Temat interpretacji

Zwolnienie przedmiotowe.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30.09.2019 r. Wnioskodawca złożył wniosek o przedłużenie studiów stacjonarnych doktoranckich prowadzonych na Wydziale Prawa i Administracji () na VI rok w roku akademickim 2019/2020. Jednocześnie we wniosku Wnioskodawca wskazał prośbę o zwolnienie z opłat za studia w związku z trudną sytuacją materialną oraz życiową.

10.10.2019 r. Prorektor ds. studentów i jakości kształcenia () wydała decyzję () o przedłużeniu studiów stacjonarnych doktoranckich prowadzonych na () na VI rok w roku akademickim 2019/2020 na warunkach odpłatności w wysokości = 3 000 Euro.

22.10.2019 r. na powyższą Decyzję Pani Prorektor Wnioskodawca złożył wniosek o ponownym rozpatrzeniu sprawy, jednocześnie wskazując prośbę o zwolnienie z opłat za studia w związku z trudną sytuacją materialną oraz życiową.

W tym samym dniu 22.10.2019 r. około godz. 13:30 Wnioskodawca został potrącony przez samochód na oznakowanym przejściu (). W związku z potrąceniem Wnioskodawca doznał wielomiejscowych obrażeń ciała: ().

W okresie 22.10.2019-30.10.2019 Wnioskodawca znajdował się w Klinice ().

()

28.10.2019 r. pismem Prorektora Wnioskodawca został powiadomiony, że opłata za studia doktoranckie będzie obniżona o 20% do wysokości 2,400 Euro (), - Pismo Prorektora ().

21.11.2019 r. Pani Prorektor () wydała Decyzje () o przedłużeniu studiów doktoranckich prowadzonych na () na VI rok w roku akademickim 2019/2020 na warunkach bez odpłatności i zwolniła Wnioskodawcę z opłaty za usługi edukacyjne w wysokości = 3 000 Euro rocznie w związku z trudną sytuacją materialną oraz z okolicznościami związanymi z sytuacją zdrowotną ().

W dniu 6.11.2019 r. Wydział Dochodzeniowo-Śledczy Komendy Rejonowej Policji dla () wszczął postępowanie karne o czyn z art. 177 § 1 K.K. RP w związku z wypadkiem w ruchu drogowym, gdzie Wnioskodawca, jako pieszy, został potrącony przez samochód na oznakowanym przejściu w () w dniu 22.10.2019 r., - (()).

W dniu 28.11.2019 r. Wnioskodawca dostał drogą elektroniczną do wypełnienia druk oświadczenia doktoranta korzystającego ze zwolnienia z opłat za usługi edukacyjne w celu przygotowania informacji PIT ().

Należy wskazać, że () wysłał do () Urzędu Skarbowego dla () druk PIT-11 Informacja o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za 2019 rok, gdzie w rozdziale F. Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 wskazał informację o sumie zwolnionej kwoty za usługi edukacyjne w wysokości = 13 120,80 zł ().

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zwolnienie studenta () w części lub w całości z opłat za kształcenie na studiach doktoranckich zgodnie z tytułem przewidzianym w Zarządzeniu Rektora (), przyjętego na podstawie art. 79 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w związku z trudną sytuacją materialną studenta można uznać za świadczenie pomocy materialnej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz 1387) i tym samym uznać je za wolne od podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Rektor () w oparciu o art. 23 ust. 2 pkt 10 w związku z art. 79 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.) przyjął Zarządzenie (). w sprawie zasad pobierania oraz warunków i trybu zwalniania z opłat za usługi edukacyjne ().

Tak, zgodnie z § 10 ust. 1 ww. Zarządzenia student cudzoziemca może wystąpić do Rektora z uzasadnionym wnioskiem o zwolnienie z opłat w całości lub części. Rektor wydaje decyzję administracyjną w sprawie zwolnienia studenta cudzoziemca z opłat w całości lub części (). Zgodnie z ust. 2 Rektor może zwolnić studenta cudzoziemca z opłat w całości lub części za kształcenie na studiach stacjonarnych w języku polskim, - pkt 3 ().

Zgodnie z § 10 ust. 3 ww. Zarządzenia Rektora podstawę zwolnienia studenta cudzoziemca z opłaty lub rozłożenia na raty określa § 7 ust. 2. Zgodnie z § 7 ust. 2 pkt 4 i 5 podstawą do zwolnienia z opłaty mogą być istotne pogorszenie sytuacji materialnej studenta w trakcie studiów lub istotne pogorszenie sytuacji studenta na jego wyjątkowo trudną sytuację osobistą uzasadniającą wsparcie ().

Zgodnie z art. 43 ust. 3 pkt 4 ustawy z dn. 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 2008 r. N-70, poz. 416) cudzoziemcy mogą podejmować kształcenie na podstawie decyzji rektora uczelni. Zgodnie z art. 43 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy cudzoziemcy, mogą podejmować i odbywać kształcenie bez odpłatności i świadczeń stypendialnych.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2019 r., 2020 r. Nr. 80 poz. 1106) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane na podstawie (postawione) do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenia należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy pod pojęciem, tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Zaprezentowana definicja, mająca swoje źródło w orzecznictwie sądów administracyjnych, znajduje odzwierciedlenie w definicji słownikowej omawianego przepisu (pojęcia), zgodnie z którą nieodpłatne świadczenia oznaczają wszelkie świadczenia nie wymagające opłaty; takie za które się nie płaci, bezpłatne.

Zdaniem Wnioskodawcy Rektor () rozstrzygając wniosek studenta o zwolnienie z opłat za studia w związku z trudną sytuacją studenta bierze pod uwagę kryteria (podstawę) do zwolnienia z opłaty, czyli wypełniają kryteria określone w art. 21 ust. 1 pkt 40 tj. stanowią świadczenia pomocy materialnej dla studentów.

Analogiczne stanowisko zostało uwzględnione w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dn. 09.09.2010 r. (Sygnatura IBPBII/1/415-592/10/MK, ()).

Także w dniu 10.06.2020 r. zostało skierowane zapytanie () w sprawie ww. podatku. ().06.2020 r. otrzymano odpowiedź od KIS. W odpowiedzi wskazano, że jeżeli statut uczelni przewiduje możliwość zwolnienia () z opłat za studia w związku z trudną sytuacją materialnej studenta, to dokonane umorzenie czesnego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku ().

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych pod pojęciem nieodpłatne świadczenia należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy pojęcie nieodpłatne świadczenia oznacza wszelkie świadczenia nie wymagające opłaty; takie za które się nie płaci, bezpłatne.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem są inne źródła. W myśl art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania w szczególności. Wyliczenie zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest zatem jedynie wyliczeniem przykładowym. Zatem do tej kategorii przychodów należy zaliczyć również inne przychody niż wymienione wprost w cyt. przepisie a niemieszczące się w innych kategoriach przychodów, ściśle określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 powołanej ustawy.

Zatem przychodem z innych źródeł określonych w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest również nieodpłatne świadczenie, jeżeli nie jest ono związane z kategorią przychodów określonych w katalogu źródeł w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy.

Podkreślić należy, że to, że świadczenie stanowi przychód podatkowy nie oznacza, że świadczeniobiorca zawsze będzie zobowiązany do uiszczenia podatku. Dane świadczenie może bowiem mieścić się w katalogu zwolnień określonych w treści art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty oraz inne stypendia za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (będący cudzoziemcem) złożył wniosek o przedłużenie studiów stacjonarnych doktoranckich prowadzonych na Wydziale Prawa i Administracji () na VI rok w roku akademickim 2019/2020. Jednocześnie we wniosku Wnioskodawca wskazał prośbę o zwolnienie z opłat za studia w związku z trudną sytuacją materialną oraz życiową. Prorektor () wydała decyzje o przedłużeniu studiów doktoranckich prowadzonych na () na VI rok w roku akademickim 2019/2020 na warunkach bez odpłatności i zwolniła Wnioskodawcę z opłaty za usługi edukacyjne w wysokości = 3 000 Euro rocznie w związku z trudną sytuacją materialną oraz z okolicznościami związanymi z sytuacją zdrowotną.

W myśl art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm), uczelnia publiczna może pobierać opłaty za usługi edukacyjne związane z:

1. kształceniem na studiach niestacjonarnych;
2. powtarzaniem określonych zajęć na studiach stacjonarnych z powodu niezadowalających wyników w nauce;
3. kształceniem na studiach w języku obcym;
4. prowadzeniem zajęć nieobjętych programem studiów;
5. kształceniem cudzoziemców na studiach stacjonarnych w języku polskim.

Stosownie do art. 79 ust. 3 ww. ustawy, uczelnia publiczna ustala warunki i tryb zwalniania z opłat, o których mowa w ust. 1 i 2.

Natomiast zgodnie z art. 324 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, cudzoziemiec może być zwolniony z opłat, o których mowa w art. 79 ust. 1 pkt 2, 3 i 5 oraz art. 163 ust. 2, na zasadach określonych w umowie między uczelniami albo umowie międzynarodowej. Zwolnienie cudzoziemca z tych opłat może nastąpić również na podstawie:

1. decyzji administracyjnej rektora, dyrektora instytutu PAN lub dyrektora instytutu badawczego;
2. decyzji ministra lub decyzji dyrektora NAWA w odniesieniu do jej stypendystów.

Zatem uczelnia publiczna może pobierać opłaty za świadczone usługi edukacyjne związane m.in. z kształceniem cudzoziemców na studiach stacjonarnych w języku polskim. Jednakże cudzoziemiec może zostać zwolniony z takich opłat.

Ponadto w art. 86 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce zostały uwzględnione formy pomocy materialnej dla studentów. Zgodnie z treścią tego przepisu, student może ubiegać się o:

1. stypendium socjalne;
2. stypendium dla osób niepełnosprawnych;
3. zapomogę;
4. stypendium rektora;
5. stypendium finansowane przez jednostkę samorządu terytorialnego;
6. stypendium za wyniki w nauce lub w sporcie finansowane przez osobę fizyczną lub osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną.

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wśród rodzajów pomocy materialnej dla studentów, nie wymieniają umorzenia czesnego dokonanego na wniosek studenta będącego w trudnej sytuacji materialnej.

Podkreślenia wymaga, że tut. organ nie posiada kompetencji do stwierdzenia, czy zwolnienie studenta z obowiązku uiszczenia opłaty (czesnego) za studia można uznać za świadczenie pomocy materialnej dla studenta, ponieważ kwestia ta nie stanowi zagadnienia regulowanego przepisami prawa podatkowego.

Jeżeli jednak statut szkoły wyższej, który jest tworzony i zatwierdzany zgodnie z przepisami ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, przewiduje możliwość takiego umorzenia w związku z trudną sytuacją materialną studenta, to dokonane umorzenie będzie korzystało ze zwolnienia.

Reasumując, zwolnienie cudzoziemca z opłat za kształcenie na studiach stacjonarnych na podstawie decyzji administracyjnej rektora stanowi przychód podatnika zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W związku z załączeniem przez Wnioskodawcę do wniosku dokumentów należy zaznaczyć, że Organ wydając interpretację w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie dokonuje analizy i oceny załączonych do wniosku dokumentów, a jedynie opiera się na przedstawionym we wniosku opisie sprawy.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej tutejszy organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej