Zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wydatków sfinansowanych z wkładu własnego w związku z realizacja Projektów UE - Interpretacja - 0113-KDIPT2-3.4011.338.2020.2.RR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 07.07.2020, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.338.2020.2.RR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wydatków sfinansowanych z wkładu własnego w związku z realizacja Projektów UE

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2020 r. (data wpływu 23 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 2 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków sfinansowanych z wkładu własnego w związku z realizacją Projektów UE jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków sfinansowanych z wkładu własnego w związku z realizacją Projektów UE.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 17 czerwca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.338.2020.1.RR (doręczonym dnia 22 czerwca 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 2 lipca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 29 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem () (dalej: Spółka). Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki oraz podatnik podatku dochodowego, rozlicza przychody i koszty Spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT.

Spółka jest producentem (). Działalność Spółki obejmuje również (). Spółka dostarcza wysokiej jakości dedykowane produkty i rozwiązania zwiększające efektywność i bezpieczeństwo w przemyśle.

Dynamicznie rozwijająca się branża, w której funkcjonuje Spółka, a także innowacyjne rozwiązania podmiotów konkurencyjnych inspirują Spółkę do opracowywania nowych rozwiązań, a także do ulepszania dotychczasowych produktów i procesów. W związku z tym Spółka nieustannie prowadzi własne prace badawczo-rozwojowe, wśród których wymienić należy m.in.:

  • projektowanie i kolejno wprowadzanie na rynek nowych produktów, które dotychczas nie były produkowane w Spółce,
  • wprowadzanie znaczących modyfikacji parametrów i rozwijanie produktów już wdrożonych przez Spółkę na rynek,
  • usprawnienia wewnętrznych procesów w zakresie produkcji.

Co do zasady, działania Spółki zmierzają do opracowywania innowacyjnych produktów cechujących się nowymi parametrami lub do tworzenia rozwiązań o znacznie ulepszonych właściwościach, a następnie wprowadzania ich na rynek. W tym celu Spółka na swoje potrzeby, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne, prowadzi w sposób systematyczny szereg działań o charakterze badawczo-rozwojowym (dalej: Działalność B+R). Działalność ta obejmuje opracowywanie nowych produktów o znacznie ulepszonych parametrach, projektowanie koncepcji nowych rozwiązań mających zastosowanie w przemyśle, tworzenie innowacyjnych narzędzi, opracowywanie i wdrażanie specjalistycznych systemów elektronicznych i/lub elektroenergetycznych oraz usprawnienia w zakresie technologii produkcji. W trakcie ww. prac badawczo-rozwojowych Spółka korzysta z aktualnie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w odniesieniu do projektowania i opracowywania nowych/znacząco ulepszonych wyrobów i produktów oraz procesów produkcyjnych. Dzięki temu Spółka czerpie korzyści finansowe, które wynikają nie tylko z wyższego poziomu efektywności procesów oraz ulepszonych parametrów produktów, ale także z niższej kosztochłonności produkcji.

W związku z prowadzoną przez Spółkę Działalnością B+R Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, tj. dokonać odliczenia kosztów Działalności B+R zgodnie z art. 26e oraz 26f ustawy o PIT (dalej: Ulga B+R), w oparciu o definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje, że każdorazowo Działalność B+R Spółki prowadzona jest w formie projektów badawczo-rozwojowych w oparciu o wewnętrzną procedurę wprowadzoną w firmie. Znaczna część realizowanych projektów jest objęta częściowym dofinansowaniem z budżetu Unii Europejskiej w ramach (). Dotychczas zrealizowane przez Spółkę prace obejmują m.in. 3 projekty objęte dofinansowaniem, które zostały zrealizowane (zakończone) w latach poprzednich (dalej: Projekty UE):

  • Projekt nr 1 realizowany w ramach działania 1.1.1 pt. ()

Projekt polegał na opracowaniu innowacyjnego w skali światowej systemu do (). Dzięki opracowaniu nowego systemu i technologii jego wytwarzania możliwe było jej wdrożenie do własnej działalności gospodarczej Spółki oraz zaoferowanie nowego wyrobu na rynek polski i światowy. Nowy system ().

Prace projektowe obejmowały realizację 3 etapów:

  1. opracowanie modeli prototypów innowacyjnego systemu ();
  2. opracowanie technologii wytwarzania nowego systemu () oraz wytworzenie niekomercyjnych prototypów;
  3. badania prototypów i weryfikację przyjętych założeń technologicznych oraz opracowanie końcowej przemysłowej technologii wytwarzania elementów innowacyjnego systemu ().

W ramach niniejszego projektu wkład własny Spółki stanowił 50% wartości projektu, a poniesione koszty obejmowały m.in.: wynagrodzenia pracowników, składki z tytułu tych należności, materiały i surowce wykorzystywane w realizacji projektu, ekspertyzy, opinie i usługi doradcze, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych.

  • Projekt nr 2 realizowany w ramach działania 1.2 pt. ()

Celem projektu było opracowanie innowacyjnej technologii zaawansowanej produkcji (). Projekt zrealizowano w partnerstwie kilku firm.

Wynikiem prac projektowych było opracowanie i wykonanie nowych rozwiązań konstrukcyjnych narzędzi, cechujących się zwiększoną żywotnością, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniej jakości, ograniczonym zużyciu surowców oraz zautomatyzowaniu procesu produkcji.

W ramach niniejszego projektu wkład własny Spółki stanowił 25% wartości projektu, a poniesione koszty obejmowały: wynagrodzenia pracowników, składki z tytułu tych należności, materiały i surowce wykorzystywane w realizacji Projektu, ekspertyzy, opinie i usługi doradcze, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych.

  • Projekt nr 3 realizowany w ramach działania 4.1.4 pt. ()

Projekt polegał na opracowaniu innowacyjnego w skali ogólnoświatowej, systemu ().

System docelowo składać się miał ze ().

Projekt obejmował 10 etapów (8 dotyczy badań przemysłowych, a 2 prac rozwojowych), które realizowano w ramach konsorcjum () składającego się z firmy () oraz Wydziału ().

W ramach niniejszego projektu wkład własny Spółki stanowił 25% wartości projektu, a poniesione koszty obejmowały m.in.: wynagrodzenia pracowników, składki z tytułu tych należności, materiały i surowce wykorzystywane w realizacji Projektu, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych.

Ze względu na zakres prowadzonej działalności Wnioskodawca planuje dokonać odliczenia zgodnie z art. 26e ustawy o PIT, a w szczególności wskazuje, że:

  • prowadzona przez Spółkę Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 5a pkt 39 lit. a ustawy o PIT,
  • w ewidencji rachunkowej Spółka wyodrębni koszty kwalifikowane związane z realizacją Działalności B+R i zostaną one wykazane w zeznaniach podatkowych za lata podatkowe, w których Działalność B+R jest i będzie realizowana,
  • jeśli w 2019 r. i w latach następnych Wnioskodawca będzie uzyskiwać przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, to odliczeń z tytułu Ulgi B+R Wnioskodawca zamierza dokonywać tak, iż kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3,
  • Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu,
  • Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 ustawy o PIT,
  • Wnioskodawca nie zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych, budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością,
  • Wnioskodawca ani Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Wniosek ma na celu potwierdzenie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego na gruncie przepisów obowiązujących zarówno przed, jak i po 1 stycznia 2018 r.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

Czy czynności wykonywane w ramach Działalności B+R nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do nowych/znacząco ulepszonych wyrobów i produktów oraz procesów/technologii produkcyjnych?

Czynności realizowane w ramach Działalności B+R:

  1. mają charakter twórczy,
  2. były podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów i rozwiązań/technologii,
  3. nie obejmowały i nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do nowych/znacząco ulepszonych wyrobów i produktów oraz procesów/technologii produkcyjnych.

Kwalifikacja, czy czynności wykonywane przez Spółkę w ramach prac B+R mają wskazany w zapytaniu charakter, a tym samym czy spełniają przesłanki uznania za działalności badawczo- rozwojową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej updop) jest przedmiotem wniosku.

W jakich latach podatkowych Spółka prowadziła/prowadzi Działalność B+R, w jakich latach podatkowych Spółka prowadziła projekty objęte unijnym dofinansowaniem z budżetu Unii Europejskiej w ramach () oraz w jakich latach podatkowych Wnioskodawca skorzystał/będzie korzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową?

Działalność B+R jest prowadzona w Spółce od roku 2015. Obejmuje ona opracowywanie nowych produktów o znacznie ulepszonych parametrach, projektowanie koncepcji nowych rozwiązań mających zastosowanie w przemyśle, tworzenie innowacyjnych narzędzi, opracowywanie i wdrażanie specjalistycznych systemów elektronicznych i/lub elektroenergetycznych oraz usprawnienia w zakresie technologii produkcji. W trakcie ww. prac badawczo-rozwojowych Spółka korzysta z aktualnie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w odniesieniu do projektowania i opracowywania nowych/znacząco ulepszonych wyrobów i produktów oraz procesów produkcyjnych.

Projekty objęte unijnym dofinansowanie z budżetu UE (dalej: Projekty UE) w ramach () były prowadzone w następujących latach:

  • Projekt nr 1 realizowany w ramach działania 1.1.1 pt. (), okres realizacji: 01/03/2017-28/02/2020,
  • Projekt nr 2 realizowany w ramach działania 1.2 pt. (), okres realizacji 29/08/2005-31/12/2019,
  • Projekt nr 3 realizowany w ramach działania 4.1.4 pt. (), okres realizacji: 01/09/2017-31/08/2020.

Wnioskodawca doprecyzowuje, że zamierza korzystać z Ulgi B+R za rok 2019, jednak wniosek ma na celu potwierdzenie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego na gruncie przepisów obowiązujących zarówno przed, jak i po 2018 r.

Czy wskazane koszty projektów dotyczących wynagrodzeń pracowników i składek z tytułu tych należności stanowią/będą stanowić koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez pracowników na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu?

Tak, koszty projektów dotyczących wynagrodzeń pracowników i składek z tytułu tych należności stanowiły i będą stanowić koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez pracowników na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu.

Czy wskazane koszty projektów dotyczące materiałów i surowców stanowią/będą stanowić koszty kwalifikowane tyko w tej części, w której będą bezpośrednio związane z działalnością badawczą-rozwojową?

Tak, koszty projektów dotyczące materiałów i surowców stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane tyko w tej części, w której będą bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Czy wskazane koszty projektów dotyczące ekspertyz, opinii i usług doradczych są/będą wykonywane/świadczone na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1669, z późn. zm.)?

Tak, koszty projektów dotyczące ekspertyz, opinii i usług doradczych są/były wykonywane/świadczone na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1669, z późn. zm.).

Czy wskazane koszty projektów dotyczące ekspertyz, opinii i usług doradczych są/będą wykonywane/świadczone na podstawie umowy przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r., poz. 1620 z późn. zm.)?

Tak, wskazane koszty projektów dotyczące ekspertyz, opinii i usług doradczych były wykonywane/świadczone na podstawie umowy przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r., poz. 1620, z późn. zm.).

Czy wskazane koszty projektów dotyczące odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych stanowią/będą stanowić koszty kwalifikowane tylko w zakresie tych środków trwałych, które są wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej;

Tak, wskazane koszty projektów dotyczące odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane tylko w zakresie tych środków trwałych, które są wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sposób finansowania Projektów UE ze środków własnych nie spełnia przesłanki wskazanej w art. 26e ust. 5 ustawy o PIT i w konsekwencji koszty kwalifikowane wskazane w art. 26e ust. 2 oraz ust. 3 poniesione przez Spółkę w ramach Projektów UE sfinansowanego z wkładu własnego Spółki mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę w ramach Ulgi B+R?

Niniejsza interpretacja została wydana w stanie faktycznym dotyczącym 2019 r. oraz w zdarzeniu przyszłym. W części dotyczącej potwierdzenia opisu stanu faktycznego na gruncie przepisów obowiązujących przed 2019 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest Jego stanowisko, zgodnie z którym sposób finansowania Projektów UE ze środków własnych nie spełnia przesłanki wskazanej w art. 26e ust. 5 ustawy o PIT i w konsekwencji koszty kwalifikowane wskazane w art. 26e ust. 2 oraz ust. 3 poniesione przez Spółkę w ramach Projektów UE sfinansowanego z wkładu własnego Spółki mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę w ramach Ulgi B+R.

Przepisy dot. Ulgi B+R

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 30 września 2018 r., badania naukowe oznaczały:

  1. badania podstawowe &‒ oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
  2. badania stosowane &‒ prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
  3. badania przemysłowe &‒ badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

W myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe oznaczały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

  1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
  2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Natomiast, zgodnie z nowelizacją art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy o PIT, która weszła w życie z dniem 1 października 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. &‒ Przepisy wprowadzające ustawę &‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 poz. 1669), badania naukowe zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 poz. 1668, dalej: Prawo o SWiN). W konsekwencji, na gruncie znowelizowanego art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, badania naukowe to:

  1. badania podstawowe &‒ rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
  2. badania aplikacyjne &‒ rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT znowelizowanego razem z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN.

Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Oznacza to skrócenie definicji prac rozwojowych wskazanej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT o przykłady prac rozwojowych w zakresie prototypów. O tym, że zmiana ta miała na celu uproszczenie definicji świadczy to, że prace rozwojowe w zakresie prototypów są działalnością badawczo-rozwojową w klasyfikacji OECD, na którą powołuje się w nowelizacji ustawodawca, a w poprzedniej definicji występowały jedynie w ramach przykładów (co wynika z wymienienia ich po zwrocie: w szczególności).

O doprecyzowującym i ujednolicającym charakterze nowelizacji świadczy również fakt, że zmiana definicji miała miejsce z dniem 1 października 2018 r. W konsekwencji, również zdaniem ustawodawcy, nie wpłynęła ona zakres obowiązku podatkowego &‒ tu Ulgi B+R. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, również na gruncie znowelizowanych przepisów pomocne w zakresie klasyfikacji badań naukowych i prac rozwojowych będą dokumenty opracowane przez OECD.

W brzmieniu przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2018 r., zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z kolei, zgodnie z art. 26e ust. 5 ustawy o PIT, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie.

W świetle wyżej przywołanych przepisów podatnicy są uprawnieni do odliczenia na podstawie art. 26e ust. 1 ustawy o PIT kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 26e ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PIT, pod warunkiem że koszty te zostały poniesione na działalność badawczo-rozwojową oraz zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 26e ust. 4-10 ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka w związku z realizowaną Działalnością B+R w latach poprzednich zrealizowała 3 projekty badawczo-rozwojowe objęte częściowo dofinansowaniem ze środków publicznych.

W tym kontekście Wnioskodawca zamierza skorzystać z Ulgi B+R w celu odliczenia kosztów kwalifikowanych zgodnie z art. 26e ustawy o PIT. W ramach Ulgi B+R Wnioskodawca zamierza rozliczyć te koszty kwalifikowane odnoszące się do Projektów UE, które obejmowały:

  • wynagrodzenia pracowników,
  • składki z tytułu ww. należności,
  • materiały i surowce wykorzystywane w realizacji projektu,
  • ekspertyzy, opinie i usługi doradcze,
  • odpisy amortyzacyjne od środków trwałych,

zgodnie z takim ich udziałem w całkowitych kosztach Projektów UE, który odnosił się wyłącznie do kosztów niezwróconych Spółce w formie dofinansowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle zawartych z instytucją umów, w przypadku realizacji przez Spółkę Projektów UE nie dochodzi bowiem do całkowitego zwrotu poniesionych przez Spółkę kosztów, a jedynie do zwrotu tej części całkowitych kosztów Projektów UE, która nie stanowi wkładu własnego Spółki i została zawarta w umowach o dofinansowanie odnoszących się do wskazanych w opisie stanu faktycznego Projektów UE.

Należy przy tym zauważyć, że w Spółka nie otrzymuje całkowitego zwrotu w jakiejkolwiek formie, o którym mowa w art. 26ed ust. 5 ustawy o PIT, a jedynie jego część. Spółka pragnie zauważyć, że art. 26e ust. 5 ustawy o PIT ma na celu w szczególności wyłączenie możliwości odliczenia z tytułu Ulgi B+R kosztów, które zostały pokryte przez uzyskaną dotację. Zostało to wskazane m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

  • w interpretacji z dnia 29 września 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.280.2019.1.MBD): Wykładnia językowa art. 18d ust. 5 uCIT, wskazuje wyraźnie, że jeżeli koszt kwalifikowany został w jakiejkolwiek formie zwrócony podatnikowi, to w tej części nie podlega odliczeniu. Natomiast, taki koszt może być odliczony w części niepokrytej dofinansowaniem, a także;
  • w interpretacji z dnia 30 sierpnia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.240.2019.1.APO): Pytanie Wnioskodawcy dotyczy tylko i wyłącznie Kosztów B+R w części niesfinansowanej z dotacji, gdyż tylko takie uprawniają do skorzystania z ulgi podatkowej określonej w art. 18d Ustawy o CIT. Podsumowując, wymienione w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Koszty B+R w części niesfinansowanej z dotacji, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 oraz art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT.

Do takiego wniosku prowadzi też wykładnia funkcjonalna art. 18d ust. 5 ustawy CIT będącego przepisem analogicznym w ustawie o CIT do art. 26e ust. 5 ustawy o PIT. Celem obu przepisów jest zapewnienie, by w kosztach stanowiących podstawę obliczenia Ulgi B+R nie były uwzględniane koszty, których ciężaru ekonomicznego nie poniósł podatnik. W świetle powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie on mógł zastosować Ulgę B+R do wydatków zaliczanych do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2-3 ustawy o PIT, ponoszonych w związku z realizacją projektów, w ramach których Spółka otrzymała dofinansowanie ze środków UE, w części nieobjętej dofinansowaniem.

Stanowisko organu odnosi się do przepisów zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jednak z uwagi na analogię, interpretacja przepisów wskazana w przywołanych interpretacjach ma zastosowanie również w przepisach odnoszących się do ustawy o PIT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że w opisanej sytuacji dochodzi tylko do zwrotu części kosztów, o którym mowa w art. 26e ust. 5 ustawy o PIT, ponieważ Spółka finansowała Projekty UE również ze środków własnych. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, możliwe jest odliczenie w ramach Ulgi B+R wskazanych w niniejszym dokumencie kosztów poniesionych przez Spółkę i niezwróconych w ramach dotacji.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym sposób finansowania Projektów UE ze środków własnych nie spełnia przesłanki wskazanej w art. 26e ust. 5 ustawy o PIT i w konsekwencji koszty kwalifikowane wskazane w art. 26e ust. 2 oraz ust. 3 poniesione przez Spółkę w ramach Projektów UE sfinansowanego z wkładu własnego Spółki mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę w ramach Ulgi B+R.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do powyższego doprecyzował, że jak zostało wskazane we wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzona przez Spółkę Działalność B+R w ramach Projektów UE stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 o czym stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy stosuje się odpowiednio do:

  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

W świetle powyższego wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych &− oznacza to:

  1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. &− Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
  2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. &− Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. &− Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy mający na celu tworzenie, tworzyć powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo systematyczny występuje w sformułowaniu podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny, a więc odnosi się do działalności, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w przepisach dotyczących działalności badawczo-rozwojowej, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Przechodząc do przepisów dotyczących ulgi badawczo-rozwojowej, należy zacytować art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty kwalifikowane uznaje się:

  1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
    1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
  1. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
    2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
  1. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. &‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
  2. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
    4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
  1. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
    1. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
    2. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
    3. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
    4. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 26 ust. 3 powołanej ustawy, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Stosownie do art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 26e ust. 6 ww. ustawy, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z kolei stosownie do art. 26e ust. 7 powoływanej ustawy, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

  1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. &− Prawo przedsiębiorców &− 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
  2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a &− 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
  3. w przypadku pozostałych podatników &− 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia &− odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części &− dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Należy zatem stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

  • podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
  • koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, stosuje odliczenie jedynie do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględnianie w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów,
  • w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
  • podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
  • kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: Spółka). Spółka opracowuje nowe rozwiązania, a także ulepsza dotychczasowe produkty i procesy. Spółka dostarcza wysokiej jakości dedykowane produkty i rozwiązania zwiększające efektywność i bezpieczeństwo w przemyśle. Spółka nieustannie prowadzi prace rozwojowe, wśród których można wymienić m.in. projektowanie i kolejno wprowadzanie na rynek nowych produktów, które dotychczas nie były produkowane w Spółce, wprowadzanie znaczących modyfikacji parametrów i rozwijanie produktów już wdrożonych przez Spółkę, usprawnienia wewnętrznych procesów. Działania Spółki zmierzają do opracowania innowacyjnych produktów, cechujących się nowymi parametrami lub do tworzenia rozwiązań o znacznie ulepszonych właściwościach, a następnie wprowadzenie ich na rynek. W tym celu Spółka na swoje potrzeby prowadzi w sposób systematyczny szereg działań o charakterze badawczo-rozwojowym. Działalność ta obejmuje opracowywanie nowych produktów o znacznie ulepszonych parametrach, projektowanie koncepcji nowych rozwiązań mających zastosowanie w przemyśle, tworzenie innowacyjnych narzędzi, opracowywanie i wdrażanie specjalistycznych systemów elektronicznych i/lub elektroenergetycznych oraz usprawnienia w zakresie technologii produkcji. W trakcie prac badawczo-rozwojowych Spółka korzysta z aktualnie dostępnej wiedzy oraz umiejętności w odniesieniu do projektowania i opracowywania nowych/znacząco ulepszonych wyrobów i produktów oraz procesów produkcyjnych. Ponadto Wnioskodawca doprecyzował, że czynności realizowane w ramach działalności badawczo-rozwojowej mają charakter twórczy, były podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów i rozwiązań/technologii. Ponadto czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej nie obejmowały i nie będą obejmowały rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do nowych/znacząco ulepszonych wyrobów i produktów oraz procesów/technologii produkcyjnych. Każdorazowo działalność B+R Spółki prowadzona jest w formie projektów badawczo-rozwojowych, których znaczna część jest objęta częściowym dofinansowaniem z budżetu Unii Europejskiej. Dotychczas zrealizowane przez Spółkę prace obejmują m.in. trzy projekty objęte dofinansowaniem, tj. (), () oraz (). Wkład własny Spółki w ramach poszczególnych Projektów stanowił 25% lub 50% wartości projektu. W ramach wskazanych projektów Spółka ponosi następujące koszty: wynagrodzenia pracowników, składki z tytułu ww. należności, materiały i surowce wykorzystywane w realizacji projektu, ekspertyzy, opinie i usługi doradcze, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, zgodnie z takim ich udziałem w całkowitych kosztach projektów, który odnosił się wyłącznie do kosztów niezwróconych Spółce w formie dofinansowania.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że działania realizowane przez Spółkę stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są podejmowane w sposób systematyczny w celu pozyskania i zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tej wiedzy do tworzenia nowych produktów lub wprowadzenia znacznych ulepszeń w już istniejących produktach, projektowanie koncepcji nowych rozwiązań mających zastosowanie w przemyśle, tworzenie innowacyjnych narzędzi, opracowywanie i wdrażanie specjalistycznych systemów elektronicznych i/lub elektroenergetycznych oraz usprawnienia w zakresie technologii produkcji. Co więcej, prace realizowane przez Spółkę nie mają charakteru rutynowego. Zatem słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, że prowadzona przez Spółkę działalność w przedstawionym we wniosku opisie jest/będzie działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z przywołanym powyżej art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że zrealizowane projekty badawczo-rozwojowe Spółki były objęte częściowo dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej.

Jak wskazał Wnioskodawca, w związku z przyznanym dofinansowaniem w ramach wsparcia finansowanych z funduszy Unii Europejskiej zamierza zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki stanowiące koszt uzyskania przychodu, które zaliczają się do przewidzianego w tym przepisie katalogu jedynie w części, w której nie zostały zwrócone w formie dotacji.

Wykładnia językowa art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje wyraźnie, że jeżeli koszt kwalifikowany został w jakiejkolwiek formie zwrócony podatnikowi, to w tej części nie podlega odliczeniu. Natomiast taki koszt może być odliczony w części niepokrytej dofinansowaniem.

Do takiego wniosku prowadzi też wykładnia funkcjonalna tej regulacji. Celem tego przepisu jest zapewnienie, by w kosztach stanowiących podstawę obliczenia ulgi badawczo-rozwojowej nie były uwzględniane koszty, których ciężaru ekonomicznego nie poniósł podatnik.

Należy także zauważyć, że z opisu sprawy wynika, ze zostały spełnione wszystkie pozostałe przesłanki uprawniające do skorzystania analizowanej ulgi.

Reasumując &‒ prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sposób finansowania Projektów UE ze środków własnych nie spełnia przesłanki wskazanej w art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji koszty kwalifikowane wskazane w art. 26e ust. 2 oraz ust. 3 poniesione przez Spółkę w ramach Projektów UE sfinansowanego z wkładu własnego Spółki mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę w ramach ulgi badawczo-rozwojowej proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku Spółki.

Jednocześnie w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej