Kwalifikacja podatkowa przychodów z najmu nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwalifikacji podatkowej przychodów z najmu nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca od roku 2017 nie odprowadzał zryczałtowanego podatku (8,5%) należnego za wynajem prywatny mieszkania, którego jest współwłaścicielem. Ponieważ przez część czasu zamieszkuje w tym mieszkaniu wynajem ma charakter okazjonalny, sezonowy i ma na celu pomoc finansową przy spłacie kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup. Rata kredytu to obecnie 1239,11 PLN, dodatkowo czynsz to ok. 550 PLN.

Ponieważ dochody Wnioskodawcy z tytułu pracy na etacie są niskie (obecnie (…) pln netto) okresowe podnajęcie mieszkania pomaga mu związać koniec z końcem, opłacić ratę kredytu oraz czynsz i media. Mieszkanie jest wynajęte przez ok. 100-120 dni w roku, głównie w sezonie zimowym oraz letnim (wakacyjnym). Wnioskodawca korzysta z platformy (…), która pośredniczy w wynajmie.

Wynajem nie ma charakteru profesjonalnego lecz amatorski i ma na celu zdobycie środków na utrzymanie tego mieszkania. Praca zawodowa Wnioskodawcy miała charakter 100% zdalny (ostatnio hybrydowy), często wykonuje ją z tego mieszkania.

Natomiast kiedy mieszkanie jest wynajęte mieszka lub ma potrzebę kontaktu z pracodawcą mieszka u żony w A. Wynajem czasem świadczony jest na zasadzie przestrzeni współdzielonej, czyli z Wnioskodawcą w drugim pokoju, a czasem jest wynajmowane całe mieszkanie. Mieszkanie jest wynajmowane nieregularnie w zależności od popytu i potrzeb prywatnych Wnioskodawcy oraz jego rodziny. Mieszkanie zostało nabyte jako lokal mieszkalny. Poza sezonem mieszkanie praktycznie nie jest wynajmowane i jest użytkowane przez Wnioskodawcę i jego rodzinę, a co za tym idzie nie ma żadnych wpływów z wynajmu.

Wnioskodawca posiada podwójne obywatelstwo, polskie i brytyjskie. Do roku 2017 mieszkał na stałe z rodziną w Wielkiej Brytanii w wynajętym mieszkaniu. Mieszkanie w B. zostało zakupione w celu realizacji jego potrzeb mieszkaniowych podczas pobytów w kraju. Zawsze marzył z żoną o zamieszkaniu w górach jeśli kiedyś powrócą do kraju.

Wnioskodawca oświadcza, że nie prowadzi ani nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Jego głównym źródłem dochodów jest praca na etacie. Mieszkanie jest częścią jego majątku prywatnego. Nie posiada ani nie wynajmuje innych tego typu nieruchomości. Nie ma też zamiaru nabywać kolejnych nieruchomości tego typu. Nie świadczy żadnych dodatkowych usług, np. wyżywienia.

Jednocześnie chciałby spróbować wyjaśnić zaistniałą sytuację, czyli dlaczego nie opłacił należnych podatków. Otóż do 2017 roku mieszkał z żoną na stałe w UK. Tam też rozliczane były ich podatki. Przyjechali do Polski ponieważ żona Wnioskodawcy była w ciąży i nie podjęli jeszcze ostatecznej decyzji gdzie się osiedlą na stałe. Ich ośrodek życia znajdował się wtedy w UK. W latach 2017-2018 poruszali się jeszcze gdzieś pomiędzy dwoma krajami i tak naprawdę nie wiadomo było jak podejść do takiego rozliczenia, było ono przez nich bez przerwy odkładane na później. W międzyczasie dowiedzieli się o ciężkiej chorobie taty żony (choroba Parkinsona), ze względu na tą sytuację i konieczność opieki nad teściem zdecydowali się zostać jednak w Polsce i tutaj poszukać pracy. Udało się znaleźć pracę lokalnie, ale ze względu ma zaistniałą sytuację musieli odłożyć w czasie swoje plany o zamieszkaniu w górach na stałe. Ostatecznie zostali w Polsce i teraz Wnioskodawca chciałby uregulować swoje zobowiązania podatkowe związane z najmem.

Pytanie

Czy Wnioskodawca może wynajmować mieszkanie w ramach tzw. najmu prywatnego, stanowiącego odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, może wynajmować mieszkanie w ramach tzw. najmu prywatnego, stanowiącego odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

‒pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

‒najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Ustawa powyższa zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

‒zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

‒nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz,

‒wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

‒celu zarobkowego,

‒ciągłości,

‒zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętą w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano:

To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)

Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii "związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą" - do przychodów z działalności gospodarczej.

Ocena skutków podatkowych Pana sytuacji

Odnosząc powyższe do tej sprawy, skoro nieruchomość – mieszkanie stanowi Pana majątek prywatny, nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych to wówczas przedmiotem najmu nie będzie składnik majątku związany z działalnością gospodarczą. Ponadto – jak Pan wskazał – wynajem ma charakter okazjonalny, sezonowy i ma na celu pomoc finansową w spłacie kredytu hipotecznego. Poza tym mieszkanie jest wynajmowane nieregularnie, w zależności od potrzeb Pana i jego rodziny.

W związku z tym najem nieruchomości stanowić będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem tej interpretacji indywidualnej, stosownie do sformułowanego pytania, jest wyłącznie kwestia właściwej kwalifikacji przychodów z najmu nieruchomości. W konsekwencji organ nie odniósł się do kwestii opłacania (odprowadzania) zaległych podatków. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego.

Interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika jednoznacznie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – ta interpretacja została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Żona Wnioskodawcy – chcąc uzyskać interpretację indywidualną – powinna wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).