Wydanie interpretacji indywidualnej zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4011.557.2021.3.OK

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 15 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4011.557.2021.3.OK

Temat interpretacji

Wydanie interpretacji indywidualnej zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej :

-uznania czynności wykonywanych przez Pana w ramach pełnienia funkcji tzw. koordynatora projektów informatycznych za prace badawczo-rozwojowe w myśl art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT,

-uznania dokumentacji projektowejrozumianej jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego oraz efektów Pana pracy w związku z pełnieniem funkcji tzw. koordynatora projektów informatycznych za autorskie prawo do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i opodatkowania ich 5% stawką podatku.

W pozostałej części jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 14 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 lutego 2022 r. (data wpływu 28 luty 2022 r.) oraz pismem z 8 kwietnia 2022 r. (data wpływu 13 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.; dalej: „ustawa o PIT”).

Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowywał w 2020 roku podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy o PIT, natomiast w 2021 roku podatkiem dochodowym obliczanym według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o PIT.

Kontrahentami Wnioskodawcy są podmioty niepowiązane oraz powiązane, w tym spółki kapitałowe.

Wnioskodawca rozważa zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej od dochodów kwalifikowanych osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z przepisem zawartym w art. 30ca ustawy o PIT (dalej jako: „IP Box").

I. Przedmiot działalności Wnioskodawcy

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawiera z kontrahentami umowy o świadczenie usług, w ramach których przede wszystkim bierze udział w tworzeniu utworów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako: „Prawo autorskie"), uzewnętrznianych w szczególności w formie kodu źródłowego lub części kodu źródłowego, wraz z dokumentacją techniczną niezbędną do prawidłowego wykorzystywania oraz możliwości rozwijania w przyszłości utworzonego kodu źródłowego, algorytmów oraz interfejsów (dalej jako: „Utwory" lub „Oprogramowanie"). Zlecenia realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zlecającego te czynności. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest on związany sztywnymi godzinami pracy.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta zazwyczaj polegają na współtworzeniu lub braniu udziału w rozwijaniu istniejącego oprogramowania (tj. aplikacji, systemu itp.), należącego do kontrahenta lub klienta kontrahenta (tj. do podmiotu trzeciego), o nowe lub ulepszone funkcjonalności. W przypadku, w którym Wnioskodawca jest zaangażowany w rozwijanie istniejącego już oprogramowania o nowe lub ulepszone funkcjonalności, zasadniczo, rozwijanie oprogramowania polega na współtworzeniu przez Wnioskodawcę od zera Utworów, a następnie implementowaniu Utworów do tego oprogramowania. Implementacja Utworu polega przede wszystkim na dodawaniu lub nadpisywaniu części kodu źródłowego do oprogramowania. W wyniku implementacji współtworzonych przez Wnioskodawcę Utworów rozwijane oprogramowanie jest optymalizowane lub wyposażane w nowe lub ulepszone funkcjonalności.

Zakres i charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę prac zależy od uzgodnionego przez strony (tj. Wnioskodawcę i danego kontrahenta) modelu współpracy oraz bieżącego zapotrzebowania biznesowego danego kontrahenta lub klientów, na rzecz których działa kontrahent. W praktyce Wnioskodawca jest często podwykonawcą swojego kontrahenta, gdyż z uwagi na specyfikę danego projektu mikroprzedsiębiorstwa nie mają możliwości podjęcia bezpośredniej współpracy z finalnym zleceniodawcą. Stąd, współtworzenie lub rozwijanie istniejącego oprogramowania o nowe lub ulepszone funkcjonalności odbywa się w praktyce często za pośrednictwem spółki świadczącej usługi programistyczne, podzlecającej wykonanie określonych prac.

Wnioskodawca prowadzi prace twórcze, uwzględniając ogólne wytyczne, co do zastosowania, czy też funkcjonalności tworzonego utworu, przekazane przez kontrahenta lub przez finalnego klienta kontrahenta. Wymaga to stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Wnioskodawca w sposób ciągły zwiększa zdobywaną wiedzę, którą potencjalnie może wykorzystać w przyszłości do tworzenia nowych zastosowań. Co istotne, pracom twórczym prowadzonym przez Wnioskodawcę towarzyszy niepewność co do efektów tych prac. Oznacza to, że Wnioskodawca, przyjmując zlecenie od kontrahenta nie ma pewności, czy i w jakim stopniu utwór wytworzony przez Wnioskodawcę odpowiadać będzie zapotrzebowaniu biznesowemu kontrahenta. Stąd, osiągnięcie pożądanych efektów często wymaga podjęcia wielu prób i błędów.

W zależności od projektu, Wnioskodawca (samodzielnie lub w ramach zespołu) projektuje i analizuje wymagania biznesowe i potrzeby użytkownika końcowego, oraz bada konsekwencje jakie będzie miało wdrożenie danego elementu zarówno w kontekście już wytworzonego Utworu, jak i Utworu, który ma dopiero powstać. Na tej podstawie prowadzone są prace wdrożeniowe, polegające zazwyczaj na tworzeniu Utworów, których funkcjonalności odpowiadają zapotrzebowaniu biznesowemu przedstawionemu przez kontrahenta lub bezpośrednio przez klienta kontrahenta. Po utworzeniu Utworów, przeprowadzana jest ich walidacja, tj. potwierdzenie, że powstały Utwór jest zgodny z założeniami oraz prowadzi do zamierzonych rezultatów.

Zazwyczaj Wnioskodawca prowadzi prace we współpracy z programistami będącymi współpracownikami kontrahenta, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne lub będącymi, podobnie jak Wnioskodawca, niezależnymi przedsiębiorcami świadczącymi usługi na rzecz tego kontrahenta. Wnioskodawca ma z góry określoną rolę przy wytwarzaniu zdefiniowanych i funkcjonalnie samodzielnych elementów. Obecnie Wnioskodawca pełni funkcję tzw. koordynatora projektów informatycznych. Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych zarządza wykonaniem zleceń informatycznych na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności:

a.koordynuje prace nadzorowanego przez siebie zespołu,

b.kieruje pracami projektu dostosowania systemu do potrzeb kontrahenta,

c.planuje oraz kieruje wykonaniem niezbędnej dokumentacji koniecznej do realizacji projektu,

d.planuje i kieruje wykonaniem analizy wymagań użytkowników celem identyfikacji wszystkich niezbędnych konfiguracji oraz rozszerzeń platformy,

e.planuje i kieruje wykonaniem oprogramowania przy użyciu różnych języków oprogramowania,

f.planuje i kieruje wykonaniem arkuszy migracyjnych oraz skryptów migracyjnych przekazanych Klientowi.

Z uwagi na fakt, że usługi informatyczne świadczone są z zastosowaniem tzw. technik zwinnych, w praktyce Wnioskodawcy mogą zdarzyć się trzy sytuacje:

1.projekt jest rozciągnięty w czasie, w konsekwencji czego można przypisać do niego kilka faktur przychodowych, wówczas część danej faktury, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za poszczególną część Oprogramowania;

2.prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma projektami, wtedy możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej faktury przychodów, przypadających na poszczególne Oprogramowania lub ich części;

3.projekt zamyka się w obrębie jednej faktury przychodowej, wówczas część obejmująca wynagrodzenie autorskie, będzie odnosiła się do przychodu z danego Oprogramowania.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każda nowa funkcjonalność wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii.

Wszystkie prace realizowane w ramach współtworzenia programów komputerowych, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne projekty i podejmowane w ramach nich poszczególne czynności.

II. Charakter wyników prac Wnioskodawcy

Należy stwierdzić, że w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstają autorskie prawa, które podlegają ochronie na podstawie Prawa autorskiego.

Współtworzone przez Wnioskodawcę Utwory lub ich części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenie dokumentacji projektowej Oprogramowania) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność na rzecz danego kontrahenta polega na współtworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie były stosowane lub na ulepszaniu stosowanych przez kontrahenta rozwiązań. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca na etapie zdania efektów swojej pracy kontrahentom jest twórcą lub współtwórcą programu lub jego części. W wyniku czego sami kontrahenci oraz inni specjaliści mogą w późniejszym czasie ingerować w oddany przez niego program, ponieważ Wnioskodawcy nie będą już przysługiwały autorskie prawa majątkowe do przeniesionego już programu (program później ulepszony nie będzie własnością ani współwłasnością Wnioskodawcy).

Natomiast w przypadku dalszego rozwijania/ulepszania (modyfikacji) programu, Wnioskodawcy będą przysługiwały prawa majątkowe (prawo własności) do składowych (części oprogramowania), które modyfikują bądź ulepszają program, ale tylko do momentu przeniesienia ich na rzecz kontrahenta. Części oprogramowania mają na celu ulepszenie danego programu. Można stwierdzić, że nowe funkcjonalności (części programu), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie Prawa autorskiego.

Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku ulepszania lub rozwijania programu powstaje nowy, odrębny program komputerowy (nowe funkcjonalności), który jest utworem i również podlega ochronie określonej w art. 74 Prawa autorskiego.

Wnioskodawcy zawsze przysługują prawa autorskie do utworzonych przez niego i przenoszonych na podmioty trzecie utworów (tj. elementów tego Oprogramowania). Jednakże z uwagi na fakt, że Wnioskodawca zazwyczaj pracuje w zespole programistów, mogą zdarzyć się sytuacje, w których nie będzie on wyłącznym twórcą i autorem przenoszonych na kontrahentów Utworów, lecz jedynie ich współautorem. W każdym przypadku, Wnioskodawca będzie wnosił jednak swój indywidualny i twórczy wkład w tworzenie Utworu.

W każdym przypadku utwory, do których prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na podmioty trzecie, są tworzone przez niego. Autorskie prawa do Utworów tworzonych przez Wnioskodawcę są przenoszone na kontrahenta z chwilą ustalenia Utworu, za wynagrodzeniem, którego zasady ustalenia określa umowa zawarta z kontrahentem.

III. Odpowiedzialność Wnioskodawcy

Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są najczęściej decyzją Wnioskodawcy podjętą samodzielnie lub przy udziale zespołu programistów. Niektóre z umów zawartych przez Wnioskodawcę zawierają postanowienia przewidujące karę umowną za nieprzestrzeganie warunków umowy.

Niektóre umowy o współpracy, na podstawie których Wnioskodawca świadczy lub będzie świadczyć usługi mogą zawierać (co jest powszechną praktyką w branży IT) restrykcyjne postanowienia dotyczące zachowania poufności. W szczególności mogą nakładać one na Wnioskodawcę, po zakończeniu współpracy lub na wyraźne życzenie kontrahenta lub klienta kontrahenta, bezwzględny obowiązek usuwania wszelkich utworów, do których Wnioskodawca przeniósł prawa autorskie oraz innych informacji, które Wnioskodawca pozyskał od kontrahenta lub klienta kontrahenta w związku z realizacją projektu. Tak restrykcyjne postanowienia o zachowaniu poufności wynikają w szczególności z wysokiej konkurencyjności rynku usług IT. Większość podmiotów działających na tym rynku dąży do utrzymania w tajemnicy swoich planów biznesowych, realizowanych projektów oraz know- how. Wobec powyższego, Wnioskodawca nie może, w większości przypadków, archiwizować Utworów, do których przeniósł prawa autorskie na podmioty trzecie. Wynika to z obiektywnych względów biznesowych, na które Wnioskodawca nie ma wpływu, a także z postanowień zawieranych umów o współpracy.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

IV. Wynagrodzenie Wnioskodawcy

Wnioskodawca z tytułu świadczenia usług, w tym także za przeniesienie na kontrahenta praw autorskich od wytworzonych przez siebie utworów, otrzymuje od kontrahenta wynagrodzenie, którego wysokość ustalana jest jako iloczyn czasu pracy poświęconego w danym okresie rozliczeniowym odpowiednio na świadczenie usług oraz stawki za godzinę świadczenia usług określoną w umowie.

Wynagrodzenie rozliczane jest w okresach miesięcznych i płatne w terminie 14 dni od dnia wystawienia faktury.

Warunkiem wypłaty wynagrodzenia jest akceptacja przez Zleceniodawcę ewidencji, o której mowa poniżej.

V. Ewidencja

Wnioskodawca jest zobowiązany na podstawie umowy z kontrahentem do prowadzenia ewidencji godzin poświęconych na wykonywanie czynności związanych z wykonaniem przedmiotu Umowy wedle schematu ustalonego przez Strony (dalej „Ewidencja”).

Ewidencja zawiera informacje o czasie pracy poświęconym przez Wnioskodawcę na wykonanie przedmiotu Umowy. Ewidencja zawiera również opis wykonanych czynności pozwalający na ustalenie czy wykonane czynności mają związek z tworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci programów komputerowych, czy innymi czynnościami wchodzącymi do zakresu świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Prowadzenie Ewidencji ma na celu w szczególności umożliwienie Wnioskodawcy określenie proporcji czasu poświęconego na pracę twórczą w stosunku do ogółu czasu poświęconego na świadczenie usług na rzecz kontrahenta. Zbieranie informacji zawartych w Ewidencji jest uzasadnione specyfiką prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Ułatwiają one bowiem Wnioskodawcy szacowanie w przyszłości oczekiwanego przez niego wynagrodzenia na potrzeby negocjacji warunków współpracy z przyszłymi kontrahentami lub ewentualnego renegocjowania warunków współpracy z obecnymi kontrahentami. Ewidencja umożliwia również wiarygodne określenie listy utworów współtworzonych przez Wnioskodawcę i zbytych na podmioty trzecie w danym miesiącu.

Ewidencja stanowi załącznik do faktury wystawianej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta.

VI. Koszty działalności:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi wydatki na:

1)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

2)delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel),

3)szkolenia branżowe,

4)obsługę księgową.

Wszystkie wymienione wyżej koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę autorskimi prawami do utworów. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia utworów, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie" odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego utworu (jako osobnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

Sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (np. telefon, laptop) jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż utwory wytwarzane są przy pomocy komputera oraz zapisywane w jego pamięci. Bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby ich odtworzenie. Jednocześnie sprzęt ten nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia Utworów przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego, sprzętu komputerowego oraz akcesoriów komputerowych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Dla przykładu zakup telefonu, oprócz sprawdzania kompatybilności oprogramowania (testowania), umożliwia również konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb kontrahenta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu.

Podróże służbowe (delegacje) i związane z tym wydatki na nocleg (umożliwiające Wnioskodawcy zapewnienie tymczasowego miejsca pobytu poza miejscem zamieszkania) czy bilety lotnicze (umożliwiają sprawny transport do miejsca docelowego) mają za cel spotkania z kontrahentami co służy indywidualizacji tworzonych utworów, w tym pełnej realizacji potrzeb kontrahenta lub klienta kontrahenta, w wyniku czego finalny produkt jest maksymalnie spersonalizowany. Należy również pamiętać o tym, że Wnioskodawca bierze udział w konferencjach (szkoleniach), dzięki czemu może on poszerzać wiedzę w zakresie programowania, co jest nieodzowne biorąc pod uwagę szybki rozwój branży IT.

W odniesieniu do ponoszonych kosztów na składki na ubezpieczenia społeczne, niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają zapewnić środki pieniężne w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie wydłuży jego zdolność zawodową.

Wydatki na składki na ubezpieczenie społeczne dotyczą składek, które Wnioskodawca opłaca za siebie, jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą.

Szkolenia branżowe pomagają Wnioskodawcy ustawicznie pogłębiać swój zasób wiedzy. Wszelkie utwory wytwarzane są na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla ich finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie jest w pełni możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż wysoki poziom specjalizacji sprawia, że zasadne jest korzystanie również z profesjonalnych kursów świadczonych przez podmioty zewnętrzne celem uzyskania przewagi konkurencyjnej.

Obsługa księgowa przez biuro rachunkowe umożliwia Wnioskodawcy prawidłowe wywiązywanie się z obowiązków związanych z rozliczaniem zobowiązań podatkowych. Koszty obsługi księgowej wykazują związek z działalnością polegającą na współtworzeniu utworów. Działalność ta generuje większość przychodów Wnioskodawcy, które powinny zostać prawidłowo ujęte w ewidencjach i deklaracjach podatkowych, w tym także poprzez prawidłowe ujęcie w deklaracji rocznej w podatku PIT informacji o korzystaniu z ulgi IP Box.

Sprzęt komputerowy, nie stanowi środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawca jest w stanie potwierdzić, że w przeważającej części wspomniany sprzęt komputerowy wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej, w ramach której Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowanie.

VII. Ewidencja dochodu kwalifikowanego

Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia pełnej księgowości (ksiąg rachunkowych). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Na potrzeby skorzystania z IP Box, obok Ewidencji, Wnioskodawca prowadzi odrębną od księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT (dalej jako: „Ewidencja IP Box").

Sposób prowadzenia Ewidencji IP Box zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej do utworów oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej do utworu oraz pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej do utworu, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Jednocześnie, jeżeli w danym miesiącu Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie zarówno za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytworzonych przez siebie utworów, jak i za inne czynności wykonane na rzecz kontrahenta, wysokość przychodów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej Wnioskodawca ustala na podstawie Ewidencji tworzonej na podstawie Umowy.

Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za czynności, które nie prowadzą do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wynagrodzenie to, wyodrębniane na podstawie Ewidencji, nie jest uwzględniane przy kalkulacji dochodu z kwalifikowanego IP i tym samym nie jest wykazywane w Ewidencji IP Box.

Prowadzona przez Wnioskodawcę Ewidencja IP Box ma postać arkusza kalkulacyjnego, pozwalającego na zestawienie przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodu i dochodów (strat) związanych z poszczególnymi projektami wraz z korespondującymi z nimi dokumentami (faktura), potwierdzającymi przychód oraz poniesione wydatki. Ewidencja IP Box umożliwia uzyskanie zestawienia wymienionych kwot i dokumentów dla poszczególnych praw własności intelektualnej w sposób narastający - od początku prowadzenia arkusza (2 czerwca 2020 r.) do końca danego miesiąca.

Forma prowadzonej Ewidencji IP Box przewiduje agregację poszczególnych wyodrębnionych kwalifikowanych praw własności intelektualnej do utworów oraz związanych z nimi przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw w grupy przypisane do poszczególnych klientów kontrahenta.

VIII. Dodatkowe informacje

Wytworzenie oraz ulepszanie i modyfikacja utworów ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi prace w sposób systematyczny oraz w sposób zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca podkreśla, iż nie zaklasyfikował swojej działalności jako badawczo-rozwojowej i taka klasyfikacja jest przedmiotem zadanego przez Niego we Wniosku pytania numer 2.

Wnioskodawca zamierza skorzystać (w przypadku potwierdzenia przez Organ prawidłowości stanowisk na poszczególne zagadnienia podatkowe) z ulgi IP Box jedynie w odniesieniu do wynagrodzenia obejmującego przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów.

W związku z tworzeniem utworów, Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności (ulepszania lub powstawania nowych produktów lub usług).

Wnioskodawca oświadcza, iż chce zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za 2020 oraz 2021 rok, jednakże nie wyklucza, że jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie w stosunku do tego przedstawionego we wniosku, wówczas z preferencyjnej stawki opodatkowania wynoszącej 5% chciałby skorzystać również w przyszłych latach.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wnioskodawca wskazuje, że nie jest samodzielnie w stanie określić, czy prowadzona przez niego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową, stąd zawarł we wniosku pytanie numer 2. Jednakże, Wnioskodawca prowadzi działalność, opisaną we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej od 2 czerwca 2020 r.

Wnioskodawca uzyskał pierwszy dochód, do którego zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku w dniu 30 czerwca 2020 r.

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności związane z tworzeniem i współtworzeniem (modyfikacją, rozwijaniem) oprogramowania są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, umiejętności i doświadczenia Wnioskodawcy w zakresie narzędzi informatycznych oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych.

Działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu, współtworzeniu, ulepszaniu, rozwijaniu oprogramowania zmierza do stworzenia oprogramowania na nowo lub do poprawy użyteczności albo funkcjonalności istniejącego oprogramowania.

Oprogramowanie tworzone lub współtworzone przez Wnioskodawcę stanowi w ocenie Wnioskodawcy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza (modyfikuje) oprogramowanie, którego nie jest właścicielem/współwłaścicielem, działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania, za jego zgodą. Ulepszenie (rozwinięcie) programu następuje w oparciu o umowę o współpracy zawartą z kontrahentem będącym właścicielem oprogramowania.

Jak wskazano wcześniej, Wnioskodawca nie jest stroną umowy licencyjnej, Wnioskodawca rozwija/ulepsza oprogramowanie działając na zlecenie podmiotu, który jest właścicielem tego oprogramowania, za jego zgodą.

W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza (modyfikuje) oprogramowanie, którego nie jest właścicielem/współwłaścicielem, działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania, za jego zgodą. Tym samym, działania Wnioskodawcy oraz osób z nim współpracujących zmierzają do dokonania opracowania cudzego utworu poprzez jego przerobienie (ulepszenie). W wyniku tych działań powstają nowe ścieżki kodu, algorytmy w językach programowania. W związku z tym, Wnioskodawca tworzy lub współtworzy tzw. utwór zależny w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który jest przedmiotem prawa autorskiego.

Wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę we wniosku czynności wykonywane w ramach prac noszących zdaniem Wnioskodawcy znamiona B+R, związane z tworzeniem/ współtworzeniem prawa własności intelektualnej oraz z rozwijaniem, ulepszaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części były/są/będą działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły/nie stanowią/nie będą stanowić rutynowych i okresowych zmian oraz czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów lub usług, rozumiane jako dokonywane już po zakończeniu prac B+R danego Projektu.

W związku z działaniem przez Wnioskodawcę w zespole programistów:

a. działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością wykonywaną przez Wnioskodawcę osobiście, którą wykonuje jako jeden z podwykonawców, w ramach zespołu danego kontrahenta;

b. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za koordynację projektów informatycznych. W zależności od projektu, Wnioskodawca może być odpowiedzialny za daną część oprogramowania lub za wytworzenie kompletnego oprogramowania przez zespół programistów.

c. Wnioskodawca uzyskuje dochód ze stworzonego/współtworzonego lub rozwijanego/ ulepszanego (modyfikowanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia, że dochodem z wytwarzanego/współtworzonego i rozwijanego/ulepszanego (modyfikowanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej mogłyby być potencjalnie dochody osiągane z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej, kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu, odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu, jednakże przedmiotem umów zawieranych przez Wnioskodawcę z kontrahentami jest sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

d. część programu komputerowego lub program komputerowy, który powstaje w ramach danego projektu (w zależności od zakresu tego projektu) podlega ochronie przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

e. w efekcie prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstają utwory, które podlegają ochronie przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a ponadto:

i. Wnioskodawca przenosi na kontrahenta jedynie przysługujące jemu prawa autorskie, Wnioskodawca nie nabywa praw autorskich od innych współtwórców;

ii. pozostali współtwórcy również przenoszą na kontrahenta prawa do stworzonego przez nich oprogramowania.

W ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W zakresie wydatków na zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego, Wnioskodawca precyzuje, że pod tym pojęciem rozumie wydatki związane z zakupem następującego sprzętu:

a.telefon komórkowy,

b.laptop,

c.komputer stacjonarny,

d.klawiatura,

e.myszka komputerowa,

f.monitor.

Wśród wymienionych w treści wniosku wydatków, poniesionych na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej nie ma składników majątku stanowiących środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, które wykorzystywane były/są/będą wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia utworów, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac. Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie" odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego utworu (jako osobnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej)/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych.

Wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę we wniosku wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Wytworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja techniczna została wytworzona w ramach działalności, związanej z wytworzeniem/współtworzeniem/rozwinięciem oprogramowania i podlega ochronie prawnej przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych (niekoniecznie na podstawie art. 74 ustawy). Przy czym, Wnioskodawca wskazuje, że nie jest samodzielnie w stanie określić, czy prowadzona przez niego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową, stąd zawarł we wniosku pytanie numer 2.

Wytworzona dokumentacja stanowi odrębny od oprogramowania utwór, pomimo że są to utwory ze sobą ściśle powiązane.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach pełnionej funkcji „koordynatora projektów informatycznych" w przedstawionych we wniosku projektach są ukierunkowane na tworzenie, współtworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania i dochód z tego tytułu i koszty są przedmiotem pytania.

Wynagrodzenie za pełnienie funkcji „koordynatora projektów informatycznych":

a. było/jest/będzie wynagrodzeniem, w ramach którego następować będzie przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego;

b. Wnioskodawca będzie w stanie wykazać, że uzyskane wynagrodzenie jest ściśle powiązane z powstaniem danego programu, w. związku z czym stanowić będzie dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT;

W ramach pełnienia funkcji koordynatora projektów informatycznych, Wnioskodawca samodzielnie nie tworzy kodu źródłowego, jednak działania podejmowane przez Wnioskodawcę polegające na planowaniu i kierowaniu wykonaniem oprogramowania przy użyciu różnych języków oprogramowania prowadzą do powstania kodu źródłowego.

Składki na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca odlicza od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o PIT.

Wnioskodawca uzyskuje dochód ze stworzonego/współtworzonego lub rozwijanego/ ulepszanego (modyfikowanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi, był/jest/będzie ustalany w oparciu o zasadę ceny rynkowej zgodnie z art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę od 2 czerwca 2020 r. odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółowa ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, jest prowadzona na bieżąco, wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ewidencja prowadzona jest od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Przedmiotem pytań są działania prowadzone przez Wnioskodawcę oraz przychody i koszty uzyskiwane/ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaną działalnością, opisaną we wniosku - w tym związane z pełnieniem przez Wnioskodawcę roli koordynatora projektów informatycznych. Przy czym, jak to zostało wskazane we wniosku, sam fakt, że w ramach sprawowania tej funkcji Wnioskodawca samodzielnie nie tworzy kodu źródłowego, nie oznacza, że Wnioskodawca nie bierze udziału w wytwarzaniu programu komputerowego stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca bierze udział w tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych lub ich części podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a koszty i dochody z tym związane są przedmiotem pytań.

Wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania lub jego części odbywa się w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, przy czym model prowadzenia tej działalności gospodarczej (wymuszony niejako realiami rynkowymi) zakłada, że Wnioskodawca jest częścią zespołu programistów, których pracami kieruje oraz wyznacza kierunki i sposoby tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania, co prowadzi ostatecznie do wytworzenia nowych, ulepszonych produktów i procesów. Działania te wykonywane są bezpośrednio na rzecz kontrahenta, który staje się właścicielem praw autorskich do oprogramowania, albo na rzecz kontrahenta, który następnie przenosi prawa uzyskane od Wnioskodawcy na rzecz swoich kontrahentów (klientów).

W efekcie podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych powstały i będą powstawać programy komputerowe lub ich części podlegające ochronie przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty wykonywanych przez Wnioskodawcę usług są odrębnymi programami komputerowymi lub - w przypadku ulepszania i rozwijania istniejącego oprogramowania, stanowią opracowanie tego utworu, czyli są tzw. utworami zależnymi, o których mowa w art. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca jako koordynator projektów informatycznych bierze udział w tworzeniu lub rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania komputerowego, wchodząc w skład zespołu programistów. W wyniku działań podejmowanych przez Wnioskodawcę powstaje produkt finalny w postaci programu komputerowego/jego ulepszenia oraz dokumentacji projektowej. To Wnioskodawca odpowiada za ostateczny kształt wypracowanego utworu, a więc należy stwierdzić, że Wnioskodawca na etapie zdania efektów swojej pracy kontrahentom jest twórcą lub współtwórcą programu lub jego części. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Rezultatem pracy Wnioskodawcy jest m.in. dokumentacja projektowa, ale rozumiana jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego.

W ramach projektów powstały zarówno instrukcje komend adresowanych do komputera, jak też zbiór zleceń dla informatyków realizujących kolejne etapy projektu.

Wytworzona w ramach projektu dokumentacja zawiera m.in. szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, ścieżki kodu źródłowego, specyfikację interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów.

Dokumentacja, którą tworzy Wnioskodawca pozwala na przekształcenie przez programistów informacji w niej zawartych do postaci kodu źródłowego.

Wnioskodawca samodzielnie nie tworzy kodu źródłowego programu w ramach prac zespołu projektowego.

Wnioskodawcę łączy jedynie stosunek prawny z jego kontrahentami, nie łączy go zaś stosunek prawny z osobami wchodzącymi w skład zespołu projektowego. Nie dochodzi do wspólnego przeniesienia praw autorskich przez współtwórców (choć pozostali członkowie zespołu projektowego również przenoszą na kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wykonanych przez siebie utworów). Wnioskodawca przenosi majątkowe prawa autorskie do wszelkich utworów wykonanych w ramach współpracy z danym kontrahentem.

Pytania

1.Czy prawo autorskie do utworów wytwarzanych przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w sposób opisany we wniosku jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30 ca ust. 2 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i współtworzeniu utworów w sposób opisany w stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki na:

1)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

2)delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel),

3)szkolenia branżowe,

4)obsługę księgową,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

4.Czy wydatki na:

1)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

2)delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel),

3)szkolenia branżowe,

4)obsługę księgową,

które Wnioskodawca ponosi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia Źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

5.Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części (utworów) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

6.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnej wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

a. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 Prawa autorskiego kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie (utwory) wytwarzane przy udziale Wnioskodawcy w ramach umów o współpracy pomiędzy nim, a wyżej wskazanymi podmiotami. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do utworów wytwarzanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności na rzecz wymienionych podmiotów, zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie Prawa autorskiego, a jego przedmiot został wytworzony m.in. przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Uzupełniając własne stanowisko, w piśmie z 8 kwietnia 2022 r. , Wnioskodawca wskazuje, że wytwarzanie oprogramowania lub jego części, w którym bierze udział Wnioskodawca opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, kierowanie pracami poszczególnych programistów oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wkład intelektualny Wnioskodawcy w tworzenie oprogramowania lub jego części jest niepodważalny. Wnioskodawca, nawet gdy sam nie pisze poszczególnych części kodu źródłowego, to jednak ma na nie istotny wpływ. Należy przy tym zauważyć, że kod źródłowy stanowi jedynie formę wyrażenia utworu, jakim jest program komputerowy. Natomiast zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności.

Ad. 2.

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badaniami naukowymi są więc:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania, przy tworzeniu którego bierze udział Wnioskodawca, jako prac badawczo-rozwojowych. Działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oprócz tego w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, (...). Według podręcznika działalność badawczo - rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na współtworzeniu kodu źródłowego lub części kodu źródłowego do programów komputerowych w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe kontrahentów lub ich klientów. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym" owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości. Wskazać przy tym trzeba, że istnieje niezliczona ilość rozwiązań, które mogą doprowadzić do pożądanego przez kontrahentów Wnioskodawcy efektu. Zadaniem Wnioskodawcy jest dobór najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności, jak również zarządzenie zespołem, który te metody i środki będzie wdrażał. W wyniku takich działań, Wnioskodawca współtworzy programy komputerowe, a tym samym staje się współtwórcą programów komputerowych i przysługują mu majątkowe prawa autorskie do współtworzonego utworu. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za badawczo - rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

a. nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca współtworzy oprogramowanie, w zależności od potrzeb kontrahentów lub ich klientów, z którymi współpracuje, którzy z kolei mają na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych, w zależności od swoich potrzeb,

b. nieprzewidywalność; każdy z podmiotów, z którym Wnioskodawca współpracuje oczekuje od niego i zespołu, którym Wnioskodawca zarządza wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dotychczasowych rozwiązań. Nie w każdym wypadku osiągnięcie celu oczekiwanego przez kontrahenta jest możliwe przy uwzględnieniu istniejących metod informatycznych i języków programistycznych. W takim wypadku ryzyko związane z brakiem osiągnięcia zamierzonego celu obciąża Wnioskodawcę.

c. metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów z kontrahentami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahentów i przedstawionym przez nich planem,

d. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz kontrahentów jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na owe podmioty, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez kontrahentów.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy można stwierdzić, że współtworzenie przez Niego utworów spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38 - 40 ustawy o PIT.

Wnioskodawca pragnie jedynie wskazać, że nie jest w stanie samodzielnie ocenić, czy wykonywana przez niego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową. W wezwaniu kilkukrotnie Organ zadawał pytania, odpowiedź na które prowadziłaby do wniosku, że Wnioskodawca samodzielnie przyznaje, iż prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Tymczasem, Wnioskodawca jest w stanie jedynie stwierdzić to tylko w ramach własnej oceny prawnej. Niemniej, nie jest w stanie samodzielnie rozstrzygnąć i wskazać tego w opisie stanu faktycznego, stąd zadał we wniosku pytanie oznaczone nr. 2, tj. „Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i współtworzeniu utworów w sposób opisany w stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?" W tym kontekście wskazać należy, że zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 listopada 2021 r. (sygn. akt II FSK 1049/21), w trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad. 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zastosowanie cedułowości (teorii źródeł) wiąże się z konsekwencjami, zwłaszcza w zakresie możliwości stosowania specjalnych stawek opodatkowania lub kosztów normatywnych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje współtworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania Umów na kontrahentów. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Zważając na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi on Wydatki na:

1)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

2)delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel),

3)szkolenia branżowe,

4)obsługę księgową.

Powyższe Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia utworów, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem utworów według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone Wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie utworów, w tym obliczone według powyższej proporcji, należy uznać za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Ad. 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie współtworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania Umowy na rzecz określonego kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, ponosi On wydatki na:

1)sprzęt komputerowy oraz elektroniczny,

2)delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel),

3)szkolenia branżowe,

4)obsługę księgową.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego utworu, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ad. 5.

W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Według art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie. Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

(a+b) x 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie z postanowieniami Umowy z chwilą ustalenia tychże utworów przenoszone na kontrahenta są:

1. wszelkie majątkowe prawa autorskie;

2. prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego; tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała; rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii;

3. prawo do udzielenia zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych do tych utworów, w stosunku do utworów w postaci programów komputerowych, wytworzonych w zakresie świadczenia przez Wnioskodawcę usług.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Powyższe wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy dochód otrzymany ze zbycia utworów w ramach świadczenia usług na podstawie Umowy zawartej z kontrahentem stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Stanowi on bowiem dochód z utworu będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.

Ad. 6

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej:

-uznania czynności wykonywanych przez Pana w ramach pełnienia funkcji tzw. koordynatora projektów informatycznych za prace badawczo-rozwojowe w myśl art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT,

-uznania dokumentacji projektowejrozumianej jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego oraz efektów Pana pracy w związku z pełnieniem funkcji tzw. koordynatora projektów informatycznych za autorskie prawo do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i opodatkowania ich 5% stawką podatku.

W pozostałej części jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została wyjaśniona w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą:

nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy Pan prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że:

1.działalność Pana związana jest z tworzeniem/współtworzeniem/rozwijaniem/ modyfikowaniem oprogramowania,

2.w ramach prowadzonej działalności zawiera Pan z kontrahentami umowy o świadczenie usług, w ramach których przede wszystkim bierze udział w tworzeniu utworów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako: „Prawo autorskie"), uzewnętrznianych w szczególności w formie kodu źródłowego lub części kodu źródłowego, wraz z dokumentacją techniczną niezbędną do prawidłowego wykorzystywania oraz możliwości rozwijania w przyszłości utworzonego kodu źródłowego, algorytmów oraz interfejsów,

3.wykonywane przez Pana czynności związane z tworzeniem i współtworzeniem (modyfikacją, rozwijaniem) oprogramowania są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, umiejętności i Pana doświadczenia w zakresie narzędzi informatycznych oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,

4.Pana działalność polegająca na tworzeniu, współtworzeniu, ulepszaniu, rozwijaniu oprogramowania zmierza do stworzenia oprogramowania na nowo lub do poprawy użyteczności albo funkcjonalności istniejącego oprogramowania,

5.wytwarza/współwytwarza/rozwija Pan Oprogramowania, które stanowią przejaw Pana działalności twórczej o indywidualnym charakterze,

6.w ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność na rzecz danego kontrahenta polega na współtworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie były stosowane lub na ulepszaniu stosowanych przez kontrahenta rozwiązań,

7.część programu komputerowego lub program komputerowy, który powstaje w ramach danego projektu (w zależności od zakresu tego projektu) podlega ochronie przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych; w efekcie prowadzonych przez Pana prac powstają utwory, które podlegają ochronie przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych; przenosi Pan na kontrahenta jedynie przysługujące sobie prawa autorskie, nie nabywa Pan praw autorskich od innych współtwórców; w efekcie podejmowanych przez Pana prac rozwojowych powstały i będą powstawać programy komputerowe lub ich części podlegające ochronie przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

8.obecnie pełni Pan funkcję tzw. koordynatora projektów informatycznych. Na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych zarządza Pan wykonaniem zleceń informatycznych na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności:

a.koordynuje prace nadzorowanego przez siebie zespołu,

b.kieruje pracami projektu dostosowania systemu do potrzeb kontrahenta,

c.planuje oraz kieruje wykonaniem niezbędnej dokumentacji koniecznej do realizacji projektu,

d.planuje i kieruje wykonaniem analizy wymagań użytkowników celem identyfikacji wszystkich niezbędnych konfiguracji oraz rozszerzeń platformy,

e.planuje i kieruje wykonaniem oprogramowania przy użyciu różnych języków oprogramowania,

f.planuje i kieruje wykonaniem arkuszy migracyjnych oraz skryptów migracyjnych przekazanych Klientowi.

9.uzyskuje Pan dochód ze stworzonego/współtworzonego lub rozwijanego/ ulepszanego (modyfikowanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

10.wskazuje Pan, że jako koordynator projektów informatycznych bierze udział w tworzeniu lub rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania komputerowego, wchodząc w skład zespołu programistów. W wyniku działań podejmowanych przez Pana powstaje produkt finalny w postaci programu komputerowego/jego ulepszenia oraz dokumentacji projektowej. To Pan odpowiada za ostateczny kształt wypracowanego utworu, według Pana na etapie zdania efektów swojej pracy kontrahentom jest twórcą lub współtwórcą programu lub jego części,

11.rezultatem Pana pracy jest m.in. dokumentacja projektowa, ale rozumiana jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego,

12.wytworzona przez Pana w ramach projektu dokumentacja zawiera m.in. szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, ścieżki kodu źródłowego, specyfikację interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów,

13.dokumentacja, którą tworzy Pan tworzy pozwala na przekształcenie przez programistów informacji w niej zawartych do postaci kodu źródłowego,

14.samodzielnie nie tworzy Pan kodu źródłowego programu w ramach prac zespołu projektowego,

15.od 2 czerwca 2020 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PITw sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie dochodu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniach opis sprawy  oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania w ramach, których tworzone/współtworzone/rozwijane są przez Pana programy komputerowe (oprogramowania) lub jego części podlegają ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W tej części Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Jednakże nie można przyjąć, że Pana działania w ramach pełnienia tzw. funkcji koordynatora projektów informatycznych polegające na:

a.koordynowaniu prac nadzorowanego przez siebie zespołu,

b.kierowaniu pracami projektu dostosowania systemu do potrzeb kontrahenta,

c.planowaniu oraz kierowaniu wykonaniem niezbędnej dokumentacji koniecznej do realizacji projektu,

d.planowaniu i kierowaniu wykonaniem analizy wymagań użytkowników celem identyfikacji wszystkich niezbędnych konfiguracji oraz rozszerzeń platformy,

e.planowaniu i kierowaniu wykonaniem oprogramowania przy użyciu różnych języków oprogramowania,

f.planowaniu i kierowaniu wykonaniem arkuszy migracyjnych oraz skryptów migracyjnych przekazanych Klientowi,

spełniają ww. definicję działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Nie sposób przyjąć, że w wyniku tych działań powstaje jakikolwiek innowacyjny produkt, czy usługa, gdyż działania te polegają wyłącznie na zarządzaniu i koordynowaniu prac zespołu programistów. Na powyższe sam Pan wskazuje także w przedstawionym stanie faktycznym.

Tym samym w tej części Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

-podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

-prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

-dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

-dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej,

-dochód z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.W ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy/współtworzy Pan i rozwija i modyfikuje programy komputerowe.

2.Wytwarzane/współwytwarzane przez Pana oprogramowanie jest wyrazem Pana własnej twórczości intelektualnej.

3.    W ramach prowadzonej działalności zawiera Pan z kontrahentami umowy o świadczenie usług, w ramach których przede wszystkim bierze udział w tworzeniu utworów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych, uzewnętrznianych w szczególności w formie kodu źródłowego lub części kodu źródłowego, wraz z dokumentacją techniczną niezbędną do prawidłowego wykorzystywania oraz możliwości rozwijania w przyszłości utworzonego kodu źródłowego, algorytmów oraz interfejsów.

4.Wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

5.Obecnie pełni Pan funkcję tzw. koordynatora projektów informatycznych. Na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych zarządza Pan wykonaniem zleceń informatycznych na rzecz swoich kontrahentów, a w szczególności:

a.koordynuje prace nadzorowanego przez siebie zespołu,

b.kieruje pracami projektu dostosowania systemu do potrzeb kontrahenta,

c.planuje oraz kieruje wykonaniem niezbędnej dokumentacji koniecznej do realizacji projektu,

d.planuje i kieruje wykonaniem analizy wymagań użytkowników celem identyfikacji wszystkich niezbędnych konfiguracji oraz rozszerzeń platformy,

e.planuje i kieruje wykonaniem oprogramowania przy użyciu różnych języków oprogramowania,

f.planuje i kieruje wykonaniem arkuszy migracyjnych oraz skryptów migracyjnych przekazanych Klientowi.

6.Część programu komputerowego lub program komputerowy, który powstaje w ramach danego projektu (w zależności od zakresu tego projektu) podlega ochronie przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W efekcie prowadzonych przez Pana prac powstają utwory, które podlegają ochronie przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi Pan na kontrahenta jedynie przysługujące sobie prawa autorskie, nie nabywa Pan praw autorskich od innych współtwórców. W efekcie podejmowanych przez Pana prac rozwojowych powstały i będą powstawać programy komputerowe lub ich części podlegające ochronie przewidzianej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

7.Wskazuje Pan, że jako koordynator projektów informatycznych bierze udział w tworzeniu lub rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania komputerowego, wchodząc w skład zespołu programistów. W wyniku działań podejmowanych przez Pana powstaje produkt finalny w postaci programu komputerowego/jego ulepszenia oraz dokumentacji projektowej. To Pan odpowiada za ostateczny kształt wypracowanego utworu, według Pana na etapie zdania efektów swojej pracy kontrahentom jest twórcą lub współtwórcą programu lub jego części,

8.Rezultatem Pana pracy jest m.in. dokumentacja projektowa, ale rozumiana jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego,

9.Wytworzona przez Pana w ramach projektu dokumentacja zawiera m.in. szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, ścieżki kodu źródłowego, specyfikację interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów,

10.Dokumentacja, którą tworzy Pan tworzy pozwala na przekształcenie przez programistów informacji w niej zawartych do postaci kodu źródłowego,

11.Samodzielnie nie tworzy Pan kodu źródłowego programu w ramach prac zespołu projektowego,

12.Uzyskuje Pan dochód ze stworzonego/współtworzonego lub rozwijanego/ ulepszanego (modyfikowanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jednocześnie wyjaśnia Pan, że dochodem z wytwarzanego/współtworzonego i rozwijanego/ulepszanego (modyfikowanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej mogłyby być potencjalnie dochody osiągane z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej, kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu, odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu, jednakże przedmiotem umów zawieranych przez Pana z kontrahentami jest sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

13.Zamierza Pan skorzystać z ulgi IP Box jedynie w odniesieniu do wynagrodzenia obejmującego przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów.

14.Od 2 czerwca 2020 r.prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie dochodu.

Oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Autorskie prawo do programu komputerowego (kodu źródłowego i dokumentacji projektowej pozwalającej na przekształcenie przez programistów informacji w niej zawartych do postaci kodu źródłowego) wytwarzane, współwytwarzane i rozwijane przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskiwany przez Pana dochód czy to z opłat z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usług, a odnoszący się do współwytworzonego, rozwijanego, modyfikowanego i ulepszanego bezpośrednio przez Pana programu komputerowego (kodu źródłowego i dokumentacji projektowej pozwalającej na przekształcenie przez programistów informacji w niej zawartych do postaci kodu źródłowego) jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Może Pan opodatkować dochody z tego tytułu wyliczone zgodnie z art. 30ca za lata 2020-2021 według 5% stawki podatku dochodowego. Może Pan skorzystać z tej ulgi w zeznaniach rocznych. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Tym samym stanowisko Pana odnośnie pytań nr 1, 5 i 6 w tej części należy uznać za prawidłowe.

Nie można się jednak zgodzić, że w przypadku, gdy Pan nie tworzy kodu źródłowego a tylko koordynuje i nadzoruje Pan prace zespołu programistów, to że w takiej sytuacji ma miejsce tworzenie/współtworzenie przez Pana programu komputerowego i że będzie miało miejsce przeniesienie przez Pana autorskich praw majątkowych do ww. programu komputerowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że łączy Pan jedynie stosunek prawny z swoimi kontrahentami, nie łączy go zaś stosunek prawny z osobami wchodzącymi w skład zespołu projektowego. Nie dochodzi do wspólnego przeniesienia praw autorskich przez współtwórców (choć pozostali członkowie zespołu projektowego również przenoszą na kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wykonanych przez siebie utworów). Tym samym w ramach Pana współpracy z zespołem programistów, koordynowania ich prac, nie powstaje program komputerowy, który w całości podlega ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i który łącznie z innymi programistami przenosi Pan na kontrahenta.

Ponadto za program komputerowy nie można uznać dokumentacji projektowej rozumianej jako opis projektowanych rozwiązań informatycznych i wytyczne dla programistów, nie zaś instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałby przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście "zakodować" je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania.

Tym samym nie można uznać, że w przedstawionych przypadkach powstało autorskie prawo do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i że dochody z tego tytułu może Pan opodatkować 5% stawką podatku.

Stanowisko Pana w tej części w zakresie pytania nr 1, 5 i 6 jest nieprawidłowe.

Pana wątpliwości budzi również kwestia, uznania wskazanych we wniosku wydatków na:

-sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (telefon komórkowy, laptop, komputer stacjonarny, klawiatura, myszka komputerowa, monitor),

-delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel),

-szkolenia branżowe,

-obsługę księgową,

które ponosi Pan w ramach działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (…)

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie dot. IP Box (tj. art. 30ca ust. 7 ustawy) określają zasady ustalania dochodu w przypadku podatników zamierzających korzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku. Dla potrzeb obliczania podstawy opodatkowania ww. stawką odwołują się do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, bowiem dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wynika z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24–24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje szczegółowych uregulowań w zakresie kosztów, które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które należy brać pod uwagę przy obliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy. Zatem w tym zakresie zastosowanie znajdą ogólne zasady kwalifikowalności kosztów.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są:

koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.

Kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkiego rodzaju koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy.

Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Objaśnienia, nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.).

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 22 ust. 3a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.).

Kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie potem przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkie koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to przyczyniły się do powstania tego przychodu.

Wskazane we wniosku wydatki:

-sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (telefon komórkowy, laptop, komputer stacjonarny, klawiatura, myszka komputerowa, monitor),

-delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel),

-szkolenia branżowe,

-obsługę księgową,

które ponosi Pan w ramach działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, można uznać za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Zatem Pana stanowisko odnośnie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Z opisu sprawy wynika, że poniósł Pan następujące wydatki:

-sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (telefon komórkowy, laptop, komputer stacjonarny, klawiatura, myszka komputerowa, monitor),

-delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel),

-szkolenia branżowe,

-obsługę księgową.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przy ustalaniu wskaźnika nexus, trzeba pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Ponadto w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP mogą zostać uwzględnione we wskaźniku Nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Może Pan zatem wydatki poniesione na:

-sprzęt komputerowy oraz elektroniczny (telefon komórkowy, laptop, komputer stacjonarny, klawiatura, myszka komputerowa, monitor),

-delegacje zagraniczne (bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety komunikacji miejskiej, hotel),

-szkolenia branżowe,

-obsługę księgową,

ująć we wskaźniku Nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo – rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wybór metody ustalenia odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postepowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postepowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 pze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej pna platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).