Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). - Interpretacja - 0112-KDWL.4011.411.2022.1.JN

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 15 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.411.2022.1.JN

Temat interpretacji

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 12 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan pismem z 12 kwietnia 2022 r. (wpływ: 22 kwietnia 2022 r.) oraz pismem z 5 maja 2022 r. (wpływ: 5 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od (…) zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem – przeważający kod PKD: 62.01.Z. Wnioskodawca świadczy usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz posiada na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy. Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, opodatkowując dochód podatkiem liniowym (19%).

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich od innych podmiotów. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca świadczy usługi bez wykorzystania pracy innych osób, nie zatrudnia pracowników ani podwykonawców oraz innych osób trzecich.

Wnioskodawca zawarł dnia (…) umowę o współpracy z „A” (dalej: Zleceniodawca „A”).

Zgodnie z umową do zadań Wnioskodawcy należy świadczenie usług z zakresu IT, w tym: projektowanie i implementacja rozwiązań; tworzenie kodu; weryfikowanie kodu; tworzenie dokumentacji technicznej; współpraca z analitykami; analiza i rozwiązywanie usterek; współpraca z klientem zewnętrznym i wewnętrznym; współpraca z innymi członkami zespołu. Ponadto, zgodnie z umową Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów wykonanych w ramach umowy. Przeniesienie następuje z chwilą zapłaty wynagrodzenia.

Ponadto, dnia (…) Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług przez podwykonawcę z „B” (dalej: Zleceniodawca „B”).

Zgodnie z umową Wnioskodawca świadczy usługi w imieniu i na rzecz lub na rzecz Kontrahenta, na podstawie zawieranego w formie pisemnej lub elektronicznej przez strony zlecenia podstawowego lub zlecenia dodatkowego. Zgodne z umową z dnia (…) w przypadku, gdy w wykonaniu realizacji umowy zlecenia podstawowego lub zlecenia dodatkowego zostanie stworzony utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Zleceniodawca z chwilą wytworzenia utworu nabywa, w ramach wynagrodzenia za wykonanie Usług, wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach ww. umów nie są wykonywane pod kierownictwem osób trzecich, a sposób wykonania czynności nie jest Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Wnioskodawca sam wyznacza czas oraz miejsce pracy, samodzielnie dobiera odpowiednie narzędzia do stworzenia oprogramowania. Jednocześnie należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu, jak i ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich wynikającą z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa.

Działalność Wnioskodawcy można podzielić na następujące etapy:

-dyskusje na temat nowych funkcjonalności lub ulepszania/modyfikacji istniejących, które są zlecane przez klienta;

-na tym etapie następuje planowanie jakie rozwiązania – techniczne, czy biznesowe zastosować. Jest to czas na zapoznanie się z potrzebami klienta i specyfiką problemu, który ma zostać rozwiązany przez dostarczone rozwiązanie;

-projektowanie rozwiązania obejmującego zlecone funkcjonalności – ma na celu dobór odpowiednich narzędzi i technologii, które pozwolą na dostarczenie funkcjonalności. Na tym etapie podejmowana jest również decyzja co do metody implementacji konkretnego rozwiązania;

-programowanie – tworzenie zleconych funkcjonalności w oparciu o wcześniejszą analizę. Wykorzystanie dobranych rozwiązań technicznych (odpowiedniej architektury, języków programowania, bibliotek, narzędzi). Przygotowanie rozwiązania spełniającego wszystkie wymagania. Tworzenie testów jednostkowych, integracyjnych, end-to-end weryfikujących poprawność implementacji na etapie tworzenia oraz dających możliwość ponownej weryfikacji poprawności w razie wprowadzania zmian/usprawnień. Współpraca z testerami weryfikującymi poprawność implementacji (przygotowanie zestawów danych testowych, informowanie o wprowadzonych zmianach, wdrażanie oprogramowania na środowiskach testowych, poprawianie znalezionych błędów);

-sprawdzanie kodu innych członków zespołu – analiza, czy kod publikowany przez innych programistów spełnia przyjęte standardy i normy.

Efektem prac prowadzonych przez Wnioskodawcę są m.in. (…). Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania.

W 2021 r. Wnioskodawca zajmował się ulepszaniem i rozwijaniem systemu informatycznego, który służy do (…). Do zadań Wnioskodawcy należało zaprojektowanie i zaprogramowanie części nowej wersji systemu, która ma na celu zastosowanie nowych technologii w oparciu o istniejące rozwiązanie, a także rozszerzenie systemu o całkowicie nowe funkcjonalności stanowiące moduł służący do (…).

W 2021 r. Wnioskodawca wytworzył m.in. następujące funkcjonalności:

(…)

W celu realizacji powyższych zadań zaprojektowane i stworzone były:

(…)

Wnioskodawca w okresie, którego dotyczy wniosek, w ramach realizacji ww. umów prowadził działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie wskazanych powyżej czynności, w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarzał kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, a które to sprzedawał na rzecz wskazanych we wniosku Kontrahentów. Zgodnie z ww. umowami Wnioskodawca uzyskiwał więc dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych.

W okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawca nie ponosił, i nie będzie ponosił wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy lub na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Działalność Wnioskodawcy polega więc na projektowaniu i tworzeniu oprogramowania i jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe (w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT), podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej było rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej oraz posiadanych kompetencji w zakresie wytwarzania Oprogramowania. Przy czym przez prace rozwojowe czynione przez Wnioskodawcę należy rozumieć przede wszystkim łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub Oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowana i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług. Działalność Wnioskodawcy nie jest przy tym działalnością obejmującą rutynowe i okresowe zmiany w tworzonym Oprogramowaniu.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona na podstawie ww. umów prowadzona była w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny wg ustalonego schematu w celu osiągnięcia założonych celów. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i Oprogramowania, w celu stworzenia nowych zastosowań (nowych produktów, procesów lub usług), w postaci systemu – nowego lub ulepszonego produktu niewystępującego dotychczas w praktyce gospodarczej, a zarazem na tyle innowacyjnego, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących. Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność prowadzi do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak wskazał Wnioskodawca, jego działalność polegała w szczególności na wytwarzaniu Oprogramowania, przy czym Wnioskodawca dokonywał również ulepszenia wytworzonego przez siebie Oprogramowania. Rozwijanie/ulepszanie Oprogramowania także zmierzało do poprawy jego użyteczności oraz funkcjonalności. Tym samym należy wskazać, że zarówno w wyniku wytwarzania, jak i w wyniku ulepszania wytworzonego przez siebie Oprogramowania (prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę) powstały odrębne utwory (kody źródłowe) lub ich części polegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tak więc, autorskie prawa majątkowe do programu w okresie ich tworzenia przysługiwały Wnioskodawcy, a następnie były cedowane na Kontrahenta. Przy czym wskazać należy, że Wnioskodawca nie nabywał i nie będzie nabywał majątkowych praw autorskich od innych podmiotów, a jedynie w procesie prac rozwojowych tworzy nowe utwory (autorskie kody źródłowe lub jego części).

Zdarzało się również, że Wnioskodawca rozwijał istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób (dodając nowe moduły, refaktoryzując obecny kod według ustanowionych ogólnie dobrych praktyk oprogramowania), przy czym nie nabywał autorskich praw majątkowych do programu komputerowego od innych podmiotów. Należy przy tym wskazać, że w wyniku opisanych powyżej prac także dochodziło do powstania nowego utworu autorstwa Wnioskodawcy, podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku modyfikowania (rozwijania) lub ulepszania Oprogramowania zdarzało się, że modyfikowanie to odbywano się już po przeniesieniu na danego Kontrahenta praw majątkowych do utworzonego przez Wnioskodawcę uprzednio Oprogramowania. W takiej sytuacji autorskie prawa majątkowe do utworu wytworzonego pierwotnie przysługiwały danemu Kontrahentowi, bowiem zostały na niego przeniesione zgodnie z brzmieniem ww. umów. W przypadku więc, gdy Oprogramowanie wymagało dalszych ulepszeń lub rozwinięcia, Wnioskodawca dokonywał modyfikacji w udostępnionym przez Kontrahenta (będącego właścicielem tego Oprogramowania) programie, na jego zlecenie, na podstawie zawartej umowy, o której mowa we wniosku. Wskazać należy także, że w przypadku dalszego rozwijania Oprogramowania (do którego prawa zostały scedowane na Kontrahenta uprzednio) w ramach prowadzonych dalszych prac rozwojowych dochodziło do powstania nowego utworu (unikalnego kodu źródłowego), do którego prawa następnie również przenoszone były przez Wnioskodawcę na Kontrahenta. Wszystkie efekty prac prowadzonych przez Wnioskodawcę, których dotyczy wniosek, stanowią utwory podlegające ochronie prawnej, o której mowa w ww. art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej zajmował się on wyłącznie tworzeniem programów komputerowych samodzielnie.

W ramach wynagrodzenia za wykonanie usług Wnioskodawca w ww. umowach zobowiązuje się do przeniesienia na rzecz Zleceniodawców autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., które zostaną stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku realizacji postanowień ww. umów. Tym samym, dochody te należy zakwalifikować jako dochody ze sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych. Sposób przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodne z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustaw, tj. m.in. następuje w drodze umowy zawartej na piśmie, która wyraźnie wskazuje pola eksploatacji.

W umowie z dnia (…) ze Zleceniodawcą „A” Strony wskazują, że Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów wykonanych w ramach umowy – włączając w to prawo do rozporządzania i korzystania z utworów na wszelkich polach eksploatacji znanych w chwili zawarcia umowy, w tym wymienionych w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a w szczególności na następujących polach eksploatacji:

(…).

Zgodnie z umową przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych utworów, w tym jego poszczególnych elementów następuje z chwilą zapłaty wynagrodzenia, dotyczącego zlecenia, w ramach którego powstał ten utwór. W szczególności dotyczy to praw autorskich do wszelkich części utworów powstałych w toku świadczenia usług, które przechodzą na Zleceniodawcę z chwilą powstania tych części, choćby całość Utworu nie została nigdy dokończona. Z chwilą przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworu Zleceniobiorca przenosi na Zleceniodawcę, bez ograniczeń terytorialnych, czasowych i ilościowych, wyłączne prawo do wykonywania oraz do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich w odniesieniu do utworu. Z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych utworów wykonanych w ramach Umowy, a także wszelkich innych praw własności intelektualnej, określonych w stosownych przepisach oraz innych praw, Zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie zawarte w umowie.

Zgodnie z umową z dnia (…), z chwilą wytworzenia utworu Zleceniodawca „B” nabywa w ramach wynagrodzenia za wykonanie Usług, wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów, jak również ich wyodrębnianych części także w postaci nieukończonej, stworzonych lub dostarczonych w toku realizacji zleceń, w tym wyłączne prawa do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich oraz przenoszenia praw na inne osoby wraz z prawem do dokonywania w nich zmian, oraz prawem własności egzemplarzy tych utworów. Przeniesienie autorskich praw majątkowych uprawnia do nieograniczonego w czasie i co do terytorium, korzystania i rozporządzania utworami w kraju i za granicą, na polach eksploatacji określonych w art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. na następujących polach eksploatacji:

(…).

W odniesieniu do utworów stanowiących program komputerowy (w tym do kodu źródłowego) „B” nabywa majątkowe prawa autorskie w zakresie:

(…).

Wnioskodawca przenosi więc za wynagrodzeniem – na rzecz Kontrahenta – autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., które zostaną stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku realizacji postanowień umowy. Tym samym należy uznać, że autorskie prawa majątkowe w okresie ich tworzenia przysługują Wnioskodawcy, a następnie są cedowane na Kontrahenta. Przy czym wskazać należy, że Wnioskodawca nie nabywa majątkowych praw autorskich od innych podmiotów, a jedynie w procesie prac rozwojowych tworzy nowe utwory (autorskie kody źródłowe). Wnioskodawca w okresie, którego dotyczy wniosek osiągał więc dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca nie uzyskiwał dochodów innych niż z ww. źródeł.

Wnioskodawca, ze względu na fakt, iż wytworzenie Oprogramowania jest zbyt dużym projektem, aby mogło zostać zrealizowane przez jedną osobę, tworzył je w zespołach. Niemniej jednak prowadzone prace były podzielone na konkretne zadania, które realizowane są przez poszczególnych członków zespołu. Możliwe jest ich wyodrębnienie na poziomie: kodu (instrukcji) do już istniejącego Oprogramowania, poprzez stworzenie całych metod (realizujących pojedyncze funkcjonalności). Wynik prac Wnioskodawcy podlegał jednak ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a autorskie prawa do wytworzonej części oprogramowania przysługiwały wyłącznie Wnioskodawcy. Wnioskodawca podkreśla, że członkowie zespołu są usługodawcami, którzy w ramach swoich działalności wytwarzają prawa majątkowe i przenoszą je następnie na Kontrahenta – pracują na jego zlecenie. Praca w zespole oznacza więc, że tworzony jest większy projekt (wersja oprogramowania), którego elementem jest stworzona przez Wnioskodawcę część, która to część jest również programem komputerowym i do której prawa autorskie przysługują wyłącznie Wnioskodawcy, a z osobami tymi nie łączy Wnioskodawcę żadna umowa. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Niego. Wnioskodawca w ramach zespołu wytwarza więc części/fragmenty programów komputerowych, a efektem prowadzonych przez Niego prac jest każdorazowo program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegały na tworzeniu Oprogramowania lub jego części, przy czym wszystkie wytworzone utwory były programami komputerowymi lub jego częściami, a całość wytworzonego i ulepszonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania, o którym mowa we wniosku została zrealizowana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, prowadzonej w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług.

