Temat interpretacji

możliwość wspólnego rozliczenia małżonków

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 września 2020 r. (data wpływu 17 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania Pana ,

• Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania Panią

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany będący stroną postępowania ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PDOF). Zainteresowany będący stroną postępowania rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej w dniu 1 października 2018 r. w zakresie działalności oznaczonej symbolem PKD 70.22.Z-Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

W związku z rozpoczęciem w 2018 r. działalności gospodarczej Zainteresowany będący stroną postępowania wybrał sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PDOF. Z dniem 1 lutego 2020 r. zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Zainteresowany będący stroną postępowania nie wznowi w 2020 r. wykonywania działalności gospodarczej. W dniu 2 czerwca 2020 r. złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pismo, w którym zawiadomił o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PDOF. Zainteresowany będący stroną postępowania nie złożył (i nie złoży) w 2020 r. oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ani wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej. W okresie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie osiągnął żądnego przychodu ze źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF. Również po dniu złożenia tego wniosku Zainteresowany będący stroną postępowania w 2020 r. nie uzyska przychodu z tego źródła. W 2020 r. uzyskiwał dochody ze stosunku pracy. Zainteresowany będący stroną postępowania pozostaje w związku małżeńskim z Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania.

Zainteresowana niebędącą stroną postępowania:

• ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

• podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PDOF,

• nie prowadzi działalności gospodarczej, w szczególności nie uzyskuje przychodów z tego źródła,

• w 2020 r. pozostaje zatrudniona na podstawie umowy o pracę i osiąga przychody z tytułu umowy o pracę.

Przez cały 2020 r.:

• Zainteresowani pozostawali, pozostają i będą pozostawać w związku małżeńskim,

• pomiędzy Zainteresowanymi istniała, istnieje i będzie istnieć wspólność majątkowa.

Zainteresowani nie podlegają w 2020 r. opodatkowaniu:

• podatkiem tonażowym, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym,

• zryczałtowanemu podatkowi w zakresie budowy statku lub przebudowy statku, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zainteresowani zamierzają w 2021 r. złożyć w terminie zeznanie podatkowe za 2020 r., w którym - na wspólny wniosek wyrażony w tym zeznaniu - będą chcieli być opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów osiągniętych w 2020 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 ustawy o PDOF.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Zainteresowani mogą być, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym za 2020 r., opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów osiągniętych w 2020 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 ustawy o PDOF, a w szczególności, czy nie znajduje do nich zastosowania wyłączenie z art. 6 ust. 8 ustawy o PDOF?

Zdaniem Zainteresowanych, mogą być, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym za 2020 r., opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów osiągniętych w 2020 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a , po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Przy czym, w myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. ustawodawca wprowadził nowe zasady (nowe terminy) dla dokonywania wyboru i rezygnacji z określonych form opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Z kolei zgodnie z art. 9a ust. 2a ww. ustawy, podatnik może zawiadomić w formie pisemnej o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, albo pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Natomiast jak stanowi art. 9a ust. 2b powyższej ustawy, dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej albo oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Do celów przepisów art. 9a ust. 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w kontekście terminu dla rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy, przez termin z ust. 2 należy rozumieć:

• 20 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej w roku podatkowym, albo

• 31 grudnia roku podatkowego, jeżeli pierwszy przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Przepis przejściowy zawarty w art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 r., poz. 2244) potwierdza uprawnienie do rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, we wskazanym powyżej znowelizowanym terminie w przypadku podatników, którzy dokonali wyboru takiego sposobu opodatkowania przed 2019 r.

Punktem wyjścia dla obliczania terminu określonego w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt osiągniecia przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dopóki zatem podatnik nie osiągnie w danym roku podatkowym przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, może złożyć rezygnację z opodatkowania dochodów z tego tytułu na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy, przy czym ostatecznym terminem dla tej rezygnacji w tym przypadku jest dzień 31 grudnia tego roku.

Z przepisów art. 9a ust. 1-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wybór lub rezygnacja z określonego sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej dotyczy zawsze całego danego roku podatkowego, jeżeli oświadczenie w tym przedmiocie jest składane w tym roku podatkowym w ustawowym terminie.

Oznacza to w szczególności, że podatnik może zrezygnować ze sposobu opodatkowania w 2020 r. dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy, jeżeli na moment złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia w przedmiocie tej rezygnacji nie osiągnął przychodów z ww. działalności, niezależnie od tego, czy takie oświadczenie składa na początku 2020 r., w połowie 2020 r., czy pod koniec 2020 r.

Przenosząc powyższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przedstawionej we wniosku sytuacji, należy stwierdzić, że Zainteresowany będący stroną postępowania - w związku ze złożonym właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w dniu 2 czerwca 2020 r. pismem, w którym zawiadomił o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - skutecznie dokonał tej rezygnacji w zakresie odnoszącym się do 2020 r., a zatem nie mają do Niego zastosowania w 2020 r. przepisy art. 30c ww. ustawy.

Do Zainteresowanej niebędącej stroną postepowania również nie mają zastosowania w 2020 r. przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie prowadzi Ona w ogóle działalności gospodarczej, w szczególności nie osiąga więc przychodów z tego tytułu.

W związku z tym, że w świetle przedstawionej sytuacji również pozostałe ustawowe przesłanki wspólnego opodatkowania małżonków z art. 6 ust. 2 w zw. z ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są spełnione w stosunku do Zainteresowanych, uważają, że mogą być, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym za 2020 r., opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów osiągniętych w 2020 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 ustawy o PDOF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na Zainteresowanych ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzą oni dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej