Wydatki na remont studia nagrań oraz adaptację akustyczną pomieszczeń Wnioskodawca poniósł w okresie listopad 2019 - styczeń 2020. Wydatki te, jako inwestycja w obcym środku trwałym podlegają amortyzacji, w związku, z czym nie zostały zaliczane bezpośrednio w koszty prowadzonej działalności gospodarczej.

Część wyposażenia studia nagrań m.in. system nagraniowy do studia stanowi środek trwały, ponadto, licencje do specjalistycznego oprogramowania wykorzystywanego w studio nagrań m.in. (...) oraz licencje do bibliotek dźwięku, klucze sprzętowe do sprzętu audio, wydatki licencyjne logotypu Roboto Sound, stanowią wartości niematerialne i prawne.

Czy odpisy amortyzacyjne od oprogramowania, stanowią/będą stanowić koszt kwalifikowany, wyłącznie w części, w jakiej były/są/będą wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej?

Wydatki na oprogramowanie (specjalistyczne oprogramowanie do obsługi studia nagrań m.in. (...), zostały poniesione w związku z realizowanymi przez Wnioskodawcę projektem „Saint-Tropez i spięcie dwóch lokalizacji”. Odpisy amortyzacyjne od oprogramowania stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Oprogramowanie wykorzystywane w studiu nagrań służy prowadzonej przez Wnioskodawcę podstawowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza uznać odpisy amortyzacyjne od oprogramowania w całości za koszty kwalifikowane, bowiem oprogramowanie to nabyte zostało w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Czy wydatki poniesione na zakup, konfigurację i wdrożenie programu- proszę wskazać, jakiego, do czego służył/służy czy związane były tylko z działalnością badawczo-rozwojową?

W związku z realizacja projektu prowadzonego w ramach prac badawczo - rozwojowych „Serwerowe wdrożenie (...)” Wnioskodawca zakupił oraz wdrożył program (...) w związku z potrzebą optymalizacji pracy Project Managerów, poprawą, jakości tłumaczeń, komunikacji z klientami i tłumaczami.

Program (...) służy prowadzonej przez Wnioskodawcę podstawowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza uznać odpisy amortyzacyjne od oprogramowania w całości za koszty kwalifikowane, bowiem oprogramowanie to nabyte zostało w ramach działalności badawczo- rozwojowej.

W przypadku kosztu dotyczącego sprzętu, oprogramowania, serwera nie stanowiących środków trwałych - czy chodzi o koszt zakupu tych sprzętów? Proszę o szczegółowe wyjaśnienie.

W przypadku sprzętu, oprogramowania, serwera, które nie stanowią środków trwałych, kosztem kwalifikowanym będzie koszt zakupu ww. sprzętu.

Czy ww. koszty, które zamierza Pan odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, będą stanowiły dla Pana koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wydatki na zakup sprzętu, oprogramowania, serwera danych, które nie stanowią środków trwałych/WNiP i które Wnioskodawca zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów zgodnie art. 22 ust. 1 Ustawy PIT.

Czy przedmiotem zapytań, nie są:

‒czynności wdrożeniowe w zakresie opracowywanych produktów i usług,

‒produkcja seryjna,

‒serwisowanie,

‒itp. prace spoza prac badawczo-rozwojowych

Przedmiotem zapytań nie są czynności wdrożeniowe w zakresie opracowywanych produktów i usług, produkcja seryjna, serwisowanie, itp. prace spoza prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca doprecyzował pytanie Nr 2 oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie tego pytania, co zostało przedstawione poniżej.

W nadesłanej odpowiedzi z 23 maja 2022 r. wskazał Pan, że wszystkie zakupione programy stanowią wartości niematerialne i prawne.

Przedstawił Pan szczegółową lista sprzętów niestanowiących środków trwałych,

zakupionych na potrzeby studia nagrań oraz w ujęciu tabelarycznym wymienił te sprzęty z nazwy, klasyfikacji oraz ich roli.

Wskazał również Pan, że Oprogramowanie wykorzystywane w studiu nagrań oraz program (...) służą tylko prowadzonej przez Wnioskodawcę podstawowej działalności gospodarczej.

1.Czy projekty wewnętrzne realizowane przez Wnioskodawcę (Tabele dla administracji, System bookowania autorów, (...) i spięcie dwóch lokalizacji, Serwerowe wdrożenie (...), Wdrożenie systemu do testowania) wypełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT?

2.Które z wydatków poniesionych na realizację projektów wewnętrznych (Tabele dla administracji, System bookowania autorów, (...) i spięcie dwóch lokalizacji, Serwerowe wdrożenie (...), Wdrożenie systemu do testowania) Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania na podstawie art. 26e Ustawy PIT:

1)wydatki na wynagrodzenia pracowników i współpracowników wraz ze składkami ZUS, zaangażowanych w realizację projektów wewnętrznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika lub odpowiednio w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2)wydatki poniesione w ramach projektów wewnętrznych i bezpośrednio związane z prowadzoną w ramach tych projektów działalnością-badawczo rozwojową wskazane w opisie stanu faktycznego, tj. szkolenia pracowników, zakup infrastruktury (serwer danych), wydatki na studio nagrań: zakup sprzętu, specjalistycznego oprogramowania do studia nagrań i remont budynku studia nagrań?

Pana stanowisko w sprawie

1.W ocenie Wnioskodawcy projekty wewnętrzne realizowane przez Wnioskodawcę (Tabele dla administracji, System bookowania autorów, (...) i spięcie dwóch lokalizacji, Serwerowe wdrożenie (...), Wdrożenie systemu do testowania) wypełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT.

2.W związku z powyższym, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia od podstawy obliczenia podatku kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e Ustawy PIT, poniesionych na realizację projektów wewnętrznych (Tabele dla administracji, System bookowania autorów, (...) i spięcie dwóch lokalizacji, Serwerowe wdrożenie (...)Q, Wdrożenie systemu do testowania).

W odniesieniu do kosztów wynagrodzeń należy wyróżnić dwie sytuacje:

‒W odniesieniu do projektów realizowanych w 2017 r. kosztami kwalifikowanymi poniesionymi przez Wnioskodawcę będą wydatki na wynagrodzenia pracowników wraz ze składkami ZUS, zaangażowanych w realizację projektów wewnętrznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

‒W odniesieniu zaś do projektów realizowanych w trakcie 2018 r. i w latach następnych, kosztami kwalifikowanymi poniesionymi przez Wnioskodawcę będą wydatki na wynagrodzenia pracowników i współpracowników wraz ze składkami ZUS, zaangażowanych w realizację projektów wewnętrznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika lub odpowiednio w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Ponadto kosztami kwalifikowanymi wszystkich realizowanych projektów będą także inne wydatki poniesione w ramach projektów wewnętrznych i bezpośrednio związane z prowadzoną w ramach tych projektów działalnością-badawczo rozwojową wskazane w opisie stanu faktycznego, tj. szkolenia pracowników, zakup infrastruktury (serwer danych), zakup studia nagrań, zakup sprzętu i oprogramowania do studia nagrań i remont budynku studnia nagrań.

UZASADNIENIE:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy PIT przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definiując zaś, czym są badania naukowe i prace rozwojowe przepisy Ustawy PIT odsyłają do regulacji ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 Prawa o szkolnictwie wyższym, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.badania podstawowe rozumiane, jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane, jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei prace rozwojowe, zgodnie z art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym, są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z powyższego wynika, że przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność, która spełnia łącznie następujące warunki:

‒ma charakter twórczy,

‒prowadzona jest w sposób systematyczny,

‒ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń).

Powyższe kryteria kwalifikacji prac jako działalności badawczo-rozwojowej oraz ich szczegółowa analiza została przedstawiona w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”). Objaśnienia, co prawda, dotyczą stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box) tj. art. 30ca i 30cb Ustawy PIT, z uwagi jednak na fakt, że elementem konstrukcyjnym obu preferencji podatkowych jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT, w ocenie Wnioskodawcy, wnioski z analizy definicji działalności badawczo- rozwojowej można odnieść nie tylko do korzystania przez podatnika z IP Box, ale również do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Ponadto, wyróżnienie wskazanych trzech kryteriów kwalifikacji prac jako działalności badawczo- rozwojowej znalazło potwierdzenie w stanowisku Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji indywidualnej z 23 września 2019 r. (sygn. 0113-KDIPT2- 3.4011.402.2019.2.IR).

Twórczy charakter prowadzonej działalności

W Objaśnieniach czytamy, że „Pierwszym i zarazem najszerszym kryterium uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową, jest jej twórczy charakter. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). (...) Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. (...)." Ponadto „(...) Twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony.”

Przekładając powyższe na grunt analizowanej sprawy, w ocenie Wnioskodawcy działalność prowadzona w ramach projektów wewnętrznych wpisuje się w kryterium twórczego charakteru prowadzonej działalności, albowiem prace prowadzone w ramach tych projektów podejmowane są przez pracowników/współpracowników Wnioskodawcy w celu opracowania nowych koncepcji oraz rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego przedsiębiorstwie lub rozwiązań znacząco odróżniających się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących w tym przedsiębiorstwie.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego w ramach projektów wewnętrznych działalność wpisuje się w to kryterium z uwagi na fakt, że realizowane projekty prowadzone są na podstawie przeprowadzonej analizy wewnętrznego zapotrzebowania Wnioskodawcy na nowe rozwiązania oraz w celu zidentyfikowania nowych możliwości technologicznych, które zostaną wykorzystane w działalności Wnioskodawcy.

Systematyczność podejmowanej działalności

W Objaśnieniach czytamy, że „Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny" występuje w sformułowaniu „podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny", a więc odnosi się do „działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo - rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. (.) Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość."

Przekładając powyższe na grunt analizowanej sprawy, w ocenie Wnioskodawcy działalność prowadzona w ramach projektów wewnętrznych wpisuje się w kryterium systematyczności, bowiem prace prowadzone w ramach tych projektów podejmowane i prowadzane są w określonym okresie, w którym realizowane są poszczególne etapy projektu zgodnie z harmonogramem prac (w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany).

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

W Objaśnieniach czytamy, że „W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.”

Przekładając powyższe na grunt analizowanej sprawy, w ocenie Wnioskodawcy działalność prowadzona w ramach projektów wewnętrznych wpisuje się w kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, ponieważ pracownicy/współpracownicy Wnioskodawcy stale rozwijają posiadaną wiedzę specjalistyczną, a zdobywana wiedza umożliwia im opracowywanie nowych rozwiązań procesowych oraz innowacji procesowych.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że realizowane przez niego projekty wewnętrzne mają charakter działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu Ustawy PIT.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e Ustawy PIT, w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 26e ust. 1 Ustawy PIT podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza) odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z powyższego wynika, że podatnik prowadzący działalność badawczo-rozwojową ma możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów podatkowych, które spełniają kryterium kosztów kwalifikowanych poniesionych na działalność badawczo-rozwojową.

Zamknięty katalog kosztów kwalifikowanych określa art. 26e ust. 2 Ustawy PIT.

Zgodnie z tym przepisem za koszty kwalifikowane uważa się m.in.:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu [dodano w 2018 r.]

2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych [dodano w 2018 r.]

3)  ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie wydatki ponoszone na realizację projektów wewnętrznych wskazane w opisie stanu faktycznego spełniają kryteria uznania ich za koszty kwalifikowane w rozumieniu przywołanych przepisów.

Powyższa kwalifikacja wydatków jest zbieżna z kwalifikacją wydatków jako kosztów kwalifikowanych dokonaną przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych. I tak:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2020 r. o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.311.2020.KP wskazał, że: „Należy zwrócić uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową. Jeżeli chodzi o pojęcie "surowce", w związku z brakiem definicji tego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia "surowce" funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie "surowce" to "materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii" (www.sjp.pwn.pl). Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia "materiały" należy odwołać się do interpretacji niniejszego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 351 z późn. zm.) W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy - materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp." (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016). Zatem konstrukcja przepisu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala również na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wszelkich materiałów i surowców (kosztów uzyskania przychodów) niezbędnych do wytworzenia nowych i ulepszonych produktów. Skoro bez tych materiałów i surowców niemożliwe byłoby zrealizowanie projektu, to należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek tych materiałów i surowców z działalnością badawczo-rozwojową. Należy także zauważyć, że z opisu sprawy oraz jego uzupełnienia wynika, że zostały spełnione wszystkie przesłanki uprawniające do skorzystania z omawianej ulgi. Zatem, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że koszty materiałów i surowców, jako że są/będą bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, mogą zostać zakwalifikowane do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odliczone przez Wnioskodawcę - w części przypadającej na niego jako wspólnika Spółki - w ramach ulgi badawczo-rozwojowej."

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2021 r. o sygn. 0115-KDIT3.4011.654.2020.2.MK „Kolejna kwestia wskazana przez Wnioskodawcą (pytania oznaczonego we wniosku nr 3) dotyczy ustalenia, czy wydatki, które planuje ponieść na zakup sprzętu specjalistycznego (w tym oprogramowania), niebędącego środkami trwałymi, wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2a ww. ustawy. Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja wskazanego przepisu, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku którego istnieje możliwość przypisania go do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności. Wobec powyższego, należy uznać wymienione we wniosku koszty będącą przedmiotem zapytania za koszty kwalifikowane, o ile zostaną one poniesione na działalność badawczo-rozwojową, którą Wnioskodawca poprowadzi na wskazanych wyżej zasadach. Tym samym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, tj. dotyczącego możliwości uznanie za koszt kwalifikowany, o którym mowa art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o PIT, wydatków poniesionych na zakup sprzętu specjalistycznego (w tym oprogramowania), wykorzystywanych bezpośrednio w opisanej w zdarzeniu przyszłym działalności. Lista nie obejmuje współpracowników zatrudnionych na umowach B2B, więc wydatki ponoszone przez przedsiębiorców na wynagrodzenia dla tych osób nie mogą być rozliczane w ramach ulgi B+R.”.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki ponoszone na realizację projektów wewnętrznych:

‒wydatki na wynagrodzenia pracowników i współpracowników wraz ze składkami ZUS, zaangażowanych w realizację projektów wewnętrznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika lub odpowiednio w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

‒wydatki poniesione w ramach projektów wewnętrznych i bezpośrednio związane z prowadzoną w ramach tych projektów działalnością-badawczo rozwojową wskazane w opisie stanu faktycznego, tj. szkolenia pracowników, zakup infrastruktury (serwer danych), wydatki na studio nagrań: zakup sprzętu, specjalistycznego oprogramowania do studia nagrań i remont budynku studia nagrań, spełniają kryteria uznania ich za koszty kwalifikowane. W związku, z czym Wnioskodawca ma możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania ww. kosztów podatkowych, które spełniają kryterium kosztów kwalifikowanych poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 26e Ustawy PIT.

Ocena stanowiska

 Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie ustalenia czy :

-podejmowana przez Spółkę działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową - jest prawidłowe;

-można uznać za koszty kwalifikowalne o których mowa jest w art. 26e ust. 2 i 3 updof, poniesione na działalność badawczo-rozwojową następujące wydatki:

1.wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę i umowy zlecenie/dzieło wraz ze składkami ZUS, jak również wynagrodzenia za czas choroby/niezdolności do pracy oraz urlopów, a także za dni wolne z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem i inne zwolnienia od pracy dotyczące konkretnego pracownika (urlop okolicznościowy), ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, nagrody, premie, szkolenia które Spółka będzie zobowiązana dokonywać, w części dotyczącej:

‒wynagrodzenia za czas choroby, urlopu, niewykorzystanego urlopu, sprawowania opieki nad dzieckiem, urlopu okolicznościowego, inne zwolnienia od pracy , a także kosztów składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika dotyczących tych składników wynagrodzenia – jest nieprawidłowe,

‒w pozostałej części – jest prawidłowe,

2.wydatki poniesione na wynagrodzenie osób współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umów B2B (tj. umów o współpracę pomiędzy przedsiębiorcami) - jest nieprawidłowe,

3.wydatki poniesione na szkolenia pracowników dotyczące sfery działalności badawczo-rozwojowej jest prawidłowe,

4.wydatki poniesione na remont budynku i adaptację studia nagrań, wyposażenie techniczne studia nagrań - zakup infrastruktury tj. serwera danych, zakupu sprzętu i specjalistycznego oprogramowania do studia nagrań w tej części, która dotyczy działalności badawczo-rozwojowej, a nie działalności podstawowej Wnioskodawcy - jest prawidłowe,

5.odpisy amortyzacyjne dokonywane od inwestycji w obcym środku trwałym w tej części, która dotyczy działalność badawczo-rozwojowej a nie działalności podstawowej Wnioskodawcy - jest prawidłowe,

6.odpisy amortyzacyjne od oprogramowania (wartości niematerialnych i prawnych) - wykorzystywanego do działalności badawczo - rozwojowej - jest prawidłowe,

7.odpisy amortyzacyjne od oprogramowania (wartości niematerialnych i prawnych) - wykorzystywanego do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności podstawowej - jest nieprawidłowe,

