Ustalenie przychodów z najmu prywatnego. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.38.2022.2.ID

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 13 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.38.2022.2.ID

Temat interpretacji

Ustalenie przychodów z najmu prywatnego.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2022 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Pana wniosek z 10 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu ustalenia przychodów z najmu prywatnego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 12 marca 2022 r. (wpływ 12 marca 2022 r. oraz 5 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Posiada własne mieszkanie - będące majątkiem wspólnym wraz z małżonką - które wynajmuje na zasadzie najmu okazjonalnego. Do końca 2021 r. rozliczał Pan podatek od najmu według skali podatkowej na formularzu PIT-36. Od bieżącego roku, w zgodzie z nowelizacją przepisów, musi Pan zmienić zasady naliczenia podatku na formę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i rozliczać na formularzu PIT-28.

Na podstawie umowy najmu okazjonalnego mieszkania otrzymuje Pan od najemcy następujące kwoty:

·czynsz najmu - który jest Pana należnością z tytułu oddania mieszkania w najem;

·kwoty na zapłatę opłat administracyjno-eksploatacyjnych do Wspólnoty oraz

·opłaty za zużycie mediów przez najemcę, które rozliczane są odrębnie, zgodnie z zawartymi umowami i do pokrywania których, jest Pan zobowiązany jako właściciel mieszkania.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Posiada własne mieszkanie mieszczące się w (…) przy ul. (…) - będące majątkiem wspólnym wraz z małżonką - które wynajmuje na zasadzie najmu okazjonalnego w ramach aktualnej umowy od 26 maja 2014 r.

Do końca 2021 r. rozliczał Pan podatek od najmu według skali podatkowej na formularzu PIT-36. Od 2022 r., w zgodzie z nowelizacją przepisów, zmienił Pan zasady naliczania podatku na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i będzie rozliczał się na formularzu PIT-28.

Nie zamierza Pan nabyć więcej lokali, które będzie wynajmował. Ww. mieszkanie stanowi - wspólnie z żoną - składnik majątku prywatnego. Przychody z najmu ww. mieszkania uzyskuje Pan od 22 lipca 2011 r. (ogólnie przychody z najmu z przerwami uzyskuje Pan od 3 stycznia 2000 r. - wcześniej wynajmowi podlegały inne mieszkania).

Przychody z najmu ww. mieszkania stanowią dodatkowe źródło utrzymania Pana i żony. Dokonując wyboru zmiany formy opodatkowania przychodów z najmu ww. mieszkania od stycznia 2022 r., nie złożył Pan stosownego oświadczenia do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego, ponieważ uzyskał Pan telefonicznie informację z Urzędu, że wystarczy odpowiednio oznaczyć płatności podatku - PPE najem ryczałt - co czyni począwszy od wpłaty podatku za styczeń 2022 r.

Rozlicza Pan  całość przychodów z najmu. Ani Pan, ani żona nie prowadzicie pozarolniczej działalności gospodarczej, ani działalności gospodarczej w zakresie najmu, bądź dzierżawy. Nie korzysta Pan z obsługi księgowej lub zarządczej w zakresie wynajmu mieszkania - całość obsługi i rozliczeń prowadzi Pan we własnym zakresie. Umowa najmu jest zawarta na czas określony - wieloletni okres czasu - aktualnie do 31 maja 2023 r.

Podejmując czynności związane z najmem, działa Pan wraz ż żoną - we własnym imieniu, tzn. w sposób niezależny od innych podmiotów, a podejmowane czynności rodzą bezpośrednio dla Pana określone prawa i obowiązki.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan również, że zgodnie z zapisami umowy najmu przedmiotowego mieszkania, niezależnie od ustalonej kwoty czynszu najmu, najemca pokrywa koszty administracyjno-eksploatacyjne zgodnie z rozliczeniami przedstawianymi przez Wspólnotę Mieszkaniową oraz koszty zużytych mediów wg wskazań liczników, stosownie do stawek określonych przez dostawców.

Pytanie:

Czy koszty administracyjno-eksploatacyjne dotyczące mieszkania będącego przedmiotem umowy najmu oraz koszty dostawy mediów są przychodem wynajmującego? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, podatek należy naliczać tylko od wskazanej w umowie kwoty otrzymanego czynszu najmu, który jest Pana przychodem z tytułu najmu, o którym mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i który stanowi Pana definitywne przysporzenie majątkowe.

W kwocie przychodu, z tytułu najmu nie będzie uwzględniał Pan kwot otrzymanych od najemcy na pokrycie opłat administracyjno-eksploatacyjnych do Wspólnoty oraz opłat za zużycie przez najemcę mediów, gdyż nie mają one charakteru Pana przychodów – nie są Pana definitywnym przysporzeniem.

W zakresie uiszczania powyższych opłat pełni Pan jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą, a usługodawcami. Kwoty te, są Panu przekazywane tylko w celu zrealizowania obowiązku, który ciąży na Panu jako właścicielu mieszkania. W związku z tym, ww. opłaty nie stanowią dla Pana przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Na podstawie umowy najmu okazjonalnego mieszkania otrzymuje Pan od najemcy następujące kwoty:

·czynsz najmu - który jest Pana należnością z tytułu oddania mieszkania w najem;

·kwoty na zapłatę opłat administracyjno-eksploatacyjnych do Wspólnoty oraz

·opłat za zużycie mediów przez najemcę, które rozliczane są odrębnie, zgodnie  zawartymi umowami i do pokrywania których, jest Pan zobowiązany jako właściciel mieszkania.

Należny podatek od stycznia 2022 r. nalicza Pan tylko od wskazanej w umowie kwoty otrzymanego czynszu najmu, który jest Pana przychodem z tytułu najmu, i który stanowi Pana definitywne przysporzenie majątkowe.

W kwocie przychodu, z tytułu najmu nie uwzględnia Pan kwot otrzymanych od najemcy na pokrycie opłat administracyjno-eksploatacyjnych do Wspólnoty oraz opłat za zużycie przez Najemcę mediów, gdyż nie mają one charakteru Pana przychodów - nie są Pana definitywnym przysporzeniem. W zakresie uiszczania powyższych opłat pełni Pan jedynie rolę pośrednika pomiędzy Najemcą, a usługodawcami. Kwoty te, są Panu przekazywane tylko w celu zrealizowania obowiązku, który ciąży na Panu jako właścicielu mieszkania.

W związku z tym, ww. opłaty nie stanowią dla Pana przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan również, że zgodnie z w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy przedmiotem najmu jest mieszkanie, jego używanie przez najemcę generuje koszty, w szczególności z tytułu opłat administracyjno-eksploatacyjnych oraz dostawy mediów (energii elektrycznej, gazu, co). Możliwe jest więc zobowiązanie najemcy, na podstawie zapisów zawartych w umowie najmu, do ponoszenia tych kosztów. Przyjmuje się wówczas, że opłaty sfinansowane przez najemcę nie są przychodem wynajmującego, bo nie skutkują u niego powstaniem korzyści majątkowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.):

źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do art. 11 ust. 2a ww. ustawy:

wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.):

przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, z późn. zm.):

ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy:

osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do przepisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy:

opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tej ustawy:

ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. opłaty związane z lokalem takie jak: czynsz uiszczany w spółdzielni lub wspólnocie mieszkaniowej, opłata za wodę, energię elektryczną, gaz, itp.), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Uwzględniając powyższe, uznać należy, że podstawą uzyskiwania przychodów z tytułu najmu jest umowa, w której strony określają wysokość czynszu. Czynsz stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym w przypadku otrzymania lub postawienia go do dyspozycji wynajmującego.

W zależności od różnego skonstruowania stosunku prawnego umowy najmu w zakresie pokrywania przez najemcę pewnych płatności (świadczeń) związanych z przedmiotem najmu, różne będą skutki podatkowe. Jeśli strony umowy najmu określiły wysokość wynagrodzenia z tytułu najmu (czynsz), to otrzymana przez wynajmującego kwota jest jego przychodem.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy przyszłego wynika, że posiada Pan własne mieszkanie - będące majątkiem wspólnym wraz z małżonką - które wynajmuje na zasadzie najmu okazjonalnego. Na podstawie umowy najmu otrzymuje Pan od najemcy następujące kwoty: czynsz najmu - który jest Pana należnością z tytułu oddania mieszkania w najem, kwoty na zapłatę opłat administracyjno-eksploatacyjnych do Wspólnoty oraz opłaty za zużycie mediów przez najemcę, które rozliczane są odrębnie, zgodnie z zawartymi umowami i do pokrywania których, jest Pan zobowiązany jako właściciel mieszkania. Wskazał Pan również, że zgodnie z zapisami umowy najmu przedmiotowego mieszkania, niezależnie od ustalonej kwoty czynszu najmu, najemca pokrywa koszty administracyjno-eksploatacyjne, zgodnie z rozliczeniami przedstawianymi przez Wspólnotę Mieszkaniową oraz koszty zużytych mediów wg wskazań liczników stosownie do stawek określonych przez dostawców.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jedynie określona w umowie kwota czynszu będzie stanowić przysporzenie majątkowe dla Pana jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Natomiast wymienione przez Pana dodatkowe opłaty administracyjno-eksploatacyjne oraz koszty dostawy mediów, do których zapłaty zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową najmu najemca, nie będą stanowić dla Pana przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania powyższych opłat pełni Pan jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami. W związku z tym, ww. opłaty nie stanowią dla Pana przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powodują powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z powyższym, Pana stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Natomiast art. 12 ust. 6 ww. ustawy stanowi że:

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy:

oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zastrzec należy, że tutejszy Organ dokonał wyłącznie odpowiedzi dotyczącej kwestii, która była przedmiotem Pana zapytania, inne elementy stanu faktycznego nie podlegały ocenie.

Interpretacja indywidualna wywoła skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 359, ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).