagraniczna, którą otrzymywał podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej - żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - pozostałych żołnierzy zawodowych.

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 cyt. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479). Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych m.in. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, a także przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei, jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a)-c) ww. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei, żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

-z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w okresie od dnia 1 lipca 2015 r. do dnia 29 czerwca 2018 r. został skierowany do wykonywania obowiązków w Dowództwie Operacji Specjalnych NATO (NSHQ) w Belgii. W ramach wykonywanych obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku w NSHQ Wnioskodawca pełnił dyżur w składzie Komponentu Sił Specjalnych Sił Odpowiedzi NATO, którego zadaniem było wzmocnienie sił państw sojuszniczych NATO poprzez reagowanie kryzysowe oraz zapobieganie aktom terroryzmu lub ich skutkom. Czynności służbowe Wnioskodawca pełnił na podstawie rozkazu personalnego Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia 19 maja 2015 r., w którym to rozkazie personalnym skierowano Wnioskodawcę na stanowisko służbowe przeznaczone dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, na zasadach określonych powyżej. W związku z tym rozkazem Dyrektor Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych wydał zarządzenie wyjazdu za granicę dnia 21 maja 2015 r., powołując się na rozkaz personalny z dnia 19 maja 2015 r. i zarządzenie to, jako cel wyjazdu określało objęcie obowiązków na stanowisku podoficer specjalista w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO w Belgii. W związku z powyższym, z tytułu służby poza granicami państwa, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną wypłacaną na podstawie odrębnych przepisów prawa, tj. przede wszystkim ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami kraju. Wynagrodzenie wypłacane było w euro i następnie było przeliczane na złotówki, i zostało ono opodatkowane, a kwoty przyjęte do opodatkowania i wykazane wystawionej Wnioskodawcy informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach zostały uwzględnione w PIT-11. Kwoty przychodu za 2015 rok przyjęte do opodatkowania i wykazane w wystawionej Wnioskodawcy informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) zawierają należność zagraniczną w wysokości 56 168 zł 24 gr. Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania i siedzibę dla celów podatkowych na terenie Polski, podlegając w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, czy działań antyterrorystycznych. W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca, będąc wyznaczony na stanowisko poza granicami państwa nie przebywał w podróży zagranicznej. Jednocześnie, jak wynika z rozkazu personalnego, pozostawał na stanowisku przeznaczonym dla żołnierzy zawodowych i pełnił służbę, jako żołnierz zawodowy. Oznacza to więc, że nie było to stanowisko dla członków służby zagranicznej. Podstawa prawna: art. 19 ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt 2, art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, § 2 ust. 1 pkt 2 oraz § 4 ust. l rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, § 28 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 września 2014 r. w sprawie trybu wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacona Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu decyzją Ministra Obrony Narodowej do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa w jednostce wojskowej, tj. Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO (NSHQ), która w tym okresie była wykorzystywana, m.in. w celu stałego wspierania i wzmacniania sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, a także akcjach zapobiegawczych aktom terroryzmu lub ich skutkom, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej