Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.443.2020.2.MD

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 29.07.2020, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.443.2020.2.MD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2020 r. (data wpływu 4 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 1 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 czerwca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.443.2020.1.MD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 19 czerwca 2020 r. (data doręczenia 22 kwietnia 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia UPD). Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 1 lipca 2020 r.), nadanym za pośrednictwem poczty w dniu 29 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna będąca polskim rezydentem podatkowym, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W listopadzie 2019 r. dokonał sprzedaży swojego udziału w następujących nieruchomościach związanych z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą i wpisanych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Sprzedaż dotyczyła następujących nieruchomości objętych księgami wieczystymi prowadzonymi przez Sąd Rejonowy dla IV Wydział Ksiąg Wieczystych (zwane dalej Nieruchomościami), przy czym część nieruchomości jest zabudowana:

  1. KR1P/./8, składającej się z działek nr .. oraz .. (I.. i Ł.. po &½ części prawa własności), na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt .., działki zabudowane wiatami magazynowymi;
  2. KR1P/../2, składającej się z działek nr .. oraz .. (I i Ł.. po &½ części prawa własności), na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy .. Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt I .; działka zabudowana budowlą; działka i . - wiatą magazynową;
  3. KR1P//8, składającej się z działek nr , ., .., .. (I. i Ł.po &½ części prawa własności), na podstawia postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy . Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt .; działki .., .. - zabudowane wiatą magazynową;
  4. KR1P//1, składającej się z działki nr . (I i Ł po 1/2 części prawa własności), na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt ..; działka - zabudowana wiatą magazynową;
  5. KR1P//1, składającej się z działek nr .., nr , nr .., ., nr .. (I.. i Ł.. po &½ części prawa własności), na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy . Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt .; działka - zabudowana budowlą (wiatą); działka . - zabudowana wiatą magazynową;
  6. KR1P//3, składającej się z działek nr .., nr .., nr (I.. i Ł.. po &½ części prawa własności), na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy . Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. ., działka. oraz działka .. - zabudowane budowlami;
  7. KR1P/./1, składającej się z działek nr .., nr .. (I. Ł po 1/2 części prawa użytkowania wieczystego), na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy dla .Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt .; zabudowanej budynkiem będącym odrębnym przedmiotem prawa własności;
  8. KR1P/../0, składającej się z działki nr (I. i Ł.. po &½ części prawa użytkowania wieczystego), na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy . Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt I , zabudowanej budynkiem będącym odrębnym przedmiotem prawa własności;
  9. KR1P/./8, składającej się z działek nr , nr , nr .. (I.. i Ł.. po &½ części prawa własności), na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt .; działka nr .. zabudowana wiatą magazynową.

Ww. Nieruchomości zostały sprzedane w ramach działalności gospodarczej ., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą X. Nieruchomości te zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej przez . dla celów działalności gospodarczej. Zostały nabyte przez Wnioskodawcę na podstawie dziedziczenia w 2015 r., co zostało potwierdzone w postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku wydanym przez Sąd Rejonowy dla .. Wydział I Cywilny z dnia 18 października 2005 r., sygn. akt ..

W piśmie z dnia 29 czerwca 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność znacznych rozmiarów w sposób zorganizowany i ciągły, polegającą na wynajmie licznych Nieruchomości na rzecz wielu najemców. Nieruchomości były wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W ramach tej działalności Nieruchomości zostały również sprzedane. Wnioskodawca wybrał sposób opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej według podatku liniowego. Dla celów działalności Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Spadkodawca B - zmarł 23 lipca 2005 r. Nieruchomości stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy. Drugim współwłaścicielem nie jest małżonka Wnioskodawcy, jest to matka Wnioskodawcy, w związku z powyższym nie istnieje wspólność majątkowa małżeńska. Nie dokonano działu spadku, ani zniesienia współwłasności, stąd udział każdego ze współwłaścicieli w nieruchomościach wynosi 50%. Działki położone są w .. Od strony południowej graniczą z rzeką. Obszar działek zabudowany w części frontowej, w pozostałej części utwardzony, z licznymi stoiskami związanymi nietrwale z gruntem i wykorzystywany jako plac handlowy giełdy samochodowo-handlowej. Działka .. (KW KR1P/./1) - zabudowana jest budynkiem hali magazynowej - budynek o konstrukcji murowanej, jednokondygnacyjny. Obiekt pełni funkcję handlowo-usługową i posiada duże zaplecze magazynowe. Działka . (KW nr KR1P/./0) - zabudowana budynkiem gastronomicznym i budynkiem biurowo-administracyjnym. Budynek gastronomiczny, to budynek o konstrukcji tradycyjnej. Obiekt pełni funkcję gastronomiczną. Budynek biuro-administracyjny, to budynek o konstrukcji tradycyjnej, murowany, dwukondygnacyjny. Działka .. oraz (KW nr KR1P/./8) - zabudowane wiatami magazynowymi. Działki oraz .. (KW nr KR1P//2) - zabudowane wiatą magazynowa. Działki .. oraz . (KW nr KR1P/./8) - zabudowane wiatą magazynową. Działka (KW nr KR1P/./1) - zabudowana wiatą magazynową. Działki oraz .. (KW nr KR 1P/./1) - zabudowane wiatą magazynową. Działki . oraz (KW nr KR1P/../3) - zabudowane wiatą magazynową. Działka (KW nr KR1P/./8) - zabudowana wiatą magazynową. Pozostałe działki stanowią plac utwardzony (teren giełdy samochodowo-handlowej), zabudowane są niskocennymi obiektami, nietrwale związanymi z gruntem (stoiska handlowe).

Budynki oraz grunty wpisano do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w styczniu 2019 r. Ich wartość została ustalona według wartości rynkowej na dzień ich nabycia przez Wnioskodawcę. Ich amortyzację rozpoczęto w lutym 2019 r.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił także, że ww. Nieruchomości zostały nabyte przez Niego w 2005 r. Ww. nieruchomości nie były amortyzowane przez spadkodawcę. Były wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy tylko w zakresie Jego udziału. W zakresie udziału przysługującego drugiemu współwłaścicielowi nieruchomości te wykorzystywał ten współwłaściciel we własnym zakresie, we własnym imieniu i na własny rachunek. Nieruchomości były wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy od 2005 r. do 2019 r. na cele stałego zorganizowanego wynajmu na rzecz wielu najemców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dla celów opodatkowania Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży przez Niego Nieruchomości, dochód stanowi różnica między przychodem z odpłatnego zbycia Nieruchomości, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększoną o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, z wyjątkiem odpisów amortyzacyjnych od gruntów i prawa użytkowania gruntów, które nie podlegają amortyzacji?

Zdaniem Wnioskodawcy: dla celów opodatkowania Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży przez Niego Nieruchomości, dochód stanowi różnica między przychodem z odpłatnego zbycia Nieruchomości, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększoną o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, z wyjątkiem odpisów amortyzacyjnych od gruntów i prawa użytkowania gruntów, które nie podlegają amortyzacji.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem skutki podatkowe sprzedaży Nieruchomości, jakie powstaną po Jego stronie, powinny być oceniane przez pryzmat uregulowań ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.).

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W art. 19 ust. 1 ww. ustawy stwierdzono, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Na podstawie ust. 3 tego artykułu, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z kolei, w świetle art. 22c ww. ustawy, amortyzacji - pomimo posiadania statusu środka trwałego - nie podlegają:

  1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
  3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne ().

Stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Podkreślenia wymaga stanowisko wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 maja 2010 r., Nr IPPB1/415-241/10-2/ES, gdzie stwierdzono, że powyższy przepis, określając sposób ustalania dochodu z odpłatnego zbycia m.in. nieruchomości (również nabytych nieodpłatnie) nie posługuje się kategorią kosztów podatkowych, lecz wskazuje na konieczność uwzględnienia w tej mierze wyłącznie trzech wartości:

  1. przychodu z odpłatnego zbycia,
  2. wartości początkowej środka trwałego,
  3. sumy odpisów amortyzacyjnych.

Przede wszystkim, zdaniem Wnioskodawcy, dla ustalenia dochodu z odpłatnego zbycia Nieruchomości, zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma znaczenia okoliczność, że zbywana Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w drodze spadku.

W przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przepis ten po pierwsze nie dotyczy spadku, a po drugie spadek został otwarty przed dniem 1 stycznia 2018 r.

Mając zatem na względzie, że grunty i prawo użytkowania wieczystego gruntów - z mocy prawa - nie podlegają amortyzacji (art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży gruntu i prawa wieczystego użytkowania gruntu nabytego w drodze spadku (a więc nieodpłatnie), nie można uwzględnić odpisów amortyzacyjnych. Zatem dla Wnioskodawcy, dochodem ze sprzedaży środka trwałego w postaci gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntu, będzie różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia tego gruntu i tego prawa, a jego wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast dochód z odpłatnego zbycia środków trwałych w postaci budynków i budowli należy ustalić jako różnicę między uzyskanym przychodem ze sprzedaży, a ich wartościami początkowymi wykazanymi w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększonymi o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych od tych budynków i budowli.

Podsumowując, w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, będzie miał On prawo do ustalenia dochodu z odpłatnego zbycia Nieruchomości na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia Nieruchomości a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, z wyłączeniem odpisów amortyzacyjnych od gruntów i prawa użytkowania wieczystego gruntów, które nie podlegają amortyzacji (art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej:

  • z dnia 5 września 2019 r., Nr 0114-KDIP3-1.4011.365.2019.2.AC,
  • z dnia 23 kwietnia 2019 r., Nr 0115-KDIT3.4011.65.2019.2.MR,
  • z dnia 6 września 2017 r., Nr 0115-KDIT3.4011.168.2017.2.DR,
  • z dnia 19 grudnia 2017 r., Nr 0113-KDIPT2- 2.4011.321.2017.2. AKR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe,

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie dotyczy drugiego współwłaściciela Nieruchomości.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej