Temat interpretacji
Obowiązek płatnika w związku ze zwrotem lekarzom weterynarii udokumentowanych kosztów dojazdu do miejsc wykonywania zleconych czynności.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku ze zwrotem lekarzom weterynarii udokumentowanych kosztów dojazdu do miejsc wykonywania zleconych czynności.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W związku z inwazją w dniu 24 lutego 2022 r. Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej napływa fala uchodźców, z których część przybywa wraz ze zwierzętami towarzyszącymi. Powoduje to zagrożenie przeniesienia na terytorium kraju wścieklizny zwierząt. Zwierzęta towarzyszące mogą nie spełniać odpowiednich wymogów prawa wspólnotowego obowiązujących w zakresie przemieszczania niehandlowego. W związku z tym, że Inspekcja Weterynaryjna wdrożyła procedury stosowania art. 32 rozp. 576/2013, w celu minimalizacji ryzyka przeniesienia wścieklizny na teren Rzeczpospolitej Polski Powiatowy Lekarz Weterynarii w (…) zobowiązany został do zapewnienia całodobowej kontroli zwierząt przemieszczanych z uchodźcami na znajdującym się na obszarze jego właściwości miejscowej drogowym przejściu granicznym (…). Z uwagi na to, że wykracza to poza możliwości organizacyjne Powiatowego Lekarza Weterynarii w (…), zachodzi potrzeba wyznaczenia lekarzy weterynarii w celu wsparcia w wykonywaniu opisanych wyżej czynności. Dlatego też (...) Wojewódzki Lekarz Weterynarii w (...) w drodze decyzji administracyjnej wyznaczył na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji jak również będących pracownikami Inspekcji lecz spoza województwa (...) do wykonywania czynności koniecznych do likwidacji zagrożenia przeniesienia na teren Polski wścieklizny zwierząt na podstawie art. 18 ust. 1 i następne ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 306.) (dalej: ustawa o Inspekcji) na drogowym przejściu granicznym (…). Nakaz wykonywania przez osoby tych czynności nastąpił w drodze decyzji administracyjnej (...) Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii określającej:
-rodzaj,
-okres wykonywania czynności, (który wynosi od 2 do 7 dni)
-oraz zakres czynności przekazywanych do wykonania.
Następnie Powiatowy Lekarz Weterynarii w (…) (Wnioskodawca) z tymi lekarzami weterynarii zawarł umowy zlecenia, określające w szczególności sposób, zakres i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonywanie oraz termin płatności.
Zgodnie z art. 18 ust. 7 ustawy o Inspekcji lekarzowi weterynarii przysługuje zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach określonych w przepisach o ustalaniu oraz wysokości należności przysługującej pracownikom zatrudnionym w państwowych lub samorządowych jednostkach sfery budżetowej i określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy. Zwrot kosztów z tytułu zakwaterowania lub wyżywienia nie przysługuje w przypadku zapewnienia w miejscu wykonywania czynności bezpłatnego zakwaterowania lub wyżywienia. Osoby, którym Wojewódzki Lekarz Weterynarii nakazał wykonywanie określonych czynności odbywają podróż ze swojego miejsca zamieszkania do (…), gdzie mają zapewniony nocleg oraz wyżywienie na czas wykonywania czynności i skąd dojeżdżają każdego dnia do wyznaczonego miejsca wykonywania czynności na przejściu granicznym w (…). Za wykonywanie czynności lekarze weterynarii otrzymują wynagrodzenie obejmujące, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 stycznia 2018 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowych lekarzy weterynarii (Dz. U. z 2018 r., poz. 129), część podstawową ustaloną według stawek określonych w załączniku do rozporządzenia oraz zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu do miejsca wykonywania czynności. Koszty dojazdu liczone są według stawek określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. nr 27 poz. 271, z późn. zm.). Część podstawowa stanowi wynagrodzenie brutto, które po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodów stanowi podstawę do wyliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Wnioskodawca realizując obowiązki płatnika pobiera z wypłaconych lekarzom należności zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i odprowadza ją do urzędu skarbowego. Natomiast zwrot udokumentowanych kosztów dojazdów zarówno z miejsca zamieszkania lekarza do (…), jak i z (…) do (…) jest przychodem zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pytanie
Czy zwrot kosztów dojazdów lekarzom weterynarii będących jak i niebędących pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, którym nakazano wykonywanie czynności określonych w wydanej decyzji (...) Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w trybie art. 18 ust. 1 i następne ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej jest przychodem zwolnionym z opodatkowania w świetle przepisów art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze treść art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Przy czym, zgodnie z treścią art. 21 ust. 13 ustawy z o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:
-w celu osiągnięcia przychodów lub
-w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
-przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub - przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
Zdaniem Wnioskodawcy, przejazdy wykonywane przez lekarzy weterynarii zarówno z miejsca zamieszkania do (…), jak i następnie do miejsca wykonywania czynności spełniają definicję podróży, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b)ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z treści art. 18 ustawy o Inspekcji (w szczególności z ust. 7), zgodnie z którym:
- Organ Inspekcji, w przypadku stwierdzenia zagrożenia epizootycznego lub zagrożenia bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego lub w przypadku gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia publicznego albo dla zabezpieczenia gospodarki narodowej przed poważnymi stratami, nakazuje, w drodze decyzji administracyjnej, lekarzowi weterynarii wykonywanie czynności koniecznych do likwidacji tego zagrożenia.
- Nakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy:
1)osób, które ukończyły 60 lat;
2)kobiet w ciąży lub wychowujących dzieci w wieku do 14 lat;
3)osób niepełnosprawnych.
- Decyzję, o której mowa w ust. 1, na obszarze powiatu, w którym lekarz weterynarii mieszka lub jest zatrudniony, wydaje powiatowy lekarz weterynarii, a w przypadku skierowania do wykonania czynności na obszarze innego powiatu - wojewódzki lekarz weterynarii.
- Wniesienie odwołania od decyzji, o której mowa w ust. 1, nie wstrzymuje jej wykonania.
- Decyzja, o której mowa w ust. 1, stwarza obowiązek wykonywania czynności na okres do 3 miesięcy w miejscu określonym w decyzji.
- Osobie skierowanej do wykonywania czynności pracodawca jest obowiązany udzielić urlopu bezpłatnego na czas określony w decyzji, o której mowa w ust. 3. Okres urlopu bezpłatnego zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u tego pracodawcy.
- Osobie, o której mowa w ust. 1, przysługuje zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach określonych w przepisach o ustalaniu oraz wysokości należności przysługującej pracownikom zatrudnionym w państwowych lub samorządowych jednostkach sfery budżetowej i określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy. Zwrot kosztów z tytułu zakwaterowania lub wyżywienia nie przysługuje w przypadku zapewnienia w miejscu wykonywania czynności bezpłatnego zakwaterowania lub wyżywienia.
- Przez czas określony w decyzji, o której mowa w ust. 1, z osobą skierowaną do wykonania czynności przy zwalczaniu epizootii nie może być rozwiązany dotychczasowy stosunek pracy oraz nie może być dokonane wypowiedzenie umowy o pracę, chyba że istnieje podstawa do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
- Wynagrodzenie osób, o których mowa w ust. 1, ustala się według przepisów wydanych na podstawie art. 16 ust. 6 pkt 2. Przejazdy wykonywane przez lekarzy weterynarii mają charakter incydentalny, krótkotrwały i tymczasowy, albowiem procedura wyznaczania przewidziana w art. 18 ust. 1 ustawy o Inspekcji ma charakter wyjątkowy i nadzwyczajny, a czas na jaki samo wyznaczenie może nastąpić jest ograniczony. Z uwagi na fakt, że przejazdy wykonywane przez lekarzy weterynarii wypełniają definicję podróży, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), to tym samym zwrot kosztów dojazdu podlega zwolnieniu do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Należy zatem uznać, że zwrot kosztów dojazdu lekarzy weterynarii stanowi dla nich przychód, który korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit.b) ww. ustawy, bowiem lekarze weterynarii odbywają podróż służbową, o której mowa we wskazanym wcześniej przepisie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Wnioskodawca jest państwową jednostką budżetową, realizującą zadania w zakresie administracji rządowej, na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2021 r., poz. 306 ze zm.).
Jak wynika z treści art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Jeżeli powiatowy lekarz weterynarii z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań Inspekcji, może:
-wyznaczać na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji (pkt 1)
-wyznaczać na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji, świadczących usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt (pkt 1a),
-wyznaczać osoby niebędące pracownikami Inspekcji, posiadające odpowiednie kwalifikacje, do wykonywania niektórych czynności pomocniczych (pkt 2).
Art. 16 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, opisuje tryb postępowania przy wyznaczaniu danej osoby do wykonywania określonych czynności.
Wyznaczenie do wykonania czynności, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii określającej rodzaj i zakres czynności przekazanych do wykonania ( art. 16 ust. 2 ww. ustawy)
Natomiast w myśl art. 16 ust. 3 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej.
wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, następuje po zawarciu przez powiatowego lekarza weterynarii umowy z: osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podmiotem prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a określającej zakres, terminy i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin płatności, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a, dodatkowo imię i nazwisko wyznaczonego lekarza weterynarii świadczącego usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt.
Stosownie do brzmienia § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 stycznia 2018 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii (Dz. U. z 2018 r., poz. 129), lekarzom weterynarii i innym osobom niebędącym pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, wyznaczonym przez powiatowego lekarza weterynarii do wykonywania czynności, o których mowa w art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, zwanej dalej „ustawą”, lekarzom weterynarii niebędącym pracownikami kierowanego przez powiatowego lekarza weterynarii powiatowego inspektoratu weterynarii oraz lekarzom weterynarii i innym osobom niebędącym pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, wyznaczonym przez powiatowego lekarza weterynarii, a także podmiotom prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt, z którymi zawarto umowę, o której mowa w art. 16 ust. 3 ustawy, za wykonywanie czynności określonych w art. 16 ust. 1 ustawy przysługuje wynagrodzenie obejmujące:
1)część podstawową, której wysokość ustala się według stawek określonych w załączniku do rozporządzenia;
2)zwrot udokumentowanych kosztów:
a)dojazdu według stawek określonych w przepisach w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, związanego z wykonywaniem czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia w poz. 1-6, 8, 10, 16, 20, 21, 23 i poz. 24 pkt 3 oraz poz. 25-29, z tym że w przypadku nadzoru nad ubojem, o którym mowa w załączniku do rozporządzenia w poz. 8, zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu przysługuje wyłącznie w przypadku dojazdu do rzeźni nieposiadającej automatycznego przesuwu taśmy,
b)użytych produktów leczniczych weterynaryjnych i wyrobów medycznych w związku z wykonywaniem czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia w poz. 1-6, 20, 21, 25 i 26.
Przechodząc na grunt ustawy podatkowej wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy.
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychód należy uznać zatem każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odrębnym źródłem przychodów jest określona w pkt 2 tego przepisu działalność wykonywana osobiście.
W myśl art. 13 pkt 6 cytowanej ustawy.
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Jednocześnie w myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:
a)podróży służbowej pracownika,
b)podróży osoby niebędącej pracownikiem
-do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).
Stosownie do treści § 2 powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:
1)diety;
2)zwrot kosztów:
a)przejazdów,
b)dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
c)noclegów,
d)innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
Ponadto, zgodnie z § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej, na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży krajowej lub podróży zagranicznej samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy.
Stosownie do § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w ust. 3, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1265 oraz z 2013 r. poz. 21). W tym zakresie obowiązują przepisy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. Nr 27, poz. 271, z późn. zm.).
Aby jednak przedmiotowe świadczenia – do wysokości określonej w ww. rozporządzeniach – korzystały ze zwolnienia, muszą być spełnione warunki wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z jego treścią przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:
-w celu osiągnięcia przychodów lub
-w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
-przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
-przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
W myśl art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:
1)w celu osiągnięcia przychodów lub
2)w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3)przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4)przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania w świetle przepisów art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do zwrotu kosztów dojazdów lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, ale wyznaczonych przez Inspekcję Weterynaryjną do wykonywania określonych czynności w trybie art. 16 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej.
Jak wynika z treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku świadczenia pieniężnego dla powstania przychodu wystarczające jest jego postawienie do dyspozycji lub otrzymanie, a wówczas przysporzenie jest niewątpliwe i bezwarunkowe (oznacza zwiększenie aktywów). W omawianym przypadku mamy do czynienia z wypłacanym lekarzom weterynarii zwrotem poniesionych wydatków, a więc ze świadczeniem pieniężnym. W konsekwencji, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczenie to stanowi przychód lekarzy weterynarii, który należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 6 tej ustawy.
Odnosząc się zaś do oceny możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę, jako płatnika, zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do zwracanych, udokumentowanych kosztów dojazdu lekarzom weterynarii do miejsca świadczenia zleconych czynności – koniecznym jest ustalenie, jak należy rozumieć pojęcie „podróży” użyte w tym przepisie.
Zwrot ten nie został zdefiniowany ani w ustawie podatkowej, ani w innych przepisach. Zatem właściwą metodą odkodowania jego znaczenia jest sięgnięcie do reguł wykładni językowej. Według internetowego Słownika Języka Polskiego (www.sjp.pl) „podróż” to przebywanie drogi do odległego miejsca; przemierzanie rozległych terenów; podróżowanie. Efektem zastosowania wykładni językowej jest więc ustalenie, że podróż to przebycie drogi do jakiegoś odległego miejsca.
Ponadto odnosząc się do znaczenia pojęć „podróż osoby niebędącej pracownikiem” i „podróż służbowa” wskazać należy, że nie są one tożsame. Należy zauważyć, że w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia nie ogranicza się jedynie do podróży służbowych, ale wszelkich podróży osób niebędących pracownikami pod warunkiem, że zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 21 ust. 13 ww. ustawy.
Z powyższego zwolnienia na podstawie omawianego przepisu będzie korzystał zwrot kosztów dojazdów lekarzom weterynarii, niebędących pracownikami Powiatowego Inspektoratu Weterynarii, ale wyznaczonych przez powiatowego lekarza weterynarii do realizacji niektórych czynności w jego imieniu i na rzecz Powiatowego Inspektoratu Weterynarii, jeśli nie zostały zaliczone przez lekarza weterynarii do kosztów uzyskania przychodów, a ponoszone są w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw (tu: Inspekcji Weterynaryjnej). Tym samym, w omawianym przypadku warunki zwolnienia, wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b w zw. z ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostaną spełnione. Natomiast, w przypadku niedotrzymania warunków wynikających z ust. 13 ww. ustawy spowoduje, że świadczenia stanowiące zwrot kosztów dojazdu lekarzy weterynarii wyznaczonych do wykonywania określonych czynności będzie stanowił dla tych lekarzy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że otrzymywany przez lekarzy weterynarii – niebędących pracownikami Powiatowego Inspektoratu Weterynarii, ale wyznaczonych przez powiatowego lekarza weterynarii do realizacji niektórych czynności w jego imieniu i na rzecz Powiatowego Inspektoratu Weterynarii w trybie art. 16 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej – zwrot udokumentowanych kosztów dojazdu stanowi dla nich przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ze zwolnienia – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b w zw. z ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – korzystać będzie zwrot wydatków związanych z przejazdem lekarza weterynarii do innej miejscowości niż ta, w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy, do wysokości określonych w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej, w powiązaniu z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury regulującymi maksymalne stawki za 1 km przebiegu. Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że osoby, którym Wojewódzki Lekarz Weterynarii nakazał wykonywanie określonych czynności, odbywają podróż ze swojego miejsca zamieszkania do (…), gdzie mają zapewniony nocleg oraz wyżywienie na czas wykonywania czynności i skąd dojeżdżają każdego dnia do wyznaczonego miejsca wykonywania czynności na przejściu granicznym w (…). W takim zatem przypadku na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika. Należy jednak podkreślić, że jeżeli zwracane przez Wnioskodawcę ww. koszty będą wyższe od limitów określonych w przedmiotowych rozporządzeniach, to nadwyżka ponad te limity podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).