-obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł; nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Na gruncie przywołanych powyżej przepisów, podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia poniesionej przez niego straty w ciągu najbliższych kolejnych pięciu następujących po sobie lat podatkowych po roku, w którym tę stratę wykazał (jednak co do zasady nie więcej niż 50% kwoty straty w jednym roku podatkowym).

Jednocześnie, w art. 7a Ustawy o CIT uregulowany został przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w przypadku PGK. Zgodnie ze wspomnianą regulacją, w PGK dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład PGK przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę PGK poniesioną ze źródła przychodów. W świetle wspomnianej regulacji, dochody i straty spółek wchodzących w skład PGK oblicza się na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3 Ustawy o CIT. Należy również wskazać, że w Ustawie o CIT wprowadzone zostały pewne ograniczenia w zakresie możliwości rozliczenia straty przez PGK. Zgodnie bowiem z art. 7a ust. 2 Ustawy o CIT, straty poniesionej przez PGK nie pokrywa się z dochodu poszczególnych spółek w razie upływu okresu obowiązywania umowy lub po utracie statusu PGK. Ponadto, w świetle art. 7a ust. 3 Ustawy o CIT, z dochodu PGK nie pokrywa się strat spółek wchodzących w skład tej grupy, poniesionych przez nie w okresie przed powstaniem grupy.

Regulacje Ustawy o CIT (oraz innych ustaw podatkowych) nie przewidują przy tym innych ograniczeń w zakresie możliwości rozliczania własnych strat poniesionych przez poszczególne spółki wchodzące w skład PGK, przed jej utworzeniem.

Zatem, w rozważanym przypadku, mając na uwadze postanowienia art. 7a ust. 2 i 3 Ustawy o CIT:

-z dochodu PGK, w skład której wchodzi Spółka, nie będzie można pokryć strat poszczególnych spółek wchodzących w jej skład (w tym Wnioskodawcy), poniesionych przez nie w okresie przed powstaniem PGK.

Równocześnie, jak stanowi art. 8 ust. 1 Ustawy o CIT, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 7 Ustawy o CIT, przepisy art. 8 ust. 1-5 Ustawy o CIT stosuje się odpowiednio do PGK. Dla poszczególnych spółek tworzących grupę:

-dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek.

W związku więc z przystąpieniem przez Wnioskodawcę do PGK, rok podatkowy Wnioskodawcy skończył się w dniu poprzedzającym początek pierwszego roku podatkowego PGK (tj. 31 grudnia 2019 r.), a kolejny rok podatkowy Wnioskodawcy rozpocznie się dopiero po upływie okresu obowiązywania Umowy PGK. W konsekwencji, w czasie trwania PGK (tj. do dnia, w którym upłynie okres obowiązywania Umowy PGK), PGK jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (zgodnie z art. 1a ust. 1 Ustawy o CIT). Tym samym, w czasie trwania Umowy PGK, biegną wyłącznie lata podatkowe PGK. W tym czasie nie biegną zaś lata podatkowe Wnioskodawcy oraz pozostałych spółek tworzących PGK.

Należy przy tym wskazać, że przepis art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT odnosi się wyłącznie do lat podatkowych podatnika, który poniósł stratę (tj. w analizowanym przypadku – do lat podatkowych Wnioskodawcy), a nie do jakichkolwiek innych lat podatkowych, w szczególności – do lat podatkowych innych podatników (takich jak PGK). Należy więc podkreślić, iż przez „najbliższe kolejno po sobie następujące lata podatkowe” nie można rozumieć lat podatkowych różnych podatników (w tym Spółki oraz PGK, w której skład wchodzi Spółka), które są odrębnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Zatem, przy obliczaniu kolejno po sobie następujących lat podatkowych, celem rozliczenia strat Spółki należy uwzględniać tylko lata podatkowe Spółki, bez uwzględniania lat podatkowych PGK. Wnioskodawca zwraca uwagę, że przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego:

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 lutego 2015 r., sygn. IBPBI/2/423-1416/14/JD.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że po upływie okresu obowiązywania umowy o utworzeniu PGK, będzie miała prawo do rozliczenia strat podatkowych wykazanych i nierozliczonych przed utworzeniem PGK, w ciągu „najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych” w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT, bez uwzględnienia okresu przynależności Spółki do PGK.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 15 maja 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP2-2.4010.77.2020.1.AG, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 18 maja 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 16 czerwca 2020 r. (wpływ 19 czerwca 2020 r.) wnieśli Państwo skargę na powyższą interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację wyrokiem z 8 grudnia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1308/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Następnie, wycofałem ww. skargę kasacyjną i wniosłem do Naczelnego Sądu Administracyjnego o umorzenie postępowania kasacyjnego w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny – postanowieniem z 16 grudnia 2021 r. sygn. akt II FSK 380/21 umorzył postępowanie kasacyjne.

Wyrok z 8 grudnia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1308/20, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 16 grudnia 2021 r. Akta sprawy wpłynęły 4 lutego 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

-uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

-ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania pierwotnej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwo sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujcie się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.