Temat interpretacji

możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości:

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 26 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości:

• w części dotyczącej środków pieniężnych wydatkowanych do dnia 31 grudnia 2017 r. jest prawidłowe,

• w części dotyczącej środków pieniężnych wydatkowanych po dniu 31 grudnia 2017 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 31 grudnia 2019 r., nr 0113-KDWPT.4011.28.2019.1.KU, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 31 grudnia 2019 r. (doręczono w dniu 14 stycznia 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 20 stycznia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Za kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca zakupił działkę budowlaną oraz wybudował dom jednorodzinny. Po sprzedaży domu, nie mając stałego miejsca zamieszkania rozpoczął poszukiwania gotowego domu do zamieszkania lub lekkiego remontu. Ceny gotowych nieruchomości, które sprostałyby potrzebom sześcioosobowej rodziny (rodzina Wnioskodawcy na tamtą chwilę to 4 osoby w tym dwójka dzieci oraz Jego dziadkowie, od których dostał dom i po sprzedaży w dalszym ciągu mieli mieszkać razem z Nim). Zakupu działki Wnioskodawca dokonał niemalże rok po sprzedaży, gdyż w tym czasie na rynku nieruchomości panował znaczny deficyt okazyjnych pod względem lokalizacji oraz ceny działek budowlanych. Po znalezieniu działki, procedury przygotowania nieruchomości do sprzedaży ze strony właściciela oraz cała procedura przygotowania gotowego projektu do pozwolenia na budowę, jak i samo pozwolenie ma swój określony czas, na który Wnioskodawca nie miał wpływu. Faktury, którymi dysponuje pokazują, jak krok po kroku był budowany dom w kolejnych etapach, począwszy od zakupu materiałów budowlanych przeznaczonych na stan surowy poprzez instalacje oraz na samym końcu etap wykończeniowy, który przypada już na 2018 r. Budowa domu zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę rozpoczęła się pod koniec maja 2017 r. Technologia budowy domu metodą tradycyjną nie pozwalała w żaden sposób na zamieszkanie w gotowym domu i całkowite zakończenie budowy do końca 2017 r.

W czasie, kiedy Wnioskodawca budował dom w powiecie wielickim panował deficyt na niektóre materiały budowlane oraz na ekipy budowlano-remontowe, które z uwagi na nadmiar zleceń nie chciały się podjąć kolejnej inwestycji. Zakończenie budowy oraz doprowadzenie domu do stanu, w którym można zamieszkać przypadł na czerwiec-lipiec 2018 r., czyli cała inwestycja zakończyła się w ciągu 1 roku co z pewnością jest bardzo krótkim czasem budowy i wykończenia domu.

Wnioskodawca nadmienił także, że dom, który otrzymał w formie darowizny był domem rodzinnym Jego mamy, mieszkał w nim od urodzenia, a także od kilkunastu lat był tam zameldowany. Po sprzedaniu domu Wnioskodawca nie mógł sobie pozwolić na to, aby nie przeznaczać pieniędzy w całości na cele mieszkaniowe, tym bardziej, że dziadkowie, którzy tam mieszkali również w momencie sprzedaży wyprowadzili się razem z Jego rodziną do nowego miejsca. Decyzja o sprzedaży domu, który Wnioskodawca otrzymał od dziadków była podyktowana tym, że dom ten nie spełniał w całości potrzeb Jego rodziny. Był to dom ponad stuletni, który wymagał remontu, a dziadek był osobą całkowicie niepełnosprawną z powodu choroby (stwardnienie rozsiane), dlatego też potrzebował domu, który ułatwi zarówno jemu, jak i Wnioskodawcy życie pod jednym dachem. Chodziło głównie o przystosowaną łazienkę oraz pokój, a także wjazd, czy wyjazd z domu na wózku inwalidzkim. Wnioskodawca chciał ułatwić dziadkom życie i zapewnić im jak najlepsze warunki mieszkaniowe.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 16 stycznia 2020 r. wskazał, że darowizna nastąpiła w dniu 22 lipca 2014 r. Przedmiotem darowizny była działka wraz z budynkiem mieszkalnym. Darowizna nastąpiła do majątku odrębnego Wnioskodawcy. Sprzedaż darowanego domu nastąpiła w dniu 22 października 2015 r. przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zostały zadeklarowane w całości jako przeznaczone na własne potrzeby mieszkaniowe (zakup działki i budowę domu dla 5-osobowej rodziny), a co za tym idzie, korzystające ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, Wnioskodawca dodał, że od początku 2016 r. starał się nabyć (znaleźć) nieruchomość spełniającą oczekiwania Jego rodziny, ale z uwagi na boom w nieruchomościach stało się to dość problematyczne. W dniu 22 listopada 2016 r. Wnioskodawca nabył działkę gruntu celem budowy na niej budynku mieszkalnego. Z uwagi na opóźnienie (niezależne od Wnioskodawcy) w zakupie działki, rozpoczęcie procedur związanych z uzyskaniem zezwolenia na budowę oraz zakupem materiałów do końca 2017 r. wydatkowana została kwota 258 000 zł, w 2018 r. kwota 85 000 zł. Począwszy od 2017 r. do 2018, tj. do dnia odbioru budowalnego Wnioskodawca ponosił wydatki na budowę budynku mieszkalnego. Powyższe wydatki w całości zostały sfinansowane ze środków uzyskanych ze sprzedaży darowanej nieruchomości. Faktury potwierdzające poniesienie wydatków wystawione zostały na dane osobowe Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:
Czy w przypadku, gdy zadeklarowane środki pieniężne przeznaczone na własne cele mieszkaniowe nie zostaną wydatkowane w okresie 2 lat z przyczyn niezależnych (brak materiałów budowlanych, siły roboczej, odmowa przyjęcia zadatku na poczet zamówień), będą w dalszym ciągu korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, korzystają ze zwolnienia z podatku, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch, a od 2020 r. trzech, lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki, które poniósł w związku z budową i wykończeniem domu w 2018 r. również powinny korzystać ze zwolnienia, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Za kwotę uzyskaną ze sprzedaży domu otrzymanego w formie darowizny Wnioskodawca zakupił działkę budowlaną oraz wybudował nowy budynek mieszkalny jednorodzinny. Na początku poszukiwał domu gotowego do zamieszkania lub lekkiego remontu, jednak ceny dostępnych gotowych nieruchomości znacznie przewyższały budżet jakim dysponował. Dlatego też została podjęta decyzja o zakupie działki i budowie domu. Wnioskodawca zakupu działki dokonał dopiero po roku czasu od sprzedaży, gdyż w tym czasie na rynku nieruchomości panował znaczny deficyt okazyjnych pod względem lokalizacji oraz ceny działek budowlanych. Procedury zakupu, czyli przygotowania nieruchomości do sprzedaży ze strony właściciela, jak i cała procedura pozwolenia na budowę ma swój określony czas, na który nie miał On wpływu. Faktury, którymi dysponuje Wnioskodawca pokazują jak krok po kroku był budowany dom, w kolejnych etapach, począwszy od materiałów budowlanych przeznaczonych na stan surowy, poprzez instalacje oraz na samym końcu etap wykończeniowy, który w Jego przypadku przypadał na 2018 r. Jednak z uwagi na to, że budowa rozpoczęła się dopiero pod koniec maja 2017 r., technologia budowy domu metodą tradycyjną nie pozwalała na zakończenie wszystkich prac zezwalających na zamieszkanie w domu do końca 2017 r. W czasie, w którym budowany był przez Wnioskodawcę dom, panował w powiecie wielickim deficyt na niektóre materiały budowlane oraz na ekipy budowlano-remontowe, które chciały podjąć szybką współpracę.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości:

• w części dotyczącej środków pieniężnych wydatkowanych do dnia 31 grudnia 2017 r. jest prawidłowe,

• w części dotyczącej środków pieniężnych wydatkowanych po dniu 31 grudnia 2017 r. jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2015 r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

&‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego w dniu 22 lipca 2014 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie działkę wraz z budynkiem mieszkalnym. Sprzedaż darowanego domu nastąpiła w dniu 22 października 2015 r.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2015 r. ww. nieruchomości, którą Wnioskodawca nabył w 2014 r. w drodze darowizny, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiło przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c). (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać zwolnieniu z opodatkowania.

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych

Z treści wniosku wynika, że przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zostały przez Wnioskodawcę zadeklarowane w całości, jako przeznaczone na własne potrzeby mieszkaniowe korzystające ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 22 listopada 2016 r. Wnioskodawca nabył działkę gruntu celem budowy na niej budynku mieszkalnego. Z uwagi na opóźnienie w zakupie działki, rozpoczęcie procedur związanych z uzyskaniem pozwolenia na budowę oraz zakupem materiałów do końca 2017 r. wydatkowana została kwota 258 000 zł, w 2018 r. kwota 85 000 zł. Począwszy od 2017 r. do 2018, tj. do odbioru budowalnego Wnioskodawca ponosił wydatki na budowę budynku mieszkalnego.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostałby w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód w całości korzystałby ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P,

gdzie:

D dochód z odpłatnego zbycia,

W wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P przychód z odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

Z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z powyższego zwolnienia, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości oraz praw do lokali wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych musi zostać wydatkowany począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na cele w nim określone.

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ww. ustawy ma charakter zamknięty jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe, w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Przy czym podkreślić należy, że w ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód z odpłatnego zbycia ma zostać wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Poprzedzenie wyrażenia cele mieszkaniowe przymiotnikiem własne świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Należy wyjaśnić, że warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości nie później niż w okresie dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie. Przy czym zauważyć należy, że samo wydatkowanie środków nie jest wystarczające. Istotne jest to, aby środki te zostały wydatkowane w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, w terminie nieprzekraczającym dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie (darowanej nieruchomości).

Zatem, środki pieniężne uzyskane z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości wydatkowanie na zakup nowej działki oraz budowę domu mieszkalnego w okresie dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie (2015 r.), tj. do dnia 31 grudnia 2017 r., korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast wydatkowanie środków pieniężnych uzyskanych z ww. sprzedaży (na budowę domu/jego wykończenie), po upływie dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie (2015 r.), tj. po dniu 31 grudnia 2017 r. nie uprawnia Wnioskodawcy do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania uzyskanych środków pieniężnych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę w 2015 r. działki wraz z budynkiem mieszkalnym nabytej w darowiźnie w 2014 r. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów tej ustawy, ponieważ jej odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Jednakże, środki pieniężne uzyskane w 2015 r. z ww. sprzedaży, wydatkowane przez Wnioskodawcę do końca 2017 r. na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (na zakup nowej działki oraz budowę domu), będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Natomiast środki pieniężne uzyskane z tej sprzedaży i wydatkowane na własne cele mieszkaniowe po upływie dwóch lat, po dniu 31 grudnia 2017 r. (tj. w 2018 r.), licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie (2015 r.) nie będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego. Organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Organ zaznacza również, że prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm. ). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej