Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości po podziale. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.650.2020.2.KK

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 29.10.2020, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.650.2020.2.KK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości po podziale.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu 13 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości &‒ jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 1 października 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.650.2020.1.KK, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 1 października 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 6 października 2020 r.). W dniu 13 października 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 9 października 2020 r. (data nadania 9 października 2020 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2011 r. Wnioskodawca kupił od Agencji Nieruchomości Rolnych działkę rolną, tj. grunty o powierzchni 1,99 ha.

W 2020 r. Wnioskodawca podzielił ww. działkę na mniejsze i wystawił na sprzedaż. Zgodnie z ewidencją gruntów zbywane działki są to łąki &‒ czwarta klasa. W momencie sprzedaży działki nie będą stanowiły gospodarstwa rolnego, nie będą częścią tego gospodarstwa. Wnioskodawca nie zna przeznaczenia zakupionych działek i nie wie, czy będą one użytkowane w celach rolnych. Nabywcy nie będą składali oświadczeń, że kupują grunty w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Zainteresowanie zakupem działek jest na tyle duże, że prawdopodobnie uda się Wnioskodawcy je sprzedać w jednym roku (sześć działek). Aktualnie Wnioskodawca sprzedał cztery działki, pozostałe dwie planuje sprzedać jak najszybciej.

Działki nie są uzbrojone w prąd i wodę. Do dojazdu do działek została wydzielona jedna droga, inaczej podział nie byłby możliwy, wg prawa musi być zapewniony dojazd do działek. Droga jest wydzielona na łące i nie jest utwardzona. Działki są położone w miejscowości () mała wioska w województwie licząca ok. 100 mieszkańców.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem udziału 1/2 części mieszkania o powierzchni 60 m2 położonego w odległości ok. 8 kilometrów od działek. Mieszkanie zostało zakupione na kredyt hipoteczny. Pieniądze ze sprzedaży Wnioskodawca planuje zainwestować w budowę własnego domu. Dom, który Wnioskodawca zamierza zbudować będzie służył realizacji własnych celów mieszkaniowych, ponieważ lokal, w którym mieszka zamierza On sprzedać po realizacji własnej inwestycji.

Planowana sprzedaż działek nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Nieruchomość nie była wykorzystywana w jakikolwiek sposób w działalności gospodarczej Wnioskodawcy i nie uzyskiwał On z tego tytułu przychodów. Ponadto, Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:
Czy w zaistniałej sytuacji prawnej i faktycznej sprzedaż poszczególnych działek będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, w sytuacji opisanej we wniosku, nie będzie On zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku sprzedaży wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego działek.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W świetle wyżej cytowanego przepisu, odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie nie jest źródłem przychodu, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, w tym miejscu należy przeanalizować, czy w sprawie objętej niniejszym wnioskiem upłynął 5 letni termin, o którym mowa w ww. przepisie.

Wnioskodawca wskazuje, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazują i nie definiują pojęcia nabycie, czyli momentu od którego należy liczyć 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) omawianej ustawy. Pojęcie to było jednak definiowane w rozstrzygnięciach organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. W interpretacji indywidualnej nr 0115-KDIT2-3.4011.253.2018.1.AWO z dnia 6 września 2018 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji legalnej pojęcia nabycia. Nie określa również na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości (jej części/udziału) lub praw majątkowych. Z powyższego względu, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości (lub tych praw), bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że w wyroku z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, NSA orzekł, że czynność wyznaczającą początek biegu pięcioletniego terminu należy ustalać w oparciu o regulacje zawarte w prawie cywilnym, a przez pojęcie nabycie użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) in fine u.p.d.o.f. należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcia, Wnioskodawca stwierdza, że 5-letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w sprawie objętej niniejszym wnioskiem już upłynął. W ocenie Wnioskodawcy, za datę rozpoczynającą bieg ww. terminu należy bowiem uznać 2011 r. czyli moment zakupu nieruchomości. Zatem, w chwili obecnej Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży działek, będących przedmiotem niniejszego wniosku. Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy została potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z dnia 12 września 2018 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.246.2018.2.AD, wskazał, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, brak jest podstaw do uznania, że dokonana sprzedaż będzie następowała w wykonaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest profesjonalnym handlowcem, lecz będzie dokonywał zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działań podjętych do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku. Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że nieruchomości nie są i nie były wykorzystywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Na podstawie treści wniosku nie można również stwierdzić, by sprzedaż działek miała nastąpić w ramach działalności handlowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Opis zdarzenia przyszłego przemawia więc za tym, że dokonana sprzedaż i sprzedaż w przyszłości pozostałych działek, nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia działek, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Sprzedaż przedmiotowych działek należy zatem uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Ponadto, środki finansowe uzyskane z tytułu transakcji mają przyczynić się do zaspokajania prywatnych potrzeb Wnioskodawcy i Jego rodziny. Wnioskodawca całość kwoty ze sprzedaży przeznaczy na budowę domu i przesłanką sprzedaży była tylko wyłącznie chęć posiadania własnego domu. Przychód ze sprzedaży nie pokryje w całości kosztów związanych z budową.

Reasumując, Wnioskodawca stwierdza, że w sprawie objętej niniejszym wnioskiem nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku sprzedaży działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej &‒ oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

&‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

  • zarobkowym celu działalności,
  • wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  • prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Z treści wniosku wynika, że w 2011 r. Wnioskodawca kupił od Agencji Nieruchomości Rolnych działkę rolną, tj. grunty o powierzchni 1,99 ha.

W 2020 r. Wnioskodawca podzielił ww. działki na mniejsze i wystawił na sprzedaż. Zgodnie z ewidencją gruntów zbywane działki są to łąki &‒ czwarta klasa. W momencie sprzedaży działki nie będą stanowiły gospodarstwa rolnego, a działka nie będzie częścią tego gospodarstwa. Wnioskodawca nie zna przeznaczenia zakupionych działek i nie wie, czy będą one użytkowane w celach rolnych. Nabywcy nie będą składali oświadczeń, że kupują grunty w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Zainteresowanie zakupem działek jest na tyle duże, że prawdopodobnie uda się Wnioskodawcy je sprzedać w jednym roku (sześć działek). Aktualnie Wnioskodawca sprzedał cztery działki, pozostałe dwie planuje sprzedać jak najszybciej.

Działki nie są uzbrojone w prąd i wodę. Do dojazdu do działek została wydzielona jedna droga, inaczej podział nie byłby możliwy, wg prawa musi być zapewniony dojazd do działek. Droga jest wydzielona na łące i nie jest utwardzona. Działki są położone w miejscowości () mała wioska w województwie licząca ok. 100 mieszkańców.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem udziału 1/2 części mieszkania o powierzchni 60 m2 położonego w odległości ok. 8 kilometrów od działek. Mieszkanie zostało zakupione na kredyt hipoteczny. Pieniądze ze sprzedaży Wnioskodawca planuje zainwestować w budowę własnego domu. Dom, który Wnioskodawca zamierza zbudować będzie służył realizacji własnych celów mieszkaniowych, ponieważ lokal, w którym mieszka zamierza On sprzedać po realizacji własnej inwestycji.

Planowana sprzedaż działek nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Nieruchomość nie była wykorzystywana w jakikolwiek sposób w działalności gospodarczej Wnioskodawcę i nie uzyskiwał On z tego tytułu przychodów. Ponadto, Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż sześciu działek powstałych po podziale działki nabytej w 2011 r. nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, kwota uzyskana ze sprzedaży działek nie będzie stanowiła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Skutki podatkowe tej czynności należy więc ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Biorąc powyższe pod uwagę, sprzedaż sześciu działek powstałych po podziale działki pierwotnej, nie będzie miała związku z działalnością gospodarczą i nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, zatem przychód z jej sprzedaży nie będzie stanowił źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Sprzedaż przez Wnioskodawcę sześciu działek powstałych po podziale działki nabytej w 2011 r. nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie działki pierwotnej przez Wnioskodawcę upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w ww. artykule.

Zaznaczyć należy, że podział działki nabytej w 2011 r. na mniejsze działki, nie będzie stanowił dla Wnioskodawcy nowego nabycia nieruchomości. W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę nabycia wydzielonych działek należy utożsamiać z datą nabycia prawa do tej nieruchomości przez Wnioskodawcę, tj. 2011 r.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W związku z tym, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę sześciu działek nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowanie zwolnienie przedmiotowe zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, gdyż warunkiem jego zastosowania jest wystąpienie przychodu i dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wydatkowanie przez Wnioskodawcę przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na budowę domu nie wpływa więc na przedstawioną w niniejszej interpretacji indywidualnej ocenę skutków podatkowych sprzedaży przez Wnioskodawcę nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznano za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcy i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej