Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 15 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 października 2022 r. (wpływ 26 października 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych (wynikający z wniosku oraz jego uzupełnienia)

Od 2 maja 2018 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą, jednoosobową działalność gospodarczą i jest rezydentem polskim. Działalność gospodarczą w latach 2019 i 2020 Wnioskodawca rozliczał za pomocą Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów. Wybrana przez Wnioskodawcę forma opodatkowania, to podatek liniowy 19%.

W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, działalność gospodarcza jest zaewidencjonowana pod kodem 62.01.Z. Obszar prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej związany jest z oprogramowaniem. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oraz nowoczesnego oprogramowania w ramach prac badawczo-rozwojowych (B+R). Wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania następuje w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., z poz. 1387 z późn. zm.).

Wykonywane czynności obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie nabytej wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznej oraz oprogramowania w celu planowania, projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności mają charakter twórczy i systematyczny - cały proces jest zaplanowany i uporządkowany. Celem działalności jest wytworzenie autorskiego oprogramowania, dzięki wykorzystaniu dotychczas pozyskanej przez Wnioskodawcę wiedzy oraz ciągłe jego udoskonalanie poprzez wdrażanie nowych rozwiązań, czego efektem jest zwiększanie zasobów wiedzy w celu tworzenia kolejnych, coraz nowszych zastosowań.

Usługi programowania Wnioskodawca świadczy głównie na rzecz Kontrahenta (…) (dalej: Kontrahent). Zlecenia wykonywane są na podstawie wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem umowy.

W ramach omawianej współpracy Wnioskodawca jest zaangażowany w rozbudowę (…). Wnioskodawca swoje działania koncentruje na tworzeniu kodu źródłowego i algorytmach. Przedmiotowe usługi polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności oraz adaptacji i rozszerzaniu możliwości (…) pod kątem konkretnych (…) (klientów mojego Kontrahenta) poprzez: (…).

Powstały kod źródłowy jest efektem własnej, samodzielnej działalności twórczej Wnioskodawcy, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstaje nowa funkcjonalność produktu. Zakres świadczonej usługi nie ma charakteru rutynowego działania. Usługa nie polega, na co miesięcznej aktualizacji oprogramowania, ale na tworzeniu od podstaw nowych rozwiązań i funkcjonalności programowych w zależności od indywidualnych potrzeb Kontrahenta i jego klientów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie - zgodnie z którą Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową. Wynagrodzenie jest płatne na podstawie wystawionej faktury. Treść wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem umowy stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie wytworzy w ramach zleconej usługi przenosi w całości na rzecz Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w umowie obliczonym według stawki godzinowej.

Praca Wnioskodawcy nie zawsze dotyczy tworzenia nowego utworu w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w ramach swojej działalności oprócz tworzenia kodu programu stanowiącego nowe funkcjonalności, wykonuje również czynności niebędące pracami badawczo-rozwojowymi np. różnego rodzaju spotkania oraz usługi programistycznego wsparcia/serwisu, gdzie nie tworzy nowych funkcjonalności. Czynności te (inne niż działalność badawcza lub rozwojowa) zdarzają się sporadycznie i stanowią niewielki procent w osiąganych przychodach.

Praca Wnioskodawcy jest rozliczana na podstawie liczby godzin przepracowanych w danym miesiącu. Każdy miesiąc jest raportowany na podstawie system (...), w którym raportuje nad którym zadaniem pracował, oraz jaką liczbę godzin temu poświęcił. Dzięki temu Wnioskodawca jest w stanie w sposób precyzyjny (co do godziny) określić od 2019 jaką liczbę godzin pracy poświęcił na prace badawczo-rozwojowe, których efektem są nowe funkcjonalności rozwijanej (…). W przypadku prac nad rozwojem (…) i dodawaniem nowych funkcjonalności, to są one zawsze efektem twórczej pracy i odznaczają się oryginalnością, niepowtarzalnością. Efekt tych prac nie jest określony ani znany z góry, gdyż niektóre z prac nie kończą się sukcesem- np. funkcjonalność nie działa w oczekiwany sposób. Wówczas prace są kontynuowane w celu rozwiązania zadanego problemu. Oczywiście niektóre z wykonywanych prac mogą mieć charakter wyłącznie technicznej czynności. Przykładowo klient chciałby zmienić kolor czcionki w jakiejś części strony – owszem Wnioskodawca może to zrobić i będzie to jedynie realizacja techniczna jego zlecenia, albo może zbudować mechanizm (nową funkcjonalność) dzięki któremu Klient sam może sobie zmieniać kolor tej czcionki. W drugim przypadku mamy do czynienia z powstaniem nowej funkcji, która wcześniej nie istniała. Dzięki systemowi raportowania (...) Wnioskodawca jest w precyzyjny sposób określić jaką liczbę godzin poświęcił pracy badawczo-rozwojowej i tworzeniu nowych funkcji, a jaka liczba godzin pracy przypadała na czynności „techniczne” i inne. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala na wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Wnioskodawca może świadczyć usługi w przyszłości w podobny sposób, również na rzecz innych krajowych i zagranicznych podmiotów.

