Temat interpretacji

Czy dochody uzyskiwane z własnej uprawy kwiatów prowadzonej na części nieruchomości będącej parcelą budowlaną, która stanowi własność męża, podlegają podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania uprawy kwiatów () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie sposobu opodatkowania uprawy kwiatów ().

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Mąż Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości położonej w stanowiącej działkę oznaczoną numerem geodezyjnym o powierzchni ha, dla której Sąd Rejonowy w prowadzi księgę wieczystą numer . W przywołanej księdze wieczystej nieruchomość jest oznaczona jako parcela budowlana. Na części tej nieruchomości &˗ w gruncie &˗ Wnioskodawczyni prowadzi uprawę jednego rodzaju kwiatów, tj. . Kwiaty te są przez Wnioskodawczynię krzyżowane, rozmnażane, uprawiane w gruncie, a następnie sprzedawane.

Wskazaną wyżej działalność Wnioskodawczyni rozpoczęła w 2019 r. i uzyskała dochód w kwocie około zł i w związku z tym złożyła w Urzędzie Skarbowym deklarację PIT&˗36, w której Wnioskodawczyni wykazała taki właśnie dochód. Poza tym dochodem Wnioskodawczyni nie osiąga żadnych innych dochodów.

Wnioskodawczyni ma zasadniczą wątpliwość, czy dochód uzyskany z własnej produkcji kwiatów &˗ , jest dochodem, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytanie.

Czy dochody uzyskiwane z własnej uprawy kwiatów prowadzonej na części nieruchomości będącej parcelą budowlaną, która stanowi własność męża, podlegają podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że stosownie do art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

Wnioskodawczyni dodała również, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W treści art. 2 ust. 3 ustawy &˗ zdaniem Wnioskodawczyni &˗ zawarto definicję działów specjalnych produkcji rolnej. W przepisie tym ustawodawca wyczerpująco wylicza rodzaje działalności rolniczej będącej działami specjalnymi produkcji rolnej. Wnioskodawczyni podkreśliła, że żaden z rodzajów działalności rolniczej wskazanej w art. 2 ust. 3 ustawy nie dotyczy prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności polegającej na rozmnażaniu i uprawie w gruncie.

Wnioskodawczyni podała, że w art. 2 ust. 2 ustawy zamieszczono definicję działalności rolniczej. Jednym z rodzajów takiej działalności jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw, w tym również produkcja materiału szkółkarskiego, produkcja roślin ozdobnych.

W związku z powołanymi regulacjami Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że dochód uzyskiwany z działalności polegającej na rozmnażaniu i uprawie w gruncie, stanowiącym własność męża Wnioskodawczyni, który to grunt jest parcelą budowlaną, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Definicję działalności rolniczej dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych zawiera art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo&˗fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc &˗ w przypadku roślin,
2. 16 dni &˗ w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni &˗ w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące &˗ w przypadku pozostałych zwierząt

&˗ licząc od dnia nabycia.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie określa, co dla celów opodatkowania tym podatkiem, rozumie się pod pojęciem działalności rolniczej. Przy czym przepisów wskazanej ustawy nie stosuje się (co do zasady) do przychodów uzyskiwanych z tej działalności.

Stosownie do art. 2 ust. 3 wyżej przywołanej ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a tej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku numer 2 do ustawy, zwanym załącznikiem numer 2.

Wskazane powyżej rozmiary norm szacunkowych (wartości obowiązujące od dnia 1 stycznia 2020 r.) zostały określone w Załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 2420). Załącznik ten &˗ Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego &˗ określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt, z uwagi na ich rozmiary, stanowią działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie z poczynionymi wyżej ustaleniami, uprawa określonych roślin oraz hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w wymienionym wyżej rozporządzeniu. Informacje zawarte w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego mają znaczenie w zakresie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli dany rodzaj uprawy, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści rozporządzenia, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla, czy też chów jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej.

Stosownie do powyższego, hodowla roślin ozdobnych, z uwagi na treść art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli odbywa się w szklarniach ogrzewanych powyżej 25 m2 lub w tunelach foliowych ogrzewanych powyżej 50 m2.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi uprawę jednego rodzaju kwiatów &˗ . Wskazaną uprawę Wnioskodawczyni prowadzi w gruncie (na części nieruchomości należącej do małżonka &˗ parceli budowlanej). Kwiaty są przez Wnioskodawczynię krzyżowane, rozmnażane i uprawiane w gruncie, a następnie sprzedawane.

Mając powyższe na względzie należy zatem stwierdzić, że uprawa kwiatów &˗ w gruncie &˗ nie stanowi działów specjalnych produkcji rolnej. Do działów specjalnych produkcji rolnej zalicza się wyłącznie (określoną) uprawę roślin prowadzoną w szklarniach ogrzewanych (o powierzchni powyżej 25 m2) lub w tunelach foliowych ogrzewanych (o powierzchni powyżej 50 m2). Oznacza to, że prowadzona przez Wnioskodawczynię uprawa w gruncie jest działalnością rolniczą, a dochody z niej uzyskiwane nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisóww art. 14k&14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k&14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy)

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej