Preferencyjne opodatkowanie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwania pismem złożonym 18 października 2022 r. oraz pismem złożonym 24 października 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, posiadający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca, dla wykonywanej działalności gospodarczej, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która jest zgodna z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł 12 stycznia 2022 r. umowę o świadczenie usług programistycznych (dalej: „Umowa”), na podstawie której Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne na rzecz podmiotu gospodarczego z siedzibą na terytorium RP (dalej: „Usługobiorca”).

W ramach świadczonych usług, Wnioskodawca tworzy kod źródłowy, projektuje architekturę oprogramowania, opracowuje scenariusze testowe oprogramowania, opracowuje metody analizy danych (dalej: „Prace programistyczne”).

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi składają się z kilku etapów i w zależności od wymagań Usługobiorcy w jej wyniku powstają różne dzieła. Najczęściej wynikiem świadczonej usługi jest kod programu (działający program lub testy), ale także dokumentacja techniczna i fachowa, opis architektury wraz z diagramami. Efektem świadczonych usług są również różnego rodzaju automatyzacje (skrypty kopiujące, migrujące, przetwarzające itd. dane) lub testy wraz z odpowiednimi raportami. Świadczenie usług polega również na tworzeniu infrastruktury po stronie Usługobiorcy. Oznacza to, że Wnioskodawca musi zastosować proces twórczy celem stworzenia sposobu umożliwiającego udostępnienie Usługobiorcy (lub jego klientom) działający program i połączyć ze sobą różne systemy bądź zapewnić współpracę między różnymi rodzajami oprogramowania.

Początkowym etapem pracy Wnioskodawcy jest rozpoznanie wymagań Usługobiorcy wraz z analizą ich wykonalności. Czasem w tym celu konieczne jest stworzenie studium wykonalności (proof of concept) lub utworzenie dokumentu przedstawiającego możliwe rozwiązania wraz z ich wadami i zaletami. Po tej fazie Wnioskodawca przystępuje do właściwej pracy, tj. do pisania kodu/aIgorytmu, który odzwierciedla wcześniej uzgodnione procesy wraz z testami, które sprawdzają jego poprawność. Ten etap nosi cechy utworu zgodnie z ustawą o prawie autorskim. Jest on też najbardziej złożony i czasochłonny. Po nim następuje faza testów, w której Wnioskodawca testuje wprowadzone zmiany. Kolejnym krokiem jest wdrożenie, tj. zapewnienie, że zmiany zaproponowane przez Wnioskodawcę znajdą się w systemie produkcyjnym Usługobiorcy (tj. są dostępne dla Usługobiorcy bądź jego klientów).

W ramach świadczonych usług powstaje oprogramowanie, którego głównym zadaniem jest obsługa transakcji zawieranych na rynku nieruchomości Stanów Zjednoczonych. Oprogramowanie automatyzuje i upraszcza proces zakupu/sprzedaży nieruchomości, w efekcie czego proces zakupowy jest skrócony kilkukrotnie, a koszty istotnie ograniczone. Etap rozwojowy, czyli etap budowania programów komputerowych jest realizowany przez Wnioskodawcę w oparciu o zwinne metodyki dostarczania oprogramowania (ang. …) takie jak … oraz …. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca odpowiedzialny jest również za opracowywanie najbardziej wydajnych metod komunikacji, które używane są do wymiany informacji pomiędzy poszczególnymi elementami systemu. Programy budowane przez Wnioskodawcę implementowane są w wysokopoziomowych językach programowania opartych o maszynę wirtualną. Końcowy artefakt kompilowany jest do kodu bajtowego, pakowany przy użyciu technologii konteneryzacji, a finalnie składowany w tzw. repozytorium obrazów, z którego ostatecznie wdrażany jest na produkcję jako jeden z elementów budowanej platformy.

Elementy wytworzone przez Wnioskodawcę, tj. obejmujące wyżej wskazane Prace programistyczne mają charakter indywidualny, a zatem spełniają definicję utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm., dalej: „Ustawa o IP”).

Zgodnie z Umową, Usługobiorca nabywa majątkowe prawa autorskie do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku wykonywania Umowy z chwilą ustalenia utworu. Z chwilą przyjęcia utworu Usługobiorca nabywa również prawo własności przedmiotu, na którym utwór utrwalono, wszelkich egzemplarzy utworu, kodu źródłowego i dokumentacji dotyczącej utworu. Umowa reguluje również, które pola eksploatacji utworów obejmuje przeniesienie autorskich praw majątkowych w ramach przedmiotowej Umowy. Wykonując swoje prace Wnioskodawca nie podlega kierownictwu kontrahenta.

Ponadto zgodnie z Umową, Wnioskodawca przenosi na Usługobiorcę prawa majątkowe do utworów powstałych w wyniku realizacji Umowy. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Usługobiorcę praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych do utworów i korzystania z nich na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w Umowie (Wnioskodawca dokonuje zbycia praw autorskich na rzecz Usługobiorcy). Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy wypłacane jest w cyklach miesięcznych na podstawie faktur wystawianych przez Wnioskodawcę.

Wytwarzanie opisanego wyżej oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych.

Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Ponadto Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie dokonywał i nie dokonuje wdrożenia oprogramowania nabytego od podmiotów trzecich, nie nabywał i nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich należących do innych podmiotów.

W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi między innymi następujące koszty:

a)składki na ubezpieczenie społeczne;

b)składki na fundusz pracy;

c)opłaty za telefon komórkowy (doładowania pre-paid);

d)składka zdrowotna.

Nadto Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać zamkniętego katalogu kosztów, które będą przez Niego ponoszone w przyszłości. Z wydatków dotychczas ponoszonych oraz takich, które Wnioskodawca zamierza ponieść w dającej się przewidzieć przyszłości można przykładowo wskazać:

-sprzęt komputerowy oraz elektroniczny niezbędny do wytwarzania oraz testowania oprogramowania; klawiatury, myszki, słuchawki, drukarki etc.;

-okablowanie do poprawnego korzystania ze sprzętu komputerowego;

-elementy usprawniające działanie laptopa lub komputera, np.: pamięć RAM, procesor, karta sieciowa.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że w celu ustalenia, w jakiej części opisane wydatki są przeznaczane na cele związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ustala właściwą proporcję jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania komputerowego do ogólnej kwoty przychodów z działalności gospodarczej uzyskanych przez Wnioskodawcę w danym miesiącu kalendarzowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w ramach pytania pierwszego oczekuje oceny czy Jego działalność mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 tej ustawy.

Pod pojęciem „usługi świadczone na rzecz Usługobiorcy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej” należy rozumieć całość działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach zawartej dnia 14 stycznia 2022 r. umowy o świadczenie usług programistycznych (dalej: „Umowa”) z Usługobiorcą.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że na podstawie wyżej opisanej Umowy świadczy usługi, o charakterze programistycznym, zatem na cele sporządzanego Wniosku doprecyzował przedmiot Umowy poprzez użycie określenia „programistyczne” wobec świadczonych usług na rzecz Usługobiorcy.

W ramach świadczonych usług – zamiennie określanych przez Wnioskodawcę jako „informatyczne” lub „programistyczne”– Wnioskodawca wykonuje czynność obejmującą tworzenie kodu źródłowego. Wykonywana czynność tworzenia kodu źródłowego jest główna i dominująca, zaś inne wskazane we wniosku takie jak projektowanie architektury oprogramowania czy opracowywania scenariuszy testowych oprogramowania są czynnościami pobocznymi, jednakże całość tych czynności jest niezbędna do wytworzenia utworu jakim jest oprogramowanie.

Zatem, wykonywane czynności w ramach świadczenia usługi przez Wnioskodawcę zmierzają do stworzenia oprogramowania (utworu prawnie chronionego wytworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej).

Tym samym – dokonując w tym miejscu również doprecyzowania w zakresie pytania nr 1 – Wnioskodawca oczekuje, by Organ dokonał oceny czy usługi świadczone przez Niego na rzecz Usługobiorcy, w ramach której Wnioskodawca wykonuje wyżej wymienione czynności mieszczą się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą nie prowadził i nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi prace rozwojowe.

W prowadzonej działalności realizowanej w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą podejmuje On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w odniesieniu do działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca prowadzi począwszy od 1 lutego 2022 r. w okresach miesięcznych aż do momentu, kiedy zaprzestanie ich realizacji.

Prace rozwojowe obejmujące działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą dotyczą tworzenia, rozwijania i modyfikacji oprogramowania. Ich celem jest rozwinięcie, modyfikacja i rozwijanie oprogramowania. Czynności obejmują rozwinięcie, modyfikację i rozwój oprogramowania.

Prace rozwojowe obejmujące działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą zostały i zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem jest stworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Mają one zawsze formę programu komputerowego napisanego w języku programistycznym. Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywać te wyniki jako produkt będący składową usługi programistycznej świadczonej na rzecz Usługobiorcy. Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy.

W wyniku prac rozwojowych obejmujących działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą projektuje On, tworzy nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę w postaci oprogramowania/aplikacji służącej do obsługi transakcji zawieranych na rynku nieruchomości Stanów Zjednoczonych. Oprogramowanie automatyzuje i upraszcza proces zakupu/sprzedaży nieruchomości, w efekcie czego proces zakupowy jest skrócony kilkukrotnie, a koszty istotnie ograniczone.

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy realizowanej w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą tworzone, projektowane produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Nadto Wnioskodawca wskazuje, że bez prac rozwojowych nie powstałby żaden utwór, który generuje przychód.

Na marginesie Wnioskodawca pragnie dodać, że zgodnie z orzecznictwem, potwierdzenie prowadzenia prac rozwojowych nie powinno stanowić elementu stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego –  takie stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w orzeczeniu NSA z dnia 3 listopada 2021 r. o sygn. akt II FSK 1049/21.

Wnioskodawca nie prowadzi prac o innym charakterze niż prace rozwojowe w ramach Umowy z Usługobiorcą.

Wnioskodawca świadczy usługi, w ramach których wykonuje czynności zmierzające do stworzenia kodu programu, dokumentacji technicznej, fachowej, opisu architektury wraz z diagramami, a także automatyzacji (skryptów kopiujących, migrujących, przetwarzających itd. dane) lub testów wraz z odpowiednimi raportami, tj. elementów składowych całości  – Oprogramowania (utworu prawnie chronionego wytworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej).

Wnioskodawca wskazuje, że oczekuje oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej prawa powstałe w ramach świadczonych usług na rzecz Usługobiorcy, zwane przez Organ „Oprogramowaniem” można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Tworzone Oprogramowanie przez Wnioskodawcę w ramach świadczenia usług na rzecz Usługobiorcy ma charakter oryginalny i niepowtarzalny.

Efekty usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zleconych przez Kontrahentów.

Efekty usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy są efektami prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Efekty usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do „programów komputerowych”.

Wniosek dotyczy dochodów od 1 lutego 2022 w okresach miesięcznych aż do momentu ustania Umowy.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do Usługobiorcy, jak również jego kontrahentów, na co wskazuje szeroki ogólny zapis w Umowie pomiędzy Wnioskodawcą a Usługobiorcą.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Usługobiorcę praw do efektów powstałych w ramach świadczonych usług na rzecz Usługobiorcy zwanymi przez Organ „programem komputerowym”.

Umowa z Usługobiorcą przewiduje stały miesięczny okres rozliczeniowy.

Wnioskodawca w ramach zawartej Umowy pracuje nad projektem, którego realizacja jest rozciągnięta w czasie, w konsekwencji czego do realizowanego projektu można przypisać kilka faktur, które obejmują wynagrodzenie autorskie. Za każdy miesiąc Wnioskodawca wystawia fakturę za wykonane usługi, tj. za sprzedaż praw autorskich do oprogramowania komputerowego.

Jak Wnioskodawca wskazał już we Wniosku, prawa autorskie wytworzone w danym okresie rozliczeniowym przechodzą na Usługobiorcę z chwilą jego ustalenia.

Faktury wystawiane są za usługę, w ramach której przenoszone są prawa autorskie do programu komputerowego, a wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest uwzględnione w cenie usługi.

Prawa do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania są przenoszone bezpośrednio po przekazaniu kodu źródłowego Usługobiorcy bez dodatkowych dokumentów. Efektami prowadzonej przez Wnioskodawcę pracy twórczej o cechach opisanych we Wniosku i uzupełnieniu jest stworzone pod konkretne oczekiwania, spersonalizowane i wyodrębnione oprogramowanie. Potwierdzeniem przeniesienia praw autorskich jest wystawiona przez Wnioskodawcę i opłacona przez Usługobiorcę faktura.

Wnioskodawca wskazuje na bezpośredni związek poszczególnych wydatków wskazanych we Wniosku z prowadzonymi przez Niego pracami rozwojowymi, mianowicie:

-koszty ZUS – są to wydatki obowiązkowe ustawowo do ponoszenia przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną przez Niego działalnością, która obejmuje działalność polegającą na tworzeniu praw objętych IP;

-opłaty za telefon (doładowania pre-paid) – są to wydatki umożliwiające Wnioskodawcy bieżący, zdalny kontakt z Usługobiorcą celem omówienia postępów prac nad oprogramowaniem, poznania preferencji kontrahenta co do tworzonego oprogramowania;

-wyposażenie umożliwiające świadczenie usług: komputery, telefony, akcesoria peryferyjne (słuchawki) – są to wydatki niezbędne dla umożliwienia Wnioskodawcy fizycznego wytwarzania programów komputerowych opisanych we wniosku, testowania ich, zapisu i zabezpieczania.

Pytania

1.Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, usługi świadczone na rzecz Usługobiorcy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego w ramach zawartej Umowy?

3.Czy opisane w stanie faktycznym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, stanowią koszty ponoszone na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

1.W ocenie Wnioskodawcy, usługi świadczone na rzecz Usługobiorcy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy będzie On uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego w ramach zawartej Umowy.

3.Wnioskodawca uważa, że opisane w stanie faktycznym koszty stanowią koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa obejmuje działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85), prace rozwojowe stanowią działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym wniosku, przedmiotem Umowy z Usługobiorcą jest świadczenie usług informatycznych, które w praktyce obejmuje tworzenie autorskiego oprogramowania komputerowego oraz przenoszenie na Usługobiorcę autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez Niego oprogramowanie komputerowe powstaje w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, to jest działalności nastawionej na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które nie mają charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagają kreatywnego podejścia, nie były wykonywane na schematach lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych. Algorytmy rozwiązań proponowane Usługobiorcy nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Usługobiorca nabywa od Wnioskodawcy zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie komputerowe. Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, że rezultatem Jego działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji czy algorytmów.

Dodatkowo, działalność Wnioskodawcy podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). W szczególności należy podkreślić, że prace, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach Umowy, nie mają incydentalnego charakteru.

Ponadto w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, autorskie prawo do programu komputerowego jest wytwarzane w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku wytwarzania autorskiego prawa do programu komputerowego, warunkami determinującymi możliwość skorzystania z omawianej we wniosku preferencyjnej stawki opodatkowania, są w szczególności:

1)wymóg prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej;

2)wymóg objęcia ochroną prawną autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego;

3)wymóg prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego;

4)wymóg przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na podmiot trzeci;

5)wymóg prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca, posiadający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, prowadził i nadal prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jednocześnie, zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Wśród przedstawicieli doktryny przyjmuje się, że programem komputerowym jest uporządkowany zestaw instrukcji (poleceń) skierowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonego rezultatu (por.: G. Jyż, Autorskoprawna ochrona programów komputerowych w Polsce, R. Pr. 1995, Nr 4, s. 39). Podobnie, zgodnie z Polską Normą PN- ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01, program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (por.: M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Takie rozumienie pojęcia programu komputerowego zostało również zaprezentowane w Explanatory Memorandum do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Wersja skodyfikowana, Dz. Urz. UE. L Nr 111, str. 16), gdzie scharakteryzowano program komputerowy jako: „wyrażenie w dowolnej formie, języku, notacji lub kodzie zestawu instrukcji, których przeznaczeniem jest umożliwienie komputerowi wykonania określonego zadania lub funkcji”. Podobne, szerokie rozumienie programu komputerowego zaprezentował Minister Finansów wskazując, że: „program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność” (por. Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz przy uwzględnieniu powyższych definicji. Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że przedmiotem Jego działalności gospodarczej jest tworzenie oprogramowania komputerowego, które podlega ochronie prawnej w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim. Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza również treść zawartej Umowy, na podstawie której prawa własności intelektualnej do stworzonych w wyniku lub w związku z wykonywaniem Umowy wytworów, są w całości przenoszone przez Wnioskodawcę na Usługobiorcę, a wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę obejmowało wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Usługobiorcę praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych do utworów i korzystania z nich na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w Umowie (Wnioskodawca dokonuje zbycia praw autorskich na rzecz Usługobiorcy).

Jak zostało przedstawione w odpowiedzi do pytanie nr 1 wniosku, zdaniem Wnioskodawcy prowadził On działalność badawczo-rozwojową bezpośrednio związaną z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego.

Zgodnie z zawartą Umową, Wnioskodawca przenosi na Usługobiorcę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania komputerowego, a tym samym Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca, zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT, prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na wyżej wymienione prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, koszty kwalifikowane winny być uwzględniane w tzw. wskaźniku nexus niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście wspomnianego Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o ustawy o PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, koszty wymienione w stanie faktycznym wniosku spełniają definicję kosztów ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. W szczególności na uwagę zasługuje fakt, że przedstawione wydatki miały nie tylko bezpośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, ale również były one niezbędne do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej i pozostają z nią w nierozerwalnym związku.

Przykładowo, prowadząc działalność badawczo-rozwojową w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca na mocy obowiązujących przepisów prawa był zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Innymi słowy, Wnioskodawca nie mógłby prowadzić legalnej działalności badawczo-rozwojowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, gdyby powyższych składek nie uiszczał. Podobnie, po podjęciu przez Wnioskodawcę decyzji o opłacaniu dodatkowych składek na fundusz pracy, stał się on zobligowany do ich uiszczania i w związku z tym odnoszą się one w sposób bezpośredni (w rozumieniu Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5) do działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

Bezpośredni związek z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy mają również wydatki na telefon i opłaty telefoniczne, ponieważ bez powyższych narzędzi Wnioskodawca nie miałby możliwości wytwarzania oprogramowania ani bieżącego komunikowania się z Usługobiorcą w celu ustalania szczegółów świadczonych usług.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że w celu ustalenia, w jakiej części opisane wydatki były przeznaczane na cele związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ustala właściwą proporcję jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania komputerowego do ogólnej kwoty przychodów z działalności gospodarczej uzyskanych przez Wnioskodawcę w danym miesiącu.

V. Podsumowanie

Uwzględniając powyższe uwagi, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On ustawowe warunki uprawniające do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to jest autorskiego prawa do programu komputerowego, w tym prowadzi on działalność badawczo-rozwojową.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym koszty stanowią koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawodawca w art. 5a pkt 38 ww. ustawy wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 powołanej ustawy:

Z kolei, w art. 5a pkt 40 ww. ustawy wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań oraz jak wynika z przedstawionego przez Pana opisu stanu faktycznego stanowią one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Reasumując – podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (Oprogramowania, części Oprogramowania) spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z ulgi IP BOX należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Art. 30ca ust. 3 powołanej ustawy wskazuje, że:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast, uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 powołanej ustawy:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 cytowanej ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz uzupełnienia wynika, że:

-prowadzi Pan działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem;

-świadczone usługi w ramach Pana działalności gospodarczej obejmują prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

-wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

-w ramach świadczonych usług, tworzy Pan kod źródłowy, projektuje architekturę oprogramowania, opracowuje scenariusze testowe oprogramowania, opracowuje metody analizy danych („Prace programistyczne”);

-efekty usług świadczonych przez Pana na rzecz Usługobiorcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-przenosi Pan na Usługobiorcę prawa majątkowe do utworów powstałych w wyniku realizacji Umowy. Wynagrodzenie otrzymywane przez Pana stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Usługobiorcę praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych do utworów;

-prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która jest zgodna z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wynika z opisu sprawy, wystawia Pan faktury za usługę, w ramach której przenoszone są prawa autorskie do programu komputerowego, a wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest uwzględnione w cenie usługi.

Podsumowując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, jest Pan uprawniony do skorzystania w zeznaniu rocznym za 2022 rok z opodatkowania wynoszącego 5% na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego, o ile nie stosuje i nie będzie stosował Pan opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków  za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak wynika z opisu sprawy, w ramach prowadzonej działalności obecnie ponosi Pan koszty na:

-składki na ubezpieczenie społeczne;

-składki na fundusz pracy;

-opłaty za telefon komórkowy (doładowania pre-paid);

-składki zdrowotne.

Nadto z wydatków dotychczas ponoszonych oraz takich, które zamierza Pan ponieść w dającej się przewidzieć przyszłości przykładowo wskazał Pan wydatki na:

-sprzęt komputerowy oraz elektroniczny niezbędny do wytwarzania oraz testowania oprogramowania; klawiatury, myszki, słuchawki, drukarki etc.;

-okablowanie do poprawnego korzystania ze sprzętu komputerowego;

-elementy usprawniające działanie laptopa lub komputera, np.: pamięć RAM, procesor, karta sieciowa.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w Objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i 

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

‒wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Tym samym, wydatki poniesione przez Pana na:

-składki na ubezpieczenie społeczne;

-składki na fundusz pracy;

-opłaty za telefon komórkowy (doładowania pre-paid);

-składki zdrowotne;

-sprzęt komputerowy oraz elektroniczny niezbędny do wytwarzania oraz testowania oprogramowania; klawiatury, myszki, słuchawki, drukarki etc.;

-okablowanie do poprawnego korzystania ze sprzętu komputerowego;

-elementy usprawniające działanie laptopa lub komputera, np.: pamięć RAM, procesor, karta sieciowa.

mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 również uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy  stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na opisie sprawy, w którym jednoznacznie wskazano, iż „Faktury wystawiane są za usługę, w ramach której przenoszone są prawa autorskie do programu komputerowego, a wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest uwzględnione w cenie usługi”.

Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Pana opisu sprawy.

Ponadto, wskazać należy, że interpretacja indywidualna odnosi się do konkretnych kosztów, które wskazał Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana pytań. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy dodać, że wybór metody ustalenia odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postepowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postepowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W odniesieniu do powołanego przez Pana we wniosku orzeczenia sądowego podatkowych wskazać należy, że orzeczenie to nie jest wiążące dla tutejszego Organu i stanowi rozstrzygnięcie tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie zawarte w tym orzeczeniu jest wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”). 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).