Odrębna ewidencja dla celów ustalenia kwalifikowanego dochodu IP obejmuje:

·każde wytworzone kwalifikowane prawo własności IP,

·przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód lub stratę przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej IP,

·koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej IP,

·rozliczenie poniesionych kosztów określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwalifikowane koszty IP, przypadające na kwalifikowane przychody IP, obejmują wyłącznie koszty faktycznie poniesione w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej oraz koszty ściśle związane z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Dla celów ustalenia podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca ponosi, rozlicza i chciałby rozliczać następujące koszty:

1)koszty sprzętu takiego jak komputer, słuchawki z mikrofonem, akcesoria komputerowe (klawiatura , myszka, tablet, telefon do testów),

2)literatura fachowa,

3)koszty eksploatacji samochodu - paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie,

4)usługi księgowe.

Wymieniony powyżej katalog kosztów uzyskania przychodu, w opinii Wnioskodawcy, obejmuje koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponoszone w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Wskazany katalog kosztów Wnioskodawca chciałby również przyjąć do ustalenia wskaźnika Nexus ze względu na to, iż są to koszty bezpośrednio związane z osiąganymi przychodami w ramach procesu tworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej IP.

Ponadto Wnioskodawca zaznacza, iż w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej nie dokonywał ani nie dokonuje nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych niepowiązanych z Wnioskodawcą podmiotów w celu wytworzenia kwalifikowanego IP. W celu jasnej i przejrzystej identyfikacji kwalifikowanego IP prowadzona jest odrębna ewidencja obejmująca przychody oraz koszty, które są składowymi kwalifikowanego dochodu IP. Ewidencja pozwala również na prawidłowe ustalenie wskaźnika Nexus.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 5%, zgodnie z art. 30ca oraz art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosząc się do dochodów osiąganych tytułem zbycia autorskich praw do programów komputerowych, począwszy od rozliczenia za rok podatkowy 2019 oraz 2020.

Jednakże, aby nie dokonywać samodzielnie kwalifikacji świadczonych usług jako działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca kieruje swoje zapytania odnośnie najbardziej wątpliwych kwestii w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania 5% dochodów osiągniętych z tytułu wykonywanych prac badawczo-rozwojowych, których rezultatem są transakcje sprzedaży wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie - zgodnie z którą przysługuje Wnioskodawcy wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową. Wynagrodzenie jest płatne na podstawie wystawionej faktury.

Treść wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem umowy stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie wytworzy w ramach zleconej usługi przenosi w całości na rzecz Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w umowie obliczonym według stawki godzinowej. Na wystawianej fakturze Wnioskodawca określa w osobnych pozycjach usługi programistyczne, których efektem są nowe funkcje i właściwości. Ponadto dzięki systemowi raportowania godzinowego (...) Wnioskodawca jest w stanie dokładnie określić jaką liczbę godzin poświęcił na prace programistyczne służące tworzeniu nowych funkcjonalności. Umowa z Kontrahentem nie reguluje w sposób szczególny trybu przenoszenia praw autorskich do konkretnych „programów”. Treść wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem umowy stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie Wnioskodawca wytworzy w ramach zleconej usługi przenosi w całości na rzecz Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w umowie obliczonym według stawki godzinowej. Wyodrębnienie konkretnej funkcjonalności, którą Wnioskodawca tworzy odbywa się za pomocą system (...), gdzie określa zadania nad którymi pracuje, do momentu ich zakończenia.

Potwierdzeniem przeniesienia praw jest jedynie umowa wiążąca Wnioskodawcę z Kontrahentem, która stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie Wnioskodawca wytworzy w ramach zleconej usługi przenosi w całości na rzecz Kontrahenta. Wystawiane faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia za wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na Kontrahenta. Wynika to z powszechnej praktyki rynkowej, w której oprogramowanie jest tworzone i usprawniane w bieżącym procesie, nie ma zatem jednego momentu w którym powstało oprogramowanie i można jednoznacznie przenieść wszelakie prawa autorskie.

Pierwsze koszty wskazane we wniosku Wnioskodawca poniósł w pierwszym okresie, za który chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania tj. w 2019 roku.

Funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako prace rozwojowe lub badania naukowe:

1)koszty sprzętu: zakup sprzętu komputerowego wraz z akcesoriami o odpowiedniej jakości i parametrach to wydatek niezbędny do prac programisty, gdyż stanowi podstawowe narzędzie wykorzystywane w pracy bez którego świadczenie usług jest po prostu niemożliwe. Program komputerowy wytwarzany jest przy pomocy komputera, zapisywany w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie. Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadany sprzęt komputerowy poprzez zakup i wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym koszt zakupu sprzętu komputerowego oraz innych urządzeń elektronicznych jest niezbędny dla tworzenia oprogramowania.

2)literatura fachowa: jest przede wszystkim źródłem specjalistycznej wiedzy, która jest łączona i wykorzystywana w trakcie projektowania i tworzenia nowych rozwiązań programistycznych, przy budowaniu nowych funkcjonalności. Dzięki literaturze fachowej Wnioskodawca jest w stanie stale poszerzać własne horyzonty w swojej dziedzinie i dzięki temu wymyślać i tworzyć nowe funkcjonalności programów.

3)koszty eksploatacji samochodu: paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie, umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport do Kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Precyzując, taki środek transportu pozwala na konsultację z Kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań.

4)usługi księgowe: koszty poniesione na usługi księgowe dotyczą prowadzenia ksiąg podatkowych oraz ewidencji dodatkowej IP Box, do których na podstawie przepisów prawa zobowiązany jest Wnioskodawca.

Poszczególne wydatki Wnioskodawca przyporządkowuje do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe w następujący sposób: określa, czy dany wydatek stanowi koszty bezpośrednio czy pośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W tym celu prowadzi odrębną ewidencję i ujmuje w niej przychody i koszty związane z IP BOX. Przychód z kwalifikowanego IP BOX obniżają zarówno koszty bezpośrednie i pośrednie. Do wskaźnika nexus Wnioskodawca zalicza jedynie koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP (akapit 118 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX), tym samym nie wszystkie wydatki jakie przypisane są do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, „oprogramowania komputerowego” są uwzględnione w wskaźniku nexus. Wydatki nieuwzględniane we wskaźniku nexus ujmuje w kosztach pośrednich IP BOX. Zasadnym w tym przypadku jest posłużenie się proporcją przychodu. Innymi słowy, w takim stopniu, w jakim przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pozostaje w przychodzie ogółem, w takiej wysokości dany wydatek - koszt pośredni (którego przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) będzie stanowił koszt podlegający odliczeniu od przychodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odrębną ewidencję na potrzeby IP Box Wnioskodawca prowadzi od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, tj. od 2019 r. W odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia:

a)każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

b)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

c)koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W piśmie z 25 października 2022 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, doprecyzowano opis sprawy o następujące informacje:

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie stanowią badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oraz nowoczesnego oprogramowania stanowią prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym. Rzeczone prace rozwojowe Wnioskodawca prowadzi w zasadzie od początku prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż jest to istota wykonywanych usług. Wykonywane czynności obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie nabytej wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznej oraz oprogramowania w celu planowania, projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności mają charakter twórczy i systematyczny - cały proces jest zaplanowany i uporządkowany. Celem działalności jest wytworzenie autorskiego oprogramowania, dzięki wykorzystaniu dotychczas pozyskanej wiedzy oraz ciągłe jego udoskonalanie poprzez wdrażanie nowych rozwiązań, czego efektem jest zwiększanie zasobów wiedzy w celu tworzenia kolejnych, coraz nowszych zastosowań. W przypadku prac nad rozwojem (…) i dodawaniem nowych funkcjonalności, to są one zawsze efektem twórczej pracy i odznaczają się oryginalnością, niepowtarzalnością. Efekt tych prac nie jest określony ani znany z góry, gdyż niektóre z prac nie kończą się sukcesem- np. funkcjonalność nie działa w oczekiwany sposób. Wówczas prace są kontynuowane w celu rozwiązania zadanego problemu. W trakcie dotychczas świadczonych usług Wnioskodawca tworzył lub ulepszał m.in.:

(…).

W wyniku prac powstaje nowy ulepszony, bardziej innowacyjny produkt/usługa. Oczywiście niektóre z wykonywanych prac mogą mieć charakter wyłącznie technicznej czynności. Przykładowo klient chciałby zmienić kolor czcionki w jakiejś części strony – owszem Wnioskodawca może to zrobić i będzie to jedynie realizacja techniczna jego zlecenia, albo może zbudować mechanizm (nową funkcjonalność) dzięki któremu Klient sam może sobie zmieniać kolor tej czcionki. W drugim przypadku mamy do czynienia z powstaniem nowej funkcji, która wcześniej nie istniała. Dzięki systemowi raportowania (...) Wnioskodawca jest w precyzyjny sposób określić jaką liczbę godzin poświęcił pracy badawczo-rozwojowej i tworzeniu nowych funkcji, a jaka liczba godzin pracy przypadała na czynności „techniczne” i inne. Podstawą działalności Wnioskodawcy są usługi o charakterze twórczym. Dzięki systemowi raportowania (...) Wnioskodawca jest w stanie co do godziny ustalić liczbę godzin poświęconą na działalność badawczo-rozwojową, a jaki czas poświęcił na zajęcia inne.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuję również inne czynności, nie stanowiące prac rozwojowych o których mowa. Są to m.in. spotkania z Kontrahentem lub klientem Kontrahenta, na których ustalamy szczegóły zamówień, oczekiwań itp., udział w szkoleniach itd. Dzięki systemowi raportowania (...) Wnioskodawca jest w precyzyjny sposób rozdzielić czas poświęcony na poszczególne czynności.

W trakcie dotychczas świadczonych usług Wnioskodawca tworzył lub ulepszał m.in.:

(…).

Efekty prac Wnioskodawcy jako programisty:

·zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Biorąc powyższe po uwagę, efekty prac Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oczywiście niektóre z wykonywanych prac mogą mieć charakter wyłącznie technicznej czynności. Przykładowo klient chciałby zmienić kolor czcionki w jakiejś części strony – owszem Wnioskodawca może to zrobić i będzie to jedynie realizacja techniczna jego zlecenia, albo może zbudować mechanizm (nową funkcjonalność) dzięki któremu Klient sam może sobie zmieniać kolor tej czcionki. W drugim przypadku mamy do czynienia z powstaniem nowej funkcji, która wcześniej nie istniała. Dzięki systemowi raportowania (...) Wnioskodawca jest w precyzyjny sposób określić jaką liczbę godzin poświęcił pracy badawczo-rozwojowej i tworzeniu nowych funkcji, a jaka liczba godzin pracy przypadała na czynności „techniczne” i inne.

Efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przysługują mu do nich osobiste i majątkowe prawa autorskie. Bezpośrednim rezultatem prac jest tworzenie Oprogramowania poprzez jego usprawnienie, wprowadzanie aktualizacji czy dodawanie nowych funkcjonalności. Zadania te realizowane są przez pisanie nowego kodu źródłowego Oprogramowania oraz jego testowanie. W ramach swojej działalności Wnioskodawca tworzy nowe autorskie prawa do programów komputerowych w postaci kodów źródłowych, które mogą być uznane, w ocenie Wnioskodawcy za kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Należy podkreślić, że wszystkie efekty prowadzonych przez Wnioskodawcę prac w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania, które zostały opisane we wniosku, mają postać praw własności intelektualnej. W ramach prowadzonych prac powstają nowe prawa do programów komputerowych, które stanowią utwory podlegające ochronie prawnoautorskiej. Ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania ma charakter modułowy, więc Wnioskodawca jest właścicielem części Oprogramowania, jaką tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przeniesienia praw autorskich. Z chwilą przekazania Kontrahentowi wytworzonego Oprogramowania, Wnioskodawca przenosi na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania, tym samym działa na zlecenie swojego Kontrahenta. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami osobowymi Kontrahenta, i wówczas ma z góry określoną rolę twórcy zdefiniowanych i funkcjonalnie samodzielnych elementów Oprogramowania. Z zespołami osobowymi danego Kontrahenta zwykle prowadzi dyskusje na tematy techniczne (m.in. narzędzi, jakie najkorzystniej będzie użyć w danym przypadku, podejścia, z jakiego należy skorzystać do wytworzenia Oprogramowania). Należy podkreślić, że współpraca z zespołem osobowym Kontrahenta nie prowadzi do powstania wspólnego utworu. Współpraca nie jest bowiem realizowana w zakresie wspólnego tworzenia Oprogramowania. W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. W takim przypadku nie powstaje część Oprogramowania, a samodzielne, odrębne Oprogramowanie, o cechach jak wyżej.

Tworzenie/rozwijanie/ulepszanie oprogramowania wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w oparciu o oczekiwania klientów Kontrahenta.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są w całości w Polsce.

Całe ryzyko gospodarcze związane z realizowanymi pracami Wnioskodawca ponosi jako ich wykonawca. Pomimo przeniesienia autorskich praw do Oprogramowania, Wnioskodawca ponosi wobec Kontrahenta pełną odpowiedzialność za rezultat świadczonych przez siebie usług, czyli tworzone Oprogramowanie. Ponosi odpowiedzialność również wobec osób trzecich (klientów mojego Kontrahenta) za całokształt realizowanego rozwiązania, jakość oraz terminowość jego wykonania oraz poprawność działania nowej funkcjonalności. Świadczone usługi, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

Dotychczas Wnioskodawca nie poniósł kosztów związanych z literaturą fachową. Być może w przyszłości tego typu koszty poniesie. W związku z powyższym Wnioskodawca odstępuję od pytania o tego rodzaju koszty.

Funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe:

1.Koszty sprzętu- jest to koszt bezpośrednio związany z poszczególnymi działaniami rozwojowymi. Za pomocą sprzętu komputerowego wraz z akcesoriami Wnioskodawca wykonuje swoją pracę programistyczną. Są to podstawowe narzędzia pracy i służą zwykle dłuższy czas i wytworzeniu kilku programów.

2.Koszty eksploatacji samochodu- koszt służący zarówno działalności jak i poszczególnym działaniom rozwojowym. Środek transportu pozwala na konsultację z Kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań. Gdyby Wnioskodawca nie odbywał takich spotkań wytworzenie poszczególnych programów i kwalifikowanego prawa własności intelektualnej byłoby niemożliwe.

3.Usługi księgowe- koszty związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem każdego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Koszt niezbędny dla właściwego rozliczenia zobowiązań publicznoprawnych, w tym powstałych w wyniku sprzedaży kwalifikowalnych praw własności intelektualnej, których wytwarzanie w postaci programów jest podstawą działalności Wnioskodawcy.

Wymienione koszty były poniesione zarówno w celu prowadzenia działań rozwojowych, jak również działań innych (niestanowiących pracy twórczej/rozwojowej). Zasadnym w tym przypadku jest posłużenie się proporcją przychodu. Innymi słowy, w takim stopniu, w jakim przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pozostaje w przychodzie ogółem, w takiej wysokości dany wydatek - koszt pośredni (którego przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) będzie stanowił koszt podlegający odliczeniu od przychodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odrębną ewidencję na potrzeby IP Box Wnioskodawca prowadzi od momentu zaprowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na potrzeby rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych według podatku 19% podatku liniowego. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję od 1 stycznia 2019 r.

Pytania:

1.Czy prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w przedstawionym we wniosku, są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w przedstawionym we wniosku opisie, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w przedstawionym we wniosku opisie oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule stanowi autorskie prawo do programu komputerowego (ust. 2 pkt 8). Przepis ten wymaga również, aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, aby spełnione zostały dwa kryteria:

1.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

2.przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Oprogramowanie wytwarzane jest przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone przez niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, modyfikacja lub ulepszenie jest wynikiem prac B+R.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1.z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

3.z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest stworzenie oprogramowania o określonych parametrach i przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na Kontrahenta. Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem wskazuje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich. Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie - zgodnie z którą Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową.

Wynagrodzenie jest płatne na podstawie wystawionej faktury. Treść wiążącej Wnioskodawcę z Kontrahentem umowy stanowi, iż kwalifikowane prawa własności intelektualnej (prawa autorskie do autorskiego oprogramowania), jakie Wnioskodawca wytworzy w ramach zleconej usługi należą w całości do Kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia poza tym wskazanym w umowie kalkulowanym według stawki godzinowej. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i należy je zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Ustawodawca wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

(a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a),

2.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 (lit. b),

3.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 (lit. c),

4.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lit. d).

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają jakiegokolwiek katalogu kosztów kwalifikowanych. Natomiast zawierają odniesienie, że do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP (art. 24d ust. 5 ustawy o PIT). Za koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są w szczególności: odsetki, opłaty finansowe oraz koszty związane z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na Kontrahenta.

Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową, obejmujące należność za sprzedaż autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Wnioskodawca w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej począwszy od 2019 roku poniósł wydatki na:

1.koszty sprzętu takiego jak komputer, słuchawki z mikrofonem, akcesoria (np. klawiatury, myszka), tablet, telefon do testów,

2.koszty eksploatacji samochodu - paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie,

3.usługi księgowe,

które są również kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, ponieważ stanowią koszty działalności Wnioskodawcy. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów nie mógłby On prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją projektu. Bez ich poniesienia projekt nie mógłby być realizowany, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga zarówno ponoszenia kosztów podzespołów komputerowych oraz inne koszty umożliwiające realizację prac nad tworzeniem programu komputerowego.

Zatem wydatki te bezpośrednio powiązane z poszczególnymi projektami realizowanymi przez Wnioskodawcę uznane winny być za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT. Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 4.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, sprzedaż autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

1)zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

2)spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R, tj.:

a)działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),

b)obejmującą prace rozwojowe,

c)podejmowaną w sposób systematyczny,

d)w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

3)ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1.wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności B+R kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

2.uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

3.określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

4.prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP. W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby sprzedaż prawa autorskiego do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej pozwalała na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży. Przyjęta przez Wnioskodawcę wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej, w przypadku uznania działalności za działalność B+R za 2019 rok i 2020 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o:

Na mocy art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z treści art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Na mocy art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo‑rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Z kolei z treści art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, „działalność twórcza” to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo „systematyczny” oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

1)są podejmowane w sposób systematyczny,

2)mają charakter twórczy,

3)obejmują prace rozwojowe oraz

4)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wobec powyższego, podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy prawa autorskie do Oprogramowania tworzonego samodzielnie przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W pierwszej kolejności, należy wskazać, że Oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo rozwojowych.

Jak wynika z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że:

1)tworzone przez Pana oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

2)oprogramowanie wytwarzane przez Pana jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej;

3)Pana efekty pracy stanowią utwory podlegające ochronie prawnoautorskiej;

4)przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie aż do momentu ich przeniesienia na Kontrahenta.

Mając zatem na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że prawa autorskie do Oprogramowania tworzonego samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przedstawione we wniosku, są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.  

Przedmiotem Pana wątpliwości jest również kwestia uznania odpłatnego przeniesienia prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że efektem Pana są odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z zawartą umową otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich oraz przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie aż do momentu ich przeniesienia na Kontrahenta.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii, czy wydatki ponoszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, wyjaśniamy, co następuje.

Jako koszty podał Pan wydatki na:

1.koszty sprzętu takiego jak komputer, słuchawki z mikrofonem, akcesoria komputerowe (klawiatury, myszka, tablet, telefon do testów),

2.koszty eksploatacji samochodu - paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie,

3.usługi księgowe.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Tym samym wydatki poniesione przez Pana na: komputer, słuchawki z mikrofonem, akcesoria komputerowe (klawiatura, myszka tablet, telefon do testów), eksploatację samochodu (paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie), usługi księgowe mogą stanowić koszt, o którym mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem organu, informacje wskazane we wniosku potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu ww. wydatków z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego, wszystkie z ponoszonych przez Pana wydatków, a opisane we wniosku, wobec których wskazano przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, może Pan uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy) w odpowiedniej części.

Przedmiotem Pana wątpliwości jest również kwestia zastosowania 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Z korzystaniem z ulgi wiążą się obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie obejmuje wydatki od początku działalności badawczo – rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:

1.wytwarza Pan, rozwija i ulepsza Oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,

2.tworzy, rozwija i ulepsza Pan Oprogramowanie w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3.wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana Oprogramowanie podlega ochronie na  podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim,

4.przenosi Pan ogół praw autorskich na rzecz Kontrahenta na mocy umowy łączącej Strony,

5.uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego,

6.od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Podsumowując, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za rok 2019 i 2020.

Dodatkowe informacje

Weryfikacja zasadności stosowania opisanej we wniosku metody podziału kosztów według określonej proporcji możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania organów podatkowych. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy – nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy.

Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).