W efekcie prowadzonych przez Niego prac w zakresie wytwarzania, rozwijania, ulepszania i modyfikowania opisanego we wniosku oprogramowania (części oprogramowania), powstały odrębne autorskie prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca prowadził na bieżąco od (…) odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona elektronicznie, w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów i informacji wymaganych przepisami ustawy o PIT. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, a także wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ponadto, ponieważ wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru wskazanego w ustawie, Wnioskodawca wylicza tzw. wskaźnik nexus według wzoru wskazanego w ustawie dla każdego wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytanie

Czy w opisanym w stanie faktycznym zdarzeniu Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 5%, wynikającej z art. 30ca ustawy o PIT od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskanego w 2021 r. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez niego Oprogramowania?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskany przez Niego dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Nabywcę praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Z tego też względu Wnioskodawca uprawniony będzie do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 r. z tego tytułu według stawki 5%.

Jak wskazał Wnioskodawca, czynności podejmowane przez niego w ramach umowy nie były wykonywane pod kierownictwem osób trzecich, a sposób wykonania czynności nie był Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Ponadto, w związku z wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosił ryzyko gospodarcze w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług oraz ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca w stanie faktycznym, sprzedaje kwalifikowane prawa własności intelektualnej – autorskie prawo do programu komputerowego. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, take jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W doktrynie oraz orzecznictwie wskazuje się także, że: „materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście »zakodować« je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania” (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74); oraz że „Nie ma znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa” (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12). Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Natomiast pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć szeroko – jest to bowiem pewien proces, od pomysłu i analizowania możliwości napisania nowego kodu źródłowego lub odpowiedniej modyfikacji, projektowania, przez fizyczne pisanie kodu, aż do testowania i wdrażania, bez których nie ma możliwości wprowadzenia produktu finalnego w postaci nowej aplikacji czy też funkcjonalności w aplikacji już istniejącej. Ponadto, w związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wskazuje się w literaturze odnoszącej się do prawa autorskiego i praw pokrewnych – J. Krysińska (w:) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W. Machała, R. M. Sarbiński, Warszawa 2019, LEX – „program komputerowy powstaje etapami. W uproszczeniu proces ten przedstawia się następująco:

a)sformułowanie/oznaczenie celu/problemu;

b)analiza problemu (określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągnięcia pożądanego stanu końcowego, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego (platformy softwareowej);

c)projektowanie algorytmu (przez pojęcie algorytmu należy rozumieć zbiór reguł postępowania mający na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie kroków/działań); istotne jest to, że może istnieć wiele algorytmów służących rozwiązaniu tego samego problemu);

d)implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w postaci flow chart (dokumentacja projektowa) i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania np. kompilacji, asemblacji itp. w celu otrzymania kodu wykonywalnego;

e)testowanie (przyjmując uproszczoną definicję – jest to postępowanie mające na celu wykrycie usterek programu komputerowego powodujących jego nieprawidłowe działanie, które wynikają z błędu programisty na jednym z etapów tworzenia programu, najczęściej w procesie tworzenia kodu źródłowego);

f)eksploatacja”.

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych każdy ze wskazanych efektów prac Wnioskodawcy stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o PAIPP. Prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm. dalej „ustawa o PIT”) działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.) prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę miały charakter twórczy, ponieważ służyły stworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leżała w całości po stronie Wnioskodawcy. Jak wskazał Wnioskodawca, jego działalność polegała na tworzeniu nowych funkcjonalności oraz ulepszaniu już istniejących przy wykorzystaniu najnowszych dostępnych rozwiązań technologicznych. Każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz dotyczy różnych środowisk programowych, sprzętowych lub biznesowych. Wszystkie opisane we wniosku czynności były związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszaniem i modyfikacją Oprogramowania lub jego części. Ponadto działania podejmowane przez Wnioskodawcę obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wytworzone oprogramowanie stanowi oryginalny wytwór pracy twórczej oraz przedmiot ochrony Prawa autorskiego. Wnioskodawca prowadzi prace według harmonogramu w oparciu o przekazane wymagania, a ich celem jest wytworzenie innowacyjnego oprogramowania spełniającego określone przez Kontrahenta warunki. Na prace Wnioskodawcy składa się wiele etapów i składowych, które należy podejmować w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą. Ponadto Wnioskodawca każdorazowo wytwarzając oprogramowanie stara się dostarczyć najnowsze rozwiązana w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT poprzez szkolenia i samokształcenie oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Wnioskodawca planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych z wykorzystaniem swojego intelektu, doświadczenia i wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada. Biorąc powyższe pod uwagę, podejmowana przez Wnioskodawcę działalność spełnia kryteria działalności rozwojowej. Oprogramowanie zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz cały zespół pracujący w projekcie i obecnie ciągle jest ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozważania systemowe i programistyczne oraz biznesowe). Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy są oprogramowanie lub jego część.

Jak wskazał Wnioskodawca jego pracę (stworzony kod lub jego część) da się wyodrębnić z pracy zespołu i podlega ona ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a autorskie prawa do wytworzonej części oprogramowania przysługiwały wyłącznie Wnioskodawcy.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca zgodnie z umową przenosi (sprzedaje) na Kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do Oprogramowania wytworzonego w ramach działalności rozwojowej i z tego tytułu otrzymuje stosowne wynagrodzenie, a zatem osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane praw własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wskazał w stanie faktycznym Wnioskodawca, przez cały okres 2021 r. prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów i informacji wymaganych przepisami ustawy o PIT.

W związku z powyższym Wnioskodawca wskazuje, że spełnia warunki do skorzystania z preferencyjnego opodatkowana kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych w 2021 r. z tego tytułu według stawki 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Przepis ten w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. stanowi natomiast, że:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że od (…) prowadzi Pan działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania, przy czym z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PT zamierza Pan skorzystać za 2021 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi z zakresu IT. Zawarł Pan umowy, na podstawie których przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Działalność Wnioskodawcy polega na projektowaniu, tworzeniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania i jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny (uporządkowany, zaplanowany i metodyczny) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy nie jest przy tym działalnością obejmującą rutynowe i okresowe zmiany w tworzonym Oprogramowaniu.

W ramach prowadzonej działalności nabywał Pan, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w celu stworzenia nowych zastosowań (nowych produktów, procesów lub usług), w postaci systemu – nowego lub ulepszonego produktu niewystępującego dotychczas w praktyce gospodarczej, a zarazem na tyle innowacyjnego, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wszystkie efekty prac prowadzonych przez Pana stanowią odrębne utwory podlegające ochronie prawnej, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z opisu sprawy wynika, że Pana działalność w zakresie tworzenia oraz rozwijania/ulepszania programów komputerowych w okresie, którego dotyczy wniosek była w opisanym zakresie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem spełnione są następujące cechy:

-działalność ta ma charakter twórczy,

-obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, co wyartykułował Pan w opisie stanu faktycznego, przedstawiając/wskazując na wszystkie elementy definiujące prace rozwojowe (przesłanki odzwierciedlające wprost definicję takich prac, zawartą w ww. art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce),

-podejmowana jest w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym – przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności w zakresie IT, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak zaznaczono w opisie sprawy, utwory – tworzone/rozwijane/ulepszane programy komputerowe/oprogramowania/kody – stanowią odrębne utwory i podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych z powyższego przepisu, tworzonych i ulepszanych w ramach Pana działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika też, że posiada Pan ogół autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych, a następnie przenosi Pan autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych na Zleceniodawców. Zgodnie z zawartymi umowami, uzyskiwał Pan dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych.

Jak wskazał Pan wprost we wniosku, prowadził Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W szczególności wskazał Pan, że przedmiotowa ewidencja zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, a także wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 omawianej ustawy, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od (…).

Podsumowując, w opisanym w stanie faktycznym zdarzeniu jest Pan uprawniony do zastosowania stawki 5%, wynikającej z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskanego w 2021 r. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Pana Oprogramowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).