8.zakup sprzętu i serwera danych niestanowiących środków trwałych oraz specjalistycznego oprogramowania i programu (...), który/które Wnioskodawca wykorzystuje tyko do prowadzonej działalności podstawowej - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.), w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:

Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ww. ustawy,

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669, dalej: „Ustawa wprowadzająca”), znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią Ustawy wprowadzającej, nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie 1 października 2018 r.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r.:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85):

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym:

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu od 1 stycznia 2018 r. do chwili obecnej:

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.:

Od 1 stycznia 2017 r. ustawą z dnia 4 listopada 2016 r. o zmianie niektórych ustaw określających warunki prowadzenia działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1933) w art. 26e w ust. 2 dodała pkt 5 w brzmieniu:

Zgodnie z art. 26e ust. 3 ww. ustawy w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.. :

Co istotne, stosownie do art. 26e ust. 3 ww. ustawy w aktualnie obowiązującym stanie prawnym od 1 stycznia 2018r.:

Zgodnie z art. 26e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl art. 26e ust. 6 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.:

W myśl art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 29 czerwca 2018 r.:

Natomiast, od 30 czerwca 2018 r. ww. art. 26e ust. 6 ww. ustawy otrzymał brzmienie:

Art. 26e ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r.

Art. 26e ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 29 kwietnia 2018 r.:

Natomiast, w myśl powyższego przepisu, w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., który został zmieniony na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz. U. 2018, poz. 650):

Art. 26e ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. wskazuje, że:

Zgodnie z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021:

Zgodnie natomiast z nowym brzmieniem art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022:

Zgodnie natomiast z ust. 9 ww. artykułu;

Należy mieć na uwadze brzmienie przepisu art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Ulga B+R polega na możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania określonej kwoty kosztów podatkowych poniesionych przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, czyli tzw. „kosztów kwalifikowanych”. Oznacza to, że koszty związane z działalnością badawczo- rozwojową dwukrotnie wpływają na wysokość podstawy obliczenia podatku dochodowego u przedsiębiorcy inwestującego w taką działalność (raz jako koszty uzyskania przychodu, a drugi raz jako koszty kwalifikowane) i w efekcie znacznie pomniejszają wysokość opłacanego podatku dochodowego.

W oparciu o wskazane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o PIT,

3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 - 3 ustawy o PIT,

4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o PIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6.w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o PIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o PIT,

9.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z opisu sprawy można uznać, że przedstawione we wniosku działania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny. Od roku 2017 prowadzi Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów w Pana przedsiębiorstwie. Wnioskodawca prowadzi tę działalność systematycznie (w sposób metodyczny zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Prace rozwojowej prowadzone są od 2017 roku do chwili obecnej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wszystkie projekty realizowane są w ramach prac rozwojowych. Prace te zostały zakończone lub zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. W stosunku do dotychczasowej działalności prace te mają nowy, bardziej innowacyjny charakter. Nowy ulepszony charakter nie wynika z działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych, okresowych zmian.

Stanowisko Pana w zakresie uznania realizowanych projektów za działalność badawczo-rozwojową - pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Pana dotyczą także możliwości uznania za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową wydatków na:

1) wynagrodzenia pracowników i współpracowników wraz ze składkami ZUS, zaangażowanych w realizację projektów wewnętrznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika lub odpowiednio w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) szkolenia pracowników, zakup infrastruktury (serwer danych), wydatki na studio nagrań: zakup sprzętu, specjalistycznego oprogramowania do studia nagrań i remont budynku studia nagrań.

W odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.

W przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawodawca w treści art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za nadgodziny, dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ww. ustawy jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Wynagrodzenia zasadnicze pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, obejmujące również, nagrody, premie, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, mogą stanowić dla Pana koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach stosowania ulgi na prace badawczo-rozwojowe.

Użyty w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. W przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac B+R, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, a w ramach należności ze stosunku pracy otrzymywał m.in.: wynagrodzenie za czas urlopu oraz inne usprawiedliwione nieobecności, itp. - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R. Odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem, oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. Choć ww. wynagrodzenia stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to jeśli będą obejmowały okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, będąc np.: na urlopie, zwolnieniu lekarskim, itp. nie mogą podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

W sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej (wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu), wówczas ww. wynagrodzenie, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Cytowane powyżej przepisy art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazują, na możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych należności w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Koszty obliczone od wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, obejmujące, nagrody, premie, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i składki na ubezpieczenia społeczne, w części finansowanej przez pracodawcę, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika nie stanowią kosztów kwalifikowanych o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy.

Również składki na ubezpieczenia społeczne obliczone od wynagrodzenia za czas choroby, urlopu, opieki nad dzieckiem, inne zwolnienia odpracy, nie stanowią kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

Od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 26e ust. 2 pkt 1 updof), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 26e ust. 2 pkt 1a updof).

Stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT:

Wynagrodzenia osób wykonujących usługi na Pana rzecz na podstawie umów cywilnoprawnych wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu stanowią koszt kwalifikowany o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1a ww. ustawy.

Na podstawie powyższego przyjmujemy zatem, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenia na rzecz współpracowników ponoszone na podstawie umów o współpracę w ramach prowadzonych przez te osoby działalności gospodarczych (B2B) nie mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, ponieważ nie zostały wymienione w katalogu kosztów wskazanym w cytowanych przepisach art. 26e ust. 2 pkt 1 i 1a ww. ustawy.

Odnośnie kosztów szkoleń pracowników, związanych z pracami wykonywanymi w ramach działalności-badawczo-rozwojowej należy wskazać, że mogą zostać one uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy, jeżeli uczestnictwo pracowników w ww. szkoleniach wiąże się z wykonywaną przez nich działalnością badawczo-rozwojową i jednocześnie pokrycie kosztów uczestnictwa pracowników w ww. szkoleniach, stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w ww. art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w postaci nieodpłatnego świadczenia.

Należy wskazać, że kryteria uznania nieodpłatnych świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na rzecz pracownika za przychód ze stosunku pracy sformułował Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13. Kierując się wytycznymi określonymi w tym wyroku, należałoby uznać, że wydatki poniesione przez pracodawcę na uczestnictwo jego pracowników w szkoleniach, konferencjach, delegacjach służbowych itp. stanowią przychód pracowników w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile te nieodpłatne świadczenia zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie), zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, oraz gdy korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Ponoszone przez Pana koszty szkoleń pracowników będą stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 1 i pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Wskazał Pan , że wynajmuje budynek w którym zlokalizowane jest studio nagrań, budynek nie stanowi środka trwałego a wykończenie i wyposażenie studia stanowi inwestycję w obcym środku trwałym. Wydatki te podlegają amortyzacji i nie zostały zaliczone bezpośrednio w koszty prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Poniósł pan również wydatki na specjalistyczne oprogramowanie (licencje), które stanowią wartości niematerialne i prawne w Pana działalności.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 22a ust. 2 pkt 1 wymienionej ustawy:

Nakłady poniesione do dnia oddania lokalu do użytku na jego ulepszenie należy uznać za odrębny środek trwały, zwany „inwestycją w obcym środku trwałym”, o którym mowa w art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym". Wyjaśnienie tego terminu można odnaleźć w doktrynie oraz orzecznictwie sądowym. Za „inwestycję w obcym środku trwałym” uznaje się ogół wydatków, poniesionych na ulepszenie, tzn. polegają na jego przebudowie rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji już istniejącego (w dacie przekazania go podatnikowi), stanowiącego własność innego podatnika środka trwałego.

Ulepszeniem jest trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie lub nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażające się w poprawie standardu użytkowego lub technicznego lub obniżce kosztów eksploatacji. Efektem ulepszenia środka trwałego ma być zwiększenie jego wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania, wyrażające się wydłużeniem okresu jego używania. Przykładem ponoszenia nakładów w obcych środkach trwałych jest konieczność dostosowania używanych na podstawie umowy najmu czy dzierżawy lub innej umowy obcych budynków albo lokali do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej użytkownika.

Innymi słowy inwestycja w obcym środku trwałym to nakłady poniesione na obcy środek trwały, który jest wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy, np. najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze. Nakłady te mają na celu przystosowanie obcego środka trwałego do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Inwestycją w obcym środku trwałym nie są wydatki na remont obcego środka trwałego, lecz nakłady powodujące jego ulepszenie.

Nakłady o charakterze modernizacyjnym tworzą inwestycję w obcym środku trwałym, którą należy uznać za środek trwały podlegający amortyzacji. O tym, czy poniesione nakłady stanowią nakłady na ulepszenie obcego środka trwałego i będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów przez odpisy amortyzacyjne - zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami - decyduje zakres przeprowadzonych robót. Ulepszenie dąży do podwyższenia bądź istotnej zmiany cech użytkowych danego składnika majątkowego.

Zatem, jeżeli poniósł Pan nakłady na przystosowanie obcego środka trwałego do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej powodujące ulepszenie bądź istotne zmiany cech użytkowych danego składnika majątkowego – wydatki te będą mogły być uznane za

„inwestycję w obcym środku trwałym”.

Dokonane odpisy amortyzacyjne od powyższego składnika będą stanowiły koszty uzyskania przychodów. Wartość odpisów amortyzacyjnych jest funkcją wartości początkowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz rocznych stawek amortyzacyjnych, wyznaczających okres (liczbę lat) przewidzianych na ich użytkowanie.

Wartość początkową „inwestycji w obcych środkach trwałych” ustala się w wysokości kosztu wytworzenia, co oznacza, że wartością początkową będzie suma wartości: w cenie nabycia, zużytych rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzenia za pracę wraz z pochodnymi i innych kosztów dających się zaliczyć do „inwestycji w obcym środku trwałym”. Przy wartości początkowej „inwestycji w obcym środku trwałym” nie uwzględnia się wartości obcego obiektu (środka trwałego), który został poddany odpowiedniemu przystosowaniu przez podatnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują wprost, co należy rozumieć przez inwestycje w obcych środkach trwałych, ale definiują pojęcie inwestycji.

Zgodnie z art. 5a pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 22g ust. 7 ww. ustawy:

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazano, że wartość początkową inwestycji w obcym środku trwałym ustala się stosując odpowiednio przepisy dot. ceny nabycia i kosztu wytworzenia, z uwzględnieniem korekt wynikających z różnic kursowych (art. 22g ust. 3 do 5 i ust. 7 ww. ustawy).

Z literalnej wykładni cytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcym środku trwałym przy spełnieniu pozostałych warunków, mogą stanowić koszt kwalifikowany na potrzeby ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

W przypadku ponoszenia wydatków na odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej przez Pana działalności należy wskazać na przepis art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mówi, że:

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 26e ust. 3 ustawy sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, działalności podstawowej nie związanej z działalnością badawczo rozwojową, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Można zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ust. 3 ww. ustawy w ramach limitów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych opisanych we wniosku i wykorzystywanych w prowadzonej przez Pana działalności jeżeli są rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Pana.

Zatem, jak wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku jeżeli oprogramowanie wykorzystywane w studiu nagrań służy prowadzonej przez Pana działalności podstawowej, niezwiązanej z działalnością badawczo-rozwojową, to odpisy amortyzacyjne nie będą stanowiły kosztów kwalifikowanych.

Odnośnie kosztów zakupu sprzętu, serwera danych oraz program MemoQ które nie stanowią środków trwałych w prowadzonej przez Pan działalności oraz wykorzystywane są tylko do prowadzonej działalności podstawowej należy wskazać, że koszty te nie mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, ponieważ nie są kosztami wskazanymi w cytowanych przepisach art. 26e ust. 2 pkt 2 i 2a ww. ustawy.

Należy przeanalizować treść art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. W art. 26e ust. 2 pkt 2 ww. ustawy ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r., poz. 395 ze zm).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy:

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Zgodnie z przepisem art. 26e ust. 2 pkt 2a ww. ustawy:

Przyjmuje się, że nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku którego istnieje możliwość przypisania go do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W związku z brakiem definicji pojęcia sprzętu specjalistycznego na gruncie przepisów podatkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „sprzęt” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie sprzęt oznacza

„1. przedmiot użytkowy

2. przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach” (www.sjp.pwn.pl).

Pojęcie „specjalistyczny” wg Słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego oznacza „związany z pewną specjalnością; dotyczący specjalisty lub specjalizacji; specjalny”.

Trudno zatem zakwalifikować koszty zakupu sprzętu, serwera danych oraz programy MemoQ które nie stanowią środków trwałych, jako kosztów kwalifikowanych wskazanych w treści art. 26e ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. koszty związane z nabyciem materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz jako koszty związane z nabyciem niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego stanowisko uznano w części za prawidłowe i w części za nieprawidłowe – zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym powyżej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, tutejszy Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Pana musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).